Το καλοκαίρι του 1953 ήταν ένα από τα καλύτερα για τον Αριστοτέλη Ωνάση. Στο Κίελο, μια καναδική φρεγάτα Stormont άρχισε να… αλλάζει, να ανακαινίζεται εκ βάθρων, προκειμένου να μετατραπεί σε μια πολυτελέστατη θαλαμηγό. Στο γιοτ εκείνο που θα αποτελούσε σύμβολο για εκείνον. Το όνομα αυτού, «Χριστίνα».
«Αυτό είναι το μόνο μέρος στον κόσμο που δεν αισθάνομαι ξένος», δήλωνε ο Ελληνας κροίσος για τη «Χριστίνα». Και η αλήθεια είναι, όπως ισχυρίζονται άνθρωποι που τον γνώριζαν, ότι πουθενά δεν ήταν πιο ευτυχισμένος o Αριστοτέλης Ωνάσης, από όσο όταν βρισκόταν επάνω στην 99 μέτρων θαλαμηγό του. Η μετατροπή της παλιάς καναδικής φρεγάτας σε αυτό που ο βασιλιάς Φαρούκ της Σαουδικής Αραβίας είχε αποκαλέσει «η τελευταία λέξη στη χλιδή» τού είχε κοστίσει τότε 4 εκατ. δολάρια.
Γιατί ο Ωνάσης επέλεξε μια φρεγάτα για γιοτ
«Ιστιοφόρο είχε ο Νιάρχος, όμως ο Ωνάσης ήθελε πάντα να πρωτοπορεί· ήθελε το μοντέρνο». Αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα γιατί ο Ωνάσης επέλεξε μια φρεγάτα για προσωπική του θαλαμηγό, και όχι ένα ιστιοφόρο…
Αξίζει να σημειωθεί ότι ως… φρεγάτα Stormont (GRT 1602), το «Χριστίνα» ανήκε στο καναδικό Πολεμικό Ναυτικό και μάλιστα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως συνοδό σκάφος των νηοπομπών για τη μεταφορά πολεμικού υλικού στις συμμαχικές δυνάμεις στην Αγγλία και τη Ρωσία.
Φυσικά, η θαλαμηγός «Χριστίνα» ήταν συνώνυμο της πολυτέλειας. Η βιβλιοθήκη της θαλαμηγού ήταν γεμάτη με έργα Ελλήνων κλασικών συγγραφέων, τα σκαμνιά του μπαρ ήταν καλυμμένα με δέρμα λευκής φάλαινας, ενώ ο πυθμένας της πισίνας υψωνόταν ώς το επίπεδο του καταστρώματος και μετατρεπόταν σε πίστα χορού, διακοσμημένη με ψηφιδωτά που απεικόνιζαν σκηνές της ελληνικής μυθολογίας.
Για τον εαυτό του ο Ωνάσης είχε κρατήσει μια σουίτα τεσσάρων δωματίων, με μπανιέρα από μπλε μάρμαρο Σιένας, απομίμηση λουτρού από μινωικό ανάκτορο. Τους τοίχους κάλυπταν βενετσιάνικοι καθρέπτες. Υπήρχαν άλλες εννέα σουίτες, που η καθεμιά είχε το όνομα ενός ελληνικού νησιού. Στην «Ιθάκη» έμεναν πάντα οι εκλεκτότεροι καλεσμένοι: ανάμεσά τους, η Greta Garbo, η Jackie Kennedy, η Μαρία Κάλλας, ο Winston Churchill, ο Umberto Agnelli της FIAT, ο John Paul Getty και πολλοί αστέρες του Χόλιγουντ.
Η μοντέρνα τεχνολογία αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της θαλαμηγού, με πρωτοποριακά για την εποχή τους συστήματα: ραντάρ, επικοινωνιακά μέσα, κλιματισμό, ηλεκτρονικό έλεγχο της θερμοκρασίας του νερού στην πισίνα και πολλά άλλα.
Η «Χριστίνα» μετά τον Ωνάση
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης με τη διαθήκη του άφηνε την θαλαμηγό του στην κόρη του Χριστίνα. Σημείωνε, όμως, ότι αν για κάποιο λόγο εκείνη δεν την ήθελε, θα περνούσε στη γυναίκα του, την Τζάκι. Σε περίπτωση άρνησης της χήρας του Κένεντι, η θαλαμηγός θα περνούσε στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου, υπό την προϋπόθεση ότι θα τη συντηρούσε και θα την παραχωρούσε για χρήση στον εκάστοτε αρχηγό του κράτους.
Το 1978, η Χριστίνα Ωνάση δώρισε τη θαλαμηγό στο ελληνικό δημόσιο, για να τη χρησιμοποιεί ο εκάστοτε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τη συντήρηση της θαλαμηγού ανέλαβε το Πολεμικό Ναυτικό για την οποία οι υπεύθυνοι φρόντιζαν ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας και των υψηλών καλεσμένων του, έτοιμη να σαλπάρει. Χρησιμοποιήθηκε μόνο μία φορά από τον Χρήστο Σαρτζετάκη. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αρνήθηκε να τη χρησιμοποιήσει. Παρέμενε δεμένη σε χώρο του Πολεμικού Ναυτικού και, εν τω μεταξύ, οι τεχνολογικές εξελίξεις την είχαν ξεπεράσει όσον αφορά την κατανάλωση καυσίμων, την ταχύτητα και τις σύγχρονες απαιτήσεις για κλιματισμό.
Το 1999 το ελληνικό δημόσιο ανακοίνωσε την απόφασή του να πουλήσει τη θαλαμηγό στον Έλληνα εφοπλιστή Ιωάννη-Παύλο Παπανικολάου, προκειμένου να τη μετατρέψει σε σύγχρονο τουριστικό σκάφος υψηλών προδιαγραφών. Ο Παπανικολάου χάλασε 50 εκατ. δολάρια για να ανακαινίσει τη θαλαμηγό εκ βάθρων και μέχρι το θάνατό του το 2012 μπορούσε όποιος ήθελε να την νοικιάζει για προσωπικές κρουαζιέρες αντί 455.000 ευρώ την εβδομάδα. Οι κληρονόμοι του Παπανικολάου το 2013 την έβγαλαν στο σφυρί αντί 25 εκατ. ευρώ…
Τι απέγιναν τα αντικείμενα που υπήρχαν στη θαλαμηγό
Οπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του κοινωφελούς ιδρύματος Ωνάση, όλα τα έπιπλα και τα αντικείμενα που υπήρχαν στην προσωπική καμπίνα του Ωνάση αφαιρέθηκαν, ενώ το ελληνικό δημόσιο είχε το δικαίωμα να κρατήσει όσα από τα υπάρχοντα αντικείμενα της θαλαμηγού ήθελε, τα υπόλοιπα θα τα αγόραζε το Ίδρυμα Ωνάση. Εξ αυτών τη συλλογή από μινιατούρες πολεμικών πλοίων της εποχής του Ναπολέοντα που διατηρούσε ο Ωνάσης, εκτός από δύο κομμάτια, έγιναν δωρεά στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος. Τα υπόλοιπα αντικείμενα συσκευάστηκαν και στάλθηκαν στον Σκορπιό προς φύλαξη για λογαριασμό της Αθηνάς Ωνάση, όπου πιθανώς βρίσκονται ακόμα. Ορισμένα από τα αντικείμενα που αγόρασε το Ίδρυμα Ωνάση βρίσκονται στο νεοκλασικό κτίριο της λεωφόρου Αμαλίας. Ανάμεσά τους, η τραπεζαρία της θαλαμηγού, το πιάνο που χρησιμοποιούσε η Μαρία Κάλλας, ορισμένα όπλα του Ωνάση, μικροέπιπλα, διακοσμητικά αντικείμενα και πίνακες ζωγραφικής.
Η θαλαμηγός μετά την ανακαίνιση από τον Παπανικολάου:
