Η μαγειρική σήμερα είναι μια επιστήμη που αριθμεί εκατοντάδες εργαλεία και σκεύη μαγειρικής για εξοικονόμηση του χρόνου μας αλλά και για ειδικές περιπτώσεις μαγειρέματος.
Σε αυτό το διασκεδαστικό καλείστε να απαντήσετε 12 ερωτήσεις που έχουν να κάνουμε με σκεύη και εργαλεία μαγειρικής.
Ανεξάρτητα από το ταλέντο που έχει κάποιος ηθοποιός ή το πόσο εργατικός είναι, πολλές φορές η επιτυχία και η αναγνωρισιμότητα αργεί να έρθει! Πολλοί αξιόλογοι ηθοποιοί Έλληνες έγιναν γνωστοί σε μεγάλη ηλικία και ίσως δεν θυμόμαστε καν πως έμοιαζαν στα νιάτα τους.
Ειδικά οι Έλληνες ηθοποιοί του παλιού κινηματογράφου, όπως η Γεωργία Βασιλειάδου, η Σαπφώ Νοταρά ή η Νίτσα Τσαγανέα δεν μπορούμε να φανταστούμε πως υπήρξαν νεότερες. Έχουν εντυπωθεί στη μνήμη μας ως «γεροντοκόρες», «μεγαλοκοπέλες», πεθερές, κλασικές «μανάδες» ή ανύπανδρες μεγάλες αδερφές και η νεότητά τους έχει χαθεί στο βάθος του χρόνου,
Γεωργία Βασιλειάδου
Η Γεωργία Βασιλειάδου (1 Ιανουαρίου 1897 – 12 Φεβρουαρίου 1980) γεννήθηκε στην Αθήνα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου. Υποχρεώθηκε να αφήσει νωρίς το σχολείο για να εργαστεί σε κατάστημα και να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά της, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της κατόπιν πτώσης από άλογο, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ιππικού.
Ρένα Βλαχοπούλου
Η Ρένα Βλαχοπούλου γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1923 στην Κέρκυρα. Σύμφωνα με το βιβλίο του Κώστα Παπασπήλιου ” Πινακοθήκη γέλιου “, αναφέρεται πως η Βλαχοπούλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Μακέδου στην Αθήνα, στα 18 της χρόνια. Ο πατέρας της, Γιάννης Βλαχόπουλος, ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού ενώ η μητέρα της, Καλλιόπη, ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων. Οι γονείς της αγαπήθηκαν και, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του νέου που τον αποκλήρωσε, παντρεύτηκαν κι έκαναν εννιά παιδιά. Τα έβγαζαν πέρα με δυσκολία. Η Ρένα ήταν το πέμπτο τους παιδί.
Ταϋγέτη Μπασούρη
Η Ταϋγέτη Μπασούρη είναι γνωστή από τους κωμικούς της ρόλους σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Τις περισσότερες φορές οι ρόλοι που ενσάρκωνε περιστρέφονταν γύρω από το ιδιαίτερο παρουσιαστικό της και είχαν έντονο το στοιχείο του αυτοσαρκασμού. Η Ταϋγέτη συγκαταλέγεται, μαζί με τη Γεωργία Βασιλειάδου και την Αθηνά Μερτύρη, στις «άσχημες» του ελληνικού κινηματογράφου. Μάλιστα η ίδια η Βασιλειάδου είχε αναφέρει ότι αν γινόντουσαν καλλιστεία για άσχημες, η ίδια θα έβγαινε σταρ Ελλάς και η Ταϋγέτη Μις Ελλάς.
Σαπφώ Νοταρά
Η Σαπφώ Νοταρά με τη χαρακτηριστική ατάκα «μπουρλότο» ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, του κινηματογράφου και του θεάτρου. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε. Βλέποντάς τη σε φωτογραφία σε νεαρή ηλικία θα λέγαμε ότι μοιάζει με σταρ του βωβού κινηματογράφου.
Ελένη Ζαφειρίου
Η Ελένη Ζαφειρίου γεννήθηκε στην Λάρισα το 1916 και πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 2004, σε ηλικία 88 ετών, μετά από μάχη με αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια. Υπήρξε απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Υποδύθηκε δεκάδες ρόλους κυρίως του κλασικού ρεπερτορίου. Στην τηλεόραση χαρακτηριστικός παρέμεινε ο ρόλος της “Καμπουρίτσας” που ερμήνευσε στη σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται τη δεκαετία του ’70. Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο του Χαλανδρίου χωρίς καμία παρουσία ομότεχνού της και κάμερας.
Τζόλυ Γαρμπή
Η Τζόλυ Γαρμπή γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ από Κεφαλονίτες γονείς, το 1913 και πέθανε τον Δεκέμβριο του 2002. Ήταν για 60 χρόνια σύζυγος του επίσης ηθοποιού Θόδωρου Μορίδη. Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή στα ΜΜΕ μετά από 10 μέρες και πέθανε ξεχασμένη. Κηδεύτηκε στον Μαραθώνα. Τη λατρέψαμε στις ταινίες: Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες – 1960, Η νεράιδα και το παλλικάρι -1969.
Νίτσα Τσαγανέα
Η Νίτσα Τσαγανέα ήταν Eλληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και αγωνίστρια της Εθνική αντίστασης. Δεύτερος σύζυγός της ήταν ο επίσης ηθοποιός Χρήστος Τσαγανέας. Πιο γνωστές ταινίες της είναι οι “Ένας ήρωας με παντούφλες” και “Οι Γερμανοί ξανάρχονται”. Κατέληξε φτωχή και το νοίκι της το πλήρωνε ο Δημήτρης Χορν. Κηδεύτηκε στο Α΄ νεκροταφείο, δίπλα από την αγαπημένη της κόρη, την επίσης ηθοποιό Λιάνα Βιτσώρη. Θεϊκή ατάκα που της έχουν απευθύνει «… και έχει ένα περίεργο σχήμα η μύτη σου απόψε».
Σμάρω Στεφανίδου
Η Σμάρω Στεφανίδου γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1913 στην Αθήνα και πέθανε στις 7 Νοεμβρίου του 2010. Ήταν Μικρασιάτισσα από τους γονείς και τους παππούδες της. Τελείωσε την Εμπορική Σχολή στην Αθήνα, έμαθε ξένες γλώσσες και πιάνο. Από πολύ μικρή έπαιζε θέατρο και έκανε παραστάσεις στα παιδιά.
Τασσώ Καββαδία
Η Τασσώ Καββαδία γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1921 στην Πάτρα. Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στο Γιάννη Τσαρούχη και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κουν. Χαρακτηρίζεται συνήθως ως η «κακιά» του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς λόγω του «βλοσυρού» παρουσιαστικού της ερμήνευε «αυστηρούς» ρόλους, όπως της κακιάς πεθεράς, μάνας, αδερφής κ.ά. Πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου του 2010.
Ορέστης Μακρής
Ο Ορέστης Μακρής (30 Σεπτεμβρίου 1898 – 29 Ιανουαρίου 1975) εκτός από Έλληνας ηθοποιός ήταν και τενόρος της οπερέτας. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και πέθανε στην Αθήνα. Είχε τελειώσει το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και εμφανίσθηκε στη σκηνή πρώτα ως τενόρος στο θίασο Ροζαλίας Νίκα το 1925, κατόπιν στον θίασο Παπαϊωάννου και αργότερα μεταπήδησε στο είδος των κωμικών ρόλων. Ως ηθοποιός διέπρεψε σε απόδοση λαϊκών τύπων, όπως ο «μεθύστακας», που αποτέλεσε σταθμό στο ελληνικό θέατρο.
Μήτση Κωνσταντάρα
Η γεροντοκόρη του σινεμά, Μήτση Κωνσταντάρα (1922 – 22 Δεκεμβρίου 1985) ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας Κωνσταντάρα, αδερφή του μεγάλου ηθοποιού Λάμπρου Κωνσταντάρα. Σπούδασε στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου αποφοίτησε με άριστα και πρωτοεμφανίστηκε το 1945 στην Πρώτη Κρατική Σκηνή με το έργο Αρλεζιάννα. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα είδος θεάτρου, τα ονομασία «Μπουλούκια». Η Μήτση υπηρέτησε αυτό το είδος με μεγάλη επιτυχία, κάτι όμως που την έκανε το μαύρο πρόβατο της οικογένειας για το δρόμο που ακολούθησε. Όταν το 1985 πέθανε ο Λάμπρος, η Μήτση έπεσε σε μεγάλη κατάθλιψη. Πέθανε πιθανόν από ανακοπή καρδιάς στον ύπνο της, έξι μήνες μετά.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Διακοφτό Αχαΐας στις 12 Ιουλίου 1912. Σπούδασε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συνολικά για 46 χρόνια, ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του. Πρώτη του ταινία ήταν, το 1947, τα «Παιδιά της Αθήνας». Συνολικά έπαιξε σε 136 ταινίες, ανάμεσά τους «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Η βίλα των οργίων», «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται». Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ολομόναχος και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα.
Χρήστος Τσαγανέας
Ο Χρήστος Τσαγανέας γεννήθηκε στη Ρουμανία και καταγόταν από εύπορη και αριστοκρατική οικογένεια. Αποφοίτησε από το ελληνικό γυμνάσιο της Ρουμανίας και ήρθε στην Αθήνα για ακαδημαϊκές σπουδές. Γράφτηκε αρχικά στην Ιατρική, αλλά σύντομα την παράτησε και πήγε στην Νομική, από την οποία δεν πήρε ποτέ πτυχίο. Η αιτία αυτού του γεγονότος ήταν η γνωριμία και ο έρωτάς του για την κατά εφτά χρόνια μεγαλύτερή του ηθοποιό Νίτσα Βιτσώρη, για χάρη της οποίας εγκατέλειψε τις σπουδές του και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο.Υπήρξε δεύτερος σύζυγος της επίσης ηθοποιού Νίτσας Τσαγανέα και πεθερός του Γιώργου Οικονομίδη. Πέθανε την ημέρα των γενεθλίων του 2 Ιουλίου 1976 (70 ετών) και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Την επόμενη ημέρα της εκταφής του ετάφη στο ίδιο μνήμα ο μεγάλος Έλληνας λαϊκός συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης.
Μαρίκα Κρεββατά
Kόρη του Σταμάτη Κρεβατά (μουσικού) και της Σοφίας (επίσης ηθοποιού – στην Κωνσταντινούπολη, το γένος Παντελιάδη), η Μαρίκα Κρεββατά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1910. Γρήγορα όμως σε ηλικία 2 ετών έχασε τον πατέρα της και τη μικρότερη αδελφή της, Θάλεια. Τα παιδικά της χρόνια ήταν φτωχά. Εγκατέλειψε τη θεατρική σκηνή το 1973. Ήταν μόνιμη κάτοικος Αθηνών και μιλούσε γαλλικά. Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 1994 σε ηλικία 84 ετών σε Κλινική της Αθήνας και κηδεύτηκε στον Κόκκινο Μύλο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, έπασχε από άνοια.
Νίκος Σταυρίδης
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1929 στο μουσικό θέατρο, συμμετέχοντας σε επιθεωρήσεις, οπερέτες και παραστάσεις βαριετέ. Τη δεκαετία του 1940 άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τις αδελφές Καλουτά, την Καίτη Ντιριντάουα και τη Μαρίκα Νέζερ και την Καίτη Μπελίντα, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τη Σοφία Βέμπο (1959), τον Κώστα Χατζηχρήστο (1963) κ.ά. Ο μεγάλος κωμικός έπαιζε ρόλους νευρώδη ηλικιωμένου, που στο τέλος μαλάκωνε υπό την “πίεση” της όμορφης ηθοποιού και χορεύτριας. Έφυγε από τη ζωή στις 12 Δεκεμβρίου 1987 (77 ετών).
Βασίλης Λογοθετίδης
Ο Βασίλης Λογοθετίδης ήταν ένας από τους πιο αγαπητούς κωμικούς του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης και το 1915. Το 1918 ήρθε στην Αθήνα και την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο δυναμικό του θιάσου της Μαρίκας Κοτοπούλη. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του εμφανίστηκε μόνο σε 12 κινηματογραφικές ταινίες, αλλά άφησε εποχή με τις θεατρικές του ερμηνείες. Στις περισσότερες εμφανίσεις του, παρτενέρ του ήταν η Ίλια Λιβυκού, με την οποία υπήρξαν ζευγάρι και στη ζωή, χωρίς όμως ποτέ να παντρευτούν. Το 1957 έπαθε έμφραγμα, αλλά συνέχισε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες. Λίγο πριν από το μοιραίο, είχε εξομολογηθεί στους φίλους του ότι θα ήθελε να πεθάνει στο θέατρο. Έφυγε καθ΄οδόν.
Μαρίκα Νέζερ
Η Μαρίκα Νέζερ είναι η προξενήτρα στην ταινία Μπακαλόγατος με τον απολαυστικό Ζήκο, Κώστα Χατζηχρήστο. Ήταν κόρη του Κωνσταντίνου Νέζερ και της ηθοποιού και μίμου Κλεοπάτρας Νέζερ, αδερφή του Χριστόφορου Νέζερ (1903-1995), εξαδέλφη του Χριστόφορου Νέζερ (1887 – 1970) και εγγονή του Χριστόφορου Νέζερ, φρούραρχου Αθηνών και Υπασπιστή του Βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα. Από 13 ετών ανήλθε στη θεατρική σκηνή στο Κάιρο όπου και κατέλαβε διαπρεπή θέση κυρίως στο μουσικό επιθεωρησιακό είδος. Διέπρεψε στις επιθεωρησιακές παραστάσεις και τα συγκροτήματα της Σοφίας Βέμπο με το χαρακτηριστικό τύπο της “καρατερίστας”. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο ρόλο της Μαντάμ Σουσούς του Ψαθά, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν κατάκοιτη, μαζί με την επίσης κατάκοιτη αδερφή του άντρα της. Απεβίωσε το 1989 και κηδεύτηκε με παρουσία τεσσάρων μόνο καλλιτεχνών, στο Κοιμητήριο του Βύρωνα. Εγγονός της, είναι ο ηθοποιός Γιώργος Πυρπασόπουλος.
Βασίλης Αυλωνίτης
Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Θησείο. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1924 στην οπερέτα του Ν. Χατζηαποστόλου Το κορίτσι της γειτονιάς. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους σε οπερέτες και κωμωδίες, μέχρι το 1928, οπότε και στράφηκε προς την επιθεώρηση επικεφαλής δικού του θιάσου. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1929 στην ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, Μαρία Πενταγιώτισσα, ενώ ακολούθησαν δεκάδες άλλες έως το 1970, όπως Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης, όπου εμφανίστηκε στον τελευταίο του ρόλο. Λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή αυτής της ταινίας πέθανε από καρδιακή προσβολή. Συνολικά πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε σε μικρότερους ρόλους σε 75 ταινίες. Είχε ήρεμη προσωπική ζωή, ενώ φέρεται να έχει κάνει δύο γάμους.
Λάμπρος Κωνσταντάρας
Ο Κωνσταντάρας γεννήθηκε στην οδό Πλουτάρχου 13 στο Κολωνάκι στις 13 Μαρτίου 1913, σε οικογένεια με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Αδερφή του ήταν η ηθοποιός Μίτση Κωνσταντάρα. Το 1930 κατατάχθηκε μετά από επιμονή της οικογένειάς του και χωρίς την δική του θέληση στην Σχολή Υπαξιωματικών Ναυτικού στην Κέρκυρα, από όπου τελικά δραπέτευσε κολυμπώντας. Το 1934 μετέβη στο Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει χρυσοχόος, με σκοπό να αναλάβει στην συνέχεια το οικογενειακό χρυσοχοείο στο κέντρο της Αθήνας. Εγκατέλειψε τις σπουδές του κι έκανε διάφορες δουλειές, ώσπου τον ανακάλυψε ο Γάλλος σκηνοθέτης Λουί Ζουβέ να παίζει ως κομπάρσος σε θεατρική παράσταση. Σπούδασε ηθοποιός στο θέατρο «Ατενέ» και το καλοκαίρι του 1938 επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκινώντας πλέον καριέρα ηθοποιού. Πέθανε στις 28 Ιουνίου 1985 (72 ετών) στο «Ασκληπιείο» της Βούλας, ενώ νωρίτερα (1978 και 1983) είχε υποστεί δύο εγκεφαλικά επεισόδια.
Θανάσης Βέγγος
Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ μέχρι και το τέλος της ζωής του συνέχιζε να εμφανίζεται σε ταινίες, στην τηλεόραση και το θέατρο. Ο Θανάσης Βέγγος ήταν γνωστός και ως ο «Καλός μας άνθρωπος». Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο και ήταν μοναχοπαίδι. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, και ήρωας της αντίστασης. Τα χρόνια 1948-1950 υπηρέτησε τη θητεία του ως “ανεπιθύμητος” στρατιώτης στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954, στην ταινία Μαγική Πόλη του Κούνδουρου. Απεβίωσε πλήρης ημερών στον “Ερυθρό Σταυρό” λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου στις 3 Μαΐου 2011, λίγο πριν συμπληρώσει τα 84. Τάφηκε στην Αμοργό, τόπο καταγωγής της μητέρας του και της γιαγιάς του.
Για πρώτη φορά στα χρονικά ένα δικαστήριο απεφάνθη, ότι η υπερβολική χρήση κινητού τηλεφώνου μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του εγκεφάλου.
Η επίσημη -με την σφραγίδα δικαστηρίου!- σύνδεση ανάμεσα στα κινητά τηλέφωνα και τον καρκίνο έγινε με αφορμή την υπόθεση του 57χρονου Roberto Romeo, ο οποίος τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται στην τηλεπικοινωνιακή εταιρεία Telecom Italia και υποστήριξε στην αγωγή που κατέθεσε, ότι η συνεχής χρήση του κινητού του τηλεφώνου για εργασιακούς λόγους τον έκανε να αναπτύξει όγκο στον εγκέφαλο.
Μετά την ετυμηγορία που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, ένα ιταλικό δικαστήριο στην πόλη Iverea επιδίκασε στον Romeo χρηματική κρατική συνδρομή ύψους περίπου 535 δολαρίων το μήνα, αφού ένας εμπειρογνώμονας γιατρός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο καρκίνος στον εγκέφαλο του Romeo έπληξε το 23% της συνολικής του σωματικής λειτουργίας. Η σύνταξη θα καταβληθεί στον Romeo από την εθνική ασφαλιστική εταιρεία INAIL, η οποία καλύπτει σχετικές απαιτήσεις για ατυχήματα στο χώρο εργασίας.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Romeo είπε ότι αναγκαζόταν να χρησιμοποιεί το κινητό του για περίπου 3-4 ώρες ώρες κάθε μέρα επί 15 συναπτά έτη.
“Δεν είχα άλλη επιλογή παρά να χρησιμοποιώ το κινητό μου τηλέφωνο για να μιλήσω με συναδέλφους και να οργανώσω την εργασία μου (…) Για 15 χρόνια έκανα κλήσεις όλη την ώρα, στην δουλειά, από το σπίτι και από το αυτοκίνητο (…) Άρχισα να έχω την αίσθηση ότι το δεξί μου αυτί είναι μπλοκαρισμένο όλη την ώρα και ο όγκος διαγνώστηκε το 2010. Ευτυχώς, ήταν καλοήθης, αλλά δεν ακούω τίποτα επειδή οι γιατροί έπρεπε να αφαιρέσουν το ακουστικό μου νεύρο”, δήλωσε ο Romeo.
Οι επιστημονικές έρευνες είχαν “προειδοποιήσει”
Το 2016, ερευνητές από το αμερικανικό Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας, το οποίο είναι τμήμα των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH) των ΗΠΑ, ανακάλυψαν ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ ενός συγκεκριμένου τύπου ακτινοβολίας, που παράγεται από κινητά τηλέφωνα και του καρκίνου σε πειραματόζωα αρουραίους. Περισσότεροι από 2.500 αρουραίοι εκτέθηκαν σε ακτινοβολία κινητών τηλεφώνων για 9 ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια δύο ετών, γεγονός που προκάλεσε (σε μικρό ποσοστό) ανάπτυξη όγκων σε αρσενικούς αρουραίους. Επρόκειτο για δύο τύπους όγκων: γλοίωμα (καρκίνος του εγκεφάλου) και σβανομάτων (schwannomas) στην καρδιά.
Ο δικηγόρος του Romeo, Stefano Berton, επαίνεσε το δικαστήριο, επειδή δεν επέτρεψε στην υπεράσπιση να υποβάλει άλλες μελέτες σχετικά με τον καρκίνο και την χρήση κινητών τηλεφώνων, οι οποίες έχουν χρηματοδοτηθεί από εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Ο Bertone είπε ότι αυτή είναι η πρώτη δικαστική απόφαση στον κόσμο που αναγνωρίζει “την σχέση μεταξύ χρήσης κινητού τηλεφώνου και της ανάπτυξης όγκου στον εγκέφαλο”.
Στο νέο της σπίτι με τη νέα της οικογένεια βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες η σκυλίτσα που συγκίνησε χιλιάδες φιλόζωους με την αφοσίωσή της καθώς ζούσε για δύο ολόκληρους μήνες δίπλα στον τάφο του κηδεμόνα της στην Άρτα.
Τη σκυλίτσα που θρηνούσε με αυτό τον μοναδικό τρόπο την απουσία του δικού της ανθρώπου φρόντιζαν οι εθελοντές του Φιλοζωικού Σωματείου Άρτας, οι οποίοι ανησυχούσαν για την τύχη της αφού ήταν μαθημένη να ζει σε σπίτι και δύσκολα θα επιβίωνε μόνη της.
Η έκκληση για την υιοθεσία της που απηύθυνε το Φιλοζωικό Σωματείο Άρτας τελικά βρήκε ανταπόκριση και η πανέμορφη σκυλίτσα ξαναβρήκε τη στοργή και την αγάπη που της αξίζει.
«Η σκυλίτσα παίρνει πολύ αγάπη από τους νέους της κηδεμόνες. Τους το ανταποδίδει όμως κι εκείνη με τον καλύτερο τρόπο. Τους δίνει συνεχώς φιλιά!
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την Χρυσούλα και την οικογένεια της που άνοιξαν το σπίτι τους γι’ αυτή τη σκυλίτσα» αναφέρουν οι εθελοντές του Φιλοζωικού Σωματείου Άρτας.
Στη γενέτειρα γη του, το χωριό Ελεύθερνα του δήμου Αρκαδίου στο Ρέθυμνο, ενταφιάσθηκε χτες το απόγευμα ο υποστράτηγος Γιάννης Τζανιδάκης, που έχασε τη ζωή του στα 55 του χρόνια, κατά την πτώση του στρατιωτικού ελικοπτέρου το πρωί της περασμένης Τετάρτης.
«Κάμετε ενός λεπτού σιγή / κι ύστερα προσκυνάτε / γιατί αξίζει την τιμή / ο άνδρας που τιμάται».
Με αυτή την μαντινάδα και παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμένου, των αρχηγών ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης και ΓΕΣ αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, βουλευτών της Κρήτης, εκπροσώπων του συνόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, της τοπικής στρατιωτικής και πνευματικής ηγεσίας από όλη την Κρήτη, αποχαιρέτισε το Ρέθυμνο και ολόκληρη η Κρήτη τον υποστράτηγο Τζανιδάκη.
Στην εξόδιο ακολουθία, χοροστάτησε ο αρχιεπισκόπος Κρήτης Ειρηναίος και ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιος.
Η σορός του υποστρατήγου καλυμμένη με την γαλανόλευκη, έφτασε στην Ελεύθερνα στις 4.00 το απόγευμα, συνοδευόμενη από τη σύζυγό του, τα δύο του παιδιά, μέλη της οικογενείας του, συγγενείς και φίλους, όπου η τιμητική φρουρά την εναπόθεσε για δημόσιο προσκύνημα στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Χτες στις οκτώ το βράδυ, η κρητική γη σκέπασε υπό τους ήχους των όπλων των αγημάτων το σώμα του υποστρατήγου, για τον οποίο τονίστηκε στους επικήδειους λόγους, ότι ως άνθρωπος όσο και ως στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων έπραξε τα άριστα.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απέστειλαν στέφανα, ενώ επίσης στέφανα απέστειλαν, το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οι διοικήσεις στρατιωτικών βάσεων και μονάδων, σύνδεσμοι αξιωματικών καθώς και συμμαθητές του υποστρατήγου από την περίοδο όπου φοιτούσε στην σχολή Ευελπίδων.
Κατά την εξόδιο ακολουθία και την ταφή της σορού, τιμές απέδωσαν αγήματα της Αεροπορίας Στρατού, της Μεραρχίας, καθώς και Βρακοφόρων Κρητών ως ένδειξη τιμής για τον «Στρατηγό της Κρήτης» όπως τον χαρακτήρισαν, που τίμησε στη σύντομη διάρκεια της ζωής του το νησί, όσο και ολόκληρη τη χώρα.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, μαζί και ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας , μετά το πέρας της εξόδιου ακολουθίας, συνόδευσαν πεζοί για μία απόσταση άνω των δύο χιλιομέτρων τη σορό του υποστρατήγου έως το κοιμητήριο της Ελεύθερνας ενώ δεν προέβησαν σε δηλώσεις. Ο κ. Καμένος το μόνο που ανέφερε ήταν: «Ήμασταν όλοι εδώ για το αντίο…».
Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε προσερχόμενος στον ιερό ναό:
«Όλη η Ελλάδα είναι συγκλονισμένη… Τέσσερις Έλληνες αξιωματικοί έπεσαν την ώρα του καθήκοντος για την πατρίδα, γι΄ αυτό είμαστε όλοι εδώ για να αποχαιρετήσουμε και τον στρατηγό Τζανιδάκη, με την ευχή για όλους τους, να είναι ελαφρύ το ελληνικό χώμα που θα τους σκεπάσει».
Η γατούλα που πρωταγωνιστεί στο βίντεο ήταν έγκυος, όμως κάτι δεν πήγαινε καλά και χρειαζόταν βοήθεια.
Έτσι έσπευσε έξω από μια κλινική κι άρχισε να νιαουρίζει δυνατά, ζητώντας βοήθεια, μέχρι να την προσέξει κάποιος.
Το προσωπικό της κλινικής την άκουσε και αμέσως τη μετέφερε σε έναν κτηνίατρο.
Εκεί η γάτα υποβλήθηκε σε καισαρική. Γέννησε τέσσερα υγιέστατα γατάκια που τώρα ψάχνουν σπίτι.
Έξυπνη μανούλα!
Δείτε το βίντεο
Ο Στάθης Ψάλτης και ο Σωτήρης Μουστάκας ήταν (και στη μνήμη όλων μας, παραμένουν) μεγάλοι κωμικοί ηθοποιοί.
Και ποιος δεν έχει δει τις ταινίες τους; Ποιος δεν έχει γελάσει με τις ατάκες τους; Οι δυο σπουδαίοι αυτοί ηθοποιοί, ωστόσο, από χθες «ενώνονται» και με ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας.
Ο Σωτήρης Μουστάκας πέθανε στις 4 Ιουνίου του 2007. Τελευταία κινηματογραφική ταινία που έπαιξε ήταν η βιογραφική «Ελ Γκρέκο» του Γιάννη Σμαραγδή, όπου υποδυόταν τον ζωγράφο Τιτσιάνο, δάσκαλο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
Ο Μουστάκας δεν πρόλαβε να δει την ταινία να βγαίνει στους κινηματογράφους καθώς έκανε πρεμιέρα στις 18 Οκτωβρίου 2007!
Ο Στάθης Ψάλτης πέθανε στις 21 Απριλίου 2017. Τελευταία κινηματογραφική ταινία που έπαιξε ήταν η βιογραφική «Νίκος Καζαντζάκης» του Γιάννη Σμαραγδή, όπου υποδυόταν τον ηγούμενο της Μονής Σινά.
Ο Ψάλτης δεν πρόλαβε να δει την ταινία να βγαίνει στους κινηματογράφους, καθώς αναμένεται να κάνει πρεμιέρα το Νοέμβριο του 2017.
[nbst]
Γάμοι, χωρισμοί, νεανικές τρέλες περιέχει η προσωπική ζωή του Στάθη Ψάλτη.
Παντρεύτηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 17 ετών. Ο Στάθης Ψάλτης σε συνέντευξή του είχε δηλώσει πως ο γάμος του τότε, ήταν απλά μία νεανική τρέλα που όμως του άφησε την μεγαλύτερη χαρά της ζωής του… την κόρη του.
Στη συνέχεια, ακολούθησε μία λαμπρή πορεία στον ελληνικό κινηματογράφο, όπου γνώρισε και την Καίτη Φίνου. Την αρραβωνιάστηκε τρεις φορές, αλλά ποτέ δεν έφτασαν τα σκαλιά της εκκλησίας.
«Με τον Στάθη έμεινα 5 χρόνια, αν και θα έπρεπε να χωρίσω από τον πρώτο χρόνο. Μετά ήρθαν έτσι οι καταστάσεις στη ζωή που δεν χωρίσαμε και έπρεπε να κάτσω μαζί του, άσχετα αν ο Στάθης είχε του κόσμου τις γυναίκες», είχε πει τότε.
Το 1986 χώρισαν και από τότε όπως αναφέρει η Espresso, παρελάσανε από την… καρδιά του (αλλά και από το σανίδι όπου εμφανιζόταν), πολλές νεαρές ηθοποιοί που έκαναν τα πρώτα τους βήματα μαζί του.
Μερικές από αυτές, σύμφωνα με την ίδια πηγή, ήταν η Χριστίνα Παππά, η Τζούλια Μπάρκα, η Λίζα Μαλινδρέτου και πολλές άλλες.
Από τις κοπέλες που τον θαύμαζαν ήταν και η Τάρια Μπούρα, η οποία είχε περάσει από τα εγχώρια καλλιστεία και στη δεκαετία του ’90 παρουσίαζε για πολλά χρόνια τη μόδα στον Πρωινό καφέ.
Ο γάμος δεν άργησε να έρθει για τον Στάθη Ψάλτη και την ξανθιά καλλονή, αλλά δεν άντεξε καθόλου, με τα περιοδικά της εποχής να κάνουν λόγο για έναν γάμο- αστραπή.
Ο τρίτος γάμος του ήταν με την Χριστίνα Ψάλτη, η οποία ήταν στο πλευρό του μέχρι το τελευταίο λεπτό. Μάλιστα, η ίδια τον γνώρισε το 1995, αλλά πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να παντρευτούν.
Οι δυο τους έπαιζαν μαζί στο θέατρο τα τελευταία χρόνια, ενώ ο ίδιος έλεγε για εκείνη πως ήταν ένας πραγματικός άγγελος… «Μου την έστειλε ο Θεός για τα… τελευταία χρόνια της ζωής μου…», είχε πει.
Με ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παρατσούκλια του, αποχαιρέτησαν τον σπουδαίο Στάθη Ψάλτη οι φίλοι του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ.
Μεγάλωσε γενιές και γενιές, χαρίζοντας απλόχερα γέλιο σε όλους τους Έλληνες.
Το μεσημέρι ο Στάθης Ψάλτης «έσβησε» και σκόρπισε θλίψη σε όλους μας.
Γι’ αυτό και οι φίλοι του Ολυμπιακού θέλησαν να πουν το δικό τους αντίο στον αγαπημένο ηθοποιό.
«Καλό ταξίδι Καμικάζι» αναφέρει το πανό που σηκώθηκε στο ΣΕΦ, με ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παρατσούκλια του εκλιπόντα.
Βαρεθήκατε τις συμβατικές πιπίλες; Δεν είστε οι μόνοι! Δείτε μερικές πιπίλες που πραγματικά διαφέρουν από τις συμβατικές.
