Τι γίνεται αν το πραγματικό μυστικό για μια ευτυχισμένη ζωή μετά τα 60 δεν είναι οι θαυματουργές κρέμες ή οι αυστηρές ρουτίνες, αλλά απλώς η αλλαγή του τρόπου σκέψης μας;
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μόλις φτάσουμε τα 60, θα πρέπει να επιβραδύνουμε, να μένουμε στο παρασκήνιο και να συμβιβαστούμε με λιγότερα. Αλλά τι γίνεται αν αυτή είναι στην πραγματικότητα η ιδανική στιγμή για να ξεκινήσουμε από την αρχή – να ζήσουμε επιτέλους με τους δικούς μας κανόνες;
Ακολουθούν μερικές συνήθειες που συχνά μας κρατούν πίσω χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε… και πώς μπορούμε να τις αντικαταστήσουμε με περισσότερη ελευθερία και χαρά.
Σταματήστε να ανησυχείτε για το τι σκέφτονται οι άλλοι
Έχετε περάσει τόσο μεγάλο μέρος της ζωής σας προσπαθώντας να ανταποκριθείτε στις προσδοκίες και να κάνετε τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Τώρα είναι η σειρά σας. Στα 60 και μετά, κάθε μέρα είναι ένα πολύτιμο δώρο – μην την σπαταλάτε ανησυχώντας για το τι σκέφτονται οι άλλοι για το στυλ, τα χόμπι ή τις επιλογές σας. Είστε ελεύθεροι, είστε μοναδικοί και αυτό αξίζει να λάμψει.
Σταματήστε να κυνηγάτε τη νεότητα
Η προσπάθεια να φαίνεστε νεότεροι μπορεί στην πραγματικότητα να απορροφήσει περισσότερη ενέργεια από το να αγκαλιάσετε απλώς αυτό που είστε. Αντί να κρύβετε τις ρυτίδες, επικεντρωθείτε στο να παραμείνετε υγιείς. Η ήπια άσκηση, η ισορροπημένη διατροφή και η έξοδος σε εξωτερικούς χώρους κάνουν πολύ περισσότερα για εσάς από οποιαδήποτε φανταχτερή κρέμα ή τα μπότοξ. Η αληθινή ομορφιά λάμπει όταν αποδέχεστε τον εαυτό σας πλήρως.
Αφήστε τα ενήλικα παιδιά σας να ζήσουν τη ζωή τους
Τα παιδιά σας είναι πλέον ενήλικες. Κάνουν τις δικές τους επιλογές, ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε πάντα. Ο ρόλος σας δεν είναι να καθοδηγείτε κάθε βήμα – είναι να είστε μια ευγενική, υποστηρικτική παρουσία. Εμπιστευτείτε τα, αφήστε τα λίγο. Θα βρείτε πολύ περισσότερη ηρεμία και εγγύτητα με αυτόν τον τρόπο.
Μην μένετε κολλημένοι στην αγαπημένη σας καρέκλα
Είναι εύκολο να βολευτείτε πολύ… και να μείνετε εκεί. Αλλά το να κάθεστε πολύ μπορεί να επιταχύνει τη γήρανση. Δεν χρειάζεται να τρέχετε μαραθώνιους – ένας περίπατος κάθε μέρα, λίγο stretching ή ακόμα και ελαφριά κηπουρική είναι αρκετό. Η κίνηση του σώματός σας σας κρατά νέους στην καρδιά.
Τα εγγόνια σας είναι υπέροχα – αλλά μην ξεχνάτε τον εαυτό σας
Ο χρόνος με τα εγγόνια σας είναι ξεχωριστός, αλλά και τα δικά σας θέλω έχουν σημασία. Το διάβασμα, η ζωγραφική, ο εθελοντισμός, τα ταξίδια – αυτά είναι πράγματα που κρατούν το πνεύμα σας ζωντανό και σας κάνουν ακόμα μεγαλύτερη έμπνευση για αυτά.
Φάτε για να θρέψετε τον εαυτό σας
Η υπερβολική ζάχαρη δεν είναι μόνο κακή για τη μέση σας — επιταχύνει επίσης τη γήρανση. Επιλέξτε φυσικά γλυκά όπως φρούτα ή μέλι. Βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε αρκετή πρωτεΐνη (ψάρι, αυγά, φασόλια) για να διατηρήσετε τους μύες σας δυνατούς και άφθονες φυτικές ίνες για την πέψη. Το καλό φαγητό είναι μια επένδυση σε μια μακρά και υγιή ζωή.
Αφήστε πίσω τις τύψεις
Το να κουβαλάτε τύψεις είναι σαν να σέρνετε βαριές βαλίτσες — απλώς σας βαραίνουν.
Συγχωρήστε τον εαυτό σας. Αποδεχτείτε τα λάθη σας. Κάθε μέρα είναι μια νέα σελίδα, που σας περιμένει να τη γεμίσετε με νόημα και ευτυχία.
Μην σπαταλάτε ενέργεια σε μικρές ανησυχίες
Η ανησυχία δεν λύνει ποτέ τίποτα — απλώς αποστραγγίζει την ενέργειά σας. Δοκιμάστε βαθιές αναπνοές, λίγο διαλογισμό ή μια απλή βόλτα έξω. Θα παρατηρήσετε ότι το μυαλό σας καθαρίζει και οι ανησυχίες σας εξαφανίζονται.
Μείνετε συνδεδεμένοι — μην απομονώνεστε
Η μοναξιά μπορεί να είναι γαλήνια, αλλά η υπερβολική της ποσότητα μπορεί να σας κάνει να νιώθετε μοναχικοί. Γνωρίστε νέους ανθρώπους. Συμμετέχετε σε τοπικές δραστηριότητες ή συλλόγους. Ακόμα και το να μοιραστείτε ένα φλιτζάνι καφέ με έναν γείτονα μπορεί να σας φωτίσει τη μέρα περισσότερο από όσο περιμένετε.
Στα 60 και μετά, η ζωή δεν τελειώνει — είναι μια νέα αρχή. Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να γράψετε ένα νέο, πλούσιο, όμορφο κεφάλαιο. Αφήστε πίσω σας ό,τι σας κρατάει πίσω, επιλέξτε τη χαρά, μείνετε δραστήριοι και κρατήστε την καρδιά σας ανοιχτή.
Το μέλλον είναι ακόμα δικό σας και μπορεί να είναι ακόμη πιο φωτεινό από ό,τι έχετε φανταστεί ποτέ.
Στο πένθος έχει βυθιστεί μια οικογένεια ομογενών Ελλήνων που ζει μόνιμα στη Βραζιλία τα τελευταία χρόνια.
Ο 18χρονος ΘοδωρήςΚατταβενός δούλευε σε ένα κατάστημα εστίασης στο Σάο Πάολο όταν ληστές άνοιξαν πυρ εναντίον του και τον άφησαν πίσω τους νεκρό στην προσπάθειά του να αρπάξουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούσαν.
Ο 18χρονος είχε μεγαλώσει στη Ρόδο και συγκεκριμένα στη περιοχή της Ψίνθου με την οικογένειά του, ενώ ο πατέρας του εργαζόταν ως πλήρωμα σε ΕΚΑΒ. Αποφάσισαν να μετακομίσουν στην χώρα της Λατινικής Αμερικής καθώς η μητέρα της οικογένειας έχει καταγωγή από την Βραζιλία. Έτσι το ζευγάρι με τα δύο παιδιά αποφάσισαν να κάνουν μια νέα αρχή στο Σάο Πάολο, με τον Ιωάννη Κατταβενό να ξεκινά μια επιχείρηση με ελληνικό φαγητό ονόματι «kebab do grego».
Ο άτυχος νέος είχε εκμυστηρευτεί πρόσφατα στον παππού του την επιθυμία του να επιστρέψει μόνιμα στη Ρόδο. «Θέλω να γυρίσω πίσω, να μείνω για πάντα στη Ρόδο», φέρεται να του είχε πει λίγες εβδομάδες πριν τη μοιραία νύχτα.
Δείτε την ανάρτηση του πατέρα του:
Όπως αναφέρει το ίδιο Μέσο, τη στιγμή του τραγικού γεγονότος, η μητέρα του και η αδελφή του απουσίαζαν εκτός Βραζιλίας, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο οδυνηρή την είδηση για την οικογένεια, η οποία πληροφορήθηκε από μακριά την απώλεια του παιδιού της.
Σπαρακτική ήταν και η ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο πατέρας του Γιάννης περιγράφοντας το τραγικό γεγονός: «Ανεξήγητος πόνος! Το να σε χάνω τόσο νέο! Απίστευτο! Σε αγαπώ γιε μου!»
Δεν έχουν γίνει γνωστές άλλες λεπτομέρειες αναφορικά με τη δολοφονία του 18χρονου Ελληνα στη Βραζιλία, ούτε αν έχουν συλληφθεί οι δράστες, που εκτέλεσαν ένα 18χρονο αγόρι, την ώρα που εργάζονταν.
Κρήτη: Αυτοκίνητο έπεσε σε γκρεμό 300 μέτρων – Νεκρός ο οδηγός
Θανατηφόρο, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, είναι το τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε στο Επάνω Μεραμβέλλο, στο Κουνάλι.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες αυτοκίνητο έπεσε στο γκρεμό με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του ένας ηλικιωμένος άντρας.
Στο σημείο βρίσκεται το ΕΚΑΒ, η Πυροσβεστική Υπηρεσία και η Αστυνομία.
Άγνωστο πως, το όχημα που οδηγούσε ηλικιωμένος εξετράπη της πορείας του και έπεσε σε γκρεμό, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του. Για την ανάσυρση του άτυχου άνδρα, ακολούθησε επιχείρηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που έσπευσε με τρία οχήματα και 12 πυροσβέστες.
Σύμφωνα με την αστυνομία πάντως, εξετάζεται και το ενδεχόμενο η πρόκληση του δυστυχήματος να οφείλεται και σε παθολογικά αίτια.
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός.
Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μού είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύξες του.
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι.
Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.
Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.
Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για δικιά τους σ’ όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης
Μεταξάς τσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι’ αυτό κι εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ».
Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. Αμα θέλεις να χαρίσεις κάτι το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη.
Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει «μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;».
Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα σου; Μπήκανε οι Γερμανοί. Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα παντζούρια γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα άμα κάνει πέτσα.
Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ’ όλους ήτανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε.
Και μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυρία Φώφη.
Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες. Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.
Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.
Και τώρα, από τη χαρά μας βάζουμε την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως εμείς δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε. Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια.
Αυτά και ελπίζω να μην ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.
Αληθινή ιστορία: Πρόκειται για πραγματικό περιστατικό, το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικά στη σελίδα «singleparent». Πρωταγωνίστρια σε αυτό είναι μια γυναίκα, που έχασε τον άνδρα της. Η ίδια έφτιαξε ξανά τη ζωή της.
Όμως, τα πράγματα δεν κύλισαν ομαλά. Αυτό, διότι οι γονείς του νέου συζύγου της, δεν θέλουν το παιδί της. Αναλυτικότερα, η ιστορία της, αλλά και η απάντηση επιστήμονα:
Αληθινή ιστορία: Πώς ξεκινά
Θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας τη δύσκολη κατάσταση που βιώνω αυτή την περίοδο. Ας αρχίσουμε από την αρχή…. Όταν ήμουν 26 χρονών έχασα τον άντρα μου ενώ ήμουν έγκυος στο πρώτο μας παιδάκι. Μετά από πολύ αγώνα γέννησα ένα υγιές αγοράκι. Εννοείται με τα πεθερικά μου έχουμε επαφές, τους έχω σαν γονείς μου. Μετα απο χρόνια γνώρισα τον τωρινό μου άντρα. Από την αρχή οι γονείς του δεν ήθελαν τη σχέση μας λογω του παιδιού μου. Ύστερα από κάποιο διάστημα έμεινα έγκυος οπότε τα αφήσαμε όλα πίσω, έγινε ο γάμος, γέννησα, βαφτίσαμε και το μωρό εννοείται το όνομα του παππού του.
Αληθινή ιστορία: Η συνέχεια
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Είχα καταλάβει από την αρχή ότι οι γονείς του δεν ήθελαν τον πρώτο μου γιο… Δεν το κρύβανε κιόλας σε σημείο που κάνανε πώς δεν υπάρχει και ο άντρας μου να τους έλεγε πείτε καλημέρα και στο μικρό. Μου έλεγε ότι θα συνηθίσουν, θέλουν χρόνο και τέτοια. Ομως το δεύτερο παιδί μου κοντεύει τα δύο και αυτοί συνεχίζουν το ίδιο τροπάριο… Εγώ τώρα είμαι έγκυος στο τρίτο παιδί. Εδώ και κάποιο διάστημα έχω κόψει κάθε επαφή μαζί τους… Πραγματικά δεν μπορώ να διανοηθώ πως υπάρχουν άνθρωποι που θα έρθουν σε ένα σπίτι που έχει δύο παιδιά και θα μιλάνε μόνο στο ένα και στο άλλο με το ζόρι να βγαίνει η κουβέντα. Και μετά λένε «Ε, να είναι λίγο ζωηρός». Τα βάζουν με ένα παιδί 5, 5 χρονών.
Το τέλος της αληθινής ιστορίας:
Όμως το πρόβλημά μου δεν είναι οι γονείς του, αλλά ο άντρας μου που από τη μια με υποστηρίζει και από την άλλη δεν μπορώ να είμαστε έτσι και να τα ξαναβρείτε… Όλα αυτά σε καθημερινή βάση τα έχει βάψει μαύρα… Πραγματικά έχω αρχίσει να κουράζομαι από αυτή την κατάσταση και έχω αρχίσει να μετανιώνω που ξαναέφτιαξα τη ζωή μου. Εσείς πως μου προτείνετε να διαχειριστώ την όλη κατάσταση;
Αληθινή ιστορία: Τι αναφέρει αρχικά στην απάντησή της, η ψυχολόγος, Βίκυ Μιχελή
Αγαπημένη φίλη,
καταρχήν να σου ευχηθώ με το καλό να έρθει το τρίτο παιδάκι σου στον κόσμο και να χαίρεσαι τα άλλα δύο. Είναι δύσκολο και άβολο αυτό που βιώνεις, τόσο εσύ από τη μεριά σου όσο και ο σύζυγός σου από τη δικιά του.Καταλαβαίνω την πίκρα και το παράπονο που νιώθεις, καθώς στον πρώτο σου γάμο τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά όσο τα υπολόγιζες.
Ωστόσο έμεινε μια σημαντική παρακαταθήκη, το πρώτο σου παιδάκι και το μεγάλειο ψυχής των πεθερικών σου. Θα περίμενε κανείς και ίσως και εσύ, το πρόβλημα να το είχαν τα πεθερικά από τον πρώτο σου γάμο κι όχι οι γονείς του τωρινού συζύγου. όμως σε αυτή την περίπτωση βλέπουμε ότι τα πεθερικά σου του πρώτου συζύγου έχουν ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή σου και θέλουν αυτή, δηλαδή να είσαι καλά χωρίς να βάζουν εμπόδια σε μια τόσο νέα σαν κι εσένα κοπέλα. Είναι αξιοθαύμαστο αυτό !
Αληθινή ιστορία: Τι επισημαίνει στη συνέχεια της απάντησής της, η ψυχολόγος, Βίκυ Μιχελή
Τώρα από την άλλη οι γονείς του συζύγου σου είναι πρφανώς άνθρωποι με προκαταλήψεις, με πεπαλαιωμένες αντιλήψεις και ίσως με μικρό εύρος πνευματικό να δεχθούν ότι μια γυναίκα που έχει ήδη ένα παιδί, μπορεί να κάνει το γιο τους ευτυχισμένο και να φυσικά να αγαπήσουν κι αυτό το “εγγόνι”. Φαίνεται πως οι πεποιθήσεις τους δεν τους αφήνουν να κάνουν παραδοχές.
Καταλαβαίνω σαν μάνα που είσαι να μην θες τα παιδιά σου να διαχωρίζονται και να έχουν ίση μεταχείριση. Αυτό είναι και το φυσιολογικό. Αυτό που εγώ θα σου πρότεινα, είναι να μαζέψεις τις δυνάμεις σου και όταν είσαι έτοιμη για διάλογο να μιλήσεις μαζί τους και να τους εξηγήσεις πόσο σε πονάει και σε πληγώνει αυτή τους η στάση απέναντι στο μεγάλο σου γιο και πως σαν μητέρα των παιδιών σου δεν ανέχεσαι αυτές τις διακρίσεις, κα΄τι που δεν κάνεις κι εσύ η ίδια. Βάλε όρια ότι δηλαδή τους αφήνεις ένα περιθώριο να προσαρμοστούν σε αυτη σου την απάιτηση και γίνε πολύ συγκεκριμένη ότι αν δεν δεις κάποια βελτίωση θα αναγκαστείς να λάβεις άλλα μέτρα.
Τι τονίζει στο τέλος της απάντησής της, η ψυχολόγος, Βίκυ Μιχελή:
Εξήγησέ τους πως και ο σύζυγός σου βρίσκεται σε δύσκολη θέση απέναντί σου, πώς έχεις καταλάβει ότι εκείνοι θεωρούν “κουσούρι” το γεγονός ότι υπάρχει ήδη ένα παιδάκι από προηγουμενο γάμο και πως θα ήταν τα πράγματα αν εκείνοι ήταν στη θέση σου.
Όσον αφορά στο σύζυγό σου μπορείς να του προτείνεις να κάνει κι εκείνος μαζί τους μια τέτοια συζήτηση, αν δεν θέλεις να είναι παρών σε αυτή που θα έχεις εσύ μαζί τους.
Είναι πολύ λογικό και φυσιολογικό να θες να είστε μια δεμένη οικογένεια, αλλά θέλω να σου πω πως το μόνο που μπορείς να αλλάξεις είναι τα όρια σου κι όχι εκείνους, ειδικά αν δεν έχουν την αντιπλπτική ικανότητα να το κάνουν. Κάνε τη συζήτηση αυτή μαζί τους όσες φορές χρειαστεί δοθείσης της ευκαιρίας και μην περιμένεις να δεις αλλαγή με την πρώτη φορά, αυτό είναι το ιδανικό σενάριο που δύσκολα συμβαίνει όμως.
Σημαντικό είναι να τους “εκπλήξεις” με αυτό που έχεις καταλάβει ότι πιστεύουν για εσένα, μη φοβηθείς να το πεις γιατί τότε θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν δικαιολογίες όπως πχ ο μεγάλος ο γιος είναι ζωηρός κλπ.
Σου εύχομαι μια καλή γέννα με ένα πόνο καν να σε νοιάζει μόνο η οικογένειά σου κι αν οι άλλοι δεν μπορούν να συμβαδίσουν, δεν πειράζει, τόσο μπορούν!
Πληθαίνουν όλο και περισσότερο τα σενάρια που θέλουν την Μαρία Καρυστιανού να προχωράει στη δημιουργία κόμματος.
Γράφει: Ελένη Καλογεροπούλου
Και η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα η επικεφαλής του Συλλόγου των Συγγενών των θυμάτων των Τεμπών δείχνει πολύ πιο συγκεκριμένη όταν την ρωτούν για την ενδεχόμενη παρουσία της στην πολιτική.
Πρόσφατα μάλιστα, είπε ότι επιθυμεί τη δημιουργία ενός νέου, πολιτικού κινήματος που να βασίζεται στον πολίτη, το οποίο θα προκαλέσει μια αλλαγή για την ανάπλαση της χώρας. Είχε πρόσθεση μάλιστα ότι αν δημιουργηθεί ένα τέτοιο κίνημα που να είναι συμβατό με τις σκέψεις της, θα μπορούσε να συμμετέχει σε αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι για την ώρα η Μαρία Καρυστιανού εμφανίζεται για πολλούς μία εναλλακτική λύση απέναντι στο υπάρχον πολιτικό σύστημα καθώς δεν είναι μόνο μία μάνα που έχασε άδικα το παιδί της αλλά μία γυναίκα που αγωνίζεται κόντρα στο σύστημα καταφέρνοντας μάλιστα να κινητοποιήσει χιλιάδες πολίτες απέναντι στην κυβέρνηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση της MARC για τον ΑΝΤ1 τα στοιχεία ήταν υπέρ της αφού σίγουρα θα την ψήφιζε το 13,9 % ενώ μάλλον το 18,3%. Δηλαδή συνολικά το 32% των ψηφοφόρων. Ακόμα το 50% έχουν θετική γνώμη ενώ μόνο το 24,9% αρνητική.
Ωστόσο, πολλοί αναρωτιούνται αν φτάνει μόνο η συμπάθεια για να της δώσουν την ψήφο της. Εάν και εφόσον η Μαρία Καρυστινού αποφασίσει να κατέβει στις εκλογές διεκδικώντας την ψήφο των πολιτών θα πρέπει αυτόματα να δώσει και τον πολιτικοϊδεολογικό της στίγμα.
Θα πρέπει να τοποθετηθεί για τα ζητήματα της οικονομίας, τα εθνικά θέματα, την παιδεία και την υγεία, το αγροτικό καταθέτοντας συγκεκριμένες απόψεις. Το ζητούμενο λοιπόν είναι τι ιδεολογικό πρόσημο θα έχουν αυτές προτάσεις και σε ποια κατεύθυνση θα οδηγηθεί η χώρα με όσα θα λέει.
Το γεγονός ότι από τους πιο στενούς της συνεργάτες είναι η δικηγόρος της, Μαρία Γρατσία, που ήταν υποψήφια με το κόμμα «Νίκη» στις εκλογές του 2023 και έλαβε στην Α΄Αθηνών τις περισσότερες ψήφους μετά τον πρόεδρο του κόμματος, Δημήτρη Νατσιό, κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι η Μαρία Καρυστιανού είναι ένα βαθιά συντηρητικό άτομο προσκολλημένο στην εκκλησία.
Οι ίδιοι άνθρωποι λένε ακόμα ότι αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που δεν άντεξε την Ζωή Κωνσταντοπούλου με την οποία όπως φαίνεται δεν διατηρεί στενούς δεσμούς σήμερα.
Η Μαρία Καρυστιανού όπως κάθε πολίτης αυτής της χώρας έχει κάθε δικαίωμα να πολιτευθεί. Να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών για κάτι καλύτερο. Όταν όμως θα πάρει αυτή την απόφαση θα κριθεί όπως όλοι όσοι διεκδικούν μία θέση στο Κοινοβούλιο.
Αυστηρά και χωρίς την συναισθηματική φόρτιση που δημιουργεί σήμερα η παρουσία της.
Τα πόδια μας στηρίζουν το βάρος ολόκληρου του σώματός μας για δεκαετίες.
Μετά τα 65, προβλήματα όπως κακή κυκλοφορία, πόνοι στις αρθρώσεις, ξηρό δέρμα, εύθραυστα νύχια και κάλοι γίνονται όλο και πιο συχνά. Δυστυχώς, η φροντίδα των ποδιών συχνά παραμελείται, με αποτέλεσμα ενόχληση, χρόνιο πόνο και ακόμα και προβλήματα κινητικότητας.
Η φροντίδα των ποδιών δεν έχει να κάνει μόνο με την εμφάνιση — είναι ουσιαστικό κομμάτι για τη διατήρηση της υγείας και της ανεξαρτησίας. Η σωστή ενυδάτωση, η πρόληψη μολύνσεων και η άνεση μπορούν να αποτρέψουν επιπλοκές και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.
Οφέλη από τη χρήση καστορέλαιου στα πόδια
Το καστορέλαιο, που εξάγεται από τους σπόρους του φυτού Ricinus communis, είναι πλούσιο σε ρικινελαϊκό οξύ. Αυτή η ένωση έχει αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις και ενυδατικές ιδιότητες. Όταν εφαρμόζεται στα πόδια, το καστορέλαιο προσφέρει πολλά οφέλη:
Βαθιά ενυδάτωση: Διεισδύει εύκολα στο δέρμα, ανακουφίζοντας την έντονη ξηρότητα, τις σκασμένες φτέρνες και τις τραχιές περιοχές στις πατούσες.
Ανακούφιση από πόνο και φλεγμονές: Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες το καθιστούν ιδανικό για άτομα που υποφέρουν από αρθρίτιδα ή πόνους στις πατούσες.
Πρόληψη μολύνσεων: Με τις αντιμυκητιακές του δράσεις, βοηθά στην αποφυγή μυκητιάσεων — ιδιαίτερα χρήσιμο για άτομα με κακή κυκλοφορία ή διαβήτη.
Βελτίωση κυκλοφορίας: Το μασάζ με καστορέλαιο διεγείρει τη ροή του αίματος και μειώνει την αίσθηση κρύων ή μουδιασμένων ποδιών.
Πώς να εφαρμόσετε καστορέλαιο στα πόδια σας
Ακολουθήστε αυτά τα απλά βήματα για να μεγιστοποιήσετε τα οφέλη:
Πλύνετε τα πόδια με ζεστό νερό και ήπιο σαπούνι για να απομακρύνετε τις ακαθαρσίες και να ανοίξετε τους πόρους.
Στεγνώστε καλά, ειδικά ανάμεσα στα δάχτυλα, για να αποφύγετε μολύνσεις από υγρασία.
Εφαρμόστε γενναία ποσότητα καστορέλαιου και κάντε μασάζ για τουλάχιστον πέντε λεπτά, δίνοντας έμφαση στις φτέρνες, στις πατούσες και στα δάχτυλα.
Φορέστε καθαρές βαμβακερές κάλτσες για να «κλειδώσετε» την υγρασία και να αποφύγετε λεκέδες.
Αφήστε το όλη τη νύχτα. Το πρωί, τα πόδια σας θα είναι εμφανώς πιο απαλά και ανανεωμένα.
Επιπλέον συμβουλές για υγιή πόδια μετά τα 65
Ελέγχετε καθημερινά τα πόδια για πληγές, φουσκάλες ή αποχρωματισμούς — ιδιαίτερα σημαντικό αν έχετε διαβήτη.
Κάντε ήπιες διατάσεις για να διατηρήσετε την ευλυγισία και να τονώσετε την κυκλοφορία.
Επιλέξτε άνετα παπούτσια που εφαρμόζουν σωστά, με καλή απορρόφηση κραδασμών και αντιολισθητικές σόλες, ώστε να αποφύγετε πόνο και πτώσεις.
Κόβετε τα νύχια προσεκτικά, ίσια, για να αποτρέψετε τις είσφρυσεις και τις μολύνσεις.
Εναλλάξτε με χαλαρωτικά ποδόλουτρα με ζεστό νερό, χοντρό αλάτι ή χαμομήλι για ξεκούραση και μείωση φλεγμονών.
Συμπέρασμα: Η φροντίδα των ποδιών είναι αναγκαιότητα
Το καστορέλαιο είναι μια απλή, οικονομική και φυσική λύση που μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την υγεία των ποδιών, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους. Η ενσωμάτωσή του στη βραδινή σας ρουτίνα όχι μόνο μαλακώνει το δέρμα, αλλά προσφέρει άνεση, καλύτερο ύπνο και συνολική ευεξία.
Αν οι γρατζουνιές στην κεραμική σου εστία σε κάνουν να αγχώνεσαι, ήρθε η ώρα να τις εξαφανίσεις εύκολα με ένα απλό κολπάκι! Δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις και…
Αν οι γρατζουνιές στην κεραμική σου εστία σε κάνουν να αγχώνεσαι, ήρθε η ώρα να τις εξαφανίσεις εύκολα με ένα απλό κολπάκι! Δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις και είναι τόσο εύκολο που μπορείς να το κάνεις οποιαδήποτε στιγμή!
Έχεις γρατζουνιές στην Κεραμική σου Εστία
Θα χρειαστείς Γυαλόχαρτο νερού με σκληρότητα 1200 grit (θα το βρεις σε όλα τα χρωματοπωλεία και τα καταστήματα με δομικά υλικά) και λίγο νερό. Αφού έχεις καθαρίσει καλά την εστία σου, ρίξε λίγο νερό στα επίμαχα σημεία, τρίψε με το γυαλόχαρτο την επιφάνεια με απαλές και σταθερές κινήσεις και τέλος σκούπισε με ένα πανί. Αν χρειαστεί επανέλαβε. Αυτό ήταν! Με λίγα λεπτά προσπάθειας, η εστία σου θα μοιάζει σαν καινούργια, έτοιμη να φιλοξενήσει τις μαγειρικές σου δημιουργίες.
Δοκίμασέ το και δώσε στην κεραμική σου εστία την όψη που της αξίζει! Μην ξεχάσεις να μοιραστείς το αποτέλεσμα και με τους φίλους σου, ώστε κι εκείνοι να επωφεληθούν από αυτό το εύκολο και πρακτικό κόλπο!
Ένα σήμα του Κ.Ο.Κ. μπορεί να κοστίσει αφαίρεση διπλώματος για 60 ημέρες και πρόστιμο 200 ευρώ. Πρόκειται για το σήμα με τον κόκκινο κύκλο στο κέντρο του οποίου δεν φιλοξενείται κάποιο άλλο διακριτικό.
Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα σήμα που μοιάζει να είναι «άδειο» το κάνει να περνά πολλές φορές απαρατήρητο ενώ δεν είναι και λίγοι εκείνοι που αγνοούν την κρισιμότητα της σημασίας του, μολονότι η παραβίαση του επισύρει ένα βαρύ χρηματικό πρόστιμο και την αφαίρεση του διπλώματος οδήγησης και της άδειας κυκλοφορίας.
Ο χρυσός κανόνας για τα σήματα που φέρουν έναν κόκκινο κύκλο είναι ότι υποδεικνύουν κάποια απαγόρευση. Αυτό και μόνο, λοιπόν, αρκεί ώστε μας προβληματίσει και να μας κάνει να ξανασκεφτούμε την όποια μας κίνηση.
Στην περίπτωση που ο κόκκινος-απαγορευτικόςκύκλος τοποθετηθεί σε λευκό φόντο, τότε υποδεικνύει την πλήρη απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων στον συγκεκριμένο δρόμο και στις δύο κατευθύνσεις.
Αντιθέτως, αν στο λευκό φόντο φιλοξενείται το σχήμα κάποιου οχήματος τότε η απαγόρευση αφορά μόνο τον τύπου του συγκεκριμένου οχήματος. Στο κέντρο του εν λόγω σήματος συναντάμε και το ωράριο κατά τη διάρκεια του οποίου εφαρμόζεται η πλήρης απαγόρευση κίνησης των οχημάτων.
Στην περίπτωση παραβίασης της απαγόρευσης κυκλοφορίας οχημάτων και προς τις δύο κατευθύνσεις, το χρηματικό πρόστιμο ανέρχεται στα 200 ευρώ ενώ προβλέπεται η αφαίρεση της άδειας οδήγησης και των πινακίδων κυκλοφορίας για διάστημα 10 ημερών. Τέλος, προστίθενται και 5 πόντοι στο ποινολόγιο του οδηγού, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει μελλοντικά σε νέα αφαίρεση διπλώματος.
Γιατί οι γυναίκες σταυρώνουν τα πόδια τους όταν κάθονται;
Σύμφωνα με την ψυχολογία, ο τρόπος που καθόμαστε αποκαλύπτει πολλά για εμάς.
Πολιτιστικό και κοινωνικό πλαίσιο
Η συμπεριφορά του να σταυρώνει κανείς τα πόδια ενώ κάθεται είναι ένα φαινόμενο που δεν είναι μόνο προσωπικό, αλλά είναι βαθιά ριζωμένο σε συγκεκριμένα πολιτιστικά και κοινωνικά πλαίσια.
Σε όλη την ιστορία, οι κανόνες εθιμοτυπίας και οι κοινωνικές προσδοκίες σχετικά με τη γυναικεία στάση έχουν εξελιχθεί, επηρεάζοντας έτσι τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες παρουσιάζονται στους δημόσιους χώρους. Σε πολλούς πολιτισμούς, το σταύρωμα των ποδιών θεωρείται σημάδι σεμνότητας και κοσμιότητας, η οποία συχνά συνδέεται με τα ιδανικά της θηλυκότητας.
Από τα αρχαία χρόνια, οι στάσεις που υιοθετούν οι γυναίκες έχουν παρατηρηθεί και ρυθμιστεί. Στην Ευρώπη του 18ου αιώνα, για παράδειγμα, η τέχνη και η λογοτεχνία αντικατόπτριζαν ένα ιδεώδες ομορφιάς που περιλάμβανε μια στάση που εκλαμβανόταν ως κομψή και ταπεινή. Ωστόσο, αυτοί οι κανόνες δεν είναι καθολικοί. Στις ανατολικές κοινωνίες, για παράδειγμα, οι προσδοκίες μπορεί να είναι διαφορετικές και το σταυροδρόμι των ποδιών μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη περιφρόνησης ή ασέβειας, τονίζοντας τη σημασία του πολιτισμικού πλαισίου στην ερμηνεία μιας τέτοιας συμπεριφοράς.
Με την πάροδο του χρόνου, η αντίληψη της θηλυκότητας έχει αλλάξει, αλλά το να σταυρώνει κανείς τα πόδια του παραμένει μια κοινή χειρονομία μεταξύ των γυναικών. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι αποτέλεσμα κοινωνικοποίησης που τονίζει τη σημασία του να παρουσιάζεται κάποιος με κάποια χάρη και ψυχραιμία. Οι επιρροές της μόδας, των μέσων ενημέρωσης και της τέχνης συνεχίζουν να διαμορφώνουν αυτές τις συμπεριφορές, οι οποίες αντανακλούν όχι μόνο μια προσωπική επιλογή αλλά και τις κοινωνικές πιέσεις που εξακολουθούν να επιμένουν στο τρέχον πλαίσιο. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε πώς αυτοί οι κανόνες μπορούν να επηρεάσουν την άνεση και την ελευθερία κινήσεων των γυναικών, αποκαλύπτοντας την πολυπλοκότητα της ψυχολογίας πίσω από την απόφαση να σταυρώσει κανείς τα πόδια του.
Ψυχολογικές ερμηνείες
Σύμφωνα με την ψυχολογία, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οι γυναίκες συχνά σταυρώνουν τα πόδια τους όταν κάθονται — και δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη στάση ή την άνεση:
Αίσθημα άνεσης και αυτοπροστασίας: Το σταύρωμα των ποδιών δημιουργεί ένα φυσικό «φράγμα» ανάμεσα στο σώμα και τον έξω κόσμο. Πολλές γυναίκες νιώθουν έτσι πιο ασφαλείς ή πιο «μαζεμένες», ειδικά σε κοινωνικά περιβάλλοντα.
Ένδειξη θηλυκότητας και κομψότητας Σύμφωνα με έρευνες στη γλώσσα του σώματος, η στάση αυτή θεωρείται κομψή και εκφράζει σιγουριά, χάρη και αυτοπεποίθηση. Σε πολλές κουλτούρες, το σταύρωμα των ποδιών έχει συνδεθεί με τη θηλυκή γοητεία.
Ψυχολογική άνεση και συνήθεια Πολλές γυναίκες το κάνουν ασυναίσθητα, επειδή έτσι νιώθουν πιο χαλαρές ή απλώς έχουν συνηθίσει να κάθονται με αυτόν τον τρόπο από μικρές.
Μη λεκτικό μήνυμα: Ανάλογα με τη στιγμή, η στάση μπορεί να δηλώνει ενδιαφέρον, ντροπαλότητα ή ακόμα και απόσταση. Η γλώσσα του σώματος είναι πολύπλοκη — και κάθε λεπτομέρεια μετράει.
Η πράξη του σταυρώματος των ποδιών ενώ κάθεται μπορεί να ερμηνευτεί από διάφορες ψυχολογικές προοπτικές, αποκαλύπτοντας πτυχές της προσωπικότητας και της συναισθηματικής κατάστασης μιας γυναίκας. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι ένδειξη αυτοπεποίθησης ή, αντίθετα, ντροπαλότητας και ευαλωτότητας. Οι γυναίκες που σταυρώνουν τα πόδια τους συχνά το κάνουν ως τρόπος δημιουργίας προσωπικού χώρου, προσφέροντας ένα συμβολικό φράγμα που τις προστατεύει από την άμεση αλληλεπίδραση με τους άλλους. Αυτή η στάση μπορεί να είναι μια εκδήλωση αυτοφροντίδας, μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα άνεσης σε κοινωνικές καταστάσεις που διαφορετικά θα ήταν άβολες.
Από ψυχαναλυτική άποψη, οι στάσεις του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του σταυρώματος των ποδιών, συνδέονται στενά με συναισθηματικές και προσωπικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, η ψυχολογία προτείνει ότι ένα κλειστό σταύρωμα των ποδιών μπορεί να αντανακλά αισθήματα ανασφάλειας ή άγχους, ενώ μια πιο ανοιχτή στάση μπορεί να υποδηλώνει αυτοπεποίθηση και συναισθηματικό άνοιγμα. Έτσι, η συμπεριφορική ψυχολογία εστιάζει όχι μόνο στην ίδια τη δράση, αλλά και στο τι μπορεί να επικοινωνεί σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Ο τρόπος με τον οποίο μια γυναίκα επιλέγει να σταυρώσει τα πόδια της μπορεί να παρέχει ενδείξεις για την ψυχική και συναισθηματική της κατάσταση, χρησιμεύοντας ως μια μη λεκτική μορφή επικοινωνίας.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη το πολιτιστικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο εμφανίζεται αυτή η συμπεριφορά. Οι πολιτιστικοί κανόνες συχνά υπαγορεύουν πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι γυναίκες σε δημόσιους χώρους και το σταύρωμα των ποδιών μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά ανάλογα με το περιβάλλον. Σε ορισμένους πολιτισμούς, μπορεί να θεωρηθεί ως ένδειξη λεπτότητας, ενώ σε άλλους, μπορεί να ερμηνευθεί ως αμυντική στάση. Συμπερασματικά, το σταύρωμα των ποδιών είναι μια χειρονομία που, αν και συνηθισμένη, περιέχει διάφορες ψυχολογικές και συναισθηματικές ερμηνείες που ξεπερνούν τη φαινομενική απλότητά της.
Επίδραση στη μη λεκτική επικοινωνία
Το σταύρωμα των ποδιών είναι μια κοινή χειρονομία που παρατηρείται συχνά σε κοινωνικά και επαγγελματικά πλαίσια. Από ψυχολογική σκοπιά, αυτή η δράση μπορεί να έχει πολλαπλές έννοιες και επιπτώσεις στο πώς γίνεται αντιληπτό ένα άτομο μέσα σε μια αλληλεπίδραση. Η θέση των ποδιών μπορεί να αντανακλά στάσεις, συναισθηματικές καταστάσεις και προθυμία να συμμετάσχετε στη συζήτηση. Για παράδειγμα, μια στάση με σταυροπόδι μπορεί να ερμηνευτεί ως σημάδι κλεισίματος ή επιφύλαξης, υποδηλώνοντας ότι το άτομο αισθάνεται άβολα ή προστατεύει τον προσωπικό του χώρο. Αυτός ο τύπος γλώσσας του σώματος μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η συνομιλία.
Από την άλλη, μια ανοιχτή στάση, στην οποία τα πόδια δεν είναι σταυρωμένα, στέλνει συχνά ένα μήνυμα δεκτικότητας και διάθεσης για επικοινωνία. Έρευνα στην κοινωνική ψυχολογία έχει δείξει ότι οι χειρονομίες και οι στάσεις των ποδιών παίζουν βασικό ρόλο στην ερμηνεία της πρόθεσης και της εμπιστοσύνης σε μια συνομιλία. Για παράδειγμα, το να σταυρώνετε τα πόδια σας προς κάποιον μπορεί να δείχνει ενδιαφέρον, ενώ το να τα σταυρώνετε μπορεί να υποδηλώνει αδιαφορία ή περιφρόνηση.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το πολιτισμικό πλαίσιο επηρεάζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύεται αυτή η χειρονομία. Σε ορισμένους πολιτισμούς, το να σταυρώνεις τα πόδια σου θεωρείται ένδειξη σεβασμού, ενώ σε άλλους μπορεί να θεωρηθεί αγενές. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της πολιτισμικής ευαισθητοποίησης σχετικά με τη μη λεκτική επικοινωνία. Οι γυναίκες, ειδικότερα, συχνά σταυρώνουν τα πόδια τους διαφορετικά από τους άνδρες, γεγονός που μπορεί επίσης να επηρεάσει τις αντιλήψεις των άλλων για την εμπιστοσύνη και την εξουσία τους.
Επίδραση στη μη λεκτική επικοινωνία
Το σταύρωμα των ποδιών είναι μια κοινή χειρονομία που παρατηρείται συχνά σε κοινωνικά και επαγγελματικά πλαίσια. Από ψυχολογική σκοπιά, αυτή η δράση μπορεί να έχει πολλαπλές έννοιες και επιπτώσεις στο πώς γίνεται αντιληπτό ένα άτομο μέσα σε μια αλληλεπίδραση. Η θέση των ποδιών μπορεί να αντανακλά στάσεις, συναισθηματικές καταστάσεις και προθυμία να συμμετάσχετε στη συζήτηση. Για παράδειγμα, μια στάση με σταυροπόδι μπορεί να ερμηνευτεί ως σημάδι κλεισίματος ή επιφύλαξης, υποδηλώνοντας ότι το άτομο αισθάνεται άβολα ή προστατεύει τον προσωπικό του χώρο. Αυτός ο τύπος γλώσσας του σώματος μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η συνομιλία.
Από την άλλη, μια ανοιχτή στάση, στην οποία τα πόδια δεν είναι σταυρωμένα, στέλνει συχνά ένα μήνυμα δεκτικότητας και διάθεσης για επικοινωνία. Έρευνα στην κοινωνική ψυχολογία έχει δείξει ότι οι χειρονομίες και οι στάσεις των ποδιών παίζουν βασικό ρόλο στην ερμηνεία της πρόθεσης και της εμπιστοσύνης σε μια συνομιλία. Για παράδειγμα, το να σταυρώνετε τα πόδια σας προς κάποιον μπορεί να δείχνει ενδιαφέρον, ενώ το να τα σταυρώνετε μπορεί να υποδηλώνει αδιαφορία ή περιφρόνηση.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το πολιτισμικό πλαίσιο επηρεάζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύεται αυτή η χειρονομία. Σε ορισμένους πολιτισμούς, το να σταυρώνεις τα πόδια σου θεωρείται ένδειξη σεβασμού, ενώ σε άλλους μπορεί να θεωρηθεί αγενές. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της πολιτισμικής ευαισθητοποίησης σχετικά με τη μη λεκτική επικοινωνία. Οι γυναίκες, ειδικότερα, συχνά σταυρώνουν τα πόδια τους διαφορετικά από τους άνδρες, γεγονός που μπορεί επίσης να επηρεάσει τις αντιλήψεις των άλλων για την εμπιστοσύνη και την εξουσία τους. Αυτή η πολυπλοκότητα στην ερμηνεία υπογραμμίζει περαιτέρω τη σημασία της ψυχολογίας στη μη λεκτική επικοινωνία και τον αντίκτυπο που έχει στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.
Συνέπειες για την κοινωνική αντίληψη
Η πράξη του να σταυρώνει κανείς τα πόδια του ενώ κάθεται είναι μια χειρονομία που, πέρα από την απλή φυσική του εμφάνιση, μπορεί να έχει μια σειρά από επιπτώσεις στην κοινωνική αντίληψη των γυναικών. Από ψυχολογική άποψη, αυτή η δράση μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους, καθώς συνδέεται συχνά με ένα σύνολο στερεοτύπων για το φύλο. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το να σταυρώσει κανείς τα πόδια προβάλλει μια εικόνα θηλυκότητας, εκλέπτυνσης ή ακόμα και ευπάθειας. Αυτές οι ερμηνείες μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι γυναίκες τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό περιβάλλον.
Επιπλέον, η ανάγκη ρήξης με ορισμένα κλισέ γίνεται κρίσιμη στο σύγχρονο πλαίσιο. Καθώς οι κανόνες του φύλου εξελίσσονται, το ίδιο συμβαίνει και με τις προσδοκίες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι γυναίκες. Ενώ το να σταυρώσει κανείς τα πόδια μπορεί να θεωρηθεί μια κλασική χειρονομία κομψότητας, μπορεί να είναι ωφέλιμο να αναγνωρίσουμε τη σχέση του με περιορισμούς που επιβάλλονται από ξεπερασμένα στερεότυπα. Η ενθάρρυνση μιας αλλαγής αυτής της αντίληψης θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόοδο προς μεγαλύτερη ισότητα των φύλων, όπου οι γυναίκες δεν αισθάνονται πλέον αναγκασμένες να συμμορφώνονται με ορισμένες στάσεις για να γίνουν αποδεκτές.
Αυτοί οι παράγοντες δείχνουν ότι η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνική αντίληψη των γυναικών και στη γλώσσα του σώματός τους και ότι η χειρονομία σταυρωμένα πόδια θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία για έναν ευρύτερο διάλογο για την ισότητα και την αυτοέκφραση.
