Δύο αγόρια με ειδικές ανάγκες διασώθηκαν στην Ινδία, μετά από 5 ολόκληρα χρόνια που ήταν δεμένα σε δέντρα από τις οικογένειές τους.
Το ένα ήταν δεμένο με λουρί σε στάβλο αγελάδων από τους παππούδες του, επειδή ήταν “βίαιο”. Ο πατέρας του δεύτερου, το έδενε καθημερινά γuμνό σε ένα δέντρο, για να πάει στη δουλειά.
Και οι δύο οικογένειες προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, λέγοντας πως ήταν ο μόνος τρόπος να “αποφύγουν τα προβλήματα”.
Ο 11χρονος Τζίβα Ραμ από το χωριό Μπαϊντί της Ουνταϊπούρ, υποφέρει από πολιομυελίτιδα και νευρικούς κλονισμούς. Καθημερινά ο πατέρας του, ο 35χρονος Χούρμα Ραμ, τον έδενε σε ένα δέντρο έξω από το σπίτι τους, για να δουλέψει στη φάρμα του.
Ο 8χρονος Ουμές από το Κολιάρι του Ρατζαστάν, έχει προβλήματα όρασης και νοητική αναπηρία.
Ο Τζίβα Ραμ μεταφέρεται από διασώστες, μετά από αναφορές παραμέλησης και κακοποίησης.
Ο Ουμές ξαπλώνει στο έδαφος με τα πόδια του δεμένα σε ένα κομμάτι μπαμπού, χωρίς εσώρουχο ή παντελόνι.
Ο 8χρονος Ουμές από το Κολιάρι του Ρατζαστάν, έχει προβλήματα όρασης και νοητική αναπηρία. Οι γονείς του, Μπαγκαγουάτι Λαλ και Μάνου Ντεβί, πέθαναν από τον ιό HIV πριν 5 χρόνια και ο μικρός ξεκίνησε να ζει με τους παππούδες του.
Η γιαγιά του, η 75χρονη Πίπι Μπαΐ, ισχυρίστηκε πως ο Ουμές είναι βίαιος και συνήθιζε να το σκάει, οπότε αποφάσισαν να τον κρατήσουν δεμένο με σκοινί σε έναν στάβλο αγελάδων. Ανέφερε: “Ο Ουμές ήταν ένα φυσιολογικό παιδί όταν ήταν 3. Όμως μετά το θάνατο των γονιών του, ξεκίνησε να συμπεριφέρεται διαφορετικά. Δεν βγάζουμε αρκετά χρήματα για θεραπεία. Μερικές φορές γίνεται βίαιος και το σκάει από το σπίτι χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Είμαστε μεγάλοι και δεν μπορούμε να τον ψάχνουμε. Οπότε πρέπει να τον κρατάμε δεμένο”.
Ο παραμελημένος και κακοποιημένος 8χρονος κάθεται στο βρώμικο έδαφος κοντά σε μια αγελάδα.
Δύο διασώστες απελευθερώνουν τον 11χρονο Τζίβα.
Ο 11χρονος Τζίβα Ραμ από το χωριό Μπαϊντί της Ουνταϊπούρ, υποφέρει από πολιομυελίτιδα και νευρικούς κλονισμούς. Καθημερινά ο πατέρας του, ο 35χρονος Χούρμα Ραμ, τον έδενε σε ένα δέντρο έξω από το σπίτι τους, για να δουλέψει στη φάρμα του.
Ο πατέρας ανέφερε: “Έχει βλάψει τον εαυτό του στο παρελθόν. Για να αποφύγουμε κάθε πρόβλημα, έπρεπε να τον κρατάμε δεμένο”.
Και τα δύο αγόρια είναι τώρα ελεύθερα και βρίσκονται σε ένα καταφύγιο από τους εκπροσώπους της Επιτροπής Πρόνοιας Παίδων, της ΜΚΟ Άασρα Βίκας Σανσθάν και του Τμήματος Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Ο Μποχράζ Σινγκ, ιδρυτής της προαναφερθείσας ΜΚΟ, άκουσε αναφορές για τα αγόρια και ξεκίνησε την έρευνά του. Σοκαρίστηκε όταν τα είδε δεμένα στα δέντρα “σαν ζώα”.
Και τα δύο αγόρια είναι τώρα ελεύθερα και βρίσκονται σε ένα καταφύγιο από τους εκπροσώπους της Επιτροπής Πρόνοιας Παίδων, της ΜΚΟ Άασρα Βίκας Σανσθάν και του Τμήματος Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Ο Μποχράζ Σινγκ, ιδρυτής της προαναφερθείσας ΜΚΟ, άκουσε αναφορές για τα αγόρια και ξεκίνησε την έρευνά του. Σοκαρίστηκε όταν τα είδε δεμένα στα δέντρα “σαν ζώα”.
Ανέφερε: “Σοκαριστήκαμε όταν είδαμε τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών. Ο Τζίβα βρέθηκε γuμνός, με το ένα του πόδι δεμένο σε δέντρο, ενώ ο Ουμές ήταν δεμένος σε ένα κομμάτι μπαμπού ανάμεσα στα βοοειδή. Ήταν ένα σπαρακτικό θέαμα. Και τα δύο παιδιά μεταφέρθηκαν σε ένα καταφύγιο, όπου μπορούν να λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα. Θα ξεκινήσουμε τη θεραπεία τους και θα τους βοηθήσουμε να αναπτυχθούν σε δύο καλούς ανθρώπους.”
Ο άγνωστος κώδικας των ευζώνων όταν ενοχλούνται, είτε από τουρίστες, είτε από οτιδήποτε μπαίνει εμπόδιο στην πορεία τους.
Απομεσήμερο Τετάρτης στην Ηρώδου Αττικού. Ενα ζευγάρι Βρετανών περπατά νωχελικά κάτω από τη σκιά που απλώνουν τα πανύψηλα δέντρα του Εθνικού Κήπου. Καθώς κατηφορίζουν, την προσοχή τους αποσπά ο εύζωνας που στέκει ακίνητος και με το βλέμμα «καρφωμένο» στον ορίζοντα έξω από την πύλη του Στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς.
Η γυναίκα σπεύδει να φωτογραφηθεί μαζί του. Όταν όμως ο άνδρας που τη συνοδεύει σηκώνει την κάμερα για να απαθανατίσει τη στιγμή, ακούγεται μια φωνή να λέει στα αγγλικά: «Please take off your hat» (Παρακαλώ βγάλτε το καπέλο σας).
Η τουρίστρια υπακούει αμέσως στο… κέλευσμα του επόπτη, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την τήρηση της τάξης στα τρία σημεία που φρουρούν οι εύζωνες -στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη έξω από τη Βουλή, στο Προεδρικό Μέγαρο και στην πύλη του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς στην Ηρώδου Αττικού- και να παρεμβαίνει ώστε να αποφευχθούν «παρατράγουδα».
Ο ρόλος του επόπτη, ειδικά τους θερινούς μήνες που οι τουρίστες συνωστίζονται μπροστά στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, είναι καθοριστικός.
«Υπάρχουν περιπτώσεις που πίσω από την πλάτη του επόπτη, όταν είναι για παράδειγμα στον έναν Σκοπό, πηγαίνουν και ενοχλούν τον άλλον. Τότε υπάρχει ένας κώδικας επικοινωνίας. Ο εύζωνας χτυπάει μια φορά το όπλο κάτω. Πολλοί ακόμα και με το χτύπημα του όπλου… τρομάζουν και εξαφανίζονται», δηλώνει ο διοικητής της Προεδρικής Φρουράς Ροδόλφος Δημητρόγλου.
Παρόλα αυτά το χτύπημα του κοντακίου του όπλου δεν συνδέεται απαραίτητα με την παρουσία του κόσμου. Μπορεί να κρύβει από την πιο απλή ενόχληση, λόγω θερμοκρασίας, μέχρι την παρουσία κάποιου αδέσποτου σκύλου, που εμποδίζει τον βηματισμό.
Όταν η αιτία δεν είναι εμφανής, ο επόπτης πλησιάζει τον Εύζωνα, στέκεται μπροστά του και αναλαμβάνει με καίριες ερωτήσεις να «εκμαιεύσει» το πρόβλημα. Η επικοινωνία μεταξύ των δύο ανδρών σε αυτά τα έκτακτα περιστατικά γίνεται συνθηματικά με νεύματα των ματιών.
Οι «άτυποι» κανόνες της Προεδρικής Φρουράς δεν επιτρέπουν στους πολίτες να ανεβαίνουν δύο δύο στο μνημείο για να φωτογραφηθούν. Το «πρωτόκολλο» απαγορεύει επίσης, σε ένδειξη σεβασμού, τις απρεπείς χειρονομίες, το προκλητικό ντύσιμο, τα γυαλιά ηλίου, τα καπέλα και τα χέρια στις τσέπες. «Κόκκινη γραμμή» αποτελούν και οι σέλφι.
Ωστόσο, οι πιο τολμηροί τουρίστες επιχειρούν ακόμη και να τους αγγίξουν για να διαπιστώσουν ότι δεν πρόκειται για… αγάλματα, ενώ άλλοι προσπαθούν με μορφασμούς και χειρονομίες να τους κάνουν να γελάσουν. Από τους πιο ενοχλητικούς είναι, λόγω κουλτούρας, οι Κινέζοι, οι πιο «ήσυχοι» οι Ευρωπαίοι, ενώ τον μεγαλύτερο σεβασμό δείχνουν οι Ιάπωνες.
«Δεν είναι τόσο το πρόβλημα ο τουρίστας όσο τα αντικειμενικά προβλήματα της ζέστης και του κρύου. Τα επεισόδια όχι τόσο πολύ, γιατί εκτιμάμε τον κίνδυνο και επεμβαίνουμε και προφυλάσσουμε τους εύζωνες. Στα πολύ μεγάλα επεισόδια έχουν αποχωρήσει κιόλας, ανεβαίνοντας προς τη μεριά των σκαλοπατιών που είναι πίσω από τη Βουλή. Πάνω από όλα είναι η ανθρώπινη ζωή», προσθέτει από την πλευρά του ο κ. Δημητρόγλου.
«Έχει τύχει σε κάποια πορεία κάποιος να ξαπλώσει στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη και τότε ένιωσα ασέβεια προς εμάς», θυμάται ο εύζωνας Δημήτριος Βλαχοκυριάκος.
Δεν λείπουν πάντως και τα περιστατικά που σκορπούν συγκίνηση και υπερηφάνεια στους, φαινομενικά, τουλάχιστον, απόμακρους τσολιάδες. «Είχε έρθει ένα σχολείο με παιδιά με κινητικά προβλήματα και είχε ανέβει στο Μνημείο να βγάλει φωτογραφία μαζί μου ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πολύ υπερήφανος, γιατί αισθάνθηκα ότι δίνω ελπίδα σε αυτά τα παιδιά», λέει ο εύζωνας Θεόδωρος Μελισσόπουλος.
«Κάποια στιγμή δύο πρώην εύζωνες ήρθαν και μου είπαν ότι είναι πολύ υπερήφανοι που στέκονται δίπλα μου, διότι έρχονταν στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη μετά 40 χρόνια. Αυτό με συγκίνησε και με έκανε να νιώσω κι εγώ το ίδιο υπερήφανος», καταθέτει τη δική του εμπειρία ο Δημήτριος Βλαχοκυριάκος.
Το να γίνει κανείς εύζωνας κατορθώνοντας να αγνοεί τις εξωτερικές προκλήσεις απαιτεί μεγάλη πειθαρχία. Σε αυτό συμβάλλει και η αυστηρή αλλά και επίπονη εκπαίδευση.
«Όταν είμαι πάνω στο μνημείο δεν μπορεί τίποτα να μου αποσπάσει την προσοχή. Είτε είναι 1.000 άτομα κάτω, είτε 10 για εμάς είναι το ίδιο», εξηγεί ο Θεόδωρος Μελισσόπουλος.
«Για κανέναν λόγο δεν θα γύριζα το βλέμμα μου, γιατί τότε θα χανόταν η μαγική εικόνα που ο κόσμος έχει στο μυαλό του για εμάς», συμπληρώνει ο εύζωνας Δημήτριος Βλαχοκυριάκος.
Η εκπαίδευση των ευζώνων διαρκεί έξι εβδομάδες.
«Περιλαμβάνει αρχικά ασκήσεις με και χωρίς όπλο, μετά ξεκινάμε τις ακινησίες σταδιακά από τα 60 λεπτά και φτάνουμε μέχρι τα 120 λεπτά και ακολουθεί ο ευζωνικός βηματισμός και η ευζωνική υπηρεσία.
Έχουμε επίσης καθημερινά σωματική αγωγή και ασκήσεις παρελάσεων», εξηγεί ο διοικητής της Προεδρικής Φρουράς.
Αν και η ακινησία αποτελεί φαινομενικά το μεγαλύτερο εμπόδιο, ο ευζωνικός βηματισμός είναι αυτός που οδηγεί στις περισσότερες «απώλειες», καθώς από τους 90 υποψήφιους εύζωνες που επιλέγονται ανά ΕΣΣΟ μόλις οι μισοί τα καταφέρνουν, σύμφωνα με το tonwtiko.
Για να διαβεί, ωστόσο, κάποιος το κατώφλι του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς και να φτάσει στο στάδιο της εκπαίδευσης θα πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια, όπως να είναι αναστήματος άνω του 1,87 μ. και να έχει άριστη σωματική διάπλαση και ψυχοπνευματική κατάσταση.
Ηταν 24 Αυγούστου 2007 όταν η Πελοπόννησος και όλη η Ελλάδα ανησυχούσε στο άκουσμα ότι ξέσπασε πυρκαγιά στην δασική περιοχή της Ζαχάρως Ηλείας, ωστόσο, κανένας δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί την τραγωδία που θα ακολουθούσε τις επόμενες ημέρες με σκληρό απολογισμό 49 νεκρούς, χιλιάδες στρέμματα δασικής έκστασης καμμένα και πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Το μέτωπο της πυρκαγιάς ξέφυγε πολύ γρήγορα από τον έλεγχο της πυροσβεστικής και σύντομα η λαίλαπα κατέκαψε τεράστια δασική έκταση σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του νομού Ηλείας παρασύροντας στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους, διαλύοντας περιουσίες και καταστρέφοντας μερικά από τα πιο όμορφα και αρχαία δάση της χώρας.
Τα χωριά Γεράκι Αμαλιάδας, Κρέστενα, Γρύλλος, Ολυμπία, Καϊάφα, Νεοχώρι, Βρεστό, Καλλιθέα, Σάμικο, Πλατιάνα, ο Δήμος Ζαχάρως, η Ανδρίτσαινα, η Κλινδία, το Μουζάκι, το Φανάρι και πλειάδα μικρότερων οικισμών επλήγησαν σφόδρα, ωστόσο, το μεγαλύτερο τίμημα πλήρωσε το χωριό Αρτέμιδα.
Εκεί, στις 24 Αυγούστου ο κλειστός από τις φλόγες και τις καταστροφές δρόμος εγκλωβίζει περίπου 25 ανθρώπους πεζούς ή με τα οχήματά τους και τους παρασέρνει σε έναν τραγικό θάνατο χαράσσοντας μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ελληνική ιστορία. Επικρατεί το απόλυτο χάος, άνθρωποι τρέχουν απεγνωσμένα για να γλιτώσουν από τις φλόγες, ωστόσο, οι προσπάθειές τους αποδεικνύονται μάταιες.
Επιπλέον, η φωτιά έφτασε μέχρι τον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τον αρχαιολογικό θησαυρό της περιοχής. Μετά την καταστροφή των παροχών ηλεκτρισμού προς τις αντλίες νερού του πυροσβεστικού συστήματος του χώρου, η φωτιά κατέκαψε το περιβάλλον δάσος και απετράπη μόνο όταν συγκεντρώθηκε στον χώρο μεγάλη πυροσβεστική δύναμη.
Στην επιχείρηση αυτή στην αρχαία Ολυμπία, έλαβαν μέρος 6 πυροσβεστικά αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα, όπως επίσης και ειδικό ερπυστριοφόρο όχημα. Η επέμβαση της πυροσβεστικής δεν πρόλαβε να αποτρέψει όμως καταστροφές στον Κρόνιο Λόφο.
Ολοι παρόντες στο μνημόσυνο
Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος συγγενείς, φίλοι και απλοί πολίτες που βίωσαν από κοντά την μεγάλη καταστροφή συγκεντρώθηκαν στον τόπο της τραγωδίας για το ετήσιο μνημόσυνο και για να αφήσουν ένα λουλούδι, να θυμηθούν ξανά τους αγαπημένους τους και να προσπαθήσουν για ακόμη μια φορά να καταλάβουν πως ακριβώς συνέβησαν όλα αυτά.
Δεν είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς του 25 ανθρώπους που άφησαν την τελευταία τους πνοή, όπως, την άτυχη Αθανασία Παρασκευοπούλου που βρήκε φρικτό θάνατο αγκαλιά με τα τρία της αγγελούδια.
Ο εκλογικός πυρετός που ακολούθησε συνετέλεσε ώστε ένα κομμάτι της καταστροφής να χαθεί στη λήθη, ενώ από τότε έχουν συμβεί πολλά στη χώρα και παρά το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης προς τους παθόντες από όλον τον κόσμο η περιοχή δεν μπορεί να επιστρέψει στην κανονικότητά της.
Κουβέντες και ψίθυροι υπάρχουν αρκετοί, καταδικάστηκαν και ορισμένοι ως υπαίτιοι της καταστροφής, δόθηκαν ορισμένα χρήματα για την αποκατάσταση ζημιών, ωστόσο, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι κάτι λείπει, πέρα από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Οτι η Πολιτεία δεν στάθηκε για ακόμη μια φορά στο ύψος των περιστάσεων, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική και πολύ μεγάλη κουβέντα.
Χαρακτηριστικό της ανείπωτης τραγωδίας είναι το χρονικό της καταστροφής όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» εκείνη την περίοδο.
«Τι συνέβη στην Αρτέμιδα Ηλείας την Παρασκευή 24 Αυγούστου;
Πώς αναψηλαφείται μια ιστορία που ειπώθηκε από εκατοντάδες στόματα και διαδόθηκε κατά κόρον από δεκάδες τηλεοπτικά κανάλια;
Πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης τραγωδίας απ’ όλες τις πυρκαγιές στην ιστορία της χώρας μας, αφηγούμενοι αυτή τη «σκάρτη μέρα», όπως τη βάφτισαν για να τη θυμούνται, ξετύλιξαν τον «μίτο» βιώνοντάς την για μια φορά ακόμη.
12.30. Ο αντιδήμαρχος Ζαχάρως Σπύρος Μπηλιώνης βρίσκεται στο Δημαρχείο του. Βλέπει καπνό να έρχεται από τη χαράδρα έξω από τη Ζαχάρω.
12.45. Ο αντιδήμαρχος Ζαχάρως Σπύρος Μπηλιώνης τηλεφωνεί στο Πυροσβεστικό Σώμα Κρέστενας. Τον καθησυχάζουν κάπως. «Η φωτιά είναι στον Ταΰγετο». Αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να βλέπει τη φωτιά από τόσο μεγάλη απόσταση.
13.25. Φυσάει Νοτιάς, «Λίβας Καυτός». Οχτώ μποφόρ. Η ηλικιωμένη κυρία στο Παλαιοχώρι Ηλείας, ρίχνει το καυτό λάδι απ’ το τηγάνι στον κήπο της και ξαναμπαίνει στο σπίτι.
13.30. Ο αντιδήμαρχος ξανατηλεφωνεί στην Πυροσβεστική Κρέστενας. «Η φωτιά είναι στον Ταΰγετο, αντιδήμαρχε…».
13.45. Στο τρίτο τηλεφώνημά του στο Πυροσβεστικό Σώμα, «η φωτιά εντοπίζεται στην Καρύταινα».
14.00. Ο αντιδήμαρχος τηλεφωνεί στον Δήμαρχο Ζαχάρως Πανταζή Χρονόπουλο. «Βλέπω καπνό, πάμε να δούμε γιατί ανησυχώ, θα καούμε όλοι». Τηλεφωνεί στο Παλαιοχώρι. «Η φωτιά είναι εδώ!» κραυγάζει τώρα μια φωνή.
14.05. Ο Σπύρος Μπηλιώνης επιβιβάζεται στο τζιπ του Δημαρχείου και ξεκινάει με κατεύθυνση για Μάκιστο. Ειδοποιεί τον αδερφό του. Ξεκινά κι αυτός προς Μάκιστο, προλαβαίνει και ενημερώνει τον πρόεδρο Χρυσοχωρίου.
14.15. Το τζιπ κατευθύνεται προς Αρτέμιδα. Ο καπνός πυκνώνει. Δεκάδες αυτοκίνητα από την Αρτέμιδα και τη Μάκιστο βρίσκονται στην κάθοδο προς Ζαχάρω.
14.20. Το Πυροσβεστικό Σώμα Πύργου λαμβάνει τηλεφώνημα από το Παλαιοχώρι για φωτιά σε εξέλιξη. Τρία Πυροσβεστικά αναχωρούν για το Παλαιοχώρι.
14.30. Η φωτιά φτάνει στη Μάκιστο, χωριό τριακοσίων ανθρώπων. Ο πρόεδρος Μακίστου, Νίκος Πόθος ακούει φωνές που λένε «φωτιά απέναντι στο Παλαιοχώρι». Σε λίγο η φωτιά φθάνει στην πλατεία του χωριού και στην αυλή του. Η γυναίκα του και τα παιδιά του φεύγουν με το αυτοκίνητο. Εκείνος μένει πίσω με την προσδοκία να σβήσει τη φωτιά αν πλησιάσει στο σπίτι. Ακολουθεί μια αδυσώπητη μοίρα.
14.35. Ο Γιώργος Παρασκευόπουλος γευματίζει με τη οικογένειά του, τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά τους στο σπίτι της μητέρας του στην Αρτέμιδα. Το σπίτι του είναι κοντά στην είσοδο του χωριού. Εχουν έρθει για το Σαββατοκύριακο. Μαζί τους είναι και ο αλβανικής καταγωγής εργάτης, Σπύρος Κιόσια. Βλέπουν καπνό.
14.40. Τρία Πυροσβεστικά Οχήματα αναχωρούν από την Κρέστενα για την περιοχή που φλέγεται. Τα δύο, σπεύδουν προς Αρτέμιδα και Παλαιοχώρι και το τρίτο παραμένει στον δρόμο ανάμεσα στην Σμέρνα και την Αρτέμιδα μήπως σβήσει τη φωτιά που πλησιάζει με μανία από τις πλαγιές.
14.45. Ο Σπύρος Κιόσια στην Αρτέμιδα βλέπει τα πρώτα πυροσβεστικά αεροπλάνα στον αέρα. Η Εκκλησία του χωριού τυλιγμένη στις φλόγες.
14.50. Το τζιπ του αντιδημάρχου φθάνει στο σημείο που βρίσκεται το πυροσβεστικό στον δρόμο ανάμεσα στη Σμέρνα και την Αρτέμιδα. Εχει δύο αυτοκίνητα πίσω του και αρκετά άλλα μπροστά του. Ο δρόμος είναι μπλοκαρισμένος. Σταθμεύει το αυτοκίνητο δίπλα στο πυροσβεστικό. Δύο πυροσβέστες να προσπαθούν να ανοίξουν τις μάνικες. Εν τω μεταξύ καταφθάνουν ο δήμαρχος Πανταζής Χρονόπουλος με τον αντιδήμαρχο Αντώνη Κρέσπη. Οι φλόγες κατεβαίνουν με πρωτοφανή ταχύτητα από τις πλαγιές. Ακούγονται παντού εκρήξεις. Οι «πεύκες» καίγονται στις κορυφές. Ο αδερφός του έντρομος κάνει αναστροφή και κατηφορίζει για Ζαχάρω.
15.00. Ο Γιώργος Παρασκευόπουλος λέει στη σύζυγό του Αθανασία να πάρει τα παιδιά και τη μητέρα του και να φύγουν για τη Ζαχάρω. Ζητάει από τον Σπύρο να τους ακολουθήσει με το μηχανάκι μέχρι τη Ζαχάρω για να βεβαιωθεί ότι είναι καλά. Μια γειτόνισσα με τα δυο της εγγόνια τους παρακαλεί να τους πάρουν μαζί τους. Στριμώχνονται επτά άτομα στο αυτοκίνητο. Ο Γιώργος Παρασκευόπουλος μένει πίσω για να προστατεύσει το σπίτι του.
15.05. Πυροσβεστικό όχημα παλεύει να σβήσει τη φωτιά στον Μάκιστο. Οι κάτοικοι είναι συγκεντρωμένοι στην πλατεία. Καίγονται σπίτια. Περιπολικό ειδοποιεί τους κατοίκους να εκκενώσουν το χωριό. Ο πρόεδρος Νίκος Πόθος τρέχει να σωθεί. Πορεύεται προς τη Ζαχάρω. Στο δρόμο τον προλαβαίνει η φωτιά. Δίπλα του καίγονται δυο συγχωριανοί του με τα ζώα τους. Συνεχίζει να τρέχει.
15.10. Το αυτοκίνητο της Αθανασίας Παρασκευοπούλου φθάνει είκοσι μέτρα από το σημείο που βρίσκεται το πυροσβεστικό. Αδιέξοδο. Ο δρόμος κλειστός. Ούτε προς τα πάνω υπάρχει διαφυγή. Τα αυτοκίνητα κορνάρουν. Επικρατεί χάος.
15.10. Ο κοινοτάρχης της Αρτέμιδας Γιώργος Κόσσυφας βλέπει τη φωτιά. Πυροσβεστικό φτάνει στο χωριό. Περιπολικό λέει στους ανθρώπους του χωριού να φύγουν και αναχωρεί. Οι κάτοικοι μαζεύονται στην πλατεία.
15.20-15.30. Καυτός αέρας χτυπάει με ορμή τα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Ο Σπύρος Κιόσια αφήνει το μηχανάκι και πεζός κατευθύνεται προς τους πυροσβέστες. Είναι άσπροι σαν το πανί και παγωμένοι. Βουτάει τη γιαγιά με τα παιδιά και τους λέει να τρέξουν προς την πλαγιά. Η φωτιά έρχεται από παντού. Ακούγονται δυνατές εκρήξεις. Τα παιδιά ουρλιάζουν. Η φωτιά έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις.
Το αυτοκίνητο του δημάρχου Πανταζή Χρονόπουλου παίρνει φωτιά. Δήμαρχος και αντιδήμαρχος βγαίνουν από το αυτοκίνητο και αρχίζουν να τρέχουν. Ο αντιδήμαρχος Σπύρος Μπηλιώνης δεν μπορεί να αναπνεύσει. Πυκνός καπνός σκοτεινιάζει τα πάντα. Παρόλα αυτά διακρίνει τον δήμαρχο που τρέχει. Ο δήμαρχος μπαίνει στο τζιπ. Ο αντιδήμαρχος Κρέσπης φεύγει πεζός προς την πλαγιά.
Το τζιπ με τον δήμαρχο κατευθύνεται προς την πλαγιά με σκοπό να ξαναβρεί στην άσφαλτο από την άλλη πλευρά του λόφου. Διασχίζει τη φωτιά. Δήμαρχος και αντιδήμαρχος προσεύχονται στον Αγιο Σπυρίδωνα. Ο αντιδήμαρχος Μπηλιώνης είναι σίγουρος ότι για να σωθεί κανείς, πρέπει να πάει κόντρα στην φωτιά. «Και αν ανατιναχτεί το ντεπόζιτο;» σκέφτεται. Τα καταφέρνουν. Οδηγούν πάνω σε καμένη γη. Τα λάστιχα του τζιπ έχουν σχεδόν λιώσει. Παίρνουν τον δρόμο για τη Μάκιστο.
Ο αντιδήμαρχος Αντώνης Κρέσπης τρέχει να σωθεί με πορεία προς τα χωράφια. Στον λόφο συναντάει τον Σπύρο Κιόσια. Είναι μαζί τους και ένας τρίτος άνδρας. Σκάβουν με τα χέρια τους το χώμα. Ο Σπύρος πετάει το κινητό του τηλέφωνο για να μην «ανατιναχτεί». Ο αντιδήμαρχος κρατάει το κινητό του στην τσέπη του. Ο τρίτος άνδρας καίγεται δίπλα τους. Σκεπάζουν τα πρόσωπα τους με χώμα. Η λάβα περνάει από πάνω τους. Ολα τα καλά και τα κακά που έκανε σε αυτή την ζωή περνούν μπροστά από τα μάτια του Σπύρου. Δευτερόλεπτα. Περνάει από πάνω τους και ίσα που τους χαϊδεύει. Ολα καίγονται γύρω. Δεκατέσσερις άνθρωποι απανθρακώνονται.
15.30. Το αυτοκίνητο του δημάρχου ανάμεσα στην Αρτέμιδα και τον Μάκιστο συναντάει τον πρόεδρο του Μάκιστου Νίκο Πόθο. Εχει εμφανή εγκαύματα. Επιβιβάζεται στο αυτοκίνητο και κάνουν αναστροφή προς Αρτέμιδα. Εκεί βρίσκουν και άλλους καμένους. Μαζεύονται στην εκκλησία. Ο δήμαρχος δίνει λάδι σε όλους και αλείφονται στο σώμα τους. Καταβρέχουν με νερό και το προαύλιο. Προσεύχονται και περιμένουν.
16.00 Ο κοινοτάρχης Αρτέμιδας λαμβάνει τηλεφώνημα από τον αδερφό του Θανάση Κόσσυφα, πρώην αστυνομικό. Eίναι στο χωράφι με τις ελιές. Του λέει ότι καίγεται και τον αποχαιρετάει. Το πτώμα του θα μαζέψει ο ίδιος λίγο μετά.
16.30. Φθάνει στην Αρτέμιδα ο διοικητής του Πυροσβεστικού Σώματος Πύργου μαζί και ο Δασάρχης. Φεύγουν όλοι για Ζαχάρω μέσα από τα χωράφια.
17.00. Φορτωτής περνάει και ανοίγει τον δρόμο. Ρίχνει το πυροσβεστικό όχημα στο πλάι του δρόμου.
18.30. Ο Σπύρος Κιόσια και ο αντιδήμαρχος Αντώνης Κρέσπης είναι ακόμη ξαπλωμένοι στο χώμα. Είναι καμένοι αλλά ζωντανοί. Ο αντιδήμαρχος τηλεφωνεί στην κόρη του. Ο Σπύρος νυστάζει αλλά δεν κοιμάται. Σηκώνονται. Περπατούν. Τους παίρνει το ΕΚΑΒ.
18.40-22.00. Τηλεοπτικό συνεργείο φθάνει στο σημείο της τραγωδίας. Παντού πτώματα. Τραβάει τα πρώτα πλάνα. Αυτοκίνητα ανεβοκατεβαίνουν τον δρόμο για την Αρτέμιδα. Συγγενείς ψάχνουν για τους δικούς τους. Τα πτώματα δεν έχουν μετακινηθεί.
22.00. Φθάνει περιπολικό στο σημείο της τραγωδίας, επικοινωνεί με το τμήμα στην Ζαχάρω. Ζητάει κλιμάκιο για να μαζέψει τα πτώματα.
00.30. Κλιμάκιο της αστυνομίας φθάνει στο σημείο της τραγωδίας μαζί με έξι ασθενοφόρα. Ανθρωποι με φακούς μετρούν τους νεκρούς και μαζεύουν τα πτώματα. Είναι μαύρη νύχτα».
Για εκμετάλλευση και δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας με απειλές για απολύσεις από την εργοδοσία της πολυεθνικής LIDL, κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση.
Συγκεκριμένα με ανακοίνωση του, το Σωματείο των εργαζομένων, σημειώνει:
«Η πολυεθνική LIDL συνεχίζει να εξαπολύει επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στοχεύοντας στην γιγάντωση των κερδών της με το μικρότερο για αυτήν κόστος. Την ίδια περίοδο που προσπαθεί να αναβαθμίσει την εικόνα της με ανακαινίσεις καταστημάτων, προωθητικές καμπάνιες και διαφημίσεις που παρουσιάζουν τους εργαζόμενους τρισευτυχισμένους, οι εργαζόμενοι βιώνουν την πιο άγρια εκμετάλλευση.
Καθημερινά αυξάνεται η εντατικοποίηση αλλά και η τρομοκρατία για να δουλεύει αδιαμαρτύρητα κάθε εργαζόμενος σε όλα τα πόστα και με εξαντλητικούς ρυθμούς. Καθημερινή είναι και η απειλή της απόλυσης, με τους εργαζόμενους να δέχονται επανειλημμένα επιπλήξεις και αιφνιδιαστικούς ελέγχους.
Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι δεν κάνει απολύσεις αφού παίρνει κάθε δυνατό μέτρο για να εξαντλήσει σωματικά και ψυχολογικά τους συναδέλφους και να τους οδηγήσει σε παραίτηση. Στοχεύει κυρίως στους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας ή με περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας για να μπορεί να τους αντικαταστήσει με νέους χωρίς δικαιώματα και με χαμηλότερο μισθό.
Πάγια τακτική της εργοδοσίας για όποιον δεν υποκύπτει στις πιέσεις είναι να τον κατηγορούν ότι κλέβει, χωρίς φυσικά κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ενώ υπάρχει και το πρόσφατο παράδειγμα συναδέλφισσας που προσπάθησαν να την απολύσουν με το ανήκουστο επιχείρημα ότι σκέφτηκε να κλέψει.
Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που σακατεύει τους εργαζόμενους για να μπορεί να αυξάνει τα κέρδη του και να διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.
Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που δεν δίστασε πριν από λίγες μέρες να απολύσει συναδέλφισσα μας που αντιμετωπίζει για χρόνια προβλήματα με τον καρκίνο, με την δικαιολογία μάλιστα ότι μίλησε απότομα σε πελάτες.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Μην συμβιβαστούμε με την εξαθλίωση
Τα συμφέροντα της εργοδοσίας να αναπτύσσεται διαρκώς, να ανταγωνίζεται με τις άλλες εταιρίες του κλάδου, να κυνηγάει το κέρδους με κάθε τρόπο, δεν ταυτίζονται με τα δικά μας συμφέροντα για πλήρη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας.
Κανείς συνάδελφος να μην μείνει μόνος του, φοβισμένος, να προσπαθεί ατομικά να λύσει το κάθε πρόβλημα.
Υπάρχει εμπειρία, όπου συλλογικά, μαζικά και με επιμονή δώσαμε μάχες είχαμε και κατακτήσεις.
Όσο δεν παίρνουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας τόσο πιο οδυνηρές θα είναι οι επιπτώσεις από τα μέτρα που από κοινού κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν διαρκώς.
Έλα σε επαφή με το σωματείο σου, έχουμε τη δύναμη να οργανώσουμε εστίες αντίστασης σε κάθε κατάστημα».
Σε τίτλο του με άρθρο η «Αυτοκτονία της λογικής», ο Ηλίας Κανέλλης στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» ονομάζει «λογική» να αναγνωρίσει η Ελλάδα τα Σκόπια ως «Μακεδονία».
Ο γνωστός για τις «απόψεις» του Ηλίας Κανέλλης, αποκαλεί τους Έλληνες «κολλημένους στην κοσμάρα μας», επειδή «εκφράζουμε συχνά την περηφάνια μας που καταφέραμε να υπάρχει στα βόρεια σύνορά μας μια μικρή χώρα που ο OHE την αναγνωρίζει με το προσωρινό όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Κάνουμε ότι δεν ξέρουμε πως σε όλο σχεδόν τον κόσμο τη χώρα αυτή τη λένε Μακεδονία, αρκεί που εμείς μπορούμε να την αποκαλούμε ΦΥΡΟΜ ή ΠΓΔΜ.
Έτσι άλλωστε λύνουμε εμείς εδώ τα «εθνικά» προβλήματα. Δημιουργώντας εχθρούς και, στη συνέχεια, συντηρώντας τους, αποδεχόμενοι μια προσωρινή λύση, προσδοκώντας τη μέρα που θα είμαστε τόσο ισχυροί ώστε να επιβάλουμε την ιδεοληψία μας. Η Ελλάδα που ηττάται, αυτό ξέρουμε, αυτό θέλουμε».
Σύμφωνα με τον Ηλία Κανέλλη είναι «ιδεοληψία» να μην παραχωρούμε το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια. Ότι τα Σκόπια έκλεψαν ένα ελληνικό όνομα και προσπάθησαν να σφετεριστούν την αρχαία μακεδονική ιστορία, ισχυριζόμενα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες του δεν ήταν Έλληνες, ουδόλως ενοχλεί τον «αρθρογράφο» της εφημερίδας «Τα ΝΕΑ», για τον οποίο το εθνικό ξεπούλημα είναι «λογική» και η υπεράσπιση της αλήθειας, της ταυτότητάς μας και της ιστορίας μας «αυτοκτονία».
Ο ίδιος επίσης στρέφεται και κατά της εθνική ομάδας νεανίδων του χάντμπολ, η οποία δεν αποδέχθηκε την παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας και αποχώρησε από αθλητική διοργάνωση στα Σκόπια.
«Κάπως έτσι, στην επικράτεια της ευήθειας που συχνά πλημμυρίζει τη γαλάζια μας χώρα, ένα δήθεν εθνικό θέμα γίνεται αφορμή για ακόμα μια φαρσοκωμωδία. Πριν από λίγες μέρες, λοιπόν, η Εθνική Νεανίδων του χάντμπολ, η οποία μετείχε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στα Σκόπια, αποχώρησε από τη διοργάνωση επειδή η φανέλα των παικτριών της γείτονας έγραφε Μακεδονία. Πού ζουν οι παράγοντες του αθλήματος, με εξωγήινους νόμιζαν ότι έπαιζαν; Δεν έχουν ξαναπάει σε διεθνή οργάνωση να δουν τι συμβαίνει με τους αθλητές αυτής της χώρας; Δεν έχουν ποτέ εισπράξει την ειρωνεία των ξένων για την ακατανόητη ελληνική εμμονή;».
Η τήρηση της ενδιάμεσης συμφωνίας και της διεθνούς νομιμότητας θεωρείται από τον Ηλία Κανέλλη «ακατανόητη ελληνική εμμονή». Και συνεχίζει:
Οι παράγοντες του χάντμπολ νεανίδων προτίμησαν την (ηρωική) αυτοκτονία της λογικής. Αυτή την αυτοκτονία επέλεξε τις προάλλες να τη βραβεύσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Ο οποίος φώναξε τις αθλήτριες και τα μέλη της Ομοσπονδίας στην Προεδρία για να τους δώσει συγχαρητήρια επειδή είχαν στάση ευθύνης και μπλα-μπλα-μπλα. Στάση ευθύνης η εγκατάλειψη μιας μάχης;».
Εάν παρατηρήσατε, προσπαθεί να πείσει ότι είναι «λογική» ο ενδοτισμός. Η λέξη «λογική» στις αράδες του Ηλία Κανέλλη υφίσταται βιασμό και κατάργηση της κοινής λογικής. Δεν θα αναφερθούμε σε Ορθό Λόγο, ο αρθρογράφος των ΝΕΩΝ ούτε ξέρει ποιος είναι αυτός.
«Λυπάμαι αλλά η επιλογή της αποχώρησης από ένα ανταγωνιστικό πεδίο μιας ομάδας ελληνικών συμφερόντων δεν επιτρέπεται ούτε για συμβολικούς λόγους. Στον ανταγωνισμό πέφτεις με τα μούτρα για να νικήσεις τους άλλους, δεν παραιτείσαι για να βεβαιώσεις τον εαυτό σου ότι είσαι ο καλύτερος. Ο πραγματικός κόσμος δεν είναι η Βουλή των Εφήβων ούτε ο ελληνικός ανορθολογισμός. Ο πραγματικός κόσμος μάς καλεί να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα, εργατικότητα και λογική τις προκλήσεις με τις οποίες είμαστε αντιμέτωποι. Το κάναμε ποτέ; Μόνο όταν μας υποχρέωσαν με το ζόρι. Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν γιατί, στη χώρα του παραμυθιού, έχουμε μείνει και θα μείνουμε ακόμα για καιρό στα Μνημόνια».
Μπορεί Τα ΝΕΑ να αλλάξαν ιδιοκτησία αλλά οι Κανέλληδες συνεχίζουν το τροπάρι τους. Ενάντια στην κοινή Λογική, στην υπερηφάνεια του λαού μας, στην ιστορική αλήθεια και την ψυχή μας.
Την ώρα, που το ζητούμενο για τη χώρα μας, την οικονομία της και τους πολίτες της παραμένει η προσέλκυση επενδύσεων, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να μπουν οι βάσεις για βιώσιμη και σε στέρεες βάσεις ανάπτυξη, κάποιοι επιμένουν να βάζουν εμπόδια, ακόμα και σε επενδύσεις ύψιστης σημασίας και μεγάλου βεληνεκούς.
Η περίπτωση της επένδυσης της Enel στον Καφηρέα, στη Νότια Εύβοια, για τη δημιουργία αιολικού πάρκου, στην οποία έβαλε φρένο το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει προκαλέσει αλγεινή εντύπωση, όχι μόνο στον κλάδο των εν Ελλάδι επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στην αιολική ενέργεια, αλλά ακόμα και σε ανταγωνιστές του ιταλικού ενεργειακού κολοσσού.
Μάλιστα, δεν πρόκειται απλά για μια προσωρινή διαταγή του ΣτΕ, υπέρ της προσφυγής ενός Συλλόγου για την Προστασία του Περιβάλλοντος της Νότιας Καρυστίας και τριών κατοίκων της Καρύστου, αλλά για το δικαστικό μπλόκο σε μια επένδυση, η οποία έχει λάβει όλες τις απαιτούμενες περιβαλλοντικές άδειες, από 25(!) διαφορετικές δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και την υπουργική έγκριση, μέσω 27 σχετικών αποφάσεων του υπ. Ενέργειας. Πρόκειται για αποφάσεις, που ενέκριναν πλήρως τους περιβαλλοντικούς όρους για την κατασκευή και λειτουργία του έργου (σκεφτείτε μόνο ότι οι επενδυτές προσαρμόζονταν διαρκώς, επί 2,5 χρόνια, στις διαρκείς τροποποιήσεις, που επέβαλε το τοπικό Δασαρχείο, προκαλώντας αλλεπάλληλες καθυστερήσεις).
Πρόκειται για απόφαση, που σταματά προσωρινά μια επένδυση, η οποία έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται, με την ιταλική εταιρεία να έχει ήδη καταβάλει τα χρήματα, που απαιτούνται, για την προμήθεια των ανεμογεννητριών.
Επένδυση, που υλοποιείται, στηρίζοντας την ελληνική βιομηχανία, δεδομένου ότι η προμήθεια του – 43 χιλιομέτρων – υποθαλάσσιου καλωδίου ανατέθηκε σε θυγατρική της Ελληνικά Καλώδια, του ομίλου Στασινόπουλου.
Επιπλέον, στηρίζει και την τοπική οικονομία, καθώς – από τα 300 εκατομμύρια ευρώ, που είναι το κόστος της επένδυσης – έργα 150 εκατομμυρίων έχουν ανατεθεί σε τοπικούς εργολάβους.
Πολύ απλά, επί δύο χρόνια, στην κατασκευή του έργου θα δουλεύουν δεκάδες συνεργεία και πάνω από χίλια άτομα, με προφανή πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία της περιοχής, τόσο βραχυ-μεσοπρόθεσμα (δεδομένης της παρουσίας όλων αυτών των εργατών εκεί), όσο και μακροπρόθεσμα, καθώς – όπως προβλέπεται – στο Δήμο της περιοχής θα αποδίδεται το 3% του ετήσιου τζίρου του Πάρκου.
Το έργο σε αριθμούς
Επένδυση 300 εκατ. ευρώ
Πάνω από 1.000 εργαζόμενοι
Παραγωγή 483GWh/χρόνο
Κάλυψη αναγκών 129.000 νοικοκυριών
Αποφυγή εκπομπής 433.000 τόνων CO2/χρόνο
Η απόφαση αυτή εκθέτει τη χώρα μας ακόμα περισσότερο, δεδομένου ότι η Enel ήθελε να συνδυάσει την τελετή εγκαινίων με την επίσκεψη του Ιταλού πρωθυπουργού στην Ελλάδα, στις 15 Σεπτεμβρίου! Πώς, όμως, να γίνει αυτό, αφού η απόφαση του ΣτΕ θα ληφθεί τον Οκτώβριο και μέχρι τότε δεν μπορεί να συνεχιστεί καμία εργασία;
«Μην επενδύετε στην Ελλάδα»
Αυτό είναι το μήνυμα, που στέλνεται με την προσωρινή διαταγή του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Ποιος θα θελήσει να επενδύσει στη χώρα μας, όταν βλέπει ότι κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα μία από τις μεγαλύτερες άμεσες ξένες επενδύσεις των τελευταίων ετών, η οποία – επαναλαμβάνουμε – έχει λάβει το σύνολο των απαιτούμενων εγκρίσεων;
Πώς η οικονομία θα οδηγηθεί στο δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης, όταν τα δικαστήρια ικανοποιούν τα αιτήματα τοπικών μειοψηφιών, εκδίδοντας – με περισσή ευκολία – προσωρινές διαταγές, που βάζουν φρένο σε τόσο μεγάλα έργα;
Πώς οι πολίτες, που μαστίζονται από την ανεργία, θα βρουν δουλειά;
Πώς θα απεξαρτηθούμε σταδιακά από το λιγνίτη, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όταν αυτή είναι η αντιμετώπιση σε επενδύσεις;
Όλα αυτά πρέπει να τα λάβει σοβαρά υπόψη της η Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, κυρία Μαρία Καραμανώφ, η οποία και θα δικάσει την αίτηση αναστολής, που έχει υποβάλει η ιταλική εταιρεία.
Στην τελική ευθεία μπαίνει η υλοποίηση του σχεδίου του υπουργείου Οικονομικών που προβλέπει την απόδοση ηλεκτρονικών λαχνών σε όσους έχουν πραγματοποιήσει πληρωμές με πλαστικό χρήμα ή άλλα ηλεκτρονικά μέσα και τη διενέργεια κληρώσεων για την απονομή χρηματικών επάθλων 1.000 ευρώ σε 1.000 τυχερούς κάθε μήνα.
Η πρώτη κλήρωση θα γίνει εντός του Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Δημοκρατίας». Κάθε χρόνο, με βάση το σχεδιασμό, θα μοιράζονται 12.000.000 ευρώ (1.000.000 ευρώ κάθε μήνα) στους τυχερούς που θα προκύπτουν από την κληρωτίδα.
Πώς θα λειτουργεί η φορολοταρία
Οι τράπεζες θα αποστείλουν στο υπουργείο Οικονομικών το συνολικό ποσό της δαπάνης που έχει πραγματοποιηθεί με πλαστικό χρήμα ανά Αριθμό Φορολογικού Μητρώου.
Τα στοιχεία θα τα επεξεργαστούν οι υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων ώστε να ταυτοποιηθούν οι δαπάνες που έγιναν με πλαστικό χρήμα με τους ΑΦΜ των φορολογούμενων που θα μπαίνουν στην κλήρωση. Με βάση αυτά τα στοιχεία θα αποδίδεται σε κάθε φορολογούμενο συγκεκριμένος αριθμός ηλεκτρονικών λαχνών (ένας λαχνός ανά 1.000 ευρώ δαπάνης με πλαστικό χρήμα).
Ο αριθμός των λαχνών θα γίνεται με στάθμιση ώστε να μετρούν περισσότερο οι πολλές συναλλαγές των λίγων ευρώ και όχι μια συναλλαγή μεγάλου ποσού. Μετά την κλήρωση τα χρήματα θα καταβάλλονται στον τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου μέσω Taxisnet.
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες μια πραγματικά αδιανόητη επιστολή που φέρεται να έγραψε μια μητέρα σε διαδικτυακή «στήλη» συμβουλών, στην οποία διερωτάται αν θα πρέπει ή όχι να υποκύψει στην απαίτηση του αρραβωνιαστικού της να σταματήσει να βλέπει το παιδί της, προτού ξεκινήσουν μαζί την νέα τους ζωή.
Η συντάκτρια της εν λόγω επιστολής, με τίτλο «Εγκλωβισμένη σε ένα δίλημμα», έγραψε στην ψυχολόγο του ιστότοπου συμβουλών “Dear Wendy” ζητώντας συμβουλές για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. «Είμαι μια 30χρονη διαζευγμένη γυναίκα με έναν γιο, του οποίου την επιμέλεια έχουμε από κοινού με τον πρώην σύζυγό μου. Ο φίλος μου, που είναι επίσης χωρισμένος, έχει μια κόρη την οποία δεν βλέπει καθόλου, αφού η μητέρα της έχει την αποκλειστική επιμέλεια. Αυτήν την περίοδο βλέπω το παιδί μου μόνο κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο. Πριν από ένα μήνα, βλέπετε, το αγόρι μου μού έκανε πρόταση γάμου και δέχτηκα αλλά πρόσφατα μου ζήτησε να σταματήσω τελείως να βλέπω τον γιο μου».
Αν και κάποιος θα περίμενε ότι το θέμα θα τελείωνε εκεί, με τη γυναίκα να αρνείται κατηγορηματικά και να δίνει τα παπούτσια στο χέρι στον παράλογο μνηστήρα, τα πράγματα εξελίχθηκαν αρκετά διαφορετικά: «Του είπα ότι οι γονείς μου ήθελαν να περνούν χρόνο με τον εγγονό τους και ότι αυτό είναι εφικτό μόνο τα σαββατοκύριακα που τον παίρνω εγώ στο σπίτι μου. Εκείνος μου απάντησε ότι θα κάνει ένα ταξίδι στο εξωτερικό και με συμβούλευσε να εκμεταλλευτώ αυτό το διάστημα για να αποφασίσω αν είμαι διατεθειμένη να παρατήσω τον γιο μου για χάρη του. Για να είμαι ειλικρινής, είχα σκεφτεί το ενδεχόμενο να σταματήσω να βλέπω το παιδί μετά τον γάμο, αλλά πώς θα δικαιολογήσω αυτήν την απόφαση στους γονείς μου. Η μητέρα μου έχει κατάθλιψη και ο πατέρας μου είναι καρκινοπαθής. Δεν θέλω να στενοχωρηθούν μαθαίνοντας ότι δεν θα μπορούν πια να βλέπουν τον εγγονό τους».
(Είναι και ευαίσθητη…)
Η απίστευτη επιστολή συνεχίζεται ως εξής «Ο φίλος μου μού είπε λίγο καιρό μετά τη γνωριμία μας ότι δεν μπορεί να αποδεχτεί τον γιο μου και ξέρω ότι αυτό ισχύει για πολλούς άνδρες (!). Είμαι προετοιμασμένη να σταματήσω να βλέπω το παιδί μετά τον γάμο, αλλά ο μνηστήρας μου ζητά να γίνει αυτό άμεσα. Θέλω να είμαι μαζί του αλλά δεν αντέχω να στεναχωρήσω τους δικούς μου. Επίσης αισθάνομαι τύψεις ως μητέρα επειδή ο γιος μου με λατρεύει. Τι πρέπει να κάνω;»
Αν αισθάνεστε εξοργισμένοι, μην ανησυχείτε, δεν είστε οι μόνοι. Η απάντηση της «Wendy» είναι πραγματικός «καταπέλτης» και δεν θύμιζε σε τίποτα τις συνήθως ψύχραιμες συμβουλές της:
«Τι λες τώρα, έχεις εσύ τύψεις ως μητέρα; Είσαι έτοιμη να εγκαταλείψεις τον ήδη αξιοθρήνητα λιγοστό χρόνο που περνάς με τον γιο σου για χάρη ενός τέρατος που δεν βλέπει καν το δικό του παιδί και θέλει να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Είσαι τόσο μόνη και τόσο απελπισμένη για άντρα που θα παρατούσες το ίδιο σου το παιδί; Προφανώς και ναι. Σε παρακαλώ, πήγαινε σε έναν ψυχίατρο μήπως και μάθεις τι σκ@τά σου συμβαίνει και φέρεσαι με τόσο αποκρουστικό και ντροπιαστικό τρόπο. Ζήτα ψυχιατρική βοήθεια», ήταν η απάντηση της ψυχολόγου.
Εντυπωσίασε και συγκίνησε ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, πατήρ Νικόλας Καρπαθάκης, με τον λεβέντικο χορό του, υπό τους ήχους της λύρας του Βασίλη Σκουλά, σε κρητικό γλέντι!
Αν και «υπηρετεί» στον Έβρο, ο Κρητικός ιερέας έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, σκορπίζοντας χαμόγελα και συγκίνηση στους παρευρισκομένους. Δεν είναι η πρώτη φορά που, ακούγοντας την κρητική λύρα, συγκινείται και σηκώνεται να χορέψει ξεσηκώνοντας το πλήθος που κάθε φορά τον απολαμβάνει.
Τον Ιούνιο ο ίδιος ιερέας έκλεψε την παράσταση με χορευτικό σόλο στην ετήσια γιορτή του Μουσικοχορευτικού και Καλλιτεχνικού Συλλόγου «Ορφεύς» Διδυμοτείχου, για τη λήξη της χορευτικής περιόδου 2016 -2017. Όταν άρχισαν τα τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κρήτης, δεν άντεξε και σηκώθηκε και άρχισε να χορεύει μαζί με το συγκρότημα και φυσικά καταχειροκροτήθηκε από τους παριστάμενους.
Και οι τρεις πρωταγωνίστριες, γνώρισαν τη λατρεία του κοινού και αποθεώθηκαν όσο καμία άλλη από το χώρο της υποκριτικής
Ο αιφνίδιος θάνατος της Ζωής Λάσκαρη, σκόρπισε θλίψη στην οικογένειά της αλλά και στον καλλιτεχνικό χώρο. Χθες, στο τελευταίο αντίο, πλήθος κόσμου τη συνόδευσε στην τελευταία της κατοικία στο Πρώτο Νεκροταφείο και έδωσε κουράγιο στις κόρες και τον σύζυγό της Αλέξανδρο Λυκουρέζο.
Η Ζωή Λάσκαρη στα τέλη της δεκαετίας του ’60 θεωρήθηκε μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη, μία από τις εμπορικότερες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου.
Και οι τρεις, γνώρισαν τη λατρεία του κοινού και αποθεώθηκαν όσο καμία άλλη από το χώρο της υποκριτικής. Ποια είναι όμως η τραγική σύμπτωση πίσω από τον θάνατο τους;
Και οι τρεις τους έφυγαν από τη ζωή καλοκαίρι. Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίου του 1992, μετά η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουλίου του 1996, και τέλος η Ζωή Λάσκαρη η οποία άφησε την τελευταία της πνοή στις 18 Αυγούστου του 2017.
