Για εκμετάλλευση και δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας με απειλές για απολύσεις από την εργοδοσία της πολυεθνικής LIDL, κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση.
Συγκεκριμένα με ανακοίνωση του, το Σωματείο των εργαζομένων, σημειώνει:
«Η πολυεθνική LIDL συνεχίζει να εξαπολύει επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στοχεύοντας στην γιγάντωση των κερδών της με το μικρότερο για αυτήν κόστος. Την ίδια περίοδο που προσπαθεί να αναβαθμίσει την εικόνα της με ανακαινίσεις καταστημάτων, προωθητικές καμπάνιες και διαφημίσεις που παρουσιάζουν τους εργαζόμενους τρισευτυχισμένους, οι εργαζόμενοι βιώνουν την πιο άγρια εκμετάλλευση.
Καθημερινά αυξάνεται η εντατικοποίηση αλλά και η τρομοκρατία για να δουλεύει αδιαμαρτύρητα κάθε εργαζόμενος σε όλα τα πόστα και με εξαντλητικούς ρυθμούς. Καθημερινή είναι και η απειλή της απόλυσης, με τους εργαζόμενους να δέχονται επανειλημμένα επιπλήξεις και αιφνιδιαστικούς ελέγχους.
Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι δεν κάνει απολύσεις αφού παίρνει κάθε δυνατό μέτρο για να εξαντλήσει σωματικά και ψυχολογικά τους συναδέλφους και να τους οδηγήσει σε παραίτηση. Στοχεύει κυρίως στους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας ή με περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας για να μπορεί να τους αντικαταστήσει με νέους χωρίς δικαιώματα και με χαμηλότερο μισθό.
Πάγια τακτική της εργοδοσίας για όποιον δεν υποκύπτει στις πιέσεις είναι να τον κατηγορούν ότι κλέβει, χωρίς φυσικά κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ενώ υπάρχει και το πρόσφατο παράδειγμα συναδέλφισσας που προσπάθησαν να την απολύσουν με το ανήκουστο επιχείρημα ότι σκέφτηκε να κλέψει.
Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που σακατεύει τους εργαζόμενους για να μπορεί να αυξάνει τα κέρδη του και να διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.
Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που δεν δίστασε πριν από λίγες μέρες να απολύσει συναδέλφισσα μας που αντιμετωπίζει για χρόνια προβλήματα με τον καρκίνο, με την δικαιολογία μάλιστα ότι μίλησε απότομα σε πελάτες.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Μην συμβιβαστούμε με την εξαθλίωση
Τα συμφέροντα της εργοδοσίας να αναπτύσσεται διαρκώς, να ανταγωνίζεται με τις άλλες εταιρίες του κλάδου, να κυνηγάει το κέρδους με κάθε τρόπο, δεν ταυτίζονται με τα δικά μας συμφέροντα για πλήρη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας.
Κανείς συνάδελφος να μην μείνει μόνος του, φοβισμένος, να προσπαθεί ατομικά να λύσει το κάθε πρόβλημα.
Υπάρχει εμπειρία, όπου συλλογικά, μαζικά και με επιμονή δώσαμε μάχες είχαμε και κατακτήσεις.
Όσο δεν παίρνουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας τόσο πιο οδυνηρές θα είναι οι επιπτώσεις από τα μέτρα που από κοινού κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν διαρκώς.
Έλα σε επαφή με το σωματείο σου, έχουμε τη δύναμη να οργανώσουμε εστίες αντίστασης σε κάθε κατάστημα».
Σε τίτλο του με άρθρο η «Αυτοκτονία της λογικής», ο Ηλίας Κανέλλης στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» ονομάζει «λογική» να αναγνωρίσει η Ελλάδα τα Σκόπια ως «Μακεδονία».
Ο γνωστός για τις «απόψεις» του Ηλίας Κανέλλης, αποκαλεί τους Έλληνες «κολλημένους στην κοσμάρα μας», επειδή «εκφράζουμε συχνά την περηφάνια μας που καταφέραμε να υπάρχει στα βόρεια σύνορά μας μια μικρή χώρα που ο OHE την αναγνωρίζει με το προσωρινό όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Κάνουμε ότι δεν ξέρουμε πως σε όλο σχεδόν τον κόσμο τη χώρα αυτή τη λένε Μακεδονία, αρκεί που εμείς μπορούμε να την αποκαλούμε ΦΥΡΟΜ ή ΠΓΔΜ.
Έτσι άλλωστε λύνουμε εμείς εδώ τα «εθνικά» προβλήματα. Δημιουργώντας εχθρούς και, στη συνέχεια, συντηρώντας τους, αποδεχόμενοι μια προσωρινή λύση, προσδοκώντας τη μέρα που θα είμαστε τόσο ισχυροί ώστε να επιβάλουμε την ιδεοληψία μας. Η Ελλάδα που ηττάται, αυτό ξέρουμε, αυτό θέλουμε».
Σύμφωνα με τον Ηλία Κανέλλη είναι «ιδεοληψία» να μην παραχωρούμε το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια. Ότι τα Σκόπια έκλεψαν ένα ελληνικό όνομα και προσπάθησαν να σφετεριστούν την αρχαία μακεδονική ιστορία, ισχυριζόμενα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες του δεν ήταν Έλληνες, ουδόλως ενοχλεί τον «αρθρογράφο» της εφημερίδας «Τα ΝΕΑ», για τον οποίο το εθνικό ξεπούλημα είναι «λογική» και η υπεράσπιση της αλήθειας, της ταυτότητάς μας και της ιστορίας μας «αυτοκτονία».
Ο ίδιος επίσης στρέφεται και κατά της εθνική ομάδας νεανίδων του χάντμπολ, η οποία δεν αποδέχθηκε την παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας και αποχώρησε από αθλητική διοργάνωση στα Σκόπια.
«Κάπως έτσι, στην επικράτεια της ευήθειας που συχνά πλημμυρίζει τη γαλάζια μας χώρα, ένα δήθεν εθνικό θέμα γίνεται αφορμή για ακόμα μια φαρσοκωμωδία. Πριν από λίγες μέρες, λοιπόν, η Εθνική Νεανίδων του χάντμπολ, η οποία μετείχε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στα Σκόπια, αποχώρησε από τη διοργάνωση επειδή η φανέλα των παικτριών της γείτονας έγραφε Μακεδονία. Πού ζουν οι παράγοντες του αθλήματος, με εξωγήινους νόμιζαν ότι έπαιζαν; Δεν έχουν ξαναπάει σε διεθνή οργάνωση να δουν τι συμβαίνει με τους αθλητές αυτής της χώρας; Δεν έχουν ποτέ εισπράξει την ειρωνεία των ξένων για την ακατανόητη ελληνική εμμονή;».
Η τήρηση της ενδιάμεσης συμφωνίας και της διεθνούς νομιμότητας θεωρείται από τον Ηλία Κανέλλη «ακατανόητη ελληνική εμμονή». Και συνεχίζει:
Οι παράγοντες του χάντμπολ νεανίδων προτίμησαν την (ηρωική) αυτοκτονία της λογικής. Αυτή την αυτοκτονία επέλεξε τις προάλλες να τη βραβεύσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Ο οποίος φώναξε τις αθλήτριες και τα μέλη της Ομοσπονδίας στην Προεδρία για να τους δώσει συγχαρητήρια επειδή είχαν στάση ευθύνης και μπλα-μπλα-μπλα. Στάση ευθύνης η εγκατάλειψη μιας μάχης;».
Εάν παρατηρήσατε, προσπαθεί να πείσει ότι είναι «λογική» ο ενδοτισμός. Η λέξη «λογική» στις αράδες του Ηλία Κανέλλη υφίσταται βιασμό και κατάργηση της κοινής λογικής. Δεν θα αναφερθούμε σε Ορθό Λόγο, ο αρθρογράφος των ΝΕΩΝ ούτε ξέρει ποιος είναι αυτός.
«Λυπάμαι αλλά η επιλογή της αποχώρησης από ένα ανταγωνιστικό πεδίο μιας ομάδας ελληνικών συμφερόντων δεν επιτρέπεται ούτε για συμβολικούς λόγους. Στον ανταγωνισμό πέφτεις με τα μούτρα για να νικήσεις τους άλλους, δεν παραιτείσαι για να βεβαιώσεις τον εαυτό σου ότι είσαι ο καλύτερος. Ο πραγματικός κόσμος δεν είναι η Βουλή των Εφήβων ούτε ο ελληνικός ανορθολογισμός. Ο πραγματικός κόσμος μάς καλεί να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα, εργατικότητα και λογική τις προκλήσεις με τις οποίες είμαστε αντιμέτωποι. Το κάναμε ποτέ; Μόνο όταν μας υποχρέωσαν με το ζόρι. Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν γιατί, στη χώρα του παραμυθιού, έχουμε μείνει και θα μείνουμε ακόμα για καιρό στα Μνημόνια».
Μπορεί Τα ΝΕΑ να αλλάξαν ιδιοκτησία αλλά οι Κανέλληδες συνεχίζουν το τροπάρι τους. Ενάντια στην κοινή Λογική, στην υπερηφάνεια του λαού μας, στην ιστορική αλήθεια και την ψυχή μας.
Την ώρα, που το ζητούμενο για τη χώρα μας, την οικονομία της και τους πολίτες της παραμένει η προσέλκυση επενδύσεων, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να μπουν οι βάσεις για βιώσιμη και σε στέρεες βάσεις ανάπτυξη, κάποιοι επιμένουν να βάζουν εμπόδια, ακόμα και σε επενδύσεις ύψιστης σημασίας και μεγάλου βεληνεκούς.
Η περίπτωση της επένδυσης της Enel στον Καφηρέα, στη Νότια Εύβοια, για τη δημιουργία αιολικού πάρκου, στην οποία έβαλε φρένο το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει προκαλέσει αλγεινή εντύπωση, όχι μόνο στον κλάδο των εν Ελλάδι επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στην αιολική ενέργεια, αλλά ακόμα και σε ανταγωνιστές του ιταλικού ενεργειακού κολοσσού.
Μάλιστα, δεν πρόκειται απλά για μια προσωρινή διαταγή του ΣτΕ, υπέρ της προσφυγής ενός Συλλόγου για την Προστασία του Περιβάλλοντος της Νότιας Καρυστίας και τριών κατοίκων της Καρύστου, αλλά για το δικαστικό μπλόκο σε μια επένδυση, η οποία έχει λάβει όλες τις απαιτούμενες περιβαλλοντικές άδειες, από 25(!) διαφορετικές δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και την υπουργική έγκριση, μέσω 27 σχετικών αποφάσεων του υπ. Ενέργειας. Πρόκειται για αποφάσεις, που ενέκριναν πλήρως τους περιβαλλοντικούς όρους για την κατασκευή και λειτουργία του έργου (σκεφτείτε μόνο ότι οι επενδυτές προσαρμόζονταν διαρκώς, επί 2,5 χρόνια, στις διαρκείς τροποποιήσεις, που επέβαλε το τοπικό Δασαρχείο, προκαλώντας αλλεπάλληλες καθυστερήσεις).
Πρόκειται για απόφαση, που σταματά προσωρινά μια επένδυση, η οποία έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται, με την ιταλική εταιρεία να έχει ήδη καταβάλει τα χρήματα, που απαιτούνται, για την προμήθεια των ανεμογεννητριών.
Επένδυση, που υλοποιείται, στηρίζοντας την ελληνική βιομηχανία, δεδομένου ότι η προμήθεια του – 43 χιλιομέτρων – υποθαλάσσιου καλωδίου ανατέθηκε σε θυγατρική της Ελληνικά Καλώδια, του ομίλου Στασινόπουλου.
Επιπλέον, στηρίζει και την τοπική οικονομία, καθώς – από τα 300 εκατομμύρια ευρώ, που είναι το κόστος της επένδυσης – έργα 150 εκατομμυρίων έχουν ανατεθεί σε τοπικούς εργολάβους.
Πολύ απλά, επί δύο χρόνια, στην κατασκευή του έργου θα δουλεύουν δεκάδες συνεργεία και πάνω από χίλια άτομα, με προφανή πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία της περιοχής, τόσο βραχυ-μεσοπρόθεσμα (δεδομένης της παρουσίας όλων αυτών των εργατών εκεί), όσο και μακροπρόθεσμα, καθώς – όπως προβλέπεται – στο Δήμο της περιοχής θα αποδίδεται το 3% του ετήσιου τζίρου του Πάρκου.
Το έργο σε αριθμούς
Επένδυση 300 εκατ. ευρώ
Πάνω από 1.000 εργαζόμενοι
Παραγωγή 483GWh/χρόνο
Κάλυψη αναγκών 129.000 νοικοκυριών
Αποφυγή εκπομπής 433.000 τόνων CO2/χρόνο
Η απόφαση αυτή εκθέτει τη χώρα μας ακόμα περισσότερο, δεδομένου ότι η Enel ήθελε να συνδυάσει την τελετή εγκαινίων με την επίσκεψη του Ιταλού πρωθυπουργού στην Ελλάδα, στις 15 Σεπτεμβρίου! Πώς, όμως, να γίνει αυτό, αφού η απόφαση του ΣτΕ θα ληφθεί τον Οκτώβριο και μέχρι τότε δεν μπορεί να συνεχιστεί καμία εργασία;
«Μην επενδύετε στην Ελλάδα»
Αυτό είναι το μήνυμα, που στέλνεται με την προσωρινή διαταγή του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Ποιος θα θελήσει να επενδύσει στη χώρα μας, όταν βλέπει ότι κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα μία από τις μεγαλύτερες άμεσες ξένες επενδύσεις των τελευταίων ετών, η οποία – επαναλαμβάνουμε – έχει λάβει το σύνολο των απαιτούμενων εγκρίσεων;
Πώς η οικονομία θα οδηγηθεί στο δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης, όταν τα δικαστήρια ικανοποιούν τα αιτήματα τοπικών μειοψηφιών, εκδίδοντας – με περισσή ευκολία – προσωρινές διαταγές, που βάζουν φρένο σε τόσο μεγάλα έργα;
Πώς οι πολίτες, που μαστίζονται από την ανεργία, θα βρουν δουλειά;
Πώς θα απεξαρτηθούμε σταδιακά από το λιγνίτη, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όταν αυτή είναι η αντιμετώπιση σε επενδύσεις;
Όλα αυτά πρέπει να τα λάβει σοβαρά υπόψη της η Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, κυρία Μαρία Καραμανώφ, η οποία και θα δικάσει την αίτηση αναστολής, που έχει υποβάλει η ιταλική εταιρεία.
Στην τελική ευθεία μπαίνει η υλοποίηση του σχεδίου του υπουργείου Οικονομικών που προβλέπει την απόδοση ηλεκτρονικών λαχνών σε όσους έχουν πραγματοποιήσει πληρωμές με πλαστικό χρήμα ή άλλα ηλεκτρονικά μέσα και τη διενέργεια κληρώσεων για την απονομή χρηματικών επάθλων 1.000 ευρώ σε 1.000 τυχερούς κάθε μήνα.
Η πρώτη κλήρωση θα γίνει εντός του Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Δημοκρατίας». Κάθε χρόνο, με βάση το σχεδιασμό, θα μοιράζονται 12.000.000 ευρώ (1.000.000 ευρώ κάθε μήνα) στους τυχερούς που θα προκύπτουν από την κληρωτίδα.
Πώς θα λειτουργεί η φορολοταρία
Οι τράπεζες θα αποστείλουν στο υπουργείο Οικονομικών το συνολικό ποσό της δαπάνης που έχει πραγματοποιηθεί με πλαστικό χρήμα ανά Αριθμό Φορολογικού Μητρώου.
Τα στοιχεία θα τα επεξεργαστούν οι υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων ώστε να ταυτοποιηθούν οι δαπάνες που έγιναν με πλαστικό χρήμα με τους ΑΦΜ των φορολογούμενων που θα μπαίνουν στην κλήρωση. Με βάση αυτά τα στοιχεία θα αποδίδεται σε κάθε φορολογούμενο συγκεκριμένος αριθμός ηλεκτρονικών λαχνών (ένας λαχνός ανά 1.000 ευρώ δαπάνης με πλαστικό χρήμα).
Ο αριθμός των λαχνών θα γίνεται με στάθμιση ώστε να μετρούν περισσότερο οι πολλές συναλλαγές των λίγων ευρώ και όχι μια συναλλαγή μεγάλου ποσού. Μετά την κλήρωση τα χρήματα θα καταβάλλονται στον τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου μέσω Taxisnet.
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες μια πραγματικά αδιανόητη επιστολή που φέρεται να έγραψε μια μητέρα σε διαδικτυακή «στήλη» συμβουλών, στην οποία διερωτάται αν θα πρέπει ή όχι να υποκύψει στην απαίτηση του αρραβωνιαστικού της να σταματήσει να βλέπει το παιδί της, προτού ξεκινήσουν μαζί την νέα τους ζωή.
Η συντάκτρια της εν λόγω επιστολής, με τίτλο «Εγκλωβισμένη σε ένα δίλημμα», έγραψε στην ψυχολόγο του ιστότοπου συμβουλών “Dear Wendy” ζητώντας συμβουλές για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. «Είμαι μια 30χρονη διαζευγμένη γυναίκα με έναν γιο, του οποίου την επιμέλεια έχουμε από κοινού με τον πρώην σύζυγό μου. Ο φίλος μου, που είναι επίσης χωρισμένος, έχει μια κόρη την οποία δεν βλέπει καθόλου, αφού η μητέρα της έχει την αποκλειστική επιμέλεια. Αυτήν την περίοδο βλέπω το παιδί μου μόνο κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο. Πριν από ένα μήνα, βλέπετε, το αγόρι μου μού έκανε πρόταση γάμου και δέχτηκα αλλά πρόσφατα μου ζήτησε να σταματήσω τελείως να βλέπω τον γιο μου».
Αν και κάποιος θα περίμενε ότι το θέμα θα τελείωνε εκεί, με τη γυναίκα να αρνείται κατηγορηματικά και να δίνει τα παπούτσια στο χέρι στον παράλογο μνηστήρα, τα πράγματα εξελίχθηκαν αρκετά διαφορετικά: «Του είπα ότι οι γονείς μου ήθελαν να περνούν χρόνο με τον εγγονό τους και ότι αυτό είναι εφικτό μόνο τα σαββατοκύριακα που τον παίρνω εγώ στο σπίτι μου. Εκείνος μου απάντησε ότι θα κάνει ένα ταξίδι στο εξωτερικό και με συμβούλευσε να εκμεταλλευτώ αυτό το διάστημα για να αποφασίσω αν είμαι διατεθειμένη να παρατήσω τον γιο μου για χάρη του. Για να είμαι ειλικρινής, είχα σκεφτεί το ενδεχόμενο να σταματήσω να βλέπω το παιδί μετά τον γάμο, αλλά πώς θα δικαιολογήσω αυτήν την απόφαση στους γονείς μου. Η μητέρα μου έχει κατάθλιψη και ο πατέρας μου είναι καρκινοπαθής. Δεν θέλω να στενοχωρηθούν μαθαίνοντας ότι δεν θα μπορούν πια να βλέπουν τον εγγονό τους».
(Είναι και ευαίσθητη…)
Η απίστευτη επιστολή συνεχίζεται ως εξής «Ο φίλος μου μού είπε λίγο καιρό μετά τη γνωριμία μας ότι δεν μπορεί να αποδεχτεί τον γιο μου και ξέρω ότι αυτό ισχύει για πολλούς άνδρες (!). Είμαι προετοιμασμένη να σταματήσω να βλέπω το παιδί μετά τον γάμο, αλλά ο μνηστήρας μου ζητά να γίνει αυτό άμεσα. Θέλω να είμαι μαζί του αλλά δεν αντέχω να στεναχωρήσω τους δικούς μου. Επίσης αισθάνομαι τύψεις ως μητέρα επειδή ο γιος μου με λατρεύει. Τι πρέπει να κάνω;»
Αν αισθάνεστε εξοργισμένοι, μην ανησυχείτε, δεν είστε οι μόνοι. Η απάντηση της «Wendy» είναι πραγματικός «καταπέλτης» και δεν θύμιζε σε τίποτα τις συνήθως ψύχραιμες συμβουλές της:
«Τι λες τώρα, έχεις εσύ τύψεις ως μητέρα; Είσαι έτοιμη να εγκαταλείψεις τον ήδη αξιοθρήνητα λιγοστό χρόνο που περνάς με τον γιο σου για χάρη ενός τέρατος που δεν βλέπει καν το δικό του παιδί και θέλει να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Είσαι τόσο μόνη και τόσο απελπισμένη για άντρα που θα παρατούσες το ίδιο σου το παιδί; Προφανώς και ναι. Σε παρακαλώ, πήγαινε σε έναν ψυχίατρο μήπως και μάθεις τι σκ@τά σου συμβαίνει και φέρεσαι με τόσο αποκρουστικό και ντροπιαστικό τρόπο. Ζήτα ψυχιατρική βοήθεια», ήταν η απάντηση της ψυχολόγου.
Εντυπωσίασε και συγκίνησε ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, πατήρ Νικόλας Καρπαθάκης, με τον λεβέντικο χορό του, υπό τους ήχους της λύρας του Βασίλη Σκουλά, σε κρητικό γλέντι!
Αν και «υπηρετεί» στον Έβρο, ο Κρητικός ιερέας έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, σκορπίζοντας χαμόγελα και συγκίνηση στους παρευρισκομένους. Δεν είναι η πρώτη φορά που, ακούγοντας την κρητική λύρα, συγκινείται και σηκώνεται να χορέψει ξεσηκώνοντας το πλήθος που κάθε φορά τον απολαμβάνει.
Τον Ιούνιο ο ίδιος ιερέας έκλεψε την παράσταση με χορευτικό σόλο στην ετήσια γιορτή του Μουσικοχορευτικού και Καλλιτεχνικού Συλλόγου «Ορφεύς» Διδυμοτείχου, για τη λήξη της χορευτικής περιόδου 2016 -2017. Όταν άρχισαν τα τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κρήτης, δεν άντεξε και σηκώθηκε και άρχισε να χορεύει μαζί με το συγκρότημα και φυσικά καταχειροκροτήθηκε από τους παριστάμενους.
Και οι τρεις πρωταγωνίστριες, γνώρισαν τη λατρεία του κοινού και αποθεώθηκαν όσο καμία άλλη από το χώρο της υποκριτικής
Ο αιφνίδιος θάνατος της Ζωής Λάσκαρη, σκόρπισε θλίψη στην οικογένειά της αλλά και στον καλλιτεχνικό χώρο. Χθες, στο τελευταίο αντίο, πλήθος κόσμου τη συνόδευσε στην τελευταία της κατοικία στο Πρώτο Νεκροταφείο και έδωσε κουράγιο στις κόρες και τον σύζυγό της Αλέξανδρο Λυκουρέζο.
Η Ζωή Λάσκαρη στα τέλη της δεκαετίας του ’60 θεωρήθηκε μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη, μία από τις εμπορικότερες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου.
Και οι τρεις, γνώρισαν τη λατρεία του κοινού και αποθεώθηκαν όσο καμία άλλη από το χώρο της υποκριτικής. Ποια είναι όμως η τραγική σύμπτωση πίσω από τον θάνατο τους;
Και οι τρεις τους έφυγαν από τη ζωή καλοκαίρι. Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίου του 1992, μετά η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουλίου του 1996, και τέλος η Ζωή Λάσκαρη η οποία άφησε την τελευταία της πνοή στις 18 Αυγούστου του 2017.
“Δεν θα πρέπει να ταυτίζεται αυθαίρετα και ανιστόρητα το 1,5 δισεκατομμύριο μουσουλμάνων με τους 100.000 εγκληματίες του Ισλαμικού Κράτους” τόνισε ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μπαλάφας, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων “Πρακτορείο 104,9 FM”.
Κληθείς να σχολιάσει τα όσα έγραψε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΣΥ Ανδρέας Λοβέρδος στην προσωπική του σελίδα στο Facebook στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Καταλονία (“Σε όλες τις επιθέσεις ανεξαιρέτως επιβεβαιώνεται η σύνδεση τρομοκρατίας-μετανάστευσης. Εκεί το πρόβλημα εκεί και η λύση του”), ο κ. Μπαλάφας -μεταξύ άλλων- ανέφερε: “Δεν καταλαβαίνω τι λέει ο κ. Λοβέρδος, ότι θα πρέπει να απαγορευτεί η οποιαδήποτε μετακίνηση ενός πρόσφυγα που τα παιδιά του βομβαρδίζονται και σκοτώνονται στη Συρία ή ενός μετανάστη που πεινάει και δεν έχει νερό, προς μια περιοχή όπου πιστεύει ότι θα ζήσει καλύτερα;”.
Σημείωσε ότι ο ίδιος συμφωνεί “με τον Πάπα Φραγκίσκο της Καθολικής Εκκλησίας, όπως και με τη στάση της Ελληνικής Εκκλησίας και του Πατριάρχη σε αυτά τα ζητήματα” και πως γενικά τάσσεται “με την άποψη που εκπέμπει ο κάθε λογικός και αλληλέγγυος άνθρωπος, είτε είναι της εκκλησίας είτε της πολιτικής. Δηλαδή τα ζητήματα αυτά που είναι υπαρκτά, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με κατανόηση και αλληλεγγύη και όχι με βία”.
“Οι απόψεις αυτές θυμίζουν την αντιμετώπιση που είχαν οι Έλληνες που ήρθαν από τον Πόντο και κάποιοι τους έλεγαν τουρκόσπορους. Και τελικά πού δίνουμε εξετάσεις; Στη Χρυσή Αυγή; Σε αυτούς που καίνε καταυλισμούς προσφύγων στη Γερμανία και σκοτώνουν ανθρώπους; Προφανώς και είμαστε εναντίον των εγκληματιών του ISIS και πέρα από τα ζητήματα της επαγρύπνησης και των αυστηρών μέτρων που παίρνονται από τις χώρες για να προστατεύσουν τους πολίτες τους, δεν θα πρέπει να ταυτίζεται αυθαίρετα και ανιστόρητα το 1,5 δισεκατομμύριο μουσουλμάνων με τους 100.000 εγκληματίες του ισλαμικού κράτους” υπογράμμισε ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Ο κ. Μπαλάφας χαρακτήρισε το Προσφυγικό, ζήτημα με πολλές απρόβλεπτες παραμέτρους και τόνισε πως απαιτείται συνεχής προσπάθεια και εγρήγορση. “Το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα δεν είναι ένα θέμα που το τακτοποιείς και το βάζεις στην άκρη αντιμετωπίζοντάς το σαν ρουτίνα. Έχει πολλές απρόβλεπτες παραμέτρους” είπε, υπογραμμίζοντας πως “χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και εγρήγορση παρόλο που έχουν γίνει παρά πολλές και αποτελεσματικές κινήσεις, τα δύο τελευταία χρόνια”.
Το Προσφυγικό “δεν είναι ένα ζήτημα που το τελειώνεις και μπαίνεις σε μια κανονικότητα και το αντιμετωπίζουμε περίπου σαν μία ρουτίνα” καθώς “έχει πολλές παραμέτρους απρόβλεπτες, π.χ. τι θα κάνει ο Ερντογάν, αν θα γίνουν οι μετεγκαταστάσεις σε χώρες της Ευρώπης που καθυστερούν, τι θα γίνει με τις οικογενειακές επανενώσεις (κ.λπ.)” παρατήρησε ο κ. Μπαλάφας.
Αναφορικά με τις προσφυγικές ροές είπε πως “προφανώς η κατάσταση δεν είναι αυτή που ήταν το 2015 και το 2016 και βελτιώνεται συνεχώς” και χαρακτήρισε παροδική τη μικρή, όπως είπε, αύξηση των τελευταίων ημερών. “Και στο θέμα των ροών, δεν υπάρχει καμία σχέση με τους 10.000 ανθρώπους που έρχονταν καθημερινά το 2015, με τους περίπου 100 και λιγότερους που έρχονται πλέον, ασχέτως με το εάν τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μια μικρή αύξηση, την οποία δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε και είναι παροδική” σημείωσε.
Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του προσφυγικού και αν εφεξής θα γίνεται αποκλειστικά από το κράτος, ο κ. Μπαλάφας διευκρίνισε “ορισμένες δραστηριότητες, σταδιακά και μελετημένα θα περάσουν στο κράτος, όπως για παράδειγμα το ζήτημα της πρωτοβάθμιας, εξω-νοσοκομειακής, υγειονομικής περίθαλψης που γινόταν μέχρι τώρα από τις ΜΚΟ, θα περάσει πλέον σε φορείς που ελέγχονται από το κράτος, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ, το Υπουργείο Υγείας, ώστε να παρέχεται, πάντα με τις αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις, από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας”.
Είπε πως η μετάβαση αυτή είναι ένα “θετικό βήμα και μια γενική κατεύθυνση, η οποία θα πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά”.
Tο να διαβάζει κανείς μυθιστορήματα είναι δείγμα ευφυούς μυαλού», γράφει η Τζέιν Ώστεν σε κάποια από τις σελίδες του βιβλίου της «Το Αββαείο του Νόρθαγκερ», σε μία σκηνή όπου η κεντρική ηρωίδα, Κάθριν Μόρλαντ, έχει μία σχετική συζήτηση με τον αδαή και κάπως χοντροκομμένο, Τζων Θορπ. Εκείνος υποστηρίζει πως το να περνάς την ώρα σου διαβάζοντας λογοτεχνικές ιστορίες είναι μεγάλο χάσιμο χρόνο, η Κάθριν, αν και διστάζει να εκφράσει σθεναρά την άποψη της, υποψιάζεται ότι ο συνομιλητής της είναι απλώς ανόητος.
Μέσα στις λίγες γραμμές που συνοδεύουν το παραπάνω περιστατικό η σπουδαία Βρετανίδα συγγραφέας και μία από τις κορυφαίες μυθιστοριογράφους της μοντέρνας παγκόσμιας λογοτεχνίας – για πολλούς η γυναίκα που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που οι σημερινοί αφηγητές διηγούνται στο κοινό τις ιστορίες τους – καταφέρνει να περιγράψει ολόκληρη την κοσμοθεωρία της, αλλά και την βασική οπτική γωνία μέσα από την οποία κοιτούσε τις συμπεριφορές των γύρω της και τις ανθρώπινες σχέσεις. Την ίδια στιγμή, οι λιγοστές αυτές γραμμές εμπερικλείουν μέσα τους μία κομψή ειρωνεία, ένα ακαταμάχητο ανασήκωμα του φρυδιού απέναντι σε κοινωνικά δεδομένα και στερεοτυπικές αντιλήψεις, απέναντι σε ό,τι γνώριζε η υψηλή κοινωνία μέχρι τότε και τα θεωρούσε λίγο ή και πολύ “politically correct”.
Για τα πραγματικά δεδομένα που περικλειόταν τη ζωή της Τζέιν Ώστεν δεν υπάρχουν πολλά διασταυρωμένα στοιχεία. Μόνο λίγα γράμματα (περίπου 160, αν και λέγεται ότι η συγγραφέας είχε πολύ έντονη αλληλογραφία και έστειλε στη ζωή της περισσόερες από 3.000 επιστολές) πάνω στα οποία βασίστηκαν οι περισσότεροι από τους μεταγενέστερους βιογράφους της. Είναι ωστόσο δεδομένο ότι η Ώστεν γεννήθηκε στο μικρό χωριό Steventon της κομητείας Hampshire, ένα μέρος με μόλις 250 κατοίκους, είχε άλλα επτά αδέλφια και ήταν γόνος μίας σχετικής εύπορης οικογένειας αν και οι δικοί της δεν μπορούσαν να θεωρηθούν πλούσιοι με την ακριβή έννοια που νοούταν κάποιος πλούσιος στην φεουδαρχική Αγγλία της Γεωργιανής περιόδου.
Κατά τα άλλα, η ζωή της σημαντικής αυτής μυθιστοριογράφου που δημιούργησε μερικούς από τους διάσημους χαρακτήρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας τυλίγεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Πλήρης απουσία συναισθηματικών ενδιαφερόντων (λέγεται ότι η Ώστεν δεν ερωτεύτηκε ποτέ και ότι αρνήθηκε κάποιες προτάσεις γάμου που της έγιναν γιατί επιθυμούσε να μείνει για πάντα στο πατρικό της). Η αδιαφορία της για τα ταξίδια και τις αλλαγές παραστάσεων. Η απόλυτη ικανοποίηση που φαίνεται πως αισθανόταν παραμένοντας σχεδόν μία ολόκληρη ζωή στο αγαπημένο σπίτι των γονιών της με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα που πέρασε στην Οξφόρδη για σπουδές όπως επίσης στο Σαουθάμπτον και στο Μπαθ όπου βρέθηκε για λίγο όπως όλες οι κοπέλες της καλής κοινωνίας της εποχής. Στο συγκεκριμένο σπίτι ήταν που έγραψε τα έξι διάσημα μυθιστορήματα της και ένα 7ο μικρότερο αλλά και λιγότερο γνωστό, καθισμένη πάντα στην ίδια μικρή ροτόντα δίπλα σε ένα μεγάλο παράθυρο.
Το στρογγυλό τραπεζάκι όπου η Τζέιν Ώστεν έγραψε τα μυθιστορήματα της.
Η αρχή για το έργο της Ώστεν έγινε με το «Έλεανορ και Μαριάν», ένα βιβλίο που αργότερα πήρε έναν από τους πιο εμβληματικούς τίτλους της αγγλικής λογοτεχνίας και έγινε blockbuster με τους Έμα Τόμσον, Κέιτ Γουίνσλετ και Χιού Γκραντ. To «Λογική και Ευαισθησία» πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1811, χωρίς το όνομα της συγγραφέως στο εξώφυλλο. Με ένα σκέτο και ασαφές “Βy A Lady” να προσθέτει επιπλέον μυστήριο στο γεγονός ότι άλλη μία γυναικεία φωνή έκανε την εμφάνιση της στα αγγλικά γράμματα, οι διακεκριμένοι κύκλοι των οποίων περιφρονούσαν έτσι κι αλλιώς βαθιά όποιον έχανε τον καιρό του διαβάζοντας λογοτεχνία αντί για σοβαρά δοκίμια.
Το πρώτο εξώφυλλο του «Λογική και Ευαισθησία».
Ακολούθησαν τα «Έμμα», «Μάνσιφλντ Παρκ», «Πειθώ», «Το Αββαείο του Νόρθαγνκερ» και το πιο διάσημο ίσως όλων «Περηφάνεια και Προκατάληψη», μία από τις πιο εμβληματικές ιστορίες έρωτα που ειπώθηκαν ποτέ. Υπάρχει λόγος που το χρονικό αγάπης του βαθύπλουτου κυρίου Ντάρσι και της αντιδραστικής Ελίζαμπεθ Μπένετ απέκτησε με το πέρασμα των χρόνων μία αίγλη μυθική, συμβολίζοντας μέχρι σήμερα την ουσία του πιο διάφανου ενδιαφέροντος για το αγαπημένο σου πρόσωπο, εκείνου του ενδιαφέροντος που δεν περιμένει αντάλλαγμα και δεν ενδιαφέρεται για την κοινωνική αποδοχή, του ενδιαφέροντος που ξεπερνάει κατά πολύ τις προσωπικές ανάγκες ενός ατόμου, εστιάζοντας στις ανάγκες που άλλου.
Και κάπως έτσι γεννήθηκε, από αυτή τη γυναίκα που έζησε τη ζωή της χωρίς έντονες συγκινήσεις και εμπειρίες αλλά και χωρίς να βιώσει η ίδια την γοητεία του μεγάλου έρωτα, το πιο μεγάλο πρότυπο ιδανικού άντρα στη παγκόσμια λογοτεχνία. Ο επιβλητικός και αυστηρός κύριος Ντάρσι με τους δύσκολους τρόπους και την πολύ τρυφερή καρδιά ερωτεύεται σχεδόν από την πρώτη στιγμή την Ελίζαμπερ Μπένετ και επιθυμεί σαν τρελόςγια τον εαυτό του αυτό που συμβούλεψε τον καλύτερο του φίλο, ο οποίος υπήρξε ερωτευμένος με την αδελφή της, να αποφύγει πάση θυσία. Να συγγενέψει με την απλοϊκή, χοντροκομμένη, άξεστη σε αρκετές στιγμές οικογένειας της.
Από την άλλη, η Ελίζαμπεθ, όπως και η Μαριάν του «Λογική και Ευαισθησία» αλλά και η Κάθριν του «Αββαείου» ήταν ένα κορίτσι βυθισμένο στα βιβλία που αγαπούσε και στους μεγάλους περιπάτους στην εξοχή, με πολύ διαφορετικά ζητούμενα και ενδιαφέροντα από τα υπόλοιπα κορίτσια του καιρού της. Σε αντίθεση όμως με άλλες ηρωίδες της Ώστεν, όπως και άλλους γνωστούς χαρακτήρες της λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, είναι ένα πλάσμα με σκληρή και άκαμπτη γλώσσα, υπόγεια ειρωνεία(χαρακτηριστικό στην αφήγηση της Ώστεν) και μία απίστευτα ξεροκέφαλη στάση ζωής. Λερώνεται περπατώντας στις λάσπες και αδιαφορεί, μένει ασυγκίνητη απέναντι στην τεράστια περιουσία του Ντάρσι, αγαπάει την οικογένεια της πολύ πιο πάνω από τον ίδιο της τον εαυτό, αλλά αντιστέκεται στις επιθυμίες με σθένος της μητέρας της όταν την πιέζει να παντρευτεί έναν άντρα που δεν αγαπάει.
Εικονογράφηση από τις πρώτες εκδόσεις του Περηφάνεια και Προκατάληψη. Η σκηνή της ερωτικής εξομολόγησης του Ντάρσι στην Ελίζαμπεθ Μπένετ.
Όποιος έχει τύχει να συναντηθεί σε μικρή ηλικία με το «Περηφάνια και Προκατάληψη» αλλά και με τα υπόλοιπα βιβλία της Ώστεν, βιβλία γεμάτα από την καθημερινότητα μίας μακρινής σε εμάς κοινωνίας, αλλά τόσο ζωντανά και αληθινά στον τρόπο που διεισδύουν και αναλύουν τις ανθρώπινες σχέσεις που μοιάζουν αναλλοίωτα στον χρόνο, έχει μάλλον καταφέρει να αποκτήσει έστω κάτι λίγο από τις δικές της αξίες για την ζωή και τον κόσμο γύρω μας. Μίας ζωής που περιφρονεί την οικονομική σίγουρα και καταξίωση και γίνεται θυσία για όσους αγαπά. Ακόμα πιο σημαντικό, γίνεται θυσία για όσους αγαπά αυτός που αγαπάμε. Μιας ζωής που είναι ευτυχισμένη με τα λίγα και μειδιάζει απέναντι σε όσους κουράζονται υπερβολικά, αναζητώντας τα υπερβολικά πολλά. Που προσφέρει απλόχερα σε όσους το αξίζουν χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα, που κρατάει τον λόγο της μέχρι το τέλος ακόμα κι αυτό είναι τελικά κόντρα στο συμφέρον της.
Δεν μοιάζει παράλογο που το σλόγκαν “I blame Mr. Darcy for my high expectations on men” («Φταίει ο κύριος Ντάρσι που έχω τόσο υψηλές προσδοκίες από τους άντρες» παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα μότο σε μπλουζάκια και κούπες στη Μεγάλη Βρετανία. Και θα παραμένει πάντα λιγάκι ανεξήγητο. Πώς μία γυναίκα που, όπως η ιστορία τουλάχιστον υποστηρίζει,δεν συνάντησε ποτέ την αγάπη ήξερε τόσο καλά τι σημαίνει να αγαπάς.
Το σπίτι της Τζέιν Ώστεν.
Πορταίτρο της Τζέιν Ώστεν.
“I have fought against my better judgement, my family’s expectations, your inferiority of your birth, my rank, I want to put them aside and ask you to end my agony. I love you. Most ardently. Please do me the honor of expecting my hand” («Πολέμησα ενάντια στην κρίση μου, στις προσδοκίες της οικογένειας μου, στην κατώτερη κοινωνική σας τάξη, τώρα θέλω να τα βάλω όλα στην άκρη και να σας παρακαλέσω να δώσετε τέλος στην αγωνία μου. Σας αγαπώ. Τρομερά. Σας παρακαλώ να μου κάνετε τιμή να δεχθείτε το χέρι μου»). Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς διαλόγους του βιβλίου στην πετυχημένη κινηματογραφική μεταφορά με την Keira Knightley και τον Matthew Macfadyen.
* Η Τζέιν Ώστεν πέθανε στα 42 της από μία σπάνια τότε ασθένεια που οι γιατροί δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν, τον Ιούλιο του 1817. Πριν από 200 ακριβώς χρόνια. Φέτος το βρετανικό κράτος την τίμησε τοποθετώντας το πορταίτρο της στην πίσω πλευρά του νέου, πλαστικοποιημένου δεκάλιρου. Ένα χαρτονόμισμα που λέγεται ότι είχε τεράστια συμβολική σημασία για την ίδια αφού αυτό ήταν το ποσό που πήρε για το πρώτο μυθιστόρημα της «Λογική και Ευαισθησία».
Αυτό το χαρακτηριστικό θα είναι το «κόσμημα-στέμμα» του iPhone, το οποίο θα αποτελεί και την μεγαλύτερη καινοτομία του
Έπειτα από τον TouchID, το σαρωτή δακτυλικού αποτυπώματος, η Apple «προχωράει» ένα βήμα παρακάτω και δίνει τη δυνατότητα στους πελάτες της να ξεκλειδώνουν το κινητό τους τηλέφωνο, χωρίς καν να το αγγίξουν.
Το τηλέφωνο θα μπορεί να χρησιμοποιεί την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου για να δει τον ιδιοκτήτη του σε μόλις λίγες εκατοντάδες χιλιοστά του δευτερολέπτου, σύμφωνα με νέες πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει τόσο από το The Korea Herald όσο και από το Bloomberg.
Αυτό το χαρακτηριστικό θα είναι το «κόσμημα-στέμμα» του iPhone, το οποίο θα αποτελεί και την μεγαλύτερη καινοτομία του.
Οι φήμες για την αναγνώριση προσώπου της Apple, η οποία θα γίνεται με έναν 3D αισθητήρα σάρωσης προσώπου, υπάρχουν εδώ και μήνες και από ο,τι φαίνεται είναι πολύ κοντά στο να γίνει πραγματικότητα, όπως αποκαλύπτει δημοσίευμα του Bloomberg.
Οι νέες αναφορές υποστηρίζουν ότι η λειτουργία του καινούριου iPhone, θα είναι απίστευτα γρήγορη, πιο ασφαλής και αρκετά πιο ακριβής.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το νέο iPhone θα περιλαμβάνει μια σειρά από χαρακτηριστικά που δεν έχουν υπάρξει ξανά σε κανένα άλλο κινητό τηλέφωνο, όπως οι υπέρυθρες κάμερες που θα επιτρέπουν στους επεξεργαστές να δουν τα πρόσωπα των ανθρώπων, ακόμα και στο σκοτάδι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι άλλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Samsung, προσπάθησαν στο παρελθόν να επιτύχουν την αναγνώριση προσώπου και ματιών στα τηλέφωνά τους.
Αλλά, χαρακτηρίστηκαν από την αδυναμία να αναγνωρίσουν πολύ γρήγορα ή με αρκετή βεβαιότητα και επομένως να καταφέρουν να προσφέρουν ένα αξιόπιστο μηχανισμό ασφαλείας.
Όπως και να έχει το μέλλον θα δείξει, καθώς η παρουσίαση του καινούριου iPhone, αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
