Έχει γραφτεί στην ιστορία ως μια από τις πιο σατανικές γυναίκες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γνωστή ως «Ύαινα του Άουσβιτς», η Irma Grese ήταν μια από τις πιο μισητές φρουρούς στο διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου είχε καταφέρει να «ξεχωρίσει» χάρη στον σαδισμό της αλλά και χάρη στην αρρωστημένη ικανοποίηση που αντλούσε από τα καθήκοντά της.
Παρά τη μικρή της ηλικία, η πωρωμένη 22χρονη φρουρός που είχε «θεοποιήσει» από τα εφηβικά της κιόλας χρόνια τον Χίτλερ, εφάρμοζε με εξαιρετική αποτελεσματικότητα σωματικές και ψυχολογικές τιμωρίες στους αιχμαλώτους, ενώ είχε αποκτήσει και τη φήμη της νυμφομανούς, που όχι μόνο πλάγιαζε με αναρίθμητους στρατιώτες των SS αλλά κακοποιούσε συστηματικά και εκατοντάδες κρατούμενες στο Άουσβιτς.
Σπάνιες φωτογραφίες της Irma Grese αλλά και άλλων γυναικών φρουρών που επέβλεπαν τη μαζική εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων στα «στρατόπεδα του θανάτου» των Ναζί είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, καθώς περιλαμβάνονται σε ένα τεράστιο αρχείο που θα διατεθεί αύριο προς πώληση σε δημοπρασία.
Το αρχείο ανήκει στον Βρετανό δικηγόρο, Leo Genn, ο οποίος εργάστηκε ως βοηθός εισαγγελέα στην Δίκη του Μπέλσεν το 1945, κατά την οποία κάθισαν στο εδώλιο 44 διοικητές και δεσμοφύλακες των πιο φονικών στρατοπέδων του Χίτλερ.
Εφτά δεκαετίες μετά την καταδίκη και την εκτέλεσή της, η μορφή της Irma Grese που διασώζεται ακέραιη μέσα από τις φωτογραφίες μας υπενθυμίζει ότι μερικές φορές ακόμα και ένα αγγελικό πρόσωπο μπορεί να κρύβει το πιο διεστραμμένο και μοχθηρό μυαλό.
Η «ύαινα του Άουσβιτς»
Η Irma Ida Ilse Grese γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1923 και υπηρέτησε ως φρουρός των SS στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς και αργότερα ως δεσμοφύλακας στη γυναικεία πτέρυγα του στρατοπέδου Μπέργκεν-Μπέλσεν.
Κόρη εργάτη σε γαλακτοβιομηχανία, η Irma πέρασε σχετικά φτωχικά παιδικά χρόνια, με τους γονείς της να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με τα πέντε παιδιά τους. Το 1936, η μητέρα της Irma αυτοκτόνησε πίνοντας υδροχλωρικό οξύ, όταν έμαθε ότι ο σύζυγός της είχε παράνομο δεσμό με την κόρη ενός ντόπιου εστιάτορα. Ο πατέρας της Irma μπήκε στο κόμμα των Ναζί το 1937 και παντρεύτηκε ξανά το 1939.
Σύμφωνα με την αδερφή της Irma, Helene Grese, η «ύαινα του Άουσβιτς» στα παιδικά της χρόνια ήταν ένα ντροπαλό και δειλό κορίτσι. «Όταν στην αυλή του σχολείου έμπλεκε σε καυγάδες δεν έμενε ποτέ να υπερασπιστεί την άποψή της αλλά το έβαζε στα πόδια».
Η Irma εγκατέλειψε το σχολείο στα 14 λόγω των χαμηλών της επιδόσεων, του bullying που δεχόταν από συμμαθητές της και της εμμονής που είχε αναπτύξει με τη ναζιστική οργάνωση κορασίδων Bund Deutscher Mädel. Στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός νοσοκόμα σε σανατόριο των SS ωστόσο δεν είχε τα προσόντα να εργαστεί ως κανονική νοσηλεύτρια και έτσι αναζήτησε διαφορετική καριέρα, πάντα εντός του ναζιστικού μηχανισμού.
Η «λαμπρή καριέρα» της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
Ως έφηβη, η Irma είχε αφοσιωθεί με ζήλο στα ναζιστικά ιδεώδη και είχε αναπτύξει εμμονή με τον Αδόλφο Χίτλερ, τον οποίο έβλεπε ως θεό της. Στα 18 της άρχισε να εκπαιδεύεται για να εργαστεί ως φρουρός των SS. Μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής της διορίστηκε αρχικά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ, όπου υπερέβη τις προσδοκίες των προϊσταμένων της χάρη στην ωμότητα με την οποία εκτελούσε τα καθήκοντά της και την τυφλή αφοσίωσή της στις ιδέες του ναζιστικού κόμματος.
Σύντομα, η Irma πήρε «προαγωγή» και εστάλη στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, όπου έμενε να «κερδίσει» το παρατσούκλι της αποδεικνύοντας καθημερινά πόσο αδίστακτη είναι. Μέχρι το 1944, η νεαρή κοπέλα είχε προαχθεί στον βαθμό Rapportführerin, πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσε να συμμετέχει στην επιλογή των κρατουμένων που θα οδηγούνταν στους θαλάμους αερίων, ένα καθήκον που η ίδια δέχθηκε με ενθουσιασμό.
Με τον καιρό, η Grese απέκτησε τη φήμη της σαδίστριας χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό. Όπως αποκαλύφθηκε στην δίκη της, αρκετοί από τους συναδέλφους της τη θεωρούσαν νυμφομανή, αφού πλάγιαζε όχι μόνο με άλλους φρουρούς των SS αλλά και με κρατούμενες, τις οποίες ανάγκαζε να υποκύψουν στις ορέξεις της είτε με βία είτε με απειλές.
Σύμφωνα με καταθέσεις, η νεαρή κοπέλα υπέβαλε σε σωματικά βασανιστήρια τις γυναίκες που κρατούνταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαστιγώνοντας το στήθος τους, κλωτσώντας τις στο πρόσωπο με τις μπότες της μέχρι να παραμορφωθούν και ξαμολώντας τα σκυλιά της εναντίον τους χωρίς καμία αιτία και αφορμή.
Σύμφωνα με άλλες αναφορές, ανάγκαζε άνδρες και γυναίκες να κρατάνε επί ώρες βαριές πέτρες με τεντωμένα χέρια πάνω από το κεφάλι τους, ενώ εκείνη τους επιθεωρούσε, χτυπώντας τους περιστασιακά με το μαστίγιο που είχε πάντα μαζί της.
Κατά τη διάρκεια αυτών των βασανιστηρίων ερεθιζόταν σεξουαλικά, με αποτέλεσμα να ζητά από όποιον φρουρό ή κρατούμενο ήταν διαθέσιμος να την ικανοποιήσει.
Στις αρχές του 1945, η Irma Grece πήρε μετάθεση στα στρατόπεδα Μπέργκερ-Μπέλσεν, όπου αιχμαλωτίστηκε από τους Βρετανούς στις 17 Απριλίου 1945. Στην ομώνυμη δίκη, που διήρκεσε 53 μέρες, αποδείχθηκε πέραν κάθε αμφιβολίας ότι οι πράξεις βίας που είχε διαπράξει ήταν προϊόν της δικής της διαστροφής και δεν οφείλονταν απλώς σε εντολές των ανωτέρων της.
Το «όμορφο τέρας», όπως χαρακτήρισε την Grece ο Τύπος της εποχής, καταδικάστηκε σε εκτέλεση δι’ απαγχονισμού και στις 13 Δεκεμβρίου του 1945 οδηγήθηκε στην κρεμάλα.
[historytoday] [thema]
