Μπορώ να αποκλείσω τα παιδιά μου από την Κληρονομιά;
Πολλοί γονείς αναρωτιούνται τι συμβαίνει όταν οι σχέσεις με τα παιδιά τους διαρρηχθούν. Μπορεί ένας γονέας που νιώθει προδομένος ή εγκαταλελειμμένος να αποφασίσει να αποκλείσει τα παιδιά του από την κληρονομιά;
Το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα
Σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, οι στενοί συγγενείς (σύζυγος, κατιόντες – δηλαδή παιδιά και εγγόνια – και ανιόντες, όπως γονείς) θεωρούνται αναγκαστικοί κληρονόμοι. Αυτό σημαίνει ότι έχουν δικαίωμα σε ένα τμήμα της κληρονομιάς, το οποίο ονομάζεται νόμιμη μοίρα, ακόμα κι αν ο διαθέτης αφήσει διαφορετικές οδηγίες στη διαθήκη του.
Πότε είναι δυνατή η αποκληρώση
Η πλήρης αποκληρώση παιδιών είναι εφικτή μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως όταν:
Το παιδί έχει προσπαθήσει να σκοτώσει τον γονέα.
Έχει στραφεί με βία εναντίον του.
Έχει διαπράξει σοβαρό αδίκημα εναντίον του γονέα.
Έχει παραμελήσει αδικαιολόγητα να τον συντηρήσει, ενώ υπήρχε τέτοια υποχρέωση.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αποκληρώση πρέπει να αναφέρεται ρητά και με σαφήνεια στη διαθήκη και να βασίζεται σε αποδείξεις.
Τι μπορεί να κάνει ένας γονέας
Αν δεν συντρέχουν οι παραπάνω σοβαροί λόγοι, ο γονέας δεν μπορεί να αποκλείσει εντελώς τα παιδιά του. Ωστόσο, έχει το δικαίωμα να διαθέσει ελεύθερα το υπόλοιπο της περιουσίας του, πέρα από τη νόμιμη μοίρα που ανήκει υποχρεωτικά στα παιδιά.
Συμπέρασμα
Η κληρονομική νομοθεσία στην Ελλάδα προστατεύει τα παιδιά, ακόμα και όταν οι σχέσεις με τους γονείς τους είναι προβληματικές. Η αποκληρώση είναι δυνατή μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις που προβλέπει ρητά ο νόμος. Σε κάθε άλλη περίπτωση, τα παιδιά διατηρούν δικαίωμα σε ένα μέρος της περιουσίας.
Συμβουλή: Για τέτοια ζητήματα είναι σημαντικό να συμβουλευτεί κανείς έναν δικηγόρο με ειδίκευση στο κληρονομικό δίκαιο, ώστε να λάβει καθοδήγηση προσαρμοσμένη στη δική του περίπτωση.
Η πρακτική του να αφήνει κανείς το νύχι του μικρού δαχτύλου (τσαπόνυχο) μακρύ έχει παρατηρηθεί σε διάφορους πολιτισμούς και εποχές, ενώ το νόημά της διαφέρει ανάλογα με το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο.
Παρακάτω εξετάζουμε μερικούς από τους πιο σημαντικούς λόγους πίσω από αυτό το έθιμο.
Σύμβολο κοινωνικής θέσης και τάξης
Στην αρχαία αυτοκρατορική Κίνα, το μακρύ νύχι στο μικρό δάχτυλο αποτελούσε ένδειξη υψηλής κοινωνικής θέσης.
Όσοι μπορούσαν να έχουν μακριά νύχια, έδειχναν πως δεν εκτελούσαν χειρωνακτική εργασία, η οποία προοριζόταν για τις εργατικές τάξεις. Αυτή η παράδοση διατηρείται ακόμη σε ορισμένους τομείς της σύγχρονης κινεζικής κοινωνίας, όπου, για παράδειγμα, κάποιοι ταξιτζήδες τηρούν αυτό το έθιμο για να υποδηλώσουν το κοινωνικό τους κύρος.
Σημάδι πολυμάθειας, ευρυμάθειας και γνώσεων
Στον κινεζικό όσο και στον ελληνικό πολιτισμό, το μακρύ νύχι στο μικρό δάχτυλο θεωρήθηκε σημάδι μόρφωσης και καλλιέργειας. Πιστευόταν ότι όσοι είχαν μακρύ νύχι σε αυτό το δάχτυλο ήταν μορφωμένα και καλλιεργημένα άτομα.
Στην δεκαετία του΄80 στην Ελλάδα το τσαπόνυχο έγινε σύμβολο του εισοδηματία, του ανθρώπου που ζει χωρίς να εργάζεται και απλά εισπράττει.
Πρακτικό εργαλείο
Σε διάφορους πολιτισμούς, το μακρύ νύχι του μικρού δαχτύλου χρησιμοποιήθηκε ως πολυεργαλείο. Για παράδειγμα, στην Τουρκία το χρησιμοποιούσαν για να ανοίγουν συσκευασίες τσιγάρων, ενώ αλλού το χρησιμοποιούσαν για να ανοίγουν σακούλες ή πακέτα.
Ωστόσο δεν λείπουν και οι πρακτικοί-αηδιαστικοί-ανθυγιεινοί λόγοι για τους οποίους «φυτρώνει» το τσαπόνυχο. Και ναι, είναι για το προφανές: «Εκσκαφές» σε ρουθούνια, αυτιά και δόντια. Επιπλέον, άλλοι, χρησιμοποιούν το νυχάκι για το σφίξιμο βιδών, το «ξεφλούδισμα» των ετικετών ή ακόμα και το κόψιμο φρούτων ή φυτών.
Σύγχρονες και αισθητικές επιρροές
Πιο πρόσφατα, και ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1970, το μακρύ νύχι στο μικρό δάχτυλο συνδέθηκε με συγκεκριμένους τρόπους ζωής και υποκουλτούρες. Κάποιοι το χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο για τη χρήση ορισμένων ουσιών (κοκαΐνη), ενώ άλλοι το υιοθέτησαν ως μέρος της εμφάνισής τους ή ως πολιτισμική ταυτότητα.
Συμπέρασμα
Η απόφαση να αφήσει κανείς μακρύ το νύχι του μικρού δαχτύλου μπορεί να επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως πολιτιστικές παραδόσεις, σύμβολα κοινωνικής θέσης, πρακτικές χρήσεις ή αισθητικές προτιμήσεις. Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη το πολιτισμικό και προσωπικό πλαίσιο κατά την ερμηνεία αυτής της πρακτικής, αναγνωρίζοντας ότι το νόημά της μπορεί να διαφέρει σημαντικά ανά περιοχή και εποχή.
Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος καταγράφει το τελευταίο διάστημα αισθητή αύξηση στις τηλεφωνικές απόπειρες εξαπάτησης, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι έρευνες για κλασικές πλέον μορφές online απάτης: phishing μέσω email και SMS, απάτες με κρυπτονομίσματα, αλλά και αγορές από ψεύτικα ηλεκτρονικά καταστήματα (fake e-shops).
Τα τελευταία 24ωρα, ολοένα και περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου αναφέρουν ότι δέχονται κλήσεις από άγνωστους αριθμούς του εξωτερικού, με διεθνή πρόθεμα από χώρες όπως Τσεχία, Ολλανδία, Πολωνία και Ιταλία. Ενδεικτικά αναφέρονται κωδικοί όπως:
+48 (Πολωνία)
+3197 (Ολλανδία)
και επαναλαμβανόμενοι αριθμοί όπως +48729750644 και +48699555226.
Πρόκειται για κλασική απάτη τύπου Wangiri: μια σύντομη αναπάντητη κλήση, η οποία γίνεται αποκλειστικά για να παρακινηθεί ο ανυποψίαστος πολίτης να καλέσει πίσω.
Αν ο πολίτης καλέσει τον άγνωστο αριθμό, είναι πολύ πιθανό να χρεωθεί με υπέρογκα ποσά, καθώς η κλήση δρομολογείται σε υπερτιμολογημένες γραμμές και τα χρήματα από τις χρεώσεις καταλήγουν στους επιτήδειους. Παράλληλα, όσοι απαντούν ή καλούν πίσω επιβεβαιώνουν ότι ο αριθμός τους είναι «ενεργός», με αποτέλεσμα, σε δεύτερο χρόνο, να λαμβάνουν spam SMS με κακόβουλα links που στοχεύουν στην κλοπή προσωπικών δεδομένων.
Σημειώνεται ότι, ακόμη κι αν η συσκευή αναγνώρισης κλήσης εμφανίζει συγκεκριμένη χώρα, ο scammer μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε στον κόσμο.
«Caller ID Spoofing» – Όταν η κλήση φαίνεται να έρχεται από τράπεζα ή δημόσια υπηρεσία
Εξίσου ανησυχητική είναι η χρήση της μεθόδου Caller ID Spoofing, κατά την οποία οι απατεώνες «μαγειρεύουν» τον αριθμό που βλέπει ο παραλήπτης, έτσι ώστε η κλήση να φαίνεται ότι προέρχεται από:
τράπεζα,
υπηρεσία «τεχνικής υποστήριξης»,
ή ακόμη και δημόσια αρχή.
Σκοπός τους είναι να αποσπάσουν κωδικούς e-Banking, στοιχεία πιστωτικών καρτών και Κωδικούς Μίας Χρήσης (OTP), πείθοντας το θύμα ότι μιλά με «ασφαλή» φορέα.
Η Δίωξη τονίζει πως οι τράπεζες δεν πρόκειται ποτέ να καλέσουν ή να στείλουν μήνυμα (email, SMS κ.λπ.) για να:
σας ζητήσουν προσωπικά στοιχεία, όπως στοιχεία λογαριασμών και καρτών, PIN ή κωδικούς εισόδου σε e-Banking / Mobile Banking,
σας πουν ότι ο λογαριασμός ή η κάρτα σας «κλειδώθηκε» ή έχει πρόβλημα και ταυτόχρονα να σας στείλουν link ή να σας κατευθύνουν σε ιστοσελίδα όπου θα πρέπει να πληκτρολογήσετε στοιχεία κάρτας, κωδικούς σύνδεσης ή OTP «για να λυθεί» δήθεν το ζήτημα.
Οποιοδήποτε τέτοιο αίτημα είναι καθαρή ένδειξη απάτης.
Απάτες και μέσω Viber – Σύνδεσμοι προς ψεύτικες σελίδες
Παρόμοιες απόπειρες εξαπάτησης καταγράφονται και μέσω Viber, με χιλιάδες χρήστες στην Ελλάδα να λαμβάνουν κλήσεις ή μηνύματα από άγνωστους διεθνείς αριθμούς.
Σύμφωνα με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, οι αριθμοί αυτοί δεν ανήκουν σε ενεργούς χρήστες της πλατφόρμας και συνδέονται με οργανωμένα κυκλώματα ηλεκτρονικής απάτης τύπου phishing. Οι δράστες προσπαθούν να παρασύρουν τα θύματα σε κλικ σε links που οδηγούν σε ψεύτικες ιστοσελίδες, όπου ζητούνται:
προσωπικά στοιχεία,
κωδικοί πρόσβασης,
ή τραπεζικά δεδομένα.
Επιπλέον, η υπηρεσία επισημαίνει ότι χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, τα μηνύματα και τα προφίλ γίνονται ολοένα και πιο πειστικά, καθιστώντας τις απάτες ακόμη δυσκολότερα αναγνωρίσιμες.
Όταν οι απατεώνες παριστάνουν… τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος
Η Διεύθυνση Δίωξης Κυβερνοεγκλήματος προειδοποιεί ειδικά ότι το τελευταίο διάστημα επιτήδειοι εκμεταλλεύονται τη μέθοδο Caller ID Spoofing για να εμφανίζονται ως:
η ίδια η Διεύθυνση Δίωξης Κυβερνοεγκλήματος ή
συνεργαζόμενος φορέας.
Με πρόσχημα ότι δήθεν έχουν εντοπιστεί λογαριασμοί με κρυπτονομίσματα στο όνομα του πολίτη και ότι μπορούν να βοηθήσουν στην «ανάκτησή» τους, προσπαθούν να αποσπάσουν πρόσβαση σε προσωπικά ή οικονομικά δεδομένα.
Τεχνικά, μέσω VoIP υπηρεσιών, αλλοιώνουν τα στοιχεία αναγνώρισης κλήσης, ώστε στον πολίτη να εμφανίζεται αριθμός που παραπέμπει σε:
αστυνομική ή διεθνή αρχή (π.χ. Αστυνομία, Interpol),
τράπεζα,
ή άλλη «αξιόπιστη» οντότητα, κρύβοντας παράλληλα την πραγματική τους ταυτότητα.
Τι να κάνουν οι πολίτες – Βήμα προς βήμα
Η Δίωξη καλεί τους πολίτες:
Να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί με κλήσεις που φαίνεται ότι προέρχονται από δημόσιους οργανισμούς ή εταιρείες και στις οποίες ζητούνται ευαίσθητα προσωπικά ή τραπεζικά στοιχεία.
Αν κατά τη διάρκεια μιας κλήσης υποψιαστούν ότι κάτι δεν πάει καλά, να διακόπτουν άμεσα την επικοινωνία και να επαληθεύουν την αυθεντικότητα της κλήσης μόνο μέσω των επίσημων στοιχείων επικοινωνίας του οργανισμού (τηλέφωνο από επίσημη ιστοσελίδα, κατάστημα, κ.λπ.).
Να ενημερώνουν άμεσα την Αστυνομία, ακόμη και αν πρόκειται μόνο για απόπειρα και δεν έχουν χάσει χρήματα.
Πώς μπορείτε να καταγγείλετε περιστατικά
Οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα, με τη Διεύθυνση Δίωξης Κυβερνοεγκλήματος για παροχή πληροφοριών ή καταγγελίες σχετικά με παράνομες ή ύποπτες δραστηριότητες στο διαδίκτυο, μέσω:
Σιγοσφυρίζοντας ένα ρεμπέτικο του Τσιτσάνη -όπως διηγείται- πέρασε τις δύσκολες ώρες της διαπραγμάτευσης στην Κομισιόν ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ ένιωθε «σαν μελλοθάνατος, που δεν ήξερε πότε θα εκτελεστεί».
Διηγούμενος το πώς έζησε τις σκληρές διαπραγματεύσεις του 2015 -με τη χώρα κυριολεκτικά ένα βήμα πριν από τον γκρεμό-, ο πρώην πρωθυπουργός αποκαλύπτει πως η ένταση και η αγωνία του έβγαιναν στους «ατελείωτους διαδρόμους του κεντρικού κτιρίου της Κομισιόν, του ”Μπερλεμόντ”» σιγοσφυρίζοντας το… «Η καρδιά σου θα γίνει χρυσή», του αείμνηστου Τσιτσάνη.
Τσίπρας: Το σφύριγμα ήταν μια πολύ προσωπική και εσωτερική μορφή αντίστασης, ένα στοιχείο της ταυτότητάς μου
«Αισθανόμουν σαν μελλοθάνατος, που δεν ήξερε πότε θα εκτελεστεί η ποινή του. Λένε συχνά πως οι άνθρωποι αντιδρούν παράξενα όταν βρίσκονται κάτω από πίεση. Άλλοι φωνάζουν, άλλοι θρηνούν, άλλοι κλείνονται στον εαυτό τους. Εγώ, πάλι, έχω τη συνήθεια να σφυρίζω. Κάτι σαν μηχανισμός άμυνας, υποθέτω. Θυμάμαι τότε, με όλη την ένταση, την αγωνία, την κούραση, μου είχε κολλήσει ένας σκοπός που σφύριζα συνέχεια. Όχι κάτι ΕΑΜίτικο ή επαναστατικό, τύπου ”Bella Ciao”, αλλά ένα παλιό ρεμπέτικο του Τσιτσάνη: ”Η καρδιά σου θα γίνει χρυσή”. Το είχε τραγουδήσει η Μαρίκα Νίνου, με τη φωνή της να γλυκαίνει τη μελαγχολία και να την κάνει σχεδόν παρηγορητική.
Δεν ξέρω γιατί κόλλησα με αυτό. Σφύριζα και σιγοτραγουδούσα την πρώτη στροφή που τη θυμόμουν:
Το δρόμο τον κακό που πήρες θα σ’ τον κόψω και την καρδιά σου τη σκληρή θα την κάνω ν’ αλλάξει το χρώμα
Σφύριζα τον σκοπό καθώς περπατούσα σε αυτούς τους ατελείωτους διαδρόμους του κεντρικού κτιρίου της Κομισιόν, του ”Μπερλεμόντ”, όπως το λένε όλοι εκεί, ή το σιγοτραγουδούσα από μέσα μου στις ατελείωτες και βασανιστικές συνεδριάσεις μιας διαπραγμάτευσης που φαινόταν αδιέξοδη.
Ήταν τρόπος να αναπνεύσω μέσα στην ασφυξία. Και, ίσως, λειτουργούσε μέσα μου ως μια μικρή, διακριτική πρόκληση. Μια μικρή απρόβλεπτη σκανδαλιά. Να δείξω, χωρίς λόγια, χωρίς εντάσεις, πως δεν με τρόμαζαν. Όσο δεινοί κι αν ήταν στο θέατρο του εκβιασμού, εγώ δεν είχα σκοπό να παίξω τον ρόλο που μου είχαν προδιαγράψει. Σκέφτομαι εκ των υστέρων ότι εκείνες τις στιγμές, το σφύριγμα δεν ήταν απλώς μια αυθόρμητη αντίδραση, ήταν μια πολύ προσωπική και εσωτερική μορφή αντίστασης. Ένα στοιχείο της ταυτότητάς μου.
Μια υπενθύμιση, πρώτα σε μένα και ύστερα σε όλους, ότι δεν θα αφήναμε να μας καταπιεί ο φόβος. Ήθελα να γεννηθεί μέσα τους η αμφιβολία: ”Μα αυτός… σφυρίζει; Χαμογελά; Δεν είναι σοβαρός; Δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση;”»
Ακολουθεί το τραγούδι με τη φωνή της Μαρίκας Νινού:
«7,5 χρόνια μετά, όλοι ξέραμε ότι υπήρχαν νεκροί από νωρίς, δεν θέλω να προσβάλω κανέναν, αλλά δεν μπορώ να δέχομαι να προσβάλλουν εμάς, αν δεν μπορείς να μιλήσεις με αλήθεια είναι προτιμότερο να σιωπάς» λέει η εγκαυματίας από την πυρκαγιά
Για τις αναφορές που κάνει ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του «Ιθάκη» στην τραγωδία στο Μάτι μίλησε η εγκαυματίας και πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών της 23/07/2018, Κάλλι Αναγνώστου.
Η Κάλλι Αναγνώστου, που ήταν ανάμεσα στους εγκαυματίες το μοιραίο βράδυ που ξέσπασε η πυρκαγιά στο Μάτι, ανέφερε μιλώντας στο Open, ότι «μετά από 7,5 χρόνια νομίζω ότι όλοι μας θα περιμέναμε κάτι διαφορετικό από μια επιφανειακή συγγνώμη, η οποία επί της ουσίας επιμερίζει αλλού τις ευθύνες», αναφερόμενη στις οκτώ σελίδες που αφιέρωσε ο Αλέξης Τσίπρας στο νέο του βιβλίο, για την ανείπωτη τραγωδία που συγκλόνισε την Ελλάδα.
«Δεν νομίζω ότι κάποιος από εμάς, ειδικά μετά από τόσα χρόνια, είναι ικανοποιημένος με το να ακούει τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς και τέτοιου είδους ας μου επιτραπεί και ο όρος προσπάθειες για να φανούμε άνθρωποι, ενώ επί της ουσίας τόσα χρόνια ήμασταν απόντες σαν άνθρωποι», προσέθεσε.
Η Κάλλι Αναγνώστου είπε επίσης ότι περίμενε «σιωπή» από τον πρώην πρωθυπουργό και ανέφερε πως το «να βγαίνουμε μετά από τόσα χρόνια και να μιλάμε αποσπασματικά, με περιγραφές που αφορούν μόνο λίγους ανθρώπους και όχι όλους όσους ξέρουμε, αποδεδειγμένα πλέον και από το δικαστήριο και από τα διάφορα όσα έχουν συμβεί όλα αυτά τα χρόνια, το να βγει ένας άνθρωπος και να αρχίσει να δείχνει με το δάχτυλο κάποιους, αφήνοντας όμως πολλούς άλλους απ’ έξω και αφήνοντας και τον εαυτότου τον ίδιο απ’ έξω. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αν δεν μπορείς να μιλήσεις με αλήθεια και με σεβασμό και με σαφήνεια, είναι προτιμότερο να σιωπάς».
Ακόμα τόνισε πως «το να αφιερώνεις ένα ένθετο οκτώ σελίδων για ένα τέτοιο τραγικό γεγονός. Γιατί μιλάμε για μία εθνική τραγωδία, που κόστισε 120 ζωές που αυτή τη στιγμή λείπουν από δίπλα μας. Κόστισε 57 άλλες ψυχές και ζωές, οι οποίες αυτή τη στιγμή βασανίζονται. Κόστισε μία ολόκληρη περιοχή. Πέντε οικισμούς, κόστισε σε όσους είναι γύρω μας όλα αυτά τα χρόνια και το βλέπουν μαζί μας.
Το τι παίρνουμε και έχει κοστίσει και στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην Ευρώπη και οπουδήποτε σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι σωστό να βγαίνεις και να μιλάς με έναν τέτοιο τρόπο και αυτό που να λες είναι ότι για πρώτη φορά είπα “Θεέ μου” ή να δείχνεις άλλα πράγματα, να δείχνεις στον άνεμο, να δείχνεις κάποιους ανθρώπους και να μη βλέπεις τη δική σου την ευθύνη για ό,τι συνέβη».
Δείτε το βίντεο:
Η ίδια ανέφερε ότι δεν μπορεί να εισπράξει το βιβλίο «ως μια αληθινή κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου». «Μπορώ να το δεχτώ για άλλη μία φορά ως μία υπεκφυγή. Δεν μπορώ, όπως και δεν μπορεί και κανένας υποθέτω, να δεχτεί ότι αυτό αφορά τα πραγματικά γεγονότα. Δεν είναι δυνατόν 7,5 χρόνια μετά, με όσα γνωρίζουμε ακόμη να λέμε ότι δεν ξέραμε για νεκρούς ή ότι δεν ξέραμε για καμένους ανθρώπους οι οποίοι αργοπεθαίνουν και σβήνουν μέσα στα νοσοκομεία, στους δρόμους, στη θάλασσα ή οπουδήποτε. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουμε και να τα λέμε αυτά τα πράγματα».
«7,5 χρόνια μετά, όλοι ξέραμε ότι υπήρχαν νεκροί από τις 18:30 από τις 19:00 και από τις 19:30 από τις 20:00 και από πάρα πολύ νωρίς. Όλοι ξέρανε ότι μέχρι τις 23:30 – 00:00 το βράδυ οι περισσότεροι είχαν ήδη βρεθεί και ξέρανε και σε τι κατάσταση είχανε βρεθεί…Είναι δυνατόν να βγαίνουμε και να λέμε ότι δεν ξέραμε; Είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζουμε ακόμα και τώρα αυτό το πράγμα;», διερωτήθηκε και υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο είναι «ντροπή και ανήθικο».
«Δεν θέλω ούτε να προσβάλω κανέναν, αλλά δεν μπορώ να δέχομαι να προσβάλλουν και εμάς. Εγώ προσωπικά ήμουν από εκείνους τους τυχερούς άτυχους που βρέθηκα 23:30 – 00:00 μπροστά από έναν θάλαμο όπου φέρνανε νεκρούς και είχε γεμίσει. Εκείνη την ώρα ήταν γεμάτος και ξέρω ότι παίρνανε σακούλες και τις πηγαίνανε για να τις γεμίσουν πάλι και με άλλους. Είναι δυνατόν να το ξέρουμε όλοι και να μην το ξέρει και εκείνος, όπως και οι υπόλοιποι; Ακριβώς η διαχείριση αυτής της τραγικής κατάστασης που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε μέχρι σήμερα, είναι δυστυχώς η υποδεέστερη του τι θα έπρεπε να είναι, το τι μας αξίζει και του τι αξίζει», ανέφερε ακόμα.
Καταλήγοντας η Κάλλι Αναγνώστου σημείωσε ότι ακόμα δεν έχει τελειώσει η δικαστική διαμάχη.
«Στις 28 Ιανουαρίου έχουμε τον Άρειο Πάγο. Τα αιτήματα αναίρεσης τεσσάρων κατηγορουμένων. Η διαδικασία συνεχίζεται, είναι ζωντανή, ολοζώντανη, σε αντίθεση με τους νεκρούς μας και με το πώς εμείς υποτίθεται ότι είμαστε. Οτιδήποτε γίνεται κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβουμε ευθύνη και να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να φαινόμαστε και οι ίδιοι στην ιστορία. Το πώς θα γραφτούν τα ονόματά μας σε αυτή. Δεν γίνεται να την παραχαράσσουν κάθε φορά που δεν μας βολεύει κάτι και να αλλάξουμε το αφήγημα ανάλογα με το πως μας βολεύει».
Το Τμήμα Επειγόντων του Νοσοκομείου «Αγία Ελένη» ήταν πάντα γεμάτο, αλλά κανείς εκεί δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο με αυτό που πέρασε από τις συρόμενες πόρτες εκείνο το γκρίζο πρωινό.
Ένα μικρό κορίτσι, ξυπόλυτο που έτρεμε, έσπρωχνε έναν στραπατσαρισμένο καροτσάκι προς την είσοδο.
Μέσα, τυλιγμένα με φθαρμένες πετσέτες, βρίσκονταν δύο νεογέννητα με πρόσωπα χλωμά σαν κερί, αλλά ακόμη ζωντανά. Τα μαλλιά της κολλούσαν στα μάγουλά της, τα γόνατά της λύγιζαν σε κάθε βήμα και η φωνή της έσπασε όταν μίλησε.
«Σας παρακαλώ… βοηθήστε τα. Η μαμά κοιμάται εδώ και μέρες.»
Για μια στιγμή όλα πάγωσαν. Έπειτα όλα κινήθηκαν ταυτόχρονα. Ένας γιατρός έτρεξε μπροστά, μια νοσηλεύτρια σήκωσε τα μωρά, κάποιος έφερε φορείο, κι πριν καν τη ρωτήσει κανείς το όνομά της, τα πόδια του παιδιού λύγισαν και κατέρρευσε στο κρύο πάτωμα.
Όταν άνοιξε τα μάτια της ώρες αργότερα δίπλα στο κρεβάτι καθόταν μια γυναίκα με ασημένια μαλλιά και μάτια που κουβαλούσαν κούραση αλλά και ζεστασιά.
«Είσαι ασφαλής τώρα, μικρή μου» είπε η νοσηλεύτρια Τερέζα Καλλιγά.
Το κορίτσι ανοιγόκλεισε τα μάτια και πετάχτηκε απότομα. «Πού είναι ο Μάριος και η Ίριδα;»
«Εδώ είναι» είπε η Τερέζα, δείχνοντας δύο κούνιες δίπλα στο κρεβάτι. «Είναι ασφαλείς. Οι γιατροί τα φροντίζουν.»
Οι ώμοι του παιδιού χαλάρωσαν. «Νόμιζα πως άργησα…»
«Ήρθες ακριβώς στην ώρα» ψιθύρισε η Τερέζα. «Τα έσωσες.»
Το όνομά της ήταν Άννα Σιμάτου, μόλις επτά ετών. Μιλούσε χαμηλά, μα κάθε λέξη έμοιαζε μεγαλύτερη από την ηλικία της. Όταν ήρθαν ο γιατρός Ιουλιανός Καρράς και η κοινωνική λειτουργός Νόρα Πατέλη για να κάνουν ερωτήσεις, η Άννα τράβηξε την κουβέρτα πάνω της.
«Θα μας χωρίσετε;» ρώτησε με μικρή, σβησμένη φωνή.
Ο γιατρός κούνησε το κεφάλι. «Κανείς δεν θα χωρίσει κανέναν. Θέλουμε μόνο να μάθουμε τι συνέβη.»
Η Άννα δίστασε και έβγαλε ένα χαρτί από την τσέπη της. Ήταν τσαλακωμένο, λερωμένο· ένα παιδικό σκίτσο ενός γαλάζιου σπιτιού δίπλα σε ένα στραβό δέντρο, με τον αριθμό 17 γραμμένο ψηλά.
«Αυτό είναι το σπίτι μας» είπε. «Το ζωγράφισα για να μην ξεχάσω τον δρόμο.»
«Πόσο περπάτησες;» τη ρώτησε απαλά η Νόρα.
Η Άννα κοίταξε έξω, όπου ο ήλιος χανόταν πίσω από τους λόφους. «Μέχρι που άλλαξαν τα χρώματα του ουρανού…»
Το ίδιο απόγευμα, ο αστυνομικός Λουκάς Μούρτος και η ανθυπαστυνόμος Χάρις Σταματίου ακολούθησαν το σκίτσο μέχρι έναν χωματόδρομο έξω από την πόλη. Εκεί, βρήκαν το γαλάζιο σπίτι να γέρνει πάνω σε ένα χωράφι με αγριόχορτα. Η πόρτα ήταν ανοιχτή και ησυχία είχε κατακλύσει τα δωμάτια. Άδεια μπουκάλια στον νεροχύτη, ένα ημερολόγιο φαγητού κολλημένο στραβά στο ψυγείο, γραμμένο με παιδικά γράμματα. Στο υπνοδωμάτιο, μια γυναίκα ήταν ξαπλωμένη ακίνητη, αλλά ζωντανή. Δίπλα της ένα μπολ νερό, ένα κουταλάκι και βρεγμένες πετσέτες.
«Προσπαθούσε να φροντίσει τα μωρά μέχρι που δεν άντεξε άλλο…» είπε η ανθυπαστυνόμος χαμηλά.
Ο αστυνομικός κοίταξε γύρω συγκινημένος. «Και τότε ανέλαβε η κόρη της…»
Στο νοσοκομείο, ο γιατρός Καρράς μελετούσε το ιστορικό της μητέρας. Το όνομά της: Μαρίσα Σιμάτου. Σοβαρή αφυδάτωση. Υποσιτισμός. Αθεράπευτη επιλόχεια κατάθλιψη.
«Αν η μικρή δεν της έδινε νερό με το κουταλάκι» είπε κουρασμένα, «δεν θα είχε επιβιώσει.»
Το επόμενο πρωί, η νοσηλεύτρια περίμενε στο κρεβάτι της Άννας. «Βρήκαν το σπίτι σου» είπε σιγοψιθυρίζοντας. «Η μαμά σου είναι ασφαλής πια. Είναι ακόμα αδύναμη, αλλά ψέλλισε το όνομά σου.»
Η Άννα κοίταξε το ταβάνι. «Μετρούσα πόσες φορές προσπάθησα να την ξυπνήσω… Της έδινα νερό κάθε λίγες ώρες. Όπως μου έδειξε για τα μωρά.»
«Έκανες τα πάντα σωστά» είπε η Τερέζα. «Τους έσωσες όλους.»
Η Μαρίσα (η μητέρα) άρχισε να αναρρώνει, αλλά θα χρειαζόταν μήνες αποκατάστασης. Τα παιδιά χρειαζόταν σπίτι. Η νοσηλεύτρια Τερέζα το σκεφτόταν μέρες ολόκληρες, μέσα στη σιωπή του μικρού της διαμερίσματος. Είχε φροντίσει άπειρα παιδιά στην καριέρα της, αλλά ποτέ δεν είχε πάρει κάποιο σπίτι της.
Εκείνη την εβδομάδα μπήκε στο γραφείο του γιατρού Καρρά με αποφασιστικότητα. «Η άδεια αναδοχής μου είναι ακόμη ενεργή» είπε. «Θέλω να πάρω την Άννα και τα μωρά στο σπίτι μου.»
Ο γιατρός την κοίταξε έκπληκτος. «Είναι μεγάλη απόφαση.»
Η Τερέζα χαμογέλασε αχνά. «Έτσι είναι η αγάπη.»
Λίγες μέρες μετά, η Άννα μπήκε στο σπίτι της Τερέζας στην οδό Βρυούλων — ένα απλό, φωτεινό σπίτι που μύριζε καθαρά σεντόνια. Ένα δωμάτιο είχε φτιαχτεί για την Άννα: απαλό χρώμα στους τοίχους και ένα μικρό γραφείο για ζωγραφική. Απέναντι κοιμόντουσαν τα δίδυμα σε όμοιες κούνιες κάτω από ένα κινητό με χάρτινα αστέρια.
Για πολλές νύχτες η Άννα τρύπωνε ξανά και ξανά στο δωμάτιό τους, βάζοντας το αυτί της πάνω στα μικρά τους στήθη. Η Τερέζα τη συναντούσε συχνά να ψιθυρίζει νανουρίσματα μέχρι που την έπαιρνε ο ύπνος στο πάτωμα.
Ένα βράδυ η Τερέζα της είπε: «Η μαμά σου γίνεται πιο δυνατή κάθε μέρα.»
«Πότε θα τη δω;»
«Σύντομα» υποσχέθηκε. «Και θα είναι περήφανη για σένα.»
Η Άννα δίστασε. «Κι αν με ξεχάσει;»
Η Τερέζα της έπιασε το χέρι. «Δεν γίνεται. Είσαι ο χτύπος της καρδιάς της.»
Οι εβδομάδες πέρασαν και η άνοιξη γέμισε τον αέρα με μυρωδιά από μανόλιες. Ένα φωτεινό πρωινό, η Τερέζα οδήγησε την Άννα και τα δίδυμα στο Κέντρο Αποκατάστασης «Λιμνοθάλασσα». Από τις γυάλινες πόρτες, η Άννα είδε τη μητέρα της να κάθεται κάτω από ένα δέντρο — αδύναμη αλλά ξύπνια.
«Μαμά!» φώναξε και έτρεξε.
Η Μαρίσα άνοιξε τα χέρια της, τα δάκρυα να κυλούν ελεύθερα. «Γενναίο κορίτσι μου» ψιθύρισε. «Κράτησες την υπόσχεσή σου.»
«Φρόντισα τα μωρά» είπε η Άννα, κολλώντας πάνω της. «Και εσένα.»
Η Μαρίσα φίλησε τα μαλλιά της. «Με έσωσες»
Το απόγευμα εκείνο, η Άννα βρήκε ένα διπλωμένο σημείωμα στην τσάντα της μητέρας της:
Αγαπημένη μου Άννα, αν διαβάζεις αυτό, τότε ακόμη παλεύω. Τίποτα από αυτά δεν είναι δικό σου λάθος. Είσαι το φως και η δύναμή μου. Κι αν κάποτε κοιμηθώ για πολύ, να ξέρεις ότι δεν σταμάτησα ποτέ να προσπαθώ να ξυπνήσω.
Ένα χρόνο αργότερα, ένα πανό κρέμονταν στην αίθουσα εκδηλώσεων του νοσοκομείου: «Πρόγραμμα Στήριξης Οικογένειας Σιμάτου — 1η Επέτειος».
Ο γιατρός Καρράς μιλούσε για το πώς το θάρρος ενός παιδιού δημιούργησε ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας σε οικογένειες σε κρίση. Στην πρώτη σειρά καθόταν η Μαρίσα — υγιής πια — με τα δίδυμα στην αγκαλιά. Δίπλα της, η Τερέζα, περήφανη και συγκινημένη. Ανάμεσά τους η Άννα, με έναν φάκελο γεμάτο ζωγραφιές.
Όταν πήρε το μικρόφωνο, η φωνή της ήταν αδύναμη αλλά σταθερή.
«Η μαμά μου λέει ότι οικογένεια σημαίνει να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Αλλά εγώ πιστεύω πως σωστή κοινωνία σημαίνει να βλέπεις πότε κάποιος χρειάζεται βοήθεια — και να αποφασίζεις να βοηθήσεις.»
Σήκωσε τις ζωγραφιές της: το γαλάζιο σπίτι, το νοσοκομείο, το σπίτι της Τερέζας, και το νέο τους διαμέρισμα γεμάτο φως.
«Για να μη χρειαστεί ποτέ άλλο παιδί να περπατήσει μέσα στη νύχτα για να ζητήσει βοήθεια.»
Το ακροατήριο σηκώθηκε όρθιο χειροκροτώντας.
Το ίδιο βράδυ, η Άννα καθόταν στο πάρκο και ζωγράφιζε ενώ τα δίδυμα έπαιζαν. Η Τερέζα τα έσπρωχνε στις κούνιες. Η Μαρίσα έσκυψε δίπλα στην κόρη της.
«Τι ζωγραφίζεις τώρα;»
Η Άννα χαμογέλασε. «Εμάς. Την οικογένεια που χτίσαμε μαζί.»
Στο χαρτί της υπήρχε ένας κύκλος από χέρια που περιέβαλλε τα δύο μωρά. Στη γωνία, ένα καροτσάκι κάτω από ένα ανθισμένο δέντρο — όχι πια ως σύμβολο πόνου, αλλά ως υπενθύμιση του δρόμου που τους έφερε όλους στο φως.
Μερικές φορές, οι πιο μικρές καρδιές κουβαλούν τη μεγαλύτερη δύναμη. Η αγάπη ενός παιδιού μπορεί να φωτίσει δρόμους που οι μεγάλοι δεν μπορούν καν να δουν. Και όταν όλα γύρω μοιάζουν σκοτεινά, ένα απλό χέρι που απλώνεται για βοήθεια μπορεί να γίνει το φως που σώζει μια ολόκληρη οικογένεια. Γιατί η αληθινή δύναμη δεν βρίσκεται στους δυνατούς, αλλά σε εκείνους που, παρά τον φόβο και την κούραση, συνεχίζουν να αγαπούν και να προσφέρουν στην κοινωνία χωρίς αντάλλαγμα.
Σοκ προκαλεί η οικογενειακή τραγωδία που εκτυλίχθηκε τα ξημερώματα στη Νέα Πέραμο, όταν ένας 44χρονος επιτέθηκε και σκότωσε με ψαλίδι τον 47χρονο αδελφό του μέσα στο σπίτι όπου έμεναν.
Το αιματηρό επεισόδιο σημειώθηκε μπροστά στον μεγαλύτερο αδελφό τους, ο οποίος ήταν αυτός που κάλεσε την Αστυνομία.
Δείτε το βίντεο:
«Δεν μου έδινε να πιω, τσακωθήκαμε και έγινε το κακό», φέρεται να είπε στην ασφάλεια ο αδελφοκτόνος. Ο άνδρας είναι γνώριμος των αρχών αλλά ως… θύμα, καθώς έξι φορές έχει καταγγείλει τα αδέρφια του για ενδοοικογενειακή βία.
Σύμφωνα με το Star, η πρώτη μήνυση έφτασε στην αστυνομία τον Οκτώβριο του 2022. Ακολούθησαν ακόμη δύο βίαια περιστατικά το 2023 και το 2024. Σε καμία από τις μηνύσεις του, όμως, δεν ζητήθηκε η ποινική δίωξη των αδελφών του. Τις περισσότερες φορές ως δράστη έδειχνε τον μεγαλύτερο αδερφό, ενώ μια φορά είχε καταγγείλει για ξυλοδαρμό και το θύμα.
O 47χρονος που φέρεται να δολοφονήθηκε από τον αδελφό του:
Ακόμη, ο κατηγορούμενος το 2014 είχε αποπειραθεί να βάλει τέλος στη ζωή του.
Τα τρία αδέρφια, γιοι αστυνομικού που έχει φύγει από τη ζωή, ζούσαν μαζί και στον Λουτρόπυργο, αλλά και στην Κινέτα. Από την περιοχή της Κινέτας έφυγαν πριν 7 χρόνια περίπου, όταν τους έδιωξε ο ιδιοκτήτης του σπιτιού.
Δείτε το βίντεο:
Νέα Πέραμος: «Κάθε μέρα γίνονταν καβγάδες»
Κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν ότι τα αδέλφια είχαν συχνές και έντονες προστριβές.
Όπως περιέγραψαν, δεν ήταν λίγες οι φορές που άκουγαν φασαρίες, χτυπήματα και σπάσιμο αντικειμένων μέσα στο σπίτι.
Κάποιοι μάλιστα γνώριζαν ότι οι εντάσεις είχαν κλιμακωθεί το τελευταίο διάστημα, με το θύμα να έχει εκμυστηρευτεί σε γείτονες ότι δεχόταν απειλές για τη ζωή του.
Νέα Πέραμος: Το χρονικό της αδελφοκτονίας
Οι αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο εντόπισαν τον 47χρονο μέσα σε λίμνη αίματος, φέροντας πολλαπλά τραύματα στο πρόσωπο και στο σώμα από ψαλίδι. Ο δράστης, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα αλκοολισμού, φέρεται να τον τραυμάτισε θανάσιμα στην κοιλιακή χώρα.
Μαρτυρίες ανέφεραν ότι λίγες ώρες πριν το δολοφονικό επεισόδιο, ο δράστης κυκλοφορούσε σε έξαλλη κατάσταση. Σύμφωνα με γειτόνισσα, ο ίδιος έλεγε ότι «αν ανέβει πάνω, θα σκοτώσει τον αδελφό του», τελικά όμως έγινε το αντίθετο, καθώς ο ίδιος επιτέθηκε και δολοφόνησε τον μεγαλύτερο αδελφό του.
Δείτε το βίντεο:
Ο 44χρονος τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της συμπλοκής και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Αττικόν». Μετά την παροχή πρώτων βοηθειών, έλαβε εξιτήριο και συνελήφθη από τις αρχές.
Οι κάτοικοι της γειτονιάς μιλούν για μια ιδιαίτερα ταραγμένη οικογενειακή ζωή, με επαναλαμβανόμενα περιστατικά βίας. Σύμφωνα με μαρτυρίες, τα δύο αδέλφια κατανάλωναν συχνά αλκοόλ, ενώ δεν έλειπαν οι καυγάδες που κατέληγαν ακόμη και σε επιθέσεις με αιχμηρά αντικείμενα.
Εκτός από τον 44χρονο δράστη, συνελήφθη και ο 48χρονος αδελφός τους για συμμετοχή σε επεισόδιο σωματικών βλαβών. Και οι δύο αναμένεται να οδηγηθούν στον εισαγγελέα στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων.
Η προσευχή που ακολουθεί είναι μια δυνατή προσευχή από τον Άγιο Εφραίμ κατάλληλη για τις νυκτερινές ώρες και κυρίως πριν το ύπνο.
Περιληπτικά η ευχή είναι ευχαριστήρια προς τον Θεό και ζητά ικετευτικά το έλεος με την βοήθεια και τις ικεσίες της Παναγίας μητέρας. Zητά επίσης την συγχώρεση, απαριθμώντας διάφορα αμαρτήματα που τυχόν πράξαμε και παρακαλεί για ήρεμο και ήσυχο ύπνο χωρίς πειρασμούς.
Μπορούμε να προσευχόμαστε με τις Ακολουθίες της Εκκλησίας (Αποδειπνο, Εσπερινό, Χαιρετισμοί της Παναγίας κλπ) ή με δικές μας αυτοσχέδιες αλλά καρδιακές προσευχές.
Η σικ εμφάνιση της Χρυσής Βαρδινογιάννη και η συνάντηση με τη Marie Chantal.
Με την ύψιστη διάκριση του ισπανικού κράτους, το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος, βραβεύτηκε την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου η Σοφία της Ισπανίας. Όπως ανέφερε ο γιος της, βασιλιάς Felipe, ο οποίος της απένειμε τη διάκριση στη βασίλισσα Σοφία, η μητέρα του επιβραβεύτηκε για “για μια ζωή υποδειγματικής υπηρεσίας και αφοσίωσης”.
Όπως ήταν φυσικό, από τη σημαντική αυτή ημέρα για τη βασίλισσα Σοφία δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι οικογένειές της. Όπως κι έγινε. Το παρών στην εκδήλωση έδωσαν μέλη της οικογένεια των Βουρβόνων – από την πλευρά του Felipe – αλλά και της οικογένειας των Ελλήνων, όπου αντλεί την καταγωγή της η βασίλισσα Σοφία. Μάλιστα, οι προαναφερθέντες οικογένειες απάντησαν θετικά και στην πρόσκληση για το ιδιωτικό δείπνο που ακολούθησε της απονομής.
Στο El Pardo βρέθηκαν από νωρίς η Άννα Μαρία και τα τέσσερα παιδιά της, Αλεξία, Παύλος, Νικόλαος και Φίλιππος Ντε Γκρες. Στην οικογενειακή εμφάνιση παρούσες ήταν τόσο η Marie Chantal όσο και η Χρυσή Βαρδινογιάννη. Οι δύο γυναίκες συνόδευσαν τους συζύγους τους, με ορισμένες φωτογραφίες που δημοσίευσαν στον προσωπικό τους λογαριασμό στο instagram, τα Greek Royal και The Royal Watcher, να αποκαλύπτουν την παρουσία της κυρίας Βαρδινογιάννη στο πλευρό του πολυαγαπημένου της συζύγου.
Υπενθυμίζεται ότι τόσο η Σοφία όσο και η αδερφή της, Ειρήνη, είχαν ταξιδέψει στη χώρα μας τον περασμένο Φεβρουάριο προκειμένου να δώσουν το παρών στον γάμο του Νικόλαου Ντε Γκρες και της Χρυσής Βαρδινογιάννη στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στην Πλάκα.
Στην τελετή εκτός από τη βασίλισσα Σοφία τιμήθηκαν επίσης ο πρώην πρόεδρος Felipe González και οι δύο Πατέρες του Συντάγματος, Miguel Herrero και Miquel Roca, στους οποίους απονεμήθηκε επίσης το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος.
