Η υπερβολικά απλή Νίνα Φλορ με το πανάκριβο παλτό Chanel που δεν ήταν μαύρο και οι πένθιμες εμφανίσεις της Τατιάνας Μπλάτνικ της Θεοδώρας και της Αλεξίας.
Με εξαίρεση τη Μαρί Σαντάλ, οι σύζυγοι των γιων του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου βρέθηκαν στην Ελλάδα με αφορμή το ετήσιο μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στο Τατόι.
Η λιτή και διακριτική τελετή έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο στον ναό της Αναστάσεως, με αυστηρά μέτρα ασφαλείας να έχουν τεθεί σε ισχύ και χωρίς την παρουσία υψηλών προσκεκλημένων.
Αμέσως μετά το μνημόσυνο, η οικογένεια του τέως βασιλιά βρέθηκε σε εστιατόριο της Κηφισιάς όπου γευμάτισαν.
Η εντυπωσιακή Άννα Μαρία συνοδευόταν από τον γιο της Παύλο.
Με κομψότητα και χάρη, η 77χρονη φόρεσε μαύρο παντελόνι, λευκό πουλόβερ και στιλάτο μαύρο παλτό. Ακόμα φόρεσε ένα μαύρο κασκόλ και τα κοσμήματά της ήταν πολλά δαχτυλίδια και χρυσά σκουλαρίκια.
Ενα ζευγάρι μαύρες μπότες πρωινού τύπου και μια κομψή δερμάτινη τσάντα συμπλήρωσαν το look της.
Η Αλεξία ταξίδεψε μόνη της από τα Κανάρια νησιά όπου ζει μόνιμα με την οικογένειά της.
Η ίδια ήταν απλά ντυμένη παρόμοια με τη μητέρα της, με στιλάτο παλτό σε στιλ ρόμπας, μαύρο παντελόνι και λευκό πουλόβερ.
Εκεί ήταν και η μικρότερη κόρη του τέως Θεοδώρα, η οποία κάνει καριέρα ηθοποιού ως Theodora Greece και ζει στο Λος Άντζελες. Και εκείνη φόρεσε μαύρο παλτό πάνω από το γόνατο και κράτησε μια τουίντ τσάντα με αλυσίδα.
Ο Νικόλαος και η σύζυγός του Τατιάνα Μπλάτνικ οι οποίοι είναι οι μόνοι που ζουν μόνιμα στην Αθήνα, πήγαν μαζί στην τελετή.
Η Μπλάτνικ ήταν πένθιμη με total black και κομψή όπως πάντα φορώντας ένα μαύρο παλτό με γούνα στον γιακά το οποίο συνδύασε με υφασμάτινο παντελόνι ενώ κράτησε μια τσάνταφάκελο Hermes που κοστίζει πολλές χιλιάδες ευρώ.
Την πιο λιτή αλλά και ακριβή εμφάνιση έκανε η πάμπλουτη σύζυγος του Φίλιππου, Νίνα Φλορ. Το ζευγάρι που ταξιδεύει συνεχώς σε όλο τον κόσμο, βρέθηκε στην Ελλάδα για το μνημόσυνο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου.
Η πάμπλουτη κληρονόμος της δυναστείας Φλορ πήγε πολύ απλή και εντελώς άβαφη, έχοντας τα μαλλιά της απλά ισιωμένα και φορώντας γυαλιά οράσεως.
Όσο για το ντύσιμό της, φόρεσε ένα απίθανο δίχρωμο τουίντ παλτό Chanel και ένα oversized μαύρο κασκόλ.
H Φλορ, συνδύασε το παλτό της με απλές μπότες ιππασίας.
Μεταξύ των λιγοστών καλεσμένων ήταν οι αδελφές του τέως, η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, αλλά και η πριγκίπισσα Ειρήνη, η οποία σύμφωνα με τα ισπανικά δημοσιεύματα πάσχει από άνοια. Και οι δυο αδελφές φόρεσαν φουσκωτά αδιάβροχα μπουφάν ενώ η Σοφία πρόσθεσε ένα καρό μαυρόασπρο κασκόλ.
Το δεύτερο μνημόσυνο στο Κάστρο του Γουίνσδορ
Σύμφωνα με πηγές από συνεργάτες του Παύλου, θα πραγματοποιηθεί και δεύτερο ετήσιο μνημόσυνο για τον τέως βασιλιά στις 27 Φεβρουαρίου στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στο κάστρο του Ουίνδσορ υπό την αιγίδα του βασιλιά Καρόλου.
Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία αξιολόγησης ενώ τη χαρακτηρίζουν «παρωδία». Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ είναι καθολική η συμμετοχή στην απεργία-αποχή κατά της αξιολόγησης με ποσοστό 98%. Μέχρι τώρα 50.000 εργαζόμενοι επέστρεψαν ασυμπλήρωτα τα Φύλλα Αξιολόγησης σε 100 νοσοκομεία και προνοιακές μονάδες της χώρας.
«Δεν συμμετέχουμε στην αξιολόγηση-παρωδία της κυβέρνησης που επιδιώκει τη χειραγώγηση της Δημόσιας Διοίκησης και την εφαρμογή νέων δυσμενών μισθολογικών και υπηρεσιακών μεταβολών» αναφέρει, σε ανακοίνωσή της, η ΠΟΕΔΗΝ.
«Η αξιολόγηση κατηγοριοποιεί τους υπαλλήλους σε βαθμούς από το 1 (ακατάλληλος) έως το 100 (άριστος). Με το ισχύον μνημονιακό θεσμικό πλαίσιο είναι το κριτήριο εφαρμογής δυσμενών και μόνο μισθολογικών και υπηρεσιακών μεταβολών» προσθέτει.
Η Ομοσπονδία σημειώνει ότι «δεν είναι κατά των αξιολογήσεων. Δεν φοβάται τις αξιολογήσεις. Οι ασθενείς αξιολογούν καθημερινά τους νοσηλευτές και τους άλλους επαγγελματίες υγείας και τους βάζουν βαθμό άριστα.
Απόδειξη ότι έως το έτος 2010 οι υγειονομικοί και προνοιακοί υπάλληλοι αξιολογούνταν χωρίς καμία αντίρρηση. Μάλιστα, διεκδικούσαν καλύτερο και αντικειμενικότερο σύστημα αξιολόγησης».
Αναφερόμενη στις συνθήκες εργασίας, η ΠΟΕΔΗΝ τονίζει ότι οι νοσηλευτές και οι άλλοι επαγγελματίες υγείας εργάζονται σε συνθήκες «εργασιακής εξουθένωσης, 1 νοσηλευτής για 40 ασθενείς σε κάθε κλινική στη βάρδια, τους οφείλονται 800.000 ρεπό, καλοκαίρι με το ζόρι παίρνουν κανονική άδεια πέντε ημέρες και για να την πάρουν εργάζονται ασταμάτητα χωρίς ρεπό έναν ολόκληρο μήνα προσθέτοντας οφειλόμενα ρεπό. Πώς, λοιπόν, με αυτές τις συνθήκες οι υπάλληλοι να εμπιστευτούν ότι θα τύχουν αντικειμενικής και αξιοκρατικής αξιολόγησης;».
Αποχωρούν επίσης από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο γραμματέας της Νεολαίας και 31 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου.
Πενήντα πανεπιστημιακοί, μέλη της Οργάνωσης Μελών Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ Θεσσαλονίκης, ανακοίνωσαν σήμερα την αποχώρησή τους από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μέσω κειμένου αναφέρουν πως ο Στέφανος Κασσελάκης «εκδηλώνει μια αρχηγοκεντρική πολιτική συμπεριφορά και αναπτύσσει διχαστικό και αντιφατικό λόγο, ο οποίος καθόλου δεν συνάδει με τις αρχές και τη δημοκρατική λειτουργία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς».
Στο κείμενο της αποχώρησής τους τονίζουν πως σε δύο προηγούμενες επιστολές, που απευθυνόταν προς τον πρόεδρο και τους δύο γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η Οργάνωση Μελών Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεσσαλονίκης είχε εκθέσει έντονες ανησυχίες ως προς την πορεία του κόμματος, το οποίο εγκαταλείπει με ραγδαίο ρυθμό τη ριζοσπαστική Αριστερά και την εσωκομματική δημοκρατία.
Οι 50 πανεπιστημιακοί που υπογράφουν το κείμενο αναφέρουν πως «αποχωρούμε από την Οργάνωση Μελών Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεσσαλονίκης και από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, διότι δεν μας εκφράζει πλέον ιδεολογικά και πολιτικά. Θεωρούμε ότι δεν έχουμε θέση και δεν θέλουμε να συμμετάσχουμε σε μια πορεία απομάκρυνσης από τις αξίες και τις αρχές της ριζοσπαστικής ανανεωτικής και οικολογικής Αριστεράς καθώς και της δημοκρατίας».
h2 και στο χώρο της νεολαίας – Αποχωρεί το 62% του οργάνου και το 70% των οργανώσεων σε όλη την Ελλάδα
Ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 20:00 η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης υπέβαλλαν την παραίτηση τους από το όργανο 37 μέλη σε σύνολο 51 μελών.
Με την ακόλουθη ανακοίνωση δηλώνει την αποχώρησή του από την Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το 62% του οργάνου και το 70% των οργανώσεων σε όλη την Ελλάδα:
Ένας κύκλος κλείνει. Ο αγώνας συνεχίζεται…
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών έχει διαμορφώσεί ένα δυστοπικό τοπίο στη χώρα μας. Ο νέος πολιτικός χάρτης περιλαμβάνει μια ισχυροποιημένη Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ενισχυμένη την ακροδεξιά εντός του κοινοβουλίου. Με αυτή τη συνθήκη το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο, με ακόμα πιο σκληρές αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές, αδιέξοδα για την κοινωνική πλειοψηφία και την ενίσχυση αντιδραστικών αντιλήψεων. Στον αντίποδα, οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις δείχνουν αποδυναμωμένες, ανήμπορες να ασκήσουν προγραμματική αντιπολίτευση απέναντι στη κυριαρχία της δεξιάς, και αδύναμες να ανασυγκροτήσουν τον αντίπαλο πόλο εντός της κοινωνίας.
Στο πλαίσιο αυτό, δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δείχνει να βρίσκεται μπροστά σε μια διαλυτική κρίση, πολιτική και ιδεολογική. Η μεγάλη ήττα των εθνικών εκλογών και η παραίτηση του Αλ. Τσίπρα διαμόρφωσαν πρωτόγνωρες συνθήκες για το χώρο μας και ανέδειξαν μια σειρά προβλημάτων που ενυπήρχαν στο κόμμα μας. Η αναγκαία περίοδος ανασυγκρότησης εκκίνησε με την εκλογή του νέου Προέδρου. Μια διαδικασία που συλλογικά αποφασίσαμε, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, και το αποτέλεσμα της οποίας είναι προφανώς αποδεκτό. Η αλλαγή ηγεσίας και η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη δεν δείχνει ωστόσο να μπορεί να αντιστρέψει την πορεία διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αντιθέτως, η στρατηγική και μια σειρά ενεργειών του νέου προέδρου και της ηγετικής ομάδας δείχνουν να επιταχύνουν αυτή τη συνθήκη. Η νέα σελίδα για το χώρο μας, φαίνεται ότι διαμορφώνει ένα νέο τοπίο, σε μια ξένη για εμάς κατεύθυνση.
Τους πρώτους μήνες είδαμε να κυριαρχεί ένα θολό και ασαφές στίγμα στη δημόσια σφαίρα, να επιστρατεύεται μια έντονη συνθηματολογία, πολλές φορές, κενού περιεχομένου, που αδυνατεί να μπει πιο βαθιά στα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα. Γίναμε μάρτυρες αντιφατικών δηλώσεων, τοποθετήσεων ακόμα και αντίθετων στις πάγιες θέσεις και αξίες του χώρου μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομιλία στο ΣΕΒ και η διολίσθηση σε ξένα για την αριστερά ιδεολογικοπολιτικά πλαίσια. Κυριάρχησε η επικοινωνία έναντι της αξιόπιστης χάραξης στρατηγικής και έκφρασης σαφών πολιτικών θέσεων. Παρακολουθήσαμε την αποδόμηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, των προσπαθειών και του κυβερνητικού έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εν είδει κατασκευής εσωτερικού εχθρού. Αλλά κυρίως, υπάρχει η απροθυμία να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους λόγους της ήττας μας, γιατί μας γύρισαν την πλάτη τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία, κάτι που μας προβληματίζει ιδιαίτερα, και αντ’ αυτού επαναλαμβάνεται το ίδιο αφήγημα, δηλαδή η επιστράτευση του «εσωτερικού εχθρού» και των υπονομευτών, το οποίο χρησιμοποιείται σκόπιμα για καλύψει βαθύτερα αδιέξοδα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει την κύρια ευθύνη να εγγυηθεί πρώτος την ενότητα του κόμματος στην δύσκολη αυτή περίοδο και όφειλε να συμπεριφερθεί με σεβασμό στις συλλογικές διαδικασίες και την τήρηση του καταστατικού, με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και κριτική, μακριά από ένα κλίμα τοξικότητας. Δυστυχώς αυτό δεν έδειξε να το κατανοεί ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και η ηγετική ομάδα γύρω του. Η νωπή εκλογή δεν σημαίνει και λευκή επιταγή. Αντιθεσμικές ενέργειες του προέδρου, λογικές έντονου αρχηγισμού στο όνομα της αδιαμεσολάβητης επαφής με τη βάση αδρανοποιώντας τα όργανα όταν αυτά διαφωνούν, και κυρίως η εισαγωγική ομιλία του στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ αποτέλεσαν τομή για τη λειτουργία του χώρου μας. Ειδικά η ομιλία αυτή ήταν βαθιά διχαστική, αυταρχική και απαξιωτική για το σύνολο των μελών και των στελεχών, μακριά από το ήθος της δικής μας αριστεράς, και έδωσε το έναυσμα για την ανάπτυξη ακόμα περισσότερου τοξικού κλίματος στη βάση του κόμματος. «Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να αποχωρήσει» η γνώριμη φράση. Η καθυστέρηση των συνεδριακών διαδικασίων, των διαδικασιών συζήτησης για τον αναγκαίο απολογισμό και την οικοδόμηση μιας νέας στρατηγικής δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κόμμα μας, δείχνει να μετατοπίζεται συνεχώς, αλλά κυρίως να εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο στην απαξίωση και την ανυποληψία.
Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο αυτό, είμαστε μέλη με μεγαλύτερη ή μικρότερη πορεία στο χώρο αυτό, που δώσαμε ψυχή και σώμα στη κοινή μας προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια. Καταφέραμε να στήσουμε από το μηδέν τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολους καιρούς. Είμαστε περήφανοι και περήφανες για την επιλογή μας αυτή. Για όσα πέτυχε η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, την έξοδο από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια, την αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων, τη μείωση της ανεργίας, την ενίσχυση της δημόσιας περίθαλψης, τις τομές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τη συμφωνία των Πρεσπών και άλλα πολλά. Είμαστε περήφανοι για τους αγώνες που δώσαμε τα προηγούμενα χρόνια, παρόντες και παρούσες με όλες μας τις δυνάμεις σε κάθε μικρή ή μεγάλη στους κοινωνικούς χώρους και τα κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε ένα ελπιδοφόρο αριστερό και νικηφόρο εγχείρημα για όλη την Ευρώπη. Γνωρίζουμε ότι στην πορεία αυτή κάναμε και λάθη. Κάνουμε την δική μας αυτοκριτική και απολογισμό, γνωρίζοντας ότι όπως και στις νίκες έτσι και στις ήττες η ευθύνη είναι πάντα συλλογική. Παρά τις αυτνόητες αδυναμίες και ανεπάρκειες ωστόσο, ούτε μία στιγμή δεν εγκαταλείψαμε την μάχη.
Μετά από όλα αυτά, είναι πράγματι δύσκολο, να ανακοινώνουμε σήμερα την αποχώρηση μας από τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ένας μεγάλος κύκλος κλείνει. Δεν μπορούμε να υπεραπιστούμε ένα σχέδιο που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια βίαιη μετάλλαξη, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί σε μια κατάσταση που δεν αφήνει χώρο στην πραγματική πολιτική. Δεν μπορούμε να συναινέσουμε στην αλλοπρόσαλη στρατηγική της νέας ηγετικής ομάδας, που σε ένα μήνα κατάφερε να μικρύνει τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα περισσότερο. Οι επιταγές των καιρών απαιτούν αποφασιστικά βήματα σε μια άλλη κατεύθυνση, και εμείς σήμερα κάνουμε το πρώτο.
Μένουμε ενεργοί στην υπόθεση της Αριστεράς, στην προσπάθεια για την διαμόρφωση ενός αριστερού χώρου που θα προσπαθεί να εκφράσει ξανά πλατιά κοινωνικά στρώματα. Ενεργοί στην προσπάθεια να αφουγκραστούμε και να απαντήσουμε στα σύγχρονα επίδικα, την ακρίβεια και την οικονομική κρίση, την στεγαστική κρίση και τις ανισότητες, την κλιματική κρίση, την νέα ψηφιακή εποχή, την προστασία των δημόσιων αγαθών, την διασφάλιση της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Παλεύοντας ώστε η δική μας γενιά να καταφέρει να ζήσει καλύτερα στο παρόν και όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον. Σε αλληλεπίδραση με τα κοινωνικά στρώματα που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε και κυρίως τους νέους και νέες. Παρόντες και παρούσες στα κοινωνικά κινήματα της εποχής μας, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση των κοινωνικών αντιστάσεων. Η εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση και η ενίσχυση της κοινωνικής χρησιμότητας αποτελεί αναγκαία συνθήκη. Έχοντας ως παρακαταθήκη τους κοινούς μας αγώνες, την πίστη στην κυβερνώσα αριστερά που όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ζωντανές κοινωνικές διεργασίες, χωρίς ταυτόχρονα να κληρονομούμε τις παθογένειες και τα λάθη του παρελθόντος, μένουμε πιστοί στον στρατηγικό μας στόχο, τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση με δημοκρατία και ελευθερία.
Η Βίκυ Μοσχολιού γεννήθηκε στο Μεταξουργείο, στην Αθήνα, ωστόσο έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Αγία Βαρβάρα.
Σε ηλικία 13 ετών άρχισε να εργάζεται σε εργοστάσιο ως κορδελιάστρα. Αρχικά, δοκίμασε με επιτυχία να πάρει μέρος στην εκπομπή ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη, Χαρούμενα Ταλέντα.
Ήταν μόλις 14 χρόνων και ο πατέρας της αρνήθηκε σθεναρά να ξεκινήσει να κάνει ζωντανές εμφανίσεις. Ωστόσο η αρχή έγινε το 1962 μετά από μεσολάβηση της εξαδέλφης της, Έφης Λίντα.
Το 1964 την ακούει ο Σταύρος Ξαρχάκος που ψάχνει μια καινούργια φωνή για την ταινία Λόλα της Φίνος Φιλμ με την Τζένη Καρέζη. Ακούγοντας την Βίκυ, ο Σταύρος Ξαρχάκος είναι σίγουρος ότι βρήκε τη φωνή που έψαχνε. Και η Βίκυ την ευκαιρία να γίνει η βεντέτα του λαϊκού μας τραγουδιού, ο θηλυκός Γρηγόρης Μπιθικώτσης, όπως την αποκαλούσαν.
Μέσα σε σύντομο διάστημα, η Βίκυ Μοσχολιού αλλάζει τα δεδομένα στο ελληνικό τραγούδι. Οι περισσότεροι από τους καλύτερους συνθέτες, συνεργάζονται μαζί της. Σταύρος Ξαρχάκος, Γιώργος Ζαμπέτας, Απόστολος Καλδάρας, Δήμος Μούτσης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κατσαρός, Ακης Πάνου, Μίμης Πλέσσας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Γιώργος Χατζηνάσιος, Ζορζ Μουστακί, Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος Βαβακάρης, Λουκιανός Κηλαϊδόνης και Σταμάτης Κραουνάκης. Επιπλέον, τους στίχους τραγουδιών της υπογράφουν οι σημαντικότεροι ποιητές και στιχουργοί της χώρας: Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Ρίτσος, Νίκος Γκάτσος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Βαγγέλης Γκούφας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Γιώργος Σκούρτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Μάνος Ελευθέριου, Πυθαγόρας, Κώστας Κινδύνης, Κώστας Βίρβος, Γιώργος Κατσαρός, Γιώργος Χρονάς, Λίνα Νικολακοπούλου, Κώστας Τριπολίτης και Θεόδωρος Ποάλας. Οι δίσκοι της γίνονται ανάρπαστοι από τη μια στιγμή στην άλλη, τα κέντρα όπου εμφανίζεται κάνουν χρυσές δουλειές.
Και έπειτα ήρθε ο έρωτας
“Το φθινόπωρο του ’63 η Βίκυ επέστρεψε στην “Τριάνα” για τη χειμερινή σεζόν με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Γιώργο Ζαμπέτα”, γράφει η φίλη και έμπιστή της Αρετή Γκόρντον, στο βιβλίο “Θυμάμαι την Βίκυ Μοσχολιού”. “Εκείνη την εποχή μπήκε στη ζωή της ο Δομάζος”.
Μόλις 21 χρονών ο Μίμης Δομάζος ήταν το ίνδαλμα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού -ένα εξαιρετικό ταλέντο, που είχε καταπλήξει τους πάντες. Δυνατός, όμορφος, γόης και bon vivant. Τη Μοσχολιού, που δεν είχε κλείσει ακόμα τα 20, λίγοι την ήξεραν. Δεν είχε ακόμα δισκογραφία. Τη συνάντησή τους, θα περιέγραφε χρόνια αργότερα η ίδια η Βίκυ, στην Έλενα Ακρίτα, στην εκπομπή “Φώτα Πορείας”. “Εγώ ήθελα να πάω να του μιλήσω, αλλά ντρεπόμουν. Στο πρόγραμμά μας ήταν δύο κορίτσια, οι αδερφές Γεωργούλη, που ήταν πολύ πιο θαρραλέες από μένα. Τις πιάνω και τους λέω ότι και εγώ θέλω να κατέβω στο τραπέζι του Μίμη. “Θα κάνω πως πάω αλλού και όταν είμαι κοντά στο τραπέζι σας, θα με φωνάξετε στην παρέα σας”. Έλα όμως που δεν με φωνάζουν και αναγκάζομαι να βγω έξω από το μαγαζί! Μπαίνοντας ξανά στο μαγαζί, επιτέλους με φώναξαν τα κορίτσια να πάω να κάτσω. Ο Μίμης εμένα ήθελε. Είχε καταλάβει τι είχε γίνει και γέλαγε. Από εκεί και πέρα ερχόταν τακτικά στην “Τριάνα”.
Ο γάμος και η βέρα που χάθηκε
To 1966 -και παρότι το σπίτι που έχτιζαν στο Λυκαβηττό, δεν ήταν ακόμα έτοιμο- η Βίκυ και ο Μίμης αποφάσισαν να παντρευτούν. Η είδηση, όπως είναι φυσικό, έγινε πρώτο θέμα στις κοσμικές στήλες εφημερίδων και περιοδικών. Με έξαψη, σχεδόν, οι αναγνώστριες μάθαιναν πως τo νυφικό της Βίκυς -ένα όνειρο από λευκή κεντημένη δαντέλα, με μακρύ βέλο- θα ήταν δώρο του περιοδικού “ΝΤΟΜΙΝΟ”. Τελικά ο πιο κοσμικός γάμος της χρονιάς (μετά από αυτόν της Αλίκης με τον Παπαμιχαήλ) έγινε την Πρωτομαγιά του 1967, στην Μητρόπολη Αθηνών, με κουμπάρο τον Τάκη Β.Λαμπρόπουλο, το μεγάλο “αφεντικό” της COLUMBIA.
Ώρες πριν ξεκινήσει το μυστήριο, πάνω από 30.000 άνθρωποι -δημοσιογράφοι, θαυμαστές, περίεργοι- κατέκλυσαν την περιοχή, από το Σύνταγμα ως τη Μητρόπολη! Ανήσυχος μήπως η κατάσταση βγει εκτός ελέγχου, ο παπάς τηλεφώνησε στη Βίκυ και στον Μίμη και τους παρακάλεσε να κάνουν το μυστήριο νωρίτερα -στις 6, αντί για τις 8, όπως ήταν προγραμματισμένο- αλλά η νύφη δεν ήταν ακόμα έτοιμη. Tελικά, ο γάμος δεν έγινε ούτε στις 8, μιας και η Βίκυ- αφού έφτασε με μεγάλη δυσκολία στην εκκλησία- δεν μπορούσε να βγει από το αυτοκίνητο, που ήταν περικυκλωμένο ασφυκτικά, από κόσμο.
Ευτυχώς, βρέθηκε δίπλα της ένας φίλος της παλαιστής, ο οποίος της άνοιξε το δρόμο και την πήγε σχεδόν σηκωτή στην εκκλησία, όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο. Ο κόσμος, στριμωχνόταν, ανέβαινε σε καρέκλες, άνθρωποι κρέμονταν σαν τσαμπιά, από τον γυναικωνίτη, προκειμένου να δουν τη νύφη (σ.σ. το ζευγάρι, κλήθηκε αργότερα να πληρώσει πάνω από 15.000 δραχμές, ώστε να αποκατασταθούν οι ζημιές που έγιναν στον ναό…). Από το πολύ σπρώξιμο, στη διάρκεια του μυστηρίου, η Βίκυ έχασε τη βέρα της -γεγονός που, όταν μαθεύτηκε, θεωρήθηκε μεγάλη γρουσουζιά. Ευτυχώς, την επόμενη μέρα, κάποιος την βρήκε και της την επέστρεψε.
Όπως είναι ευνόητο, οι 7.000 μπομπονιέρες -λευκές, χαριτωμένες, με ένα κλειδί του σολ και ένα τριφύλλι –δεν έφταναν για όλους. Στο τέλος, τα κορίτσια που τις μοίραζαν, αναγκάστηκαν να αρχίσουν να τις πετάνε στον αέρα, προκειμένου να γλιτώσουν από την μανία του πλήθους! (Από την άλλη κιόλας μέρα, κάποιες πουλιούνταν στο Μοναστηράκι, στη μαύρη αγορά, σε εξωφρενικές τιμές… ). Το γλέντι του γάμου, έγινε στα “Δειλινά”, το νυχτερινό κέντρο που τραγουδούσε η νύφη και κράτησε ως το πρωί….
Το έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν αρκετοί. Άλλοι με επιτυχία (Κρόιφ), άλλοι με αποτυχία (Πιρές).
Ωστόσο, μετά από χρόνια είδαμε ξανά ένα πέναλτι με πάσα! Το σκηνικό στήθηκε σε αγώνα στη Νότιο Κορέα, όπου η Χιουντάι κέρδισε πέναλτι και ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ Λεονάρντο πάσαρε στον συμπατριώτη του Μπάιο για να σκοράρει.
Αργά το απόγευμα βρέθηκε και πέμπτη σορός από το ναυάγιο – Η βρετανική Telegraph επιβεβαιώνει την ταυτότητα δύο εκ των πτωμάτων που έχουν εντοπιστεί σήμερα – Συνεχίζονται οι έρευνες με δύτες και με ρομποτικά οχήματα – Βίντεο και φωτογραφίες
Τρία ακόμη πτώματα (συνολικά πέντε) βρέθηκαν μέσα στο ναυάγιο του σκάφους Bayesian στα ανοιχτά του Παλέρμο της Σικελίας όπως επιβεβαίωσε η υπηρεσία πολιτικής προστασίας της Σικελίας στο BBC.
Όπως μεταδίδει η βρετανική Telegraph, δύο από τις σορούς που ανασύρθηκαν επιβεβαιώθηκε ότι ανήκουν στον μεγιστάνα Μάικ Λιντς και την έφηβη κόρη του Χάνα.
Ο γενικός διευθυντής πολιτικής προστασίας της Σικελίας Salvo Cocina δήλωσε μεταξύ άλλων ως «εκ μέρους του εαυτού μου και των συναδέλφων μου, θα ήθελα να εκφράσω τα βαθύτατα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες των θυμάτων και να τους εκφράσω τα συλλυπητήριά μας σε αυτή τη δύσκολη στιγμή».
Δείτε βίντεο: Τα συνεργεία διάσωσης επιστρέφουν με μια σακούλα στην οποία υπάρχει σορός
Breaking news here in Sicily🚨🚨
Two bodies have been found in the wreckage of the sunken Bayesian yacht, according to reports.
The remains were found inside one of the cabins and have now been brought onto land.
Αργά το απόγευμα της Τρίτης, 21 Αυγούστου, βρέθηκε μία ακόμη σορός, ενώ νωρίτερα άλλες δύο σοροί εντοπίστηκαν μέσα στο βυθισμένο σκάφος οι οποίες ανασύρθηκαν και μεταφέρθηκαν στην ξηρά για ταυτοποίηση. Δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι ταυτότητες των θυμάτων.
Υπενθυμίζεται ότι ένα ακόμα άτομο παραμένει αγνοούμενο και ότι είχε βρεθεί άλλο ένα άτομο νεκρό τη Δευτέρα 19 Αυγούστου.
Οι επιχειρήσεις είναι εξαιρετικά δύσκολες. Οι χώροι είναι πολύ στενόχωροι και αποτελεί πρόβλημα η μετακίνηση στο εσωτερικό του κύτους, η οποία εξάλλου επιτρέπεται μόνο σε όσους έχουν πολύ συγκεκριμένες ειδική εξειδίκευση και -σε αυτά τα βάθη- μόνο για λίγα λεπτά. Μέσα στο κύτος, στο νερό, επιπλέει ό,τι υπήρχε στο ιστιοφόρο, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ενδελεχή εξερεύνηση των καμπινών.
Μπροστά σε ένα στρώμα, ένα μαξιλάρι, αλλά και απλά ρούχα και αντικείμενα των αγνοουμένων, είναι πολύ περίπλοκο να ανοίξει κανείς ένα πέρασμα, επειδή είναι πολύ δύσκολο να μετακινήσει αντικείμενα για να περάσει. Επιπλέον η παραμονή είναι εφικτή μόνο για λίγα λεπτά σε αφού το ανθρώπινο σώμα υπόκειται σε οριακές συνθήκες.
Ποιοί ήταν οι αγνοούμενοι
Με βάση τις πληροφορίες, τα έξι άτομα που αγνοούνταν και επέβαιναν στο σκάφος είναι ο επιχειρηματίας τεχνολογίας Μάικ Λιντς, η 18χρονη κόρη του Χάνα Λιντς, ο μη εκτελεστικός πρόεδρος της Morgan Stanley International Τζόναθαν Μπλούμερ, η σύζυγός του Τζούντι Μπλούμερ, ο Κρις Μορβίλο, δικηγόρος στην Clifford Chance που εκπροσωπούσε τον Λιντς και η σύζυγός του Νέντα Μορβίλο.
Όπως φαίνεται, ο Λιντς είχε προσκαλέσει στο εορταστικό του ταξίδι μέλη της νομικής ομάδας που βοήθησε στην αθώωσή του, αλλά και συνεργάτες από άλλα επιχειρηματικά του πρότζεκτ. O Μπλούμερ ήταν στενός φίλος του Μάικ Λιντς.
Μάικ Λιντς
O Μάικ Λιντς ήταν Βρετανοϊρλανδός επιχειρηματίας στον τομέα της τεχνολογίας, συνιδρυτής της Autonomy Corporation και ιδρυτής της Invoke Capital.
Μετά από τις σπουδές και το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, εφάρμοσε την έρευνά του στη μηχανική μάθηση για να ιδρύσει εταιρείες λογισμικού και να αναδειχθεί σε σημαντική προσωπικότητα του Silicon Fen.
Η πώληση της Autonomy στην Hewlett-Packard το 2011 οδήγησε σε κατηγορίες για απάτη, σε αστικές δίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην έκδοση του Λιντς στις ΗΠΑ, όπου κρίθηκε αθώος για όλες τις κατηγορίες τον Ιούνιο του 2024.
Τζόναθαν Μπλούμερ
Ο Τζόναθαν Μπλούμερ είναι πρόεδρος της Morgan Stanley Bank International και της ασφαλιστικής εταιρείας Hiscox.
Ο 70χρονος Βρετανός σπούδασε στο Imperial College του Λονδίνου και έχει διατελέσει στο παρελθόν μέλος σε διάφορα διοικητικά συμβούλια εταιρειών.
Morgan Stanley: «Είμαστε βαθιά σοκαρισμένοι και θλιμμένοι
Το μεσημέρι της Τρίτης η Morgan Stanley εξέδωσε δήλωση για το περιστατικό λέγοντας πως «είμαστε βαθιά σοκαρισμένοι και θλιμμένοι από αυτή την τραγωδία». Συγκεκριμένα σύμφωνα με τον εκπρόσωπος της Morgan Stanley «οι σκέψεις μας είναι με όλους όσους έχουν πληγεί, ιδίως με την οικογένεια Μπλούμερ, καθώς όλοι περιμένουμε περαιτέρω νέα από αυτή την τρομερή κατάσταση».
Κρις Μορίλο
Ο δικηγόρος Κρις Μορίλο έχει εργαστεί σε υποθέσεις διαφθοράς υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης αθώωσης του Λιντς. Ως βοηθός εισαγγελέα της νότιας περιφέρειας της Νέας Υόρκης από το 1999 έως το 2005, ο Morvillo εργάστηκε στην ποινική έρευνα γύρω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2001 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Από το 2011 είναι εταίρος της δικηγορικής εταιρείας Clifford Chance στη Νέα Υόρκη.
Εν τω μεταξύ, οι εισαγγελείς της Εισαγγελίας του Termini Imerese, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει έρευνα για το ναυάγιο, ανέφεραν ότι ανέκριναν τον κυβερνήτη του Bayesian, James Catfield (51 ετών), για πάνω από δύο ώρες, μέχρι αργά το βράδυ, για να ανασυνθέσουν τις δραματικές φάσεις του ναυαγίου και να αποκτήσουν τεχνικές λεπτομέρειες χρήσιμες για την έρευνα.
Ο καπετάνιος «ανακρίθηκε για περισσότερες από δύο ώρες»
Ο καπετάνιος του βυθισμένου Bayesian «ανακρίθηκε για περισσότερες από δύο ώρες» από τους εισαγγελείς, σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Ο Τζέιμς Κάτφιλντ, 51 ετών, ο καπετάνιος της θαλαμηγού ανακρίθηκε χθες από εισαγγελείς της εισαγγελίας του Termini Imerese μετά τη βύθιση του σκάφους το πρωί της Δευτέρας, ανέφερε η Corriere della Sera.
Η έρευνα για το ναυάγιο βρίσκεται σε εξέλιξη και ο κ. Catfield ανακρίθηκε καθώς οι αρχές προσπαθούν να ανασυνθέσουν τα γεγονότα που προηγήθηκαν του συμβάντος. Οι εισαγγελείς αναμένεται να ανακρίνουν και άλλους επιζώντες στο πλαίσιο της έρευνας.
Ο Τζέιμς Κάτφιλντ
Η υπόθεση έρχεται την ώρα που οι ιταλικές αρχές ερευνούν αν οι καταπακτές που άφησαν ανοιχτές μέλη του πληρώματος προκάλεσαν τη βύθιση του superyacht του Μάικ Λιντς.
Eίχε αφήσει το πλήρωμα ανοικτά φινιστρίνια και καταπακτές;
Την ίδια ώρα, πυκνώνει το μυστήριο γύρω από τη βύθιση του πολυτελούς σκάφους Bayesian, αφού ακόμα και ειδικοί δυσκολεύονται να εξηγήσουν πώς ένα μεγάλο πολυτελές σκάφος, που φέρεται να είχε εξοπλισμό και χαρακτηριστικά ασφαλείας στο υψηλότερο επίπεδο, εξαφανίστηκε στον βυθό μέσα σε λίγα λεπτά όταν επλήγη από σφοδρή κακοκαιρία τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Το γεγονός ότι μία άλλη θαλαμηγός, που ήταν αγκυροβολημένη κοντά στο superyacht λίγο στα ανοιχτά της Σικελίας δεν έπαθε τίποτα από την καταιγίδα προκαλεί ακόμα περισσότερα ερωτήματα.
Σύμφωνα με το BBC, τέσσερις Βρετανοί επιθεωρητές της Υπηρεσίας Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν φτάσει στη Σικελία, προκειμένου να διεξάγουν μια προκαταρκτική αξιολόγηση για τις συνθήκες της βύθισης. Η ομάδα των βρετανών ειδικών συνεργάζεται στενά με τις ιταλικές Αρχές, που από τη μεριά τους είναι αποφασισμένες να ανακαλύψουν τα αίτια της ταχύτατης βύθισης του Bayesian, αν και φυσικά προτεραιότητα έχει αυτή τη στιγμή ο εντοπισμός των αγνοουμένων.
Όπως αναφέρει σε σημερινό δημοσίευμά της η Daily Mail, οι ιταλικές Αρχές έχουν ήδη ξεκινήσει για να προσδιορίσουν εάν υπήρχαν φινιστρίνια (ή καταπακτές) που είχε αφήσει ανοιχτά το πλήρωμα, με αποτέλεσμα να βυθιστεί τόσο γρήγορα το σκάφος. Οι ερευνητές θα εξετάσουν αν είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα, δεδομένων των προβλέψεων για κακοκαιρία κατά τη διάρκεια της μοιραίας νύχτας, και αν κάποιο από τα μέλη του πληρώματος φέρει ποινικές ευθύνες.
Το υπό βρετανική σημαία Bayesian, ένα ιστιοφόρο μήκους 56 μέτρων, μετέφερε 22 επιβάτες και μέλη πληρώματος και ήταν αγκυροβολημένο λίγο έξω από το λιμάνι του Πορτιτσέλο, όταν ανατράπηκε στη διάρκεια σφοδρής καταιγίδας πριν από την αυγή προχθές, Δευτέρα.
«Black swan event»
Ο Μάθιου Σανκ, πρόεδρος του Ναυτικού Συμβουλίου Έρευνας και Διάσωσης, δήλωσε πως το Bayesian υπήρξε θύμα ενός πολύ έντονου και σπάνιου καιρικού φαινομένου. «Εξετάζοντας τις ακραίες καιρικές συνθήκες, αν ήταν ένας στρόβιλος νερού, όπως φαίνεται ότι ήταν, θα το κατηγοριοποιούσα ως ένα περιστατικό μαύρου κύκνου» (σ.σ.: “black swan event” — συμβάν που είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί υπό κανονικές συνθήκες, αλλά εκ των υστέρων φαίνεται πως ήταν αναπόφευκτο), δήλωσε στο Reuters.
Είπε πως είναι βέβαιος ότι οι αρχές θα πάνε «μέχρι τέλους» σχετικά με το τι προκάλεσε το ναυάγιο, χάρη στις περιγραφές των επιζώντων, των μαρτύρων και την εξέταση του πλοίου, που φαίνεται να παραμένει άθικτο στο βυθό της θάλασσας.
Σαράντα ημέρες συμπληρώνονται σήμερα από την Ανάσταση έως την Ανάληψη του Κυρίου. H Πέμπτη της Αναλήψεως είναι η ημέρα που ψάλλεται για τελευταία φορά το «Χριστός Ανέστη» στην Εκκλησία.
Είναι ο κύκλος του Πάσχα που κλείνει. Και φυσικά από τη λαογραφία μας δε θα μπορούσαν να λείπουν τα ξεχωριστά ήθη και έθιμα της ημέρας. Με κύρια φυσικά τη συνήθεια για το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα και την αναζήτηση της πέτρας της μαλλιαρής.
Κατά την Πέμπτη της Αναλήψεως, σε όποιο σπίτι έμειναν δάφνες, λουλούδια από το Πάσχα πρέπει να καούν. Κι αν καιροφυλακτήσει τα μεσάνυχτα ο πιστός, θα δει τους ουρανούς που ανοίγουν για να περάσει ο Χριστός. «Οσοι είναι καθαροί, ξαγρυπνούν τη νύχτα, να δουν τον Χριστό που «αναλήφεται».
Οι άξιοι βλέπουν ένα φως, που ανεβαίνει στον ουρανό…», σύμφωνα πάντα με τη λαϊκή μας παράδοση. Στη Λήμνο ονόμαζαν τη γιορτή της Αναλήψεως, «Γαλατοπέφτη». Το γάλα της ημέρας της Αναλήψεως δεν το έπηζαν, αλλά το μοίραζαν σε φίλους και γνωστούς και όσο τους έμενε, το έκαναν ρυζόγαλο. Για το λόγο αυτό κι επειδή η γιορτή της Αναλήψεως ήταν πάντα ημέρα Πέμπτη και επειδή μοίραζαν το γάλα την ονόμαζαν «Γαλατοπέφτη».
Σύμφωνα πάντα με την παράδοση, η Πέμπτη της Αναλήψεως είναι η ημέρα κατά την οποία οι ψυχές των νεκρών, ακόμα και των αμαρτωλών που ήταν στην Κόλαση και από την ημέρα του Πάσχα, της Ανάστασης, ήταν ελεύθερες να κυκλοφορούν στη γη, ανάμεσα στους ζωντανούς και τους οικείους τους, με την Ανάληψη του Χριστού πρέπει να γυρίσουν στον τόπο τους. Είναι πικραμένες γι’ αυτό, αλλά οι δικοί τους τις βοηθούν να βρουν ήσυχα και με ευχαρίστηση τον δρόμο τους. Πάνε στα νεκροταφεία και ανάβουν κεριά στους τάφους και στα χωριά συγκεντρώνονται οι γείτονες στα σπίτια των ανθρώπων που έχουν νεκρούς και κάθονται σιωπηλοί με τα κεριά στο χέρι, ανάβουν κεριά στα παράθυρα, φτιάχνουν κόλλυβα και πίτες και μοιράζουν φαγώσιμα, κάνουν φιλανθρωπίες, για τη συγχώρηση και ανάπαυση των νεκρών τους.
Μπάνιο στη θάλασσα – η πέτρα η μαλλιαρή!
Υπάρχει, όμως, και η τρίτη παραδοσιακή διάσταση της γιορτής της Αναλήψεως κι αυτή είναι «η κάθοδος στη θάλασσα». H γιορτή της Αναλήψεως είναι η πρώτη μέρα του καλοκαιριού, που ο λαός της υπαίθρου επιτρέπει στον εαυτό του να κατέβει στη θάλασσα και να βουτήξει για κολύμπι στο νερό. Πριν από την ημέρα αυτήν, η θάλασσα μπορεί να κάνει κακό. Και κατεβαίνει συνήθως το απόγευμα ή το μεσημέρι, μετά τη λειτουργία, και βουτά, έστω και μόνο τα πόδια του, στο νερό, αφού κάνει τον σταυρό του και μετρήσει, με τις φούχτες του, 40 κύματα, όσες είναι οι μέρες από το Πάσχα.
Οι νοικοκυρές έχουν πάρει μαζί τους μπουκάλια, όπου μαζεύουν νερό της θάλασσας «από σαράντα κύματα» και το φέρνουν στο σπίτι, να ραντίσουν τον χώρο και να πουν: «Όπως αναλήφθηκε ο Χριστός, έτσι να ανεληφτεί από το σπίτι μας κάθε κακό. N’ αναληφτεί η κακογλωσσιά, η αρρώστια και το κακό μάτι»! Θα φυλάξουν κιόλας νερό, να το έχουν όλο τον χειμώνα για γιατρικό, σε πρήξιμο ή δάγκωμα ή βάσκαμα ή αρρώστια. Αλλά και οι κολυμβητές που πρωτομπαίνουν στη θάλασσα πλένονται με το νερό της και λένε: «Αναλείβεται ο Χριστός, αναλείβομαι κι εγώ. Ο,τι κακό έχω απάνω μου να φύγει». H λέξη «ανάληψις» συγχέεται με την «ανάλειψη», κάτι που έχει σχέση με το αλείφομαι και την αλοιφή. Γι’ αυτό, στην Ηπειρο, με πηλό άλειβαν, για να φύγουν, το έκζεμα και τις λειχήνες.
Μάλιστα, στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας «άντρες και γυναίκες συνήθιζαν να μπαίνουν ως τα γόνατα στη θάλασσα και έπαιρναν από 40 κύματα νερό σε ένα μπουκάλι. Σταυροκοπιόνταν και αγναντεύοντας τον ανοιχτό ορίζοντα κατευόδωναν τον Χριστό λέγοντας «Αντε, Χριστέλλη μου, στο καλό!» Κι έψαχναν στον πρόχειρο βυθό της θάλασσας, εκεί στα ρηχά, συνήθεια που γίνεται και στις ακτές της Αττικής, φερμένη από τους πρόσφυγες, να βρουν μια πέτρα με βρύα, την περίφημη «πέτρα μαλλιαρή». Οποιος την εύρισκε την έπαιρνε στο σπίτι του, ως φορέα ευτυχίας!
H πέτρα αυτή με το ρίζωμα και τη βλάστησή της μέσα στη θάλασσα, συμβολίζει όλη τη δύναμη και την ουσία του θαλασσινού στοιχείου που, κατά τον Ευριπίδη, (Ιφιγένεια, η εν Ταύροις, 1193) «κλύζει πάντα τ’ ανθρώπων κακά!». Είναι δηλαδή η θάλασσα καθαρτική και ανανεωτική, ιδιαίτερα την ημέρα της Αναλήψεως, όταν με την παρουσία του Χριστού στους αιθέρες, ουρανός και θάλασσα έχουν αγιασθεί».
Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε με το καλό, το πρώτο μπάνιο, σε όσους κρατούν τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μας, τιμώντας την πείρα του λαού μας, που κάνει τη λαογραφία αστείρευτη πηγή γνώσεων και συνέχειας…
Η μνήμη της εορτάζεται σε Ανατολή και Δύση στις 4 Δεκεμβρίου, και στις 17 Δεκεμβρίου σε όσες εκκλησίες ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο.
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, η Βαρβάρα έζησε τον 3ο αιώνα επί Ρωμαίου αυτοκράτορα Μαξιμιανού, στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας ή στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου. Η παράδοση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας αναφέρει ότι έζησε στην περιοχή της Τοσκάνης.
Ήταν μοναχοκόρη του πλούσιου ειδωλολάτρη Διόσκουρου και από νεαρή ηλικία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, παρά τις αντίθετες προσπάθειες του πατέρα της. Η άρνησή της να παντρευτεί έναν ειδωλολάτρη εξόργισε τον Διόσκουρο, ο οποίος την κατήγγειλε στις ρωμαϊκές αρχές για τη χριστιανική της πίστη. Η Βαρβάρα βασανίστηκε και διαπομπεύτηκε γυμνή, για να αποκεφαλιστεί τελικά από το χέρι του πατέρα της. Ο Διόσκουρος για το ανοσιούργημά του αυτό χτυπήθηκε από κεραυνό και έπεσε νεκρός. Τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται σήμερα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βλαδιμήρου στο Κίεβο της Ουκρανίας.
Στην ελληνική λαϊκή παράδοση η εορτή της Αγίας Βαρβάρας είναι η πρώτη μιας σειράς τριών συνεχόμενων εορτών, που ονομάζονται συνοπτικά «Νικολοβάρβαρα» και περιλαμβάνουν τις εορτές της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου), του Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου) και του Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου). Είναι ταυτισμένη με την έλευση δυνατού κρύου και το μαρτυρούν οι παροιμίες: «Η Βαρβάρα σαβανώνει κι ο Άι Σάββας σαβανώνει», «Τα Αγιονικολοβάρβαρα ή βρέχει ή χιονίζει», «Βαρβαρίτσες, Νικολίτσες, όπου να’σαι μέσα να’σαι» και η ποντιακή «άε Βαρβάρα φύσα, άε Σάββα βρέξον, άε Νικόλα σόντσον (χιόνισε)».
Η Αγία Βαρβάρα προστατεύει τα παιδιά που πάσχουν από ευλογιά, επειδή σύμφωνα με μια παράδοση η Βαρβάρα ζήτησε από τον Θεό να προσβληθεί από ευλογιά για να χάσει την ομορφιά της και να μην παντρευτεί ένα ειδωλολάτρη που προόριζε γι’ αυτήν ο πατέρας της. Παλαιότερα, η μολυσματική αυτή ασθένεια «θέριζε» και άφηνε μόνιμα σημάδια στα παιδιά, γι’ αυτό και οι γονείς σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την Αγία Βαρβάρα πρόσφεραν ανήμερα της εορτής της στους πιστούς κόλλυβα, κολλυβόζουμο ή μελόπιτα, που προηγουμένως είχαν ευλογηθεί από τον ιερέα.
Οι Άραβες Χριστιανοί της Μέσης Ανατολής (Λίβανος, Συρία, Ιορδανία, Ισραήλ, Παλαιστινιακά Εδάφη) γιορτάζουν με ξεχωριστό τρόπο την Αγία Βαρβάρα (Eid il-Burbara). Τα παιδιά, πολλά από αυτά μασκαρεμένα, τριγυρίζουν στα σπίτια και ψάλλουν τα κάλαντα της Αγίας, ενώ η νοικοκυρά του σπιτιού τούς προσφέρει ένα γλύκισμα, που μοιάζει με τα δικά μας κόλλυβα.
Η Αγία Βαρβάρα είναι πολιούχος της Δράμας, της Αργυρούπολης και του Ρεθύμνου. Είναι προστάτιδα του Πυροβολικού σε πολλές χριστιανικές χώρες του κόσμου, στην Ελλάδα από το 1828, και όσων ασχολούνται με τα εκρηκτικά. Σε άλλα κράτη προστατεύει τις μονάδες του Μηχανικού, τους μαθηματικούς, τους ναύτες και τους εργάτες ορυχείων.
Εορτάζει και ο Άγιος Σεραφείμ ο Νέος Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία. Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου.
Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου , συνελήφθη από τους Τούρκους, που μάταια προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν. Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι μπροστά στη σταθερότητα της πίστης του ιερομάρτυρα, υπέβαλαν σ’ αυτόν φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ’ όσον ο Σεραφείμ διαρκώς αρνιόταν να προδώσει την ελληνοχριστιανική πίστη του. Αφού του έκοψαν τη μύτη και επανειλημμένα τον παρουσίασαν στον κριτή, αρνούμενος να αλλαξοπιστήσει, τον εκτέλεσαν στις 4 Δεκεμβρίου 1601 μ.Χ. με σουβλισμό και κατ’ άλλους με απαγχονισμό.
O σοφολογιώτατος διδάσκαλος Xριστοφόρος Προδρομίτης συνέθεσε για τον Άγιο Σεραφείμ οκτωήχους Kανόνες, προσόμοιά και ιδιόμελα, τα οποία τυπώθηκαν μαζί με την Aκολουθία του.
Η τιμία κεφαλή του Αγίου Σεραφείμ, η οποία εναποτέθηκε στη Μονή της Κρύας Βρύσης, όπου είχε μονάσει ο Άγιος, παρά τις κακοποιήσεις και τις κακουχίες που υπέστει, αποτελεί ένα διαρκές θαύμα του Θεού, αφού «περιβάλλεται από το δέρμα, το οποίο σε μερικά μέρη έχει αποσπαστεί από τους πιστούς, για φυλαχτό και φέρει τα σημάδια του μαρτυρίου· ενώ το αριστερό μάτι του Αγίου είναι γαλήνια κλεισμένο, το δεξί φέρει εμφανή τα ίχνη κακοποιήσεων, καθώς επίσης εμφανέστατα φαίνεται και η αποκοπή της μύτης!». (Αρχιμανδρίτη Μακαρίου Τόγκα, «Η Ιερά Μονή Παναγίας Κορώνας – Βίος και Πολιτεία του Αγίου του Χριστού Νέου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου, του Θαυματουργού (+ 1601)»· και «Ακολουθία…»· έκδοση Ι. Μητροπόλεως Καστορίας 2001).
Η Πέμη Ζούνη ήταν καλεσμένη στην εκπομπή το Πρωινό και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στο κίνημα MeToo που έχει συνταράξει τον χώρο του θεάτρου το τελευταίο διάστημα.
“Πάντα υπάρχουν υπόγεια οι κίνδυνοι και τους συζητάω πολλές φορές στην τάξη με τα παιδιά τα νέα. Πάντα είχα την έγνοια να τους ενημερώσω. Πολλές φορές τα παιδιά νόμιζαν πως αν δεν κάτσεις στον άλλον, δεν θα κάνεις καριέρα. Υπήρχε αυτή η βεβαιότητα. Πολλές φορές τους λέω επειδή ακριβώς υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, όχι μόνο στο θέατρο αλλά σε όλους τους χώρους, πρέπει να έχεις ισχυρή διαπραγμάτευση στο χέρι είτε το ταλέντο σου είτε την προσωπικότητά σου, κάτι πρέπει να έχεις. Μη πας ξυπόλητος στα αγκάθια, για να δεις τι θα κάνεις.
Μόνο με αυτό το χαρτί μπορείς να πατήσεις πόδι ή και να μη το έχεις να πατήσεις πόδι, να φύγεις και να πεις γεια σας και να πας σπίτι σου. Αυτό το κίνημα έκανε κάτι καλό σίγουρα, ότι θα έχουν δεύτερη σκέψη οι υποψήφιοι θύτες… Και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη, πριν κάνουν κίνηση. Μπαίνει ο φόβος.
Από την άλλη δεν πρέπει να παραμείνει στην κατανάλωση των γεγονότων, πρέπει να μπει στη συνείδησή μας. Να γίνει μάχη προς την εξυγίανση. Αυτό κινδυνεύει να ξεχαστεί. Πρέπει να μπουν κανόνες που είναι πολύ δύσκολο. Θέλει μια προσεκτική συζήτηση για τους κανόνες της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων. Η δουλειά μας είναι μια δουλειά βίαιη ψυχικά.
“Δεν το έζησα ποτέ, όποτε με ενοχλούσε κάτι απλά το έκοψα. Ήμουν λίγο αγοροκόριτσο σε αυτά, ήμουν αντιδραστική. Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, αλλά όταν δεις μια τάση την κόβεις αμέσως, αυτό έκανα εγώ. Δεν στριμώχτηκα στη γωνία ποτέ. Θέλω να μην ξεχαστεί αυτό που έχει συμβεί”, ανέφερε ηθοποιός.
Καλεσμένη στην εκπομπή “Weekenders” βρέθηκε το Σάββατο 21/12 η Πέμη Ζούνη, η οποία παραχώρησε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης στον Θανάση Πάτρα και τον Δημήτρη Πανόπουλο.
Μεταξύ άλλων, η ηθοποιός μεταξύ άλλων ρωτήθηκε για τον τίτλο της ωραίας που της δόθηκε, λέγοντας πως δεν τον πήρε ποτέ στα σοβαρά.
«Τον τίτλο της ωραίας δεν τον πήρα στα σοβαρά ποτέ γιατί δεν μου άρεσα. Δεν το χάρηκα. Τώρα που βλέπω τα παλιά μου πλάνα λέω ”ωραία ήσουνα”. Οπότε το πέρασα χωρίς να με επηρεάσει. Τώρα λέω ”κακώς, έπρεπε να το είχες χαρεί λίγο”», είπε η Πέμη Ζούνη και συνέχισε σε άλλο σημείο της συνέντευξης:
«Η γενιά μου ήταν αντιστάρ. Τα social media σε κάνουν να λαχταράς να γίνεις σταρ και αυτό κακοφορμίζει τα πράγματα. Εμείς ήμασταν αντιστάρ γιατί είχαμε ας το πούμε μορφωθεί, είχαμε περάσει από καλές και αυστηρές σχολές, κοιτούσαμε πολύ το ερμηνευτικό κομμάτι. Σνομπάραμε το σταριλίκι παρότι είχαμε κάνει υπέροχες φωτογραφίσεις, ωραίες παραγωγές. Αυτό μας έσωσε. Αν έχεις την αγωνία του προσώπου και της ομορφιάς μετά γκρεμοτσακίζεσαι».
Η λιτή και διακριτική τελετή έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο στον ναό της Αναστάσεως, με αυστηρά μέτρα ασφαλείας να έχουν τεθεί σε ισχύ και χωρίς την παρουσία υψηλών προσκεκλημένων.
Αμέσως μετά το μνημόσυνο, η οικογένεια του τέως βασιλιά βρέθηκε σε εστιατόριο της Κηφισιάς όπου γευμάτισαν.
Με κομψότητα και χάρη, η 77χρονη φόρεσε μαύρο παντελόνι, λευκό πουλόβερ και στιλάτο μαύρο παλτό. Ακόμα φόρεσε ένα μαύρο κασκόλ και τα κοσμήματά της ήταν πολλά δαχτυλίδια και χρυσά σκουλαρίκια.
Η Αλεξία ταξίδεψε μόνη της από τα Κανάρια νησιά όπου ζει μόνιμα με την οικογένειά της.
Η ίδια ήταν απλά ντυμένη παρόμοια με τη μητέρα της, με στιλάτο παλτό σε στιλ ρόμπας, μαύρο παντελόνι και λευκό πουλόβερ.
Εκεί ήταν και η μικρότερη κόρη του τέως Θεοδώρα, η οποία κάνει καριέρα ηθοποιού ως Theodora Greece και ζει στο Λος Άντζελες. Και εκείνη φόρεσε μαύρο παλτό πάνω από το γόνατο και κράτησε μια τουίντ τσάντα με αλυσίδα.
Ο Νικόλαος και η σύζυγός του Τατιάνα Μπλάτνικ οι οποίοι είναι οι μόνοι που ζουν μόνιμα στην Αθήνα, πήγαν μαζί στην τελετή.
Την πιο λιτή αλλά και ακριβή εμφάνιση έκανε η πάμπλουτη σύζυγος του Φίλιππου, Νίνα Φλορ. Το ζευγάρι που ταξιδεύει συνεχώς σε όλο τον κόσμο, βρέθηκε στην Ελλάδα για το μνημόσυνο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου.
Η πάμπλουτη κληρονόμος της δυναστείας Φλορ πήγε πολύ απλή και εντελώς άβαφη, έχοντας τα μαλλιά της απλά ισιωμένα και φορώντας γυαλιά οράσεως.
Όσο για το ντύσιμό της, φόρεσε ένα απίθανο δίχρωμο τουίντ παλτό Chanel και ένα oversized μαύρο κασκόλ.
Το δεύτερο μνημόσυνο στο Κάστρο του Γουίνσδορ
