Δεν είναι ένα απλό drone, όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά οι δημιουργοί της, ούτε όμως και μία απλή κάμερα. Είναι η ιπτάμενηLily Camera, η οποία σε ακολουθεί και σε φωτογραφίζει. Γιατί έτσι…
Ακολουθώντας τις τάσεις της εποχής και εξελίσσοντας τα concepts που έχουμε δει όσον αφορά τα drones, τα selfies και όχι μόνο, η Lily μπορεί να τραβήξει στα 1080p, 60 FPS ή στα 720p, 120FPS αλλά και φωτογραφίες στα 12MPixels, ενώ διαθέτει και υποδοχή microSD.
Είναι κατασκευασμένη από μαύρο πολυκαρβονικό υλικό και βουρτσισμένο αλουμίνιο, αλλά και αδιάβροχη σύμφωνα με το πρότυπο IP67. Χρησιμοποιεί ενσωματωμένο GPS ώστε να μπορεί να επικοινωνεί με μία συσκευή εντοπισμού που μπορείτε να έχετε στον καρπό σας ή στην τσέπη σας για να σας ακολουθεί και να σας καταγράφει.
Επιπλέον, έχει ένα σύστημα που αναγνωρίζει το πρόσωπό σας ώστε να μπορεί αυτό που τραβάει να είναι πάντα… εσείς. Η ενσωματωμένη μπαταρία λιθίου εξασφαλίζει 20 λεπτά πτήσης και απαιτεί 2 ώρες φόρτισης.
Χρειάζεται μήνες ακόμη ώστε να γίνει ένα ολοκληρωμένο προϊόν διαθέσιμο για αγορά, ωστόσο η prototype έκδοσή της κάνει ήδη βόλτες, όπως αυτή που παρακολούθησε το Mashable στον ουρανό του Manhattan…
Όσοι την προπαραγγείλουν από τώρα θα την αποκτήσουν έναντι 499 δολαρίων, ενώ, όταν διατεθεί, η τιμή της θα είναι πολύ υψηλότερη.
Ο Griffin, ένα αξιολάτρευτο Golden Retriever, θα έκανε τα πάντα για την ανάπηρη ιδιοκτήτρια του, Clare Syversten, συμπεριλαμβανομένου του να την ντύσει, να γεμίσει το πλυντήριο πιάτων, ακόμη και να πατήσει το καζανάκι.
Η, 26 ετών, γυναίκα από το Northolt της Αγγλίας, πάσχει από μια εκφυλιστική πάθηση του ιστού, γνωστό και ως σύνδρομο Ehlers Danlos. Λέει πως η παραμικρή κίνησή της μπορεί να προκαλέσει εξάρθρωση των αρθρώσεων της. Ένιωθε αβοήθητη, μέχρι που τελικά βρήκε τον πιστό τετράποδο σύντροφό της, ο οποίος είναι πάντα εκεί για ό,τι και αν χρειαστεί.
Ο Griffin, ένα αξιολάτρευτο Golden Retriever, θα έκανε τα πάντα για την ανάπηρη ιδιοκτήτρια του.
Όταν βρίσκονται έξω ο Griffin, πατάει τα κουμπιά για να διασχίσουν το δρόμο, τοποθετεί τα φρούτα και τα λαχανικά σε διαφορετικές σακούλες, παίρνει πράγματα από τα ψηλότερα ράφια τα οποία η Clare δεν μπορεί να φτάσει, και κρατάει το πορτοφόλι της όταν έρθει η ώρα να πληρώσει στο ταμείο.
Όταν επιστρέφουν σπίτι από τη βόλτα τους, ο σούπερ σκύλος, βοηθάει την Clare να κατέβει από την ηλεκτρική αναπηρική καρέκλα της και να καθίσει σε μια συμβατική χειροκίνητη, επίσης την βοηθάει να βγάλει τα ρούχα της πριν πάει για ύπνο.
Η εθελόντρια Clare λέει πως δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς τον αξιοσημείωτα έξυπνο Griffin.
Η Clare πάσχει από το σύνδρομο Ehlers Danlos, μια εκφυλιστική πάθηση του ιστού.
«Το να έχω τον Griffin δίπλα μου, έφερε πίσω την χαμένη μου αυτοπεποίθηση. Ειλικρινά δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν» λέει η Clare.
«Η κατάστασή μου πραγματικά περιορίζει όλα αυτά που θα μπορούσα να κάνω και συνήθιζα να εξαρτώμαι συνέχεια από άλλους ανθρώπους, καθώς ακόμη και κάτι τόσο ασήμαντο όσο το να πιάσω ένα στύλο μπορεί να προκαλέσει εξάρθρωση του καρπού μου.»
«Πλέον δεν χρειάζεται να στηρίζομαι σε άλλους ανθρώπους καθώς ο Griffin κάνει τα πάντα για μένα. Είναι ο ήρωας μου. Νομίζω πως θα ήταν ευκολότερο να αριθμήσω τα πράγματα που δεν κάνει.»
Γνώρισε τον Griffin μέσω μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης με την ονομασία «Canine Partners», η οποία φέρνει κοντά σκυλιά-συνοδούς με ανάπηρους ανθρώπους έτσι ώστε να κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη.
Η εθελόντρια Clare λέει πως δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς τον αξιοσημείωτα έξυπνο Griffin.
Είχε ακούσει για την φιλανθρωπική οργάνωση σε ένα τένις κλαμπ για ΑΜΕΑ, όμως περίμενε μέχρι να αποκτήσει το κατάλληλα διαμορφωμένο για ΑΜΕΑ διαμέρισμά της, για να κάνει την αίτηση.
Παρακολούθησε ένα ολοήμερο σεμινάριο τον Αύγουστο του 2013 και περιγράφει τη στιγμή που πρωτοαντίκρισε το σκύλο που έμελε να γίνει ο καλύτερός της φίλος.
«Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, από την πρώτη στιγμή ήξερα πως ήταν δικός μου», λέει.
«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «Μα πόσο μεγάλες είναι οι πατούσες σου!» και μετά από λίγο πήδηξε στην αγκαλιά μου, ήταν τόσο φιλικός!
«Το να έχω τον Griffin δίπλα μου, έφερε πίσω την χαμένη μου αυτοπεποίθηση. Ειλικρινά δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν» λέει η Clare.
Είναι αχώριστοι εδώ και σχεδόν δυο χρόνια και οι απίστευτες ικανότητές του προσεγγίζουν ένα μεγάλο κοινό.
«Μια βόλτα μας στο σούπερ μάρκετ κρατάει ώρες, μιας και ο κόσμος μας σταματάει για να θαυμάσει τον Griffin επί το έργο. Έχουμε μεγάλο κοινό, όπου και αν πάμε!», λέει η Clare.
«Ο κόσμος τον θαυμάζει και συχνά τους ακούς να λένε «Δείτε τι κάνει αυτός ο σκύλος!». Μας σταματάει ο κόσμος και με ρωτάνε για τον Griffin, μπορεί να κάνουμε παραπάνω ώρα στα ψώνια μας, αλλά δεν με πειράζει»
Η Clare λέει πως πλέον βλέπει διαφορά στην αυτοπεποίθησή της και νιώθει περισσότερη σιγουριά όταν χρειάζεται να βγει εκτός σπιτιού.
Γνώρισε τον Griffin μέσω μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης με την ονομασία «Canine Partners», η οποία φέρνει κοντά σκυλιά-συνοδούς με ανάπηρους ανθρώπους.
«Ανησυχούσα πολύ όταν έπρεπε να βγω εκτός σπιτιού μόνη μου, αυτό όμως έχει αλλάξει τώρα! Πλέον δεν έχω κανέναν ενδοιασμό, και για αυτό ευθύνεται ο Griffin.»
«Πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτόν. Άλλαξε ολοκληρωτικά τη ζωή μου.»
Η Jenny Moir από την οργάνωση Canine Partners λέει: «Η διαφορά που έχει η καθημερινότητα της Clare χάρη στον Griffin είναι θεαματική, αλλά είναι χαρακτηριστικό εκατοντάδων τέτοιων σκύλων-βοηθών που εργάζονται με τους ΑΜΕΑ ιδιοκτήτες τους.»
«Δεν είναι μόνο οι φυσικές ικανότητες τους, που δίνουν στους ανθρώπους με αναπηρία την απαραίτητη στήριξη, αλλά τα σκυλιά αυξάνουν και την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση και την συντροφικότητα του ιδιοκτήτη τους.»
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι για το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα στην Clare και στο Griffin, και είμαστε σίγουροι πως θα γίνει ακόμη πιο δυνατό με το χρόνο!»
Δείτε το εκπληκτικό βίντεο παρακάτω και παρακαλούμε κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
Στην ενόργανη γυμναστική διαγωνίζονται επί το πλείστον γυναίκες και κορίτσια, αλλά και ένας αυξανόμενος αριθμός ανδρών συμμετέχει σε ορισμένες χώρες.
Οι αθλητές κρίνονται σε μερικές από τις φυσικές τους ικανότητες και δεξιότητες, όπως ο συντονισμός στα χέρια, στο σώμα γενικότερα, ο συντονισμός στο βλέμμα, αλλά και η δύναμη και οι δεξιότητες στις πολεμικές τέχνες, σε αντίθεση με την ευελιξία και το χορό στα οποία δίνουν βάση στη ρυθμική γυμναστική γυναικών.
Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός συμμετεχόντων, που αγωνίζονται ατομικά και ομαδικά και είναι πιο δημοφιλής στην Ασία, ιδιαίτερα στην Ιαπωνία.
Στο παρακάτω βίντεο θα παρακολουθήσουμε μια τέτοια ομάδα ανδρών που διαγωνίζεται στην ενόργανη γυμναστική. Μαγεύουν στην κυριολεξία το κοινό με τις απόλυτα συγχρονισμένες κινήσεις τους. Αυτοί οι 6 άνδρες είναι εξαιρετικά ταλαντούχοι και το κοινό δεν σταματά να χειροκροτεί για το υπέροχο θέαμα που του προσφέρουν.
Πηδάνε ο ένας πάνω από τον άλλο με απίστευτα άλματα, προσφέροντας ένα από τα πιο συγχρονισμένα θεάματα που θα δείτε ποτέ!
Απολαύστε το εκπληκτικό βίντεο και παρακαλούμε κοινοποιήστε το αν σας αρέσει.
Είχε κατακτήσει τον ρεκόρ Γκίνες ως η συνταξιούχος με τα περισσότερα τατουάζ η Isobel Varley από το Hertfordshire, που πέθανε σε ηλικία 77 ετών. Ήταν ένας «θρύλος» των τατουάζ καθώς είχε «στολίσει» το 93% του σώματός της ξεκινώντας μάλλον αργά, στα 49 της χρόνια.
Ακολούθησαν 200 τατουάζ κι έτσι συνολικά η 77χρονη- που έπασχε από Αλτσχάιμερ- πέρασε 500 ώρες στην καρέκλα του… tattoo artist.
«Αρχικά ήθελα να κάνω μόνο ένα τατουάζ, ένα μικρό πουλί, αλλά τα ερωτεύτηκα κι εθίστηκα», είχε πει σε παλαιότερες δηλώσεις της, «τα μόνα σημεία στο σώμα μου που δεν έχω πλήρως καλύψει με τατουάζ είναι το πρόσωπό μου, οι πατούσες μου, τα αυτιά μου και κάποια σημεία στα χέρια μου».
Είχε προειδοποιήσει όσους σκέφτονταν να κάνουν τατουάζ να «είναι σίγουροι τι θέλουν» πριν το κάνουν ενώ το αγαπημένο της ήταν οι τίγρεις που είχε «χτυπήσει» στην κοιλιά της.
«Κάποιοι θα τη θυμούνται ως θρύλο των τατουάζ, άλλοι θα τη θυμούνται για το γέλιο της», σχολίασε ο άνδρας της Malcolm, εξηγώντας πως δεν το είχε σχεδιάσει να κάνει τόσα τατουάζ, απλώς προέκυψε. «Ήταν σαν ναρκωτικό», εξηγεί.
Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο που έγραψε ένας θαυμαστής της στο διαδίκτυο: «Rest ink peace Isobel».
Δείτε τις φωτογραφίες
Isobel, Berlin, 2008. PORTFOLIO. Isobel Varley has a full bodysuit of tattoos, and in 2000 she was registered by the Guinness World Records to be The WorldÕs Most Tattooed Senior Woman. She still is today. She regards tattooing as a beautiful art, and is travelling around the world showing her body at different tattoo-venues. Isobel is 73 years old and lives in England. Photo: Andrea Gjestvang/MOMENT
Η Κοκό είναι ένας διάσημος θηλυκός γορίλας πολύ αγαπητός σε όλον τον κόσμο.
Σύμφωνα με την εκπαιδεύτρια του την Francine Patterson, η Κοκό μπορεί να καταλάβει 1000 νοηματικές λέξεις και περίπου 2.000 αγγλικές λέξεις.
Εδώ και καιρό η Κοκό μέσα από νοήματα που κάνει στην εκπαιδεύτρια της εκφράζει την επιθυμία να αναθρέψει ένα μωρό και να μεγαλώσει την οικογένειά της.
Όπως θα δείτε στο υπέροχο βίντεο παρά κάτω, υπάρχουν πολλές ενδείξεις πως η Κοκό θα μπορούσε να διδάξει στο μωρό της την νοηματική γλώσσα που και η ίδια κατέχει, ανοίγοντας έτσι νέους ορίζοντες στην έρευνα που έχει στόχο την επικοινωνία μεταξύ των ειδών.
Η Κοκό είναι από τα ελάχιστα ζώα που μπορεί να έχει το δικό της κατοικίδιο. Την ημέρα των γενεθλίων της ,τον Ιούλιο του 1984, διάλεξε μόνη της ένα γατάκι ανάμεσα στα αδελφάκια του.
Η Κοκό ξεχώρισε ένα γκρι αρσενικό Manx, και το ονόμασε All Ball. H Francine είπε ότι η Κοκό φρόντιζε το γατάκι σαν να ήταν το δικό της μωρό .
Δείτε την Κοκό να επικοινωνεί με το παιχνίδι- μωρό σε αυτό το καταπληκτικό βίντεο και θαυμάστε αυτό το πανέξυπνο,όμορφο πλάσμα. Έχω εντυπωσιαστεί πολύ από το δυνατό μητρικό ένστικτό της.
Η ομορφιά δεν έχει ηλικία και αυτό ισχύει όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά και για τις πόλεις, αφού στη λίστα με τις ομορφότερες του κόσμου, η Ρώμη, η αιώνια πόλη ψηφίστηκε πρώτη.
Η ταξιδιωτική ιστοσελίδα Rough Guides ζήτησε από αναγνώστες στο Facebook και το Twitter να επιλέξουν τις 14 πιο γραφικές μητροπόλεις του πλανήτη και εκείνοι ανέδειξαν τη Ρώμη πρώτη δίνοντας έμφαση στα εκπληκτικά κτίρια, τις πλατείες της, και την τέχνη.
Στη δεύτερη θέση έρχεται η Φλωρεντία, χάρη στον καθεδρικό ναό Duomo και τον Δαυίδ του Μιχαήλ Αγγελου, ενώ το Παρίσι ήρθε τρίτο γιατί όλοι αγαπούν την Πόλη του Φωτός.
Και ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία και η Αυστραλία είχαν από δύο πόλεις στη λίστα, η Ιταλία κέρδισε ομόφωνα τα παγκόσμια καλλιστεία, με τη Βενετία να βρίσκεται στον αριθμό 7 του top10.
Αν και η πλειοψηφία των πόλεων που εμφανίζονται βρίσκονται στην Ευρώπη, τα αστικά κέντρα στην Ιαπωνία, τη Βραζιλία, την Αυστραλία και τον Καναδά, η λίστα δεν περιλαμβάνει καμία αμερικανική πόλη.
Τέσσερα ζευγάρια, οκτώ άνθρωποι που είναι φίλοι εδώ και είκοσι χρόνια αποφάσισαν να φτιάξουν μια δική τους κοινότητα με μικρά σπίτια ούτως ώστε εκτός από φίλοι να γίνουν και γείτονες.
Τα… «φιλαράκια» αγόρασαν γη κοντά στον ποταμό Llano, έξω από το Ώστιν στις ΗΠΑ, προσέλαβαν αρχιτέκτονα και κατασκεύασαν τέσσερα εξοχικά σπίτια και έναν κοινόχρηστο χώρο και ονόμασαν την κοινότητά τους «Llano Exit Strategy» και «Bestie Row».
Στην κοινότητά αυτή οι φίλοι μπορούν να μοιραστούν το χρόνο τους, να βρεθούν κοντά στη φύση και να κάνουν ένα διάλειμμα από την πολυάσχολη ζωή τους στο Ώστιν. Πρόκειται για μια κατασκευή φιλική προς το περιβάλλον όπου όλοι μπορούν να συμπεριφέρονται με τρόπο που ελαχιστοποιεί το ενεργειακό τους αποτύπωμα.
«Όταν πρωτοείδαμε την περιοχή δεν ήταν και πολύ φιλόξενη», λέει ο Fred Zipp που με τη γυναίκα του είναι ένα από τα τέσσερα ζευγάρια που ζουν στην κοινότητα.
Όταν όμως είδαν τα σχέδια που τους παρουσίασε ο αρχιτέκτονας Matt Garcia, όλα έδειξαν αλλιώς.
Το κάθε σπίτι διαθέτει διπλό κρεβάτι, μικρή κουζίνα και μπάνιο ενώ οι οροφές των σπιτιών διαθέτουν συλλέκτες για νερό της βροχής.
Ο Garcia έφτιαξε κι έναν κοινόχρηστο χώρο με μεγάλη κουζίνα, ψυγείο, τραπεζαρία, σαλόνι και ξενώνα φιλοξενίας, όπου μπορούν να περνούν χρόνο όλοι μαζί.
Η εντυπωσιακή στιγμή που μια σφαίρα η μια μπάλα έρχεται σε επαφή με ένα αντικείμενο που φωτογραφίζεται λίγα δευτερόλεπτα λίγο πριν την έκρηξη και την διάσπαση του σε χίλια κομμάτια. Αυτό που συμβαίνει είναι σχεδόν αδύνατο να το δεις με γυμνό μάτι.
Αυτό το είδος φωτογραφίας είναι ειδικότητα του Alan Sailer, ο οποίος έβγαλε πάνω από 1500 φωτογραφίες και τις δημοσίευσε στο λογαριασμό του στο Flickr.
Ο Φόστερ Χάντινγκτον ποτέ δεν μπόρεσε να συνηθίσει τους ρυθμούς της αμερικανικής μεγαλούπολης στην οποία μεγάλωσε.
Από μικρή ηλικία έκανε τις δικές του τολμηρές αποδράσεις κατασκηνώνοντας στη φύση. Ετσι του γεννήθηκε η ιδέα να φτιάξει ένα σπίτι μέσα στο δάσος χωρίς να ανατρέψει την ισορροπία της φύσης.
Βρήκε το καλύτερο κομμάτι γης σε ένα ξεχασμένο κτήμα που ανήκε στην οικογενειακή περιουσία στην περιοχή Σκαμάνια της πολιτείας της Ουάσιγκτον. Εκεί ο Φόστερ έχτισε το δενδρόσπιτό του σε δύο επίπεδα, το οποίο συμπλήρωσε με ένα υπαίθριο ντους και μια πίστα για πατίνια.
Τα δύο ξύλινα δωμάτια που αποτελούν το σπίτι έχουν μοναδική θέα που κόβει την ανάσα και συνδέονται μεταξύ τους με μια σχοινένια γέφυρα. Το σπίτι ε;inαι εφοδιασμένο με γεννήτριες και βεβαίως έχει σύνδεση 4G και Wi-Fi.
O Φόστερ χρησιμοποιεί το ένα δωμάτιο για κατοικία και το άλλο ως ξενώνα για τους φίλους του. «Αυτό το σπίτι σε εμπνέει να μείνεις εδώ» δηλώνει ο φυσιολάτρης αμερικανός.
