Την πρόσφατη τοποθέτηση του Φώτη Σεργουλόπουλου για τον τίτλο της εκπομπής «Μαμά-δες» σχολίασε η παρουσιάστρια Τζένη Θεωνά.
Συγκεκριμένα, ο Φώτης Σεργουλόπουλος είχε πει ότι σαν γονιός βλέποντας τον συγκεκριμένο τίτλο νιώθει ότι δεν τον αφορά η εκπομπή και πως τον αποκλείει από ένα σύνολο προτείνοντας να ονομαστεί “γονείς”
«Έχει γίνει πολλή συζήτηση γύρω από αυτό. Δεν ήρθα καθόλου σε δύσκολη θέση» δηλώνει η Τζένη Θεωνά στην κάμερα της εκπομπής “Χαμογέλα και πάλι” και την Ελένη Βουλγαράκη και προσθέτει: «Σίγουρα η εκπομπή ξεκίνησε και ίσως αρχικά να απευθυνόταν περισσότερο στις γυναίκες. Ο τίτλος είναι «Μαμά δες», θα δεις πάρα πολλά πράγματα, και όχι «Μαμάδες». Άρα δεν αποκλείεται κανείς».
Για το ενδεχόμενο να γίνει κάποια αλλαγή στον τίτλο της εκπομπής στην πορεία της σεζόν, η ηθοποιός επισημαίνει: «Θα το σκεφτόμουν ειλικρινά. Ακούω πάρα πολύ το αίτημα ενός ανθρώπου που αισθάνεται ότι με αυτόν τον τίτλο δεν συμπεριλαμβάνεται. Είμαι ανοιχτή σαν γονέας και σαν παρουσιάστρια και χάρηκα που έθεσε και προβληματιστήκαμε».
Η Αναστασία Τασούλα απασχόλησε πρόσφατα την επικαιρότητα, ως η πρώτη ασθενής με κυστική ίνωση που υποβλήθηκε σε επιτυχημένη μεταμόσχευση πνευμόνων στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Μαζί με την συνασθενή της, επίσης, μεταμοσχευμένη πριν από 6 χρόνια στο εξωτερικό, Λένα Πολυχρόνη, μοιράζονται με τους αναγνώστες του iatropedia.gr τη δύσκολη πορεία τους με τη νόσο, με πολλές δόσεις χιούμορ κι ακόμη περισσότερες δόσεις κουράγιου και αισιοδοξίας.
Άγνωστες πληροφορίες για την σπάνια, δύσκολη και απειλητική για τη ζωή ασθένεια της Κυστικής Ίνωσης, αλλά τις προσωπικές τους ιστορίες, για τη δεύτερη ευκαιρία που είχαν στη ζωή μετά την επιτυχημένη μεταμόσχευση πνευμόνων στην οποία υποβλήθηκαν, μοιράζονται δύο νέα κορίτσια, η 24χρονη Αναστασία Τασούλα και η 24χρονη Λένα Πολυχρόνη.
Επιθυμούν, όπως λένε, να ενημερώσουν τους πολίτες για τη νόσο που τις ταλαιπωρεί από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, καθώς από σήμερα Κυριακή (13/11) και για μία εβδομάδα, διανύουμε τη θεσμοθετημένη Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κυστικής Ίνωσης.
«Το ύφος μας είναι τόσο χιουμοριστικό, όσο και ενημερωτικό για την νόσο, τον προγεννητικό έλεγχο, τις μεταμοσχεύσεις και την δωρεά οργάνων», αναφέρουν στην επιστολή τους τα δύο κορίτσια.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή τους.
Αναστασία Τασούλα / Λένα Πολυχρόνη: Η ζωή μας με την Κυστική Ίνωση
Η τρίτη εβδομάδα του Νοέμβρη στην Ευρώπη είναι αφιερωμένη στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για την Κυστική Ίνωση. Αν αναρωτιέστε τι είναι αυτό – όχι δεν τρώγεται, δυστυχώς – θα σας τα πούμε όλα.
Η Κυστική Ίνωση είναι μια ασθένεια κι άλλα πολλά πράγματα – γιατί ως γνωστόν ένα ίσον κανένα – που θα τα αναλύσουμε λιγάκι, επειδή αν δεν πέσουν επεξηγηματικοί υπότιτλοι δε θα καταλάβετε γρι κι εμείς δε το θέλουμε αυτό καθόλου. Είμαστε εδώ για να λύσουμε τις απορίες σας και μη ξεχνάτε να ρωτάτε πριν να κρίνεται κάτι “άγνωστο σε εσάς”.
Οπότε ας δούμε τι είναι.
→ Αόρατη. Σπάνια, με τη πρώτη ματιά δεν καταλαβαίνει κανείς ότι κάτι πάει λάθος με εμάς! Τα συμπτώματα που έχουμε μας καταστρέφουν κυρίως εσωτερικά.
→ Κληρονομική. Όχι από γενιά σε γενιά και τέτοιες ευκολούρες. Δώστε προσοχή ποια είναι η φάση: κάποια γονίδια διαφέρουν από τα υπόλοιπα κουβαλώντας και άρα διαιωνίζοντας τη νόσο. Οι φορείς – εκείνοι που έχουν αυτά τα γονίδια – είναι υγιέστατοι. Όταν όμως δύο φορείς αποκτήσουν παιδί μαζί τότε κατά 25% το παιδί θα είναι ασθενής Κυστικής Ίνωσης.
Για να αποφευχθεί αυτό, υπάρχει η δυνατότητα προγεννητικού ελέγχου προκειμένου να ανιχνευθεί αν οι γονείς είναι φορείς – στη χώρα μας ανέρχονται περίπου στους 500.000. Και σας παρακαλούμε, να τον κάνετε αυτόν τον έλεγχο, γιατί πραγματικά δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί με κυστική ίνωση. Είναι full time-job και για τους δύο γονείς και ε, ολίγον επίπονο να βλέπεις το παιδί σου να πεθαίνει.
→ Πολυσυστηματική. Ο οργανισμός επιτίθεται σε όλα μας τα όργανα σχεδόν. Μεγάλος εχθρός οι πνεύμονες, οπότε οι περισσότεροι καταλήγουμε από αναπνευστική ανεπάρκεια. Πηχτή βλέννα φράζει τους αεραγωγούς και αχρηστεύει σταδιακά τους πνεύμονές μας. Για να διατηρήσουμε την ανάσα μας όσο περισσότερο μπορούμε ξοδεύουμε πολλές ώρες από την ημέρα μας κάνοντας φυσιοθεραπεία (φτύνουμε τη βλέννα δηλαδή), εισπνεόμενα φάρμακα κι άλλες πατέντες ιατρικές ή μη. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα νοσηλευόμαστε στο νοσοκομείο για θεραπείες με ενδοφλέβια φάρμακα. Περνάμε το ¼ της ζωής μας στο νοσοκομείο, όχι και τόσο κουλ, ε;
Τα εξτραδάκια φυσικά, δε λείπουν! Ιγμορίτιδες, πολύποδες στη μύτη, οστεοπόρωση, διαβήτης, πεπτικό με κρίση ταυτότητας, προβλήματα ανάπτυξης, ψυχολογικά και η λίστα είναι σαν βαρέλι δίχως πάτο. Για να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά καταναλώνουμε χάπια, κάνουμε ενέσεις και πάσης φύσεως φάρμακα σαν τις αγορές που κάνουμε όταν βλέπουμε -80%.
→ Θανατηφόρα. Εντάξει, δε μπορεί να μη το είδατε να έρχεται! Αριθμούς δε λέμε, φοβίες δε θίγουμε αλλά το προσδόκιμο ζωής μας είναι χαμηλό. Δύο δεκαετίες πριν θεωρούνταν παιδική ασθένεια, γιατί οι ασθενείς δεν έφταναν στην ενηλικίωση.
Όταν οι πνεύμονες μας δεν αντέχουν άλλο, ως έσχατη λύση προτείνεται η μεταμόσχευση πνευμόνων. Μια παράταση ζωής ή μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτή, you choose.
Και τώρα που ο πάγος έσπασε ήρθε η στιγμή να συστηθούμε, να μας γνωρίσετε λίγο καλύτερα.
Η ιστορία της Λένας Πολυχρόνη!
Είμαι η Λένα Πολυχρόνη και είμαι καλά! Πέρα απ’ αυτό, είμαι 24 χρονών, εκπαιδευτικός, προσπαθώ να τελειώσω ένα έρμο μεταπτυχιακό, έχω καταπληκτικό χιούμορ – not και Κυστική Ίνωση.
Α, έχω κάνει και μεταμόσχευση πνευμόνων πριν 6 χρόνια!
Διαγνώστηκα μωρό κι ήμουν από τότε αρκετά δύσκολο περιστατικό, οπότε οι συχνές πολυήμερες νοσηλείες ήταν ρουτίνα. Κάποια στιγμή στην εφηβεία χειροτέρεψα αισθητά, με αποτέλεσμα όντας μόλις 15 ετών να νοσηλεύομαι σε κλινική ενηλίκων, να χρειάζομαι μόνιμη υποστήριξη οξυγόνου και να ξεκινάμε τα διαδικαστικά για μεταμόσχευση.
Η ζωή με τη πλαστική θηλιά γύρω απ’ το λαιμό δεν είναι εύκολη γιατί υπάρχουν πολλές μέρες που η ανάσα δεν αρκεί ούτε για τα βασικά. Να αλλάξεις μια μπλούζα, να ανέβεις πέντε σκαλιά, να πας από το ένα δωμάτιο στο άλλο, να επιβιώσεις. Τουλάχιστον όχι χωρίς να γίνεις μπλε από την έλλειψη οξυγόνου.
Κάποια στιγμή, λίγο μετά την πολυπόθητη ενηλικίωση, βρέθηκαν οι πνεύμονες! Φυσικά, είχαμε κι εκεί απρόοπτα, όπως κάποιους λάθος συναγερμούς ότι έχουμε μόσχευμα και μπαινοβγαίναμε στα χειρουργεία σαν βόλτα σε λαϊκή.
Πήγαν όλα φανταστικά και σας τα λέω τώρα γελώντας, αλλά είναι πολύ δύσκολο να μη ξέρεις αν η επόμενη ημέρα θα σε βρει ζωντανή. Και να γελάς παρόλα αυτά!
Η ιστορία της Αναστασίας Τασούλα!
Εγώ είμαι η Αναστασία Τασούλα λοιπόν! Είμαι 24, μάλλον, κάνω δημιουργική διαχείριση στην AMKE Be Visible Be YOU, τελειώνω – κάποτε – την ψυχολογία, λατρεύω τα εξτρίμ σπορ, τα ταξίδια, το γέλιο, την ζωή γενικότερα.
Και, αντιγράφοντας την Λένα, έχω και εγώ κυστική ίνωση.
Στην δική μου ιστορία, οι πνεύμονες μου δεν ενδιαφερόντουσαν ποτέ να δουλέψουν, με αποτέλεσμα να αναπνέω από μικρή με το 30-40% (στην καλύτερη) των πνευμόνων μου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμουν από πάντα μεταμόσχευση. Αλλά δεν με έψηνε, δεν ήθελα να αποδεχτώ ότι είμαι τόσο χάλια.
Οπότε, ταξίδευα παντού και full time – έφτιαξα την ΑΜΚΕ μου, δούλευα με πολλούς ανθρώπους στο κομμάτι της ψυχικής ενδυνάμωσης και της καταπολέμησης περιοριστικών πεποιθήσεων και στερεοτύπων, χόρεψα σε αγώνες, και γενικά, έζησα πολύ μέχρι τώρα. Και εννοείται παράλληλα νοσηλευόμουν, έφτυνα αίματα, πνιγόμουν και αργοπέθαινα.
Ως που σε κάποια φάση, 9 μήνες πριν, οι πνεύμονες μου με εγκατέλειψαν τελείως και με έβαλαν σε κώμα. Ξύπνησα έναν μήνα μετά, συνδεδεμένη με άπειρα καλώδια και σωλήνες για να παραμείνω ζωντανή, παράλυτη, χωρίς φωνή και χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα στην ουσία – και η μόνη λύση ήταν η μεταμόσχευση.
Έτσι, με -5% πιθανότητες να τα καταφέρω, με πολύ προσπάθεια από εμένα, την οικογένεια μου, τους φίλους μου και τους γιατρούς μου, στις 24/07/2022 βρέθηκε το μόσχευμα πνευμόνων που τόσο περίμενα και έκανα μια υπερ-πετυχημένη μεταμόσχευση – η πρώτη μεταμόσχευση σε άτομο με κυστική ίνωση στην Ελλάδα.
Δεν θα πω ότι όλα πήγαν ρόδινα και χαλαρά από εκεί και πέρα, μιας και όπως έχω ξαναπεί νωρίτερα αν το ζήσω φυσιολογικά θα βαρεθώ – οπότε σήμερα – μετά από τροφικές δηλητηριάσεις, ένα ραγισμένο πόδι και ένα χειρουργείο στα πόδια που μένει – είμαι ζωντανή, ευγνώμων και ευτυχισμένη.
Κυστική Ίνωση: Ένα … πολύπλοκο δώρο!
Συνοπτικά, βήχουμε, φτύνουμε, τρυπιόμαστε, κουραζόμαστε, νοσηλευόμαστε. Όλα πολύ! Παράλληλα γελάμε, διασκεδάζουμε, διακωμωδούμε τη κατάσταση (μας), ερωτευόμαστε, χορεύουμε, ταξιδεύουμε. Όλα αυτά, επίσης, πολύ! Η Κυστική Ίνωση είναι ένα πολύπλοκο δώρο, αρκεί να μπορέσεις να το ανοίξεις. Κι είναι δύσκολα τα unboxing αυτά παιδιά!
Α, και κάτι τελευταίο! Χάρη στην εξέλιξη της επιστήμης που κάνει εφικτή τη δημιουργία της ζωής μέσα από το θάνατο μας, κάποια κομμάτια μας συνεχίζουν να υπάρχουν – να λειτουργούν και να μπορούν να σώσουν άλλους. Κάποιες φορές το τέλος μας δεν μπορεί να αποφευχθεί, απλά συμβαίνει. Οπότε δεν είναι τέλειο που από ένα δυσάρεστο μη αναστρέψιμο γεγονός μπορούν να σωθούν ως και 8 ζωές;
Οι πνεύμονες ενός άλλου ανθρώπου μας δίνουν την ανάσα και τη ζωή που στερηθήκαμε σχεδόν από τη μέρα που ήρθαμε στη γη. Και σε αυτόν τον άγνωστο, δεν θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο ευγνώμων.
Σας προ(σ)καλούμε να γίνετε μέρος του θαύματος! Πρώτο βήμα η ενημέρωση από έγκυρες πηγές και έπειτα be a life donor με το να εγγραφείς στο εθνικό μητρώο δωρεάς οργάνων και ιστών εδώ: https://www.eom.gr/ethniko-mitroo-doreas-organon-kai-iston/ .
Και αν σου μένουν απορίες, don’t hesitate to contact us as well @anastasia__tasoula@lena_polyxroni & να ακολουθήσεις την πολύ κουλ καμπάνια που τρέχουμε αυτήν την εβδομάδα ❤️
Ο Μεχράν Καρίμι Νασέρι, που είχε εγκλωβιστεί στο αεροδρόμιο του Παρισιού, επί 18 χρόνια, έφυγε από τη ζωή. Ο Νασέρι, η ζωή του οποίου ενέπνευσε την ταινία «The Terminal», με πρωταγωνιστή τον Τομ Χανκς το 2004, εξαιτίας διπλωματικού κενού, αναγκάστηκε να παραμείνει στο αεροδρόμιο «Σαρλ ντε Γκολ» από το 1988, κάνοντας «σπίτι» του μια γωνιά στον χώρο αναμονής επιβατών.
Ο Νασέρι έπειτα από χρόνια έλαβε το δικαίωμα να ζήσει στη Γαλλία, αλλά τελικά επέστρεψε στο αεροδρόμιο πριν από λίγες εβδομάδες, όπου πέθανε από φυσικά αίτια το Σάββατο, σύμφωνα με αξιωματούχο του αεροδρομίου. Παρά το γεγονός ότι του χορηγήθηκε το καθεστώς του πρόσφυγα και το δικαίωμα να παραμείνει στη Γαλλία το 1999, έμεινε στο αεροδρόμιο μέχρι το 2006, όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για να νοσηλευτεί λόγω ασθένειας. Στη συνέχεια πέρασε χρόνο ζώντας σε έναν ξενώνα χρησιμοποιώντας τα χρήματα που είχε λάβει για την ταινία. Ο Νασέρι επέστρεψε στο αεροδρόμιο μέχρι να πεθάνει, δήλωσε επίσης ο αξιωματούχος του αεροδρομίου.
Στην κατοχή του βρέθηκαν πολλές χιλιάδες ευρώ, πρόσθεσε.
Γεννημένος το 1945 στην ιρανική επαρχία Κουζεστάν, ο έφτασε για πρώτη φορά στην Ευρώπη αναζητώντας τη μητέρα του. Πέρασε μερικά χρόνια ζώντας στο Βέλγιο, έχοντας εκδιωχθεί από χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία και τη Γερμανία επειδή δεν είχε τα σωστά έγγραφα μετανάστευσης. Στη συνέχεια πήγε στη Γαλλία, όπου έκανε σπίτι του τον τερματικό σταθμό 2F του αεροδρομίου.
Ο Νασέρι, αποκαλούσε τον εαυτό του «Σερ Άλφρεντ», ζούσε περιτριγυρισμένος από τα καροτσάκια για τις βαλίτσες, όπου είχε βάλει με τα υπάρχοντά του, γράφοντας για τη ζωή του σε ένα σημειωματάριο και διαβάζοντας βιβλία και εφημερίδες.
Μετά την κυκλοφορία της ταινίας, με σκηνοθέτη τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, οι δημοσιογράφοι συνέρρεαν για να μιλήσουν μαζί του, και σύμφωνα με την εφημερίδα Le Parisien έδινε έως και έξι συνεντεύξεις την ημέρα.
Χώροι, που διαθέτουν ναργιλέδες στην Λάρισα εδώ και καιρό προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ανήλικους θαμώνες.
Το larissanet φέρνει στο φως όσα συμβαίνουν στη συνοικία της Νέας Σμύρνης όπου σύμφωνα με καταγγελίες γονέων και συγγενών, παιδιά έχουν υποστεί λιποθυμικά επεισόδια κάνοντας ναργιλέ.
Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για δυο περιπτώσεις παιδιών ηλικίας περίπου 14 ετών που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Λάρισας με λιποθυμικό επεισόδιο έπειτα από χρήση ναργιλέ ενώ υπάρχουν καταγγελίες για άλλα τέσσερα λιποθυμικά επεισόδια παιδιών τα οποία ωστόσο δεν μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο.
Ανάστατοι γονείς ζητούν τις νόμιμες ενέργειες, που θα βάλουν τέλος στην συγκεκριμένη κατάσταση εις βάρος της υγείας των παιδιών τους.
Από που κατάγονται οι γονείς του Κωνσταντίνου Αργυρού
Έχει καταφέρει να «χτίσει» μια λαμπρή καριέρα στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας με τα τραγούδια του να σημειώνουν εκατομμύρια views στο Youtube. Οι γονείς του όπως και τα αδέρφια του είναι οι μεγαλύτερη υποστηρικτές του και βρίσκονται στο πλευρό του σε κάθε απόφαση που παίρνει.
Ο Κωνσταντίνος Αργυρός με καταγωγή από τον πατέρα του από τη Λευκάδα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σε ηλικία μόλις πέντε ετών ξεκίνησε τα πρώτα του μουσικά βήματα, μαθαίνοντας πιάνο. Συνεχίζοντας έμαθε κιθάρα, καθώς και άλλα μουσικά όργανα.
Στην εφηβική του ηλικία, αυτός και οι φίλοι του δημιούργησαν ένα συγκρότημα που το ονόμασαν Blue Brothers, στο οποίο ήταν τραγουδιστής χωρίς να γνωρίζει πως θα γινόταν ένας από τους πιο αγαπητούς.
Πανέμορφη είναι η Λευκάδα μας και προσφέρεται και για οικογενειακές διακοπές αλλά και για πιο φιλικές, έχει δίκιο ο Αργυρός να είναι υπερήφανος για το μέρος που κατάγεται.
Ένα απίστευτο γεγονός έγινε στην Ελβετία, καθώς ένας εργάτης επέζησε από θαύμα αφού έπεσε σε μια «δεξαμενή» με λιωμένο αλουμίνιο σε ένα εργοστάσιο αλλά κατάφερε να βγει έξω και να επιζήσει.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Daily Mail, o 25χρονος ηλεκτρολόγος που εργάζεται στο εργοστάσιο στο Σεν Γκάλεν, εκτελούσε εργασίες με έναν συνάδελφό του στο φούρνο με το αλουμίνιο το απόγευμα της Τετάρτης (9/11).
Όμως κατά την διάρκεια των εργασιών -άγνωστο πώς- έχασε την ισορροπία του και έπεσε σε φούρνο γεμάτο με λιωμένο αλουμίνιο στους 720 C (1.328 F).
Ο νεαρός άνδρας ήταν βυθισμένος στο λιωμένο μέταλλο μέχρι τα γόνατα, αλλά κατάφερε να αντέξει τον πόνο και να μπορέσει να βγει.
Μια οικογένεια ξεκληρίστηκε στην άσφαλτο τα τελευταία χρόνια, στην Ηλεία. Ο θάνατος του 89χρονου σε τροχαίο, προκαλεί συγκίνηση στη Ζαχάρω και όχι μόνο…
Το τροχαίο που σημειώθηκε στη Ζαχάρω είχε σαν αποτέλεσμα να χαθεί ακόμα μία ανθρώπινη ζωή στην άσφαλτο. Το θύμα ήταν 89 ετών και τα προηγούμενα χρόνια είχε θρηνήσει 2 στενούς συγγενείς του, που ξεψύχησαν μετά από τροχαία. Είχε χάσει την κόρη και έναν από τους εγγονούς του, σε τραγωδίες καρμπόν. Στενοί συγγενείς και φίλοι συζητούν στην Ηλεία για το τραγικό παιχνίδι της μοίρας που ίσως να μην έχει προηγούμενο.
Γεμάτη από τραγωδίες είναι η μοίρα της οικογένειας του 89χρονου από το Ξηροχώρι Ζαχάρως, που χθες το μεσημέρι (11-11-2022) έχασε τη ζωή του σε τροχαίο έξω από το στάδιο της πόλης. Με το αυτοκίνητο που οδηγούσε επιχείρησε να διασχίσει κάθετα την εθνική οδό Πύργου – Κυπαρισσίας, όταν συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με νταλίκα και υπέκυψε στα τραύματα του λίγη ώρα αργότερα στο Γ.Ν. Πύργου.
Ο 89χρονος που γεννήθηκε και έζησε στο Ξηροχώρι Ζαχάρως διατηρούσε καφενείο στο χωριό, είχε μετρήσει τρεις μεγάλες απώλειες που είχαν στιγματίσει την οικογένεια. Πριν από χρόνια η κόρη του είχε χάσει τη ζωή της σε τροχαίο στη μεγάλη ευθεία στο Ζευγολατιό Μεσσηνίας, μια απώλεια που πραγματικά τσάκισε την οικογένεια.
Το καλοκαίρι στις 20 Ιουνίου, σε ένα τροχαίο που συνέβη στο κέντρο της Ζαχάρως ο εγγονός του Γιάννης που εργαζόταν ως διανομένας, τραυματίζεται πολύ σοβαρά. Μετά από 21 ημέρες νοσηλείας στο νοσοκομείο “Αττικόν” ο 22χρονος κατέληξε. Ήταν το δεύτερο μεγάλο χτύπημα της μοίρας.
Πριν από λίγες εβδομάδες, έχασε και δεύτερο εγγονό του στην Αθήνα, (η μητέρα του οποίου είχε σκοτωθεί στο τροχαίο στο Ζευγολατιό), που κατέληξε από παθολογικά αίτια σε νοσοκομείο της Αθήνας. Χθες γράφτηκε άλλη μια μαύρη σελίδα για την οικογένεια, με το θάνατο του 89χρονου, να συγκλονίζει, την τοπική κοινωνία. Δείτε τις εικόνες του ilialive.gr…
Σε μια τρυφερή εξομολόγηση για την πίστη προχώρησε η Άννα Κουτσαφτίκη.
Την Ζωή Κρονάκη και τον Δημήτρη Γιαγτζόγλου συνάντησε η Άννα Κουτσαφτίκη το μεσημέρι του Σαββάτου όπου και αναφέρθηκε μέσα σε όλα στη βαθιά της πίστη στον Θεό και τις δυσκολίες που την έκαναν να στραφεί στην πίστη της.
«Πιστεύω στον Θεό απόλυτα. Έχω πίστη, έχω ελπίδα για κάτι καλύτερο αργότερα, γιατί πιστεύω ότι όταν φεύγουμε από αυτή τη ζωή, υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο, γιατί έχουμε ψυχή. Η ψυχή δεν γίνεται να πεθαίνει.
Όλα αυτά μου δίνουν πολύ σημαντικά εφόδια» παραδέχτηκε αρχικά η Άννα Κουτσαφτίκη.
Σε ερώτηση της Ζωής Κρονάκη για το εάν της φανερώθηκε ποτέ με κάποιον τρόπο η πίστη, η Άννα Κουτσαφτίκη απαντά: «Πολλές φορές, όταν αποφάσισα εγώ να πάω προς τα εκεί με ανοιχτή καρδιά και ταπείνωση.
Έπιασα πάτο στη ζωή μου κάποια στιγμή, πέρασα πολύ δύσκολα και δεν είχα άμυνες, ήμουν τόσο διαλυμένη. Και πάνω στη διάλυση, έρχεται (η πίστη) και σε βρίσκει».
Υπάρχουν στοιχεία σήμερα στην Εκκλησία που την ενοχλούν; Η ηθοποιός απαντά: «Πάρα πολλά. Θεωρώ ότι η Εκκλησία με τον τρόπο που λειτουργεί σε ένα κομμάτι της δεν μεταφέρει το νόημα της ουσιαστικής Ορθοδοξίας ή των λόγων του Χριστού και της ζωής του», ενώ εξομολογείται: «Αγαπώ πολύ τα μυστήρια της Εκκλησίας, τη Θεία Κοινωνία, με μεταμορφώνει, με αλλάζει, με ηρεμεί».
Σπίτι με το MEGA: Ο Αντύπας έβαλε «φωτιά» στην πίστα ερμηνεύοντας ένα από τα μεγαλύτερα σουξέ του.
Το 1991 ο Αντύπας έβγαλε τον δίσκο «Καλησπέρα» και αναμφίβολα ένα από τα τραγούδια που αγαπήθηκαν και χορεύτηκαν όσο τίποτε άλλο στις πίστες ήταν το «Είμαι ανεβασμένος».
Μπορεί να έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε που το ακούσαμε για πρώτη φορά, αλλά το τραγούδι έγραψε τη δική του ιστορία και παραμένει στα τοπ τραγούδια για ξεφάντωμα μέχρι τελικής πτώσης!
Σπίτι με το MEGA: Δείτε τον Αντύπα να ερμηνεύει τις επιτυχίες του:
Μικρό γουρούνι που βρίσκεται μέσα σε σπίτι φαίνεται ότι έχει ξεπαγιάσει και έχει πάρει θέση δίπλα στη σόμπα για να γλιτώσει από το κρύο.
Όπως μπορείτε να δείτε στο βίντεο που έχει αναρτηθεί σήμερα στο Twitter και έχει πάνω από 2.700 αναδημοσιεύσεις, το γουρουνάκι έχει πάρει… αγκαλιά τη σόμπα.
Μάλιστα, η σόμπα βρίσκεται πάνω σε χαλί με το γουρουνάκι να μην δίνει σημασία καν στον άνθρωπο που παίρνει βίντεο.
