Σοκ προκαλεί η είδηση ότι ο 60χρονος που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια ανάβασης στον Όλυμπο ήταν ο εκπαιδευτικός, Στάθης Σκλαβενίτης.
Στο νεκροταφείο του Σχιστού, στις 4 το απόγευμα, αποχαιρέτησαν την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου, η οικογένεια και οι φίλοι του τον καθηγητή Φυσικής, Στάθη Σκλαβενίτη, 60 χρονών και πατέρα δυο κοριτσιών.
Το χρονικό θανάτου στον Όλυμπο
Για την επιχείρηση που στήθηκε για τον 60χρονο ορειβάτη στον Όλυμπο μίλησε στο newsit.gr ο Ζαφείρης Τρόμπακας, διευθυντής εκπαίδευσης της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης.
«Κληθήκαμε να βοηθήσουμε για τον 60χρονο άνδρα. Ο άνθρωπος έπαθε ξαφνικά ανακοπή στο μονοπάτι που βρισκόταν, περίπου 3 χιλιόμετρα από τα Πριόνια. Μας κάλεσαν εκεί, κάναμε όλα όσα έπρεπε και μπορούσαμε να κάνουμε, τον βάλαμε σε φορείο για να μεταφερθεί. Υπάρχουν φορές που έχουμε συναντήσει τέτοια περιστατικά ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους από παθολογικά αίτια».
Υπενθυμίζεται ότι ο άτυχος άνδρας έπεσε σε απόκρημνο σημείο στον Όλυμπο, ενώ βρισκόταν στο μονοπάτι Ε4. Στο σημείο έσπευσαν 11 πυροσβέστες, από τους οποίους τέσσερις της 2ης ΕΜΑΚ.
Υπήρξε συνδικαλιστής στον Πειραιά
Ο Στ. Σκλαβεντίης υπηρέτησε επί χρόνια στα σχολεία του Πειραιά από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Επί σειρά ετών υπήρξε αιρετός του ΠΥΣΔΕ Πειραιά και μέλος της ΕΛΜΕ Πειραιά με την παράταξη των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων (ΣΥΝΕΚ).
«Υπήρξε ξεχωριστός άνθρωπος, χαρισματικός δάσκαλος και ιδεολόγος αγωνιστής. Η Αριστερά χάνει έναν σπουδαίο αγωνιστή και παιδαγωγό και η οικογένεια των ΣΥΝΕΚ χάνει ένα αγαπημένο μέλος της» τονίζει η παράταξη των ΣΥΝΕΚ.
«Σαν κεραυνός -από εκείνους του Δία- έπεσε το νέο στον Πειραιά… Κι έμειναν τα στόματα ανοιχτά, ορθάνοιχτα: ο ανώνυμος ορειβάτης των δελτίων ειδήσεων, που έχασε τις αισθήσεις του και κατρακύλησε σε χαράδρα στον Όλυμπο, δεν ήταν άλλος από τον δικό μας Στάθη. Τον φίλο, τον σύντροφο, τον Δάσκαλο Στάθη Σκλαβενίτη» αναφέρει η δημοτική παράταξη «Πειραιάς για Όλους».
«Ο Στάθης υπηρέτησε με ήθος και συνέπεια την εκπαίδευση σε σχολεία του Πειραιά, αφήνοντας σπουδαίο έργο ως παρακαταθήκη. Οι μαθητές του συνήθιζαν να λένε πως ήταν ένας άνθρωπος με χαμόγελο και αισιοδοξία, που δεν ξεχώριζε κανέναν και νοιαζόταν για όλους» τονίζει η ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά και συμπληρώνει: «Συνεπής με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, που υπηρέτησε με την ένταξή του από τα νεανικά του χρόνια στις γραμμές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και από την ίδρυση του Συνασπισμού και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, διακρίθηκε για την μαχητικότητά του στους συλλογικούς αγώνες για Δημοκρατία και Κοινωνική Δικαιοσύνη».
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά σημειώνει:
«Ο Στάθης αγωνίστηκε ως εκπαιδευτικός για ένα καλύτερο σχολείο αλλά και ως Πειραιώτης για το καλό της περιοχής μας».
“Θα ήθελα να φέρουν τα οστά του στην Κύπρο, στον τόπο όπου γεννήθηκε, να αγοράσουμε έναν τάφο και να τα βάλουμε μέσα” ανέφερε ο Μιχάλης Μουστάκας
Ο ανιψιός του Σωτήρη Μουστάκα, Μιχάλης, μίλησε στο Happy Day και στην Χριστιάνα Κοχλατζή για την επέμβαση που κόντεψε να του στοιχίσει τη ζωή αλλά και για τη βοήθεια που έλαβε από τον αείμνηστο θείο του.
«Ήθελα πολύ να τελειώσω τη σχολή του Εθνικού. Πήγα, τα κατάφερα. Με βοήθησε ο Σωτήρης Μουστάκας. Μεγάλωσα με όλους αυτούς τους κωμικούς, εκτός από τον θείο μου. Με τον Ψάλτη κάναμε πολλή παρέα, ήταν εκείνος που με βοήθησε να ανέβει το κασέ μου και με έβαλε στην ταμπέλα. Είμαι πολύ στενοχωρημένος.
Όταν είχε πεθάνει ο Σωτήρης, νόμιζα ότι ο τάφος είχε αγοραστεί ενώ ήταν η κηδεία. Δυστυχώς έβγαλαν τα οστά του, ούτε που ξέρω ότι βρίσκονται. Θα ήθελα να φέρουν τα οστά του στην Κύπρο, στον τόπο όπου γεννήθηκε, να αγοράσουμε έναν τάφο και να τα βάλουμε μέσα. Όχι, να είναι στο πουθενά. Είναι κρίμα γιατί αυτός ο άνθρωπος αγαπήθηκε τόσο πολύ στην Ελλάδα. Πέθανε με την ελληνική σημαία» ανέφερε αρχικά ο Μιχάλης Μουστάκας.
«Ήταν αρκετά σοβαρή η εγχείρηση, δεν ξύπνησα στη νάρκωση. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Η πλάκα είναι ότι με ρώτησαν ένιωσες τίποτα; Τι να νιώσω; Πήγα κι ήρθα φαίνεται» πρόσθεσε ο Μιχάλης Μουστάκας.
Όσον αφορά στο γεγονός ότι έγινε μπαμπάς σε ηλικία 61 ετών, ο Μιχάλης Μουστάκας εξομολογήθηκε πως «δεν το περίμενα! Νιώθω κι εγώ πιο παιδί. Ξαναγεννήθηκα. Με έλεγαν όλοι “ο Βουτσάς της Κύπρου”. Όταν πήγα να γράψω το παιδί στο νηπιαγωγείο, με ρώτησαν αν είναι εγγονάκι μου. Η σύντροφός μου είναι πιο μικρή από εμένα, την περνάω 25 χρόνια».
Για την υγεία του είπε:
«Έκανα επέμβαση στο συκώτι. Η εγχείρηση ήταν αρκετά σοβαρή, όλοι φοβήθηκαν γιατί δεν ξύπνησα στην νάρκωση. Ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά. Μου έκαναν ανάνηψη. Πήγα και ήρθα φαίνεται».
Η Φαίη Σκορδά μετά τη φετινή της «μεταγραφή» στο κανάλι του Φαλήρου έχει κάνει αρκετές φορές την εμφάνισή της στην εκπομπή του Νίκου Μουτσινά.
Πριν από λίγες ημέρες, η παρουσιάστρια βρέθηκε πίσω από τις κάμερες της εκπομπής «Καλό Μεσημεράκι». Μετά από ένα σχετικό απόσπασμα από την εκπομπή της που προβλήθηκε στην στήλη «Χρυσή Τηλεόραση», ο παρουσιαστής άρχισε να την κυνηγάει, προκειμένου να μπει στο πλατό.
Φαίη Σκορδά: Η εμφάνισή της στην εκπομπή του Νίκου Μουτσινά
«Στο καμαρίνι ήμουν και έτρωγα κάτι πίτσες. Έβγαλα βλεφαρίδες, έβγαλα τρέσες, που με βγάζεις έτσι;», είπε χαρακτηριστικά η παρουσιάστρια, με τον Νίκο Μουτσινά να απαντά με χιούμορ: «Θυμάστε πως ήταν στον ΑΝΤ1; Δείτε τώρα πώς είναι στον ΣΚΑΪ».
Στη συνέχεια, η ίδια ζήτησε να τραγουδήσουν μαζί στον αέρα της εκπομπής το τραγούδι «Μίλα μου» και ο παρουσιαστής δεν της χάλασε χατίρι.
Συνέντευξη στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και τον Στέφανο Κωνσταντινίδη παραχώρησε η Νατάσα Θεοδωρίδου και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις σχέσεις της με τις δύο της κόρες, ενώ μίλησε και για μια πολύ προσωπική της λεπτομέρεια, καθώς αποκάλυψε ότι μετά το δεύτερο διαζύγιό της, δεν έχει μείνει στο σπίτι τους κανένας από τους συντρόφους της.
«Θα σου πω κάτι, που είναι μια πραγματικότητα. Στο σπίτι της Νατάσας, της Αντριάνας και της Χριστιάνας δεν έχει μπει κανείς. Ποτέ, ποτέ! Ήταν μια αρχή μου που τήρησα από το δεύτερο διαζύγιό μου και μετά κι έτσι αυτό το σπίτι είναι μια γυναικεία υπόθεση, που αφορούσε εμάς τους τρεις.
Είχα πάντα έγνοια τα παιδιά μου να ζούνε ελεύθερα μέσα στο σπίτι, χωρίς να έχουν καμία δεύτερη σκέψη για τις δικές μου επιλογές. Οι δικές μου επιλογές ήταν από το σπίτι κι έξω. Τώρα είναι μεγάλες κι έχουν αλλάξει οι ισορροπίες. Είναι το κάστρο μας», τόνισε.
Αγκαλιά με τα μωράκια τους επέλεξαν να παρελάσουν νεαρές Χανιώτισσες στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες του zarpanews.gr, αρχικά μία μητέρα από τον Σύλλογο Αιμοδοτών Ν. Χανίων «Άγιος Ιωάννης», παρέλασε με το λίγο μηνών μωρό της.
Στη συνέχεια, ακολούθησαν τουλάχιστον τρεις γυναίκες, μέλη παραδοσιακών συλλόγων, οι οποίες κέρδισαν ένα μεγάλο χειροκρότημα από όλους:
Θρήνος στις Σέρρες για τον χαμό Χρήστου Νάτση που έφυγε από την ζωή στα 35 του χρόνια- Όταν φεύγει από την ζωή ένα παιδί μόλις 35 ετών δεν υπάρχουν πολλά λόγια παρηγοριάς
Το Δ.Σ του Ηρακλή Αμμουδιάς θέλει να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιώργου Νάτση για τον αδόκητο χαμό του γιου του Χρήστου μόλις 35 ετών.
Ο Γιώργος είναι ο διαχειριστής και ο άνθρωπος που έφτιαξε πριν 13 χρόνια την επίσημη σελίδα του Ηρακλή Αμμουδιάς στο Facebook και τα τελευταία χρόνια κάλυπτε όλες τις μεγάλες στιγμές του Ηρακλή με τον φωτογραφικό του φακό.
Ο Χρήστος αστυνομικός στο επάγγελμα υπηρετούσε στο τμήμα συνοριακής φύλαξης Παρανεστίου Δράμας, ένα εξαιρετικό παιδί, ένα παιδί διαμάντι, ένας εξαίρετος αστυνομικός που πρόσφατα μαζί με μια παρέα φίλων ίδρυσαν την νεοσύστατη ποδοσφαιρική ομάδα Πήγασος Δράμας και είχε το αξίωμα του προέδρου.
Καλό ταξίδι Χρηστάρα
Όταν φεύγει από την ζωή ένα παιδί μόλις 35 ετών δεν υπάρχουν πολλά λόγια παρηγοριάς, φίλε Γιώργο συγχωριανέ, αιώνια του η μνήμη στο παλικάρι σου, καλό παράδεισο, κουράγιο σ’ εσένα την σύζυγό σου και την κόρη σας.
Ο Γιώργος Δασκαλάκης δίνει τη μάχη του απέναντι σε ένα σοβαρό θέμα υγείας, με γενναιότητα και δύναμη, στέλνοντας ένα αισιόδοξο μήνυμα προς όλους.
Συγκεκριμένα ο τραγουδιστής μοιράστηκε φωτογραφίες μέσα από το νοσοκομείο στο Facebook, μιλώντας για την κατάσταση της υγείας του.
Στο πρώτο post στο facebook έγραψε: «Καλησπέρα Αγάπες μου!!! Μπορεί να άλλαξα λιγάκι αλλά η ψυχούλα μου παρέμεινε η ίδια… και συνεχίζουμε τη μάχη μας!!! Και όπως λέει και το κοριτσάκι μου, η Mardi Dinori “είσαι αντρούλη μου ο ομορφότερος Άντρας του κόσμου”. Εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο με υγεία σε όλο το Κόσμο!!!».
Γιώργος Δασκαλάκης: Το νέο αισιόδοξο μήνυμα μέσα από το νοσοκομείο
Σε νεότερο του μήνυμα, ο τραγουδιστής ανέφερε: «Καλημέρα Αγάπες μου!!!! Καλό και ευλογημένο Σαββατοκύριακο να έχουμε και πάντα με υγεία για όλο το Κόσμο!!! Εμείς δίνουμε τη μάχη μας και είμαστε ήδη νικητές!!! Μασάμε; Όχι βέβαια… Με την αγάπη σας και τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε!!! ΑΜΗΝ».
Αξίζει να σημειωθεί, ότι τη Δευτέρα, συνάδελφοι και φίλοι ενώνουν τις φωνές τους για να στηρίξουν τον Γιώργο Δασκαλάκη, σε μία βραδιά αφιερωμένη για εκείνον.
Εξοργιστική καταγγελία για διευθυντή σχολείου που φέρεται να ζήτησε χρήματα από μετανάστες για να καταθέσει στεφάνι το παιδί τους ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου.
Αίσθηση προκαλεί η καταγγελία που έκανε ο διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis, Στράτος Φαναράς, για διευθυντή σχολείου ο οποίος φέρεται να ζήτησε 50 ευρώ από μετανάστες γονείς για το στεφάνι που θα κατέθετε το παιδί τους ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με τον κ. Φαναρά -ο οποίος δεν αποκάλυψε την περιοχή και το σχολείο όπου συνέβη το περιστατικό-, το παιδί μιας οικογένειας μεταναστών, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα, κληρώθηκε για καταθέσει το στεφάνι του σχολείου στο ιερό μνημείο των πεσόντων. Όμως αυτό δεν άρεσε στον διευθυντή με αποτέλεσμα να αποφασίσει να κάνει τη ζωή δύσκολη στους γονείς, ζητώντας τους να πληρώσουν οι ίδιοι το στεφάνι. Εκείνοι όχι μόνο δεν το δέχθηκαν, αλλά, αφού είπαν στον διευθυντή πως αυτό που ζητά είναι πρωτοφανές, αναζήτησαν οδηγίες στο διαδίκτυο και έφτιαξαν το δικό τους στεφάνι.
Δείτε την ανάρτηση που έκανε ο Στράτος Φαναράς για τον διευθυντή του σχολείου
«Δάφνινο στεφάνι για την Ελλάδα μας.
Δεν έχω την άδεια να πω που συνέβη (και ίσως εύλογα όπως θα καταλάβετε), θα πω όμως τι συνέβη.
Σε κάποιο σχολείο ένα παιδί που γεννήθηκε εδώ στην πατρίδα μας και οι γονείς του είχαν έρθει οικονομικοί μετανάστες στη χώρα μας, κληρώθηκε σε σχετική διαδικασία του σχολείου του να καταθέσει στην αυριανή γιορτή το στεφάνι του σχολείου του στο ιερό μνημείο των πεσόντων και γεμάτο χαρά και τιμή πήγε και το ανήγγειλε στους γονείς του, οι οποίοι την επομένη πήγαν με τη σειρά τους στο σχολείο για να συνεννοηθούν για τα διαδικαστικά.
Έλα όμως που το αποτέλεσμα της κλήρωσης δεν άρεσε στον κυρ-διευθυντή…
τι σκέφτηκε λοιπόν ο κυρ-διευθυντής; απαίτησε από τους μετανάστες γονείς να πληρώσουν οι ίδιοι το στεφάνι με 50 ευρώ, κόντρα στην παράδοση που θέλει να το αγοράζει το σχολείο, ελπίζοντας πως ίσως οι «ξένοι» φτωχοί γονείς δεν θα καταβάλουν το ποσό και έτσι θα απαλλαγεί και ο ίδιος από το δυσάρεστο αποτέλεσμα της κλήρωσης…και είχε εν μέρει μαντέψει σωστά…πράγματι οι γονείς δεν του έδωσαν το πενηντάρικο λέγοντας πως αυτό που τους ζητούσε ήταν πρωτοφανές για τα χρονικά του σχολείου…
Έκαναν όμως κάτι πολύ καλύτερο. Αφού μπήκαν στο διαδίκτυο και διάβασαν πώς γίνεται ένα στεφάνι με δάφνη και μυρτιές, μητέρα, πατέρας και κόρη μάζεψαν τα υλικά και έφτιαξαν ένα πανέμορφο στεφάνι με τα χέρια τους και αύριο το παιδάκι θα το καταθέσει με χαρά και τιμή!
Ετσι νικιέται ο φασισμός μάτια μου, έτσι νικήθηκε τότε, έτσι νικιέται και τώρα.
Με φαντασία και θυσίες που ξεκινούν από το λίγο και φτάνουν στο πολύ.
Με το μυαλό αλλά και με τα χέρια μας νικιέται.
Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας λοιπόν αλλά και στον Ελληνισμό που «στο Σικάγο μέσα ξέρει να Ελληνοξεχνά»!»
Σκαρφαλωμένος στο κλείσιμο μιας μικρής καταπράσινης χαράδρας του Πάρνωνα.
Ο Πλάτανος Κυνουρίας είναι αυτό ακριβώς που ζητάς για μια εκδρομή έξω από τα καθιερωμένα.
Το χωριό έχει κηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός και το γιατί δεν χρειάζεται να το αναζητήσει κανείς. Αρκεί ένας μικρός περίπατος στα πλακόστρωτα δρομάκια και μια εξερεύνηση στην πλούσια βλάστηση περιφερειακά που –ευτυχώς- δεν τάραξε ανθρώπου χέρι.
Το χωριό σε ξεγελά. Το υψόμετρό του φθάνει μόλις στα 450 μέτρα, αλλά από την πάνω μεριά, νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κορυφή. Από την κάτω μεριά, πάλι, νομίζεις ότι η γη θα σε καταπιεί μέσα στην πρασινάδα των φαραγγιών της.
Απέχει 180 χλμ. από την Αθήνα, και φτάνεις εύκολα εκεί, μέσα από καταπράσινες διαδρομές.
Γνωστό το χωριό για το μικροκλίμα του και για το νερό του. «Σαν του Πλάτανου το νερό δε θα βρεις σ’ άλλα μέρη. Με μια γουλιά δε θες γιατρό, με δυο βρίσκεις ταίρι».
Ο παλιός νερόμυλος η πέτρινη βρύση, η επιβλητική εκκλησία, τα σοκάκια, ο Πύρος του Μοίρα που συναντά όποιος φτάνει στο χωριό προσφέρουν εικόνες που ξεκουράζουν και γαληνεύουν μυαλό και ψυχή.
Μπαίνοντας στο χωριό συναντάς τις Χαρές. Οι Χαρές είναι ο καταρράκτης στην είσοδο του χωριού. Χαρές, διότι εκεί έπλεναν τα προικιά τα κορίτσια πριν από τον γάμο τους.
Και από πάνω, η νεροτριβή του χωριού, που λειτουργεί. Ευθεία, από πάνω σου, η Αγία Άννα, προστάτιδα του χωριού, με τη μικρή πλατεία της που τη στολίζει ένα και μοναδικό ψηλό κυπαρίσσι.
Θα ανεβείς σκαλιά γιατί αυτοκίνητο δεν περνάει στο χωριό. Γι’ αυτό και οι κάτοικοί του δεν έχουν αποχωριστεί τα άλογα, τα μουλάρια και τα γαϊδούρια τους. Κάτω από την Αγία Άννα, υπάρχει το παλιό παραδοσιακό καφενείο με τη μικρή αυλή με την κληματαριά.
Είτε πας προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, σαν διάφανο φίδι τον δρόμο σού δείχνει ένα αυλάκι με νερό τρεχούμενο. Νερό στον Πλάτανο μπορείς να πιεις από παντού, είναι από τη φύση του πεντακάθαρο.
Κατηφορίζοντας, από την είσοδο του χωριού, μπαίνεις σε περιπέτειες. Ο μικρός καταρράκτης καταλήγει σε λίμνες και φαράγγια, και σε ένα πέτρινο μονότοξο γεφύρι. Και παντού στο πλάτωμα θεόρατα πλατάνια, τα φύλλα και τα κλαριά τους με τον άνεμο παίζουν παράξενη μουσική.
Τα σπίτια του χωριού είναι χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο, σαν μελισσοφωλιά. Πέτρινα και κέραμοσκέπαστα, με μικρές αυλές. Δεν θα διψάσεις πουθενά, καθώς μικρές βρύσες υπάρχουν παντού.
Στον Πλάτανο αγαπάνε τον Έρωτα. Του έχουν φτιάξει και γιορτή. Κάθε Αύγουστο, με το μεγάλο φεγγάρι, διοργανώνουν τα Πανσελήνια ή αλλιώς τις γιορτές των Φεγγαριών, των Νερών και των Ερώτων. Εξάλλου, πριν από χρόνια, το ίδιο το χωριό αυτοανακηρύχθηκε Αυτόνομη Ερωτική Δημοκρατία Πλατάνου.
Αν αγαπάς την περιπέτεια, ο καταρράκτης της Λεπίδας με ύψος 70 μέτρα ρίχνει το νερό του σε φαράγγι που μπορείς με τον κατάλληλο εξοπλισμό να διασχίσεις.
Οι διαδρομές για τους περιπατητές είναι ακαταμάχητες, μέσα από τα έλατα και τα πλατάνια.
Και όταν χειμωνιάζει.. ο Πλάτανος γίνεται ακόμη πιο όμορφος.
Γυναίκα είναι φύλακας έξι Ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στον πόλεμο του ’40. Είναι θαμμένοι στην αυλή της στη Χειμάρρα και τους τιμά κάθε μέρα. Ήταν Απρίλιος 1941. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη.
Οι Ιταλοί πολεμούσαν λυσσασμένα κάτω από το οργισμένο βλέμμα του Μουσολίνι. Ο ελληνικός στρατός είχε διαψεύσει τα σχέδιά του και είχε κυνηγήσει τον αντίπαλο μέχρι τη θάλασσα.
Στη Χειμάρρα όπου ο ελληνικός πληθυσμός είναι κυρίαρχος, οι ντόπιοι έχουν ανοίξει τα σπίτια τους για τους φαντάρους που πολεμούν με πάθος. Στο σπίτι της οικογένειας Μπρίγκου, βρήκε καταφύγιο ένας λόχος. Είχε στρατοπεδεύσει εκεί για να προφυλαχτεί από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς και να έχει τροφή και φροντίδα. Εκεί έμελλε να αφήσουν την τελευταία τους πνοή έξι από αυτούς. Τα άψυχα σώματά τους έθαψε μυστικά ο πατέρας της συγκεκριμένης γυναίκας της κ. Ερμιόνης. Και αφιέρωσε όλη του την ζωή στην προστασία των κρυφών τάφων τους.
“Έφυγαν σαν ματωμένα και βουρκωμένα πουλιά”, λέει η γυναίκα
Ένα τρομερό ντοκουμέντο του έπους του ’40 είναι οι τάφοι των Ελλήνων στρατιωτών στον ελαιώνα της γυναίκας Ερμιόνης Μπρίγκου στη Χειμάρρα. Χιλιάδες άνδρες βρίσκονται πρόχειρα θαμμένοι σε όλο το μέτωπο. Άγνωστοι στρατιώτες κάτω από κτίρια, γήπεδα αλλά και στα βουνά της Αλβανίας.
«Οι 3 στρατιώτες σκοτωθήκανε από πυρά Ιταλών και οι άλλοι 3 από ελληνικά πυρά μέσα σε καπνούς. Ομίχλη και καταρρακτώδη βροχή στην προσπάθεια να αποκρούσουν τους Ιταλούς.
«Ήταν τα «λιοντάρια» της Ελλάδας του ‘40. Έφυγαν σαν ματωμένα και βουρκωμένα πουλιά» θυμάται η γερόντισσα πια, Ερμιόνη Μπρίγκου. Η γυναίκα μιλά με συγκίνηση για τους έξι στρατιώτες που έκρυβε τα οστά τους. Επί 74 χρόνια στην αυλή της διακινδυνεύοντας τη ζωή της. Δύο ξύλινοι σταυροί, στηριγμένοι με λίγες πέτρες μαρτυρούν τους πρόχειρους τάφους που ήταν θαμμένοι οι έξι πεσόντες. Με τα κεράκια να φωτίζουν το λιτό μνήμα.
Μετά το θάνατο των στρατιωτών, η εννιάχρονη τότε γυναίκα βοήθησε τον πατέρα της να θάψει κρυφά τα νεκρά παλικάρια στην αυλή του σπιτιού του. «Σκάβαμε πρόχειρους λάκκους. Οι κινήσεις γίνονταν μηχανικά, βιαστικά υπό το φόβο του εχθρού. Δεν είχαν το απαιτούμενο βάθος, οι αρβύλες εξείχαν και έπρεπε να σκεπαστούν με χώμα γρήγορα για να μην αποκαλυφθούν» διηγείται η Ερμιόνη Μπρίγκου. Οι τρεις ενταφιάστηκαν στη μία πλευρά της αυλής και οι άλλοι τρεις στην άλλη.
Η γυναίκα τους φροντίζει σαν δικά της παιδιά
Ο Ανδρέας Προβατάς λίγο πριν ξεψυχήσει έδωσε στον πατέρα της οικογένειας, Ιωάννη Μπρίγκου το πορτοφόλι του. Και του είπε: «Γιάννη πάρε το πορτοφόλι και την ξυριστική μου μηχανή. Εμένα δε μου χρειάζονται πια. Αν κάποτε βρεις τους δικούς μου, να τους τα δώσεις για να με θυμούνται.»
Στο πορτοφόλι ήταν γραμμένα τα ονόματα των υπόλοιπων στρατιωτών. Χάρη στο οποίο διασώθηκε η ταυτότητα τους και οι θαμμένοι στρατιώτες στην αυλή της Ερμιόνης Μπρίγκου δεν είναι άγνωστοι. Παναγιώτης Αλογογιάννης, Ματθαίος Λαγός, Δημήτρης Σέλας, Νικόλαος Κτημαδάκης, Κέρκης Μοραΐτης.
Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Χότζα, το 1991 ο πατέρας της ήρθε στην Αθήνα για να εκπληρώσει την επιθυμία του Ανδρέα. Για να βρει τους συγγενείς του αλλά και των υπόλοιπων έξι ηρώων πεσόντων. Ταξίδεψε στην Πελοπόννησο, έφτασε μέχρι και τον Πόρο Τροιζηνίας αλλά όμως χωρίς αποτέλεσμα.
Πάνω από τους τάφους, ο πατέρας της κ. Ερμιόνης προνόησε να φυτέψει αχλαδιές για να μην πατάει κανείς στα πρόχειρα μνήματα. Αλλά και για να μη δίνουν στόχο στον εχθρό. Με την επικράτηση του καθεστώτος Χότζα, ο πατέρας της έσπειρε κουκιά σε όλο το χωράφι. Οι τάφοι κρύφτηκαν και η οικογένεια κράτησε «επτασφράγιστο» το μυστικό της.
Η κ. Ερμιόνη τους φροντίζει σαν δικά της παιδιά και προσεύχεται για αυτούς. Κάθε μέρα ανάβει ένα κερί στη μνήμη τους. Τους αφήνει λίγα λουλούδια και εύχεται να μεγαλώσει γρήγορα η μυρτιά «για να έχουν δροσιά και ίσκιο τα παλικάρια μας».
Ο πατέρας της Ερμιόνης Μπρίγκου δεν μαρτύρησε ποτέ τον τόπο ταφής των Ελλήνων μαχητών στο καθεστώς Χότζα. Η κόρη του συνεχίζει.
Η γυναίκα δεν πρόδωσε τον όρκο του πατέρα της
Παρά τους διωγμούς από το αυταρχικό καθεστώς του Χότζα και τις συνεχείς απειλές από την αστυνομία, δεν πρόδωσε ποτέ τον όρκο του πατέρα της. Φύλαξε μαζί με την οικογένεια της καλά κρυμμένο το μεγάλο μυστικό. «Δείξε μας σε ποιο μέρος έχεις θαμμένους τους Έλληνες να έρθουμε να τους βγάλουμε να τους πετάξουμε». Απειλούσε η αστυνομία τον Ιωάννη Μπρίγκο αλλά αυτός δε μαρτύρησε ποτέ.
Βασανιστήρια, εξορία και πολύχρονη φυλάκιση δεν τον λύγισαν. «Τον έδεσαν με ένα σύρμα με αγκάθια σαν αγκυλωτό στεφάνι. Του έσφιγγαν τα χέρια και το κεφάλι αλλά αυτός δε λιποψύχησε ποτέ. Μη τους προδώσετε ούτε εσείς», έλεγε στην οικογένειά του.
Η αστυνομία ήρθε πολλές φορές και απείλησε την κόρη του με φυλάκιση. «Κάποιος θα βρεθεί να με βγάλει από τη φυλακή, αλλά και κανείς να μη βρεθεί, δεν με ενοχλεί. Εγώ τους νεκρούς μου δεν θα τους προδώσω, δεν θα πατήσω τον όρκο του πατέρα μου», έλεγε η γυναίκα.
Μετά το τέλος του πολέμου, το 1945 έγιναν εκλογές στη Χειμάρρα. Η οικογένεια Μπρίγκου δεν ψήφισε όπως και πολλές ελληνικές οικογένειες της περιοχής. Η τιμωρία του Χότζα ήταν για μία ακόμη φορά η εξορία. «Μας εξόρισαν 5 χρόνια από το σπίτι. Μας διώξανε τη νύχτα, μας φέρθηκαν σαν τα σκυλιά. Μας πήγανε σε μία σπηλιά και μας άφησαν εκεί 15 μέρες» θυμάται η Ερμιόνη Μπρίγκου.
Η γυναίκα δεν πρόδωσε ποτέ τον όρκο του πατέρα της και κράτησε το μυστικό με τους τάφους. Στην αυλή της βρίσκονται θαμμένοι οι 6 ήρωες του ‘40. Που έπεσαν μαχόμενοι στην ιταλική εισβολή. Την μνήμη τους υπερασπίζεται η οικογένεια Μπρίγκου στην Χειμάρρα κόντρα στις πιέσεις και τις αφάνταστες δυσκολίες.
Στην Αλβανία σκοτώθηκαν 13 χιλιάδες Έλληνες στρατιώτες. Από αυτούς οι οκτώ χιλιάδες παραμένουν ακόμα άταφοι ή προσωρινά θαμμένοι. Μετά την συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας έχει ξεκινήσει πρόγραμμα εντοπισμού και περισυλλογής των πεσόντων σε διάφορα σημεία όπου έχουν υποδειχθεί από ντόπιους.
