Ο Ραφαήλ Παγώνης που είναι το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης κατάφερε να επικρατήσει στο Master του Μόντε Κάρλο, κόντρα στον Σλοβάκο Μαξ Λοριντσικ (Νο.6) με 2-1 σετ.
Ο Σλοβάκος πήρε το προβάδισμα στα σετ με 6-4, όμως ο Ραφαήλ Παγώνης έδειξε χαρακτήρα και την ποιότητά του στο Μόντε Κάρλο και ανέτρεψε το σκορ, ισοφαρίζοντας αρχικά σε 1-1 με 6-4 στο δεύτερο σετ και στο τρίτο σετ κέρδισε πιο εύκολα με 6-3.
Ο Παγώνης κατέκτησε οκτώ τίτλους τη φετινή σεζόν, κατακτώντας μάλιστα τα τρία τελευταία τουρνουά Super Category (Mάια, Μιλάνο, Βαρκελώνη). Εκτός αυτών, κέρδισε το Ευρωπαϊκό στο Μοστ και ήταν φιναλίστ στο Wimbledon.
Από την επόμενη σεζόν ο Ραφαήλ Παγώνης θα αλλάξει κατηγορία και θα αγωνίζεται στα U16, όπου θα ανέβει ο ανταγωνισμός και το επίπεδο του τένις, όμως έχει ήδη αποδείξει σε τόσο νεαρή ηλικία, ότι είναι ικανός για σπουδαία καριέρα.
Ο Ραφαήλ είναι ένας πολλά υποσχόμενος νεαρός τενίστας, που έχει ήδη αποσπάσει αρκετούς τίτλους σε τουρνουά και θεωρείται δίκαια ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του αθλήματος. Το ξεκίνημά του, ωστόσο, δεν ήταν… προμελετημένο. Προέκυψε εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού του πατέρα του.
Ο Βασίλης Παγώνης, είναι γυμναστής στο επάγγελμα, ενώ ασχολούταν αρχικά με το μπάσκετ. Ωστόσο, ένας τραυματισμός έβαλε πρόωρο τέλος στην καριέρα του στο σπορ των ψηλών και τελικά το τένις άρχισε να τον γοητεύει. Ώσπου αφιερώθηκε ολοκληρωτικά σε αυτό και το… μικρόβιο το κόλλησε και το τέκνο του. Από την ηλικία των τεσσάρων ετών ο Ραφαήλ Παγώνης, άρχισε να δείχνει τα πρώτα δείγματα γραφής, που κάθε χρόνο εξελίσσονταν με γεωμετρική πρόοδο.
Αν και ξεκίνησε να παίζει τένις στην Ελλάδα, ο δρόμος τον έβγαλε εκτός συνόρων. Έχει ζήσει και προπονηθεί τόσο στην Ολλανδία όσο και στην Κύπρο. Πλέον, ο ίδιος και η οικογένειά του έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στη Λεμεσό, όπου προπονείται στην ακαδημία του Μάρκου Παγδατή.
Στο οπτικό υλικό που κατέγραψε ο Έλληνας καπετάνιος φαίνεται σε μικρή απόσταση από την τουρκική ακταιωρό και σκάφος με παράνομους μετανάστες
Δεν έχουν τέλος οι προκλητικές ενέργειες των Τούρκων σε βάρος Ελλήνων αλιέων στο ανατολικό Αιγαίο.
Δείτε το βίντεο:
Καπετάνιος ελληνικού αλιευτικού καταγγέλλει, ότι τουρκική ακταιωρός επιχείρησε σε απόσταση μόλις 2 ναυτικά μίλια από το Αγαθονήσι, να βουλιάξει κάνοντας επικίνδυνους ελιγμούς το σκάφος του.
Ο καπετάνιος του αλιευτικού από τη Λέρο κατέγραψε καρέ-καρέ τη νέα προκλητική ενέργεια. Με φουλ τις μηχανές και άκρως επικίνδυνους ελιγμούς, ο Tούρκος καπετάνιος επιχείρησε το μεσημέρι Σαββάτου (25/10) να βουλιάξει το ελληνικό αλιευτικό σκάφος εντός ελληνικών χωρικών υδάτων.
«Είναι ελληνικά νερά, δύο ναυτικά μίλια ανατολικά από το Αγαθονήσι και 8 μίλια από την Τουρκία. Η τουρκική ακταιωρός έφυγε με δύναμη και ήρθε κατά πάνω μου, να με διώξει απειλητικά. Εκείνη την ώρα εμείς προσπαθούσαμε να πάρουμε τα δίχτυα μας πάνω, παραλίγο να χτυπήσουν οι άνθρωποι, με αποτέλεσμα να γίνει και ζημιά σε ένα μηχάνημα στη γέφυρα», περιέγραψε στο Star ο καπετάνιος του αλιευτικού, Γιώργος Καραντάνης.
Ο καπετάνιος του ελληνικού αλιευτικού καταγγέλλει επίσης, πως η τουρκική ακταιωρός έκανε τα «στραβά μάτια» τόσο στις πέντε τουρκικές μηχανότρατες, που ψάρευαν παράνομα στα ελληνικά νερά, όσο και σε μια λέμβο με διακινητές και μετανάστες που προσπαθούσαν να εισέλθουν παράνομα στη χώρα μας. Όσο για την κατάσταση με την παράνομη αλιεία από πλευράς των Τούρκων, καταγγέλλει: «Ήρθαν 35 σκάφη των Τούρκων το καλοκαίρι, μάζεψαν όλα τα ψάρια, βγήκαμε εμείς 1η Οκτώβρη και αυτή τη στιγμή δε βγάζουμε ούτε 5 κιλά ψάρια την ημέρα για να πληρώσουμε τα πετρέλαια μας».
Πολλά είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε από την σύγχρονη ιστορία μας, όσο κι αν θέλουμε να καμαρώνουμε για το αντίθετο, όμως ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που έχουν όλη την καλή διάθεση να ανοίξουν τα σπίτια τους και τα καλά φυλαγμένα ντοκουμέντα και να μας μάθουν…
Η ιστορικός και εγγονή του Ιωάννη Μεταξά κ. Ιωάννα Φωκά είναι ένας τέτοιος άνθρωπος, τον οποίον έχει κανείς την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά αν επισκεφτεί κάποια 28η Οκτωβρίου το σπίτι όπου η ίδια γεννήθηκε στην οδό Στρατηγού Δαγκλή 10 και Κεφαλληνίας 8, στην Κηφισιά.
Πρόκειται για την ιστορική οικεία του εθνικού κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, εκεί όπου ο ίδιος αναφώνησε το μεγάλο ΟΧΙ στον Ιταλό πρεσβευτή Εμμανουέλε Γκράτσι πριν από 80 χρόνια, την οποία η κ. Φωκά κατά κανόνα ανοίγει κάθε χρόνο για τους ενδιαφερόμενους επισκέπτες. Φέτος, για λόγους που “υπαγορεύει ο ΕΟΔΥ” όπως έγραψε και η ίδια σε ανάρτησή της, η οικεία δεν άνοιξε, όμως δημοσιεύτηκε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ γι’αυτήν από το iefimerida, το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ:
Στην οικεία του ΟΧΙ, λοιπόν, ο επισκέπτης θα δει προσωπικά αντικείμενα, κειμήλια και ένα τεράστιο αρχείο του Ιωάννη Μεταξά, θα αγγίξει τη μαύρη δερμάτινη πολυθρόνα που κάθισε κάποτε ο Γκράτσι, αλλά και το τηλέφωνο από το οποίο ο Μεταξάς ειδοποίησε τον Βασιλιά για την κήρυξη του πολέμου. Και θα απολαύσει τις εξαιρετικές ιστορικές αναδρομές της ιστορικού.
Η ίδια διατηρεί την οικεία σε άριστη κατάσταση, χωρίς καμία βοήθεια από την Πολιτεία, υποδεχόμενοι πάντα με χαρά όσους επιθυμούν κάθε χρόνο να τιμήσουν τη μνήμη των πεσόντων υπέρ της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Όσων δεν ξεχνούν ποτέ πως “Νυν υπέρ πάντων αγών”.
Σύμφωνα με ανακοίνωση μέλους της οικογένειας του Πρωθυπουργού του ΟΧΙ, η οικία του Ιωάννη Μεταξά θα είναι επισκέψιμη – ανοικτός ο κήπος και ο περιορισμένος υπόστεγος χώρος, την Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025, από τις 10.30 εως τις 17.00.
Η οικία βρίσκεται στην οδό Στρατηγού Δαγκλή 10 Κηφισιά ΤΚ 14563
Νεκρός άνδρας στη γιορτή κάστανου στην Κίσσαμο Χανίων – Τον πυροβόλησαν ενώ χόρευε
Ο 50χρονος κτηνοτρόφος φέρεται να δέχτηκε δύο πυροβολισμούς στο στήθος – Οι Aρχές διεξάγουν έρευνες για τον εντοπισμό του δράστη
Σε τραγωδία κατέληξε η Γιορτή Κάστανου στο χωριό Έλος της Κισσάμου Χανίων, το απόγευμα της Κυριακής 26 Οκτωβρίου, όταν άνδρας άνοιξε πυρ μέσα στον χώρο της εκδήλωσης, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά ένας 50χρονος κτηνοτρόφος. Ο άνδρας, σύμφωνα με μαρτυρίες, βρισκόταν στην πίστα του χορού τη στιγμή των πυροβολισμών και δέχθηκε τουλάχιστον δύο σφαίρες στο στήθος.
Αμέσως επικράτησε πανικός μεταξύ των παρευρισκομένων, ενώ κάποιοι έσπευσαν να βοηθήσουν το θύμα. Στο σημείο κλήθηκε ασθενοφόρο του Κέντρου Υγείας Κισσάμου, το οποίο παρέλαβε τον τραυματία και τον μετέφερε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Χανίων. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ο άνδρας κατέληξε λίγο αργότερα, βυθίζοντας στο πένθος την τοπική κοινωνία.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τοπικά μέσα, προηγήθηκε έντονη λογομαχία πριν τους πυροβολισμούς, ενώ ο φερόμενος ως δράστης —ένας νεαρός άνδρας περίπου 25 ετών— πυροβόλησε από κοντινή απόσταση και στη συνέχεια τράπηκε σε φυγή. Οι αρχές έχουν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό και τη σύλληψή του, ενώ εξετάζονται μαρτυρίες και υλικό από κινητά τηλέφωνα που κατέγραψαν τη σκηνή.
Η Αστυνομία ερευνά τα ακριβή αίτια του αιματηρού περιστατικού και τη σχέση ανάμεσα σε θύτη και θύμα. Οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι οι δύο άνδρες ενδέχεται να είχαν προσωπικές διαφορές, χωρίς όμως αυτό να έχει επιβεβαιωθεί επίσημα.
Η Γιορτή Κάστανου στο Έλος είναι μια από τις πιο γνωστές φθινοπωρινές εκδηλώσεις των Χανίων, που κάθε χρόνο προσελκύει εκατοντάδες επισκέπτες. Το φετινό γλέντι, ωστόσο, μετατράπηκε σε σκηνή τρόμου και πένθους, με την τοπική κοινωνία να είναι συγκλονισμένη από την απώλεια ενός ανθρώπου μέσα σε μια γιορτή που προοριζόταν για χαρά και παράδοση.
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες ένα βίντεο που καταγράφηκε στη Σκιάθο και δείχνει μία νύφη να φτάνει στην εκκλησία όχι με την παραδοσιακή λιμουζίνα ή στολισμένο αυτοκίνητο, αλλά με… περιπολικό της Ελληνικής Αστυνομίας.
Η γυναίκα, που σύμφωνα με πληροφορίες υπήρξε στο παρελθόν δόκιμη αστυνομικός, επέλεξε να κάνει μια εντυπωσιακή και πρωτότυπη είσοδο στον γάμο της, συνοδευόμενη όχι μόνο από ένα υπηρεσιακό περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και από μοτοσικλέτα της αστυνομίας που προπορευόταν.
Δείτε το βίντεo:
Οι καλεσμένοι ξαφνιάστηκαν, ενώ αρκετοί θεώρησαν το περιστατικό “αστείο” και το κατέγραψαν με τα κινητά τους, ανεβάζοντας στη συνέχεια τα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ωστόσο, το περιστατικό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Πολλοί πολίτες εκφράζουν οργή και αγανάκτηση για τη χρήση υπηρεσιακών οχημάτων σε προσωπικές στιγμές, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για κατάχρηση δημοσίου εξοπλισμού. Το γεγονός έρχεται μάλιστα λίγες μόλις ημέρες μετά το αντίστοιχο σάλο που προκάλεσε η μεταφορά της γνωστής τραγουδίστριας Δέσποινας Βανδή με περιπολικό, καθώς και την υπόθεση με τη χρήση αστυνομικού οχήματος για μεταφορά… ψυγείου.
Πολλοί στα κοινωνικά δίκτυα θυμήθηκαν και ένα ακόμα τραγικό περιστατικό: την υπόθεση της Κυριακής Γρίβα, της γυναίκας που δολοφονήθηκε πέρυσι έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων από τον πρώην σύντροφό της, λίγα λεπτά αφότου της είχαν αρνηθεί να τη συνοδεύσει περιπολικό, λέγοντάς της πως «το περιπολικό δεν είναι ταξί».
Έτσι, το νέο αυτό περιστατικό στη Σκιάθο επανέφερε τη συζήτηση γύρω από τα όρια της ευθυκρισίας και της ευθύνης μέσα στο Σώμα της ΕΛ.ΑΣ., με πολλούς να ζητούν έλεγχο και πειθαρχικές κυρώσεις για τη χρήση των οχημάτων της αστυνομίας σε περιστάσεις που δεν σχετίζονται με υπηρεσιακά καθήκοντα.
«Είχε βγάλει το μόριό του, άρχισα να τον βρίζω και γέλαγε» – «Μου είπαν ότι για μήνυση χρειάζονται 100 ευρώ, είμαστε στην περιοχή που έχει αστυνομικούς, και τους έχουμε να φυλάνε λαμαρίνες; Να φωνάζω, 2 στενά από το τμήμα, δεν γίνεται να μην ακούστηκα» τονίζει η 36χρονη
Ένα απίστευτο περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης σε βάρος γυναίκας σημειώθηκε στα Εξάρχεια, όπου ένας άνδρας προχώρησε σε άσεμνες πράξεις μπροστά σε 36χρονη, κοντά σε στάση λεωφορείου.
Δείτε το βίντεο:
Η 36χρονη, όπως περιέγραψε την σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη, είχε φύγει από τη δουλειά της και βρισκόταν επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη στα Εξάρχεια, βράδυ. Εκεί την πλησίασε ένας άγνωστος άνδρας και αφού της έκανε ερωτήσεις τάχα για τα λεωφορεία, όμως σύντομα απεδείχθη ότι πρόκειται για επιδειξία.
«Είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα και να κυκλοφορείς το βράδυ μόνη σου. Ξέρω ότι δεν φταίω εγώ για ότι συνέβη», τόνισε η 36χρονη μιλώντας στην εκπομπή Εξελίξεις Τώρα, για το περιστατικό.
Η γυναίκα, λίγα λεπτά αφότου έφυγε από την εργασία της σε κατάστημα εστίασης της περιοχής, δέχτηκε την σεξουαλική παρενόχληση από τον επιδειξία. Όπως ανέφερε η ίδια: «Περνάει ένας κύριος γύρω στα 65. Μου λέει καλησπέρα, καλησπέρα του λέω. “Περνάει το λεωφορείο;” με ρωτάει. Λέω τέτοια ώρα δεν έχει λεωφορεία εδώ πέρα, οπότε πρέπει να πάτε Ομόνοια ή Πανεπιστήμιο που περνάνε τα ολονύκτια. Λέμε καλό βράδυ. Ξαφνικά ακούω κάτι μουγκρητά, μετά από λίγα λεπτά. Και γυρνάω και βλέπω να έχει βγάλει το μόριό του και το έπαιζε όσο με κοίταζε. Ξεκινάω να τον βρίζω και αυτός γέλαγε».
Δείτε το βίντεο:
«Είχα σοκαριστεί και είχα τρομάξει. Γιατί ήταν γύρω στις 2 το βράδυ. Ήταν άδειος ο δρόμος και ένιωσα τελείως απροστάτευτη. Δεν τρομοκρατήθηκα, ήταν -πώς να το πω- μία αηδία», δήλωσε το 36χρονο θύμα.
Η γυναίκα μαύλισα, αποκάλυψε ότι έχει πέσει θύμα κι άλλων αντίστοιχων περιστατικών, με το τελευταίο να συμβαίνει τον περασμένο Αύγουστο. Τότε είχε προσπαθήσει μάταια να απευθυνθεί στις Αρχές.
«Μου είπαν ότι για να γίνει μήνυση χρειάζεται 100 ευρώ. Ε, 100 ευρώ τη σήμερον ημέρα δεν μου περισσεύουν. Γενικά σε αποτρέπουν από το να ασχοληθείς με αυτό. Γίνανε 2-3 στενά από το τμήμα, δηλαδή μηδέν προστασία. Είμαστε στην περιοχή που έχει, δεν ξέρω πόσους εκατοντάδες αστυνομικούς, και τους έχουμε να φυλάνε λαμαρίνες; Να φωνάζω, να μην έχει έξω ψυχή, 2 στενά από το τμήμα. Ε, δεν γίνεται να μην ακούστηκα».
Η ίδια περιέγραψε όσα βιώνει σήμερα μία γυναίκα, τονίζοντας: «Οι γυναίκες είμαστε όλη την ώρα σε επιφυλακή. Από την ώρα που θα σηκωθούμε και θα βγούμε από το σπίτι μέχρι όταν θα γυρίσουμε».
«Να πάψουν, να φοβούνται να τα κάνουν, δεν γίνεται ο άλλος να νιώθει την άνεση να κάνει αυτό το πράγμα. Όχι αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Κοντεύουμε να το κάνουμε κανονικότητα γιατί είναι η καθημερινότητά μας, αλλά δεν είναι κανονικό. Πρέπει να μιλάμε. Έτσι βοηθάμε και τις υπόλοιπες να καταλάβουν ότι δεν είναι σωστό αυτό που συνέβη και δεν φταις σε κάτι», είπε η γυναίκα καταλήγοντας.
Γιατί τα πουκάμισα έχουν θηλιά στο πίσω μέρος; Η άγνωστη ιστορία πίσω από τη μικρή αυτή λεπτομέρεια
Ο λόγος για τη θηλιά στο πίσω μέρος του πουκαμίσου έχρεται από το μακρινό παρελθόν
Πολλοί από εμάς έχουμε προσέξει τη μικρή θηλιά στο πίσω μέρος ενός πουκαμίσου — ακριβώς κάτω από τον γιακά — και ίσως έχουμε αναρωτηθεί ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της. Είναι απλώς διακοσμητική; Ή μήπως κάποτε είχε έναν πιο πρακτικό ρόλο;
Η απάντηση μας ταξιδεύει αρκετές δεκαετίες πίσω, τότε που η έννοια της ντουλάπας και της κρεμάστρας δεν ήταν αυτονόητη. Αρχικά, οι θηλιές αυτές δημιουργήθηκαν για καθαρά λειτουργικούς λόγους. Τα πουκάμισα κρεμιούνταν με μανταλάκια σε σύρματα για να στεγνώσουν μετά το πλύσιμο, και η θηλιά βοηθούσε ώστε το ύφασμα να μη χαλάει ή να μη στραβώνει. Σε πολλά σπίτια της εποχής δεν υπήρχαν καν κρεμάστρες, οπότε τα ρούχα τοποθετούνταν σε άγκιστρα ή γαντζάκια — κι εκεί η μικρή θηλιά αποδεικνυόταν εξαιρετικά χρήσιμη.
Σύμφωνα με την ιστορία της μόδας, η παράδοση αυτή ξεκίνησε από τους ναύτες της Ανατολικής Ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι ναυτικοί φορούσαν πουκάμισα με τέτοιες θηλιές, ώστε να μπορούν να τα κρεμούν εύκολα πάνω στα άγκιστρα των πλοίων όταν αλλάζονταν ή όταν ήθελαν να τα στεγνώσουν με τον θαλασσινό αέρα.
Ένα παλιό απόσπασμα μάλιστα αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Οι ναυτικοί κρεμούν τα πουκάμισά τους στα άγκιστρα του πλοίου κατά την αλλαγή».
Η πρακτική αυτή, όπως συνέβη με πολλά στοιχεία του ναυτικού στυλ, βρήκε σύντομα τον δρόμο της στη στεριά. Οι κατασκευαστές ενδυμάτων υιοθέτησαν τη θηλιά όχι μόνο για τη χρησιμότητά της, αλλά και για την ιδιαίτερη αισθητική της ταυτότητα.
Η μεγάλη διάδοση ήρθε τη δεκαετία του ’60, όταν στις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να κυκλοφορούν τα περίφημα πουκάμισα Οξφόρδης — τα γνωστά πουκάμισα με κουμπιά στο γιακά. Εκείνη την εποχή, η θηλιά απέκτησε και όνομα: λεγόταν “locker loop”, δηλαδή «θηλιά ντουλαπιού». Ο λόγος; Οι άνδρες τη χρησιμοποιούσαν για να κρεμούν τα πουκάμισά τους μέσα στα αποδυτήρια των πανεπιστημίων και των γυμναστηρίων, όπου δεν υπήρχαν αρκετές κρεμάστρες. Ήταν ένας πρακτικός τρόπος να κρατούν τα ρούχα τους καθαρά και τακτοποιημένα, χωρίς να τα πετούν πρόχειρα.
Με τον καιρό, η θηλιά αυτή απέκτησε και κοινωνικό συμβολισμό. Στην αμερικανική φοιτητική κουλτούρα, όταν ένας άνδρας αφαιρούσε τη θηλιά από το πουκάμισό του, αυτό σήμαινε ότι είχε κοπέλα — ήταν ένας σιωπηλός τρόπος να δηλώσει πως «είναι δεσμευμένος». Αντίθετα, αν η θηλιά ήταν ακόμα στη θέση της, θεωρούνταν ότι ήταν «ελεύθερος».
Σήμερα, φυσικά, οι ντουλάπες και οι κρεμάστρες υπάρχουν σε κάθε σπίτι, οπότε η λειτουργική ανάγκη της θηλιάς έχει εκλείψει. Παρ’ όλα αυτά, οι σχεδιαστές συνεχίζουν να τη διατηρούν ως διακοσμητική λεπτομέρεια — ένα διακριτικό στοιχείο που συνδέει το μοντέρνο στυλ με την παράδοση.
Έτσι, η μικρή αυτή θηλιά στο πίσω μέρος του πουκαμίσου δεν είναι τυχαία: είναι ένα κομμάτι ιστορίας της μόδας, ένα κατάλοιπο από την εποχή των ναυτών και των πρώτων σπορτίφ ανδρών της δεκαετίας του ’60. Μια απλή λεπτομέρεια που, πίσω από την ταπεινή της μορφή, κρύβει μια ολόκληρη διαδρομή δεκαετιών — από τα κατάρτια των πλοίων μέχρι τις πασαρέλες της μόδας.
Του ευχήθηκε με μια φωτογραφία από τα παιδικά της χρόνια
Την πιο τρυφερή ανάρτηση έκανε η Κατερίνα Καινούργιου με αφορμή την ονομαστική εορτή του πατέρα της, Δημήτρη Καινούργιου.
Η παρουσιάστρια του Alpha θέλησε να του ευχηθεί δημόσια, ανεβάζοντας στα social media μια φωτογραφία από τα παιδικά της χρόνια, όπου ποζάρει στους ώμους του.
Κατερίνα Καινούργιου – Η φωτογραφία με τον πατέρα της και η ευχή
«Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν. Να τους χαιρόμαστε. Χρόνια πολλά μπαμπά», έγραψε η Κατερίνα Καινούργιου στη φωτογραφία που δημοσίευσε, συγκεντρώνοντας πλήθος ευχών από τους διαδικτυακούς της φίλους.
Η σχέση της παρουσιάστριας με τον πατέρα της δεν ήταν πάντα εύκολη. Σε παλαιότερη συνέντευξή της, η Κατερίνα Καινούργιου είχε μιλήσει ανοιχτά για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε η οικογένειά της: «Οι γονείς μου πέρασαν μια πολύ δύσκολη φάση, έχασαν τα πάντα. Αναγκάστηκα να μπω σε διαδικασία να σώσω σπίτι από πλειστηριασμό για να έχουν κάπου να μείνουν. Να τους βοηθήσω να βγάλουν τις συντάξεις τους, να βοηθήσω τον αδελφό μου».
Επίσης είχε αναφέρει ότι: «Η μητέρα μου, ξέρω, ότι είναι πολύ ευγνώμων, ο πατέρας μου θεωρεί δεδομένα κάποια πράγματα». Η Κατερίνα Καινούργιου είχε αποκαλύψει πως ο πατέρας της δεν έχει γνωρίσει ακόμα τον σύντροφό της, Παναγιώτη Κουτσουμπή, με τον οποίο σχεδιάζουν να παντρευτούν σύντομα. «Δεν έχει γνωρίσει τον Παναγιώτη, γενικώς δεν έχει γνωρίσει συντρόφους μου. Πάντα κάτι του φταίει», είχε πει χαρακτηριστικά.
Παρά τις όποιες δυσκολίες, φαίνεται πως η σχέση τους έχει αποκατασταθεί. Η Κατερίνα Καινούργιου έχει δείξει πως πλέον έχουν βρει τις ισορροπίες τους και υπάρχει αγάπη και αμοιβαίος σεβασμός.
Αφροδίτη Λατινοπούλου: «Έχετε δει εσείς γύφτους να πληρώνουν φόρους; Είναι αστείο αυτό»
Στην εκπομπή «Action Τώρα» με τη Ντόρα Κουτροκόη και τον Γιώργο Γρηγοριάδη φιλοξενήθηκε το πρωί της Τετάρτης 3 Σεπτεμβρίου η Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Η πρόεδρος της «Φωνής Λογικής» ξέσπασε κατά των Ρομά, τονίζοντας πως «γύφτοι είναι, γύφτοι αυτοπροσδιορίζονται, γύφτους τους ξέρει όλος ο κόσμος».
Δείτε το βίντεο:
Ειδικότερα, η Αφροδίτη Λατινοπούλου είπε: «Εγώ αυτό το οποίο ξέρω είναι ότι η εγκληματικότητα των γύφτων είναι στα ύψη. Αυτό το οποίο έχω πει επανειλημμένα είναι ότι πρέπει να τελειώνουμε με τους καταυλισμούς, πρέπει να τελειώνουμε με την επιδοματική πολιτική και πρέπει να εφαρμόσουμε τα three-strikes. Την τρίτη φορά που πιάνεσαι δεν βλέπεις το φως του ήλιου».
«Δεν τους δέχεστε ως Ρομά κα Λατινοπούλου;» έσπευσε να τη ρωτήσει η Ντόρα Κουτροκόη.
Η Αφροδίτη Λατινοπούλου απάντησε έντονο ύφος: «Γύφτοι είναι, γύφτοι αυτοπροσδιορίζονται, γύφτους τους ξέρει όλος ο κόσμος! Το θέμα δεν είναι πώς θα τους αποκαλεί ο κόσμος, το θέμα είναι οι πράξεις που κάνουν!»
Ο Γιώργος Γρηγοριάδης αντέδρασε με τη σειρά του: «Καταλαβαίνετε ότι αυτός ο χαρακτηρισμός είναι ρατσιστικός…».
«Ρατσιστικά δεν είναι αυτά που λέω εγώ αλλά αυτά που κάνουν εκείνοι σε βάρος των Ελλήνων πολιτών με παράνομες δραστηριότητες, τις ρευματοκλοπές! Δεν ενσωματώνονται αυτοί στην κοινωνία! Δεν τους τσουβαλιάζω, υπάρχουν κάποιοι που είναι νομοταγείς, εργάζονται κανονικά και πληρώνουν φόρους. Έχετε δει εσείς γύφτους να πληρώνουν φόρους; Είναι αστείο αυτό», συνέχισε η Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Ο σκύλος μου δεν είχε ποτέ ξαναδείξει τέτοια συμπεριφορά.
Ο Άρης ήταν πάντα ένας έξυπνος και ήρεμος σκύλος – υπάκουος, ήσυχος και ποτέ δεν γαύγιζε χωρίς λόγο. Όμως κάτι είχε αλλάξει τις τελευταίες εβδομάδες. Είχε αρχίσει να γαβγίζει αργά τη νύχτα, να στέκεται όρθιος πάνω στα ντουλάπια της κουζίνας και, παράξενα, να σκαρφαλώνει στα πάνω ράφια — μέρη που ούτε εγώ ακουμπούσα σχεδόν ποτέ.
Στην αρχή το απέδωσα στην ηλικία ή στα νεύρα του. Ίσως οι γείτονες έκαναν φασαρία ή κάποια αδέσποτη γάτα είχε τρυπώσει μέσα. Όμως η συμπεριφορά του έγινε όλο και πιο έντονη — και ανησυχητική. Ο Άρης ήξερε ότι δεν του επιτρεπόταν να ανεβαίνει στα έπιπλα, κι όμως αρνιόταν να κατέβει, κοιτούσε επίμονα το ταβάνι και γρύλιζε σιγανά, σαν να με προειδοποιούσε για κάτι που δεν μπορούσα να δω.
«Τι είναι αγόρι μου; Τι κοιτάς;» του ψιθύρισα, γονατίζοντας δίπλα του. Έγειρε το κεφάλι του, τέντωσε τα αυτιά του και άφησε ένα κοφτό γάβγισμα. Κάθε φορά που πλησίαζα, γάβγιζε ξανά — πιο δυνατά, πιο απεγνωσμένα.
Ένα βράδυ, το κλαψούρισμά του μετατράπηκε σε αλλεπάλληλα, έντονα γαβγίσματα. Είχα φτάσει στα όριά μου. Δεν άντεχα άλλη μια άυπνη νύχτα γεμάτη με τις αγωνιώδεις φωνές του.
Πήρα έναν φακό, φόρεσα ένα μπουφάν και έβγαλα από την αποθήκη τη παλιά πτυσσόμενη σκάλα. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά — ίσως από φόβο, ίσως από εκνευρισμό — αλλά ήμουν αποφασισμένος να λύσω αυτό το μυστήριο μια για πάντα.
Ανέβηκα και φώτισα με τον φακό τον αγωγό αέρα πίσω από το ντουλάπι — τότε είδα κάτι και πάγωσα.
Εκεί, κουλουριασμένος στο σκοτάδι, ήταν ένας άνδρας! Τα ρούχα του βρώμικα, το πρόσωπό του γεμάτο σκόνη, τα μάτια του ορθάνοιχτα από τρόμο — ήταν εκεί παγιδευμένος για μέρες.
Προσπάθησε να κινηθεί, να σηκωθεί λαχανιάζοντας, αλλά δεν μπορούσε. Στα τρεμάμενα χέρια του κρατούσε μερικά μικρά αντικείμενα — ένα άδειο πορτοφόλι, ένα κινητό και ένα μπρελόκ με κλειδιά που σίγουρα δεν ήταν δικά μας.
Τα χέρια μου έτρεμαν καθώς έψαχνα το τηλέφωνό μου. Με κάποιο τρόπο κατάφερα να καλέσω την αστυνομία και είπα:
«Υπάρχει ένας άνδρας κρυμμένος στο σύστημα εξαερισμού μου. Στείλτε βοήθεια — τώρα!»
Καθώς μιλούσα, ο Άρης κουνούσε την ουρά του, με τη μουσούδα του κολλημένη στον αγωγό, επιβεβαιώνοντας αυτό που εγώ μόλις μετά βίας μπορούσα να συνειδητοποιήσω — εκείνος είχε καταλάβει τι συμβαίνει.
Η αστυνομία έφτασε γρήγορα. Τράβηξαν τον άνδρα απαλά έξω και τον ξάπλωσαν σε μια κουβέρτα. Ήταν εξαντλημένος, με μάτια που έτρεμαν, τα χέρια του γεμάτα γρατζουνιές.
Ένας αστυνομικός πήρε κάτι από τον λαιμό του — μια ασημένια αλυσίδα με ένα μενταγιόν που είχε χαραγμένα αρχικά. Ήταν φανερό πως κάποιος εκεί έξω το αναζητούσε.
Όταν ξεκίνησε η έρευνα, μάθαμε ότι αυτός ο άνδρας δεν ήταν ο πρώτος. Κι άλλοι είχαν συρθεί μέσα από τους στενούς αεραγωγούς που συνέδεαν τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας.
Οι γείτονες άρχισαν να θυμούνται παράξενες εξαφανίσεις ανθρώπων — χαμένα κοσμήματα, πιστωτικές κάρτες, ένα ζευγάρι δαχτυλίδια που είχαν χαθεί.
Δεν υπήρχαν ποτέ ίχνη παραβίασης. Όμως αυτός ο άνδρας είχε βρει έναν άλλο τρόπο — να γλιστρά αθόρυβα μέσα από τους σκοτεινούς αεραγωγούς τη νύχτα, παίρνοντας μόνο ό,τι μικρό, κρυφό και εύκολα παραβλέψιμο μπορούσε να βρει.
Όταν τον πήραν οι αστυνομικοί, γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος μου. Τα μάτια του είχαν κάτι… απελπισμένο, σχεδόν παιδικό.
«Δεν ήθελα κακό…» ψιθύρισε. «Κρυβόμουν… από εκείνους».
Όταν τον ανέκριναν, η αλήθεια αποκαλύφθηκε – και ήταν ακόμη πιο σκοτεινή απ’ όσο φανταζόμουν. Ο άνδρας δεν δρούσε μόνος του. Ήταν μέρος ενός οργανωμένου κυκλώματος που εκμεταλλευόταν άστεγους και απελπισμένους ανθρώπους, τους έβαζε να τρυπώνουν μέσα από αγωγούς και κρυφά περάσματα για να κλέβουν μικροαντικείμενα από σπίτια χωρίς να αφήνουν ίχνη.
Τους υπόσχονταν τροφή και λίγα χρήματα, αλλά στην πραγματικότητα τους κρατούσαν εγκλωβισμένους, τους ανάγκαζαν να ζουν μέσα στη βρωμιά και στο σκοτάδι. Ο άνδρας που βρήκα δεν ήταν κλέφτης από επιλογή — ήταν θύμα και το μενταγιόν που φορούσε ήταν για να τον αναγνωρίζουν, ήταν σημαδεμένος από το κύκλωμα.
Η αστυνομία εντόπισε γρήγορα τους υπόλοιπους του κυκλώματος, μα το πρόσωπο που το διοικούσε δεν βρέθηκε ποτέ.
Λίγες ώρες μετά τη σύλληψή του, ο άνδρας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση. Ήταν αφυδατωμένος, εξαντλημένος και γεμάτος πληγές από τα μετάλλινα τοιχώματα των αγωγών. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, δεν τα κατάφερε – πέθανε λίγο πριν ξημερώσει.
Τα ζώα πολλές φορές βλέπουν εκεί που εμείς δεν κοιτάμε — όχι μόνο με τα μάτια, αλλά με την ψυχή. Ο Άρης δεν ήταν απλώς ένας σκύλος· ήταν μια ψυχή που ένιωσε τον φόβο, τη δυστυχία και την ανάγκη ενός ανθρώπου πολύ πριν εγώ καταλάβω τι συμβαίνει μέσα από τους τοίχους.
Τα ζώα μας θυμίζουν πως δεν είναι “κατοικίδια”, αλλά σύντροφοι και φύλακες της ζωής μας. Αν τα ακούμε, αν τα σεβόμαστε και αν τα αγαπάμε όπως τους αξίζει, ίσως γίνουμε κι εμείς καλύτερο ανθρώπινοι.
