Αν δεν έχετε παίξει κάποιο παιχνίδι από τα «Πασιέντζα», «Ναρκαλιευτής» ή «Κούπες» στον υπολογιστή, τότε σίγουρα είστε ηχηρή μειονότητα. Πρόκειται για παιχνίδια ή ψηφιακές εκδόσεις παιχνιδιών στα Windows που οφείλονται για τις περισσότερες χαμένες ώρες εργασίας παγκοσμίως.

Προστέθηκαν στο διάσημο λειτουργικό της Microsoft στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κάνοντας τον κόσμο να μην ξεκολλάει από την οθόνη και να μην μπορεί να σταματήσει σε μια μόνο παρτίδα. Ήταν όμως αυτός ο λόγος που τα εγκατέστησε στο λειτουργικό η Microsoft; Η απάντηση είναι «όχι», αφού η ψυχαγωγία των χρηστών δεν φαίνεται να ήταν το κύριο ζητούμενο.

Σύμφωνα με άρθρο της Washington Post από το 1994, που επικαλείται το slate.com, το εθιστικό χόμπι των υπαλλήλων που ακούει στο όνομα Πασιέντζα είχε σκοπό να βοηθήσει τους χρήστες να εξοικειωθούν με το λειτουργικό και συγκεκριμένα με το ποντίκι. Εκείνη τη δεκαετία, η λειτουργία του drag and drop δεν είχε γίνει ακόμα η δεύτερη φύση κάθε χρήστη υπολογιστή, ενώ αν κρίνουμε με βάση τα σημερινά δεδομένα, το παιχνίδι φαίνεται πως πέτυχε τον στόχο του με αξιομνημόνευτη επιτυχία.

Η Πασιέντζα στα Windows μπορεί σε πολλούς να φαντάζει ο χειρότερος τρόπος για να σπαταλήσει κάποιος τον χρόνο του, ωστόσο σύμφωνα με όσα αναφέρει και το mentalfloss.com, άλλαξε αδιαμφισβήτητα τον τρόπο που δουλεύουμε στον υπολογιστή. Η ψηφιακή έκδοση της Πασιέντζας ήταν προεγκατεστημένη στο λειτουργικό Windows 3.0 το 1990, ενώ αναφορές για το συγκεκριμένο παιχνίδι υπάρχουν από το 1700.

Η πρόθεση ήταν η εφαρμογή να βοηθήσει τους χρήστες υπολογιστών που ήταν εξοικειωμένοι με τις εντολές, να μάθουν το drag and drop, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι αλλάζει ο τρόπος που χρησιμοποιούν τη συσκευή τους. Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η λειτουργία αυτή χρησιμοποιείται ευρέως αποκαλύπτει ότι η Πασιέντζα τα κατάφερε αρκετά καλά.

Τα παιδαγωγικά στοιχεία του παιχνιδιού, σύμφωνα με το Περιοδικό Slate, τα βρίσκουμε και σε ένα ακόμη γεγονός στις ΗΠΑ. Όταν στην Μινεσότα μια δημόσιος υπάλληλος κατηγορήθηκε ότι έπαιζε πασιέντζα κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης το 1995, υποστήριξε ότι «έκανε τις ασκήσεις της για να βελτιωθεί στη χρήση του ποντικιού».

Όσο για τον ναρκαλιευτή, το παιχνίδι που έκανε ντεμπούτο στα Windows 3.1 το 1992, είχε έναν παρόμοιο ρόλο στο λειτουργικό σύστημα. Πρόκειται για ένα φαινομενικά απλό παιχνίδι μνήμης και λογικής και  είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια των Windows όλων των εποχών. Σκοπός του είναι να βρείτε τα κενά τετράγωνα και να αποφύγετε αυτά που κρύβουν νάρκες. Αν ο παίκτης αγγίξει μια νάρκη, χάνει το παιχνίδι. Ο παίκτης μπορεί να βάλει μια σημαία (δεξί κλικ) για να διαπιστώσει αν εκεί υπάρχει μια νάρκη. Ο σκοπός του; Να εξοικειωθούν οι χρήστες με το αριστερό και το δεξί κλικ και να μπορέσουν να προσδώσουν ακρίβεια στις κινήσεις του ποντικιού!

Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τις Κούπες που ενσωματώθηκαν στο δημοφιλές λειτουργικό της Microsoft. Στα Windows for Workgroups 3.1 και συγκεκριμένα στο παιχνίδι Κούπες χρησιμοποιήθηκε η νέα NetDDE τεχνολογία της Microsoft για τοπικό δίκτυο. Και σε αυτή την περίπτωση, όπως με την Πασιέντζα, δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με ένα παιχνίδι της τράπουλας, αλλά με «το πρώτο διαδικτυακό προϊόν της Microsoft» όπως το αποκάλεσαν πολλοί. Η Microsoft ήθελε το κοινό της να ενδιαφερθεί για τις δυνατότητες δικτύωσης μέσω του παιχνιδιού και να εντυπωσιαστεί από τις συγκεκριμένες επιλογές του νέου λειτουργικού.

Windows χωρίς Πασιέντζα γίνεται;

Παρόλο που η Πασιέντζα βρισκόταν στη διάθεση των χρηστών του λειτουργικού δωρεάν για 25 χρόνια, δεν ήταν προεγκατεστημένη στα Windows 8 και Windows 8.1.

Η Microsoft δημιούργησε μία άλλη έκδοση με όνομα «Microsoft Solitaire Collection» που υποχρέωνε το κοινό να την κατεβάσει από το Windows Store, ενώ μέσα στην εφαρμογή υπήρχαν και διαφημίσεις.

Όσο για την φουλ έκδοση του παιχνιδιού χωρίς διαφημίσεις οι χρήστες έπρεπε να πληρώσουν 1.49/δολάρια τον μήνα. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξουν αντιδράσεις στο Διαδίκτυο με το εξειδικευμένο σε θέματα τεχνολογίας σάιτ Gizmodo να αναφέρει: «κάτι που ήταν δωρεάν στον υπολογιστή, τώρα έχει χαλάσει από τις διαφημίσεις». Στο ίδιο πλαίσιο, η Telegraph έγραψε πως οι gamers απογοητεύτηκαν όταν συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να πληρώσουν για να παίξουν πασιέντζα χωρίς να τους διακόπτουν οι διαφημίσεις.

Έτσι, η Microsoft την προεγκατέστησε στα Windows 10 προς τέρψη των θαυμαστών του παιχνιδιού, αφού η επιτυχία του παιχνιδιού ήταν τέτοια που έφτασε να είναι συνώνυμο της μη παραγωγικότητας για τους υπαλλήλους γραφείου!

Ο προγραμματιστής του παιχνιδιού έκανε πρακτική άσκηση στη Microsoft και δεν έβγαλε χρήματα από την Πασιέντζα

Η δημοφιλής εφαρμογή κρύβει κι άλλη μια άγνωστη σε πολλούς ιστορία σχετικά με τον άνθρωπο που φρόντισε να την προσθέσει στο λειτουργικό.

Ο φοιτητής που έκανε την πρακτική του άσκηση στην εταιρεία είναι ο Wes Cherry και ποτέ δεν πληρώθηκε για το παιχνίδι που έβαλε στα Windows. Σήμερα, σύμφωνα με το Business Insider, ο Wes Cherry είναι μηλοπαραγωγός και ιδιοκτήτης της Dragons Head Cider.

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, όπως αναφέρει το Business Insider, ανέφερε: «Έγραψα τον κώδικα για τα Windows 2.1 στον ελεύθερο χρόνο μου, όσο έκανα πρακτική στη Microsoft το καλοκαίρι του 1988. Έπαιζα ένα παρόμοιο παιχνίδι στα Mac αντί να διαβάζω για τις εξετάσεις και ήθελα μια έκδοση για τα Windows. Τότε υπήρχε μια εσωτερική εταιρεία “μέσα στην εταιρεία” που λεγόταν Bogus software. (…) Ένας υπεύθυνος προγραμμάτων στα Windows το είδε και αποφάσισε να το συμπεριλάβει στα Windows 3.0. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα με πλήρωναν πέρα από το ότι με εφοδίασαν με έναν IBM XT για να διορθώσω μερικά κενά ασφαλείας κατά τη διάρκεια του έτους στη σχολή – Ήμουν και είμαι μέχρι σήμερα εντάξει με αυτό».

Πηγή: newsbeast.gr

Το να ταξιδεύεις με το αεροπλάνο μπορεί στο μέλλον να αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη και ξεχωριστή εμπειρία απ’ ό,τι είναι σήμερα.

Κι αυτό γιατί οι αεροπορικές εταιρείες και οι κατασκευαστές που ασχολούνται με το σχεδιασμό των αεροσκαφών και των παροχών αυτών εργάζονται για τη σχεδίαση και την υλοποίηση μιας σειράς από συναρπαστικές ιδέες για να μετατρέψουν τα αεροπορικά ταξίδια σε μια πολύ καλύτερη εμπειρία για τους επιβάτες. Ακόμη και αν οι εταιρείες μεταφοράς παλεύουν στο να μπορούν να μεταφέρουν ανά πτήση όσο περισσότερους επιβάτες γίνεται, ωστόσο η άνεση, η καθαριότητα και οι έξτρα παροχές θα είναι πάντα ένα κίνητρο για τους πελάτες που θέλουν να απολαύσουν το ταξίδι τους.

Από τα κρεβάτια σε ανώτερα «καταστρώματα» του αεροσκάφους μέχρι τα ειδικά στηρίγματα για το κεφάλι, αυτές είναι μερικές από τις παροχές που σχεδιάζονται για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον…

• 1. Ειδικές καμπίνες και θέσεις που ανυψώνονται

Οι αεροπορικές εταιρείες και οι υπεύθυνοι σχεδιασμού πάντα αναζητούν τρόπους για να χρησιμοποιήσουν όλο και περισσότερο τον ανεκμετάλλευτο χώρο του αεροσκάφους. Έτσι οι υπερυψωμένες θέσεις και οι καμπίνες για ξεκούραση σε «κατάστρωμα» του αεροπλάνου θα μπορούσε να είναι μια λύση. Οι επιβάτες θα μπορούν μεταξύ άλλων να κλείσουν και θέση για ένα κρεβάτι σε περίπτωση που το ταξίδι είναι μεγαλύτερης διάρκειας ενώ οι υπερυψωμένες θέσεις θα είναι κλειστές μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των επιβατών που κάθονται στις υπόλοιπες θέσεις.

• 2. Ιδιωτικές σουίτες

Γι’ αυτούς που θα μπορούν να το αντέξουν, από οικονομικής άποψης, το ταξίδι με το αεροπλάνο θα γίνεται ακόμη πιο άνετο και πολυτελές. Οι υπεύθυνοι εργάζονται για να προσφέρουν σε πολλά αεροσκάφη ειδικές σουίτες για ένα ξεκούραστο ταξίδι. Με αυτό τον τρόπο θα έχουν πολύ λιγότερη επαφή με τους υπόλοιπους επιβάτες ή το πλήρωμα της καμπίνας εάν δεν το επιθυμούν. Οι σουίτες με τα μονά και τα διπλά κρεβάτια θα είναι επιπλέον εξοπλισμένες και με άλλες παροχές όπως μεγάλες οθόνες προβολής.

• 3. Οθόνες σαν γιγάντια iPads

Πρόκειται για έναν τρόπο να γίνουν πιο διασκεδαστικές οι πτήσεις ιδιαίτερα τώρα που η τεχνολογία είναι απόλυτα συνυφασμένη με την καθημερινότητα. Μια εταιρεία ήδη λανσάρει μεγάλες οθόνες σαν τεράστια tablets πάνω στην πλάτη του κάθε καθίσματος. Οι οθόνες αφής επιτρέπουν στον επιβάτη να ψυχαγωγηθεί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του παρακολουθώντας μια ταινία ή ένα πρόγραμμα ή παίζοντας ένα παιχνίδι.

• 4. «Αιώρα» για το κεφάλι

Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα για κάποιους επιβάτες στο αεροπλάνο είναι ο ύπνος. Ένα Ολλανδός φοιτητής έχει μια ιδέα για να κάνει αυτό το πρόβλημα παρελθόν. Ο ίδιος σε συνεργασία με μια εταιρεία εξοπλισμού αεροσκαφών, σχεδίασε ένα ειδικό εργαλείο που στερεώνεται στο προσκέφαλο του καθίσματος και λειτουργεί σαν αιώρα για το κεφάλι περιοριζοντάς το σε ένα χώρο για μην «πέφτει» δεξιά και αριστερά όταν ο επιβάτης κοιμάται.

• 5. Καθίσματα με μυρωδιά καφέ ή λάιμ.

Η Zodiac Aerospace εργάζεται για το σχεδιασμό θέσεων που θα αναδύουν μυρωδιά καφέ, λάιμ ή ακόμη και λεβάντας, σύμφωνα με το Sunday Times ώστε να είναι πιο ευχάριστο το περιβάλλον στους επιβάτες.

Πηγή: Newsbeast.gr

Ινδιάνοι, Εσκιμώοι και Αλεούτιοι συνθέτουν τον ιθαγενή πληθυσμό της Αλάσκας, και οι περισσότεροι από αυτούς πρέπει να εργάζονται σκληρά για να έχουν ακόμα και τα βασικά. Το κυνήγι και το ψάρεμα αποτελούν τις βασικές τους ασχολίες, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες που ακολουθούν.

via

Η Sam Trull, ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου για βραδύποδες στην Κόστα Ρίκα, έχει βοηθήσει βραδύποδες να επιστρέψουν στην άγρια φύση από το 2013. Το Ινστιτούτο έχει τρεις κύριους στόχους: 1. Έρευνα για τους αιχμαλωτισμένους άγριους  βραδύποδες. 2. Συνεργασία με άλλα ιδρύματα που ασχολούνται με βραδύποδες σε όλο τον κόσμο και 3. Ενημέρωση για να διαδοθούν υπεύθυνες και ισορροπημένες πληροφορίες σχετικά με τους βραδύποδες στο κοινό. Η Trull είναι επίσης η συγγραφέας του Slothlove, ένα βιβλίο για τους  αγαπημένους  βραδύποδες της.

‘Νομίζω ότι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα για τους βραδύποδες είναι ότι κοιτάνε τη δουλειά τους,’ είπε η Trill στο Manhattan Book Review. ‘Αντιλαμβάνομαι ότι ο ‘κύκλος της ζωής’ απαιτεί όλα τα είδη ζώων, συμπεριλαμβανομένων των άτακτων πιθήκων και των σαρκοβόρων αιλουροειδών και χωρίς να προσβάλω αυτά τα ζώα που πρέπει να τρώνε τα άλλα ζώα για να επιβιώσουν. Αλλά πώς γίνεται να μην μου προσελκύσουν την προσοχή είδη που απλά θέλουν να φάνε τα φύλλα τους, να χαλαρώσουν στον ήλιο και στο αεράκι και να απολαύσουν ένα καλό ξύσιμο;! Επιπλέον, έχουν μια πολύ περίεργη και παιχνιδιάρικη πλευρά, κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ δει και ποτέ δεν θα δούνε, αλλά είναι σίγουρα το πιο γλυκό  πράγμα που έχω δει ποτέ.’

Amazon.com | theslothinstitutecostarica.org (h/t: upworthy, manhattanbookreview)

Η ανθρώπινη καταπάτηση είναι μια τεράστια απειλή για τους πληθυσμούς των βραδύποδων.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Trull ίδρυσε αυτό το Ινστιτούτο στην Κόστα Ρίκα.

Αυτός είναι ο Kermie, ο βραδύποδας που διασώθηκε από την Trull και που την ενέπνευσε να ξεκινήσει το Ινστιτούτο.

Μια ειδική ‘μαλακιά’ τεχνική απελευθέρωσης χρησιμοποιείται στο Ινστιτούτο.

Επιτρέπει στους βραδύποδες να έχουν το χρόνο τους για να εγκλιματισθούν, πριν πάνε μακριά μόνοι τους στη ζούγκλα.

‘Έγινα συνιδρυτής στο Ινστιτούτο για βραδύποδες επειδή ήθελα να διοχετεύσω όλη την ενέργεια και το χρόνο μου στα μωρά που μετά θα γύριζαν πίσω στην ζούγκλα.’

‘Οι Βραδύποδες πρέπει να έχουν δέντρα για να επιβιώσουν και όχι μόνο οποιαδήποτε δέντρα, αλλά τα σωστά δέντρα και αρκετά δέντρα.’

‘Χρειάζονται ένα μεγάλο και υγιές δάσος.’

‘Οι βιομηχανίες κλέβουν τους βραδύποδες από την άγρια φύση για να τους χαϊδεύουν οι τουρίστες και οι βραδύποδες πεθαίνουν από το άγχος.’

‘Για έναν βραδύποδα που ζει κοντά σε ανθρώπους, απλά το κλάδεμα ενός δέντρου μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο, πόσο μάλλον όταν κοπεί ολόκληρο το δέντρο.’

‘Επιπλέον, οι άνθρωποι έρχονται με ηλεκτρικά καλώδια, με αυτοκίνητα, με σκυλιά …’

‘… Όλα τα πράγματα που επηρεάζουν κάθε είδος της άγριας ζωής, αλλά κυρίως τους βραδύποδες που δεν έχουν την ικανότητα να πηδούν μακριά από τον κίνδυνο ή να τρέξουν γρήγορα απέναντι στο δρόμο.’

‘Οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν με το να είναι υπεύθυνοι τουρίστες.’

‘Όταν επισκέπτεστε μια χώρα με βραδύποδες,μην πληρώσετε ποτέ για να τραβήξετε μια φωτογραφία με έναν, να τον κρατήστε χαϊδέψετε.’

‘Πώς μπορεί ΕΣΕΙΣ να μην ευαισθητοποιηθείτε με ένα είδος που απλά θέλει να φάει τα φύλλα του, να χαλαρώσει στον ήλιο και το αεράκι και να απολαύσει ένα καλό ξύσιμο;’

‘Επιπλέον, έχουν μια πολύ περίεργη και παιχνιδιάρικη πλευρά, κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν δει ποτέ και ποτέ δεν θα δούνε.’