Το 1996, ο 15χρονος Αρμίρ έφυγε με τη μητέρα του και την αδελφή του από την Αλβανία για να γλιτώσει από την φτώχεια και τις εμφύλιες συγκρούσεις. Δεν είχε πάει καθόλου σχολείο και έφτασε ως πολιτικός πρόσφυγας στις ΗΠΑ. Πέρασε στερημένη και δύσκολη ζωή αλλά κατάφερε να μορφωθεί και μεγαλουργήσει: σήμερα έχει μια επιχείρηση εκατομμυρίων και αγόρασε και σπίτι στη μητέρα του. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία ενός αληθινού, απλού ανθρώπου που από το τίποτα κατάφερε να σταθεί στα πόδια του – και το κατάφερε καλά.
Ο Armir Harris είναι ο ιδρυτής της Shofur, μίας πλατφόρμας ενοικίασης λεωφορείων για εκδηλώσεις, αξίας 13 εκατομμυρίων δολαρίων. Αν και σήμερα ζει μια άνετη και πολυτελή ζωή, δεν ξεχνά στιγμή πώς έζησε φτωχός, αμόρφωτος και άστεγος για πολλά χρόνια.
Τα «πέτρινα» χρόνια
Η οικογένεια έφτασε στις ΗΠΑ μόνο με 2.000 δολάρια στην τσέπη και έμενε σε δομές φιλοξενίας αστέγων. «Αν και οι καιροί ήταν δύσκολοι, είχαμε ο ένας τον άλλον και ήμασταν ευτυχισμένοι γιαυτό» θυμάται.
Η μητέρα του αναγκαζόνταν να δουλεύει περιστασιακά σαν καθαρίστρια ή λατζέρισα σε διάφορα μαγαζιά του Σεντ Λουίς και αυτός και η αδερφή του κοιμόταν στα καθίσματα. Παράλληλα, πήγαινε σχολείο και έμαθε να παίζει τένις σε ένα υπαίθριο γήπεδο. Και στο τένις έγινε καλός, πολύ καλός.
Στο μεταξύ, έφτασε στις ΗΠΑ ως πολιτικός πρόσφυγας και ο θείος του και όλοι μαζί μετακόμισαν στην Βόρεια Καρολίνα. Ο θείος του Armir ξεκίνησε ως οδηγός ταξί και σύντομα έφτιαξε μια εταιρία ενοικίασης ταξί και λιμουζίνων. Τότε, ο νεαρός Armir άρχισε να δουλεύει στην επιχείρηση του θείου του. Ήταν το παιδί για όλες τις δουλειές: καθάριζε τα αυτοκίνητα, κρατούσε τα λογιστικά βιβλία, έκλεινε τις κρατήσεις και παράλληλα έμαθε μόνος του τη γλώσσα προγραμματισμού HTML και έφτιαξε την ιστοσελίδα της επιχείρησης. Ο θείος του τον πλήρωνε πλέον ένα κανονικό μηνιάτικο και ο Armir, στον ελεύθερο χρόνο του, έπαιζε τένις σε αγώνες.
Καθώς είχε ανέβει πια πολύ υψηλά στην κατάταξη της Αμερικανικής Ακαδημίας, το 2006 μπήκε με υποτροφία στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης, με σκοπό να παίξει στην επαγγελματική ομάδα του πανεπιστημίου. Αποδείχθηκε όμως ότι δεν ήταν αρκετά καλός για αυτό και έτσι, στο τέλος του δεύτερου έτους, εγκατέλειψε την ομάδα και βρήκε ένα νέο πάθος, τα ακίνητα.
Με το πτυχίο του στο real estate, άρχισε να εργάζεται ως μεσίτης και πλέον κέρδιζε 5.000 δολάρια το μήνα. Παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα οικονομικών αλλά σύντομα κατάλαβε ότι θα έπρεπε να φύγει από την πανάκριβη Βοστώνη και να κυνηγήσει μία καλύτερη αγορά.
Έτσι, το 2009 μετακόμισε στο Λος Άντζελες, πήρε «μεταγραφή» στο UCLA και συνέχισε να σπουδάζει οικονομικά και να εργάζεται ως μεσίτης ενώ τον βοηθούσε πάντα οικονομικά ο θείος και η οικογένειά του. Κάποια στιγμή, τους επισκέφθηκε στη Σάρλοτ και εκεί αποφάσισε να ασχοληθεί και πάλι με την επιχείρηση ενοικίασης λιμουζινών και λεωφορείων του θείου του – και ίσως , αν τα κατάφερνε, να την μεγαλώσει.
Η ώρα της επιτυχίας
Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε το 2012, όταν έγινε στην πόλη το συνέδριο των Δημοκρατικών. Ένας από τους διοργανωτές τηλεφώνησε και ζήτησε 60 λεωφορεία για 2 εβδομάδες. Ο Armir έκανε τα πάντα και μάζεψε τα 60 οχήματα, ψάχνοντας ακόμα και σε διπλανές πολιτείες. Τότε κατάλαβε ότι υπάρχει μία αγορά με μεγάλη ζήτηση στην πόλη αλλά μικρή προσφορά και σε ένα χρόνο, το 2013, ίδρυσε την δική του εταιρία.
Ξεκίνησε την Shofur – την πλατφόρμα αναζήτησης διαθέσιμων λεωφορείων σε όλη τη χώρα – με τα 800 δολάρια που είχε στην άκρη και έκτοτε δεν χρειάστηκε χρηματοδότηση ποτέ και από κανέναν. Στην λίστα με τις 5.000 ταχύτατα αναπτυσσόμενες εταιρίες του 2017 του περιοδικού Inc, η Shofur φιγουράρει στην 21η θέση! Πέρυσι, τα έσοδά της ξεπέρασαν τα 12 εκατομμύρια δολάρια και συνεχίζουν να αυξάνονται.
Αν και χιλιάδες οχήματα φιγουράρουν στην πλατφόρμα, η εταιρία δεν έχει στην κατοχή της ούτε ένα! Τα έσοδα της εταιρίας προέρχονται από ένα ποσοστό της τιμής που χρεώνει ο συνεργάτης (ο ιδιοκτήτης του οχήματος) τον πελάτη που θα νοικιάσει το λεωφορείο.
Οι πελάτες του είναι ως επί το πλείστον ιδιώτες και επιχειρήσεις – κολοσσοί που διοργανώνουν πάρτι και εκδηλώσεις (ανάμεσά τους οι Facebook, Google, CBS και Bank of America), αλλά η εταιρία εξυπηρετεί επίσης κρατικούς θεσμούς που ασχολούνται με πιθανές καταστροφές. Πέρυσι, η Shofur διέθεσε λεωφορεία για την εκκένωση 10.000 κατοίκων της Φλόριντα, της Τζόρτζια και της Νότιας Καρολίνας πριν από τον τυφώνα Μάθιου.
Ο Armir βάζει έναν πολυ σημαντικό όρο στους συνεργάτες του: την ασφάλεια των οχημάτων: «Οι συνεργάτες μας έχουν οδηγήσει περισσότερα από πέντε εκατομμύρια μίλια και είχαν μηδενικά ατυχήματα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μας» δήλώνει υπερήφανος.
Επίσης, έχει επενδύσει στην τεχνολογία και προσφέρει την υπηρεσία «εντοπισμού» του οχήματος σε real time.
Ο Αμίρ είναι ευχαριστημένος με την ζωή του. Πήρε την αμερικαική υπηκότητα το 2015, η αδερφή του σπούδασε με την βοήθεια του και πλέον είνια γιατρός ενώ η μητέρα του πήρε σύνταξη.
«Η μαμά μου ζει στο εξωτερικό κάπου πολύ ωραία, σε ένα σπίτι που της αγόρασα. Κάποτε έκανε μια θυσία για μας. Ήταν απλά δίκαιο να της την ξεπληρώσω…»
[inc] [news]
