Ο Μανώλης Ασαριώτης βρισκόταν, σε ζωντανή μετάδοση από την Πετρούπολη, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ANT1 και μετάφερε το ρεπορτάζ του στους τηλεθεατές του καναλιού.
Ο ρεπόρτερ βρισκόταν σε παράθυρο όταν την ομαλή παευθείας σύνδεση διέκοψε ένας συνηθισμένος «επισκέπτης» με τη μορφή απρόσμενης εισβολής.
Η γνωστή εδώ και δεκαετίες εκκεντρική τηλεπερσόνα και μαϊντανός σε πολλές περιπτώσεις τηλεοπτικών trash εκπομπών, η Ελένη Λουκά, εισέβαλε απρόσκλητη και πετάχτηκε μπροστά στην κάμερα, ανάμεσα στον εικονολήπτη και τον ρεπόρτερ, ουρλιάζοντας.
Το περιστατικό που δεν είναι το πρώτο της συγκεκριμένης εισβολέως αφού στο παρελθόν έχει ξαναπεταχτεί μπροστά από κάμερες, αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία από τον ρεπόρτερ αλλά και τον σκηνοθέτη του δελτίου που δεν άφησε παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα στον «αέρα» να περάσουν οι φωνές της και η παρουσία της.
Η εικόνα επέστρεψε στο στούντιο ειδήσεων του Αντ1 όπου ο παρουσιαστής Νίκος Χατζηνικολάου ευχαρίστησε τον ρεπόρτερ χωρίς να κάνει καμία αναφορά στον απρόσκλητο ειδοβολέα.
Είναι ζήτημα εάν στην παγκόσμια ιστορία του πολεμικού ναυτικού θα μπορούσαμε να συναντήσουμε άλλο πολεμικό πλοίο που να συνδέθηκε για σχεδόν μισό αιώνα με την ιστορία και τα πεπρωμένα ενός έθνους. Το Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», μοναδική ίσως εξαίρεση, μαζί με την προσωπικότητα και το πατριωτικό ήθος του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τη διαμόρφωση ιστορικών γεγονότων εθνικής εμβέλειας χωρίς ουδέποτε να γνωρίσει την ήττα και την ατίμωση.
Ακόμα και μετά τον ειρηνικό επίλογο της πολεμικής του δράσης, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, η ψυχή του «Μπάρμπα Γιώργη» εξακολουθούσε να παραμένει ζωντανή, έτοιμη για την τελευταία μάχη. Ο έρανος που προκήρυξε το Πολεμικό Ναυτικό, προκειμένου να συμβάλει στα έξοδα αποκατάστασης του πλοίου, επέφερε εξαιρετικά αποτελέσματα, απόδειξη του ισχυρού συμβολισμού που το θωρηκτό είχε εδραιώσει για δεκαετίες στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων. Ως «πλοίο εν ενεργεία», το Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» στέκεται σήμερα αγέρωχο, φωτεινό σύμβολο της ελληνικής ναυτοσύνης και του πολεμικού ηρωισμού. Στην τελευταία του μάχη, αυτή της ιστορικής μνήμης, το «Γ. Αβέρωφ» βγήκε για άλλη μια φορά νικητής.
Η ιστορία του ελληνικού θρύλου:
Δέκα χρόνια μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διέθετε μια ελάχιστη δύναμη απαρχαιωμένων τορπιλοβόλων και τριών γαλλικών θωρηκτών που είχαν κατασκευασθεί το 1889. Η επιτακτική ανάγκη για τη δημιουργία αξιόμαχου στόλου είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του στόλου – στα τέλη του 1908 – με τέσσερα καινούρια αγγλικά και τέσσερα γερμανικά αντιτορπιλικά. Σε αυτά επρόκειτο να προστεθεί το Θωρακισμένο-Καταδρομικό «Γ. Αβέρωφ», η Δόξα του Πολεμικού Ναυτικού.
Για την ανανέωση του Στόλου η τότε κυβέρνηση Μαυρομιχάλη είχε απευθυνθεί στα Ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας, όπου εκείνη ακριβώς την εποχή κατασκευαζόταν ένα θωρακισμένο–καταδρομικό το οποίο είχε παραγγελθεί και επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί από το Ιταλικό Ναυτικό. Όμως, η ακύρωση της παραγγελίας από τη μεριά των Ιταλών και η άμεση προκαταβολή του 1/3 της συνολικής αξίας του πλοίου επέτρεψαν την απόκτηση του θωρηκτού από την Ελλάδα. Το ποσόν της προκαταβολής προήλθε από τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ και ανήρχετο σε 8.000.000 εκατομμύρια χρυσές δραχμές, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 15.650.000 χρυσών δραχμών καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου (Τ.Ε.Σ.). Η κυβέρνηση δαπάνησε 23.650.000 δρχ. για την απόκτηση του. Τα 8.000.000 δρχ. προέρχονταν από το 20% της συνολικής κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το 1899 (χρονολογία δημοσίευσης της διαθήκης).
Η διαθήκη όριζε ότι το 1/5 της περιουσίας του (20 μερίδια) παραχωρείται για τη ναυπήγηση ισχυρού καταδρομικού πλοίου που θα φέρει το όνομα του και διασκευασμένο κατά τέτοιον τρόπο ώστε να χρησιμεύει ως Εκπαιδευτικό πλοίο Σχολής Ναυτικών Δοκίμων προς την πρακτική και θεωρητική τελειοποίηση αυτών. Το υπόλοιπο ποσό 14.300.000 καλύφθηκε εξ’ ολοκλήρου από το Ταμείο Εθνικού Στόλου (Τ.Ε.Σ.). Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι Τούρκοι είχαν ενδιαφερθεί για την αγορά του πλοίου.
Το 10.200 τόνων θωρακισμένο εύδρομο (όπως ακριβέστερα περιγράφεται) είχε ιταλικές μηχανές 19.000 ίππων, 22 γαλλικούς λέβητες, γερμανικές γεννήτριες και αγγλικά πυροβόλα 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG. Η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυσσε το Θωρηκτό ήταν 23 κόμβοι. Το «Γ. Αβέρωφ» καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) 1910, στις 15 Μαΐου παραδόθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και την 1 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο, όπου έγινε δεκτό από τους Έλληνες με ενθουσιασμό.
Το Θωρηκτό δεν άργησε να γνωρίσει το βάπτισμα του πυρός. Τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, το «Γ.Αβέρωφ», επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια. Κατέλαβε τη Λήμνο και στον όρμο του Μούδρου εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου. Ακολούθησε η κατάληψη του Αγίου Όρους, των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Αγ. Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος). Η σύγκρουση με τον τουρκικό στόλο ήταν πλέον αναπόφευκτη. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης έδωσε επιθετικό χαρακτήρα στον ελληνικό σχεδιασμό. Διέταξε το στόλο του να αρχίσει να πλέει από βορρά προς νότο, οπότε ο οθωμανικός στόλος εμφανίσθηκε στην έξοδο των Στενών. Τότε, ο Κουντουριώτης απηύθυνε το περίφημο σήμα του στα ελληνικά πλοία που συνέπλεαν με το «Γ. Αβέρωφ»: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους». Η έκβαση των Ναυμαχιών της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913) που ακολούθησαν, διέλυσε τις προσδοκίες του Σουλτάνου και της Υψηλής Πύλης για τον έλεγχο του Αιγαίου. Ο οθωμανικός στόλος δεν θα επιχειρούσε πια νέα έξοδο στο Αιγαίο.
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13 αποτελούν αναντίρρητα την πλέον ένδοξη πολεμική περίοδο του θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ». Με την έναρξη των εχθροπραξιών, τον Οκτώβριο του 1912, ο ελληνικός στόλος κλήθηκε να πετύχει έναν ιδιαίτερα δύσκολο συνδυασμό πολλαπλών στόχων: να εμποδίσει την έξοδο του οθωμανικού στόλου στο Αιγαίο, να αποκτήσει την κυριότητα των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου, να εμποδίσει τη μεταφορά οθωμανικών στρατευμάτων και εφοδίων προς τα ηπειρωτικά μέτωπα των Βαλκανίων, καθώς και να προστατεύσει τις αντιστοιχείς θαλάσσιες μεταφορές της Ελλάδας και των συμμάχων της.
Η επιτυχής έκβαση των ελληνικών επιτελικών σχεδιασμών ήταν αποτέλεσμα τριών κυρίως παραγόντων: των αυξημένων επιχειρησιακών δυνατοτήτων που διέθετε το νεότευκτο θωρηκτό, της αναμφισβήτητης ηγετικής ικανότητας και τόλμης του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, όπως και του υψηλότατου ηθικού των ελληνικών πληρωμάτων όλου ανεξαιρέτως του ελληνικού στόλου. Η επιτυχής κατάληψη των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου και η κατίσχυση των ελληνικών όπλων στις Ναυμαχίες της Έλλης και την Λήμνου είχαν ως αποτέλεσμα ο «Γ. Αβέρωφ» να αποκτήσει διαστάσεις συμβόλου στη λαϊκή μνήμη: ένας μύθος είχε πια γεννηθεί.
Κατά το μεγαλύτερο μέρος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα παρέμεινε ουδέτερη. Όμως, το 1917 η Κυβέρνηση του Ε. Βενιζέλου απεφάσισε να συμμετάσχει στον πόλεμο, στο πλευρό των Συμμάχων. Με το τέλος της παγκόσμιας σύρραξης -Οκτώβριος 1918- η Τουρκία συνθηκολόγησε (ανακωχή του Μούδρου) και η Ελλάδα βρέθηκε στην πλευρά των νικητών. Το «Γ. Αβέρωφ» κατέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη και εκεί ύψωσε την ελληνική σημαία ως μία από τις νικήτριες δυνάμεις του Μεγάλου Πολέμου.
Συμπερασματικά, ο πλήρης έλεγχος της Μεσογείου από το συμμαχικό ναυτικό και η επιτυχία της συμμαχικής ναυτικής στρατηγικής, που απέβλεπε στον αποκλεισμό του στόλου των Κεντρικών Δυνάμεων στην Αδριατική και του τουρκικού στον Βόσπορο, στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό σ’ αυτά ακριβώς τα πλήγματα που είχε επιφέρει ο ελληνικός στόλος και το «Γ. Αβέρωφ» στην Κωνσταντινούπολη και η ύψωση της ελληνικής σημαίας αποτέλεσαν τη δικαίωση του θάρρους και της αυταπάρνησης του ελληνικού πολεμικού στόλου στον αγώνα για εθνική ολοκλήρωση, σύμβολο πλέον ναυτικής τόλμης και ηρωισμού, διέγειρε τη συλλογική φαντασία και τα οράματα του Ελληνισμού.
Μετά την υπογραφή των συνθηκών ειρήνης το «Γ. Αβέρωφ» μαζί με τον υπόλοιπο στόλο μετέφερε τα ελληνικά στρατεύματα στην Ιωνία. Οι εξελίξεις των επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία διέγραψαν γρήγορα αρνητική πορεία που κατέληξε στην Καταστροφή του ’22. Το «Γ. Αβέρωφ» βρέθηκε ξανά στα μικρασιατικά παράλια, τούτη τη φορά για να βοηθήσει στη μεταφορά των στρατευμάτων και του ξεριζωμένου ελληνικού στοιχείου.
Με την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου το Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» τέθηκε και πάλι επικεφαλής, ως ναυαρχίδα του ελληνικού πολεμικού στόλου. Μετά ωστόσο τη κατάρρευση του μετώπου, τον Απρίλιο του 1941, το Υπουργείο Ναυτικών διέταξε την αυτοβύθιση του θωρηκτού, προκειμένου να μην περιέλθει στα χέρια του εχθρού. Στην καρδιά και στο φρόνημα των ελληνικών πληρωμάτων, η αναχώρηση των εναπομεινάντων πλοίων του στόλου στην Αλεξάνδρεια ήταν αδιανόητο να γίνει χωρίς την ασφαλή συντροφιά του «Μπάρμπα Γιώργη», του ηρωικού Θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ», όπως ήταν συνηθισμένο να ονομάζεται από τα πληρώματα. Έτσι λοιπόν, μετά τον επιτυχή κατάπλου του θωρηκτού στην Αλεξάνδρεια, το πλοίο κατευθύνθηκε στη Βομβάη για γενική επισκευή και επιθεώρηση. Αρχικά το «Γ. Αβέρωφ» δραστηριοποιήθηκε στον Ινδικό Ωκεανό, με αποστολή την προστασία νηοπομπών, που κατευθύνονταν από τη Βομβάη στο Άντεν.
Στο τέλος του 1942 ο «Γ. Αβέρωφ» κατέπλευσε στο Πορτ Σάιντ, όπου συμμετείχε σε αποστολές προστασίας λιμένων. Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 1944 και ύστερα από απουσία σχεδόν τεσσάρων ετών, ο ένδοξος «Γ. Αβέρωφ» επέστρεψε στις 16 Οκτωβρίου 1944 το απόγευμα στην Ελλάδα, φέρνοντας μαζί του την τότε εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και αγκυροβόλησε πανηγυρικά στον φαληρικό όρμο. Στο χρονικό διάστημα 1947 έως 1949 το Θωρηκτό έγινε Αρχηγείο Στόλου στο Κερατσίνι. Όμως, το πλοίο είχε ‘γεράσει’ και το 1952 διατάχθηκε ο παροπλισμός του.
Από το 1957 μέχρι το 1983, το Θωρηκτό βρέθηκε πρυμνοδετημένο στον Πόρο. Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το αποκαταστήσει. Μετά από τριάντα χρόνια στο περιθώριο, το Θωρηκτό ξεκίνησε τη νέα του πορεία. Την ίδια χρονιά το πλοίο ρυμουλκήθηκε από τον Πόρο και κατέληξε στο Φάληρο, όπου άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασής του. Το μέγεθος της δαπάνης για τη σταθεροποίηση – αποκατάσταση από το 1985 μέχρι σήμερα είναι μεγάλο και ένα μεγάλο μέρος των δαπανών προήλθε από δωρεές ιδιωτών, οι σημαντικότερες των οποίων ήταν της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οικογένειας Λάτση και του Ιδρύματος Ωνάση.
Σήμερα το πλοίο-μουσείο «Γ. Αβέρωφ» αποτελεί μνημείο που τιμά αυτούς που υπηρέτησαν και έπεσαν στη διάρκεια της ένδοξης ιστορίας του. Συνάμα διατηρεί ζωντανά τα μη απτά ανθρώπινα αποθέματα, όπως η κληρονομιά των θαλασσών, η σημασία των θαλασσίων μεταφορών και η ελκυστικότητα του ναυτικού επαγγέλματος, όπου η αξιοπρέπεια, το ήθος και η δημοκρατική αντίληψη, είναι κοινός τόπος συνάντησης όλων των ναυτικών. Το Πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» αποτελεί εδώ και χρόνια μια δραστήρια εκπαιδευτική κοινότητα με καθημερινές επισκέψεις σχολείων, ιδρυμάτων, οργανισμών, καθώς και πλήθους ιδιωτών. Με τις επισκέψεις αυτές πραγματοποιείται και η δεύτερη πτυχή του οράματος του δωρητή, που ήθελε το πλοίο, παράλληλα με τον εθνικό του σκοπό, να εκπληρώνει και εκπαιδευτική αποστολή.
Οι Ρουμάνοι νίκησαν τους Έλληνες στο αγώνισμα του Survivor και κέρδισαν ένα δείπνο σε πολυτελέστατο εστιατόριο. Ένας εκ των Ρουμάνων παικτών, ο Καταλίν, φαίνεται πως ερωτεύτηκε την Ροδάνθη Καπαρού και μάλιστα προσκάλεσε τους Έλληνες να πάνε μαζί τους στο δείπνο.
«Ναι, σου είπα είναι τέλειοι. Κι επειδή ξόδεψα πολύ χρόνο στην Ελλάδα, θέλω να κάνω περισσότερους οπαδούς απ’ ότι έχω. Οπότε ίσως μπορούμε, επειδή είναι και τα γενέθλιά μου, ίσως μπορούμε να πάμε όλοι σε ένα μεγάλο πάρτι. Να κάνουμε ένα δείπνο στο πάρτι και ίσως ερωτευτούμε. Έχετε όλα αυτά τα όμορφα κορίτσια. Δεν μπορώ να διαλέξω! Δεν μπορώ να πω, είναι πολύ μικρή για μένα», είπε ο Καταλίν και όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω στη Ροδάνθη.
Η παίκτρια των Μαχητών είχε πραγματικά κοκκινίσει! Ο Σάκης Τανιμανίδης είπε πως δεν γίνεται σήμερα να πάνε και οι δύο ομάδες, ωστόσο, θα γίνει κάποια άλλη στιγμή. Ο Καταλίν, πάντως, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και τόνισε με νόημα: «Ίσως αν τα γενέθλιά μου δεν είναι εντάξει, μπορούμε να κάνουμε έναν γάμο».
H Ροδάνθη ποζάρει αγκαλιά με τον Καταλίν, τον παίκτη της Ρουμανίας ο οποίος εξέφρασε τον έρωτά του για τη νεαρή παίκτρια των Μαχητών.
«Το Χαμόγελο του παιδιού» ανακοίνωσε ότι η 14χρονη είναι καλά στην υγεία της και επέστρεψε ήδη στην οικογένειά της
Αίσιο τέλος για την 14χρονη Χριστίνα Κ. από την Καρδίτσα, που αναζητούνταν από το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής (11/5).
Όπως έγινε γνωστό και επίσημα από “Το Χαμόγελο του παιδιού” η 14χρονη είναι καλά στην υγεία της και επέστρεψε ήδη στην οικογένειά της.
Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση:
«Η περιπέτεια της Χριστίνας Κ., 14 ετών, έληξε σήμερα το απόγευμα, δίνοντας τέλος στην αγωνία των δικών της ανθρώπων που την αναζητούσαν.
Η Χριστίνα Κ. επέστρεψε στην οικογένειά της και είναι καλά στην υγεία της. Η δημοσιοποίηση του #Missing Alert, έκανε την ανήλικη να επιστρέψει άμεσα στους δικούς της ανθρώπους.
«To Χαμόγελο του Παιδιού» θα βρίσκεται κοντά στην Χριστίνα Κ. και την οικογένειά της για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και οτιδήποτε άλλο χρειαστεί.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε., των Αρχών, των φορέων και των απλών πολιτών έχει κατορθώσει να κινητοποιήσει όλη την ελληνική κοινωνία και να βρει πολλά παιδιά τα οποία αναζητούνται. Καταλυτικό ρόλο παίζει συνήθως η δημοσιοποίηση μιας εξαφάνισης από τα Μ.Μ.Ε και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η συμμετοχή όλων μας, βοηθά να βρεθούν τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, διότι η εξαφάνιση ενός παιδιού ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής και θρησκείας είναι ένα πολύ σοβαρό γεγονός, για όποιο λόγο και αν γίνεται».
Δεν την χωρά ο νους την ιστορία που κρύβεται πίσω από την άγρια δολοφονία της 41χρονης άστεγης το μεσημέρι της Δευτέρας στην περιοχή του Σχιστού.
Στο τροχόσπιτο που βλέπετε στις εικόνες που μετέδωσε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ANT1 ο 53χρονος έκοψε το νήμα της ζωής της 41χρονης.
Ο δράστης συναντήθηκε για πρώτη φορά με το θύμα στο λιμάνι του Πειραιά την περασμένη Παρασκευή, 11 Μαΐου. Εκεί της μίλησε και όταν έμαθε πως ήταν άστεγη της είπε να πάνε για φαγητό στο συσσίτιο που ήταν γραμμένος και να πιούν καφέ.
Κατά τη διάρκεια του “ραντεβού” της πρότεινε να πάνε στο τροχόσπιτο όπου εκεί θα μπορούσε να κοιμηθεί. Το Σάββατο, 12 Μαΐου, ο συλληφθείς σκότωσε γρονθοκοπώντας την 41χρονη γιατί όπως ομολόγησε στους αστυνομικούς αφήνοντας τους άφωνους… του λέρωσε τα σεντόνια.
Μετά την δολοφονία ο δράστης άφησε την σορό μέσα στο τροχόσπιτο και την Κυριακή, 13 Μαΐου, την έσυρε περίπου 50 μέτρα μακριά από το τροχόσπιτο όπου την σκέπασε με κλαδιά. Σήμερα επικοινώνησε με τον φίλο του όπου του είπε να πάει από εκεί για να εξαφανίσουν το πτώμα στα νταμάρια του Σχιστού.
Εκείνος όμως ενημέρωσε τις αρχές που συνέλαβαν τον δολοφόνο της άτυχης 41χρονης. Μάλιστα ο δράστης έχει απασχολήσει στο παρελθόν την αστυνομία καθώς έχει κατηγορηθεί για βιαιοπραγία εναντίον γυναικών.
Η παραγωγή του Game of Love έδωσε σήμερα 24ωρη αποστολή στον Παναγιώτη και την καινούργια παίκτρια, τη Βίβιαν. Οι δυο τους θα περνούσαν μια ολόκληρη μέρα στο Πόρτο Χέλι. Αυτό, ωστόσο, δεν άρεσε στην Στέλλα, την κοπέλα του Παναγιώτη, η οποία αποκάλεσε τη Βίβιαν “μπάζο”.
«Όταν άκουσα ότι ο Παναγιώτης θα βγει σε 24ωρη αποστολή με το κομμάτι το καινούργιο, τη Βίβιαν, πάγωσα, φρίκαρα. Του έριξε το βλέμμα μου το δολοφονικό… Με πήρανε ψιλοχαμπάρι, αλλά λίγο το κάλυψα μετά. Εντάξει, λέω με το μπάζο τώρα δεν θα φοβηθώ κάτι, δεν με απασχολεί», είπε η Στέλλα.
Λατρεύει τον ΠΑΟΚ και το αποδεικνύει αυτό σε κάθε ευκαιρία. Ο λόγος για τον Φάνη Ζαφειριάδη, τον “τρελό” ΠΑΟΚτσή που ταξίδεψε από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα για τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας με το μηχανάκι του κρατώντας μια τεράστια σημαία της αγαπημένης του ομάδας. Παρά τα 70 του χρόνια, ακολουθεί τον “δικέφαλο του Βορρά” σε πολλά εκτός έδρας παιχνίδια, πάντα με τον ίδιο τρόπο.
Η σημερινή ημέρα του προέδρου της ΝΔ θα μπορούσε να εκδοθεί σε βιβλίο με τίτλο «Οι περιπέτειες του Κυριάκου Μητσοτάκη» ή «Το ταξίδι του Κυριάκου προς την Τουρκία».
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος κατάφερε να ξεχάσει τα ταξιδιωτικά του έγγραφα ενώ πήγαινε στην Τουρκία, χρέωσε την ευθύνη γι’ αυτό στη σύζυγο του και ανέβασε και σχετική φωτογραφία στο Instagram λες κι έκανε κάτι για το οποίο πρέπει να αισθάνεται περήφανος, βίωσε νωρίτερα, ενώ βρισκόταν στην Αλεξανδρούπολη, ακόμα μια περιπέτεια όταν του λύθηκαν τα κορδόνια.
Σιγά το γεγονός θα πείτε και θα ‘χετε δίκιο. Ελάτε όμως που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να δέσει τα κορδόνια του μπροστά από ένα στρατιωτικό άγημα το οποίο στεκόταν προσοχή, ακουμπώντας το πόδι του πάνω σε έναν πάσσαλο κι όλα αυτά μπροστά σε φωτογράφους για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα κυκλοφορήσει η φωτογραφία.
Αφήστε που απ’ ό,τι μπορεί κανείς να παρατηρήσει από άλλη φωτογραφία, στην ίδια εκδήλωση για την επέτειο απελευθέρωσης της Αλεξανδρούπολης, βρισκόταν μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Μετά της φταίει της ΝΔ ο συνδικαλιστής της ΔΕΗ που καθόταν με το πόδι απλωμένο πάνω στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτη. Όχι βεβαίως πως επρόκειτο για σοβαρή συμπεριφορά από πλευράς του, εν πάση περιπτώσει όμως δεν ήταν και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Καλό θα ήταν λοιπόν πριν ασκήσουν κριτική αλλού οι απανταχού κατ’ ευδημισμό φιλελεύθεροι να κοιτάζουν και λίγο τον καθρέφτη τους…
Η μητέρα ενός παιδιού συνελήφθη, αφού τράβηξε βίντεο τον εαυτό της να μαγειρεύει και να τρώει προστατευόμενα άγρια ζώα στην Καμπότζη.
Η Αχ Λιν Τατς και ο σύζυγός της Φουν Ράτι τράβηξαν βίντεο την γυναίκα να γδέρνει μια ράτσα γάτας που είναι υπό εξαφάνιση, μια μεγάλη σαύρα και άλλα είδη πουλιών που επίσης απειλούνται με εξαφάνιση.
Η γυναίκα έψησε τα ζώα σε μια φωτιά και τα έφαγε στην ζούγκλα κοντά στο σπίτι τους στην Πνομ Πεν.
Δείτε το βίντεο
Η Αχ Λιν Τατς μαζί με τον αγριόγατο ψαρά που είχε πιάσει.
H γυναίκα έψησε και έφαγε και έναν ερώδιο, που θεωρείται προστατευόμενο είδος από τους νόμους της Καμπότζης.
Το ζευγάρι έχει κατεβάσει τα βίντεο με την γυναίκα να τρώει αυτά τα απειλούμενα με εξαφάνιση ζώα, αλλά υπάρχουν ακόμα άλλα που την δείχνουν να τρώει βατράχους, κόμπρες και καρχαρίες.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος της χώρας εξαπέλυσε ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσει το ζευγάρι, το οποίο την επόμενη μέρα μετά από αυτό παραδέχτηκε δημόσια ότι μαγείρεψε τα ζώα.
Το ζευγάρι ισχυρίστηκε ότι αγόρασε το κρέας των ζώων από ένα τοπικό ψιλικατζίδικο.
Τώρα, υπάλληλοι του υπουργείου ερευνούν αν τα ζώα σκοτώθηκαν στα δάση ή εισήχθησαν παράνομα στην χώρα.
“Δεν ξέρω καν τι ζώα ήταν αυτά που χρησιμοποιήσαμε ή τι επίδραση έχουν στην διατήρηση της άγριας ζωής”, ανέφερε η Αχ Λιν.
“Αγόρασα τα ζώα στην Πνομ Πεν και αρχίσαμε να τραβάμε βίντεο τον εαυτό μας από τον Δεκέμβριο. Τώρα, έχω ήδη παραδεχτεί το λάθος μου”, πρόσθεσε.
Μία υψηλής στρατηγικής και πολιτικής αξίας προμήθεια πολεμικού υλικού που θα άλλαζε τη μοίρα της χώρας απέναντι στη Τουρκία, παραλίγο να γίνει πραγματικότητα εν μέσω Μνημονίων.
Η πρόταση προέβλεπε την παράδοση ενός αριθμού 40 έως 60 μαχητικών της εξαγωγικής έκδοσης «-BM» του ρωσικού μαχητικού 4++ γενιάς Su-35S υπό εξαιρετικά ευνοϊκούς οικονομικούς όρους, στο πλαίσιο της ελληνο-ρωσικής αμυντικής συμφωνίας η οποία υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2013 μεταξύ του Έλληνα υπουργού Αμύνης Δημήτρη Αβραμόπουλου και το Ρώσου ομολόγου του Σεργκέι Σοιγκού.
Σύμφωνα με πληροφορίες το οικονομικό ύψος της ρωσικής πρότασης ανερχόταν στα 2.5 δισ. $ για 40 μαχητικά Su-35BM ποσό στο οποίο περιλαμβανόταν εκτός των όπλων και πακέτο ανταλλακτικών και υποστήριξης.
Η πρόταση επανακατατέθηκε στο νέο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις αρχές του 2015 κατά την επίσκεψή του στην Ρωσία με ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους και επιπρόσθετα την ρωσική εγγύηση για την ασφάλεια της Ελλάδας. Επίσης συζητήθηκε από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Π.Καμμένο κατά την επίσκεψή του στην Μόσχα τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς.
Το όλο «πακέτο» προέβλεπε χρηματοδότηση από την τράπεζα των BRICS.
Οι όροι αποπληρωμής που προσέφερε η ρωσική πλευρά είναι εξαιρετικά ευνοϊκοί: Με το 20-30% του κόστους να είναι αποπληρωτέο μέσω ελληνικών εξαγωγών αγροτικών προϊόντων και με το υπόλοιπο του ποσού παρέχεται η δυνατότητα χαμηλότοκου δανείου με περίοδο χάριτος 5 ετών.
Ακριβώς όπως πουλήθηκαν μετέπειτα στην Ινδονησία τα 12 Su-35ΒΜ και όπως θα αποπληρωθεί μέρος (περίπου το 15%) της αξίας των S-400 στη Τουρκία με τουρκικά αγροτικά προϊόντα.
Παράλληλα η ρωσική πλευρά και για να κατευνάσει τις όποιες ελληνικές ανησυχίες αναφορικά με τη συμβατότητα των αεροσκαφών με το ΝΑΤΟϊκό σύμπλεγμα επικοινωνιών προσέφερε στην έκδοση για την Ελλάδα τη δυνατότητα προσθήκης δυτικών ηλεκτρονικών όπως συστημάτων ασυρμάτων και IFF.
Η εν συνεχεία κατάρρευση της ελληνικής «αντίστασης» στους δανειστές, η έλευση των capital controls, το δημοψήφισμα που από ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ και η ανάληψη του απόλυτου οικονομικού ελέγχου από τους δανειστές όλων των προμηθειών του ΥΠΕΘΑ, ματαίωσε οποιαδήποτε σκέψη προς την κατεύθυνση απόκτησης του συγκεκριμένου στρατηγικού όπλου.
Το Su-35, ήταν το πρώτο αεροσκάφος του ρωσικού οπλοστασίου το οποία είχε την δυνατότητα να εξοπλιστεί με τριπλό σύστημα ραντάρ: ένα στο ρύγχος και από δύο διατάξεις στα χείλη προσβολής των πτερύγων. Πιο ειδικά ο κύριος ηλεκτρονικός αισθητήρας του Su-35S είναι το νέο ραντάρ της ΝΙΙΡ Ν035 IRbis-E.
Το συγκεκριμένο ραντάρ αποτελεί εξέλιξη του Ν0011 Bars που βρίσκεται στα Su-30MK προσφέροντας σημαντικά καλύτερες επιδόσεις και επιπλέον λειτουργίες. Πρόκειται για σύστημα εκπομπής στη μπάντα «Χ» με παθητική κεραία διάταξης φάσης και ηλεκτρονικής σάρωσης η διάμετρος της οποίας ανέρχεται στα 900 mm
Το IRbis-E διαθέτει συνολική ισχύ εξόδου 20 KW κάτι που του παρέχει μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού επερχόμενου στόχου μεγέθους μαχητικού αεροσκάφους με συνολικό RCS τα 3 τμ φτάνει τα 400 χλμ. , με γωνία διόπτευσης τις 100 μοίρες στο αζιμούθο και εντοπισμό στόχου που απέρχεται τα 150 km. Όταν το εύρος έρευνας αυξάνεται στις 300 μοίρες, με μηχανική υποβοήθηση, η εμβέλεια για αποκάλυψη ίδιου στόχου ανέρχεται στα 200 km, ενώ στην περίπτωση που η σχετική θέση του στόχου παρουσιάζει επιστροφές από το έδαφος η εμβέλεια αυτή μειώνεται στα 170 km.
Η ηλεκτρονική διάταξη όμως των αισθητήρων του Su-35BM είναι δυνατό να ενισχυθεί από το πρωτοποριακό σύστημα ενεργούς σάρωσης L-Band Tikhomirov NIIP που θα αποτελεί σταθερή προσθήκη και για το νέο ρωσικό μαχητικό 5ης γενιάς T-50.
H διάταξη προσαρμόζεται στο χείλος προσβολής των πτερύγων του αεροσκάφους όπως αναφέραμε προσφέροντας προηγμένες δυνατότητες ιδιαίτερα εναντίον αεροσκαφών stealth.
Πιο συγκεκριμένα το L-Band AESA της Tikhomirov μπορεί να εκτελέσει μια σειρά εφαρμογών όπως: Έρευνα και στοχοποίηση αεροσκαφών stealth,λειτουργίες αναγνώρισης φίλου ή εχθρού, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός πηγών εκπομπής Link 16/MIDS, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός ραντάρ που εκπέμπουν στην μπάντα L –όπως το τουρκικό ραντάρ MESA του συστήματος 737 AEW&C, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός πηγών IFF αεροσκαφών, ενεργά αντίμετρα σε περιβάλλον ανταλλαγής δεδομένων Link 16, ενεργά αντίμετρα σε δέκτες συστήματος GPS και ενεργά αντίμετρα σε επίγεια ραντάρ συχνότητας L.
Η τελευταία και σύμφωνα με τη ρωσική πρακτική παραπέμπει στις συχνότητες μεταξύ 1 και 2 GHz, και μήκη κύματος μεταξύ 0,3 και 0,15 μ. Στα προτερήματα χρήσης της μπάντας L συγκαταλέγονται η έρευνα σε μεγάλη εμβέλεια με κεραίες σχετικά μικρού μεγέθους, παροχή δεδομένων σε άσχημες καιρικές συνθήκες όπως και καλή συμπεριφορά σε συνθήκες σε συνθήκες επιστροφών από το έδαφος.
Σε ότι αφορά τις σχεδιάσεις stealth τουλάχιστον για περίπτωση του F-35 –αλλά και πιθανότατα και στην περίπτωση του F-22- τα συγκεκριμένα αεροσκάφη έχουν σχεδιαστεί κυριότερα για την απόκρυψη του ίχνους τους σε συχνότητες στην X μπάντα και όχι κάτω από αυτή.
Σε ότι αφορά το σύστημα προώθησης το Su-35S φέρει το νέο κινητήρα 117S με την ώση του ανέρχεται, η μέγιστη, με τη χρήση μετακαυστήρα στις 31.900 lb (14.500 kgr) για τον καθένα, ενώ η ξηρή του ώση ανέρχεται στις 19.400 lb (8.800 kgr). Οι παραπάνω αριθμοί δίνουν στο αεροσκάφος ένα λόγο ώσης προς βάρους στο 0,84 για το μέγιστο βάρος απογείωσης και στο 1,14 για το τυπικό βάρος απογείωσης
Το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου που προέρχεται από τη MRPC Avionica στεγάζεται σε δύο ατρακτίδια στα ακροπτερύγια. Πρόκειται για το σύστημα KNIRT1 L175M Khibiny-M Το L175M ακολουθεί τη φιλοσοφία των σύγχρονων μαχητικών τέταρτης και πέμπτης γενιάς σε ότι αφορά τη συνολική του ολοκλήρωση στην ομάδα αισθητήρων του αεροσκάφους.
Παράλληλα το εξαιρετικά προηγμένο σύστημα ελέγχου πτήσης είναι ένα πολυσύνθετο λογισμικό, το οποίο ελέγχει μια σειρά από επιφάνειες ελέγχου μειώνοντας κατά πολύ το έργο του χειριστή. Το σύστημα αποκαλείται SDU-427 προέρχεται από το Su-47 Berkut και αποτελείται από τέσσερα κανάλια ελέγχου λειτουργίας
Το παραπάνω βοήθησε τους μηχανικούς του σχεδιαστικού γραφείου της Sukhoi στο να μειώσουν την επιφάνεια των ουραίων επιφανειών ελέγχου σε σημείο που να είναι μικρότερες ακόμη και από το αρχικό Su-27, βοηθώντας έτσι εκ του παραλλήλου και στη μείωση του RCS του αεροσκάφους
Δύο Μοίρες των 20 μαχητικών εκάστη ήταν υπεραρκετές για να φέρουν την αεροπορική υπεροχή στο Αιγαίο αλλά αντ’αυτού επιλέχθηκε να διατεθούν τα όποια κονδύλια στον εκσυγχρονισμό των F-16…
