Πέμπτη, Ιουλίου 17 2025
Blog Σελίδα 12817

30 σπάνιες φωτογραφίες που δίνουν νέα πνοή στην ιστορία.

0

Στο παρελθόν η πρόσβαση σε ιστορικές φωτογραφίες και πληροφορίες ήταν δύσκολη, καθώς ήταν διαθέσιμα μόνο σε βιβλιοθήκες ή ιστορικά αρχεία. Σήμερα, βέβαια τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.  Όλες αυτές οι πληροφορίες βρίσκονται μόνο ένα κλικ μακριά. Όποτε θέλουμε να μάθουμε μια ιστορική πληροφορία μπορούμε απλά να την αναζητήσουμε στο ίντερνετ.

Δείτε παρακάτω 30 ιστορικές φωτογραφίες, που κατά πάσα πιθανότητα δεν έχετε ξαναδεί στην ζωή σας. Η κάθε μια από αυτές κρύβει την δική της μοναδική ιστορία. Η #27 δεν δημοσιεύτηκε ποτέ σε κανένα περιοδικό, αλλά είναι πραγματικά ανεκτίμητη.

#1 Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ κάνει παρέα με τα περιστέρια στην Βενετία, 1954.

218bccaf00db9081d0df2fed33211b04

#2 Θρυλική φωτογραφία του David Bowie από την περιοδεία Aladdin Sane Tour.

681e78039fc2b2c51275729e10042092

#3 O Mark Twein και η κόρη του άντρα που έγραψε την βιογραφία του, Louise Paine.

9042a017361c024ae8d9201f94f38d54

#4 Ο Keith Richards κάνει βόλτα με το τρίκυκλό του σε πολύ νεαρή ηλικία.

bd5a4510ef8f31545fb8d074efb8cfb7

#5 Γκέισα φωτογραφίζεται με το κιμονό της, 1927.

e37d1f65fef22b1ff5a54eaa9589fb09

#6 Αυτή η χελώνα δόθηκε ως δώρο στον κυβερνήτη της St. Helena στις Σεϋχέλλες το 1900.

24724dd684793323eb588cd2dca4adea

#7 Ο Τσάρλι Τσάπλιν σε φιλικό αγώνα με τον πρωταθλητή Kid Lewis το 1915.

a494cb86e063ae586b5a15a7c3198651

#8 Το κεφάλι του Αγάλματος της Ελευθερίας στο Παρίσι, πριν σταλεί στην Αμερική.

8cf25b1932d4a11ec750e62515c3c377

#9 Η κατασκευή της Tower Bridge στο Λονδίνο το 1889.

69e9dadc0d4c4b126afd14a3f8138a5c

#10 Ο Andy Warhol δουλεύει πάνω σε μια ταινία του το 1964.

d7b09b315516e2829d76184027fd494a

#11 Παρέλαση για την Εργατική Πρωτομαγιά στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης το 1900.

7cb26eadf2511176a860d82a4636617b

#12 Μια από τις τελευταίες γνωστές φωτογραφίες του Τιτανικού κατά την διάρκεια της αναχώρησής του.

c798a256734cfd589de7f1ca0069190b

#13 Μάθημα μπαλέτου σε μια κατεστραμμένη Ρωσική πόλη κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

923f00ac2fa1036d75986a537e354bff

#14 Αεροφωτογραφία αεροπλάνου που πετάει πάνω από το Μανχάταν, 1939.

16bab71d4f7118d059148c839190ebce

#15 Καλλιτέχνης του τσίρκου με την στολή της, κάπου μεταξύ 1905 και 1915.

40632a4cef4d7795a61194fdd292ac70

#16 Μια κοπέλα κάνει παρέα με τα γατάκια της, 1931.

41b3cb0b3f1e48c535e9baed5d204cb2

#17 Η κατασκευή του Madison Square Garden στην Νέα Υόρκη, 1966.

f61f63393745648aec36e05413638bff

#18 Παιδική εργασία σε καπνοβιομηχανία στην Φλόριντα, 1909.

cd7a91a66ba44f84a1d4f7a196b6f323

#19 Πορτρέτο της Georgia O’Keeffe από τον Alfred Stieglitz, 1918.

3263fd741105f7b58aaa95f8a10f5c31

#20 Κινέζος μάντης επί το έργο, 1927.

d5239a9aa1b2f6ef462897d1b8bf599a

#21 Ο Ρώσος Τσάρος Νικόλαος Β’ μαζί με έναν φίλο του, 1899.

7a6b1e0420c0e49320be429c0179615e

#22 Η όψη της Times Square το 1954.

0bb2c9465de18ed76a21b2e7bd6f5d42

#23 Κομψά ντυμένο ζευγάρι κάθεται πάνω σε ένα ποδήλατο για δυο,1886.

a397d01365281ef3a34b559493152510

#24 Ο Ρίτσαρντ Νίξον περνάει μαζί με τον Ανουάρ Σαντάτ σε μια αυτοκινητοπομπή στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1974.

cfc9dc2b1ec882ef695e04ede04ef15e

#25 Αεροσυνοδός από την Ινδία βοηθάει έναν επιβάτη στην πτήση Δελχί- Βομβάη το1946.

2d5ed973a81b30d85cef99b6401ae433

#26 Φωτογραφία από την καφετέρια της Ντίσνεϋλαντ, όταν είχε πρωτοανοίξει.

e809eb4960cff079cd3b3ca818facb4d

#27 Ο νεαρός David Bowie σε επίσκεψή του στην Μόσχα.

fd864709def06a7a34b8bd78be8d88f6

#28 Ο Τζορτζ Μπους παρακολουθεί ένα περιστατικό στην Σαουδική Αραβία.

cf453956df193edfc35bbf74649a8a79

#29 Το εσωτερικό μιας επιβατικής αμαξοστοιχίας, κάποια στιγμή το 1800.

fb604c19909a8a2750ed499015c74db7

#30 Ο Σον Κόνερι κατά την διάρκεια της θητείας του στο Βασιλικό Ναυτικό το 1964.

1ab579f5005b576d91e15c53850db27c

Πηγή: reddit

Tο μυαλό είναι δύσκολο να καταλάβει πόσο τεράστια είναι αυτά τα 3 οχήματα

0

Νούμερο 3: Nasa Crawler-transporter (μεταφορέας διαστημικών λεωφορείων)

738558main_Crawler-Transporter-2

Ένα από τα μεγαλύτερα όχηματα του κόσμου είναι φυσικά στη NASA και είναι αυτό που μεταφέρει τα διαστημικά λεωφορεία στην πλατφόρμα εκτόξευσης σε μια διαδρομή μήκους 6,43 χλμ. Ζυγίζει 2.750 τόνους και η NASA τα πρωτοκατασκεύασε την δεκαετία του 1960.

Νούμερο 2: Big Bertha (μετροπόντικας)

lafgeeawtsgkrj3

Όταν το Σιάτλ αποφάσισε να αντικαταστήσει μια οδογέφυρα αυτοκινητόδρομου με υπόγειο τούνελ, έπρεπε να επιστρατευτεί ο μεγαλύτερος σκαφτιάς τούνελ της υφηλίου: ένα τρυπάνι με ονοματεπώνυμο! Ιδού λοιπόν η Bertha, ο 7.000 τόνων και διαμέτρου 17 μέτρων μετροπόντικας που έφτασε στην αμερικανική πόλη σε 41 κομμάτια, καθώς το ύψος του -συναρμολογημένος- αγγίζει 5όροφη πολυκατοικία. Και μάλιστα είναι τόσο μεγάλος που μπορεί να καταπιεί κυριολεκτικά τον δεύτερο μεγαλύτερο του κόσμου, που βρίσκεται στη Φλωρεντία της Ιταλίας.

Παρά το κολοσσιαίο του μέγεθος όμως και την καταστρεπτική του δύναμη, οι εργασίες του πάγωσαν τον Δεκέμβριο του 2013, όταν το «κτήνος» συνάντησε αντικείμενο που κατάφερε να σταματήσει τη φονική του ισχύ…

Νούμερο 1: Bagger 293 (εκσκαφέας)

11

Δείτε το βίντεο με την παρουσίαση τους:

Αυτές οι 32 φωτογραφίες έχουν κάτι περίεργο. Μπορείτε να το εντοπίσετε;

0

Κάποιες φορές τα πράγματα που έχουμε μπροστά μας είναι αρκετά εμφανή, που δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια να τα παρατηρήσουμε. Υπάρχουν, όμως, και φορές που χρειάζονται λίγη παραπάνω προσοχή, μια δεύτερη ματιά για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας.

Οι παρακάτω 32 φωτογραφίες είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικές του παραπάνω παραδείγματος, καθώς για να καταλάβεις τι δείχνεις η φωτογραφία πρέπει να την κοιτάξεις πολύ πολύ προσεχτικά. Είναι η τέλεια άσκηση για τα μάτια

#1 Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά για τον ευγενικό γίγαντα.

61d80854c07017febe32a8b8daac459c

#2 Κάτι περίεργο υπάρχει ανάμεσα σε αυτές τις πέτρες.

bcead0d1d94f8b74b95c61b7ba3dd824

#3 Ποιος να φανταζόταν, ότι θα υπήρχε ένα τόσο όμορφο σπίτι.

688a5a52788ef6ae2d8010eae0b86933

#4 Η μαμά πάντα παρακολουθεί!

43c4aeacb97a71e7f667ccb9b2208dda

#5 Η αντανάκλαση δεν λέει ποτέ ψέματα.

d150db2003f7f18e545f00981e1c4c72

#6 Μοιάζει με εβραϊκά, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά ένα αγενές μήνυμα.

d1d55f854a70b48a9cc88996453e42b1

#7 Όταν οι κάλτσες σου εκφράζουν το πως αισθάνεσαι.

e742312957a44720336b78290c960d1d

#8 Αυτό είναι πραγματικά τρομακτικό.

3b33d021922ba48b8fcfaeb5f8de4cab

#9 Λίγη παρέα ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.

f2fc10c50a9847dd673154100cc6101b

#10 Αυτό το μικρό, χαριτωμένο προσωπάκι.

c918b301d4417980fe8cace282f5fbcf

#11 Κάποιος σε παρακολουθεί.

a23d7b26a9b2add2098018b6d4013b5e

#12 Το χαρτί υγείας είναι η καλύτερη κρυψώνα!

e3a755f9fea31b4ea35a9cd46c63b5b1

#13 Μόλις το καταλάβετε, θα συνειδητοποιήσετε πόσο πολύ πρέπει να πόνεσε.

dfb3d3cf0d20ce92183bfbe56ef25831

#14 Οικογενειακή φωτογραφία με ένα κρυμμένο μυστικό.

b714d38bd610bd3da035cdc9e33b9a94

#15 Όταν καταλαβαίνεις τι πρόκειται να βγει από την θάλασσα.

d6f499639a940024b092d67f712766e4

#16 Κάποιος ξέρει πως να ποζάρει.

179f3159551a6fd8ed72a8918cdc4d22

#17 Η φύση είναι ειδική στο καμουφλάρισμα.

b94e4f81ab2a5042afb06caa34616954

#18 Μερικοί γείτονες πάντα προκαλούν.

9ff010504fdd61b1d6019b46f8d37451

#19 Τον παρακολουθεί το αγαπημένο του καρτούν.

0a3bb352331858e3b26a45b11368747d

#20 Η στιγμή που καταλαβαίνεις, ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο νόμιζες.

7ee9eca8b8d5dd3da24884673fa7fd8f

#21 Η καλύτερη κρυψώνα στον κόσμο.

6aeedb4e59a63ca3bab57587ac015a3f

#22 Ναι, είναι αυτός που φαντάζεστε.

c584db40ee132fa793a331de364507dc

#23 Ας ελπίσουμε, ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ στην πραγματικότητα να καταλάβετε τι είναι αυτό που βλέπετε.

c3494f9a762a45a345e711486d7faf12

#24 Φαίνεται υπερβολικά ήρεμη.

dc2f9cbe6e22824981f95acf2f37810d

#25 Μια απλή φιλική χειραψία.

1cc84d5469a99b8b5a21aa433f29b3da

#26 Ο Buzz Lightyear τον ακολουθεί παντού.

8af494146551e42c50efce2a0754b401 scaled

#27 Αυτός ο τύπος ξέρει πώς να εξαπατά.

60a00f39d62da50f1711d6716c5484ce

#28 Ένα από τα μέλη της οικογένειας μπήκε κυριολεκτικά στο πνεύμα των Χριστουγέννων.

db74b55c1c18f1ece643c89cdf28bacb scaled

#29 Όταν δεν έχεις καταλάβει, ότι η μητέρα είναι καθ’ οδόν.

6dfd9b882f4b7d1b3eccf515667aa70b

#30 Τα πιο γλυκά “μωρουδίστικα” γόνατα του κόσμου.

4dd0922622dcff13cbcf53da0198379e

#31 Όταν σου αρέσει το Space Invaders τόσο πολύ, που θέλεις να το βλέπεις παντού.

93cfd7861060fa79e1dcc9a03f258de0

#32 Τι ακριβώς είναι αυτό;

4ac68621eda88b1691d182f17e257cd5

 

Βρήκε ένα κλαδί πεταμένο στην άκρη του δρόμου και δημιούργησε κάτι εκπληκτικό!

0

Ο καλλιτέχνης από την Χιλή, Sebastian Errazuriz, λατρεύει να μετατρέπει άχρηστα -φαινομενικά- αντικείμενα που βρίσκει, δίνοντάς τους μία μορφή που δεν φανταζόμασταν.

Έτσι έγινε και με ένα απλό κλαδί που βρήκε στον δρόμο, το οποίο με πολύ απλό τρόπο μετέτρεψε σε μία από τις πιο εντυπωσιακές μέσα στην απλότητά της βιβλιοθήκη η οποία έσπασε το δημιουργικό κοινό του διαδικτύου.

Για την δημιουργία αυτή ο Errazuriz έτριψε καλά τα κλαδιά για να πετύχει ένα λείο φινίρισμα και μετά τα έβαψε μαύρα.

215ad28d341dee3826ddf276e04cba9b

Ο Καλλιτέχνης εκφράζει ότι τα έργα του θέλει να είναι τελείως οικολογικά και να εκφράζουν την φύση.

952a5a4c395dc4f56094bf99b6ddc545

“Είναι σημαντικό για μένα ο κόσμος να μπορεί να βλέπει την διαφορά, γι’ αυτό τα έργα μου θέλω ναι μεν να είναι ένα κομμάτι της καθημερινότητας αλλά ταυτόχρονα να τονίζουν και την διαφορετικότητα” δήλωσε ο καλλιτέχνης.

2d1e0ea840fcc2dccc4bddb0c55a7986

Λύγισε σε μερικά σημεία τα κλαδιά για να τους δώσει μια πιο επίπεδη μορφή.

e29785dd2e7bc0130f858fd44051dce7

Αν και όντως είναι ένα έπιπλο δεν θυμίζει καθόλου, είναι σαν να έχει την φύση στο σπίτι σου!

233db371f2e43daec56def9939dc843e

Πηγή: contemporist

Χαμένη περιουσία: Mια πεντάλεπτη ταινία μικρού μήκους που σίγουρα θα λατρέψετε

0

Μια πραγματικά υπέροχη ταινία για την αγάπη, την απώλεια και τα γηρατειά. Όταν χάνεις κάτι από την καρδιά σου, μόνο ένα μέρος υπάρχει που μπορεί να βρεθεί: το γραφείο απωλεσθέντων.

Μια εκκεντρική και συναισθηματική ταινία κινούμενων σχεδίων μικρού μήκους με υπέροχη μουσική που σίγουρα θα σας γοητεύσει.

Δείτε το βίντεο

Αυτό είναι η ευτυχία, άπιαστη σου λέω, από την Κική Δημουλά

0

Ένα εξαιρετικό μικρό κείμενο της Κικής Δημουλά.

Το βιβλίο της «Εκτός σχεδίου» περιλαμβάνει σαράντα τρία μικρά διηγήματα με αυτοβιογραφικό, εξομολογητικό περιεχόμενο, που περιλαμβάνουν μνήμες, χρώματα, μυρωδιές, συναισθήματα μιας ζωής, μικρά καθημερινά συμβάντα που ανασύρονται από τη λήθη, ανασταίνονται και αποκαθίστανται στο χρόνο, με τον δικό της μοναδικό τρόπο γραφής.

Αυτή η «αναρχική των λέξεων» όπως την αποκάλεσε κάποτε ο Νίκος Δήμου, «τρομοκρατημένη από την ύπαρξη, παίρνει εκδίκηση από τη γλώσσα για κάθε απουσία, κάθε μοναξιά, κάθε φόβο ζωής».

Το κείμενο που θα διαβάσετε στη συνέχεια με το γνωστό αυτοσαρκαστικό ύφος της Κικής Δημουλά, τιτλοφορείται «Αντεύχομαι» και περιέχεται στο βιβλίο της «Εκτός σχεδίου».

Αντεύχομαι
Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της μεγαλοκυρίας που λέγεται ευτυχία. Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε.

Ότι τάχα ήρθε, αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και σε κείνο, κι όπως μου τα προσδιόρισε, με περίμενε σε πράγματα αδύνατα να συμβούν, εκεί ακριβώς δηλαδή που είχα το νου μου.

Κι αυτός ήτανε, λέει, ο λόγος που την προσπέρασα. Άλλοτε πάλι, επιμένει πως ήρθε, στάθηκε λέει έξω από κάτι ιστορίες, στις οποίες εγώ είχα ήδη μπεί μέσα, είχε τη διάθεση να πηδήξει από το παράθυρο και να μπεί, αλλά ήταν τόσο υπερυψωμένη η δυσπιστία μου που δεν το τόλμησε.

Άλλη δικαιολογία, τραβηγμένη από τα μαλλιά, πως εγώ χτύπησα πολύ σιγά την πόρτα της και δε με άκουσε ή ότι χτύπησα πολύ δυνατά την πόρτα της, φοβήθηκε και δεν μου άνοιξε, και τι ψεύτρα, Θεέ μου, ότι χτύπησα λάθος τη διπλανή της πόρτα και βλέποντάς με να καθυστερώ, συνεπέρανε ότι το λάθος μου βγήκε σε καλό και δεν ήθελε να το διακόψει.

Μου έχει απαριθμήσει μία μία τις στιγμές με το όνομά τους, που την περιείχαν, λέει, αλλά εγώ θυμάμαι μόνο τι φόβο είχα μην τις χάσω.

Βλέπεις; μου λέει η κουτοπόνηρη, αν δεν ήμουνα εγώ εκεί μέσα, σ” αυτές τις στιγμές, γιατί θα φοβόσουν μην τις χάσεις, τι σ” ένοιαζε; Άρα ήρθα.

Αμέτρητες οι φορές που είπαμε να συναντηθούμε σε κάποιο φωτεινό μέρος, είτε στις κάποιες έξι των απογευμάτων είτε στις κάποιες οκτώ των δειλινών που έχουνε πιο φρόνιμο φως, κι εγώ να περιμένω, να την περιμένω με τις ώρες και πού να φανεί.

Και με τι θράσος να εμφανίζεται μετά στα όνειρά μου, να μου ζητάει συγνώμη που δεν ήρθε, γιατί είχε χάσει κάποιον δικό της κι ήτανε στις μαύρες της, ή και μου επιτίθεται πως ενώ ήρθε, ενώ περίμενε εκεί μέσα με στις ώρες της αναμονής μου, εγώ δεν την αναγνώρισα και δεν φταίει αυτή.

Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της. Και τώρα που παλεύοντας τα κατάφερα, έρχεται και μου δίνει συγχαρητήρια, πως αυτό ακριβώς, ότι δεν έχω την ανάγκη της, αυτό είναι ευτυχία. Άπιαστη σου λέω.

Επιμέλεια: Ελένη Μ. Ματαράγκα

Πηγή : aromalefkadas.gr

20 φωτογραφίες που η φύση κοιτά κατάματα τον άνθρωπο

0

Πόσο συχνά παρατηρείτε πόσο όμορφη είναι η φύση γύρω σας; Προφανώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βρίσκουν χρόνο στην καθημερινότητά τους για τέτοια «μικροπράγματα».

Αποφασίσαμε να βοηθήσουμε την κατάσταση και να μοιραστούμε μαζί σας μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες, που θα σας αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τον περίγυρό σας. Οι δημιουργοί αυτών των φωτογραφιών κατάφεραν να αποθανατίσουν το βλέμμα της ίδιας της φύσης, για την ακρίβεια, τα ζώα που κοιτούν απευθείας στην ψυχή.

5778510-1000-1452848320-6 5778460-1000-1452848320-15 5778410-1000-1452848320-16 5778360-1000-1452848320-17 5778310-1000-1452848320-14 5778260-1000-1452848320-13 5778210-1000-1452848320-10 5778160-1000-1452848320-11 5778110-1000-1452848320-12 5778060-1000-1452848320-19 5778010-1000-1452848320-2 5777960-1000-1452848320-9 5777910-1000-1452848320-8 5777860-1000-1452848320-7 5777810-1000-1452848320-5 5777760-1000-1452848320-4 5777710-1000-1452848320-20 5777660-1000-1452848320-1 5777610-1000-1452848320-3 5777560-1000-1452848320-18

«Ο σύντροφός μου πέθανε και βοηθάω ανώνυμα τη πρώην γυναίκα του»

0

Καλησπέρα στη σελίδα σας και στους αναγνώστες. Δεν θέλω να σας πω το όνομά μου θέλω να σας πω ότι πολλές φορές οι άνθρωποι κρίνουμε χωρίς να ξέρουμε. Έχουμε εύκολες τις ταμπέλες αλλά δεν γνωρίζουμε τί πραγματικά ισχύει και μπορεί να μην μάθουμε ποτέ.

Στα τόσα χρόνια έχω ακούσει πολλά. «Η γκόμενα» «Το τρίτο πρόσωπο» «Η π@τάνα που μπήκε στο ζευγάρι» «Η δεύτερη». Κανείς δεν  ξέρει πόσο αγαπηθήκαμε με αυτόν τον άνθρωπο και πόσο συνεχίζω να του δειχνω την αγάπη μου και τώρα που δεν είναι στη ζωή.

Γνωριστήκαμε σε ένα διαδικτυακό φόρουμ πρίν 10 χρόνια. Μιλούσαμε για 6 μήνες εντελώς φιλικά ώσπου ανακαλύψαμε πως ήμασταν ο ένας για τον άλλον. Συναντηθήκαμε, βεβαιωθήκαμε και η σχέση μας ξεκίνησε. Η παράλληλη σχέση μας γιατί αυτός ήταν παντρεμένος με 4 παιδιά.

Βρέθηκαν πολλοί που με είπαν πόρνη που χωρίζω έναν άντρα με 4 παιδιά και το τόνιζαν σαν να είχε διαφορά αν το παιδί ήταν 1. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πως τα παιδιά σε αυτό δεν έχουν καμία σχέση και πως είναι άλλο να είσαι σύζυγος και άλλο γονιός. Το αντιμετώπισα πολύ μέσα στη μικρή μας ιστορία αλλά δεν με επηρέαζε. Είχα βρει τον άνθρωπο μου.

Ήμασταν μαζί 2 χρόνια. Τί να σας πρωτοπώ για αυτά τα 2 χρόνια. Ήταν τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τη χαρά και την ευτυχία που έζησα δίπλα του δεν την είχα ζήσει σε όλη μου τη ζωή. Σκοπεύαμε να μείνουμε μαζί και να κάνουμε δική μας οικογένεια. Ζήτησε διαζύγιο και φυσικά έπεσαν όλοι πάνω του.

Να σκεφτεί τα παιδιά του. Μα δεν εγκατέλειπε τα παιδιά του, δεν τα άφηνε στους 5 δρόμους. Κάθε μέρα θα τα έβλεπε, δεν θα τους έλειπε τίποτα. Αλλά η γυναίκα του και το σόι του τα έκαναν όλα δραματικά για να τον αναγκάσουν να μείνει. Και κατάφεραν το αντίθετο, τον ζόρισαν τόσο που μια μέρα μάζεψε τα πράγματα του και έφυγε.

Η γυναίκα του δεν του το έδινε το διαζύγιο στην αρχή αλλά με κάποιες διαπραγματεύσεις τα βρήκαν. Το δικαστήριο όρισε να δίνει ένα ποσό για τα παιδιά αλλά επειδή εγώ τα βρήκα λίγα, τον πίεσα να δίνει παραπάνω κάθε μήνα και θα βοηθούσα και εγώ. Τελικά έβαζε κάθε μήνα σχεδόν τα διπλά για διατροφή.

Ήμουν και εγώ παιδί χωρισμένων γονιών με έναν πατέρα που δεν έδωσε ποτέ δεκάρα για εμένα και ήξερα. Δεν ήθελα τα παιδιά του να στερηθούν τίποτα εξαιτίας μας. Κάθε μέρα τηλέφωνο στα παιδιά και κάθε δεύτερη μέρα βόλτα μαζί τους. Ήρθε και η στιγμή που τα γνώρισα και κοιμόντουσαν σπίτι μας. Τους έφτιαξα παιδικό δωμάτιο, αγόρασα 2 κουκέτες και παιχνίδια και διανυκτέρευαν.

Τα αγάπησα σαν δικά μου παιδιά, τα διάβαζα και τα φρόντιζα. Η οικογένειά του σταμάτησε να γκρινιάζει όταν είδε ότι ήταν συνεπής και ευτυχισμένος με την επιλογή του. Υπήρχαν εντάσεις ειδικά στην αρχή που με γνώρισε στα παιδιά αλλά με τον καιρό σταμάτησαν. Όλα φαινόντουσαν να μπαίνουν σε μια σειρά και αρχίσαμε δειλά να κανονίζουμε και τον γάμο μας. Ώσπου….

….μια μέρα έφυγε για δουλειά και δεν ξαναγύρισε. Τον πάτησε αυτοκίνητο. Με πήραν από το νοσοκομείο και μου είπαν να πάω. Έμεινε μια μέρα στην εντατική και «έφυγε» για πάντα. Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε, νοσηλεύτηκα για λίγο καιρό με κατάθλιψη. Δεν ήταν μόνο ο θάνατός του που μου πήρε τη ζωή από τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν και όλη η κακία των άλλων που έπεσε μαζεμένη πάνω μου.

Άκουσα πάρα πολλά. Ότι εγώ έφταιγα που πέθανε. Ότι αν δεν ήμουν εγώ δεν θα μετακόμιζε και δεν θα του συνέβαιναν όλα αυτά. Ότι πλήρωσε τις αμαρτίες του που άφησε 4 παιδιά για μια άλλη. Αδιανόητα πράγματα. Ήταν που όταν γύρισα σπίτι μας από το νοσοκομείο έβλεπα τις κουκέτες των παιδιών αδειανές και κατέρρεα. Δεν περίμενα ότι θα μου έλειπαν τόσο πολύ τα παιδιά του.

Τον πρώτο χρόνο ήμουν κάθε μέρα στο νεκροταφείο. Με τη βοήθεια ειδικών σηκώθηκα ξανά. Με πολλές απώλειες βέβαια γιατί έχασα τη δουλειά μου, έχασα σχεδόν όλους μου τους φίλους και έπαιρνα φάρμακα για να ξεπεράσω το πρόβλημα υγείας μου. Πήγα και έμεινα στη μαμά μου και μετά από λίγο ξενοίκιασα το δικό μου σπίτι και βρήκα άλλο σε άλλη περιοχή. Να μην μου θυμίζει τίποτα. Όσο γινόταν.

Έχουν περάσει 6 χρόνια από τότε. Είμαι παντρεμένη και έχω 2 παιδιά. Τον άνθρωπο αυτό όμως δεν θα τον ξεχάσω ποτέ όσο ζω και φρόντισα να συνεχίσω να του δείχνω την αγάπη μου, μέσα από τα παιδιά του.

Ένα χρόνο μετά τον θάνατό του άρχισα να στέλνω λεφτά στο σπίτι του. Ανώνυμα χωρίς να ξέρουν ποιός είναι. Δεν μπορώ να πω περισσότερα πως και γιατί αλλά αυτό το κάνω κάθε μήνα μέχρι σήμερα.

Όχι για να εξιλεωθώ ούτε για να μου πουν μπράβο δεν το γνωρίζει και κανείς. Αλλά για να ξέρει πως όπου και αν βρίσκεται, εκτός από τη μητέρα των παιδιών του, υπάρχει και κάποιος άλλος που τα αγαπάει και θέλει να είναι καλά.

Μην κρίνετε τους ανθρώπους όσο και αν τους γνωρίζετε. Ίσως μια μέρα εκπλαγείτε από το πόσο καθόλου δεν τους ξέρετε.

Ψευδώνυμο Όλγα

Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στο singleparent.gr

Τα εντυπωσιακά πράσινα σπίτια της Ισλανδίας!

0

Οι εικόνες από την μακρινή Ισλανδία πραγματικά εντυπωσιάζουν. Πρόκειται για τα πράσινα σπίτια ή αλλιώς τα παραδοσιακά Turf Houses. Τα σπίτια αυτά είναι καλυμμένα με χλοοτάπητα και δίνουν την αίσθηση ότι ξεπήδησαν από παραμύθι. Γιατί κατασκευάστηκαν όμως έτσι;

Τα συγκεκριμένα σπίτια και για την ακρίβεια περισσότερο οι στέγες τους, ήταν προϊόν αντιμετώπισης ενός δύσκολου κλίματος στη χώρα, προσφέροντας ανώτερη μόνωση σε σύγκριση με τα κτίρια που ήταν αποκλειστικά κατασκευασμένα από ξύλο ή πέτρα, ενώ ταυτόχρονα σε αυτό το στυλ οδήγησε και η σχετική δυσκολία στην απόκτηση άλλων δομικών υλικών σε επαρκείς ποσότητες. Οι λαοί της Σκανδιναβίας προτιμούσαν το ξύλο ως δομικό υλικό, καθώς είχαν πάρα πολλές δασώδεις περιοχές, αλλά κυρίως την πέτρα ανά τους αιώνες.

Στην Ισλανδία, όμως, χρησιμοποιούσαν επιπλέον για να καλύψουν τις στέγες τους τον χλοοτάπητα. Με αυτό τον τρόπο προστάτευαν τα σπίτια τους από το τσουχτερό κρύο που είχε στο εξωτερικό περιβάλλον, δημιουργώντας ταυτόχρονα «eco-friedly» σπίτια, δηλαδή οικολογικά. Διατηρούσαν επίσης την υψηλότερη θερμοκρασία που υπήρχε στο εσωτερικό του σπιτιού.

Ένα τυπικό ισλανδικό σπίτι θα ήταν φτιαγμένο από μεγάλες πέτρες και η ξύλινη στέγη θα ήταν σκεπασμένη με χλοοτάπητα. Ο χλοοτάπητας τοποθετείτο με ένα συγκεκριμένο στυλ. Το μόνο τμήμα που θα έμενε τελικά ακάλυπτο θα ήταν η ξύλινη πόρτα. Οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν την πλούσια τύρφη της περιοχής για να καλύψουν τις στέγες και αυτή με τον καιρό κάλυπτε όλο το σπίτι το οποίο έμοιαζε τελικά να ξεπηδά μέσα από τη γη.

Στο εσωτερικό τώρα ενός Turf House υπήρχε ξύλινο πάτωμα ή πέτρινο ή ακόμα και σκέτο χώμα, ανάλογα με το είδος και τον σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί το κτίριο. Αν και οι συγκεκριμένες κατασκευές ήταν πάρα πολύ διαδεδομένες μέχρι τον 20 αιώνα, κατόπιν άρχισε να εγκαταλείπεται σιγά-σιγά αυτή η μορφή και να γίνεται πιο συχνό ένα άλλο αρχιτεκτονικό στυλ, όπως τα ξύλινα σπίτια το οποίο επίσης σε πολλές περιπτώσεις αντικαταστάθηκε με τα αντισεισμικά κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα.

Πλέον τα σπίτια με χλοοτάπητα είναι περισσότερο αξιοθέατα δημιουργώντας ταυτόχρονα πραγματικά παραμυθένιες εικόνες σαν πίνακας ζωγραφικής.

Δείτε τις εντυπωσιακές και όμορφες εικόνες…bertas01bertas02bertas03bertas04bertas05bertas06bertas07bertas08

3841249190_65aecd249e_b Bustarfell hobbit-house-icelandic-flag iceland-turf-homes Iceland0580-a-1024x768 Icelandic-Turf-House-at-Árbær-Open-Air-Museum th9jpg the-laufas-turf-house-in-eyjafjordur-3 trio-of-icelandic-turf-houses.jpg.990x0_q80_crop-smart

«Η αγκαλιά εκφράζει όσα δεν μπορείς να πεις»

0

Αγκαλιά. Κάτι τόσο απλό, τόσο καθημερινό, αλλά ταυτόχρονα τόσο πηγαίο, τόσο ρομαντικό μέσα στην λιτότητά του. Δυο χέρια μπορούν να κάνουν πολλά και ίσως το να αγκαλιάσουν είναι από τα πιο σημαντικά και σπουδαία, τα πιο ουσιαστικά.

Υπάρχουν στιγμές που η κίνηση αυτή είναι απαραίτητη για να συμπληρώσει ένα αληθινό συναίσθημα. Μέσα σ’ αυτήn, ανακαλύπτεις έναν κόσμο αλλιώτικο, για δευτερόλεπτα απομονώνεσαι από την πολύβουη καθημερινότητα, είσαι απλά εκεί με την ανθρώπινη υπόστασή σου να λειτουργεί στο έπακρο, μόνο και μόνο γιατί κάνεις αυτό για το οποίο είσαι εκ φύσεως προορισμένος. Νιώθεις. Με όλα σου το είναι, την καρδιά, την ψυχή.

Πόσες φόρες μια αγκαλιά δεν εξέφρασε όσα εμείς δεν μπορέσαμε; Είναι αλήθεια, μπορεί να μιλήσει πιο πολύ από εμάς, να εκφράσει όλα εκείνα τα οποία εμείς κωλώσαμε να ομολογήσουμε όταν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Όταν εμείς, σαν κλειστοί τύποι, εγωιστές, φοβητσιάριδες απέναντι στο συναίσθημά μας, σιωπήσαμε, η αγκαλιά μας μπόρεσε να πει το «σ’αγαπάω», το «σε θέλω», το «μου έλειψες», το «μη φύγεις», το «σ΄ευχαριστώ», το «συγγνώμη».

Οι αγκαλιές επικοινωνούν με το δικό τους, ιδιαίτερο τρόπο. Τα σώματα πλησιάζουν σαν δυο αντίθετοι πόλοι, τα χέρια ανοίγουν, η ψυχή αφήνεται, χαλαρώνει.

Και τότε είναι που ξεκινάει ο διάλογος των δύο σωμάτων. Το ένα αφηγείται και το άλλο ακούει προσεκτικά. Και όσο πιο δυνατά μιλάει μια αγκαλιά, τόσο πιο δυνατά και γρήγορα χτυπάει και η καρδιά του ακροατή. Είναι περίεργο πώς κάτι τόσο μικρό είναι ταυτόχρονα και τόσο μεγάλο,τόσο σημαντικό.

Και δε μιλάω για εκείνες τις άδειες αγκαλιές, τις ανούσιες που περνάνε αδιάφορες. Μιλάω για εκείνες που κάνουν την καρδιά να βλέπει καθαρά. Ξέρεις, αυτές που γίνονται σε σταθμούς τραίνων, σε λιμάνια, σε αεροδρόμια, εκείνες που έγιναν μετά από καβγάδες, που έγιναν όταν αυτά που ήθελες να πεις ήταν τόσα που δεν μπορούσες διαφορετικά να τα εκφράσεις.

Όπως και να το πεις αλλιώς, η αγκαλιά είναι πράξη, γι’ αυτό μένει. Ακόμη και όταν τα σώματα φύγουν, εκείνη θα είναι ακόμη πίσω, στο ίδιο σημείο καλοφτιαγμένη και σφιχτή. Έχει κλείσει μέσα της όλα όσα ειπώθηκαν, τις μυρωδιές των δυο ατόμων, τα βλέμματά τους, τα συναισθήματά τους. Και αυτό συμβαίνει γιατί η διαδικασία της είναι πολύπλοκη. Ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις, αφήνει αναμνήσεις οι οποίες δεν έχουν να κάνουν μόνο με την αφή, την επαφή. Είναι η επικοινωνία του ψυχισμού, που για να γίνει σωστά και ολοκληρωμένα χρειάζεται την συσπείρωση όλων των υπολοίπων αισθήσεων.

Η επικοινωνία τελικά, δεν έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την ομιλία. Δυο σώματα, μπορούν να επικοινωνήσουν, να συζητήσουν με μια δική τους και μόνο διάλεκτο, με τη σαρκική επαφή, με ό,τι μια αγκαλιά προσφέρει. Η αγκαλιά έχει τη δική της γλώσσα, μια γλώσσα που δε χρειάζεται πτυχία και διδασκαλία για να τη μάθεις. Είναι τόσο απλή, η ικανότητα να την εκφράσεις κρύβεται μέσα σου. Απλά χρειάζεται ένα ιδιαίτερο ερέθισμα, το οποίο συνήθως είναι εσωτερικό και καθαρά προσωπικό.

Είναι γεγονός πως συνηθίζουμε πια να είμαστε πιο εσωστρεφείς και να μην ανοιγόμαστε γι’ αυτά που νιώθουμε. Έλα όμως που τελικά υπάρχει κάτι που μπορεί να μαρτυρήσει ό,τι κρύβεις ή αποφεύγεις να πεις. Η αγκαλιά είναι έκφραση με ένα τεράστιο λεξιλόγιο και χιλιάδες αποχρώσεις από συναισθήματα. Καταφέρνει να προφέρει αγάπη, ειλικρίνεια, φόβο, έρωτα, πάθος μέχρι και αγωνία, ειρωνεία, στεναχώρια. Είναι φάρμακο και λύτρωση, ανακούφιση, συναίνεση, επιβεβαίωση. Είναι τα κρυφά πάθη και τα μυστικά σου, οι ανησυχίες σου και οι φόβοι σου που θωρακίζονται μέσα σ’ ένα ζευγάρι χέρια.

Είναι λόγια ανείπωτα οι αγκαλιές, γι’ αυτό μην τις σπαταλάς, ούτε να τις περιφρονείς. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής, που συνήθως βλέπουν καλύτερα από τα κανονικά, σε φέρνουν σε κοινή πορεία με έναν πολύπλοκο ψυχισμό παρόμοιο με το δικό σου. Στην τελική, σε κάνουν περισσότερο άνθρωπο στο χάος που ζεις, σ’ εξευγενίζουν, σε ηρεμούν.

Έλλη Β. Ζάχου για το pillowfights.gr