Είναι κοινώς αποδεκτό, ότι το ντόπινγκ αποτελεί μια παγκόσμια πραγματικότητα σε πλήθος αθλητικών δράσεων.
Σε μια εποχή άλλωστε που μεσουρανεί η άκρατη φιλοδοξία, και η αμετροέπεια, το ντόπινγκ δείχνει απόλυτα εναρμονισμένο με το πνεύμα της, την στιγμή μάλιστα που ο αθλητισμός συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας και επ’ αυτού διακινούνται τεράστια χρηματικά ποσά (Αλμπανίδης, 2001).
Τα αναβολικά στεροειδή ή καλύτερα τα αναβολικά-ανδρογόνα στεροειδή (AAS), είναι ουσίες που η σύνθεση τους συμβάλλουν στην προσπάθεια αύξησης της αναβολικής και ελάττωσης της ανδρογονικής δράσης των ανδρογόνων στεροειδών ορμονών.
Η ιδέα της κατηγορίας φαρμάκων γνωστών ως αναβολικών στεροειδών, ήταν γενικά αποδεκτή από χρόνια. Στηρίζονταν στην αναφορά των Kochakian και Murlin το 1935 (Βιρβιδάκης, 1986). Σε αυτήν αναφέρονταν, ότι η ορμόνη τεστοστερόνη έχει και αναβολική και ανδρογονική δράση (Reese et all., 1996).
Τα αναβολικά στεροειδή είναι συνθετικά παράγωγα της τεστοστερόνης (Κήτα, Αβραμίδης, 2001). Σύμφωνα με τη χημική τους δομή τα αναβολικά στεροειδή συγγενεύοντας χημικά με τα φυσικά ανδρογόνα στεροειδή μπορούν να διαιρεθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) Στα 17-α αλκυλιωμένα στεροειδή β) Στους 17-β εστέρες των στεροειδών (Δεληγιάννης, 1992).
Πρόσφατες έρευνες με αθλητές σωματικής διάπλασης (Body Builders) δείχνουν ότι τα στεροειδή μπορεί να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, κάτι που με την πάροδο του χρόνου αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.
Τέσσερις πιο πρόσφατες μελέτες με καρκίνο του ήπατος και καρκίνο του προστάτη συνδέθηκαν με τη μακροχρόνια χρήση στεροειδών από αρσιβαρίστες και αθλητές σωματικής διάπλασης.
Η αυξητική ορμόνη που χρησιμοποιείται μαζί με τα στεροειδή μπορεί να προκαλέσει δομικές ανωμαλίες, όπως ανάπτυξη των οστών του προσώπου.
Η μακροχρόνια κατάχρηση των αναβολικών μπορεί να επιφέρει καρδιοπάθειες, ηπατική ανεπάρκεια, διαταραχές των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του φύλου (Κουιδή, 2003) και άλλες αρνητικές επιπτώσεις:
α) Καρδειαγγειακά Προβλήματα
β) Ηπατικές Διαταραχές
γ) Ορμονικές Διαταραχές
δ) Μυοσκελετικές Βλάβες
ε) Ψυχικές Διαταραχές
Ψυχικές Διαταραχές από τη χρήση Αναβολικών Στεροειδών:
Η μακροχρόνια χρήση των αναβολικών στεροειδών είναι δυνατό να προκαλέσει αύξηση των νευροδιαβιβαστικών ουσιών (ντοπαμίνη κατεχολαμίνη, ενδορφίνες κ.α.) στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (Κ.Ν.Σ). Η αύξηση αυτή σε συνδυασμό με την υπερασβεστιαιμία αλλά και την αύξηση της κορτιζόλης που κυκλοφορεί, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη σεξουαλικότητα, ευερεθιστότητα, υπερδιέγερση, αϋπνία καθώς και άλλες σοβαρές διαταραχές του συναισθήματος (Δεληγιάννης, 1992).
Αν τα επίπεδα της κορτιζόλης είναι υψηλά, είναι δυνατόν να παρατηρηθούν σοβαρότερες διαταραχές του συναισθήματος και ο αθλητής να αισθάνεται μεταβολές του θυμικού που κυμαίνονται, από απλή κατάθλιψη μέχρι μανιοκαταθλιπτική ψύχωση (Κουτσελίνης κ.α., 1986).
Τα ανδρογενή στεροειδή έχουν ως αποτέλεσμα την επιθετικότητα, καθώς μπορούν να ερεθίσουν τους αθλητές να προπονούνται πιο συχνά και με ένταση. Η χρήση δηλαδή τέτοιων ουσιών αντανακλά και στη συμπεριφορά.
Όταν πάλι ένας αθλητής σταματήσει να παίρνει αναβολικά αισθάνεται κατάθλιψη, ενώ υπό την επήρεια του φαρμάκου σκέπτεται, ότι μπορεί να αντέξει μια προπόνηση πιο βαριά. Οι αθλητές δηλαδή δοκιμάζουν διαφορετικές ουσίες για να βρουν τη πιο αποτελεσματική για τον οργανισμό τους, με δραματικές όμως επιπτώσεις και στη ψυχική τους υγεία (Χάντζος, 1993).
Δεδομένων αυτών, ψυχίατροι, γιατροί και αθλητικοί επιστήμονες έχουν επανειλημμένως τονίσει τους κινδύνους των παρενεργειών που εμφανίζουν τα ανδρογόνα αναβολικά στεροειδή στη συμπεριφορά του ψυχισμού και τους πιθανούς κινδύνους που παρουσιάζονται, όταν λαμβάνονται αυτά τα φάρμακα σε μεγάλες δόσεις και για μεγάλες περιόδους (Mirkin, Hoffman, 1985).
Για τους αμετανόητους, που πιστεύουν ότι αξίζει να ρισκάρουν, η συμβουλή του γυμναστή είναι ότι θα πρέπει τουλάχιστον να κάνουν εξετάσεις αίματος σε τακτά χρονικά διαστήματα για να ελέγξουν τις πιθανές αλλαγές στη λειτουργία του ήπατος και τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, καθώς και άλλους παράγοντες υψηλού κινδύνου για την υγεία.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: Αξίζει τελικά τον κόπο….;
Τα δικαιώματα των γυναικών στη Σ. Αραβία και ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό βίντεο. Τι πραγματικά συμβαίνει
Τον περασμένο Ιούλιο ένα βίντεο που ανέβηκε στο Youtube, διάρκειας μονάχα ενός λεπτού, κατάφερε να στρέψει το βλέμμα του πλανήτη σε ένα θέμα ταμπού: τα δικαιώματα των γυναικών στον μουσουλμανικό κόσμο.
Τα πλάνα είχαν τραβηχτεί στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, την χώρα όπου υπάρχουν αυστηρότατοι περιορισμοί για το τι γίνεται αποδεκτό από μια γυναίκα ως κοινωνική συμπεριφορά ενώ εφαρμόζονται πολύ σαφείς απαγορεύσεις στην συναναστροφή των δύο φίλων. Το απόσπασμα που είδε το φως της δημοσιότητας και έγινε ταχύτατα viral και μέσα σε λίγες ημέρες γράφτηκαν πολλά άρθρα στον διεθνή Τύπο για το ζήτημα.
Στο βίντεο παρακολουθεί κανείς δύο γυναίκες με την παραδοσιακή μαύρη ενδυμασία που καλύπτει το κεφάλι και το σώμα να γίνονται θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης από μια ομάδα ανδρών, της οποίας η συμπεριφορά θυμίζει όχλο. Η απορία που γεννιέται είναι αυτονόητη: πως είναι δυνατόν κάποιος να θεωρήσει οτι η εμφανισή τους θα μπορούσε να προκαλέσει από την στιγμή που το μόνο που μπορεί να διακρίνει κανείς καθαρά είναι τα μάτια τους;
Και όμως στο οπτικό απόσπασμα φαίνεται καθαρά να είναι περικυκλωμένες από τους άνδρες που φωνάζουν. Μετά την δημοσιοποίηση, οι άγνωστες αυτές γυναίκες κέρδισαν την συμπάθεια και ο θόρυβος που προκλήθηκε από το συμβάν ήταν τεράστιος καθώς ξεσηκώθηκαν οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των γυναικών από πολλές χώρες.Οι τοπικές αρχές αντέδρασαν.
Εντόπισαν έξι από τους νεαρούς άνδρες οι οποίοι πήραν μέρος στην παρενόχληση. Τους ανάκριναν και τους εθεσαν υπό κράτηση, ικανοποιώντας το παγκόσμιο δημόσιο αίσθημα. Ομως μετά από λίγες ημέρες, η υπόθεση πήρε μια περίεργη τροπή: σε ΜΜΕ που είχαν σχέση με κυβερνητικούς φορείς, εμφανίστηκε ένα καινούριο βίντεο. Οι πρωταγωνιστές είναι πάλι οι ίδιοι, μόνο που οι σκηνές που έδειχναν ήταν προγενέστερες του επίμαχου περιστατικού.
Oμως αυτήν την φορά οι γυναίκες κάνουν κάποιο νεύμα στους άνδρες και τους πετούν ένα αγκάλ, αυτό το μαύρο σχοινί με το οποίο οι αραβες στεραιώνουν το μαντήλι πάνω στο κεφάλι τους. Τότε η ομάδα ξεσηκώνεται και αρχίζει να περικυκλώνει τις κοπέλες, θέλωντας να τις τιμωρήσει για την “απρέπεια” τους.
Κάπως έτσι οι εκπροσωποι του ασθενούς φύλου γίνονται από θύματα, “θύτες”. Η ανατροπή, έβαλε και πάλι στο στόχαστρο τις γυναίκες εν συνόλω, μεταφέροντάς τους στο ακέραιο την ευθύνη για οσα συνέβησαν.
Για τους φανατικούς μουσουλμάνους που πιστεύουν στην υποδεέστερη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, σίγουρα το δεύτερο βίντεο ήταν μια πολύ πιο βολική εκδοχή. Δυστυχώς αντανακλά την νοοτροπία με την οποία γαλουχούνται.
Στην Σαουδική Αραβία οι άνδρες και οι γυναίκες μπορεί να εργάζονται μαζί στον επαγγελματικό χώρο, πχ σε νοσοκομεία αλλά είναι αδύνατον οι ανύπανδρες γυναίκες να έχουν κάποιου τύπου κοινωνική επαφή χωρίς να συνοδεύονται από κάποιον άνδρα που είναι μέλος της οικογένειας, κοινώς πατέρα ή σύζυγο.
Στην Τζέντα βέβαια όπου έγινε το συμβάν, μπορεί να βρει κανείς μια μεγαλύτερη ελευθερία, καθώς υπάρχει τουρισμός. Ορισμένες νεαρές δεν καλύπτουν το κεφάλι τους ή δεν φορούν πάντα μαύρα. Βέβαια, το πρόσφατο περιστατικό ήταν ενδεικτικό για το τί μπορεί να συμβεί όταν δύο ασυνόδευτες γυναίκες αποφασίζουν να βγουν στον δρόμο.
Αυτό ήταν άλλωστε και ένα από τα επιχειρήματα που ακούστηκαν εναντίον τους, πως δηλαδή οι κοπέλες δεν είχαν καμιά δουλειά να είναι μόνες τους στο δρόμο άρα καλά έπαθαν.
Επισημαίνεται επίσης ότι οι συγκεκριμένες επέβαιναν σε μηχανάκι, κάτι που θεωρείται άσεμνο σε ορισμένα μέρη μιας και δεν έχουν δικαίωμα ούτε καν να οδηγούν αυτοκίνητο. Εννοείται ότι χρειάζονται την άδεια των αρρένων μελών της οικογένειας για να πιάσουν δουλειά ακόμα και για να κάνουν ιατρικές εξετάσεις ή εγχειρήσεις. Κάποιες γυναίκες έχουν αρρωστήσει ή πεθάνει από το γεγονός ότι δεν εξασφάλισαν την άδεια αυτή.
Το βίντεο καταγράφει ένα ανησυχητικό φαινόμενο. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι κοινότατη. Σύμφωνα με στοιχεία που δίνει το υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας έχουν καταγραφεί περίπου 4.000 περιπτώσεις τα τελευταία δύο χρόνια και ασκείται πίεση από την διεθνή κοινότητα να αλλάξει η νομοθεσία που αφορά τις ποινικές διώξεις. Τις περισσότερες φορές βέβαια ούτε οι κοπέλες που πέφτουν θύματα ούτε οι οικογένειές τους τολμούν να ζητήσουν τα ρέστα.
Μάλιστα, όπως συνέβη και στην Τζέντα, την πληρώνουν αυτές, καθώς κατηγορούνται πως ήταν προκλητικές και άσεμνες. Το επιχείρημα όλων όσοι δεν θέλουν να επιβάλονται κυρώσεις στους άνδρες που μπαίνουν στον πειρασμό της σεξουαλικής παρενόχλησεις χωρίς να φοβούνται ότι θα τιμωρηθούν είναι ότι τυχόν ισχυρότερη νομική προστασία προς τις γυναίκες, θα απελευθέρωνε τα ήθη.Τις τελευταίες δεκαετίες με την επικράτηση σε ορισμένες γεωγραφικές ζώνες του πλανήτη ακραίων ισλαμικών καθεστώτων, η θέση της γυναίκας έχει επιδεινωθεί.
Υπάρχουν χώρες της Βόρειας Αφρικής με μουσουλμανικό θρήσκευμα όπως λχ. στην Τυνησία όπου υπάρχει υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά πρόκειται για εξαιρέσεις. Για τις εκπροσώπους του ασθενούς φύλου, οι συνθήκες ζωής χειροτερεύουν συνεχώς σαν να γυρίζουμε σε ένα σκοταδιστικό μεσαίωνα.
Η καθημερινότητά τους περιορίζεται αποκλειστικά η πολύ στο σπίτι. Το χειρότερο είναι ότι τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν ακόμα και σε προηγμένα κράτη της δύσης, που έχουν κοινότητες μεταναστών από την Μέση Ανατολή ή την Αφρική.
«Πατέρας» σημαίνει κάτι πολύ παραπάνω από το να αποκτήσεις, απλώς, ένα βιολογικό παιδί. Άντρες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σαν ατυχήματα, άντρες που παρατούν και δε θέλουν επαφή με τα παιδιά τους, άντρες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως «βαρίδια», απέχουν χιλιόμετρα από την έννοια του πατέρα, του προστάτη, του οδηγού, του προτύπου.
Η εμπλοκή του πατέρα στην ανάπτυξη του παιδιού, είναι καταλυτική συναισθηματικά, αν και είχε αγνοηθεί για χρόνια από την επιστημονική έρευνα. Η σχέση του παιδιού με τον πατέρα του καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που εκείνο εκφράζει και διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, τις εκφράσεις του, ακόμη και τη σεξουαλικότητά του.
Ιδιαίτερα κρίσιμος , μάλιστα, είναι ο δεσμός πατέρα- γιου, αφού ο πατέρας αποτελεί το πρωταρχικό, βασικό πρότυπο, που καλείται ο γιος του να θαυμάσει και να μιμηθεί.
Ένας πατέρας εντελώς απών από το σπίτι, θέτει τον γιο του σε μια αναγκαστική ανάπτυξη χωρίς το αναγκαίο πατρικό πρότυπο, που, στατιστικά, όμως, θα αναζητηθεί και θα αναπληρωθεί από κάποιο άλλο άτομο στη ζωή του εκάστοτε παιδιού. Αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην παιδική ψυχή, αφού το παιδί μεγαλώνει ξεκάθαρα, ολοκληρωτικά, χωρίς πατέρα.
Τι συμβαίνει, όμως, με τους… μισούς πατέρες; Εκείνους που μεγάλωσαν τα παιδιά μαζί με τη σύζυγό τους, αλλά ο πατρικός τους ρόλος εξαντλήθηκε μόνο στις υλικές παροχές; Mε εκείνους που.. ήταν κατ’ επίφαση πατέρες;
Η άσκηση των πατρικών καθηκόντων απαιτεί κάτι πολύ παραπάνω από τα χρήματα και την αγορά παιχνιδιών. Το τελευταίο που χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά, είναι τα χρήματα, τα αλόγιστα αγαθά. Ένα μικρό πλάσμα γεννιέται, περιμένοντας από τους γονείς του να το πάρουν από το χέρι και να του μάθουν τον κόσμο. Μέσα από τα παιδιά του, ο κάθε πατέρας έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει ξανά τον κόσμο, γενόμενος ο πρώτος δάσκαλος των απογόνων του.
Κρατάει στα χέρια του τη γνώση του παιδιού του, όταν απαντάει με υπομονή στις ερωτήσεις του και του χτίζει αυτοπεποίθηση όταν γελάει με τα παιδικά του αστεία. Δένεται συναισθηματικά μαζί του, όταν εμπλέκεται ενεργά στη ζωή του γιου του, δίνοντας προσοχή στα μικρά πράγματα που απασχολούν το παιδί του- αφού για εκείνο, είναι τα πιο σημαντικά.
Χτίζουν σχέση πατέρα- γιου, όταν πάνε μια βόλτα, όταν κλωτσούν μια μπάλα, όταν ζωγραφίσουν μαζί και όχι όταν ο μπαμπάς δουλεύει πολλές ώρες, ώστε να μη λείψει τίποτα στο παιδί του. Γιατί, μαντέψτε τι του λείπει τότε..
Ο μπαμπάς. Δηλαδή, το βασικότερο.
Αλήθεια, πόσο θλίψη νιώθει ένα παιδάκι, όταν νιώθει μόνο; Πόση απόρριψη δέχεται ένας μικρός ανθρωπάκος, όταν νιώθει συνέχει πως ενοχλεί τον πατέρα του; Όταν ένας πατέρας διώχνει τον γιο του μακριά, για να απομονωθεί στον κόσμο του, πετάει σίγουρα από τον κόσμο και τον γιο του, μια για πάντα.
Ένας πατέρας που μπαίνει στο σπίτι με κακοκεφιά, αρνητισμό, πικρία, θυμό, επίκριση, είναι ένας άνθρωπος δυστυχής. Είναι ένας πατέρας μισός, αφού δεν αφουγκράζεται πως ο εαυτός και η διάθεσή του, δεν μπορεί πια να αποτελεί το κέντρο του μικρόκοσμου του σπιτιού.
Γίνεται ένας πατέρας συναισθηματικά απών, που απορρίπτει με κάθε λόγο του το παιδί του, που το κάνει να βιώνει μια απίστευτη ματαίωση από τα πρώτα παιδικά του χρόνια και που προοδευτικά, αποσυνδέεται από το ρόλο του προστάτη στα μάτια του παιδιού.
Παίρνει τη θέση ενός κακού «χωροφύλακα», μπροστά στον οποίο , το παιδί θα δείχνει με τον καιρό μόνο ένα πλαστό «καθωσπρέπει» σεβασμό, μη αφήνοντας να διαφανεί τίποτα από το χιούμορ, τον χαρακτήρα του, τις επιθυμίες του.
Μετατρέπεται, μπροστά στον πατέρα του, πάντα σε ένα άβουλο πλάσμα, προκειμένου να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερο απαρατήρητο, αλώβητο από τη γνωστή κριτική που του ασκείται και που διαμόρφωσε έναν πληγωμένο συναισθηματικό κόσμο. Ένα αγόρι απογοητευμένο από τον πρώτο του «ήρωα», τον μπαμπά του.
Πόσο κρίμα είναι να φέρνει κανείς στον κόσμο ένα παιδί και να το γνωρίζει στην πραγματικότητα λιγότερα από όλους τους άλλους.. Και πόσο αρνητισμό γέμισε κάποτε μια παιδική ψυχή, ώστε το παιδί αυτό να κλείνει , συνήθως, ερμητικά, κάθε συναισθηματική δίοδο στα χρόνια που ακολουθούν;
Το πόσο κοντά συναισθηματικά είναι ένας πατέρας με το παιδί του, όταν αυτό βρίσκεται σε τρυφερή ηλικία, θα καθορίσει και τη μετέπειτα σχέση τους. Αν βλέπετε ενήλικους γιους να κάνουν παρέα, να γελάνε, να επικοινωνούν και να νιώθουν άνετα με τους πατεράδες τους, τότε η σχέση που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σας, πήρε χρόνια για να θεμελιωθεί και .. «κρατάει» ήδη γερά από τα βρεφικά χρόνια.
Ο μπαμπάς αυτός, κατόρθωσε να εμπλακεί ενεργά στη ζωή του γιου του και να κατακτήσει πρώτα την αγάπη και μετά τον σεβασμό του. Κατάφερε να είναι κοντά με τον γιο του και να έχει τον ρόλο του υποστηρικτή, αφού το παιδί του ήξερε ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, πως ο μπαμπάς του είναι εκεί να τον ακούσει.
Ο γιος του γνώριζε πως ο πατέρας του δε θα τον αποπάρει, δε θα τον μειώσει, δε θα τον απορρίψει. Και ο μπαμπάς αυτός, την υπομονή που έκανε τότε και για όλα τα χρόνια, την εξαργυρώνει με την αμέριστη αγάπη, αποδοχή και σχέση με τον γιο του, για όλη την υπόλοιπη ζωή σου.
Είναι μέσα στη ζωή του ενεργά και όχι ως κομπάρσος. Γνωρίζει εκείνος τον γιο του καλύτερα από όλους, αφού διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στο να τον κάνει τον άντρα που είναι σήμερα το αγοράκι του.
Συχνά, όμως, ακούμε μπαμπάδες να παραπονιούνται για το πόσο απόμακρα είναι τα παιδιά τους. Πόσο αντιδραστικά, πόσο «κλειστά», πόσο..ζόρικα. Πόσο τους τυράννησαν όταν ήταν μικρά και πόσο κακότροπα αντιδρούσαν.
Χωρίς καμία συσχέτιση με τη συμπεριφορά των ίδιων προς τα παιδιά τους. Μιλούν έτσι, για τα παιδιά εκείνα, που μπορεί να είναι η ψυχή της παρέας.. τα πιο αστεία, τα πιο ευαίσθητα. Μόνο, όμως, όταν ο μπαμπάς λείπει.
Οι σχέσεις απαιτούν δυο μέλη, είναι δυναμικές και όχι στατικές. Οι συμπεριφορές θυμίζουν κάτι από τον κανόνα της φυσικής: «δράση»- «αντίδραση».
Αν δεν αγκάλιασες ποτέ τον γιο σου, δε θα σε αγκαλιάσει ποτέ.
Δεν του έμαθες την οικειότητα.
Αν δεν τον ρωτούσες για την καθημερινότητά του, δε θα σου μιλήσει για τη δουλειά του. Δεν του έμαθες το νοιάξιμο.
Αν δεν τον υποστήριζες να πάρει αποφάσεις, δε θα σου μιλήσει για τα νέα του σχέδια.
Δεν του έμαθες να έχει αυτοπεποίθηση μπροστά σου.
Αν δε γελούσες μαζί του όταν ήταν παιδάκι, δε θα σου δείξει ποτέ την αστεία πλευρά του.
Δεν του έμαθες την αποδοχή.
Δεν ήσουν ποτέ εκεί ολόκληρος.
Αφού ήσουν μισός πατέρας, θα έχεις μισό γιο.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Doherty, W. J., Kouneski, E. F., & Erickson, M. F. (1998). Responsible fathering: An overview and conceptual framework. Journal of Marriage & Family, 60(2), 277-292.
Lamb, M. E. (Ed.). (2004). The role of the father in child development (4th ed.). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, Inc.
Taisuke, K. (2015). The Effect of Father Involvement in Childcare on the Psychological Well-being of Adolescents: A Cross-Cultural Study Taisuke kume. New Male Studies, VOL. 4, ISSUE 1, 2015, PP. 38-51
Freud, S. (1913). Totem und Tabu: Einige Übereinstimmungen im Seelenleben der Wilden und der Neurotiker. Beacon Press.
Μια υπέροχη φωτογραφία της Αγίας Σοφίας τράβηξε στην πανσέληνο της 12ης Ιουλίου 2014 ένας νέος Τούρκος φωτογράφος και την ανέβασε στη σελίδα “Genç Fotografçılar Klübü (G.F.K)” (Λέσχη Νέων Φωτογράφων) του τουρκικού National Geografic.
Την αναδημοσιεύουμε εδώ για την ομορφία, τον συμβολισμό και την αισθητική της αρτιότητα. Ο φωτογράρος ονομάζεται Ahmet Kızılhan και σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει ο ίδιος την φωτογραφία την τράβηξε στις 05:23 το πρωί της 12ης Ιουλίου 2014, λίγο πριν ξημερώσει, ενώ το φεγγάρι κατευθύνεται προς τη δύση του.
Η γωνία λήψης είναι βορειοανατολικά της Αγίας Σοφίας. Στην πραγματικότητα μοναδική αυτή φωτογραφία έχει τραβηχτεί από την ασιατική ακτή, κοντά στο Σκούταρι (Üşküdar) και συγκεκριμένα από την ακτή Salacak η οποία βρίσκεται απέναντι από τον πασίγνωστο Πύργο του Λεάνδρου.
«Μα καλά δεν έβλεπες; Δεν κατάλαβες; Δεν σου έκοψε; Δεν είδες; Δεν το ένα; Δεν το άλλο;» με ρωτάνε λες και μιλάνε σε ηλίθια ή με ύφος «Ντίπ χαζή είσαι δεν βλέπεις τι γίνεται κάτω από τη μύτη σου».
Έρχονται κάτι τέτοια άτομα να μοστράρουν την εξυπνάδα τους και τους πατάω delete. Δεν θέλω άλλους εξυπνάκηδες στη ζωή μου. Εγώ πήγα να παντρευτώ τον άνθρωπο της ζωής μου. Το ότι ο άνθρωπος της ζωής μου είχε ερωμένη, γιατί κάνει χαζή εμένα;
Όχι δεν είχα καταλάβει. Γιατί συζούσαμε 4 χρόνια. Γιατί έμεινα έγκυος και τρελάθηκε από χαρά. Γιατί κάναμε όνειρα για το μωρό μας. Γιατί μαζί βάψαμε το δωμάτιό του, αγοράσαμε τη κούνια το καρότσι και τα ρουχαλάκια του.
Γιατί εκείνος έφερε τα χαρτιά και τις άδειες να παντρευτούμε. Γιατί συμμετείχε στις προετοιμασίες. Γιατί δεν μου έδωσε ούτε μισό σημάδι ότι είχε άλλη και ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της.
Ή εγώ δεν το έβλεπα γιατί ήμουν πολύ ευτυχισμένη. Γιατί πρίν τη δημιουργία οικογένειας, κάθε «σιωπή» τη μεταφράζεις ως «το άγχος του γάμου». Ναι υπήρχαν στιγμές που τον έβλεπα σιωπηρό αλλά πίστευα κι εγώ στο άγχος του γάμου.
Αν κάθε φορά που βλέπουμε τον σύντροφό μας σιωπηρό, σήμαινε πως μας απατάει, τότε ο μισός πληθυσμός είναι γεμάτος κέρατα. Να συνέλθουμε λίγο…
Μια μέρα πρίν το γάμο, έφυγε από το σπίτι να κοιμηθεί στο πατρικό του. Μιλήσαμε το βράδυ και όλα καλά. Την επόμενη μέρα, ήρθαν σπίτι οι γονείς μου και οι φίλες μου, με έντυσαν, χορέψαμε, γελάσαμε. Ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή ενός γάμου που τελικά δεν έγινε ποτέ.
Φτάσαμε στην εκκλησία και ήρθαν στο παράθυρο του αυτοκινήτου οι γονείς του. Έτσι όπως τους είδα, φοβήθηκα. Μας είπαν πως είχαν να τον δουν από το πρωί και νόμιζαν πως θα πήγαινε κατευθείαν στην εκκλησία αλλά επειδή δεν είχε έρθει, να κάναμε ένα γύρο το τετράγωνο να μη γίνουμε ρεζίλι.
Τον πήρα αμέσως στο κινητό, δεν απαντούσε. Κάναμε πολλούς γύρους στο τετράγωνο, αλλά δεν ήρθε ποτέ. Πήραμε στην αστυνομία, στο 166, τίποτα, δεν είχαν στοιχεία. Μας είπαν πως οι έρευνες ξεκινούν σε 48 ώρες από τη δήλωση εξαφάνισης.
Από τη ταραχή μου έκανα συσπάσεις και μπήκα στο νοσοκομείο να κάνω ενέσεις για να μην γεννήσω πρόωρα. Νοσηλεύτηκα 3 μέρες αλλά δεν είχα νέα του. Δεν ξέρω πόσες κλήσεις είχε στο κινητό του από εμένα. Γίνομαι έξαλλη τώρα που ξέρω πως τις έβλεπε και δεν απάντησε ούτε σε μία. Και ήμουν έγκυος.
Ντρέπομαι για το λάθος μου να επιλέξω έναν τέτοιο άνθρωπο για σύντροφό μου. Όχι επειδή δεν ήρθε ποτέ στην εκκλησία, όχι για τη ντροπή και τη ταπείνωση, όχι για την αλήθεια που μου έκρυβε, ούτε επειδή με άφηνε να πιστεύω πως θα κάναμε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Αλλά γιατί με το να με αφήνει στη κατάστασή μου, να πιστεύω πως του είχε συμβεί κάτι κακό, ρίσκαρε την υγεία μου και την υγεία του παιδιού μας.
Γιατί όσο αυτός έπινε στην υγειά της χαζής που δεν είχε καταλάβει τίποτα, εγώ έκανα 4 ενέσεις τη μέρα για να μη χάσω το παιδί μας από τη τρομάρα που είχα πάρει. Γιατί γύρισα σε ένα άδειο σπίτι γεμάτο μπομπονιέρες, δώρα και ευχές από όσους δεν ήρθαν και δεν είχαν μάθει τι είχε γίνει και έκλαιγα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί νόμιζα ότι αντί για νύφη ήμουν χήρα.
2 μέρες αφού γύρισα από το νοσοκομείο, και μια εβδομάδα σχεδόν μετά το γάμο που δεν έγινε, ήρθαν οι γονείς του και μου ζήτησαν συγγνώμη για λογαριασμό του γιατί τους πήρε τηλέφωνο και τους είπε πως ήταν επιλογή του να μην γίνει ο γάμος. Πως δεν ήθελε να παντρευτούμε αλλά δεν ήξερε πώς να μου το πεί (μετά από μήνες έμαθα πως είχε σχέση με άλλη ένα χρόνο).
Δεν είχε ούτε τότε το θάρρος να εμφανιστεί, να εξηγηθεί έστω για τελευταία φορά, έστω τότε. Για να πάρει τα πράγματά του, δεν ήρθε ο ίδιος, έστειλε τη μεταφορική και τους γονείς του, να τα πάρουν.
Τους είπε να μου πουν ότι θα μου έδιναν ό,τι χρειαζόμουν για το παιδί και τους απάντησα πως αν χρειαζόμουν κάτι εγώ και το παιδί, ήταν την ησυχία μας. Έκλεισα τη πόρτα πίσω μου και δεν τους ξαναείδα.
Από εκείνη τη μέρα σταμάτησα να κλαίω. Δεν ξέρω τι έπαθα, σκλήρυνα. Αποφάσισα πως αφού έμεινα μόνη μου με ένα παιδί, επειδή κάποιος άλλος το διάλεξε, θα υποστήριζα απόλυτα την επιλογή του.
Ένας καλός μου φίλος αναγνώρισε το παιδί για δικό του και αν ο άλλος ξυπνήσει μια μέρα από το λήθαργο, ας κάνει προσβολή πατρότητας ας τρέξει και ας πληρώσει, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Μια φορά παιδί δεν έχει!
Κάποιοι γνωστοί μας, μου λένε πως αυτό που έκανα είναι χοντρό και πως ανεξάρτητα από αυτό που έγινε, το παιδί πρέπει να ξέρει τον πατέρα του. Ναι, το θέμα όμως είναι να ξέρει και ο πατέρας το παιδί του και εκείνος δεν πάτησε ούτε στο μαιευτήριο ούτε πουθενά.Που ήταν όταν γεννιόταν η κόρη του;
Που ήταν όταν η κόρη του ήρθε σπίτι; Που ήταν όταν περπάτησε; Αναρωτήθηκε το παιδί του πώς μεγαλώνει, τί τρώει και πως ζεί; Γιατί λοιπόν η κόρη μου να πληγωθεί όπως πληγώθηκα εγώ;
Ποιος μου εγγυάται ότι αν εμφανιστεί δεν θα εξαφανιστεί όπως έκανε και με εμένα; Πώς να έχω εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο που αγόραζε μωρουδιακά ενώ είχε ερωμένη και μέχρι το προηγούμενο βράδυ του γάμου μας, έλεγε πως με αγαπούσε ενώ ήταν αποφασισμένος να μην έρθει ποτέ;
Η πατρότητα δεν είναι μια στιγμή ηδονής, είναι πολλά περισσότερα. Και αυτά τα δίνει στη κόρη μου ο φίλος μου, οι γονείς μου και όλοι όσοι είμαστε κοντά της και την αγαπάμε. Καλύτερα να ξέρει πως δεν έχει καθόλου πατέρα παρά να ξέρει ότι έχει ΑΥΤΟΝ τον πατέρα!
Μπορεί όταν κάνατε το πρώτο σας τατουάζ να είχατε υποσχεθεί στους γονείς σας ότι θα είναι και το τελευταίο, αλλά γνωρίζατε βαθιά μέσα σας ότι αυτό είναι ψέμα. Eίναι γνωστό ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει μόνο ένα.
Εάν, λοιπόν, ανήκετε στην ομάδα των ανθρώπων που έχουν τατουάζ (δεν είναι και λίγοι άλλωστε) τότε θα έχετε σίγουρα γίνει αντικείμενο παρατήρησης και προβληματισμού από αυτούς (τους λίγους) που δεν έχουν αποφασίσει να μυηθούν στην τέχνη της δερματοστιξίας, για να το πούμε και ελληνικά.
Οι ερωτήσεις τους δεν είναι πάντοτε κακοπροαίρετες. Συχνά προέρχονται από αγνή, καθαρή περιέργεια, αλλά όταν γίνονται συνέχεια, μπορεί να γίνουν κουραστικές και εσείς να κουραστείτε από το γεγονός ότι πρέπει να λέτε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.
Μπορεί να είναι η γιαγιά σας που δεν καταλαβαίνει τι είναι η αυτή η ζωγραφιά στο χέρι σας, η βαφτιστήρα σας που έχει εντυπωσιαστεί από τα σχέδια και τα χρώματα, ο φίλος σας που το σκέφτεται καιρό και τώρα θέλει να κάνει κι εκείνος ή κάποιος εχθρός των τατουάζ. Σε κάθε περίπτωση αυτές είναι οι 22 ερωτήσεις που θα έχετε βαρεθεί να ακούτε και οι σκέψεις που έρχονται κατευθείαν στο μυαλό σας.
1. «Πόνεσε;»
Είναι μια βελόνα που τρυπά ασταμάτητα το δέρμα σου, συχνά για αρκετή ώρα. Ας πούμε πως δεν ήταν και η πιο ευχάριστη εμπειρία της ζωής μου.
2. «Τι είναι;»
Πλοίο, σπίτι, νεράιδα, πουλί, φοίνικας, αστέρι. Δηλαδή είναι αυτό που βλέπεις.
3. «Τι σημαίνει;»
Αν δεν είναι προφανές, σημαίνει ότι είναι κάτι προσωπικό.
4. «Δεν φοβάσαι ότι θα το μετανιώσεις;»
Έχει απαντήσει κανείς «ναι» σε αυτήν ερώτηση ποτέ; Αν φοβόμουν ότι θα το μετανιώσω δεν θα το έκανα.
5. «Πώς θα βρεις δουλειά;»
Με το πτυχίο, το μεταπτυχιακό μου και την προϋπηρεσία μου υποθέτω.
6. «Που έχεις μπλέξει;»
Ερώτηση από μαμά/ γιαγιά/ θεία που έχει συνδέσει τα τατουάζ με τα ναρκωτικά.
7. «Το ξέρουν οι γονείς σου;»
Είμαι άνω των 18, άρα έχει σημασία;
8. «Πόσα έχεις;»
Ένα εφτακόσια, να τ’ αφήσω;
9. «Να τα δω;»
Ναι μισό λεπτό να κατεβάσω παντελόνια και να σηκώσω την μπλούζα μου μέσα σε όλο τον κόσμο.
10. «Έχεις κάνει κι άλλο;»
Αν το βλέπεις, τότε μάλλον το έκανα.
11. «Δεν μου αρέσουν τα τατουάζ»
Απόλυτα κατανοητό. Από ότι βλέπω δεν σου έχει βάλει κανείς το όπλο στον κρόταφο για να κάνεις.
12. «Κι εγώ θέλω να κάνω αλλά δεν είμαι σίγουρος. Να σου πω τι θέλω να κάνω να μου πεις τη γνώμη σου;»
Τι σημασία έχει αν θα μου αρέσει εμένα; Σημασία έχει να αρέσει σε εσένα και να σημαίνει κάτι για εσένα.
13. «Να σου πω, αυτά δε ξεθωριάζουν με τον καιρό; Και όταν μεγαλώσεις και κρεμάσει το δέρμα σου, πώς θα φαίνονται τότε;»
Ας περιμένουμε να δούμε, ΟΚ;
14. «Εγώ δεν θα έκανα ποτέ αυτό το σχέδιο, το βρίσκω απαίσιο»
Κι εγώ δεν θα έκανα ποτέ το κούρεμά σου, αλλά δεν το κάνω θέμα.
15. «Που το έκανες να πάω κι εγώ;»
Κοίτα, να σου πω, αν όμως το τατουάζ μου είναι old-school κι εσύ θες να κάνεις ένα minimal με λεπτεπίλεπτες γραμμές, μάλλον δεν θες να πας στον δικό μου.
16. «Πόσα έδωσες;»
Εκτός του ότι οι ερωτήσεις για λεφτά είναι απρεπείς σε οποιοδήποτε θέμα, ακόμα κι αν σου πω πόσα έδωσα δε σημαίνει πως εσύ θα πληρώσεις τα ίδια.
17. «Ααα, ωραίο το τατουάζ σου, αλλά ξέρεις τι θα σου πήγαινε πολύ να κάνεις;;»
Θα σε σταματήσω εδώ γιατί αυτή η πρόταση δεν καταλήγει ποτέ σε κάτι που όντως θα μου πήγαινε να κάνω.
18. «Αυτή η γραμμή εδώ δεν είναι και τόσο ίσια ε;»
Ως ήπια ψυχαναγκαστικός άνθρωπος, σε ευχαριστώ που μου έδωσες κάτι να σκέφτομαι για την υπόλοιπη ζωή μου.
19. «Σκέφτεσαι να το αφαιρέσεις κάποια στιγμή;»
Ναι, αυτό ακριβώς σκεφτόμουν όταν καθόμουν δύο ώρες κάτω από μια βελόνα που ακριβοπλήρωσα. Να πάω λίγα χρόνια μετά και να δώσω τα τριπλάσια λεφτά για να το βγάλω, με περίπου τον δεκαπλάσιο πόνο.
20. «Και όταν γίνεις μητέρα τι θα πεις στο παιδί σου;»
Αρχικά, η σωστή ερώτηση είναι «Αν θελήσεις να γίνεις μητέρα». Έπειτα, νομίζω πως το παιδί μου θα ενθουσιαστεί με τις «ζωγραφιές» που θα έχει πάνω της η μαμά του. Τα παιδιά, ούτως ή άλλως, είναι πολύ πιο ευφάνταστα και ανοιχτόμυαλα από τους περισσότερους ενήλικες.
21. «Φαντάζομαι ότι σου αρέσουν μόνο οι άντρες με τατουάζ ε;»
Και οι άντρες με τατουάζ. Δεν τους ζητάω και την απόδειξη από το τατουατζίδικο.
22. «Δε σέβεσαι την ιερότητα του σώματός σου;»
Ας συμφωνήσουμε πως ο καθένας έχει άλλη άποψη σχετικά με το τι είναι ιερό, καθώς και με το πώς επιλέγει να χρησιμοποιεί το σώμα του. Εντάξει; Εντάξει.
Η Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Σεπτεμβρίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη νόσο, αλλά και την αφύπνιση και ενεργοποίηση της Πολιτείας. (Πηγή: altz.org)
Περισσότερες από 3.000 αιτήσεις δέχτηκε το τελευταίο διάστημα η Ενωση Κεντρώων από ενδιαφερόμενους για μία θέση στις βουλευτικές λίστες.
Η διαφαινόμενη είσοδος του κόμματος στη Βουλή και η εκ περιτροπής εξάμηνη θητεία των βουλευτών που θα εκλεγούν, όπως έχει ανακοινώσει ο πρόεδρος του κόμματος Βασίλης Λεβέντης, λειτουργεί ως δέλεαρ για επίδοξους εθνοπατέρες.
Για πρώτη φορά στην 23χρονη πορεία της Ενωσης Κεντρώων, το κόμμα θα κατεβάσει πλήρη ψηφοδέλτια σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. Οι λίστες αναμένεται να ανακοινωθούν επίσημα μετά τη σημερινή επικύρωση των υποψηφιοτήτων στα πρωτοδικεία. Οπως λέει στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Λεβέντης, δεν πρόκειται για γνωστά πρόσωπα, αλλά για υποψήφιους με αναγνωσμένο έργο και προσφορά στις κοινωνίες απ’ όπου προέρχονται.
Το μεγαλύτερο ωστόσο κομμάτι από αυτούς αποτελείται από στελέχη και μέλη του κόμματος που βρίσκονται στο πλευρό του κ. Λεβέντη τα τελευταία χρόνια. «Δεν έχουμε βάλει εμείς λαμπερά ονόματα στις λίστες μας, αλλά ανθρώπους που είναι κοντά μας χρόνια, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Πρόκειται για συγγραφείς, λογοτέχνες, δικηγόρους, καθηγητές πανεπιστημίου, αγρότες», λέει ο ίδιος παραπέμποντάς μας στην επίσημη ανακοίνωση των ψηφοδελτίων. Ο κ. Λεβέντης θα είναι υποψήφιος στην Α’ Θεσσαλονίκης και ίσως στη Β’ Αθήνας.
Κόπηκαν οι «πρώην»
Οπως αποκάλυψε ο κ. Λεβέντης, την πόρτα του γραφείου του χτύπησαν και πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Κι αν αρχικά ο ίδιος αντιμετώπιζε σε ορισμένες περιπτώσεις θετικά το ενδεχόμενο συμμετοχής τους στις λίστες, τελικά κόπηκαν μετά από αντιδράσεις συνεργατών και στελεχών του, στη λογική πως «παλιοί πολιτικοί δεν συνάδουν με το νέο που θέλει να προσδώσει το κόμμα».
Από τα ονόματα που διέρρευσαν και φέρονται να χτύπησαν την πόρτα της Ενωσης Κεντρώων είναι οι πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στον Νομό Λάρισας Γιώργος Αδαμόπουλος και Βάσω Αλεξανδρίδου, καθώς και ο πρώην βουλευτής Σερρών της Ν.Δ. Κώστας Τσιπλάκης, ο οποίος αρχικά δήλωνε «παρών στις πολιτικές εξελίξεις», αλλά μετά την άρνηση που εισέπραξε από τον πρόεδρο της Ενωσης Κεντρώων δήλωσε: «Απαντώντας στη φημολογία των τελευταίων ημερών περί δήθεν προσχώρησής μου σε άλλο κόμμα -και μάλιστα της Ενωσης Κεντρώων-, δηλώνω ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Συνωστισμός για το… εξάμηνο
Από την επομένη των βουλευτικών εκλογών του περασμένου Ιανουαρίου -και το 1,8% που κατέκτησε η Ενωση Κεντρώων- τα τηλέφωνα και τα mail στα κεντρικά του κόμματος πήραν φωτιά, με τις εγγραφές νέων μελών να αυξήθηκαν κατακόρυφα. Ανάμεσα στα νέα μέλη και επίδοξοι υποψήφιοι, που προσέγγισαν το κόμμα του κ. Λεβέντη λόγω της διαφαινόμενης δυναμικής του.
Μάλιστα στο απαντητικό mail της Ενωσης Κεντρώων που έπαιρναν τα νέα μέλη και εφόσον υπήρχε ενδιαφέρον για συμμετοχή τους στις λίστες, κοινοποιούνταν και το τηλέφωνο του κ. Λεβέντη για απευθείας επαφή μαζί του. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο Διαδικτύου Δημοσθένη Δανέλλα, ο αριθμός των νέων εγγραφών άγγιξε το 1.000% και καλύπτει όλο το κοινωνικό φάσμα και ηλικίες, κυρίως, κάτω των 45 ετών. «Ανάμεσά τους και γνωστά ονόματα του αθλητισμού και της showbiz, οι οποίοι συστρατεύονται στην προσπάθεια, ως απλά μέλη και όχι αναγκαστικά ως υποψήφιοι βουλευτές», λέει στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Δανέλλας.
Η ομάδα εθελοντών του Διαδικτύου και των social media, εκτός από την προώθηση των θέσεων του κόμματος, έχει να αντιμετωπίσει και τα «τρολ» που το τελευταίο διάστημα επιχειρούν να αποδημήσουν τον κ. Λεβέντη. «Ακόμη και ψεύτικα προφίλ και σελίδες της Ενωσης Κεντρώων έχουν δημιουργηθεί στο Facebook, όπου προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους ψηφοφόρους μας», λέει ο κ. Γιώργος Κουτουλάκης, υπεύθυνος επικοινωνίας του κόμματος.
Η γνωστή αφίσα που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο «Σε τόσες εκλογές πιάστηκες μ@λ@κ@ς, αυτή τη φορά φρόντισε να φανείς Λεβέντης» προκάλεσε αίσθηση και έγινε viral. Πάντως, ο πόλεμος που δέχεται το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων από διάφορες κατευθύνσεις, κυρίως μέσω Internet, δεν φαίνεται να τον πτοεί.
«Μέχρι και παλιές φωτογραφίες μου από κέντρα διασκεδάσεως ξέθαψαν, νομίζοντας πως θα με πλήξουν», λέει ο ίδιος για την περιβόητη φωτογραφία δίπλα σε γυμνόστηθη καλλιτέχνιδα, που τραβήχτηκε σε κέντρο διασκέδασης στα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Οσοι συμμετέχουν στις λίστες της Ενωσης Κεντρώων έχουν συμφωνήσει και υπογράψει δήλωση με την οποία, μεταξύ άλλων, αποδέχονται την εξάμηνη θητεία του κάθε βουλευτή τους και την αντικατάστασή του από τον επόμενο. Μάλιστα, η μία από τις δύο δηλώσεις παραίτησης που έχουν υπογράψει οι υποψήφιοι πλέον βουλευτές απευθύνεται προσωπικά στον πρόεδρο της (επόμενης) Βουλής.
Οπως πολλές φορές έχει τονίσει σε στενούς του συνεργάτες ο κ. Λεβέντης, «με την εφαρμογή του μέτρου αυτού θα γίνει πολιτικός σεισμός και στο μέλλον θα μας αντιγράψουν και άλλα κόμματα». Πάντως, πολλοί αμφιβάλλουν για το αν θα μπορέσει να εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μέτρο, αναφέροντας ως παράδειγμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν μπόρεσε να το εφαρμόσει παρά τον «Κώδικα Δεοντολογίας» που ψηφίστηκε από το συνέδριο του κόμματος.
Ιnsert coin to continue τα χρόνια της νιότης μας, εξαιρώντας περίεργες κομμώσεις και στιλιστικές επιλογές.
Γνώριζα εξαρχής ότι το έργο αυτό δεν είναι εύκολο. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, συγκέντρωσα καμιά πενηνταριά από τα αγαπημένα μου ηλεκτρονικά. Μετά από έρευνα, εντόπισα και θυμήθηκα τόσα κι άλλα τόσα, και ο όγκος έγινε ξαφνικά τιτανοτεράστιος.
Αποφάσισα να αφαιρέσω εκείνα τα games που δεν έκαναν επίσημη πρώτη στα arcades αλλά έγιναν port από άλλες πλατφόρμες. Ήταν όμως ελάχιστα, εν ολίγοις την πάτησε το Tetris (Electronica 60), όμως παράπονο δεν μπορεί να έχει, του αφιέρωσα πρόσφατα ολόκληρο κείμενο.
Κάπως έτσι, κατέληξα να τα χωρίσω σε δεκαετίες, 80s και 90s, και έμεινε το θρυλικό Space Invaders του 1978 ν’ αναρωτιέται τι κακό έκανε. Πάμε λοιπόν πρώτα στη λεγόμενη χρυσή εποχή των ουφάδικων, στα μόλις εβδομήντα αγαπημένα μου ηλεκτρονικά από τα 80s, τα 90s θα τα νοσταλγήσουμε σε μεταγενέστερο χρόνο. Δεν θα τα διαχωρίσω σε «βασικά» και «αναπληρωματικά» είναι όλα τους παιδιά μου, αντίθετα η σειρά κατάταξης καθορίζεται με την αδιάβλητη αλφαβητική μέθοδο.
Σε περιμένω στα σχόλια για προσθήκες, για ότι ξέχασα ή δεν μου έκανε κλικ. Ένα χαρτομάντηλο για τα δάκρυα και αρχίζουμε.
1942
Κάνεις το αεροπλανικό σου, αποφεύγεις τα πυρά και επιτίθεσαι με μανία στο βομβαρδιστικό. Μ Α Γ Ι Κ Ο.
After Burner
Αν είναι δυνατόν, ποιες είναι οι πιθανότητες να πέσεις και πάλι σε αεροπλανοπαίχνιδο όταν υπάρχουν τόσες επιλογές; Το δικό μας Top Gun, τόσο απλά.
Airwolf
Ντάξει, καταντάει σκάνδαλο, αλλά θα ήταν αμαρτία να αφήσουμε εκτός εξίσωσης τα ελικόπτερα, έχουν κι αυτά ψυχή.
Altered Beast
Επιτέλους, αλλαγή σκηνικού με ένα από τα λατρεμένα μου side scrolling/ platform/ beat ‘em up games. Άρωμα από Ελλάδα και πολύ ξύλο.
Amidar
Αρκετά παλιό και όχι τόσο προβεβλημένο όσο άλλα maze games. Κι όμως, ήταν από τα πιο έξυπνα, μάθαινες και γεωμετρία. Άσχετο, αλλά μόνο αγάπη και για το Dig Dug.
Arch Rivals
Ξεχύνεται ο Reggie στον αιφνιδιασμό, ετοιμάζεται να καρφώσει, εμφανίζεται ο Mohawk και του τραβάει ένα μπουκέτο όλο δικό του. No foul, συνεχίζουμε, αυτό σημαίνει arcade μπασκετάκι.
Arkanoid
Συγγνώμη, ένα λεπτό, τι ακριβώς θέλεις να σου πω εδώ; Arkanoid, αγαπήθηκε περισσότερο κι από τον «πατέρα» του το Breakout, αυτό αρκεί. Για να βλέπω το power-up με τα πολλά μπαλάκια.
Bank Panic
Πατάς το κουμπί, ανοίγει μια πόρτα και βγαίνει… Εμ, εδώ σε θέλω, αν ήξερες τι βγαίνει, θα είχε χαθεί το νόημα. Προσοχή στη φαγούρα στα δάκτυλα, δεν είναι όλοι κακοί σε αυτό το shooter.
Bionic Commando
Μήπως το είχες παίξει στο NES; Η original arcade έκδοση είναι αρκετά διαφορετική, αλλά τα βασικά δεν αλλάζουν: Grappling gun, λέμε.
Black Tiger
Εξαιρετικό platform game από την Capcom, με τους εχθρούς να καίγονται για το ποιος θα σε πρωτοβλάψει. Η τριπλή στιλετιά είναι μια καλή απάντηση από μέρος σου.
Bomb Jack
Το λατρεύω, τόσο απλά. Η δουλειά του πυροτεχνουργού, έστω και υπό μία πιο ευρεία έννοια, δεν ήταν ποτέ πιο διασκεδαστική.
Bubble Bobble
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν o Bub και ο Bob. Έπαιζαν διπλό σαν καλοί φίλοι και παγίδευαν κακούς σε φούσκες. Κάποια στιγμή τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Έβρισαν ο ένας τον άλλον κι από τότε έπαιζαν μόνοι τους.
Cabal
Άλλο shooter σαν κι εσένα δεν υπάρχει, τελεία. Και πόσο καινοτόμο ήσουν για την εποχή…
Chase HQ
Επικά κυνηγητά. Έπαιρνες τη λάθος στροφή και η οθόνη του cabinet κινδύνευε σοβαρά από μη αναστρέψιμη θραύση. Το έπαιξα περισσότερο σε Amstrad, αλλά η αρχή έγινε στα arcades.
Commando
Η στιγμή στο τέλος του επιπέδου που ανοίγουν οι πόρτες και ξεπετάγονται δεκάδες στρατιώτες, σε κάνει να νιώθεις ως Ράμπο και Terminator μαζί. Ρίξε τη χειροβομβίδα, ΤΩΡΑ.
Contra
Περίπου ίδια περίπτωση με το Bionic Commando, η NES version είχε διαφορές από την αυθεντική arcade, αλλά το μεγαλείο δεν αλλάζει.
Defender
Τα παλιά τα χρόνια, έπρεπε να βάλεις τη φαντασία σου να δουλέψει, τα γραφικά δεν έκαναν όλη τη δουλειά. Ένα space shooter, εξάλλου, απαιτεί να διαθέτεις φαντασία.
Donkey Kong
Ένα κείμενο ωδή, αφιερωμένο στο γορίλα της καρδιάς μας, δεν θ’ αργήσει. Αναφορά εδώ, λεπτομέρειες αργότερα, ΠΡΟΣΟΧΗ στο βαρέλι.
Double Dragon
Υπάρχει μια καλή ιδέα γι’ αυτό εδώ στο OneMan, ελπίζω να πραγματοποιηθεί σύντομα. Προς το παρόν, δεν ξεχνώ την υπέροχη αγκωνιά, όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν.
Double Dribble
Ας πούμε ότι ήταν η πιο ρεαλιστική ψηφιακή εκδοχή του μπάσκετ εκείνη την εποχή. Αρκεί αυτό για να βρίσκεται, με δόξα και τιμή, στη λίστα αυτή.
Dragon’s Lair
Κάποιοι λένε ότι δεν ήταν καν παιχνίδι (interactive movie). Κάποιοι άλλοι, λένε ότι δεν έχουν παίξει κάτι πιο δύσκολο. Άπαντες συμφωνούν για την πρωτοποριακή απεικόνιση για 1983.
Elevator Action
Το κορυφαίο ασανσέρ είναι αυτό στην πόκα. Το αμέσως επόμενο, είναι το Elevator Action, το πανέξυπνο platform game.
Express Raider
Fighting, shooting, ληστείες τρένων. Πιο Άγρια Δύση από αυτή, δεν υπάρχει.
Frogger
Δεκάδες τρόποι για να πεθάνει ένα βατραχάκι. Όχι, δεν μας έφταιξε σε τίποτα, δεν θα σε πατήσει κανένα αυτοκίνητο, θα σε περάσουμε με ασφάλεια μέχρι την επόμενη πίστα.
Gauntlet
Κάποιοι το θεωρούν υπερεκτιμημένο, αλλά το 1985 δεν ήταν συνηθισμένο ένα dungeon crawl game. Σωστά;
Ghosts ‘n Goblins
Δεν υπάρχει παίκτης που να μην έχει σιχτιρίσει αυτό ή το sequel Ghouls ‘n Ghosts. Όταν λέμε ζόρικο, εννοούμε ζόρικο. Μα πόσα ζόμπι έχει σε αυτό το νεκροταφείο τελοσπάντων…
Gold Medalist
Υπάρχουν περισσότερο γνωστά παιχνίδια του είδους («στίβος και άλλα»), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ξεχαρβαλώσαμε και το Gold Medalist.
Golden Axe
Καβάλα πάνω στον δράκο σου, ως ο νάνος Gilius, καίγοντας κάθε πιθανή αντίσταση. Αξία που δεν εκτιμάται με χαρτονομίσματα αλλά μόνο με κέρματα.
Gradius
Ή Nemesis. Πολλά τα scrolling shooters με διαστημόπλοια που εξαπολύουν μυριάδες πιθανές επιθέσεις, ελάχιστα σαν κι αυτό.
Green Beret
Στην αρχή είσαι εσύ και το μαχαίρι σου. Αν τα πας καλά, έρχονται και ισχυρότερα όπλα, έστω με περιορισμένα πυρομαχικά. 4 πίστες run and gun δράσης, στα καλύτερά της.
Ikari Warriors
Συνεχίζουμε με υψηλό φρόνημα χάρη σε ένα shooter που έγινε κλασικό χάρη στο 2-player mode. Βροχή από σφαίρες σε διάφορες κατευθύνσεις.
Jackal
Η ειρήνη δεν λέει να φτάσει στον τόπο μας, οι συγκρούσεις επιμένουν, μόνο που αυτή τη φορά έχουμε όχημα βαρβάτο για να κάνουμε τη δουλειά μας. Μπουμ ρε.
Jail Break
Μεταφορά από το πολεμικό στο αστικό πεδίο μάχης, γιατί κάποιοι τύποι έχουν αποδράσει κι εδώ δεν είναι το Prison Break. Η σύλληψη δεν αποτελεί επιλογή.
Karnov
Αν η λίστα μετατρεπόταν σε Top-20, θα ήταν χαλαρά μέλος της. Από τα αγαπημένα μου platform games, χάρη στην ποικιλία και τα boss fights, έστω κι αν ορισμένα ήταν εκνευριστικά άδικα.
Kung-Fu Master
Τεράστιος σεβασμός σε έναν από τους προαγγέλους του παραδεισένιου ξύλου ή αλλιώς beat ‘em up games. Ας πούμε ότι είναι ο Bruce Lee του είδους.
Mario Bros
Ναι, τα παιχνίδια Mario δεν αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο των κονσολών της Ninty, για την ακρίβεια τούτο εδώ βγήκε πριν από τα περίφημα Super Mario games. Αφεντικό κι εδώ ο Miyamoto.
Missile Command
Ένα ακόμα στέλεχος της χρυσής εποχής των arcades, ένα ακόμα space shoot ‘em up όπου τα «πρωτόγονα» γραφικά απαιτούν από τον παίκτη να ταξιδέψει νοερά στο βάθος του μυαλού του. Σεβασμός.
Moon Cresta
Δεν απομακρυνόμαστε ιδιαίτερα από το προαναφερθέν σκηνικό, απλώς πλησιάζουμε περισσότερο σε Space Invaders. Αυθεντικό μπιμπλίκι.
Ms Pac-Man
Μην ξαναλέμε τα ίδια, εξάλλου περιττές οι συστάσεις. Ο Καίσαρης ο Θέμης τα έχει γράψει όλα με κάθε λεπτομέρεια.
New Zealand Story
Ένα κιτρινοπούλι με τόξο που, προφανώς, ρίχνει βέλη, το όπλο δεν είναι για ντεκόρ. Αργότερα, ρίχνει και βόμβες. Ακούγεται γελοίο; Όχι, η λέξη που ψάχνεις είναι διασκεδαστικό.
Operation Wolf
Επιτέλους, ένα παιχνίδι που χρησιμοποιεί laser gun, για να βγάλεις ότι σε Συλβέστερ Σταλόνε έχεις μέσα σου. Πυροβόλησε ανελέητα και άφοβα, αυτός είναι ο στόχος.
OutRun
Αν δεν υπήρχαν τα στοιχεία στο πάνω μέρος της οθόνης (π.χ. χρόνος και σκορ), θα πίστευα ότι πρόκειται για το καλύτερο ψηφιακό καμάκι όλων των εποχών. I love this game.
Pac-Land
Προς στιγμή, το Pac-Man μεταμορφώθηκε από maze σε platform game. Και το έκανε τόσο καλά το άτιμο…
Pang
Το έπαιζαν από πιτσιρίκια, μέχρι 40άρηδες με τσιγάρο ανάμεσα στα χέρια. Συνήθως καιγόντουσαν ή η κάφτρα έπεφτε στο κουμπί και το τσουρουφλούσε στην άκρη. Εθιστικότατο puzzle game.
Paperboy
Μια απολύτως βαρετή δουλειά, μετατρέπεται σε ένα fun game που αγαπήθηκε όσο λίγα, ιδιαίτερα όταν έγινε port σε διάφορες οικιακές πλατφόρμες. Αν κάποιος δεν είναι συνδρομητής, του σπας το παράθυρο, παίρνεις και πόντους. Έπος.
Passing Shot
Μυθικό και κολληματικό tennis game από την Sega, μακρινός συγγενής του Virtua Tennis. Άσος ξερός.
Pengo
Εκπρόσωπος των δημοφιλών στις αρχές της δεκαετίας του ’80 maze games, το οποίο όμως διαθέτει και puzzle στοιχεία. Πιγκουινάτο.
Pinball Action
Σύμφωνοι, τίποτα δεν συγκρίνεται με το αυθεντικό φλιπεράκι, αλλά το Pinball Action είναι ένα εξαιρετικά αξιόλογο υποκατάστατο.
Ping Pong
Δύο χέρια από τον καρπό και κάτω που κρατάνε ρακέτες. Κι όμως, το παιχνίδι της Konami ήταν τότε ότι πιο κοντικό στο σπορ, περίπου 13 χρόνια μετά το ιστορικό Pong της Atari.
Pocket Gal
Στρίπερς και μπιλιάρδο; Ο απόλυτος ανδρικός συνδυασμός, χωρίς έξτρα περιττά σχόλια.
R-Type
Δεν αποτελεί ένα ακόμα side scrolling shooter με «ήρωα» ένα μικρό διαστημόπλοιο, είναι ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ shoot ‘em up του είδους. Καλά ξεμπερδέματα.
Rainbow Islands
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο και φαίνεται κάπως διαφορετικό, είναι sequel του Bubble Bobble, με τους δύο χαρακτήρες να έχουν αποκτήσει πλέον ανθρώπινη μορφή. Ένα απλά συγκινητικό platform game.
Rampage
Υπάρχουν μέρες που θέλεις να σπάσεις τα πάντα. Στα 80s είχαμε το Rampage, πλέον κάνε κουμάντο μόνος σου.
Rastan Saga
Ή είσαι platform/ hack ‘n slash gamer και γουστάρεις Rastan, ή απλά δεν είσαι, εναλλακτική δεν υπάρχει στο τραπέζι.
Renegade
Αν δεν υπήρχε το Renegade και οι καινοτομίες του, δεν ξέρω αν θα έβγαινε μετέπειτα το Double Dragon. Τα beat ‘em up games του χρωστάνε πολλά.
Rolling Thunder
Έχει κάτι από stealth και τρελαίνομαι με τo design των εχθρών. Ότι πρέπει να σώσεις ένα κορίτσι, είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Rygar
Κλασικό platform στην original arcade version, action adventure (με RPG στοιχεία) στο NES. Δεν χρειάζεται να διαλέξεις, επιτρέπεται ν’ αγαπάς και τα δύο.
Scramble
Λατρεμένο space shooter που το είχα βρει μόνο εντός ενός κινηματογράφου στο καλοκαιρινό θέρετρο που πήγαινα πιτσιρικάς διακοπές. Μισή ώρα πριν την ταινία, διάλειμμα, και μισή ώρα μετά, έπαιζα με μανία. Πατέρας έπαιρνε ανάποδες, μητέρα έδειχνε κατανόηση.
Shinobi
Το μεγαλύτερο νίντζα game στην ιστορία, δεν δέχομαι κουβέντα. Καταρχάς, διαθέτεις απεριόριστα αστεράκια, πλάκα μου κάνεις;
Spy Hunter
Θεωρείς ότι το 1983 υπήρχαν πολλά racing/ shooting games (με τιμόνι), συν την James Bond αίσθηση; Ε, δεν υπήρχαν.
Star Wars
Έκει που σκόνταψαν ένα σωρό Star Wars games στο μέλλον, το arcade SW δεν είχε κανένα πρόβλημα. Κλασικό και επιτυχημένο.
Street Fighter
To SFII είναι το απόλυτο fighting game. Μόνο που κυκλοφόρησε το 1991 και βρίσκεται εκτός της δεκαετίας που εξετάζουμε. Ας είναι, πάμε με το πρώτο Street Fighter, δεν υπάρχει τίποτα το λάθος να μαθαίνεις τις ρίζες σου.
Strider
Ένα κλικ πριν εκπνεύσει η δεκαετία, η Capcom έβγαλε ένα ακόμα side scrolling platform/ hack ‘n slash game μεν, πρωτότυπο δε. Παρεμπιπτόντως, υπέροχη μουσική.
Super Volleyball
Όλα τα λεφτά, μα όλα, ήταν το ανάποδο πλασέ του πασαδόρου όταν δεν το περιμένει κανείς, αλά Μαουρίτσιο. Τεράστιο volley game, πρέπει κάποια φορά να έπαιξα 3 ώρες συνεχόμενες σε ένα καράβι.
Tehkan World Cup
H περίφημη τάβλα, η λόμπα από το κέντρο, η παράλληλη σέντρα, το διαγώνιο σουτ. Συγκίνηση…
Track and Field
Κέρμα (ή αναπτήρας) ανάμεσα στα δύο κουμπιά που ελέγχουν το τρέξιμο. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος αποδεικνύεται σαφώς υποδεέστερη και με χαμηλότερες επιδόσεις.
Tron
Βασισμένο ελαφρώς στη γνωστή ταινία και απίστευτα playable. Μια βόλτα με Light Cycle θα σε πείσει.
US Championship V’Ball
Θα πατήσει γερά και θα καρφώσει πάνω στην καυτή άμμο. Είναι προφανές ότι μιλάμε για beach volley, έτσι;
Wonder Βoy in Monsterland
Δεν υπάρχουν λόγια για το υπέροχο action/ platform RPG, απλά δεν υπάρχουν. Αν το παίξω μετά από τόσα χρόνια, δίνω σοβαρές πιθανότητες να θυμηθώ τοποθεσίες με glitch που βγάζουν έξτρα κέρματα.
Yie Ar Kung-Fu
Ένας εναντίον ενός, ποικιλία κινήσεων μέσω του μοχλού και κουμπιών. Μπορεί ο playable χαρακτήρας να ήταν μόνο ένας, αλλά αυτός είναι ο πρώτος Grand Master των fighting games.
