Σοκαριστικό ατύχημα για τη Ρίκα Διαλυνά: Η σπονδυλική της στήλη «κόπηκε» στα δύο – Στο χειρουργείο η γνωστή ηθοποιός
«Φοβήθηκα ότι θα πεθάνω» λέει η 91χρονη ηθοποιός – Οι γιατροί της έχουν τοποθετήσει νάρθηκα από τον λαιμό μέχρι και τη λεκάνη του σώματός της
Σοκαριστική πτώση είχε η Ρίκα Διαλυνά,η οποία παραλίγο να μείνει για πάντα ανάπηρη μετά το σοβαρό ατύχημα που είχε μέσα στο ίδιο της το σπίτι, στο Ηράκλειο της Κρήτης, με τμήμα της σπονδυλικής στήλης της να έχει κοπεί στα δύο!
Ακινητοποιημένη εδώ και είκοσι ημέρες, δίνει μία από τις σκληρότερες μάχες της ζωής της, κινδυνεύοντας να μείνει μόνιμα καθηλωμένη στο κρεβάτι.
Οι γιατροί της έχουν τοποθετήσει νάρθηκα από τον λαιμό μέχρι και τη λεκάνη του σώματός της, με την αγαπημένη ηθοποιό να είναι σε πλήρη ακινησία και παρά τους αφόρητους πόνους, δίνει τη μάχη για την περιπέτεια υγείας που την ταλανίζει.
«Έπεσα σαν σανίδα. Άκαμπτη, χωρίς να λυγίσει ούτε χέρι ούτε πόδι. Ένα πράγμα πρωτοφανές. Πρωτόγνωρο στα χρονικά είπαν οι γιατροί. Δεν κατάλαβα τι συνέβη.
Το μόνο που κατάλαβα είναι ότι δεν μπορούσα να κουνηθώ και πονούσα φρικτά. Φοβήθηκα ότι θα πεθάνω» αφηγείται η ίδια σε δηλώσεις της, σε γνωστή αθηναϊκή εφημερίδα.
Και συνεχίζει λέγοντας: «Η κόρη μου, η Ντέμη, τα έχασε. Κάλεσε αμέσως ασθενοφόρο. Με μετέφεραν επειγόντως στο νοσοκομείο του Ηρακλείου, στην ορθοπεδική κλινική, όπου και παρέμεινα για δύο ημέρες. Ήταν δύο μερόνυχτα με φρικτούς πόνους! Βασανιστήριο! Οι ακτινογραφίες έδειξαν ότι μέρος της σπονδυλικής μου στήλης κόπηκε στα δύο.
Από καθαρή τύχη και για ελάχιστα χιλιοστά δεν κόπηκε ο νωτιαίος μυελός και να μείνω για πάντα ανάπηρη. Με έβαλαν αμέσως μέσα στα σίδερα, όπου και παραμένω για άλλες είκοσι ημέρες.
Στη συνέχεια θα υποβληθώ σε νέο ακτινολογικό έλεγχο, για να δουν οι γιατροί εάν τελικά τα κατάγματα που συνέτριψαν τη σπονδυλική μου στήλη έχουν δέσει.
Ήταν απόγευμα και συζητούσα με την κόρη μου. Δεν ζαλίστηκα, δεν ένιωσα αδιαθεσία, ούτε λύγισαν τα γόνατά μου. Έπεσα προς τα πίσω, σωριάστηκα στο πάτωμα, με έναν φοβερό γδούπο.
Η Ντέμη, που ήταν δίπλα μου, τρόμαξε, άρχισε να τρέμει σαν το φύλλο. Δεν περίμενα ποτέ να υποστώ τέτοιο μαρτύριο.
Στα καλά καθούμενα. Αυτό δεν είναι ατύχημα. Είναι κακό μάτι και μάλιστα πολύ κακό μάτι.
Και απορώ με αυτό, γιατί εγώ δεν είμαι μία γυναίκα που προκαλεί. Έχω μετακομίσει πλέον μόνιμα στο Ηράκλειο, έχω μόν0 δυο τρεις φίλες, με τις οποίες κάνουμε παρέα, και έχω αποκοπεί από την κοινωνική ζωή.
Γιατί να με ζηλεύουν και να με φθονούν; Δεν μπορώ να το καταλάβω! Ωστόσο είμαι αισιόδοξη! Μένω πλέον στον επάνω όροφο από το δικό μου σπίτι, στο σπίτι της κόρης μου.
Με φροντίζει και με περιποιείται. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα αυτή τη φροντίδα! Το δύσκολο είναι όμως ότι δεν είχα συνηθίσει ποτέ να μείνω ακίνητη! Ο Θεός να βάλει το χέρι του» είπε κλείνοντας η γνωστή ηθοποιός.
Ο ΛΕΞ έγραψε ιστορία. Τα εισιτήρια για τη συναυλία του στις 28 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ εξαντλήθηκαν μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες με τον Έλληνα ράπερ καλλιτέχνη, που εξελίσσεται σε φαινόμενο, να καταγράφει ένα πρωτοφανές ρεκόρ για τα δεδομένα της εγχώριας μουσικής σκηνής.
«Μεταξύ μας δεν νικιέται η αλήθεια…», λέει σε μια ρίμα του ο ράπερ ΛΕΞ και η αλήθεια είναι πως εκείνος αποτελεί πιθανόν μια μουσική διέξοδο για τους νέους, καθώς χωρίς καμία απολύτως διαφήμιση συγκέντρωσε συνολικά πάνω από 50.000 θεατές σε δύο συναυλίες του, μια στη Νέα Σμύρνη το περασμένο καλοκαίρι και μια στη Θεσσαλονίκη το προχθεσινό (21/10) βράδυ.
Αν ρωτήσεις ποιος είναι ο ΛΕΞ, οι περισσότεροι – ενδεχομένως – να σου απαντήσουν με μια άλλη ρίμα του: «Eίμαι παιδί αυτής της γης δεν θέλω βία,δεν βλέπω χρώματα, έχω αχρωματοψία…». Άλλωστε, για τον ΛΕΞ, το μόνο που μετράει είναι «το μυαλό του», όπως λέει σ’ ένα τραγούδι. Η αναγνώριση της – λεγόμενης – underground hip hop σκηνής και του κοινού, κόντρα στο σύστημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των δισκογραφικών εταιρειών, αποτελεί το επιστέγμασμα της πολύχρονης καλλιτεχνικής πορείας του.
«Δεν είμαι beatnik ποιητής, είμαι ράπερ»
Ο ίδιος ο ΛΕΞ, σε πρόσφατη συνέντευξή του με τον Παύλο Παυλίδη που δημοσιεύθηκε στο e-tetradio.gr, δίνει τη δική του έννοια στη ραπ μουσική, απορρίπτοντας ίσως την ιδιότητα ενός «μουσικού ποιητή».
Χαρακτηριστικά, ο ράπερ είπε: «Δεν το σπάω συνειδητά το ραπ. Δεν είμαι beatnik ποιητής, είμαι ράπερ και μου αρέσει. Πώς, όμως, να πεις τι είναι το ραπ; Αν είναι αλητεία σε εισαγωγικά ή χωρίς; Το hip hop, επαναλαμβάνω, είναι μέσο. Και δεν το βάζω σε κουτιά, δεν θα πω αυτό είναι ραπ και το άλλο όχι. Είναι ένα μέσο και το χρησιμοποιεί ο καθένας όπως θέλει. Βιβλίο είναι του Χένρι Μίλερ, βιβλίο είναι και της Λίτσας Πατέρα».
Εν συνεχεία, ο καλλιτέχης πρόσθεσε: «Όταν, λοιπόν, κατάλαβα τη δύναμη του μέσου, αποφάσισα να κάνω σόλο. Ήταν και ο Dof Twogee που έφτιαχνε τη μουσική, δέσαμε. Το hip hop πρέπει να είναι και songwriting. Πρέπει το ρεφρέν να το καταλαβαίνω, το synth να το νιώθω, να έχει τη δομή του».
Ποιος είναι ο ΛΕΞ
Ο Αλέξης Λαναράς, ευρύτερα γνωστός ως ΛΕΞ, είναι Έλληνας ράπερ από την Θεσσαλονίκη. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 25 Σεπτεμβρίου 1984 και μεγάλωσε στην περιοχή του Φαλήρου. Αρχικά, ο ΛΕΞ ήταν γκραφιτάς στους «2G (Good Guys)» και, το 1999, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη μουσική, δημιουργώντας τα «Βόρεια Αστέρια». Έτσι, με τα «Βόρεια Αστέρια» κυκλοφόρησαν τέσσερις δίσκους προτού χωρίσουν οι δρόμοι τους και ακολουθήσει ο καθένας σόλο καριέρα.
Ενδιάμεσα, ο ράπερ είχε δημιουργήσει τα «Ανάποδα Καπέλα», μαζί με ένα άλλο μέλος των «Βορείων Αστεριών», τον «Μικρό Κλέφτη», κυκλοφορώντας το πρώτο τους άλμπουμ το 2007.
Το 2010, ο ΛΕΞ άρχισε σόλο καριέρα και, το 2014, κυκλοφόρησε τον πρώτο σόλο δίσκο του με τίτλο «Ταπεινοί και πεινασμένοι», ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως «ένα από τα πιο “real” δείγματα του σύγχρονου ελληνικού hip hop». Εν συνεχεία, το 2018 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «2XXX».
Ο ΛΕΞ, το καλοκαίρι του 2019, πραγματοποίησε μια συναυλία στο Θέατρο Πέτρας της Αθήνας, όπου συγκεντρώθηκαν περίπου 10.000 θεατές. Με αφορμή τη συναυλία, αναφέρθηκε ότι με κάθε live του «ανεβάζει τον πήχη στη ραπ σκηνή». Οι στίχοι του ΛΕΞ αφορούν σε θέματα όπως είναι η οικονομική κρίση, τα ναρκωτικά και οι μικροπαραβατικότητες.
Το φαινόμενο ΛΕΞ στον κόσμο του Twitter
Ο ΛΕΞ κάνει «Τ.Γ.Κ.», δηλαδή κάνει «Τέχνη Για Κολλημένους», και οι χρήστες του Twitter προσπάθησαν να μεταφέρουν με αναρτήσεις τους τη δυναμική του ράπερ και το τι συνέβη στην πρόσφατη συναυλία του στο Καυτανζόγλειο, στη Θεσσαλονίκη, στην οποία βρέθηκαν περίπου 30.000 θεατές.
"Το πιο μεγάλο χωριό στην Ελλάδα μ’ ενάμιση εκατομμύριο ζωές" Το ξεκίνημα της σημερινής συναυλίας #Λεξ με 30.000 ανθρώπους να τραγουδούν κάθε στίχο.#antireportpic.twitter.com/75GMiHLPyq
ΛΕΞ: «Δεν είμαι μπίτνικ ποιητής, είμαι ράπερ και μου αρέσει»
Το 2022 ήταν η αναμφίβολα η χρονιά του ΛΕΞ, όχι μόνο επειδή για τα μέσα, που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι υπάρχει και είδαν στο πρόσωπό του το φαινόμενο του ελληνικού ραπ, έκανε διπλό ρεκόρ με τις συναυλίες του. Οι σχεδόν 25.000 θεατές που τον αποθέωσαν στην εμφάνισή του στη Νέα Σμύρνη, στο γήπεδο του Πανιωνίου στις 3 Ιουλίου, και οι περίπου 30.000 που γέμισαν το Καυτανζόγλειο Στάδιο στη Θεσσαλονίκη στις 21 Οκτωβρίου είναι νούμερα πρωτόγνωρα για ραπ συναυλία στην Ελλάδα, αλλά ο ΛΕΞ δεν κατάφερε μόνο αυτό.
Ο τελευταίος δίσκος του, «Μετρό», που κυκλοφόρησε στις 12 Μαΐου απασχόλησε ακόμα και μέσα που δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με το ελληνικό ραπ, παίχτηκε στο ραδιόφωνο και έγινε θέμα συζήτησης ακόμα και σε παρέες boomers, οι οποίοι στη συνέχεια πήγαν, έστω και από περιέργεια, στο live να δουν τι στο καλό είναι αυτό το «φαινόμενο». Πολύ πιθανό να υπάρχει και στις λίστες τους με τα καλύτερα της χρονιάς κι ας μην έβαλαν να τον ακούσουν ξανά.
Ο ΛΕΞ έχει γίνει κάτι σαν το πασπαρτού για την κουλτουριάρικη πλευρά του ραπ, κάτι σαν τις ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς και παλιότερα τον Ταρκόφσκι ή τον Γκοντάρ για όποιον δήλωνε σινεφίλ ‒ όποιος, άσχετος με το ραπ, πρέπει να δηλώσει ότι ακούει και ραπ, λέει τον ΛΕΞ και ξεμπερδεύει. Τι σχέση έχει ο ΛΕΞ με όλο αυτό; Καμία απολύτως.
Ο ΛΕΞ δεν έγινε ξαφνικά κάτι άλλο από αυτό που ήταν πάντα, ένας δημοφιλής ράπερ με στίχο που άγγιζε –και αγγίζει‒ τα λαϊκά στρώματα. Λέει αυτό που θέλεις να ακούσεις, σε αφορά, ταυτίζεσαι και αν είσαι πιτσιρικάς, βρίσκεις έναν τρόπο εκτόνωσης στις συναυλίες του που μαζεύουν ένα ετερόκλητο κοινό από άτομα κάθε ηλικίας και όχι μόνο οπαδούς της ραπ. Δεν είναι «μουσική για μπαχαλάκηδες», όπως με στόμφο τη χαρακτήρισαν κάποιοι, δεν ενθαρρύνει τη βία, δεν χειραγωγεί (τουλάχιστον συνειδητά), δεν κάνει κάτι περισσότερο από αυτό που κάνουν ο Αγγελάκας, ο Παυλίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δηλαδή μουσική την αλήθεια τους, που για ένα μεγάλο μέρος των ακροατών τους είναι και η δική τους αλήθεια.
Δεν καυχήθηκε ποτέ γι’ αυτό που κάνει, δεν μιλάει δημόσια, δεν κάνει καν διάλογο με το κοινό –γιατί τα λέει όλα με τους στίχους του‒, είναι χαμηλών τόνων, προστατεύει την προσωπική του ζωή. Σε αυτήν τη στάση κατά της δημοσιότητας, που δημιουργεί αχλή μυστηρίου γύρω από το όνομά του, οφείλεται εν μέρει αρκετό από το «κύρος» που έχει στα media. Το όνομα ΛΕΞ το τοποθετούν δίπλα στον τίτλο «ποιητής» και ως ποιητής ανυψώνεται και αποκτά διαφορετικό καλλιτεχνικό status από έναν άλλο ράπερ. Κι αυτό που τον χρίζει κυρίως ποιητή είναι ο ελληνικός στίχος, τα κατεβατά αλήθειας που είναι βιωματικά (γιατί «πώς να αποφύγεις την αυτοαναφορικότητα στο βιωματικό; Προσωπικά, λέω ό,τι σκέφτομαι, λέω ό,τι ζω», όπως αναφέρει κι ο ίδιος) αλλά και το δυνατό storytelling.
«Είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει χιπ-χοπ στην Ελλάδα με ξένο στίχο» έλεγε πέρσι στη μοναδική συνέντευξη που έχει δώσει, στο «Rolling Stone», σε μια συνομιλία του με τον Παύλο Παυλίδη, (Νοέμβριος 2021, σε συντονισμό του Δημήτρη Κανελλόπουλου). «Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν παιδιά που το προσπαθούν και κάνουν καλή δουλειά. Αλλά το χιπ-χοπ είναι απέραντο. Είναι παντού, πιάνει όλο το φάσμα».
Πώς να πεις τι είναι το ραπ; Αν είναι αλητεία σε εισαγωγικά ή χωρίς; Το χιπ-χοπ, επαναλαμβάνω, είναι μέσο. Και δεν το βάζω σε κουτιά, δεν θα πω αυτό είναι ραπ και το άλλο όχι. Είναι ένα μέσο και το χρησιμοποιεί ο καθένας όπως θέλει. Βιβλίο είναι του Χένρι Μίλερ, βιβλίο είναι και της Λίτσας Πατέρα. Όταν, λοιπόν, κατάλαβα τη δύναμη του μέσου, αποφάσισα να κάνω σόλο.
Η αλήθεια είναι ότι πάντα ο στίχος του ΛΕΞ είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από τον ήχο του, ο οποίος, ακόμα και όταν φλερτάρει με το drill και το τραπ, δεν χάνει την τύπου σάουντρακ ατμόσφαιρα «και δεν αποσπά την προσοχή από τον λόγο και το γκρουβ», όπως γράφει ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (μουσικός των Planet of Zeus κ.ά.) στο βιβλίο Ένα αστέρι από τσιμέντο που κυκλοφόρησε πέρσι και έγινε εκδοτική επιτυχία.
«Εγώ δεν θέλω να είμαι ποιητής», λέει ο ΛΕΞ, «η ποίηση νιώθω ότι φέρει ένα πνευματικό παίδεμα παραπάνω από έναν χιπ-χοπ στίχο. Ναι, ο στίχος είναι δυνατός, ναι, ο στίχος έχει να πει, αλλά στο ραπ έχει μεγάλη σημασία η ερμηνεία, το πάτημα. Είναι πολλές οι παράμετροι. Το ραπ για μένα δεν είναι ιδεολογία, είναι ένα μέσο, όπως η συγγραφή. Δεν παύω, βέβαια, να τηρώ συγκεκριμένους αισθητικούς κώδικες, δεν θα τους καταπατήσω. (…) Δεν το σπάω συνειδητά το ραπ. Δεν είμαι μπίτνικ ποιητής, είμαι ράπερ και μου αρέσει. Πώς όμως να πεις τι είναι το ραπ; Αν είναι αλητεία σε εισαγωγικά ή χωρίς; Το χιπ-χοπ, επαναλαμβάνω, είναι μέσο. Και δεν το βάζω σε κουτιά, δεν θα πω αυτό είναι ραπ και το άλλο όχι. Είναι ένα μέσο και το χρησιμοποιεί ο καθένας όπως θέλει. Βιβλίο είναι του Χένρι Μίλερ, βιβλίο είναι και της Λίτσας Πατέρα. Όταν, λοιπόν, κατάλαβα τη δύναμη του μέσου, αποφάσισα να κάνω σόλο. Ήταν και ο Dof Twogee που έφτιαχνε τη μουσική, δέσαμε. Το χιπ-χοπ πρέπει να είναι και songwriting. Πρέπει το ρεφρέν να το καταλαβαίνω, το synth να το νιώθω, να έχει τη δομή του».
Δεν έχει ανάγκη ο ΛΕΞ από άλλο ένα κείμενο (από τα πολλά που γράφτηκαν από τον Ιούλιο, απίθανα πολλά για έναν άνθρωπο που αγνοούσαν ή περιφρονούσαν μέχρι τότε) που να μιλάει για τους λόγους που είναι σημαντικός. Δεν είναι περισσότερο σημαντικός φέτος απ’ όσο ήταν όταν έφτιαχνε τους «Ταπεινούς και Πεινασμένους» ή το «2XXX».
«Ο αληταράς από τη Σαλούγκα βρέθηκε να είναι μεσσιανική φιγούρα, χωρίς να το ζητήσει. Επειδή ήταν όχι απλά ο μόνος καλλιτέχνης αλλά ο μόνος άνθρωπος που τόλμησε να αρθρώσει αυτές τις κουβέντες που όλοι και όλες θέλαμε να πούμε μέσα από τα δόντια μας, με τις λέξεις που μας σκάλωναν στον λαιμό και στο τέλος γίνονταν ένας αναστεναγμός, ένας λυγμός ή μια χριστοπαναγία προς το πουθενά», έλεγε ο Μήτσος Μαυράκης στην πρώτη ακρόαση του δίσκου του τον Μάιο.
«Μια εσωστρεφής κοινωνία σε αποσύνθεση κοιτάχτηκε επιτέλους στον καθρέφτη που ήταν τα λόγια ενός τύπου που όμως δεν έκρινε και δεν ηθικολογούσε. Απλώς έδειχνε την αλήθεια που υπήρχε εκεί έξω και μας υποχρέωνε όλους να κοιτάξουμε μέσα μας. Και ξαφνικά βρέθηκε ο ΛΕΞ, δίχως ποτέ να το ζητήσει ο ίδιος, στον ρόλο του προφήτη, “ενώ νεκρούς δεν ανασταίνει, δεν είναι ο Χριστός”, να είναι η φωνή του Zeitgeist “με μανάδες εικοσάρηδων να εξαπολύουν το μένος τους…”, αλλά κυριότερα να έχει κληθεί αυτός, μόνος του, να καλύψει την ανυπαρξία των καλλιτεχνών και την ανικανότητα των “διανοουμένων” να μιλήσουν για το σήμερα.
Έσπευσαν όλοι αυτοί οι χίπστερ διανοούμενοι που περιφρονούσαν το χιπ-χοπ, όπως εξάλλου και κάθε λαϊκή τέχνη, να χρίσουν τον ΛΕΞ ένα είδος προφήτη. Πολύ ταιριαστό για μια χώρα που ο εθνικός της ύμνος ήταν γραμμένος από έναν ευγενή αστό ο οποίος φαντασιωνόταν την παλιγγενεσία από το μπαλκόνι του. Ο ΛΕΞ όμως είναι ακόμη στα χαρακώματα, είναι ένας από εμάς και δεν σκοπεύει να εξωραΐσει ό,τι βλέπει από το παράθυρό του. Κι ούτε να βγάλει μια διδακτική μπούρδα που θα τσεκάρει όλα τα λαϊκίστικα κουτάκια για να τον ακούνε οι όψιμοι ακροατές και να νιώθουν πως είναι σε επαφή με την πραγματικότητα».
Το «Μετρό» (μια σαρκαστική αναφορά στο πολύπαθο μετρό της Θεσσαλονίκης) είχε ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις από το (τεράστιο) κοινό που τον παρακολουθεί, για κάποιους ήταν το πιο αδύναμο άλμπουμ του, «διαφορετικό», πολύ drill για τα γούστα τους. Οι άνθρωποι που τον ακούνε από παλιά και τον εκτιμούν διαχρονικά βρήκαν σε αυτό τα προτερήματα που έχουν όλα τα άλμπουμ του. Κι είναι ένα άλμπουμ στο οποίο επιστρέφεις ξανά και ξανά.
Ο ΛΕΞ δεν είναι προβλέψιμος, ποτέ δεν ήταν, από τον τρόπο που εμφανίζει ξαφνικά τα άλμπουμ του εκεί που κανείς δεν τα περιμένει μέχρι τις συνεργασίες του (στο «Μετρό», πέρα από τον σταθερό συνεργάτη του Dof Twogee, τον βοηθούν στον ήχο ο Solid, ο Night Grind, ο Beats Pliz, Ortiz και ο Dennis Green των ATH Kids). Και για άλλη μια φορά τίποτα στο άλμπουμ δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν είναι αδούλευτο και τίποτα δεν είναι άχρηστο.
Το «Μετρό» είναι κάτι σημαντικότερο από ένα σπουδαίο έργο τέχνης. «Ποιος δίνει μία για την τέχνη, αφού είπαμε “ο πόνος των φτωχών γίνεται τέχνη των αστών”. Το “Μετρό” είναι η αλήθεια όπως τη ζει ο ΛΕΞ. Είναι μια κατάθεση ψυχής από έναν ράπερ που δεν έχει ψευδαισθήσεις μεγαλείου και δεν τον ενδιαφέρει να παραδώσει κάτι σπουδαίο, θέλει απλώς να μιλήσει γι’ αυτό που ζει ο ίδιος. Το άλμπουμ είναι όσο πιο λιτό γίνεται. Εννέα κομμάτια, κανένα από αυτά δεν φτάνει καν τα τέσσερα λεπτά.
Eμείς όλοι περιμέναμε από τον ΛΕΞ να είναι ο υποστηρικτικός αδελφούλης, η πατρική φιγούρα, η τρυφερή φωνή της εν υπνώσει συνείδησής μας. Όσο εμείς τον κοιτούσαμε, αυτός, πιο ταπεινός από ποτέ και ακόμη πεινασμένος, πήρε το δάχτυλό του και μας έδειξε τη ζωή του. Και μας μίλησε για το πώς προσπαθεί να ζει άνετα δίχως την ντροπή που προκαλεί το ένστικτο του επιζήσαντα. Μας έδειξε τη γειτονιά του και τους δρόμους που ποτέ δεν ξεχνάνε. Μοιράστηκε τη δική του αλήθεια κι έφτυσε τις ρίμες σε σαλονικιώτικο drill. Τον αυθεντικό ήχο της γειτονιάς του.
Το να εξασφαλίσετε να έχετε φρέσκα μυρωδικά στο σπίτι σας δεν είναι δύσκολο. Υπάρχουν πολλά φυτά που βγάζουν ρίζες μόλις μπουν στο νερό και σύντομα δίνουν νέα φύλλα.
Δείτε 8 καλά φυτά για να έχετε πάντα στο σπίτι ατελείωτο απόθεμα βιταμινών.
Το να έχει κανείς φρέσκα μυρωδικά στην κουζίνα δεν είναι δύσκολο. Υπάρχουν πολλά λαχανικά που βγάζουν ρίζες μόλις τα βάλετε στο νερό και σε μικρό χρονικό διάστημα σας δίνουν νέα φύλλα. Εδώ θα δείτε οκτώ από από τα καλύτερα μυρωδάτα φυτά που μπορείτε να καλλιεργείστε στο σπίτι σας και να τα διατηρείτε συνεχώς. Θα έχετε συνεχώς φρέσκες βιταμίνες.
Φρέσκα Κρεμμυδάκια
Θα αρχίσουν να μεγαλώνουν μόλις βυθίσετε τις ρίζες τους σε νερό. Απλά θυμηθείτε ότι εκεί που θα το έχετε πρέπει να έχει καλό φωτισμό.
Σκόρδα
Το σκόρδο βγάζει ρίζες γρήγορα και αναπτύσσεται εντυπωσιακά εάν το αφήσετε σε νερό. Οι βλαστοί του έχουν μια λεπτή γεύση και είναι ένα τέλειο συμπλήρωμα για σάλτσες ή σαλάτες.
Κινέζικο λάχανο
Βυθίστε τις ρίζες του φυτού στο νερό και αφήστε το σε δωμάτιο με καλό φωτισμό για 1-2 εβδομάδες. Μετά μπορείτε να το βάλετε σε γλάστρα. Θα αναπτυχθεί σε κανονικό λάχανο.
Καρότο
Εάν κόψετε το επάνω μέρος του καρότου και το αφήσετε στο νερό, θα αρχίσει να βγάζει βλαστούς και να μεγαλώνει ξανά.
Βασιλικός
Όταν φτάσουν 3-4 εκατοστά σε μήκος, βάλτε τα μικρά βλαστάρια σε ποτήρι με νερό και αφήστε τα στον ήλιο. Όταν γίνουν διπλάσια σε μήκος, φυτέψτε τα στον κήπο. Σύντομα θα έχετε υγιή και ανεπτυγμένα φυτά.
Σέλινο
Κόψτε την βάση από το φυτό και βάλτε το σε ποτήρι με χλιαρό νερό. Αφήστε το στον ήλιο. Θα αρχίσει να βγάζει φύλλα στο κέντρο.Τότε μπορείτε να το φυτέψτε στο έδαφος.
Μαρούλι
Το μαρούλι θα αρχίσει πάλι να φυτρώνει αν το βυθίσετε τουλάχιστον το μισό στο νερό για μερικές ημέρες. Θα βγουν νέα φύλλα και τότε μπορείτε να το φυτέψτε στον κήπο.
Κόλιανδρο
Θα αρχίσει να μεγαλώνει υπέροχα αν το βάλετε στο νερό. Μετά φυτέψτε το ξανά και ετοιμαστείτε να απολαύσετε το υπέροχο άρωμά του.
Δύο κορίτσια κατηγορούνται ότι σε ηλικία 13 ετών δολοφόνησαν βάναυσα με τσεκούρι μια 93χρονη και μάλιστα τη χτύπησαν τόσο άσχημα, που δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει ο γιος της.
Το έγκλημα έγινε πέρυσι στο Κάνσας, αλλά η υπόθεση επανήλθε στο προσκήνιο, καθώς αναμένεται να ξεκινήσει η δίκη. Δύο εβδομάδες πριν γίνει 94 ετών η Joanne Johnson, δύο ανήλικες μπήκαν στο σπίτι της. Κρατώντας ένα τσεκούρι τη χτύπησαν βάναυσα σε όλο το σώμα, ειδικά στο κεφάλι.
«Το σπίτι ήταν γεμάτο αίμα, έμοιαζε απίστευτο… Ήταν κυριολεκτικά αγνώριστη από τα χτυπήματα. Την αναγνώρισα μόνο από τα παπούτσια που φορούσε», είπε ο γιος της, Tim, σύμφωνα με δημοσίευμα του toofab.com.
Μέχρι στιγμής, οι αρχές δεν έχουν αποκαλύψει το κίνητρο του εγκλήματος, όπως και τα στοιχεία των κοριτσιών, καθώς είναι ανήλικες.
Grisly Details Revealed In Murder of 93-Year-Old Woman Allegedly Killed by Two 14-Year-Old Girls https://t.co/APwNLXJsYf via @Toofab
Ο πατέρας ενός εκ των δύο εφήβων, μιλώντας σε τοπικό σταθμό, ισχυρίστηκε πως οι ανήλικες είναι αθώες και ότι ευθύνεται ένας άγνωστος άνδρας.
«Η κόρη μου και η φίλη της περπατούσαν σε ένα πάρκο την ημέρα της δολοφονίας, όταν ένας λευκός άνδρας πλησίασε και τις ανάγκασε να πάνε στο σπίτι της Johnson… Ο άνδρας άρπαξε ένα σκουριασμένο τσεκούρι από το γκαράζ και χτύπησε την γυναίκα μέχρι θανάτου», είπε ο πατέρας.
Έπειτα, πρόσθεσε πως η κόρη του κρατούσε τα χέρια της πάνω από τα αυτιά της φίλης της για να μην μπορεί να ακούσει τι συνέβαινε και ότι ο άνδρας είχε πει στα κορίτσια ότι θα σκότωνε τις ίδιες και τις οικογένειές τους αν έλεγαν σε κανέναν τι συνέβη.
Με βάση το δημοσίευμα, η συγκεκριμένη θέση παρουσιάστηκε και στις αρχές, αλλά δεν έπεισε, με αποτέλεσμα οι ανήλικες να περιμένουν να περάσουν από δίκη για τη δολοφονία της ηλικιωμένης.
Παρότι δεν υπάρχει λόγος να κρατάμε χρονόμετρο την ώρα του σεξ ,ωστόσο ίσως να έχουμε αναρωτηθεί πόσο πρέπει να διαρκεί η σεξουαλική πράξη για να είναι ικανοποιητική.
Ο ιδρυτής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Σεξουαλικής Ιατρικής, δρ Δημήτρης Χατζηχρήστου, καθηγητής Ουρολογίας- Ανδρολογίας ΑΠΘ και η δρ Εύη Κυράνα Ψυχολόγος-Σεξολόγος καταρρίπτουν το μύθο που θέλει το σεξ να διαρκεί τουλάχιστον μισή ώρα!
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Πολλοί άντρες ανησυχούν για τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Συχνά, έχουν στο μυαλό τους μη ρεαλιστικές προσδοκίες, που δημιουργούν συνεχές άγχος κατά την επαφή.
Πολλές μελέτες έχουν καταγράψει τον χρόνο εκσπερμάτισης αντρών με ή χωρίς πρόβλημα. Τρεις από αυτές δημοσιεύτηκαν στο «Journal of Sexual Μedicine»: η πρώτη έγινε σε 4 ευρωπαϊκές χώρες και έδειξε πως ο μέσος χρόνος εκσπερμάτισης των αντρών είναι 5,4 λεπτά.
Η δεύτερη στις Η.Π.Α., έδειξε σε δείγμα 1.500 αντρών πως ο μέσος χρόνος διάρκειας των αντρών με πρόωρη εκσπερμάτιση ήταν 1,8 λεπτά και των αντρών χωρίς πρόβλημα 7,3 λεπτά. Ωστόσο, υπήρχαν άνθρωποι που μπορούσαν να έχουν διάρκεια έως και 25 λεπτά, αλλά ισχυρίζονταν πως είχαν πρόωρη εκσπερμάτιση!
Στην τρίτη μελέτη που περιελάμβανε μόνο άντρες με πρόωρη εκσπερμάτιση, καταγράφηκε πως το 90% εκσπερμάτιζε σε λιγότερο από 1 λεπτό.
Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω, είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα.
Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας.
Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια.
Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε:
1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum)
Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα.
Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος.
2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!)
Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη.
3. Το κώνειο (Conium maculatum L)
Το φυτό που έστειλε στον Άδη τον μέγα φιλόσοφο Σωκράτη είναι σχεδόν παντού. Μοιάζει αρκετά με το αγριοκάροτο, αλλά είναι λιγότερο «χνουδωτό» και ο κορμός του έχει μαύρα στίγματα. Θέλει αρκετή προσοχή, γιατί είναι πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα και στην όψη μοιάζει με πολλά βρώσιμα χόρτα.
Περιέχει ουσίες, οι οποίες δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί, που μπορεί να προκαλέσουν παροδική μείωση στη αντίληψή μας. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός «βλίτο» για κάποιους ανθρώπους. Επίσης, ο χαρακτηρισμός «δεν τρώω κουτόχορτο» , στο βλίτο αναφέρεται.
4. Το διαβολόχορτο (Datura)
Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείται συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να θανατώσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Το βρίσκουμε το καλοκαίρι να φυτρώνει σε καλλιεργήσιμα χωράφια ανάμεσα σε βλίτα, κολοκυθάκια, μπάμιες και άλλα κηπευτικά.
Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται από τις πεθερές που θέλουν να καλύψουν τα φονικά τους ένστικτα. Ακόμα και αν δεν το ξεχωρίσεις από τα φύλλα του, το χαρακτηριστικό «καστανάκι» που κυοφορεί το επίσης ευδιάκριτο λουλούδι του κάνει μπαμ.
Το επιστημονικό του όνομα (“Εκβάλλιον το ελατήριον”), το φυτό το πήρε επειδή όταν κάποιος αγγίξει τους καρπούς, αυτοί εκτοξεύονται παντού. Ωραίο παιχνίδι!
5. Η πικραγγουριά (Ecballium elaterium)
Η πικραγγουριά μοιάζει λίγο με μικρή πεπονιά και τη συναντάμε τόσο σε καλλιεργήσιμα χωράφια όσο και στο βουνό. Η κατανάλωσή της σε μικρές ποσότητες αρχικά θα σας φέρει σε μια κατάσταση χαλάρωσης. Αν το παρακάνετε, όμως, θα ακολουθήσει λιποθυμία και θα χρειαστείτε πλύση στομάχου.
Τα σπόρια της κρύβονται σε ένα χαρακτηριστικό στρογγυλό μπαλάκι που μοιάζει με λάμπα και κάνει την πικραγγουριά ευδιάκριτη από τα 500 μ. μακριά. Δεν το καταναλώνουμε σε καμία περίπτωση!
Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα τα παραπάνω φυτά μπορούσαν με την ανάλογη επεξεργασία να μετατραπούν σε ελιξίρια που θεράπευαν δεκάδες ασθένειες, γεγονός που επιβεβαιώνει και την παροιμία «από το αγκάθι βγαίνει ρόδο». Αφήνουμε, όμως, αυτές τις δουλειές στους ειδικούς και απολαμβάνουμε τα υπόλοιπα εκατοντάδες βρώσιμα χόρτα που μας χαρίζει η ελληνική γη.
Το αποκαλούν «κρέας του φτωχού», επειδή οι παλαιότεροι το έτρωγαν λόγω της υψηλής περιεκτικότητας των καρπών του σε πρωτεΐνη -φτάνει μέχρι και 44%- ενώ σήμερα το λούπινο (περί ου ο λόγος) έρχεται να δώσει λύση στα αυξημένα έξοδα των κτηνοτρόφων σε ζωοτροφές.
Το λούπινο αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη καλλιέργεια κτηνοτροφικού ψυχανθούς για την ελληνική ύπαιθρο και την ελληνική κτηνοτροφία, συγκαταλέγεται στις εύκολες καλλιέργειες με χαμηλό κόστος παραγωγής, ενώ αποτελεί και μια κερδοφόρα καλλιέργεια για τον παραγωγό, όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γεωπόνος-συγγραφέας, Κάσσανδρος Γάτσιος.
Μπορεί, σήμερα, να είναι ελάχιστα τα στρέμματα που καλλιεργούνται στη χώρα μας, αλλά η οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με τα προωθούμενα μέτρα στον αγροτικό χώρο, αυξάνουν την ανάγκη για μείωση του κόστους παραγωγής και την καλλιέργεια προϊόντων που θα απορροφηθούν άμεσα στην εσωτερική αγορά.
“Οι δυνατότητες του πρωτογενούς τομέα είναι τεράστιες” επανέλαβε ο κ. Γάτσιος, προσθέτοντας ωστόσο ότι “ο μικρός γεωργικός κλήρος στη χώρα μας, η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού σε βάθος 10ετίας τουλάχιστον, αλλά και ισχυρών ομάδων παραγωγών, όπως και η μη επαρκής λειτουργία υπηρεσιών σε επίπεδο πολιτείας, που θα μπορούσαν να πιάσουν από το χέρι τον αγρότη και να τον καθοδηγήσουν, φρενάρουν σημαντικά τον κλάδο”.
Καθαρό εισόδημα 400 ευρώ/στρέμμα και …αποδόσεις
Το λούπινο είναι ένα φυτό γνωστό από την αρχαιότητα, που επανέρχεται και πάλι δυναμικά στο διατροφικό προσκήνιο, και η καλλιέργειά του κερδίζει έδαφος πανευρωπαϊκά. Από τον καρπό του μπορεί να παραχθεί αλεύρι αλλά και λάδι, ενώ πολλές είναι και οι θεραπευτικές του ιδιότητες.
Το φυτό είναι γνωστό εδώ και 3.000 χρόνια στην περιοχή της Μεσογείου. Στην Ελλάδα θεωρείται κυρίως κτηνοτροφικό φυτό και πολύ ευτελές και φτωχικό φαγητό, το οποίο εγκαταλείφθηκε με την πάροδο των χρόνων και αντικαταστάθηκε από την εισαγόμενη σόγια, η οποία στο μεγαλύτερο ποσοστό της είναι μεταλλαγμένη.
Η ζήτηση για λούπινο αυξάνεται, κυρίως στην Ευρώπη, και η καλλιέργειά του μπορεί να αποφέρει ένα σημαντικό εισόδημα και συγκεκριμένα ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα ύψους 300-500 ευρώ/στρέμμα, με το καθαρό εισόδημα να υπολογίζεται σε 200-400 ευρώ/στρέμμα.
Η παραγωγή του λούπινου εξαρτάται από την ποικιλία, τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, την εποχή σποράς, την πυκνότητα φύτευσης κ.λπ. Η όψιμη φθινοπωρινή σπορά, όπως επίσης και η έλλειψη εδαφικής υγρασίας από την άνθιση και μετά, επηρεάζουν αρνητικά τις αποδόσεις.
Οι ποικιλίες του λευκού λούπινου αποδίδουν από 240 έως και 450 κιλά/στρέμμα, με τις αποδόσεις της ποικιλίςας Multitalia για τα ελληνικά δεδομένα να κυμαίνονται από 130 μέχρι και 300 κιλά.στρέμμα, ανάλογα τις εδαφοκλιματικές συνθήκες.
Το λούπινο είναι ένα ποώδες φυτό, ετήσιο, ορθόκλαδο. Έχει ριζικό σύστημα που αναπτύσσει διακλαδώσεις και μία κεντρική κατακόρυφη ρίζα. Τα φύλλα των λούπινων είναι σύνθετα παλαμοειδή, τα δε φυλλάριά τους εκπτύσσονται κυκλικά γύρω από την άκρη του μίσχου. Τα άνθη του μπορεί να έχουν λευκό, κίτρινο, κυανό, μαργαριτώδες χρώμα και εκπτύσσονται επάκρια σε βότρεις. Τα άνθη του φέρουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ανθέων των ψυχανθών. Τα λούπινα είναι φυτά αυτογόνιμα, αλλά μπορούν να σταυρογονιμοποιηθούν, με τη βοήθεια των εντόμων.
Οι “γλυκές” και “ημίγλυκες” ποικιλίες λούπινου καλλιεργούνται σε Αυστραλία, Γαλλία, Πολωνία και τη Χιλή σαν βασική πηγή πρωτεΐνης στις ζωοτροφές, καθώς ο καρπός περιέχει μέχρι και 44% πρωτεΐνη ανάλογα με το είδος, την ποικιλία και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες.
Στην Ελλάδα, παλαιότερα, καλλιεργούνταν κυρίως το λευκό, ντόπιο, πικρό λούπινο όπου ύστερα από την κατάλληλη αποπίκρινση καταναλωνόταν από ανθρώπους και ζώα. Η καλλιέργεια, όπως εξήγησε ο κ. Γάτσιος, γινόταν κυρίως σε Πελοπόννησο, Κρήτη και Αιτωλοακαρνανία.
Σήμερα, η καλλιέργειά του επανέρχεται με εισαγόμενες (κυρίως από Ιταλία) και λιγότερο πικρές ποικιλίες ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα.
Εύκολη καλλιέργεια με χαμηλό κόστος
“Το λούπινο είναι εύκολη καλλιέργεια χαμηλού κόστους, με τέτοια περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη που μπορεί επάξια να αντικαταστήσει τη σόγια στο σιτηρέσιο των ζώων και να εξασφαλίσει αυτάρκεια στην ελληνική κτηνοτροφία” είπε ο κ. Γάτσιος.
Το χαρακτηριστικό των λούπινων είναι ότι είναι ευαίσθητα στην υψηλή περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο. Σε εδάφη με περιεκτικότητα σε ασβέστιο μεγαλύτερη του 5%, η καλλιέργειά τους είναι προβληματική. Τα εδάφη που είναι κατάλληλα είναι αυτά που έχουν ρΗ 5-7.
Τα λούπινα δεν απαιτούν πολύ γόνιμα εδάφη, αλλά μπορούν να καλλιεργηθούν σε φτωχά, αμμώδη. Τις καλύτερες αποδόσεις τις δίνουν σε αμμοπηλώδη εδάφη.
Σε περιοχές που καλλιεργούνται για πρώτη φορά τα λούπινα, θα πρέπει να γίνεται ο εμβολιασμός του εδάφους με τα κατάλληλα αζωτοβακτήρια, ώστε τα φυτά να προσλαμβάνουν τις απαραίτητες ποσότητες αζώτου που έχουν ανάγκη.
Για την καλλιέργειά τους ακολουθείται η εξής διαδικασία: γίνεται η ίδια κατεργασία του εδάφους που γίνεται και για τα άλλα ετήσια φυτά, δηλαδή ένα όργωμα και ένα φρεζάρισμα. Στη συνέχεια γίνεται η σπορά του σπόρου και μία ελαφρά επικάλυψη του σπόρου με μία σβάρνα. Η λίπανση που απαιτείται στην καλλιέργεια των λούπινων, επειδή είναι φυτά που ανήκουν στα ψυχανθή, αφορά τη λίπανση με φωσφόρο και κάλιο, επειδή το φυτό αυτό έχει μεγάλες ανάγκες στα στοιχεία αυτά.
Επειδή όμως το ριζικό του σύστημα είναι εκτεταμένο, μπορεί να προμηθεύεται τον φωσφόρο και το κάλιο από βαθύτερα σημεία του εδάφους, με αποτέλεσμα η λίπανσή του με λιπάσματα να γίνεται με μέτριες ποσότητες φωσφόρου και καλίου. Γενικά θα πρέπει να αποφεύγονται τα λιπάσματα που περιέχουν ασβέστιο. Τα λούπινα είναι επίσης ευαίσθητα στην έλλειψη μαγγανίου.
Η πικράδα του καρπού οφείλεται σε ορισμένες αλκαλοειδείς ουσίες, οι οποίες είναι τοξικές για τον άνθρωπο και τα ζώα και για αυτό συνιστάται ξεπίκρισμα πριν τη χρήση. Παλαιότερα, ξεπίκριζαν το λούπινο με εμβάπτιση στη θάλασσα ή με καβούρδισμα. Ο καρπός του λούπινου αποτελεί επίσης πλούσια πηγή ασβεστίου, σιδήρου, μαγνησίου και φωσφόρου.
Ιστορικά στοιχεία
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η καλλιέργεια του λούπινου στην αρχαιότητα ξεκίνησε από την Αίγυπτο (Zoukovsky 1923). Όμως πιθανότερο είναι το λευκό λούπινο να καλλιεργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα (Kurlovich, 2002), όπου υπάρχουν οι περισσότερες ποικιλίες του φυτού σε άγρια μορφή μέχρι σήμερα. Ένα άλλο είδος λευκού λούπινου που αυτοφύεται στη Βαλκανική χερσόνησο είναι το ssp. termis (Θέρμος ο ήμερος).
Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τα λούπινα ως τροφή όπως γίνεται ακόμη και σήμερα σε διάφορες χώρες. Ο Θεόφραστος ονόμασε το βότανο θέρμος. Ο Διοσκουρίδης το αποκαλούσε θέρμος ο ήμερος και ξεχώριζε δύο είδη λούπινα. Το γλυκό και το πικρό στα οποία απέδιδε θρεπτικές ιδιότητες.
Οι ωχροκίτρινοι καρποί σύμφωνα με τον Λουκιανό, ήταν απαραίτητο μέρος των δείπνων της Εκάτης, της θεάς “των νυκτίων φαντασμάτων”, ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσαν και την ειδική τροφή των επισκεπτών του Νεκρομαντείου του Αχέρωνα, σαν προετοιμασία για την επικοινωνία τους με τους νεκρούς.
Τα σπέρματά τους ήταν ακόμη γνωστή τροφή των Κυνικών Φιλοσόφων και δίνοντας ως τράγημα (επιδόρπια) στα συμπόσια. Ο Φλωρεντίνος αναφέρει ότι είναι ωφέλιμα γιατί περιέχουν άζωτο και καθιστούν τα χωράφια γόνιμα. Και αυτό είναι σωστό, γιατί το λούπινο τραβά άζωτο από την ατμόσφαιρα το οποία χρησιμοποιεί αλλά και αποθηκεύει στις ρίζες του.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια το βότανο έχει χρησιμοποιηθεί εσωτερικώς χωρίς να αφαιρεθεί η πικρότητά του ως ελμινθοκτόνο. Το άλευρό τους χρησιμοποιήθηκε σαν διαλυτικό, μαλακτικό και καταπραϋντικό, σε τοπικά καταπλάσματα. Το αφέψημα τους χρησιμοποιήθηκε σε καταπλάσματα, πλύσεις, πυριάματα (θερμικά επιθέματα).
Χρησιμοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία κατά χρόνιων δερματικών παθήσεων όπως εκζέματα , λειχήνες κ.α. Τα καβούρδιζαν όπως τον καφέ και τα έπιναν με νερό γιατί πίστευαν ότι θεράπευαν στομαχικά και αρθριτικά νοσήματα. Επίσης τα έπαιρναν για προβλήματα λευκωματουρίας και διαβήτη.
Στα Χανιά λούπινα φύονται πολλά στην περιοχή του Αποκόρωνα. Παλαιότερα τα θεωρούσαν πολύ καλό μεζέ για τη ρακί. Τους καρπούς τους αποκαλούσαν στη Δυτική Κρήτη λιμπίνους, στην κεντρική Κρήτη λουμπούνους ή λουμπούνια.
Τα λούπινα βέβαια είναι πικρά και η διαδικασία για το ξεπίκρισμα τους ήταν απαραίτητη. Αυτό γινόταν ως εξής. Τα έβαζαν από βραδύς στο νερό και φούσκωναν. Το πρωί τα ζεμάτιζαν σε μεγάλες χύτρες 2 με 3 φορές. Τα άφηναν να κρυώσουν και μετά τα έβαζαν σε κρύο νερό που το άλλαζαν μέχρι και τρεις φορές την ημέρα για μία βδομάδα τουλάχιστον.
Στην περιοχή της Μεσσαράς φυτρώνουν και αγριολουμπούνια τα οποία δεν τρώγονται ούτε από τα ζώα. Στην Κρήτη απέδιδαν στα λούπινα ιδιότητες ελμινθοκτόνες και αντιδιαβητικές. Παλαιότερα κατά την περίοδο των δύο πολέμων καβουρδισμένα με σιτάρι ή κριθάρι αντικατέστησαν τον καφέ όταν υπήρχε έλλειψη.
Πολλές φορές πετάμε διάφορα πράγματα γιατί δεν υπάρχει λόγος να τα κρατάμε. Έτσι καταλήγουν στα σκουπίδια.
Ωστόσο, όταν ανακάλυψα τι κάνουν τα κατακάθια του καφέ, έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
Τα μυρμήγκια μπορεί να γίνουν πολύ ενοχλητικά. Εμφανίζονται σε στρατιές ολόκληρες. Δεν θέλω όμως να χρησιμοποιώ χημικά ενώ τα φιλικά προς τον άνθρωπο απωθητικά είναι ακριβά.
Ποιος να φανταζόταν πως η λύση βρισκόταν στα σκουπίδια μου όλον αυτόν τον καιρό.
Μετά από λίγη έρευνα ανακάλυψα πως υπάρχουν και άλλοι φυσικοί τρόποι να εμποδίζει κανείς τα ενοχλητικά μυρμήγκια. Την επόμενη φορά που θα εντοπίσω τους μικρούς εισβολείς θα κοιτάξω στο ντουλάπι μου.
Άσπρο ξύδι σε σπρέι
Ανακατέψτε ένα μέρος νερού και ένα μέρος ξυδιού και βάλτε το μέσα σε ένα μπουκάλι σπρέι. Ψεκάστε τα μυρμήγκια για άμεσο αποτέλεσμα. Μετά, το εσωτερικό και το εξωτερικό σημείο εισόδου τους. Το διάλυμα θα τα ταράξει και θα τα εμποδίσει να ακολουθούν το ένα το άλλο. Για καλύτερο αποτέλεσμα ανακατέψτε και λίγο λεμόνι χυμό ή έλαιο μέντας.
Διάλυμα βόρακα
Χρειάζεστε μόνο ένα μικρό πιάτο ή ένα κομμάτι βαμβάκι και τα παρακάτω υλικά:
1 φλιτζάνι νερό
2 φλιτζάνια ζάχαρη
2 κουταλιές σκόνη βόρακα
Ανακατέψτε αυτά τα υλικά και βράστε τα για περίπου 3 λεπτά. Όταν το μείγμα κρυώσει, βάλτε το σε ένα πιατάκι ή διαφορετικά μπορείτε να ποτίσετε ένα κομμάτι βαμβάκι και μετά να το βάλετε πάνω σε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο. Σύντομα τα μυρμήγκια θα εμφανιστούν και θα πιουν από το υγρό, μετά θα γυρίσουν στην φωλιά τους όπου και θα πεθάνουν.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην αφήσετε το διάλυμα σε σημείο που να το φτάνουν παιδιά ή κατοικίδια. Ο βόρακας είναι βλαβερός όταν τον καταπιεί κανείς. Αφήστε το διάλυμα σε μια επιφάνεια που δύσκολα την φτάνουν, όπως πρεβάζι παραθύρου ή έναν ψηλό πάγκο.
Κιμωλία ή σκόνη από κιμωλία
Εάν γνωρίζετε από που μπαίνουν τα μυρμήγκια, πάρτε ένα κομμάτι κιμωλία ή σκόνη κιμωλίας και κάντε μια φαρδιά γραμμή γύρω από το σημείο. Στα μυρμήγκια δεν αρέσει καθόλου να περπατάνε πάνω της (που αποτελείται από ορυκτή σκόνη). Έτσι, αν διατηρείτε αυτή την γραμμή δεν θα την περάσουν.
Χρησιμοποιημένοι κόκκοι καφέ
Πριν πετάξετε χρησιμοποιημένους κόκκους καφέ, σκεφτείτε να τους φυλάξτε για τον κήπο σας. Στα μυρμήγκια δεν αρέσει η μυρωδιά ή η υφή του καφέ, έτσι σκορπίστε τους κόκκους σε μεριές όπου συχνάζουν. Περικυκλώστε τα σημεία εισόδου τους.
Φαρίνα
Είναι θανατηφόρα για τα μυρμήγκια καθώς αυτή φουσκώνει μέσα τους όταν την φάνε.
Βάλτε ένα πιάτο με αυτήν έξω ή σκορπίστε την έξω και σύντομα θα απαλλαγείτε από το ενοχλητικό πρόβλημα.
Μέντα φυτό ή έλαιο
Τα μυρμήγκια βασίζονται στην οσμή για να επικοινωνούν μεταξύ τους ή να εντοπίζουν το φαγητό τους, έτσι η μέντα είναι ένας καλός τρόπος να τα αποτρέπει. Ευτυχώς η μέντα είναι ένα υπέροχο άρωμα για εμάς αλλά τρομερό για τα μικρά μυρμήγκια, έτσι έχοντας τέτοια φυτά γύρω μας είναι μια σίγουρη νίκη για εμάς. Μπορείτε επίσης να φτιάξετε ένα διάλυμα από έλαιο μέντας προσθέτοντας 10 σταγόνες αιθέριου ελαίου σε ένα φλιτζάνι νερό. Ψεκάστε παντού γύρω για να κρατάτε τα μυρμήγκια μακριά.
Κανέλα σε σκόνη
Ευχάριστη και αποτρεπτική. Μπλοκάρετε την πρόσβασή τους στο σπίτι σας κάνοντας μια χοντρή γραμμή από αυτό το μυρωδάτο μπαχαρικό. Δεν θα μπορούν να περάσουν το κατώφλι.
Σαπουνάδα
Όπως και με το διάλυμα ξυδιού, η σαπουνάδα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να εξαφανίσετε τα μυρμήγκια. Απλά ψεκάστε τις γραμμές τους για να τα αφανίσετε. Εφαρμόζοντας αυτήν τη μέθοδο μαζί με κάποιο άλλο προληπτικό μέτρο από την λίστα, θα την κάνει πιο αποτελεσματική.
Καλαμποκάλευρο
Όπως και με την φαρίνα, το καλαμποκάλευρο είναι ένας ωραίος, μη τοξικός τρόπος να απομακρύνετε τα μυρμήγκια. Ασφαλές για παιδιά και ζώα, είναι τέλειο στο να εμποδίζει την είσοδο των μυρμηγκιών στο σπίτι. Τα μυρμήγκια θα προσπαθήσουν να φάνε το καλαμποκάλευρο αλλά θα ανακαλύψουν ότι δεν μπορούν να το χωνέψουν. Φυλάξτε το τριγύρω το καλοκαίρι και θα δείτε το πρόβλημα των μυρμηγκιών να εξαφανίζεται.
Βραστό νερό
Έχετε ανακαλύψει την φωλιά τους; Τακτοποιήστε το πρόβλημα στην πηγή του με καυτό νερό που θα ρίξετε μέσα στην φωλιά. Ίσως χρειαστεί να το επαναλάβετε καθώς τα τούνελ τους είναι βαθιά μέσα στην γη.
Οι διακοπές είναι συναρπαστικές. Πολλοί άνθρωποι πάνε διακοπές έχοντας κατά νου να κάνουν πολλές διασκεδαστικές δραστηριότητες, όπως ψώνια, να δουν αξιοθέατα, να πάνε στην παραλία ή οποιαδήποτε άλλη περιπέτεια.
Ωστόσο, κάποιοι τουρίστες έχουν πολύ συγκεκριμένα γούστα. Τα μουσεία, τα ωραία τοπία και το ωραίο φαγητό δεν βρίσκονται στις προτιμήσεις όλων. Κάποιοι ταξιδιώτες επιλέγουν μερικές χώρες για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Για παράδειγμα, ο κύριος στόχος του συγκριμένου είδους τουρισμού είναι να δελεάσει τους επισκέπτες να συμμετάσχουν σε ερωτικές δραστηριότητες. Η πλειοψηφία αυτών των τουριστών είναι άντρες και οι περισσότερες εργαζόμενες είναι γυναίκες.
Πρόκειται για μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων που βρίσκεται σε άνθηση.
Υπολογίζεται, ότι υπάρχουν περίπου 60.000 με 100.000 γυναίκες που εργάζονται στο εμπόριο της σάρκας. Χάρη στην εγγύτητα στις ΗΠΑ, οι δουλειές ανθίζουν. Παρόλο που η πορνεία είναι παράνομη στην χώρα, οι ερωτικές συνευρέσεις με ανήλικους δεν είναι. Δυστυχώς, οι περισσότεροι εργαζόμενοι του είδους είναι μικρότεροι από την ηλικία συγκατάθεσης.
Παρά τους αυστηρούς νόμους για την πορνεία το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου βρίσκεται σε μεγάλη άνθηση στην Καμπότζη. Τώρα, βρίσκεται σε άνοδο ο παιδικός σεξοτουρισμός με την παρθενιά να κοστολογείται περισσότερο από όλα και να πηγαίνει στον μεγαλύτερο πλειοδότη. Πολλές φορές, οι γονείς που ζουν στην απόλυτη φτώχεια πωλούν τα παιδιά τους, ενώ άλλοι ξεγελιούνται από την βιομηχανία. Οι εργαζόμενοι του σeξ στην Καμπότζη βρίσκονται συνέχεια υπό τον κίνδυνο της βίας.
Το Άμστερνταμ βρίσκεται στην πρώτη θέση της χώρας εξαιτίας της διάσημης περιοχής των κόκκινων φαναριών της. Υπάρχουν πολλά σόου, στριπ κλαμπ και ερωτικά μαγαζιά, που προσφέρουν μεγάλη ποικιλία σε σεξουαλικά είδη. Οι γυναίκες επιδεικνύουν τα προσόντα τους μπροστά στην βιτρίνα για να προσελκύσουν τους άντρες. Η νόμιμη και καλά οργανωμένη βιομηχανία του σεξ προσφέρει στους εργαζομένους του ένα ασφαλές περιβάλλον εργασίας.
Όπως και στην Καμπότζη, η απόλυτη φτώχεια οδηγεί τις γυναίκες στην βιομηχανία του σeξ. Ωστόσο, εξαιτίας της έλλειψης πληροφόρησης σχετικά με τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, οι εργαζόμενοι της σάρκας χρησιμοποιούν προφυλακτικά μόνο 60% του χρόνου, παρά το γεγονός ότι έχουν πολλούς πελάτες καθημερινά. Κατά συνέπεια, το HIV / AIDS είναι σε άνοδο στην Κένυα. Παρά τους κινδύνους η Τουριστική Αστυνομία της Κένυας κάνει τα στραβά μάτια ή ακόμα ενθαρρύνει τον σεξοτουρισμό.
6. Φιλιππίνες
Η ποpνεία είναι παράνομη στην χώρα, αλλά το συγκεκριμένο είδος τουρισμού κυριαρχεί. Περίπου το 40% – 60% των τουριστών επισκέπτονται τις Φιλιππίνες μόνο για αυτόν τον σκοπό και τους υποδέχονται περίπου 50.000 εργαζόμενες. Οι ντόπιοι ενθαρρύνουν τους τουρίστες να διασκεδάσουν μέχρι τελικής πτώσης.
Η Κολομβία δεν είναι διάσημη μόνο για τα ναρκωτικά, αλλά και για τον σεξοτουρισμό της. Λέγεται, ότι πολλές γυναίκες θα κατεβάσουν τις τιμές τους, αν ο πελάτης είναι ωραίος ή καλός διαπραγματευτής. Οι τουρίστες ψάχνουν για όμορφες και χυμώδεις γυναίκες, που θα μπορούσαν να είναι ηθοποιοί του Χόλιγουντ.
4. Ινδονησία
Μια χώρα που μαστίζεται από το εμπόριο παιδιών, ανεξέλεγκτος σεξουαλικός τουρισμός εκμεταλλεύεται αυτό το πρόβλημα. Σε αυτή την πορνεία η πορνεία είναι έγκλημα. Ωστόσο, οι οίκοι ανοχής, τα διαδικτυακά φόρουμ και τα κοινωνικά δίκτυα με θέμα την πορνεία αφθονούν. Το διαδίκτυο έχει διευκολύνει τον σεξοτουρισμό να γίνει πιο αποδοτικός.
Η πορνεία είναι παράνομη στην Ισπανία και γι’ αυτό είναι ένας από τους κορυφαίους προορισμούς σεξοτουρισμού στην Ευρώπη. Η Μαδρίτη προσφέρει εύκολα προσβάσιμες περιοχές με οίκους ανοχής, ενώ η Μαδρίτη είναι πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Παραδόξως, οι εργαζόμενοι της σάρκας στην Ισπανία προέρχονται κυρίως από την Νότια Αμερική, όπου διακινούνται ως σκλάβοι από την βιομηχανία.
Το συγκεκριμένο είδος τουρισμού στην Βραζιλία ενισχύεται από τις όμορφες παραλίες, την εξωτική άγρια ζωή, τους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, τα άγρια φεστιβάλ και τους όμορφους ντόπιους.
1. Ταϊλάνδη
Στην κορυφή της λίστας, η Ταιλάνδη μπορεί να περηφανεύεται για την διαβόητη περιοχή των κόκκινων φαναριών της στην Μπανγκόκ, που διαδόθηκε από ταινίες όπως το “The Hangover Μέρος ΙΙ.” Οι νόμοι της Ταϊλάνδης σχετικά με την πορνεία συγκεχυμένοι. Οι περισσότεροι ντόπιοι είναι ανεκτικοί με την πορνεία και δέχονται ανθρώπους με διάφορους τρόπους ζωής, όπως των τρανσέξουαλ.
Έχει περίπου 3 εκατομμύρια εργαζόμενους από τους οποίους το 1/3 είναι ανήλικοι. Δυστυχώς, πολλές γυναίκες είναι θύματα του εμπορίου λευκής σαρκός, αλλά η βιομηχανία είναι καλά οργανωμένη και οι περισσότερες εργαζόμενες βρίσκονται εκεί με την θέλησή τους.
Σε δημόσια διαβούλευση βρίσκεται ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, ο οποίος θα περιλαμβάνει σημαντικές αλλαγές όπως η βεβαίωση των τροχονομικών παραβάσεων.
Με τον νέο ΚΟΚ μπαίνει τέλος στο παραδοσιακό ροζ χαρτάκι των κλήσεων που πλέον θα εκδίδονται ψηφιακά.
Σύμφωνα με τις αλλαγές που αναμένεται να γίνουν οι παραβάσεις θα αποστέλλονται στην ηλεκτρονική θυρίδα του κάθε οδηγού μέσα από την πλατφόρμα του gov.gr, βάζοντας έτσι τέλος στην πρακτική του σβησίματος των κλήσεων.
O πολίτης που έχει υποπέσει σε τροχονομική παράβαση θα ενημερώνεται ηλεκτρονικά με email είτε με sms, το οποίο θα λαμβάνει στο κινητό του και στο οποίο θα υπάρχει η κλήση, η οποία θα είναι ψηφιακά υπογεγραμμένη και θα φέρει και έναν μοναδικό αριθμό πληρωμής.
Σε περίπτωση που το πρόστιμο της κλήσεις που έχει επιβληθεί δεν πληρωθεί εγκαίρως, τότε αυτόματα θα αποστέλλεται αυτόματα στο Taxisnet.
Οι παραβάτες οδηγοί θα έχουν το δικαίωμα ηλεκτρονικής ένστασης μέσα από ειδική πλατφόρμα του gov.gr, τρεις ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση της παράβασης, δηλαδή της κλήσης. Οι κλήσεις θα περνούν ταυτόχρονα και στο point system, το οποίο θα παρακολουθεί ο κάθε οδηγός μέσω της ηλεκτρονικής θυρίδας.
![lupins-lake-tekapo-6[6]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2015/11/1c8b98d9b708097dd5abd7d436bcfa3c.jpg "Το «κρέας του φτωχού»: Η καλλιέργειά του δίνει 400 εupώ το στρέμμα - Τι είναι ο καρπός αυτός 24")
