Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Λόγια λόγια λόγια ψεύτικα όπως λέει και ένα αγαπημένο τραγούδι!

Ακούσαμε πολλά και θα ακούσουμε και άλλα.

Από αυτά που δεν έχουν καμία αλήθεια μέσα τους. Χορτάσαμε πια από δαύτα.

Πράξεις! Αναρωτιέσαι τι είναι αυτό ε;

Δεν είμαι καλά, μου λείπεις, θέλω να σε δω, σε έχω ανάγκη και απάντηση μια και μοναδική, έρχομαι. Δεν χωράει άλλη…

Αυτό λέγεται πράξη. ‘Θα’ δεν χωράνε.

Είδα αυτό και σε σκέφτηκα και το πήρα για εσένα. Ας είναι και οι αγαπημένες μου τσίχλες. Ναι τσίχλες! Ποιος είπε πως μετράνε τα πολλά στην σκέψη; Η σκέψη είναι πάντα η πρώτη μας για τους αγαπημένους της ζωής μας. Ξέρουμε τι τους κάνει ευτυχισμένους και το κάνουμε πράξη, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Τι μας νοιάζει αν όταν σου λέμε το πρόβλημά μας κάνεις τον λυπημένο. Λυπημένο είναι και το σκυλάκι μας αλλά κάνει πράξη. Έρχεται κοντά και μας χαϊδεύει με τον τρόπο του. Και τα αρκουδάκια την ίδια δουλειά κάνουν αν δεν το ξέρεις. Τα παίρνεις αγκαλιά κλαις και απλά ρουφάνε τα δάκρυά. Και αυτό πράξη λέγεται.

Τα ‘θα’ σε κάνω εγώ καλά. Τα ‘θα’ χαρώ με τη χαρά σου και όλα αυτά δεν χωράνε. Πράξεις αγαπητέ μου!

Δεν μιλάμε που λένε πως σε αγαπούν και ζηλεύουν αν συμβεί κάτι καλό στη ζωή σου. Μια προαγωγή στη δουλειά σου ας πούμε. Ένας έρωτας που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα και θέλεις να το φωνάξεις να σε ακούσει όλος ο πλανήτης. Το να σε δουν ευτυχισμένο για το οτιδήποτε σου έχει συμβεί.
Ξέρεις τι σημαίνει αγάπη;

Αγάπη σημαίνει δίνω χωρίς να περιμένω να πάρω και χαίρομαι με τη χαρά σου! Είμαι εκεί κοντά σου σε ότι συμβεί. Ας είσαι και στην άλλη άκρη της γης. Η αγάπη πάντα βρίσκει τρόπο να μας φέρει κοντά.

Κάνω πράξεις τα λόγια μου.

Αν είναι να κάνεις κάτι κάνε το χωρίς καν να το πεις. Θα το δει ο αγαπημένος σου και θα χαρεί ακόμα πιο πολύ.

Δεν κάνουμε πράγματα για εκείνους που αγαπάμε για να δειχθούμε. Μάλλον λάθος στα έχουν μάθει. Κάνουμε πράξεις χωρίς να δει κανένας. Στα κρυφά! Και στο τέλος το βλέπει μόνο εκείνος που θέλουμε εμείς.

Η αγάπη θέλει πράξεις χειροπιαστές. Από αυτές που φωνάζουν αγάπη χωρίς να ακούγεται ούτε ένα ίχνος λέξης. Χωρίς να χρειαστεί να ανοιγοκλείσεις το στόμα σου.

Η αγάπη θυσιάζεται στο βωμό της και κάνει τα αδύνατα δυνατά. Χωρίς φαμφάρες και περιτυλίγματα. Τα απέξω είναι για εκείνους που απλά λένε λόγια και θέλουν να ακουστούν για να κλέψουν τις εντυπώσεις. Από ποιους θα μου πεις. Δεν έχει σημασία για αυτούς. Αρκεί να δειχθούν.

Έλα αγαπητέ μου. Μεγαλώσαμε πια και μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα λογία από τις πράξεις. Μα ακόμα και ένα παιδί το καταλαβαίνει.

Μάθε να κάνεις αυτά που πρέπει για εκείνους που αγαπάς.

Ξέρεις τις περισσότερες φορές παίρνουμε χαρά μόνο και μόνο από αυτά που δίνουμε. Ένα χαμογελαστό πρόσωπο σε κάνει ευτυχισμένο. Το χαμόγελο του αγαπημένου σου σε κάνει ευτυχισμένο.

Μα υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από ένα πρόσωπο με γουρλωμένα μάτια και δυο χείλι με ένα χαμόγελο πλατύ; Δεν υπάρχει λέω εγώ.

Πόσο ακόμα όταν είναι εκείνο το μοναδικό πρόσωπό; Εκείνο το ένα!

Πράξεις λοιπόν.

Πράξεις και χαμόγελα!

Η κνίδωση, γνωστή και ως “ουρτικάρια” ή “αγγειοοίδημα”, είναι μια συχνή δερματική πάθηση που χαρακτηρίζεται από υπερυψωμένα, κόκκινα ή στο χρώμα του δέρματος εξανθήματα που προκαλούν έντονη φαγούρα.

Συνήθως εμφανίζονται σε ομάδες στο πρόσωπο, τα χέρια, τα πόδια ή τον κορμό και συχνά εξαφανίζονται μέσα σε 24 ώρες χωρίς να αφήνουν σημάδια. «Παρότι μπορεί να φαίνεται ανησυχητική, στις περισσότερες περιπτώσεις η κνίδωση είναι μια καλοήθης και παροδική κατάσταση.»

Τα εξανθήματα δημιουργούνται όταν τα μαστοκύτταρα απελευθερώνουν ισταμίνη, με αποτέλεσμα τα μικρά αιμοφόρα αγγεία να διαρρέουν υγρό στο δέρμα. Τα βασικά συμπτώματα είναι οι κνησμώδεις πλάκες (πετάλες) και το οίδημα (αγγειοοίδημα), το οποίο μπορεί να επηρεάσει τα βλέφαρα, τα χείλη ή το λαιμό—σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθεί σε επείγον ιατρικό περιστατικό αν επηρεαστεί η αναπνοή.

Οι κύριοι τύποι είναι:

• Οξεία κνίδωση (διάρκεια κάτω από 6 εβδομάδες, συνήθως με γνωστό αίτιο)

• Χρόνια κνίδωση (διάρκεια πάνω από 6 εβδομάδες, συχνά χωρίς σαφή αιτία)

• Φυσική κνίδωση (προκαλείται από παράγοντες όπως το ξύσιμο, το κρύο, η πίεση, ο ήλιος ή η ζέστη)

Εκλυτικοί παράγοντες είναι οι τροφικές αλλεργίες, τα φάρμακα, οι λοιμώξεις, φυσικοί παράγοντες και το άγχος. Οι χρόνιες μορφές είναι συχνά αυτοάνοσης αιτιολογίας.

Η διάγνωση γίνεται με βάση τα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων:

• Αντιισταμινικά για τη μείωση της φαγούρας

• Κορτικοστεροειδή σε σοβαρές περιπτώσεις

• Αποφυγή γνωστών εκλυτικών παραγόντων όπως συγκεκριμένες τροφές ή φάρμακα

Κάθε μνήμη κατα-γράφεται αλλιώτικα στον καθένα και τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν μπαίνουν στον κόπο να μάθουν με ποιόν πραγματικά έχουν να κάνουν…

Θα σας έλεγα να μην αλλάξετε για κανέναν, αυτό που πραγματικά είστε και να αγαπάτε τον εαυτό σας με τα προτερήματα, τα μειονεκτήματα, τις αρετές και τις χάρες του!

Κάθε άνθρωπος γεννιέται «μοναδικός» κι έτσι πρέπει να συνεχίζει σε όλη του τη ζωή προστατεύοντας τη «μοναδικότητά του» κι αγαπώντας την.

Αυτό που πραγματικά μπορεί να μας κάνει ξεχωριστούς είναι να καταφέρουμε να διατηρήσουμε την αυθεντικότητα του χαρακτήρα μας, ζώντας με τις αρχές και τις αξίες που μεγαλώσαμε.

Δε χρειάζεται να καταπιεζόμαστε να προσαρμοστούμε στα «μέτρα» που δε χωράμε, ούτε να προσποιούμαστε «κάτι άλλο» απ’ αυτό που είμαστε , για να τυγχάνουμε αποδοχής…

Θέλουμε να μας θυμούνται γι’ αυτό που είμαστε, μα δεν είμαστε πάντα αυτό που μας θυμούνται…
Στοιχειώδης η διαφορά…

Άρα ας μείνουμε αυτό που είμαστε, αδιαφορώντας γι΄ αυτό που μας νομίζουν, όσοι δεν μπήκαν στον κόπο να μας μάθουν!

Δεν υπάρχει καλύτερος ρόλος από το «Να είσαι ο εαυτός σου!»
Να μπορείς να διατηρείς τα «συστατικά» σου!

Να (δια)φυλλάττεις τα υλικά από τα οποία φτιάχτηκες.

Να είσαι «ΕΣΥ» και στην τελική, σ’ όποιον αρέσεις!

Της Χριστίνας Ζαμπούνη.

ΠΗΓΗ: www.anapnoes.gr