Όσο ακριβό κι αν είναι ένα αυτοκίνητο, αυτό δεν σημαίνει πως το ίδιο καλός είναι και ο οδηγός του. Συχνά μάλιστα, όπως θα δείτε σε αυτήν την 5λεπτη συλλογή, ισχύει το αντίθετο! Δυστυχώς έτσι είναι αυτά. Τις περισσότερες φορές αυτά τα ακριβά και υπέροχα αυτοκίνητα τα οδηγούν άτομα που δεν τα αξίζουν και δεν έχουν ιδέα πως να συμπεριφερθούν σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο…
Δείτε το βίντεο.
Κριστιάνο Ρονάλντο είναι αυτός. Ο βασιλιάς της βασίλισσας. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να μην μένει σε… παλάτι.
Λόγω και των εορτών, ο Πορτογάλος αστέρας της Ρεάλ άνοιξε το σπίτι του. Και μπορούμε μέσω ενός video να περιηγηθούμε σ’ αυτό και να δούμε όλα τα κατατόπια της έπαυλής του, στο μαδριλένικο θέρετρο «Finca Villa» όπου διαμένει.
Δείτε το βίντεο
«Η κοπέλα μου με έπεισε να πάμε για stormchasing (η πράξη κατά την οποία κάποιος θέλει να παρατηρήσει και ψάχνει να βρει καταιγίδες και άλλα έντονα καιρικά φαινόμενα), και εγώ μετέτρεψα αυτή την εμπειρία σε ένα project της κλιματικής αλλαγής.»
«Μαζί με ένα μικρό γκρουπ φίλων και οπαδών του συγκεκριμένου χόμπι, συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματία Kelly DeLay, ξεκινήσαμε για τις μεγάλες πεδιάδες των ΗΠΑ ώστε να δημιουργήσουμε μια υπέροχη σειρά εικόνων που δεν έχετε δει ποτέ ξανά από καθημερινούς ανθρώπους μπροστά σε μαζικές καταιγίδες.» δήλωσε ο Von Wong.
Περισσότερες πληροφορίες
Η περιπέτειά μας έλαβε χώρα σε 7 διαφορετικές πολιτείες.
Η Anna Tenne και ο Von Wong ποζάρουν για μια γρήγορη selfie μπροστά σε μια αστραπή στο Wyoming.
Είχαν μόλις 10-15 λεπτά για να εγκαταστήσουν τον εξοπλισμό τους και να απαθανατίσουν τη στιγμή.
«Έπρεπε να στήσουμε και να τραβήξουμε φωτογραφίες μέσα σε 10 με 15 λεπτά πριν μας πλησιάσουν οι καταιγίδες και μας προσπεράσουν. Εδώ, απαθανατίστηκε η καταιγίδα στο ορίζοντα.»
Απλά για να γίνει η τέλεια λήψη.
«Η Joice Surcalo οδήγησε 4 ώρες ώστε να ποζάρει για εμάς, έφερε όλα τα επαγγελματικά της ρούχα από το σπίτι και βίωσε μια καταιγίδα από πρώτο χέρι.»
Οι καιρικές συνθήκες ήταν πραγματικά άσχημες.
«Ο Christian Holman, το μοντέλο στις λήψεις «the toilet boy» είχε διπλά καθήκοντα ως βοηθός προσπαθώντας να κάνει ότι καλύτερο για να με προστατέψει από τη μανία της φύσης.» Η Sony A7r που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν προστατευμένη από τον καιρό.
Η Carrie Lewis έφερε την προσωπική της καρέκλα μαυρίσματος για να κάνει ηλιοθεραπεία μπροστά από την επερχόμενη καταιγίδα στη Νότια Ντακότα.
Μια πλήρη αντίθεση μεταξύ του χάους του να στήσει και να μαζέψει κανείς των εξοπλισμό.
«Η φωτογραφία της Anna Tenne, απαθανάτισε το απόλυτο χάος της διαδικασίας καθώς προσπαθούσαμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούσαμε πριν μας προλάβει η βροχή.»
Το ασθενοφόρο προστάτευε τον ακριβό εξοπλισμό του φωτισμού.
Πρόκειται για την ευγενική προσφορά του Ryan Zimmerman ο οποίος πρόσφερε το ασθενοφόρο για να το χρησιμοποιήσουν.
Μετά μετέτρεψαν τις φωτογραφίες σε διαφημίσεις.
Ο Christian Holmann οδήγησε περισσότερες από 4 ώρες, σε 2 πολιτείες για να δώσει μια τουαλέτα που έπρεπε να επιστραφεί σε μόλις 12 ώρες.
Για να βοηθήσουν να γίνει γνωστό το “Cowspiracy”.
Ένας καναπές βρισκόταν στο ασθενοφόρο σε περίπτωση που δεν είχαν άλλα έπιπλα για να βγάλουν φωτογραφίες. Εδώ είναι η Anna Tenne και ο Ryan Zimmermann που ποζάρουν ως video gamers.
Προς στήριξη της ευαισθητοποίησης για την κλιματική αλλαγή.
Ο Doug Chapin σκέφτεται ιδέες, αυτή ήταν η πρώτη ιδέα για τη φωτογράφιση.
Δείτε το παρακάτω βίντεο με ολόκληρη την περιπέτεια της ομάδας σε μόλις 2 λεπτά.
Έξι και πλέον έτη μετά την κήρυξη της επανάστασης, η κατάπνιξή της φαντάζει απλώς θέμα χρόνου από την Τουρκοαιγυπτιακή στρατιά υπό την στρατηγία του Ιμπραήμ Πασά. Μετά από τις γενναίες νίκες των Ελλήνων έναντί του Οθωμανικού στρατού κατά τα πρώτα έτη του Αγώνα, δύο εμφύλιοι πόλεμοι και η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο κατ᾽ εντολή του Σουλτάνου έχουν καταστήσει τα πράγματα εξαιρετικά δυσχερή.
Μετά την προέλαση της Τουρκοαιγυπτιακής στρατιάς, σχεδόν ολόκληρη η Πελοπόννησος πέφτει ξανά στον Οθωμανικό ζυγό. Η πτώση της Ακρόπολης στις 24 Μαΐου 1827, μετά το θάνατο του Καραϊσκάκη και την καταστροφή του ελληνικού στρατού στη Μάχη του Αναλάτου ήταν ένα ακόμη σημάδι πως ο Αγώνας «κρεμόταν από μία κλωστή». Μικροί πυρήνες παρέμεναν στην Ύδρα και στο Ναύπλιο, μέρη στα οποία κατευθύνονταν οι Οθωμανικές στρατιές.
Όμως, ακόμη και με αυτά τα δεδομένα, τα οποία ανθρώπινα δεν έδιναν καμιά ελπίδα στους Αγωνιστές μας, η Ελλάδα σύντομα θα απελευθερωνόταν, γιατί αυτή ήταν η βούληση του Θεού. Χαρακτηριστικό για την πίστη αυτή των Ελλήνων είναι το ακόλουθο περιστατικό που αναφέρεται στα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη:
« «Εκεί οπούφκιαχνα τις θέσες εις τους Μύλους (Κοντά στο Ναύπλιο) ήρθε ο Ντερνύς (Derigny Anri Gautier, Γάλλος ναύαρχος) να με ιδή. Μου λέγει. ‘Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες. Τι πόλεμον θα κάνετε με τον Μπραϊμη αυτού;’ – Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσεις κι’ εμείς, όμως είναι δυνατός ο θεός όπου μας προστατεύει».
Οι “θεοσημίες” λοιπόν δεν άργησαν να φανούν. Η πολιτική των τριών Μεγάλων Δυνάμεων έναντί του Ελληνικού ζητήματος αρχίζει να μεταβάλλεται. Μεγάλη η συμβολή του Γεωργίου Κάνινγκ, ο οποίος μόλις έχει αναλάβει Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας.
Αυτή η «στροφή» επικυρώνεται με τη συνθήκη του Λονδίνου του 1827, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία ελληνικού κράτους, υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, με σύνορα από τον Αμβρακικό έως τον Παγασητικό Κόλπο και την άμεση κατάπαυση των εχθροπαξιών. Η συνθήκη έγινε αποδεκτή από τους Έλληνες αλλά απερρίφθη από τον Σουλτάνο.
Υπήρχε όμως κρυφός Όρος στη συνθήκη, πως αν δεν γίνει αποδεκτή θα έπρεπε να επιβληθεί, ακόμη και με τη χρήση πολεμικών μέσων. Με αυτή τη συνθήκη λοιπόν ανά χείρας, στις 20 Οκτωβρίου 1827, οι Ναύαρχοι των τριών Μεγάλων Δυνάμεων (Δεριγνύ, Κόδριγκτον και Χέϋδεν) κατευθύνθηκαν προς τον όρμο του Ναυαρίνου, όπου ήταν σταθμευμένος ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος για να διαπραγματευτούν με τον Ιμπραήμ σχετικά με την προτεινόμενη ανακωχή.
Ο στενός όρμος γέμιζε με τα τεράστια πλοία (τα μεγαλύτερα πλοία των συμμάχων με τα όνομα Asia (Αγγλία), Breslau (Γαλλία) και Gangut (Ρωσία) είχαν 84 κανόνια και μήκος 60 μέτρων έκαστο!). 22 πλοία συνολικά οι σύμμαχοι και πάνω από 78 πλοία οι Τουρκοαιγύπτιοι, μέσα σε ένα μικρό όρμο. Απόλυτη σιγή. Όλοι οι άντρες έτοιμοι στα κανόνια, αλλά οι εντολές των Ναυάρχων είναι σαφείς:
«Να υπάρξει εμπλοκή μόνο σε περίπτωση που δεχθούμε επίθεση». Εκεί ακριβώς είναι που ενεργεί η Θεία Πρόνοια. Καθώς τα συμμαχικά πλοία ακόμη έμπαιναν στον όρμο, ο λοχαγός Thomas Fellowes, πλήρωμα της φρεγάτας Dartmouth, είχε διαταχθεί – με 6 μικρά πλοιάρια – να προσέχει τις κινήσεις των Οθωμανών.
Καθώς τα συμμαχικά πλοία συνέχισαν να κινούνται προς τον όρμο, ο Fellowes παρατήρησε ότι ένα οθωμανικό πλήρωμα προετοίμαζε ένα πυρπολικό και έστειλε μία βάρκα για να τους πει να σταματήσουν.
Οι Οθωμανοί πυροβόλησαν εναντίον της βάρκας. Ο Fellowes έστειλε ένα άλλο πλοιάριο για να ρυμουλκήσει το πυρπολικό σε ασφαλή απόσταση, αλλά οι Οθωμανοί πυροβόλησαν και σ᾽ αυτό, προκαλώντας απώλειες. Ο Fellowes ανταπέδοσε τα πυρά. Αυτή τη χρονική στιγμή, η γαλλική ναυαρχίδα Sirene περνούσε κοντά και οι άνδρες της άνοιξαν πυρ για να υποστηρίξουν το πλοίο Dartmourh.
Αμέσως μία οθωμανική κορβέτα επιτίθεται στη γαλλική ναυαρχίδα. Ένα «τυχαίο» γεγονός, είναι και το μοιραίο. Η αλυσιδωτή αντίδραση πυρών γενικεύεται και απλώνεται σε όλο τον όρμο.
Μέχρι τις 4 το απόγευμα, και οι τρεις οθωμανικές ναυαρχίδες είχαν καταστραφεί. Έτσι τα υπόλοιπα, μικρότερα οθωμανικά πλοία έμειναν στο έλεος των 10 συμμαχικών ναυαρχίδων, από τις οποίες καμία δεν είχε καταστραφεί. Ακολούθησε πραγματική σφαγή των Οθωμανών. Ο Κόδριγκτον προσπάθησε δύο φορές να διατάξει κατάπαυση του πυρός, αλλά τα σήματάτου δεν εισακούστηκαν λόγω της έντασης της μάχης.
Στις επόμενες δύο ώρες, σχεδόν το σύνολο του Οθωμανικού στόλου καταστράφηκε. Ο απολογισμός: 15.000 νεκροί και 1.109 τραυματίες από την Τουρκοαιγυπτιακή πλευρά, 181 νεκροί και 480 τραυματίες από τη συμμαχική.
Το θαύμα είχε συντελεστεί. Η μεγαλύτερη εχθρική δύναμη βρισκόταν πλέον στο βυθό της θάλασσας και η δημιουργία ελεύθερου ελληνικού κράτους ήταν πιο κοντά από ποτέ. Και όλα μέσα σε μερικές ώρες.
Η μητέρα φύση είναι γεμάτη εκπλήξεις. Σας παρουσιάζουμε το Clathrus archeri, ένα περίεργο είδος μανιταριού, γνωστό και ως “Τα δάχτυλα του Διαβόλου”. Όταν το δείτε, θα καταλάβετε, γιατί πήρε αυτό το παρατσούκλι. Με καταγωγή από την Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία και την Τασμανία “Τα δάχτυλα του Διαβόλου” μοιάζουν περισσότερο με εξωγήινο πλάσμα, παρά με οποιοδήποτε μανιτάρι που έχω δει.
Τα περισσότερα μανιτάρια παράγονται πάνω στην επιφάνεια του εδάφους. Αντίθετα, “Τα δάχτυλα του Διαβόλου” εκκολάπτονται μέσα σε ένα αυγό, που μοιάζει με σάκο και η διαδικασία επώασής τους είναι ταυτόχρονα συναρπαστική και ανατριχιαστική. Σύμφωνα με το Wikipedia “ο νέος μύκητας εκρήγνυται, σχηματίζοντας από τέσσερα έως επτά επιμήκη λεπτά χέρια, τα οποία στην αρχική τους μορφή είναι όρθια και είναι κολλημένα στην κορυφή. Οι βραχίονες στη συνέχεια ξεδιπλώνονται για να αποκαλύψουν ένα ροζ- κόκκινο εσωτερικό, το οποίο καλύπτεται από σκουρόχρωμους σπόρους. Στην ωριμότητα του μυρίζει σαν σάπια σάρκα.
Πρόσφατα, “Τα δάχτυλα του Διαβόλου” έγιναν viral. Ο κόσμος είναι ταυτόχρονα περίεργος και αηδιασμένος με το θέαμα.
Δείτε παρακάτω τα στάδια επώασης των “δαχτύλων του Διαβόλου”, μην πείτε, όμως ότι δεν σας προειδοποιήσαμε…
Ο Clathrus archeri είναι ένας μύκητας, γνωστός και ως “Τα δάχτυλα του Διαβόλου” ή “Τα πλοκάμια του χταποδιού”. Πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία, προερχόμενο από την Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία.
Αντί να παράγεται κατευθείαν από την επιφάνεια του εδάφους, όπως τα περισσότερα μανιτάρια, “τα δάχτυλα του Διαβόλου”, εκκολάπτονται μέσα σε ένα αυγό, που μοιάζει με σάκο.
Τα τέσσερα έως οχτώ πλοκάμια μοιάζουν με το σαρκώδες χέρι κάποιου δαίμονα ή εξωγήινου. Η ροζ- κόκκινη επιφάνειά τους έχει έντονη οσμή και προσελκύει πολλές μύγες. Με αυτόν τρόπο εξαπλώνεται ο καρπός τους και επεκτείνεται το είδος τους.
Σύμφωνα με την “Εγκυκλοπαίδεια της Ζωής” το αυγό είναι το μοναδικό φαγώσιμο τμήμα, αλλά θα πρέπει να καταναλώνεται μόνο, αν δεν έχουμε άλλη λύση, όπως σε περιπτώσεις επιβίωσης. Διαφορετικά είναι μη φαγώσιμο.
Η Μητέρα- φύση δεν σταματάει ποτέ να μας συναρπάζει!
Το νυχτερινό σκι είναι η καλύτερη στιγμή για να πάτε μια βόλτα στις πλαγιές των βουνών και να ανεβάσετε το σκι σε άλλο επίπεδο. Αυτό ακριβώς αποφάσισαν να κάνουν οι δημιουργοί του παρακάτω βίντεο. Πήγαν για σκι φορώντας στολές από λαμπάκια LED. Παρέχουν ένα εντυπωσιακό θέαμα με τα φώτα, κάνοντας ταυτόχρονα μερικές θεαματικές και ριψοκίνδυνες φιγούρες.
Οι πρωταγωνιστές φορούν στολές σε διάφορα χρώματα, ενώ την ίδια στιγμή η ενδοχώρα της Αλάσκα φωτίζεται από μεγάλους προβολείς. Το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό!
Δείτε το σκι, όπως δεν το είχατε σκεφτεί ποτέ!
Μπορεί να βλέπουμε καθημερινά εικόνες με λέμβους γεμάτες πρόσφυγες και μετανάστες να φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τα τουρκικά παράλια και να ακούμε για τα υπέρογκα ποσά που καταβάλλουν στους διακινητές, ωστόσο υπάρχουν και άλλοι που, ελλείψει χρημάτων, κάνουν το ταξίδι αυτό… κολυμπώντας.
Οπως ο Ameer Mehtr από τη Συρία, ο οποίος έχασε όλο του το βιος στον πενταετή εμφύλιο στη Συρία και, όπως πολλοί άλλοι, θέλησε να κυνηγήσει το ευρωπαϊκό όνειρο. Δεν είχε, όμως, χρήματα για το πέρασμα στην Ευρώπη. Δεν το έβαλε, όμως, κάτω. Ταξίδεψε στη Βηρυτό και άρχισε καθημερινή, εντατική προπόνηση στην κολύμβηση.
Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για εκείνον. Ηταν άλλωστε, στο παρελθόν μέλος της εθνικής ομάδας κολύμβησης. Επί μήνες μελετούσε, επίσης, ένα χάρτη του Αιγαίου πελάγους για να ανακαλύψει το συντομότερο δρόμο για την Ευρώπη για εκείνον. Και το βρήκε. Θα ερχόταν στην Ευρώπη δια μέσου του στενού Κουσάντασι-Σάμου.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ένιωσε ότι ήρθε «η μεγάλη στιγμή». Πήγε στην παραλία στο Κουσάντασι, φόρεσε το μαγιό του, ειδικά γυαλιά και έδεσε στη ζώνη του, μέσα σε μεμβράνη μερικούς χουρμάδες με γεύση τζίντζερ, το μόνο φαγητό που είχε για να τον κρατήσει στον κουραστικό «διάπλου» τον εφτά ωρών. Ετρεξε γρήγορα να διαφύγει από τους αστυνομικούς που περιπολούσαν στις ακτές για παράνομους διακινητές προσφύγων, βούτηξε στη θάλασσα και αυτό ήταν… Το μεγάλο ταξίδι είχε αρχίσει.
Μετά από επτά ώρες πάλης με τη θάλασσα έφθασε εξαντλημένος στις ακτές της Σάμου. Μιλώντας στους The Sunday Times, από τον καταυλισμό προσφύγων στη Σουηδία όπου βρίσκεται τώρα, δήλωσε ότι όσο κουρασμένος και αν ήταν, χαμογέλασε όταν είδε τα πρώτα βράχια του νησιού, επειδή αντιλήφθηκε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο μέλλον του.
Κατά τη διάρκεια του επικίνδυνου «διάπλου» του, παραδέχτηκε, υπήρξαν στιγμές που ένιωσε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στον θάνατο, αλλά γνώριζε καλά ότι έπρεπε να κολυμπήσει για να φθάσει στον προορισμό του, στο μέλλον του.
Ο Σύρος πρόσφυγας και άλλοι Σύροι, που κολύμπησαν για να φθάσουν στην Ελλάδα, έφτιαξαν μια σελίδα στο Facebook, μέσω της οποίας δίνουν συμβουλές σε συμπατριώτες τους που θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Πηγές: Daily Mail, The Independent
Μια φωτογραφία προκαλεί φρενίτιδα στο facebook με χιλιάδες ανθρώπους να ψάχνουν να βρουν το κρυμμένο Πάντα.
Ηθικός αυτουργός της νέας αυτής τρέλας που σαρώνει τα social media είναι ο Ούγγρος καλλιτέχνης Gergely Dudás ο οποίος δημοσίευσε αυτή τη φωτογραφία στη σελίδα του στο facebook.
Στη λεζάντα ζητά από τους ανθρώπους να βρουν το αρκουδάκι panda που βρίσκεται ανάμεσα στους εκατοντάδες χιονάνθρωπους.
Από τότε το ποστ του έχει κοινοποιηθεί πάνω από 100.000 φορές με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να προσπαθούν το μοναχικό panda.
Αλλοι το βρίσκουν μέσα σε δευτερόλεπτα, άλλοι χρειάστηκαν 14 ολόκληρα λεπτά για να το εντοπίσουν. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει καν.
Εσείς μέσα σε πόσο χρόνο το εντοπίσατε;
Η λύση
Δείτε παρακάτω τη λύση.
Οι τυφλοί που θέλουν να κάνουν τη βόλτα τους στην παραλία της Θεσσαλονίκης, κινδυνεύουν να βρεθούν, στην καλύτερη περίπτωση, τετ-α-τετ με ποδηλάτες
Μία ακόμα “παγκόσμια πρωτοτυπία” καταγράφηκε στη χώρα μας και πιο συγκεκριμένα στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης.
Το έργο, που παραδόθηκε στους πολίτες πριν από δύο χρόνια, προβλέπει μεν διαδρομή για τους τυφλούς, ωστόσο σε κάποιο σημείο, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, αυτή περνάει μέσα από τον ποδηλατόδρομο.
Την εν λόγω φωτογραφία ανάρτησε ο δημοσιογράφος Στέλιος Νικητόπουλος στο λογαριασμό του στο twitter.
Πηγή: news247.gr
‘Το αφεντικό μου οδηγούσε κάθε μέρα ένα πολυτελές αυτοκίνητο και εγώ είχα το καθήκον να του ανοίγω την πόρτα της βίλας του καθώς δούλευα σαν νυχτοφύλακας εκεί. Πάντα τον χαιρετούσα αλλά αυτός ποτέ δεν ανταπέδιδε τον χαιρετισμό μου.’
‘Μια μέρα με είδε που άνοιγα μια σακούλα με σκουπίδια για να βρω φαγητό. Αλλά και πάλι δεν είπε τίποτα. Ήταν σαν να μην υπήρχα.’
‘Την άλλη μέρα βρήκα στο ίδιο σημείο μια σακούλα με φρέσκο φαγητό, λες και κάποιος το είχε μόλις αγοράσει από το σούπερ μάρκετ Χαρούμενος το πήρα και δεν έδωσα μεγάλη σημασία για το πως βρέθηκε εκεί.’
‘Κάθε μέρα έβρισκα μια χάρτινη τσάντα με φρέσκο φαγητό και άλλα απαραίτητα για το σπίτι. Είχε γίνει πλέον ρουτίνα. Τρώγαμε στο σπίτι όλοι και αναρωτιόμουν ποιος ήταν αυτός ο ανόητος που ξεχνούσε την τσάντα με το φαγητό!
‘Μια μέρα πέθανε το αφεντικό και στην βίλα ήρθαν πολλοί άνθρωποι. Εκείνη την ημέρα δεν βρήκα την σακούλα με το φαγητό και υπέθεσα ότι κάποιος από τους ανθρώπους που είχαν έρθει θα την πήρε. Αλλά το ίδιο έγινε και την δεύτερη και την τρίτη και την τέταρτη μέρα.’
‘Αυτό συνεχίστηκε για κάμποσες εβδομάδες και υπήρχε πρόβλημα αφού δεν μπορούσα να συντηρήσω την οικογένεια μου. Αποφάσισα τότε να ζητήσω από την γυναίκα του αφεντικού μου αύξηση διαφορετικά έπρεπε να παραιτηθώ από νυχτοφύλακας και να βρω αλλού δουλειά.’
‘Της μίλησα αλλά αυτή έπαθε σοκ. Με ρώτησε πως και δεν ζήτησα εδώ και δυο χρόνια αύξηση και γιατί ζητάω τώρα. Της έδωσα πολλές εξηγήσεις αλλά δεν πείστηκε!’
‘Στο τέλος αναγκάστηκα να της πω την αλήθεια. Της είπα για τα ψώνια που έβρισκα κάθε μέρα. Τότε αυτή με ρώτησε πότε σταμάτησε αυτό και τότε κατάλαβα. Αυτό σταμάτησε την ημέρα που πέθανε το αφεντικό.’
‘Κατάλαβα ότι αυτός ήταν που μου τα άφηνε τα πράγματα αλλά το μυαλό μου δεν πήγε ποτέ σε αυτόν γιατί ποτέ δεν με χαιρετούσε. Πως μπορούσε να είναι τόσο γενναιόδωρος;’
‘Η γυναίκα του άρχισε να κλαίει και εγώ την παρακάλεσα να σταματήσει και ότι θα την υπηρετούσα και δεν ήθελα καμιά αύξηση.’
‘ Η γυναίκα είπε ότι κλαίει επειδή βρήκε το έβδομο πρόσωπο που έδινε την σακούλα ο άνδρας της. Αυτός μοίραζε φαγητό σε επτά ανθρώπους . Είχε βρει τους άλλους έξι και έψαχνε τον έβδομο.’
‘Από εκείνη την ημέρα άρχισα να παίρνω πάλι την σακούλα με τα φαγητά μόνο που τώρα την έφερνε στο σπίτι μου ο γιος του αφεντικού μου. Τον ευχαριστούσα κάθε φορά αλλά αυτός δεν απαντούσε ποτέ. Όπως ακριβώς και ο πατέρας του.’
‘Μια μέρα του είπα το ευχαριστώ πολύ δυνατά και τότε αυτός μου είπε να μην προσβάλλομαι γιατί έχει πρόβλημα με την ακοή όπως και ο πατέρας του!’
Αχ! Πόσες φορές κάναμε λάθος και κρίναμε κάποιον χωρίς να ξέρουμε την ιστορία που κρύβεται από πίσω. Πρέπει να είμαστε ευγενικοί με τους άλλους γιατί δεν ξέρουμε την μάχη που δίνουν. Προσέξτε! Δεν γυρίζουν όλα γύρω από εσάς. Πριν αρχίσετε να κάνετε υποθέσεις υπάρχει κάτι που λέγεται ‘ρώτησε’.
Μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα γιατί πραγματικά δεν είναι παιχνίδι. Μπορεί να σας βλάψει στο τέλος της μέρας. Πολλά από τα προβλήματα που έχουμε προκαλούνται από το πως εμείς επεξεργαζόμαστε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Μην κρίνετε μια κατάσταση στην θέση της οποίας δεν έχετε βρεθεί εσείς ποτέ. Να καταδέχεστε να μάθετε. Δεν τα γνωρίζετε όλα. Ας αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε για τον εαυτό μας και τους άλλους.
Υπάρχουν πάντα δυο πλευρές σε μια ιστορία. Μην πιστεύετε όλα όσα ακούτε.
Όλοι όσους συναντάτε δίνουν τον δικό τους αγώνα μόνο που εσείς δεν το ξέρετε.