Ένα βίντεο της εφημερίδας “Φιλελεύθερος” από την αποστολή της δημοσιογράφου Αναστασίας Τσιβγουλή προκαλεί για τις τραγικές συνθήκες στον προσφυγικό καταυλισμό στη Μόρια κάνει αίσθηση.

Όπως θα δείτε παρακάτω, οι πρόσφυγες περιμένουν στην ουρά για ένα μπουκάλι νερό και ένα πιάτο ρύζι, το οποίο χαρακτηρίζουν, “πέτρα” δείχνοντας το στην κάμερα.

Καταγελούν ότι το ρύζι είναι σαν πλαστικό και ότι δεν τρώγεται ενώ η κοστολόγηση του φτάνει τα 5 ευρώ.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

Πολύ καλή συμφωνία για το μέλλον της Μακεδονίας και της χώρα χαρακτήρισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βαρεμένος τη Συμφωνία των Πρεσπών.

«Πιο ωφελημένη θα βγει η Θεσσαλονίκη και η ελληνική Μακεδονία» πρόσθεσε ο κ. Βαρεμένος μιλώντας στο ΘΕΜΑ 104,6.

Στο ερώτημα γιατί η κυβέρνηση δεν κάνει δημοψήφισμα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε «να κάνουμε δημοψήφισμα για να αλλάξει μια τρίτη χώρα το όνομά της;
Δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας που να άλλαξε το όνομά της επειδή το απαίτησε μια άλλη χώρα».

«Η Μακεδονία, όπως την αναγνώριζαν 150 κράτη, αλλάζει το όνομά της κατ’ απαίτηση της Ελλάδας» πρόσθεσε ο Γιώργος Βαρεμένος σύμφωνα με τον οποίο θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να εμπεδοθεί το νέο όνομα στα διεθνή φόρα, τους οργανισμούς και αλλού.

Ερωτηθείς για το τι θα συμβεί με την κυβέρνηση μετά και τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα στη Wall Street Journal, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι «όταν έρχεται μια συμφωνία στη Βουλή δεν έρχεται για να ψηφιστεί από τα μέλη του Κοινοβουλίου. Υπάρχουν διέξοδα στη δημοκρατία με βάση του πώς λειτουργεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία».

Μιλώντας, τέλος, για τις συντάξεις και το ενδεχόμενο να μην περικοπούν είπε ότι «έχουμε ισχυρά επιχειρήματα για να πείσουμε. Για την εφαρμογή του μέτρου ίσχυσαν ορισμένες παραδοχές, αν τώρα δεν υπάρχουν, τότε αλλάζει».

Από δυσοίωνα έως και αρκετά ανησυχητικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα στατιστικά στοιχεία και οι προοπτικές μελέτες για την εξέλιξη του πληθυσμού της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Τα συστηματικά χαμηλά ποσοστά γεννήσεων και το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής μετασχηματίζουν τη σύνθεση της ηλικιακής πυραμίδας. Η σημαντικότερη αλλαγή θα είναι ίσως η μεγάλη μετάβαση προς έναν κατά πολύ γηραιότερο πληθυσμό, κάτι που είναι ήδη εμφανές σε αρκετά κράτη-μέλη της ΕΕ.

Αυτά επισημαίνει η Ελληνική Γεροντολογική και Γηριατρική Εταιρεία εν όψει της 1ης Οκτωβρίου, Παγκόσμιας Ημέρας Ηλικιωμένων, και τονίζει πως η υπογεννητικότητα είναι χρόνιο πρόβλημα για την πατρίδα μας.

Σύμφωνα με τα στοιχειά που δίνει στη δημοσιότητα, ο μέσος όρος ολικής γονιμότητας, δηλαδή παιδιών ανά ζεύγος, είναι 1,26, σταθερός τα τελευταία χρόνια, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 1,49. Επισημαίνεται ότι για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός πρέπει ο δείκτης γονιμότητας να είναι πάνω από 2,1. Η Ελλάδα και η Ιταλία καταγράφουν τον τρίτο χαμηλότερο δείκτη γεννήσεων (9‰) στην Ε.Ε., μετά τη Γερμανία (8,4‰) και την Πορτογαλία (8,5‰).

Στα 8,3 έως 10 εκατ. κατοίκους ο πληθυσμός στην Ελλάδα το 2050

Ως αποτέλεσμα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού αλλά και του αρνητικού ισοζυγίου μετανάστευσης, υπολογίζεται ότι θα έχουμε μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας από τα 11 εκατομμύρια το 2013 στα 8,3 έως 10 εκατομμύρια το 2050. Η ελάττωση του πληθυσμού θα κυμανθεί από 800.000 μέχρι 2,5 εκατομμύρια άτομα, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο πληθυσμός της ΕΕ την 1η Ιανουαρίου 2016 εκτιμήθηκε σε 510,3 εκατ.

Οι νέοι (0 έως 14 ετών) αντιστοιχούσαν στο 15,6% του πληθυσμού της ΕΕ, ενώ τα πρόσωπα που θεωρούνται ότι είναι σε ηλικία εργασίας (15 έως 64 ετών) αντιστοιχούσαν στο 65,3% του πληθυσμού. Οι ηλικιωμένοι (65 ετών και άνω) αποτελούσαν το 19,2% (αύξηση 0,3% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος και αύξηση 2,4% σε σύγκριση με 10 χρόνια πριν). Σύμφωνα με τις καταγραφές της EuroStat, η Ιταλία (22,0%), η Ελλάδα (21,3%) και η Γερμανία (21,1%) είχαν τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών, ενώ η Ιρλανδία είχε το χαμηλότερο ποσοστό (13,2%).

Οι προβλέψεις του ΟΗΕ

Με βάση τις εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών για την προοπτική εξέλιξης του παγκόσμιου πληθυσμού από το 2010 μέχρι το 2050, προβλέπεται αύξηση 188% για τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, 351% για τα άτομα ηλικίας άνω των 85 ετών και 1004% για τα άτομα που ξεπερνούν τα 100 χρόνια. Αυτές οι εντυπωσιακές αυξήσεις των ατόμων της τρίτης ηλικίας βρίσκονται σε αντιδιαστολή με μία αύξηση μόλις 22% του γενικού πληθυσμού ηλικίας από 0-64 ετών για το ίδιο χρονικό διάστημα.

Στις προβολές EUROPOP 2015, ο πληθυσμός της ΕΕ αναμένεται να κορυφωθεί στα 528,6 εκατ. περίπου το 2050 και στη συνέχεια να μειωθεί σταδιακά σε 518,8 εκατομμύρια έως το 2080.

Αυξάνουν οι πολύ ηλικιωμένοι

Μια άλλη πτυχή της δημογραφικής γήρανσης είναι η σταδιακή γήρανση του ίδιου του πληθυσμού των ηλικιωμένων, καθώς η σχετική σημασία των πολύ ηλικιωμένων αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό απ’ ό,τι οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή κατηγορία του πληθυσμού της ΕΕ. Το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 80 ετών και άνω στον πληθυσμό της ΕΕ-28 προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί μεταξύ του 2016 και του 2080, από 5,4% σε 12,7%.

Η Ελλάδα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε γηράσκοντα πληθυσμό (ποσοστό αύξησης 21,4%) έναντι μέσου όρου της ΕΕ 17,2%. Τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών αντιπροσωπεύουν σήμερα στη χώρα μας ποσοστό πάνω από το 21,3% του πληθυσμού και σύμφωνα με τις προβλέψεις το 2030 θα είναι περίπου το 30% του πληθυσμού ενώ το 2050 θα πλησιάσουν το 1/3 του πληθυσμού.

Αυτή η δημογραφική γήρανση -κοινή σε όλες τις δυτικού τύπου χώρες- προκαλεί πολλά προβλήματα ιατρικά, κοινωνικά, οικογενειακά, οικονομικά, ασφαλιστικά, κ.ά. που θα προσλάβουν εκρηκτικές διαστάσεις στις προσεχείς δεκαετίες. Εξάλλου, δεδομένα από την ετήσια έκθεση της διεθνούς οργάνωσης Help Age International του 2015 για την ποιότητα της ζωής των ηλικιωμένων χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως μια από τις χειρότερες χώρες για να ζουν οι πολίτες άνω των 60 ετών και κατατάσσει τη χώρα μας στην 79η θέση μεταξύ 96 χωρών, όσον αφορά την κοινωνικο-οικονομική ευημερία, δηλ. κάτω από τη Βενεζουέλα και τη Νότια Αφρική.

Υπό τον τίτλο «Η ευθύνη του πένθους μας» 37 καθηγητές από πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού υπογράφουν κείμενο με το οποίο καταδικάζουν τις «ρατσιστικές και ομοφοβικές θέσεις», τις «ακραία προσβλητικές για τη μνήμη του νεκρού απόψεις που διατυπώθηκαν από συμπολίτες μας δημόσια», καθώς και «την αρχική τουλάχιστον παραπληροφόρηση και αντιδεοντολογική κάλυψη των γεγονότων από κάποια ΜΜΕ» αναφορικά με τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, έξω από κοσμηματοπωλείο της Ομόνοιας.

Οι πανεπιστημιακοί στο κείμενό τους επισημαίνουν τους «άστοχους χειρισμούς» στη διερεύνηση της υπόθεσης και καλούν «όλους τους αρμόδιους φορείς, και όλες και όλους τους κρατικούς λειτουργούς που έχουν αναλάβει την έρευνα, να επιδείξουν τη σύνεση, το θάρρος και την αποτελεσματικότητα που απαιτείται σε αυτή τη στιγμή».

Το πλήρες κείμενο το οποίο υπογράφουν, μέχρι στιγμής, 37 πανεπιστημιακοί καθηγητές:

Η ευθύνη του πένθους μας

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε με συγκίνηση και οργή τις εξελίξεις σχετικά με τον βίαιο, αδόκητο και άδικο θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου στο κέντρο της Αθήνας.

Οι ρατσιστικές και ομοφοβικές θέσεις, οι ακραία προσβλητικές για τη μνήμη του νεκρού απόψεις που διατυπώθηκαν από συμπολίτες μας δημόσια, καθώς και η αρχική τουλάχιστον παραπληροφόρηση και αντιδεοντολογική κάλυψη των γεγονότων από κάποια ΜΜΕ, πρέπει να γίνουν για μια ακόμα φορά αντικείμενο καταδίκης. Έχουν πάντως ήδη απαντηθεί από την άμεση αντίδραση της LGBTQI κοινότητας στην οποία ανήκε και πρωταγωνιστούσε ο Ζακ, άλλων συλλογικοτήτων, πρωτοβουλιών, ομάδων, και ατόμων που εξέφρασαν δυναμικά το θρήνο, αλλά και την απαίτησή τους για πλήρη διερεύνηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα της προηγούμενης Παρασκευής.

Αλγεινή εντύπωση κατά τη γνώμη μας προκαλεί η, κατά τα φαινόμενα, σειρά άστοχων χειρισμών σχετικά με τη διασφάλιση των συνθηκών που θα μπορέσουν να καταστήσουν την περαιτέρω έρευνα και την πλήρη και ουσιαστική απόδοση δικαιοσύνης εφικτή. Όπως επισημαίνουν η πολιτική αγωγή και πολλοί παρατηρητές, υπάρχουν παραλείψεις και ελλείψεις στην έρευνα και την αρχική καταγραφή του συμβάντος, στη συλλογή ανακριτικού υλικού, στην καταγραφή των αυτοπτών μαρτύρων, στην αξιολόγηση στοιχείων που έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας.

Οι αντιδράσεις των τελευταίων ημερών σχετικά με την υπόθεση του Ζακ δεν είναι συγκυριακές. Αντίθετα, η ευαισθησία που έχει δείξει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης υπογραμμίζει την απαίτηση, έστω με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός, να έρθουμε επιτέλους αντιμέτωποι με παγιωμένες πρακτικές βίας, καταπάτησης δικαιωμάτων και συγκάλυψης που ίσως εμφιλοχωρούν και εντός των θεσμικών αρχών. Για τον λόγο αυτόν καλούμε όλους τους αρμόδιους φορείς, και όλες και όλους τους κρατικούς λειτουργούς που έχουν αναλάβει την έρευνα, να επιδείξουν τη σύνεση, το θάρρος και την αποτελεσματικότητα που απαιτείται σε αυτή τη στιγμή.

Αυτή δεν είναι μόνο η στοιχειώδης απόδοση τιμής στον νεκρό Ζακ Κωστόπουλο και την παρρησία που ο ίδιος επιδείκνυε όσο ζούσε. Είναι και χρέος προς όλες και όλους μας.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

Ειρήνη Αβραμοπούλου, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αθηνά Αθανασίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ντίνα Βαΐου, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Άκης Γαβριηλίδης, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Στάθης Γουργουρής, Πανεπιστήμιο Columbia

Άντζελα Δημητρακάκη, Πανεπιστήμιο Εδιμβούργου

Κώστας Δουζίνας, Πανεπιστήμιο Λονδίνου

Δημήτρης Ελευθεριώτης, Πανεπιστήμιο Γλασκώβης

Ελευθερία Ιωαννίδου, Πανεπιστήμιο του Groningen

Γεράσιμος Κακολύρης, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Βάιος Καραβάς, Πανεπιστήμιο Λουκέρνης

Δέσποινα Καταπότη, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Βασιλική Κολοκοτρώνη, Πανεπιστήμιο Γλασκώβης

Κωστής Κορνέτης, Πανεπιστήμιο Μαδρίτης

Πέτρος Λιγοξυγγάκης, Πανεπιστήμιο Οξφόρδης

Ανδρέας Λυμπεράτος, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αντώνης Λιάκος, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Μυρτώ Μαλούτα, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Δήμητρα Μακρυνιώτη, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Σοφία Μπέμπεζα, Σχολή Καλών Τεχνών Ζυρίχης

Νένη Πανουργιά, Πανεπιστήμιο Columbia

Γιάννης Παπαδόπουλος, Κέντρο Μεσογειακών Σπουδών

Άννα Παπαέτη, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Δημήτρης Παπανικολάου, Πανεπιστήμιο Οξφόρδης

Ελένη Παπαργυρίου, Πανεπιστήμιο Πατρών

Αλεξάνδρα Πατρικίου, Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

Δημήτρης Πλάντζος, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Παναγιώτης Πούλος, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Μαρία Ρεπούση, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Αιμιλία Σαλβάνου, Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

Γιώργος Σαμπατακάκης, Πανεπιστήμιο Πατρών

Δέσποινα Σίνου, Πανεπιστήμιο Σορβόννης, Paris 13

Εύα Στεφανή, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Φωτεινή Τσιμπιρίδου, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Σταυρούλα Τσιπλάκου, Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Έλενα Τζελέπη, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Αντώνης Χατζηκυριάκου, Πανεπιστήμιο Βοσπόρου