Στα δύο του χρόνια, ο Jacob Barnett διαγνώστηκε με Σύνδρομο Asperger. Οι γιατροί είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του μόνος του. Και έπεσαν πέρα για πέρα έξω. Πριν 4 χρόνια, ο Jacob που διαθέτει δείκτη ευφυΐας υψηλότερο του Αϊνστάιν (170), έγινε μεταπτυχιακός φοιτητής στην κβαντική φυσική όπου και τελείωσε με επιτυχία φέτος στα 16 του χρόνια. Έχει ήδη προταθεί για το βραβείο Νόμπελ.

Από την εγγραφή στο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) στην ηλικία των 10, ο Barnett έχει σημειώσει πολύ μεγάλη πρόοδο και έχει καταπλήξει  τους καθηγητές του, τους συνομηλίκους και την οικογένειά του με εξαιρετική ευφυΐα του.

Ο 16χρονος, είχε φτάσει ένα βήμα πριν καταρρίψει τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ενώ έχει αποκτήσει και έμμισθη θέση ερευνητή στο πανεπιστήμιο που φοιτά. Σύμφωνα με τον ίδιο, βρίσκεται πλέον μερικές μαθηματικές εξισώσεις μακριά από το να αποδείξει ως λαθεμένη τη θεωρία της σχετικότητας, ενώ πρόκειται να επιχειρήσει να αντικρούσει και τη θεωρία του Big Bang.

“Ακόμα δουλεύω πάνω σε αυτό. Έχω μία ιδέα, αλλά εξακολουθώ να εργάζομαι στις λεπτομέρειες”, δήλωσε ο ίδιος. Ένα επίτευγμα που αν καταφέρει τελικά να το φέρει εις πέρας, αναμένεται να του χαρίσει μια θέση στο πάνθεον της ιστορίας και ενδεχομένως, το βραβείο Νόμπελ.

Καθηγητές από το Institute for Advanced Study in Princeton επιβεβαιώνουν άλλωστε πως βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Ο νεαρός διδάσκει άλλους φοιτητές και είναι επιστημονικός ερευνητής με δημοσιεύσεις, με δείκτη νοημοσύνης που πιστεύεται ότι είναι υψηλότερος από του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια έκθεση του 2011 TIME, ο Barnett, ο οποίος είναι συνήθως πρώτος στα μαθήματα της σχολής του, έχει υποστηρίξει ότι μπορεί μια ημέρα να διαψεύσει τη Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein.

Ο ίδιος δηλώνει πως είναι πολύ περήφανος για τον αυτισμό του. «Αυτός πιστεύω ότι είναι ο λόγος που τέλειωσα το κολλέγιο και είμαι τόσο πετυχημένος. Είναι η αγάπη μου για τα μαθηματικά, τη φυσική, την αστρονομία, είναι ο λόγος για τον οποίο νοιάζομαι. Αλλιώς δεν θα είχα φτάσει τόσο μακριά.» δηλώνει στην εκπομπή “60 Μinutes”.

H καθηγήτρια Ψυχολογίας δρ. Joanne Ruthsatz, στο Ohio State University, σε μια συνέντευξή της στην εκπομπή «60 Minutes», ανέφερε «Στο γενικό πληθυσμό του αυτισμού έχουμε ένα 10% αυτιστικών με εξαιρετικές ικανότητες, οι οποίοι έχουν αυτό μόνο τον τρόπο για να παρουσιάσουν τον εαυτό τους.

Για τις ιδιοφυίες στα μαθηματικά, τη μουσική ή τις τέχνες, το κλειδί για  το εξαιρετικό τους ταλέντο είναι η εξαιρετική τους μνήμη…. Στην περίπτωση του Jacob  που είναι 13 ετών αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι όχι μόνο η μνήμη, αλλά το λεξιλόγιό του που είναι σαν ενήλικα… Ο Jacob είναι ασυνήθιστος. Μαζεύει πληροφορίες, με τρόπο που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί.».

Έχει εξετάσει τον Jacob και λέει “Κυριολεκτικά αρίστευσε σε κάθε τεστ νοημοσύνης και μνήμης. Φανταστείτε αν κάθε τι που βλέπατε μπορούσατε να το θυμηθείτε, κάθε λέξη που έχετε ακούσει μπορούσατε να την ανακαλέσετε. Και μετά να χρησιμοποιείτε αυτή την πληροφορία και να έρχεστε με νέες ιδέες. Αυτό κάνει».

Κι ενώ κάποιος θα μπορούσε να απορρίψει τα ταλέντα του Jacob, θεωρώντας ότι είναι απλώς ένα δώρο ασυνήθιστης μνήμης, ο καθηγητής φυσικής του , δρ. Yogesh N. Joglekar, λέει ότι το αγόρι είναι κάτι παραπάνω από έναν ανθρώπινο υπολογιστή.

«Είναι σίγουρα κάτι άλλο. Η σπουδαία μνήμη τον βοηθά ασφαλώς, διότι όταν διαβάσει μια φορά κάτι το θυμάται. Αλλά αυτό που είναι πιο σπουδαίο είναι ότι έχει την ικανότητα να μαθαίνει περισσότερα.

Σίγουρα δίνει την αίσθηση μιας δύναμης ακατέργαστου ταλέντου». Όπως δηλώνει ο ίδιος ο Jacob Barnett “Δεν απολαμβάνει τίποτε περισσότερο από το να χρησιμοποιεί το ταλέντο του για να βοηθά τους συμμαθητές του στο πανεπιστήμιο να δουν την ομορφιά που εκείνος βλέπει στους αριθμούς».

Σε μια συνέντευξή του στην εκπομπή “60 Minutes”, όταν ήταν 13 ετών ρωτήθηκε για το πού πιστεύει ότι θα βρίσκεται 10 χρόνια μετά. «Θα τελειώνω το μεταπτυχιακό μου και θα παρακολουθώ ένα σπουδαίο πανεπιστήμιο, θα έχω εκδώσει το 1ο μου βιβλίο στα μαθηματικά»απάντησε. Η πρόβλεψή του επιβεβαιώθηκε 100%. Η μητέρα του όμως δήλωσε κάτι ενδιαφέρον στην ίδια συνέντευξη.

Μαζί με την μητέρα του.

«Το όνειρό μου για τον Jacob  είναι να τον δω να περιβάλλεται πάντοτε από άλλους ανθρώπους. Φαντάζομαι αν δω σε 10 χρόνια από τώρα στο μέλλον, ελπίζω να έχει έναν καλό φίλο». Ουσιαστικά δήλωσε πως δεν θέλει να είναι απομονωμένος, αλλά να ζήσει μια γεμάτη ζωή, ανεξάρτητα από τα χαρίσματά του.

Τι είναι το Σύνδρομο Asperger

Το όνομα Σύνδρομο Asperger (Asperger’s Syndrome) καθιερώθηκε από το 1981 όταν η  Δρ. Λόρνα Γουίνγκ (Lorna Wing), μια Αγγλίδα ψυχίατρος, δημοσίευσε ένα  ακαδημαϊκό έγγραφο που λεγόταν Asperger’s Syndrome: a Clinical Account, το οποίο ξανάφερε στο φως την έρευνα που είχε κάνει ο Hans Asperger και καθιέρωσε έτσι την  επωνυμία Asperger’s Syndrome για να περιγράψει μία πάθηση που ανήκει στις  Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος (Αutistic Spectrum Disorder).

Το Σύνδρομο Asperger θεωρείται πάθηση που ανήκει στις Διαταραχές του Αυτιστικού  Φάσματος, διότι όπως και ο κλασσικός Αυτισμός, είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που  επηρεάζει τον τρόπο επικοινωνίας και τις σχέσεις ενός ατόμου με το περιβάλλον του.

Συχνά θεωρείται ότι όλοι όσοι έχουν Αυτισμό και έχουν υψηλές επιδόσεις, φέρουν το Σύνδρομο Asperger. Ωστόσο, είναι γνωστό σήμερα ότι υπάρχουν αρκετές άλλες μορφές Αυτισμού, αυτές του αποκαλούμενου ως “Λειτουργικού Αυτισμού”, όπου τα άτομα αποδίδουν με υψηλές επιδόσεις χωρίς να εμφανίζουν αυτά καθαυτά τα συμπτώματα του Συνδρόμου Asperger.

Είτε έχουν Σύνδρομο Asperger (ΣΑ), είτε Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ), τα παιδιά και οι ενήλικες βιώνουν δυσκολίες στις καθημερινές κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις. Η ικανότητά τους για ανάπτυξη φιλικών σχέσεων είναι γενικά περιορισμένη, όπως είναι και η ικανότητά τους να καταλάβουν τη συναισθηματική έκφραση των άλλων ανθρώπων.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι παθήσεις  αυτές συνδέονται και με μαθησιακές δυσκολίες.
Στην πραγματικότητα όμως, όλοι οι άνθρωποι, παιδιά και ενήλικες παράλληλα με ΣA και ΥΛΑ μοιράζονται την ίδια δυσκολία στην κατανόηση του κόσμου που τους περιβάλλει. Τα άτομα με ΣΑ και ΥΛΑ έχουν συνήθως φυσιολογική ή ανώτερη νοημοσύνη και επιθυμούν την επαφή και τη σχέση με άλλους ανθρώπους, αλλά δε γνωρίζουν τον τρόπο προσέγγισης, με αποτέλεσμα να πλησιάζουν τους άλλους με ακατάλληλο και ιδιόρρυθμο τρόπο.