Λάρισα: Βρέφος 18 μηνών στη ΜΕΘ με σοβαρά εγκαύματα από καυτό λάδι
Σοκ προκαλεί η είδηση από τη Λάρισα, όπου ένα βρέφος μόλις 18 μηνών νοσηλεύεται διασωληνωμένο στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, το παιδί υπέστη εκτεταμένα εγκαύματα από καυτό λάδι μέσα στο σπίτι του, σε ένα τραγικό οικιακό ατύχημα που σημειώθηκε το πρωί του Σαββάτου.
Το βρέφος μεταφέρθηκε αρχικά σε νοσοκομείο άλλης θεσσαλικής πόλης, όπου οι γιατροί προχώρησαν στη διασωλήνωσή του λόγω της σοβαρότητας των τραυμάτων. Λίγο αργότερα κρίθηκε αναγκαία η διακομιδή του στη Λάρισα, ώστε να λάβει εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα. Οι γιατροί αναφέρουν ότι τα εγκαύματα εντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο και στον κορμό, ενώ η κατάσταση του παιδιού χαρακτηρίζεται κρίσιμη.
Οι ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το ατύχημα δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως, ωστόσο οι πληροφορίες συγκλίνουν πως πρόκειται για ατύχημα μέσα στο σπίτι, πιθανότατα την ώρα που κάποιος μαγείρευε. Οι αρχές εξετάζουν όλα τα δεδομένα, ενώ οι γιατροί δίνουν μάχη για να σταθεροποιήσουν την κατάσταση του παιδιού.
Τα εγκαύματα από καυτό λάδι είναι εξαιρετικά επικίνδυνα, ιδίως για τα μικρά παιδιά, καθώς το δέρμα τους είναι λεπτότερο και πιο ευαίσθητο. Οι ειδικοί υπενθυμίζουν ότι σε τέτοια περιστατικά δεν πρέπει να τοποθετείται πάγος ή βούτυρο, αλλά να ψύχεται η περιοχή με δροσερό νερό και να ζητείται άμεσα ιατρική βοήθεια. Κάθε καθυστέρηση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία.
Η τραγωδία αυτή υπενθυμίζει πόσο εύκολα μπορεί να συμβεί ένα ατύχημα στο σπίτι και πόσο σημαντικά είναι τα μέτρα πρόληψης, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν μικρά παιδιά. Οι γονείς καλούνται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, κρατώντας τα σκεύη μαγειρέματος μακριά από την άκρη της κουζίνας και μην αφήνοντας ποτέ τα παιδιά χωρίς επίβλεψη κοντά σε πηγές θερμότητας.
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος έχει πραγματοποιήσει έναν γάμο στη ζωή του, με την επίσης ηθοποιό Κατερίνα Παπαδάκη. Οι δυο τους ήταν για πολλά χρόνια μαζί και απέκτησαν στην κοινή τους πορεία δύο παιδιά, έναν γιο, που ήρθε στη ζωή τους το 2005, και μια κόρη, που ολοκλήρωσε την οικογένειά τους το 2013. Κάποια χρόνια αργότερα, οι δύο γονείς πήραν τελικά την απόφαση να χωρίσουν, ωστόσο διατηρούν πολύ καλές σχέσεις και προτεραιότητάς τους είναι τα παιδιά τους.
Εκείνα μεγαλώνουν και σιγά σιγά χαράσσουν τον δικό τους δρόμο και οι ίδιοι στέκονται δίπλα τους και τους στηρίζουν σε κάθε τους βήμα. Την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου, μάλιστα, μέσα από μία ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η Κατερίνα Παπαδάκη, έγινε γνωστό πως ο γιος τους, Ανδρέας, πέρασε δεύτερος στη σχολή που πάντα ήθελε.
Η ανάρτηση της Κατερίνας Παπαδάκη για το επίτευγμα του γιου που απέκτησε με τον Παπασπηλιόπουλο
Μετά τις σπουδές του στο τμήμα στο Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, έδωσε ξανά πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασε Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά και η μητέρα του δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά και την συγκίνησή της. Στην ανάρτησή της, λοιπόν, προσπάθησε να βρει λόγια για να εκφράσει την υπερηφάνεια της.
«Παιδί μου, συγχαρητήρια!!!
Η καρδιά μου γεμίζει περηφάνια! ❤️
Μετά από δύο χρόνια στο Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, κατάφερες να περάσεις δεύτερος με το 10% στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά – την πρώτη σου επιλογή, το όνειρο που είχες από τις Πανελλαδικές.
Με πίστη, επιμονή και δύναμη ανοίγεις μόνος σου τον δρόμο σου και μας δείχνεις ότι τα όνειρα βρίσκουν πάντα μα πάντα, τον δρόμο τους.
Φανταστείτε τη σκηνή: τέσσερα παιδιά κάθονται άνετα πάνω στα κλαδιά ενός μεγάλου δέντρου.
Ο ήλιος λάμπει, η ατμόσφαιρα είναι ανέμελη… μέχρι που δύο από αυτά βγάζουν ένα πριόνι. Και τότε όλα αλλάζουν! Αυτό που αρχικά φαίνεται αθώο, γρήγορα μετατρέπεται σε πραγματικό γρίφο.
Ένα από αυτά τα παιδιά πρόκειται να κάνει ένα τόσο προφανές λάθος, που δεν μπορείτε να μη σκεφτείτε πώς δεν το βλέπει. Όμως προσέξτε — αυτό το μικρό παιχνίδι παρατήρησης είναι πιο λογικό απ’ όσο φαίνεται.
Λοιπόν, ποιο παιδί κάνει το μεγαλύτερο λάθος; Πάρτε μια στιγμή να φανταστείτε τη σκηνή και προσπαθήστε να μαντέψετε πριν συνεχίσετε την ανάγνωση.
Μην κρίνετε βιαστικά: H παγίδα των πρώτων εντυπώσεων
Με την πρώτη ματιά, η απάντηση φαίνεται ξεκάθαρη: αυτός που πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται, σωστά; Αμέσως σκεφτόμαστε ότι θα πέσει, οπότε κερδίζει επάξια το «βραβείο του μεγαλύτερου λάθους».
Όμως αν κάνουμε ένα βήμα πίσω (κι αυτός είναι ο σκοπός του γρίφου), υπάρχουν κι άλλες λεπτομέρειες που αξίζει να προσέξουμε.
Ίσως ένα άλλο παιδί να κόβει το κλαδί όπου κάθεται κάποιος άλλος, προκαλώντας έτσι κι εκείνος κίνδυνο — μια πτώση ή ακόμα και καβγά. Ένα τρίτο παιδί φαίνεται να μην κάνει τίποτα… αλλά η αδράνεια, όταν γύρω του όλοι ενεργούν, δεν είναι πάντα η πιο έξυπνη επιλογή.
Και τι να πούμε για εκείνον που παρακολουθεί τη σκηνή ατάραχος χωρίς να επέμβει; Είναι ο σοφότερος — ή απλώς αδιάφορος;
Η λογική πίσω από τον γρίφο
Αυτό το μικρό παιχνίδι παρατήρησης δεν είναι μόνο διασκέδαση — σας καλεί να σκεφτείτε τη δική σας συμπεριφορά. Στη ζωή, κι εμείς πολλές φορές «πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε» — χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε.
Δρούμε μηχανικά, βιαζόμαστε ή παίρνουμε αποφάσεις από φόβο μήπως χάσουμε κάτι… και τελικά βλάπτουμε τη δική μας ισορροπία. Αυτή η απλή εικόνα είναι μια τέλεια μεταφορά για τη διαφορά ανάμεσα στο να ενεργείτε γρήγορα και στο να ενεργείτε σοφά.
Ποια είναι λοιπόν η απάντηση;
Αν μαντέψατε ότι το παιδί με το κόκκινο καπέλο (νούμερο 4) κάνει το μεγαλύτερο λάθος, συγχαρητήρια! Είναι εκείνο που πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται — και είναι σίγουρο ότι θα πέσει.
Ένα προφανές λάθος — αλλά βαθιά ανθρώπινο: να ενεργούμε χωρίς να σκεφτούμε τις άμεσες συνέπειες.
Το κρυμμένο δίδαγμα
Αυτό το χαριτωμένο παιχνίδι σας θυμίζει μια παγκόσμια αλήθεια: πριν δράσετε, είναι πάντα καλύτερο να κάνετε ένα βήμα πίσω.
Πόσες φορές αντιδράτε αυθόρμητα, χωρίς να αναλύσετε την κατάσταση;
Πόσο συχνά παίρνετε αποφάσεις που, με λίγη περισσότερη σκέψη, θα ήταν εντελώς διαφορετικές;
Στην καθημερινότητα, το «πριονίζετε το κλαδί που κάθεστε» μπορεί να πάρει πολλές μορφές: να δεχτείτε ένα έργο ενώ δεν έχετε χρόνο, να πείτε «ναι» ενώ θέλετε να πείτε «όχι», ή να αγνοήσετε ένα πρόβλημα ελπίζοντας πως θα λυθεί μόνο του.
Το κλειδί είναι να μάθετε να παρατηρείτε πριν ενεργήσετε.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να πάρετε μια σημαντική απόφαση, θυμηθείτε αυτή την εικόνα: τέσσερα παιδιά, ένα δέντρο, ένα πριόνι… και ένα λάθος που αλλάζει τα πάντα.
Κι εσείς — μαντέψατε τη σωστή απάντηση με την πρώτη;
Ο Σάκης Ρουβάς πέρασε δύσκολες στιγμές τις τελευταίες ημέρες, καθώς η μητέρα του βρέθηκε στο νοσοκομείο λόγω ενός προβλήματος που αντιμετώπισε.
Δύσκολες ώρες βίωσε ο Σάκης Ρουβάς, αφού η μητέρα του, λόγω ενός προβλήματος υγείας που αντιμετώπισε, χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε κλινική στην Αθήνα. Ο γνωστός τραγουδιστής δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό της, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά την τεράστια αδυναμία που της έχει.
Η πρόσφατη επίσκεψη της Μαρίας Παναρέτου στην Αθήνα από την Κέρκυρα, όπου ζει μόνιμα, αυτή την φορά δεν έγινε μόνο για να δει τα παιδιά και τα εγγόνια της, αλλά και για ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε πρόσφατα και που την οδήγησε στην κλινική.
Το πρωινό της Πέμπτης και αφού όλες οι εξετάσεις πήγαν πολύ καλά, ο προσωπικός της γιατρός Μανώλης Καλλιέρης, Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας Λευκωσίας και διευθυντής της μονάδας εμφραγμάτων σε ιδιωτικό νοσοκομείο, ανέβασε μια φωτογραφία, μαζί με τον διάσημο καλλιτέχνη και την Μαρία Παναρέτου που πήρε εξιτήριο.
Η φωτογραφία μέσα από το νοσοκομείο
Δυνατή και χαμογελαστή δίπλα στον γιατρό και στον γιο της, η ίδια δεν σταμάτησε να ευχαριστεί το ιατρικό προσωπικό για την φροντίδα και τη στήριξη που της πρόσφεραν καθ’όλη την διάρκεια της νοσηλείας της.
“Ευχές για γρήγορη ανάρρωση και καλή υγεία, στη μητέρα ενός καλλιτέχνη που μας χαρίζει πολλές ευχάριστες στιγμές” έγραφε κάτω από την ανάρτησή του ο Καθηγητής Καρδιολογίας με τον Σάκη – με τον οποίο συνδέεται με χρόνια φιλία – και με την μητέρα του.
Ο Σάκης που βρισκόταν συνεχώς στο πλευρό της, φρόντισε να κρατήσει χαμηλούς τόνους αποφεύγοντας τα φώτα της δημοσιότητας, όπως αναφέρει το youweekly.gr. Ωστόσο άνθρωποι από το περιβάλλον του αποκάλυψαν πως δεν έφυγε στιγμή από κοντά της αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά πόσο δεμένος είναι μαζί της.
Ποιος είναι ο άνδρας που κατάφερε να κλέψει την καρδιά της
Η καταξιωμένη δημοσιογράφος, Έμυ Λιβανίου, και ο εφοπλιστής, Πέτρος Παππάς, διατηρούν μια σταθερή και διακριτική σχέση τα τελευταία δύο χρόνια.
Η γνωριμία τους έγινε τυχαία, σε μια κοσμική έξοδο μέσα από κοινή παρέα, όμως από εκείνη τη βραδιά φάνηκε πως υπήρχε αμέσως μια ιδιαίτερη χημεία μεταξύ τους. Από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις, ο δεσμός τους άρχισε να δυναμώνει και πολύ σύντομα έγιναν αχώριστοι.
Η σχέση τους εξελίχθηκε με φυσικότητα και ταχύτητα, οδηγώντας τους στην απόφαση να κάνουν το επόμενο βήμα στη σχέση τους και να συγκατοικήσουν στην πολυτελή κατοικία του Πέτρου Παππά στην Εκάλη.
Για την Έμυ Λιβανίου, αυτή η σχέση σηματοδότησε μια νέα, πιο ώριμη φάση στη ζωή της, καθώς δίπλα στον Πέτρο Παππά βρήκε έναν άνθρωπο που τη σέβεται, τη στηρίζει και την αγαπά ειλικρινά.
Ποιος είναι άνδρας που της έκλεψε την καρδιά
Ο Πέτρος Παππάς είναι από τους πιο διακεκριμένους Έλληνες επιχειρηματίες στον χώρο της ναυτιλίας, με πολυετή εμπειρία και ηγετική παρουσία στη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα. Από τον Ιούλιο του 2014 υπηρετεί ως Διευθύνων Σύμβουλος (CEO) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Star Bulk Carriers», μίας από τις μεγαλύτερες εταιρείες μεταφοράς ξηρού φορτίου παγκοσμίως.
Από την ίδρυση της εταιρείας έως τον Ιούλιο του 2014 είχε διατελέσει μη εκτελεστικός πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και μέλος του, ενώ υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Star Maritime» από την ίδρυσή της.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του ως επικεφαλής και διαχειριστής στη ναυτιλιακή βιομηχανία, ο κ. Παππάς έχει εμπλακεί σε περίπου 300 αγοραπωλησίες πλοίων. Το 1989, ίδρυσε την «Oceanbulk Maritime S.A.», μια ναυτιλιακή εταιρεία μεταφοράς ξηρού φορτίου, η οποία έχει διαχειριστεί πλοία συνολικής χωρητικότητας έως 1,6 εκατομμυρίων τόνων deadweight. Έχει επίσης ιδρύσει συνδεδεμένες εταιρείες της «Oceanbulk», οι οποίες δραστηριοποιούνται στους τομείς της ιδιοκτησίας και της διαχείρισης πλοίων.
Γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1953 και έχει λάβει πτυχίο Οικονομικών και μεταπτυχιακό τίτλο MBA από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, Άνν Άρμπορ. Το 2014 τιμήθηκε με το βραβείο «Ναυτιλιακή Προσωπικότητα της Χρονιάς» στα Lloyd’s List Greek Shipping Awards, αναγνωρίζοντας τη σημαντική του προσφορά στην ελληνική και διεθνή ναυτιλία.
Ο κ. Παππάς είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του UK Defense Club, ενός κορυφαίου ασφαλιστικού οργανισμού που παρέχει υπηρεσίες νομικής προστασίας στη ναυτιλιακή βιομηχανία παγκοσμίως, και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (UGS).
Θυμίζουμε ότι η Έμυ Λιβανίου είναι μητέρα δύο παιδιών, του Κωνσταντίνου και της Αλεξάνδρας, τα οποία απέκτησε από τον πρώτο της γάμο. Ο γιος της, Κωνσταντίνος, τέλειωσε το μεταπτυχιακό του στις ΗΠΑ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, ενώ η κόρη της, Αλεξάνδρα, έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της στη Νομική στην Αγγλία και την Αμερική.
Οι σχέσεις του Πέτρου Παππά με τα παιδιά της είναι εξαιρετικές, όπως και της Έμυς Λιβανίου με τα δικά του παιδιά, τη Μιλένα και τον Αλέξανδρο, οι οποίοι ακολουθούν τα χνάρια του πατέρα τους στον χώρο της ναυτιλίας.
Η σχέση του Πέτρου Παππά και της Έμυς Λιβανίου φαίνεται να βασίζεται σε αμοιβαίο σεβασμό, εμπιστοσύνη και πραγματική συντροφικότητα. Οι δυο τους έχουν καταφέρει να χτίσουν έναν δεσμό ισορροπημένο και ήρεμο, μακριά από τη δημοσιότητα, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον στις προσωπικές και επαγγελματικές τους διαδρομές. Δίπλα του, η Έμυ Λιβανίου έχει βρει έναν άνθρωπο που τη θαυμάζει και τη σέβεται, ενώ εκείνος έχει στο πλευρό του μια γυναίκα με ευαισθησία, παιδεία και δυναμισμό.
Ανατροπή στην αγορά: Νέο κρατικό πρόγραμμα φέρνει ηλεκτρικό αυτοκίνητο σε κάθε νοικοκυριό
Μια νέα εποχή για την ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα ξεκινά από τον Σεπτέμβριο 2026.
Η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα επιδότησης leasing ηλεκτρικών αυτοκινήτων, το οποίο υπόσχεται να βάλει ένα καινούργιο “πράσινο” όχημα ακόμη και στα πιο ευάλωτα νοικοκυριά.
Η μεγάλη αλλαγή – Επιδότηση έως 18.000€ για νέο ηλεκτρικό όχημα
Στόχος του προγράμματος είναι η δραστική μείωση του κόστους απόκτησης ηλεκτρικού αυτοκινήτου, ώστε να καταστεί προσιτό σε όλους.
Η επιδότηση θα κυμαίνεται από 13.000 έως 18.000 ευρώ ανά όχημα, ποσό που θα καταβάλλεται σταδιακά μέσα στη διάρκεια του leasing – μειώνοντας έτσι τη μηνιαία δόση ακόμη και κάτω από 150 ευρώ.
Για πρώτη φορά, ο δικαιούχος δεν θα χρειάζεται προκαταβολή.
Μετά το πέρας της τριετούς μίσθωσης, θα έχει τη δυνατότητα:
είτε να κρατήσει το αυτοκίνητο, καταβάλλοντας την υπολειπόμενη αξία,
είτε να το αντικαταστήσει με νέο και να συνεχίσει το πρόγραμμα.
Τι καλύπτει η επιδότηση
Το πρόγραμμα είναι ολοκληρωμένο και καλύπτει πολλαπλές δαπάνες, ώστε η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση να γίνει όσο το δυνατόν πιο απλή:
Το μεγαλύτερο ποσοστό της μηνιαίας δόσης leasing
Την αγορά και εγκατάσταση οικιακού φορτιστή
Επιλογή χωρίς προκαταβολή
Δυνατότητα ανανέωσης στόλου κάθε 3 χρόνια
Ποιοι είναι οι δικαιούχοι
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε νοικοκυριά με χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα, που θα καθοριστούν βάσει ευρωπαϊκών εισοδηματικών κριτηρίων.
Προτεραιότητα θα έχουν:
οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες,
οι πολύτεκνες οικογένειες,
και όσοι διαμένουν σε περιοχές με υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση.
Στόχος είναι να συνδυαστεί η κοινωνική δικαιοσύνη με την πράσινη μετάβαση, ώστε η ηλεκτροκίνηση να μην είναι πολυτέλεια, αλλά δικαίωμα για όλους.
Από πού χρηματοδοτείται
Η Ελλάδα θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα μέσω του Κοινωνικού Κλιματικού Μηχανισμού της Ε.Ε. (Social Climate Fund), από τον οποίο αναμένεται να λάβει πάνω από 8 δισ. ευρώ για την περίοδο 2026–2032.
Το συγκεκριμένο κονδύλι προορίζεται για δράσεις που στηρίζουν τα νοικοκυριά στη μετάβαση προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών.
Τι πρέπει να γνωρίζεις
Αρχικός προϋπολογισμός: 150 εκατ. ευρώ
Αριθμός ωφελούμενων: περίπου 10.000 νέα ηλεκτρικά οχήματα
Μοντέλο εφαρμογής: βασισμένο στο γαλλικό σύστημα “leasing pour tous”, που έχει ήδη στεφθεί με επιτυχία
Έναρξη αιτήσεων: αναμένεται το επόμενο διάστημα, με στόχο την έναρξη πριν από το τέλος του έτους
Ένα πρόγραμμα με κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα
Δεν πρόκειται απλώς για μια ακόμη επιδότηση, αλλά για δομική παρέμβαση που φέρνει την ηλεκτροκίνηση στις γειτονιές που μέχρι σήμερα δεν είχαν πρόσβαση στη νέα τεχνολογία.
Ένα σχέδιο που συνδυάζει πράσινη ανάπτυξη, κοινωνική στήριξη και οικονομική ανακούφιση.
Μουσικό αντίο από την μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού
Ήχοι από αγαπημένα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου συνόδευσαν το φέρετρο του σπουδαίου δημιουργού έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών, με τη μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού να παιανίζει μουσικές που σημάδεψαν γενιές.
Δείτε το βίντεο:
Το πρώτο τραγούδι ήταν το «Τι έπαιξα στο Λαύριο». Στη συνέχεια ακούστηκε η «Συννεφούλα μου», και ο κόσμος χειροκροτούσε ρυθμικά, σαν να έλεγαν με αυτό τον τρόπο το δικό τους «αντίο». Μια στιγμή γεμάτη συγκίνηση, που θυμίζει ότι η μουσική του Σαββόπουλου ένωσε γενιές και άγγιξε ψυχές.
Υπό τους αγαπημένους αυτούς ήχους ξεκίνησε η αυτοκινητοπομπή για το Α’ Νεκροταφείο όπου θα γίνει η ταφή του μοναδικού Διονύση Σαββόπουλου.
Δειτε τις φωτογραφίες:
Σε κλίμα οδύνης τελέστηκε στη Μητρόπολη Αθηνών η κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω του τεράστια παρακαταθήκη, αλλά κι ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Η σορός του βρισκόταν από τις 8:30 έως τις 11:30 στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, όπου πλήθος κόσμου, πολιτικοί, καλλιτέχνες, συγγενείς και φίλοι, απεύθυναν το τελευταίο «αντίο» στον ανεπανάληπτο δημιουργό που σφράγισε την ελληνική μουσική.
Επικήδειους εκφώνησαν μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, η τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης, ο γιος του, ο εγγονός του, ο Σταμάτης Φασουλής, η γιατρός Α. Κοτανίδου και ο Α. Κυριστόπουλος. Στον επικήδειό του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε με συγκίνηση για τον Δ. Σαββόπουλο, χαρακτηρίζοντάς τον «Χρονογράφο του νεοελληνικού ταξιδιού επί μισό αιώνα». Ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι «η κληρονομιά του Σαββόπουλου δεν αποτελεί μόνο τεράστιο κεφάλαιο της καλλιτεχνικής μας ιστορίας αλλά και κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης. Προσέθεσε ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος συμβάδισε με τη ζωή της χώρας στις χαρές ενώ προειδοποιούσε στις “ανηφόρες” έχοντας πάντα τη δική του άποψη για τα πράγματα “ανοιχτή αλλά ποτέ αιχμάλωτη δογμάτων”.
Έφερε το ροκ κοντά στο λαϊκό και το δημώδες έτσι και στο κοινωνικό πεδίο, από τις οραματικές ιδέες της Αριστεράς συναντήθηκε με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης» είπε και ανέφερε στίχους από τον «Άγγελο Εξάγγελο» που -όπως συμπλήρωσε- τους ξεχώρισε επειδή αποτελούν ευθύ και δημόσιο λόγο που γεφυρώνουν τον κόσμο της Τέχνης με τον πραγματισμό της πολιτικής. «Μια απόδειξη όπου η καλλιτεχνική ευαισθησία γίνεται πολύ πιο περιγραφική και πολύ πιο ισχυρή από κάθε πολιτικό επιχείρημα» προσέθεσε ο κ. Μητσοτάκης χαρακτηρίζοντας τον εκλιπόντα «αιρετικό στα σχόλια του» που δεν αρνήθηκε «ποτέ την πρόκληση της αμφισβήτησης», και «πατριώτη που αγαπούσε τον τόπο του ειλικρινά μιλώντας με τη βραχνή φωνή πότε του αφηγητή και πότε του επικριτή κάθε λάθους, του κράτους ή του πολίτη, ώστε η στάση του να μετατρέπεται σε έναν αόρατο συντελεστή στην εξίσωση της Δημοκρατίας». «Δεν ήταν μόνο η δημόσια συμπεριφορά του Διονύση» -είπε ο πρωθυπουργός- «που ένωνε στο πρόσωπο του την Τέχνη με την πολιτική», επισημαίνοντας ότι δεν δέχθηκε ποτέ δημόσιες θέσεις και αξιώματα, αλλά ήταν «και το μήνυμα της ενότητας και της κοινότητας των Ελλήνων που διέτρεχε το έργο και τη δράση του».
Ο κ. Μητσοτάκης αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με ένα «μεγάλο ευχαριστώ στο όνομα τόσων γενεών» που σφράγισε η διαδρομή του. Από την πλευρά της η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναφέρθηκε στην κοινή τους καταγωγή από την πόλη της Θεσσαλονίκης λέγοντας: «Βαπτίστηκες στην ποιητικότητα και την πνευματικότητά της. Στις πολυπολιτισμικές της παραστάσεις, τα βιώματα και τα τραύματά της, σε αυτή την πόλη της βαριάς και γλυκιάς συνάμα έμπνευσης. Της δικής μας πόλης, της γενέθλιας γης και της αναφοράς μας της κοινής. Ίσως αυτή η μνήμη, οι αφηγήσεις των πρώτων και των νεανικών χρόνων, που προλάβαμε να μοιραστούμε, να σε έκαναν να με αποκαλείς “η καινούργια παιδική μου φίλη».
Όπως είπε η κ. Σακελλαροπούλου «Το φορτηγό πέρασε από την εθνική και σε πήγε μακριά, στα πέρα μέρη, και έτσι ξεκίνησε το δικό σου και μαζί το δικό μας ταξίδι. Τραγούδησες για μας, για τον λαό, το έθνος και την ιστορία, την παράδοση και το μοντέρνο, την ταυτότητά μας, τη σύνθεση ανατολής και δύσης. Αλλά και για τη μικρή μας τη ζωή, για τον καθένα μας προσωπικά. Τόσες μουσικές, τόσοι στίχοι, πάντα τα σκεφτόσουν ενιαία, έλεγες, σαν σύνολο και μετά άνθιζε ο καρπός της δημιουργίας, της ιδιοφυίας. Με τα τραγούδια σου ερωτευθήκαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, λυτρωθήκαμε. Συνδεθήκαμε με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
Άγγιξες τις ψυχές μας με τρόπο ανεξίτηλο, η φωνή σου θα αντηχεί για πάντα μέσα μας και η μνήμη σου θα ζει σε κάθε νότα και σε κάθε λέξη που μας άφησες. Το έργο σου δεν είναι μόνο μια μουσικά αποτυπωμένη, πολιτική και πολιτισμική ιστορία του τόπου μας. Είναι μια σπουδή ποιητική, μια γλώσσα σαββοπουλική, τολμηρή και τρυφερή, ανατρεπτική και θεραπευτική, που μιλά της καθεμιάς γενιάς, καινούργιας και παλιάς». Προσέθεσε ακόμα ότι «έγινες, ήσουν και παρέμεινες μέχρι το τέλος αληθινός, όπως υποσχέθηκες όταν άφηνες πίσω σου τη Θεσσαλονίκη. Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου, ούτε επί χούντας, στη φυλακή, απέναντι στα σκοτάδια και τη λογοκρισία. Δεν σύρθηκες από το κοινό σου, ήσουν πάντα μπροστά, ακόμη και απέναντί του. Πέρασες από τον θρίαμβο στην αποδοκιμασία, όταν ενόχλησες με την κριτική σου ματιά.
Στάθηκες όμως όρθιος με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά, και επέστρεψες, μας ξανακέρδισες. Με την Άσπα πάντα δίπλα σου να λάμπει και να σε στηρίζει». «Και ήρθαν τα χρόνια τα τελευταία, με τη δοκιμασία της υγείας, αλλά και τον δικό σου τρόπο του αποχαιρετισμού, τις γεμάτες κόσμο και ρυθμό συναυλίες, το βιβλίο του απολογισμού και της συμφιλίωσης. Με τις φιλόξενες βραδιές, τους φίλους και τις αναμνήσεις. Με την πληρότητα της ζωής, την παρουσία σου να μας γεμίζει και να μας φωτίζει. Και την πίστη σου ότι “όλα είναι εδώ, τίποτα δεν χάνεται. Κι αυτοί που έφυγαν, εδώ είναι. Καταγόμαστε από τόπους φωτός”.
xΘα στην προσέχουμε την Άσπα, να είσαι ήσυχος. Καλό ταξίδι, Διονύση αγαπημένε» κατέληξε στον επικήδειό της η τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όταν βγήκε η σορός από την εκκλησιά η μπάντα του ΠΝ παιάνισε τη «Συννεφούλα» και το «Μη μιλάς άλλο για αγάπη» με τον κόσμο να χειροκροτά και να τραγουδά τα λόγια των αγαπημένων του τραγουδιών. Υπό τους αγαπημένους αυτούς ήχους και σε κλίμα βαθιά συγκίνησης ξεκίνησε η αυτοκινητοπομπή για το Α’ Νεκροταφείο όπου θα γίνει η ταφή του μοναδικού Διονύση Σαββόπουλου.
Με βαθιά συγκίνηση ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αποχαιρέτησε τον σπουδαίο δημιουργό, μιλώντας για την προσφορά και το αποτύπωμά του στον πολιτισμό
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στάθηκε με λόγια ευγνωμοσύνης και τιμής απέναντι στον Διονύση Σαββόπουλο, υπενθυμίζοντας πως η πρώτη συναυλία που παρακολούθησε ως παιδί στη Λευκωσία ήταν δική του και ότι από τότε επηρέασε βαθιά την πορεία του ως καλλιτέχνη και ως ανθρώπου.
Δείτε το βίντεο:
«Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια. Τα χαιρόσουν», είπε, περιγράφοντας την αγάπη του Σαββόπουλου για τη συλλογική χαρά και το γλέντι. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον καθοριστικό του ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής μουσικής ταυτότητας: «Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθέρωσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη, ανέδειξες το πολύτιμο, ανέβασες το επίπεδο της χώρας συλλογικά και το επίπεδο του καθενός».
Μέσα από τα λόγια του, μετέφερε επίσης προσωπική συγκίνηση, αναφέροντας: «ο Σαββόπουλος καταργεί το πένθος», ενώ στη συνέχεια διερωτήθηκε: «Γιατί έκλαψα τοσο; Για ποιον; Για σένα ή για μένα;». Παρουσίασε τις αντιφάσεις που χαρακτήριζαν τον συνθέτη, περιγράφοντάς τον ως άνθρωπο με πνευματικότητα αλλά και έντονη βιωματική σχέση με τη ζωή, σημειώνοντας: «Δεν ξέραμε πότε ήσουν ρόλος και πότε ο εαυτός σου».
Ολοκληρώνοντας τον αποχαιρετισμό του, τόνισε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του δημιουργού και την πνευματική του παρακαταθήκη: «Μόνο ένας απείθαρχος θα μπορούσε να φτάσει εκεί που έφτασες. Θέλαμε να σε εξηγήσουμε, ήσουν ανεξήγητος. Στην τελευταία σου συναυλία ήσουν πιο ευάλωτος και πιο σίγουρος από ποτέ», είπε, και έκλεισε με τη φράση: «Φεύγεις γιορτινός και αιώνιος αφήνοντάς μας τα ανεκτίμητα δώρα του περάσματός σου από τη γη».
Η μοιχεία είναι ένα ζήτημα που ερμηνεύεται κατά το δοκούν από τις θρησκείες ή τις νομοθεσίες των εκάστοτε χωρών.
Στις διαστάσεις του χώρου και του χρόνου, στη ροή της ιστορίας, τη βρίσκουμε από συμβατή με τις κοινωνικές αντιλήψεις, έως δαιμονοποιημένη, κυρίως όμως ως ηθικά παραβατική.
Στα τέλη Φεβρουαρίου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την πιθανότητα ποινικοποίησης της μοιχείας. Σε πλήρη αντιδιαστολή, πριν από τρία χρόνια οι μετοχές των νοτιοκορεατικών εταιρειών προφυλακτικών εκτινάχθηκαν στα ύψη, μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας να αποποινικοποιήσει τη μοιχεία, που μέχρι τότε τιμωρούνταν με ποινή φυλάκισης!
Στην Ελλάδα ουδέποτε τέθηκε ως γνωστόν θέμα μη νομιμότητας.
Υπήρξε μάλιστα μια περιοχή, με τη δική της ιδιαίτερη κουλτούρα στο θέμα της μοιχείας. Τόσο ακραία που να παραπέμπει στην πολυγαμία, η οποία είναι αποδεκτή σε πολλές χώρες της Αφρικής, τη Σαουδική Αραβία, την Ινδονησία και άλλες ασιατικές.
Όμως εδώ δεν μιλάμε για επισημοποίηση παράλληλης σχέσης, αλλά για την εκούσια αποδοχή μιας νόμιμης και μιας «παράνομης» εις βάρος των γυναικών, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ήταν Δεκέμβριος του 1960, όταν η Χώρα Γορτυνίας στο νόμο Αρκαδίας (στα σύνορα με την Ηλεία) απασχόλησε για έναν πρωτοφανή λόγο την κοινή γνώμη σε πανελλήνιο επίπεδο.
Τη δεκαετία του ‘60 το χωριό είχε 750 μόνιμους κατοίκους και περίπου 120 οικογένειες. Απείχε 1,5 ώρα με το «ζώο» από τον Πύργο και οι κάτοικοί της ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, με εξαίρεση κάποιους γαιοκτήμονες.
Ο τραυματισμός ενός άνδρα και το ρεπορτάζ ενός δημοσιογράφου για τις συνθήκες του ατυχήματος, έφεραν στο φως ένα κοινωνικό φαινόμενο, η διαιώνιση του οποίου βασιζόταν στην «ομερτά».
Όπως αναφέρει η «Μηχανή του Χρόνου», το «λαβράκι» βγήκε όταν ο ρεπόρτερ πλησίασε ανυποψίαστος τη γυναίκα που καθόταν δίπλα στον τραυματισμένο άνδρα. «Εγώ είμαι η δεύτερη γυναίκα, έχουμε ένα παιδί μαζί και τώρα είμαι έγκυος στο δεύτερο. Δεν είμαστε παντρεμένοι. Να σας πει η σύζυγός του τι συνέβη που κάθεται δίπλα μου», του είπε εκείνη με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Προφανώς ήταν κάτι που της ξέφυγε, καθώς ό,τι συνέβαινε έως τότε στο «Γαλατικό Χωριό» ήταν καλά κρυμμένο στη σκιά.
Ο Τύπος της εποχής μύρισε… αίμα και με συνοπτικές διαδικασίες ανήγαγε σε σκάνδαλο το «αμαρτωλό χωριό των έκλυτων ηθών». Έκανε λόγο για «Ιψενικά Τρίγωνα», φράση που παραπέμπει στα ερωτικά τρίγωνα που είχε την τάση να δημιουργεί στα έργα του ο μεγάλος Νορβηγός δραματουργός Ερρίκος Ίψεν.
Ψάχνοντας το θέμα, ο εν λόγω ρεπόρτερ συμπέρανε ότι στο χωριό καθιερώθηκε μια κατάσταση εγνωσμένης ανηθικότητας, με άγραφους νόμους την οποία ανέχονταν μέχρι και οι αστυνομικές αρχές και η Εκκλησία.
Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο γιατρός του χωριού προσπάθησε να αποδώσει το φαινόμενο χρονολογικά στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, όταν οι δυο γυναίκες ήταν απολύτως νόμιμες. Φυσικά δεν ήταν αυτός ο λόγος, διότι αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα ίσχυε για όλη την ελληνική (αν όχι επικράτεια) περιφέρεια.
Η αιτία κρυβόταν αλλού.
Στο χωριό είχε επιβληθεί η «ανδροκρατούμενη» αντίληψη ότι όποια γυναίκα δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, ο σύζυγός της είχε το δικαίωμα να τεκνοποιήσει με άλλη γυναίκα και να ζήσει κάτω από την ίδια στέγη με τη νόμιμη σύζυγό του. Έτσι, σε κάποιες οικογένειες οι άνδρες έκαναν παιδιά μόνο με τις ερωμένες τους.
Αρχικά οι γυναίκες του χωριού εκδήλωναν δειλά-δειλά την αντίθεση τους, αλλά με τον καιρό η κατάσταση έγινε αποδεκτή, ως κάτι φυσιολογικό. Και με την πάροδο των χρόνων έγινε βολική ακόμα και για άνδρες του χωριού που είχαν παιδιά με τη γυναίκα τους, αλλά ήθελαν μια ερωτική «αναβάθμιση» στη ζωή τους.
Έτσι, σιγά – σιγά διαμορφώθηκε ένα περιβάλλον κοινωνικής ανοχής στην ύπαρξη μιας «επίσημης ερωμένης». Σταδιακά τα ερωτικά τρίγωνα των έγγαμων ζευγαριών άρχισαν να «νομιμοποιούνται».
Υποτίθεται ότι η Εκκλησία και οι αστυνομικές αρχές προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά όπως είχε δηλώσει ο τότε διευθυντής της Χωροφυλακής «από την στιγμή που δεν αντιδρούν οι νόμιμες σύζυγοι, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Σήμερα βέβαια και μολονότι η κοινωνία έχει αποσυντηρικοποιηθεί σε σχέση με το ‘60, το φαινόμενο έχει εκλείψει. Η μικρή κοινωνία της Χώρας Γορτυνίας τράβηξε τον αντίθετο δρόμο από την υπόλοιπη Ελλάδα, αποκηρύσσοντας σταδιακά το καμουφλαρισμένο «ένοχο» παρελθόν της.
Ένα παρελθόν που προσομοιάζει με… παιχνιδάκι τα ερωτικά τρίγωνα του Ίψεν. Επιβεβαιώνοντας ότι η φαντασία ωχριά πολλές φορές μπροστά στην πραγματικότητα.
Βρετανία: 12χρονος πέθανε μετά από «Blackout Challenge» – «Μια στιγμή άλλαξε τα πάντα»
Νεκρός 12χρονος Αγγλος μετά την επικίνδυνη τάση «blackout challenge» – «Ο Σεμπάστιαν ήταν μόλις 12 ετών. Ένα αγόρι γεμάτο όνειρα, πάθος και απίστευτο ταλέντο».
Ένα 12χρονο αγόρι στη Αγγλία πέθανε έπειτα από μια επικίνδυνη πρόκληση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γνωστή ως «blackout challenge», σύμφωνα με τη σελίδα GoFundMe που δημιουργήθηκε μετά τον θάνατό του.
Η αστυνομία στο δυτικό Γιορκσάιρ κλήθηκε από διασώστες σε κατοικία. Το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου δυστυχώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
«Η αστυνομία κλήθηκε από συναδέλφους του ασθενοφόρου σε μια διεύθυνση στο Manor Grove, Castleford, στις 6:06 μ.μ. μετά από αναφορές για ανησυχία για την ασφάλεια ενός παιδιού», ανέφερε η αστυνομία σε ανακοίνωσή της.
Οι αστυνομικές αρχές δήλωσαν ότι η υπόθεση δεν αντιμετωπίζεται ως ύποπτη, ωστόσο έχουν ξεκινήσει έρευνες για λογαριασμό του ιατροδικαστή της περιοχής, προκειμένου να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια του τραγικού συμβάντος.
Θάνατος 12χρονου: «Η στιγμή στο διαδίκτυο που άλλαξε τα πάντα»
Η διοργανώτρια της καμπάνιας στο GoFundMe Agnieszka Czerniejewska ανέφερε ότι το παιδί ονομαζόταν Σεμπάστιαν και ότι «μια επικίνδυνη διαδικτυακή τάση του στέρησε τη ζωή». Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στην τάση «blackout challenge», η οποία ενθαρρύνει παιδιά και εφήβους να προκαλούν εσκεμμένα ασφυξία στον εαυτό τους, πράξη που μπορεί να στερήσει το οξυγόνο από τον εγκέφαλο και να οδηγήσει σε εγκεφαλική βλάβη ή θάνατο.
Η Agnieszka Czerniejewska υπογράμμισε ότι οι γονείς του Σεμπάστιαν τού παρείχαν αγάπη και φροντίδα, «αλλά αυτή η μία στιγμή στο διαδίκτυο άλλαξε τα πάντα». Η ίδια απηύθυνε έκκληση σε όλους τους γονείς να εμπλέκονται ενεργά στη διαδικτυακή ζωή των παιδιών τους, να ρωτούν τι βλέπουν, με ποιους μιλούν και τι τους επηρεάζει. «Ρωτήστε τι βλέπουν, με ποιον μιλάνε, τι τους εμπνέει. Να είστε παρόντες. Μην υποθέτετε: «Το παιδί μου δεν θα το έκανε ποτέ αυτό». Ο διαδικτυακός κόσμος μπορεί να είναι τόσο επικίνδυνος όσο ο πραγματικός – μερικές φορές ακόμη περισσότερο», έγραψε.
«Ο Σεμπάστιαν ήταν μόλις 12 ετών. Ένα αγόρι γεμάτο όνειρα, πάθος και απίστευτο ταλέντο. Μάθαινε μόνος του να παίζει κιθάρα και πλήκτρα και λάτρευε να ζωγραφίζει. Πάντα χαμογελαστός, ευγενικός και γεμάτος χαρά», αναφέρεται στο GoFundMe.
Μέχρι στιγμής, η εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων έχει συγκεντρώσει πάνω από 4.100 δολάρια για τη στήριξη της οικογένειας του άτυχου παιδιού.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Independent το 2022, τουλάχιστον 20 θάνατοι παιδιών είχαν συνδεθεί με την τάση «blackout challenge» μέσα σε διάστημα μόλις 18 μηνών, με τα 15 από τα θύματα να είναι ηλικίας 12 ετών ή και μικρότερα.
Τη δεκαετία του ‘60 το χωριό είχε 750 μόνιμους κατοίκους και περίπου 120 οικογένειες. Απείχε 1,5 ώρα με το «ζώο» από τον Πύργο και οι κάτοικοί της ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, με εξαίρεση κάποιους γαιοκτήμονες.
