Από την ηλικία των 65 ετών, πόσο συχνά πρέπει να κάνετε ντους (και γιατί το υπερβολικό πλύσιμο μπορεί να είναι επιβλαβές για την υγεία σας)
Από μια ηλικία και μετά, οι καθημερινές συνήθειες πρέπει να γίνονται με προσοχή. Μια από τις πιο αθώες —το να κάνεις ντους— θα μπορούσε στην πραγματικότητα να βλάπτει το δέρμα σου χωρίς να το καταλάβεις. Τι θα γινόταν αν σας λέγαμε ότι μετά τα 65, δεν πρέπει να κάνετε ντους κάθε μέρα; Το πιστεύετε; Μια πρόταση- έκπληξη αλλά αξιολογημένη από ειδικούς.
Γιατί το δέρμα αλλάζει με την ηλικία
Ένα σώμα που μεγαλώνει, ένα δέρμα που γίνεται λεπτό
Με τον καιρό, το δέρμα μας χάνει κάποιες από τις φυσικές του ικανότητες. Η ελάττωση του κολλαγόνου, της ελαστίνης και του λίπους, τα στοιχεία που διατηρούν το δέρμα μας σφριγηλό, ελαστικό και προστατευμένο.
Σκεφτείτε το φράγμα του δέρματος σαν την ασπίδα ιππότη: με τα χρόνια, αυτή η ασπίδα γίνεται πιο λεπτή και πιο εύθραυστη. Επιπλέον, οι εξωτερικές επιθέσεις όπως η ρύπανση, το κρύο, τα χημικά κ.λπ. – βρίσκουν τον δρόμο τους πιο εύκολα. Και το πολύ συχνό ντους είναι ένας απίστευτα επιβαρυντικός παράγοντας.
Πάρα πολλά ντους, στεγνώνουν πραγματικά
Ζεστό νερό και σαπούνι: αδυνατεί το ώριμο δέρμα
Το ντους είναι κάτι αναζωογονητικό. Αλλά όταν το νερό είναι πολύ ζεστό και τα προϊόντα πολύ σκληρά, δεν απαλασσόμαστε μόνο τη βρωμιά: καταστρέφουμε επίσης το φυσικό προστατευτικό φιλμ του δέρματος.
Σε άτομα άνω των 65 ετών, αυτό οδηγεί σε ερυθρότητα, τέντωμα, κνησμό, ακόμη και μικρές λοιμώξεις. Επιπλέον, το πολύ συχνό ντους αποδυναμώνει επίσης το μικροβίωμα του δέρματος, την αόρατη χλωρίδα που βοηθά στην καταπολέμηση των μικροβίων.
Η τέλεια συχνότητα: 2 με 3 ντους την εβδομάδα
Ουκ εν τω πολλώ το ευ
Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι για ώριμο δέρμα, είναι καλύτερο να περιορίσετε τα ντους σε 2 ή 3 την εβδομάδα. Είναι αρκετό για να παραμένει καθαρό, προστατεύοντας παράλληλα τη φυσική υγρασία του δέρματος.
Αυτό εφαρμόζεται ήδη στον ιατρικό τομέα και είναι μια σοβαρή ιδέα για το εύθραυστο δέρμα. Σας βοηθά να διατηρείτε καλή υγιεινή χωρίς να καταστρέφετε την επιδερμίδα, λίγο σαν να προτιμάμε να κρατάμε ένα αυτοκίνητο καθαρό παρά να το πλένουμε κάθε μέρα.
Οι σωστές ενέργειες στο ντους
Η επιλογή των σωστών προϊόντων κάνει τη διαφορά
Όταν κάνετε ντους, ακολουθήστε μερικές προτάσεις:
Μέτρια θερμοκρασία, ποτέ καυτή.
Απαλά, εμπλουτισμένα σαπούνια ή αφρόλουτρα χωρίς σαπούνι, ειδικά σχεδιασμένα για ευαίσθητο δέρμα.
Ένα σύντομο ντους, περίπου 5 λεπτά.
Στεγνώστε ταμποναριστά, χωρίς τρίψιμο.
Και πάνω από όλα, ενυδατώστε μετά από κάθε ντους. Μια καλή θρεπτική κρέμα βοηθά στη θρέψη του προστατευτικού φραγμού που καταστρέφεται από το νερό.
Συμπερασματικά: το να φροντίζεις το δέρμα σου σημαίνει και να φροντίζεις τον εαυτό σου.
Σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά ακόμα περισσότερο μετά τα 65, το δέρμα μας χρειάζεται πολύ περιποίηση και προστασία. Η προσαρμογή της ρουτίνας υγιεινής σας δεν σημαίνει να παραιτηθείτε από το να είστε καθαροί. Αντίθετα: σημαίνει να κατανοείς το σώμα σου και να το προετοιμάζεις για αυτό που πραγματικά χρειάζεται.
Η ομορφιά των ξύλινων επίπλων μπορεί εύκολα να καταστραφεί από αυτούς τους ενοχλητικούς λεκέδες νερού που αφήνουν πίσω τους ποτήρια και κούπες.
Αυτά τα αντιαισθητικά σημάδια υποβαθμίζουν την αισθητική του χώρου και δίνουν μια παραμελημένη εμφάνισή στα έπιπλα που κατά τα άλλα είναι σε άψογη κατάσταση.
Η αφαίρεση τέτοιων λεκέδων ήταν παραδοσιακά μια πρόκληση που απαιτούσε ακριβά προϊόντα ή σημαντική προσπάθεια. Ωστόσο, ανακάλυψα ένα απίστευτα απλό και αποτελεσματικό κόλπο από την αδερφή μου, που εξαφανίζει αυτά τα σημάδια μέσα σε μόλις τρία λεπτά και με σχεδόν καθόλου κόπο.
Αν ταλαιπωρείστε με λεκέδες από νερό στις ξύλινες επιφάνειές σας, διαβάστε παρακάτω και ανακαλύψτε αυτή την επαναστατική μέθοδο. Αυτή η γρήγορη και εύκολη λύση μπορεί να σας γλιτώσει χρόνο, χρήματα και απογοήτευση, επαναφέροντας παράλληλα τα έπιπλά σας στην αρχική τους κατάσταση.
Διαδικασία βήμα προς βήμα για να αφαιρέσετε λεκέδες νερού από τα ξύλινα έπιπλά σας:
1. Προετοιμάστε την περιοχή
Βεβαιωθείτε ότι η περιοχή είναι καθαρή από σκόνη και υπολείμματα. Χρησιμοποιήστε ένα μαλακό πανί για να απομακρύνετε τυχόν σωματίδια.
2. Χρησιμοποιήστε ένα σεσουάρ μαλλιών
Ναι, ένα απλό σεσουάρ μαλλιών! Συνδέστε το στην πρίζα και επιλέξτε μια μεσαία θερμοκρασία.
3. Εφαρμόστε θερμότητα
Κρατήστε το σεσουάρ σε απόσταση περίπου 5 εκατοστών από τον λεκέ νερού. Μετακινήστε το συνεχώς πέρα-δώθε πάνω από τον λεκέ, αποφεύγοντας να το κρατάτε σταθερό για πολλή ώρα σε ένα σημείο, ώστε να μην προκαλέσετε ζημιά από την υπερβολική θερμότητα.
4. Δείτε τη μαγεία να συμβαίνει
Μέσα σε λίγα λεπτά, θα παρατηρήσετε ότι ο λεκές νερού αρχίζει να εξαφανίζεται. Συνεχίστε να εφαρμόζετε θερμότητα μέχρι ο λεκές να εξαφανιστεί εντελώς.
5. Γυαλίστε την επιφάνεια
Μόλις ο λεκές εξαφανιστεί, αφήστε την περιοχή να κρυώσει. Τέλος, γυαλίστε την ξύλινη επιφάνεια με ένα ποιοτικό γυαλιστικό επίπλων ώστε να αποκαταστήσετε τη λάμψη και την προστατευτική της επίστρωση.
Ακολουθώντας αυτά τα απλά βήματα, μπορείτε εύκολα και γρήγορα να αφαιρέσετε λεκέδες νερού από τα ξύλινα έπιπλά σας. Η μέθοδος αυτή όχι μόνο σας εξοικονομεί χρόνο, αλλά δεν απαιτεί ούτε ειδικά προϊόντα—μόνο ένα συνηθισμένο οικιακό αντικείμενο και ελάχιστη προσπάθεια. Θα εκπλαγείτε από το πόσο αποτελεσματικό είναι αυτό το κόλπο.
Ο Άρης Σερβετάλης ήταν καλεσμένος στο Στούντιο 4. Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη βαθύτατη σχέση του με τη θρησκεία, για τον πνευματικό του και για τα παιδικά του χρόνια.
«Ως παιδί ήμουν ακραίο, μέχρι το γυμνάσιο δεν είχα πολλούς φίλους, ήμουν εσωστρεφής. Μετά ήμουν… στα κάγκελα. Είχε περάσει η μάνα μου το στάδιο που κοψοχόλιαζε, είχε μουδιάσει πια, δεν αισθανόταν. Ακραίες καταστάσεις… Εκεί σκέφτηκα ότι παίζω στα όρια και μετά το κατάλαβα, όταν έκανα ανασκόπηση, τότε νόμιζα πως ήταν το φυσιολογικό. Αν κάποιος από το παρελθόν με συναντήσει τώρα θα μου πει ”Τι έπαθες;!”. Η τρέλα έχει μείνει και με αυτή πορευόμαστε», σημείωσε αρχικά ο Άρης Σερβετάλης με μία δόση χιούμορ.
Ο Άρης Σερβετάλης για τη θρησκεία στη ζωή του
Παρότι εκείνος ανακάλυψε αργότερα τη θρησκεία πάντως, ο Άρης Σερβετάλης συμβούλεψε τους νέους να κάνουν το σταυρό τους. «Αν είχα μπροστά μου ένα νέο παιδί, θα του έλεγα να κάνει αυτό που επιθυμεί, αυτό που αισθάνεται καλύτερα και να κάνει και το σταυρό του. Ο Θεός τα φέρνει έτσι, που πιστεύεις-δεν πιστεύεις σε βοηθάει. Δουλεύει όπως θες», δήλωσε ο ίδιος.
Όσον αφορά τον Πνευματικό του και τη σχέση του με τη θρησκεία, ο Άρης Σερβετάλης δήλωσε πως: «Σίγουρα έχω χάσει κοινό, κάποιους μπορεί να τους κουράζει αυτό. Δημιουργείται μία εμπάθεια και πολλές φορές κάποιους τους ενοχλεί. Δεν ξέρω αν είναι στην εποχή μας ή αν φέρνει αντίδραση όλο αυτό σε σχέση με την αλήθεια και την ουσία».
«Έχω αισθανθεί ότι το κλίμα είναι εχθρικό και υπάρχει μία αντιπαλότητα. Δεν ξέρω τι φταίει, σίγουρα είναι η ιεραρχία και ότι στην οικογένεια δεν γίνονται τέτοιου είδους συζητήσεις. Εγώ βρήκα έναν άνθρωπο που έσκυψε από πάνω μου. Είναι όλα, είναι μία σχέση αγάπης, διαχρονική, συμπληρώνει τα πάντα, πατέρας, αδερφός…», κατέληξε ο Άρης Σερβετάλης.
Τουλάχιστον εννέα κρούσματα της ασθένειας Μάρμπουργκ, που μοιάζει με τον Έμπολα έχουν καταγραφεί στην Αιθιοπία. Ο ιός αυτός έχει ποσοστό θνητότητας έως και 80%.
Η Αιθιοπία επιβεβαίωσε έξαρση κρουσμάτων του θανατηφόρου ιού Μάρμπουργκ στο νότιο τμήμα της χώρας, ανακοίνωσε το Αφρικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Africa CDC).
Ο ιός Μάρμπουργκ είναι ένα από τα πιο θανατηφόρα γνωστά παθογόνα. Όπως και ο Έμπολα, προκαλεί σοβαρή αιμορραγία, πυρετό, έμετο και διάρροια. Έχει περίοδο επώασης 21 ημερών. Επίσης, οι δύο ιοί μεταδίδονται με τον ίδιο τρόπο: μέσω επαφής με σωματικά υγρά. Ο Μάρμπουργκ έχει ποσοστό θνητότητας 25-80%.
.@WHO is working closely with #Ethiopia’s @FMoHealth, the Ethiopia Public Health Institute and regional health authorities as part of the rapid response to a suspected outbreak of a viral haemorrhagic fever (VHF) in the Southern Ethiopian Region.
Ο καταγόμενος από την Αιθιοπία επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους, επιβεβαίωσε την Παρασκευή ότι τουλάχιστον εννέα κρούσματα εντοπίστηκαν στη νότια Αιθιοπία. Δύο ημέρες νωρίτερα, Αφρικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων ειδοποιήθηκε για έναν ύποπτο αιμορραγικό ιό στην περιοχή.
«Η νόσος του ιού Μάρμπουργκ (MVD) έχει επιβεβαιωθεί από το Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς στην Αιθιοπία», ανακοίνωσε το Africa CDC. «Περαιτέρω επιδημιολογικές έρευνες και εργαστηριακές αναλύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη. Tο στέλεχος του ιού που εντοπίστηκε παρουσιάζει ομοιότητες με εκείνα που είχαν εντοπιστεί προηγουμένως στην ανατολική Αφρική».
#Ethiopia has confirmed the outbreak that has infected at least 9 people in the south of the country is of #Marburg virus disease.
I commend Ethiopia’s @FMoHealth for its rapid and transparent response to the outbreak, and the work of the Ethiopia Public Health Institute and…
Σύμφωνα με το Africa CDC, οι υγειονομικές αρχές της Αιθιοπίας ενήργησαν γρήγορα για να επιβεβαιώσουν και να περιορίσουν την επιδημία στην περιοχή Τζίνκα. Επίσης, πρόσθεσε, θα συνεργαστεί με την Αιθιοπία για να διασφαλίσει μια αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος. Στόχος, να μειωθεί ο κίνδυνος εξάπλωσης του ιού σε άλλα μέρη της ανατολικής Αφρικής.
10 νεκροί τον Ιανουάριο
Επιδημίες αιμορραγικών πυρετών, όπως ο Έμπολα και ο Μάρμπουργκ , είναι κάτι συχνό στην Αφρική. Επιδημία του ιού Marburg σκότωσε 10 άτομα στην Τανζανία τον Ιανουάριο, πριν τερματιστεί τον Μάρτιο.
Τον Δεκέμβριο του 2024, η Ρουάντα δήλωσε ότι κατάφερε να εξαλείψει την πρώτη γνωστή επιδημία Marburg στο έδαφός της. Εξαιτίας, έχασαν τη ζωή του 15 άνθρωποι.
Δεν υπάρχει εγκεκριμένο εμβόλιο ή αντιιική θεραπεία για τον ιό Μάρμπουργκ. Μόνος τρόπος αντιμετώπισής του είναι η από του στόματος ή ενδοφλέβια ενυδάτωση και η θεραπεία συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Έτσι, αυξάνονται οι πιθανότητες επιβίωσης των ασθενών.
Πέρυσι, η Ρουάντα δοκίμασε ένα πειραματικό εμβόλιο από το Ινστιτούτο Εμβολίων Sabin με έδρα τις ΗΠΑ.
Ινδονησία: Κατολίσθηση έθαψε δεκάδες σπίτια – Τουλάχιστον έξι νεκροί και 17 αγνοούμενοι
«Βρήκαμε τρία ακόμη πτώματα, και απομένει να βρούμε ακόμη 17. Εργαζόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε», δήλωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας διαχείρισης καταστροφών
Έξι νεκροί και 17 αγνοούμενοι είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός από την κατολίσθηση που σημειώθηκε στην Κεντρική Ινδονησία, στο νησί της Τζάβα, μετά από παρατεταμένες έντονες βροχοπτώσεις, μετέδωσε σήμερα το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Antara.
Η κατολίσθηση σημειώθηκε την Πέμπτη (13/11) στην πόλη Τσιλακάπ θάβοντας μέσα στις λάσπες δεκάδες σπίτια στο χωριό Τσιμπεγιούνινγκ, αναφέρει το πρακτορείο Antara επικαλούμενο το αξιωματούχο αρμόδιο της υπηρεσίας διαχείρισης καταστροφών της Ινδονησίας Μπούντι Ιραβάν.
«Βρήκαμε τρία ακόμη πτώματα, και απομένει να βρούμε ακόμη 17. Εργαζόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε», δήλωσε ο Μπούντι.
Η υπηρεσία είχε βρει προηγουμένως τρία πτώματα.
Ο Μπούντι δήλωσε ότι η τοποθεσία είναι δύσκολη για τους διασώστες καθώς τα θύματα είναι θαμμένα σε βάθος 3 έως 8 μέτρων.
Η υγρή περίοδος στη χώρα αυτή της νοτιοανατολικής Ασίας, ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο και θα διαρκέσει μέχρι τον Απρίλιο, σύμφωνα με τη μετεωρολογική υπηρεσία, γεγονός που συνεπάγεται υψηλότερο κίνδυνο πλημμυρών και ακραίων βροχοπτώσεων σε πολλές περιοχές.
Τον Ιανουάριο, μια κατολίσθηση που προκλήθηκε από καταρρακτώδεις βροχές σε μια άλλη πόλη της Κεντρικής Ιάβας, την Πεκαλόνγκαν, προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 25 ανθρώπων.
Τραγικό θάνατο βρήκε σήμερα, περίπου στη 13:00 το μεσημέρι, ένας 45χρονος εργάτης στη Μυτιλήνη, όταν έπεσε από μεγάλο ύψος κατά τη διάρκεια εργασιών σε στέγη κατοικίας.
Το εργατικό δυστύχημα συνέβη στην περιοχή του αεροδρομίου. Ο 45χρονος, υπήκοος Αλβανίας, ζούσε στο νησί εδώ και πολλά χρόνια και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική κοινωνία. Κατά τη διάρκεια εκτέλεσης εργασιών στη στέγη, έπεσε στο έδαφος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Η τραγική απώλεια γίνεται ακόμα πιο συγκλονιστική λόγω του πρόσφατου ηρωικού έργου του θανόντα. Ο 45χρονος ήταν ο ίδιος άνθρωπος που στα τέλη Αυγούστου είχε πέσει στη θάλασσα στο επιβατηγό λιμάνι, προκειμένου να σώσει μία γυναίκα η οποία είχε γλιστρήσει και είχε πέσει στη θάλασσα κατά την επιβίβασή της σε πλοίο της γραμμής.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το tonisi, ο εκλιπών εργαζόταν σε κατάστημα εστίασης, ενώ εκτελούσε και δεύτερη εργασία —αυτή κατά την οποία έχασε τη ζωή του— προκειμένου να συμπληρώσει το εισόδημά του.
Αντίδραση του εργατικού κέντρου
Το Εργατικό Κέντρο Μυτιλήνης εξέδωσε ανακοίνωση καταδικάζοντας το δυστύχημα και καλώντας σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο, Κυριακή 16 Νοεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία Σαπφούς.
Στην ανακοίνωσή του, το Εργατικό Κέντρο τονίζει ότι «οι χαμηλοί μισθοί, η ακρίβεια, το υψηλό κόστος ζωής αναγκάζουν χιλιάδες εργαζόμενους να κάνουν και δεύτερη και τρίτη δουλειά». Επιπλέον, υπογραμμίζει πως «ο τραγικός θάνατος φέρνει στο φως την έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς», αποδίδοντας ευθύνες στην πολιτική «αυτής της κυβέρνησης και των προηγούμενων».
Στο νέο επεισόδιο του The Voice, που προβλήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 15 Νοεμβρίου στον ΣΚΑΪ, εμφανίστηκε η Χαρούλα, φέρνοντας μαζί της μια ιδιαίτερα συγκινητική ιστορία ζωής.
Η 42χρονη διαγωνιζόμενη από το Ηράκλειο Κρήτης μίλησε στην κάμερα για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για να ερμηνεύσει το τραγούδι της μπροστά στους τέσσερις coaches.
Δείτε βίντεο:
«Το 2012 σηκώθηκα ένα πρωί και άκουσε ο άνδρας μου έναν ήχο, είχα πέσει κάτω, αιμορράγησε ένα σηραγγώδες αιμαγγείωμα στο κεφάλι μου. Μετά έκανα εγχείρηση στο κεφάλι και ήμουν σε καροτσάκι για περίπου έξι μήνες. Η αποκατάσταση μου ήταν δύσκολη αλλά με τα χρόνια πιστεύω ότι τα έχω καταφέρει, τη φωνή μου δεν την έχασα ποτέ. Προσπαθούσα μάλλον μόνη μου να βρω τη δύναμη να ξαναγίνω όπως πριν», είπε αρχικά η Χαρούλα.
«Σε όλο αυτό ήταν πάντα δίπλα η οικογένεια μου. Νομίζω ότι η αγάπη τους με έκανε πιο γρήγορα καλά, η αγάπη είναι το καλύτερο φάρμακο», συμπλήρωσε ολοκληρώνοντας η διαγωνιζόμενη.
Πέρσι γεννήθηκαν στην Ελλάδα σχεδόν ο ίδιος αριθμός Ελληνόπουλων με παιδιά αλλοδαπά εις το γένος
Ο Έλον Μασκ, για ακόμη μία φορά αναφέρθηκε στην κατάρρευση των γεννήσεων στην Ευρώπη, ενώ η ανάρτηση που αναδημοσίευσε στο X συμπεριλάμβανε και στην Ελλάδα που βρίσκεται στο χειρότερο επίπεδο σε ότι αφορά τον πληθυσμό της που χάνεται σιγά-σιγά.
Σε μόλις 50 χρόνια με αυτό τον ρυθμό μείωσης των γεννήσεων Ελλήνων και αύξησης των γεννήσεων των αλλοδαπών εις το γένος, οι Έλληνες θα είναι μειοψηφία.
Ήδη οι αλλοδαποί εις το γένος είναι το 20% του πληθυσμού και σε ηλικίες 1-50 ετών είναι το 30%! Οι γεννήσεις πέρσι ήταν 1,6:1, δηλαδή για κάθε 1,5 Έλληνες γεννιόταν και 1 παιδί από αλλοδαπούς εις το γένος!
«Τόσες πολλές χώρες έχουν καταρρέοντα ποσοστά γεννήσεων» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ε.Μασκ στην ανάρτησή του στο X.
«Επείγον: Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια ιστορική κατάρρευση γεννήσεων» τονίζει ο χρήστης DogeDesigner την ανάρτηση του οποίου αναδημοσίευσε ο Ε.Μασκ.
Αμαλία Νικολοπούλου: Το θρίλερ της μητέρας που στοιχειώνει τέσσερα χρόνια τη Μεσσηνία – Μυστήριο η εξαφάνισή της
Η Αμαλία Νικολοπούλου χάθηκε μυστηριωδώς από το χωριό της, τη Ρευματιά στις 13 Οκτωβρίου 2021
Νέα “σκοτεινή” υπόθεση αποκαλύπτεται στη Ρευματιά Μεσσηνίας.
Η εκπομπή Φως στο Τούνελ ερεύνησε τις συνθήκες εξαφάνισης, μιας μητέρας πέντε παιδιών, που όπως όλα δείχνουν μόνο τυχαία δεν είναι.
Η Αμαλία Νικολοπούλου χάθηκε μυστηριωδώς από το χωριό της, τη Ρευματιά στις 13 Οκτωβρίου 2021. Η δραστήρια γυναίκα έφυγε εκείνο το μοιραίο πρωινό για να αναζητήσει τα πρόβατα του γιου της χωρίς να επιστέψει. Ακολούθησε μεγάλη κινητοποίηση , ειδοποιήθηκε η Αστυνομία και ερευνήθηκαν εξονυχιστικά στάβλοι, δρόμοι, δασωμένες πλαγιές, χαράδρες και μονοπάτια. Κανένα σημάδι ζωής της μητέρας…
Τέσσερα χρόνια μετά, οι απαντήσεις για το τι της συνέβη παραμένουν θαμμένες στη σιωπή ενώ μια σειρά από ανεξήγητα γεγονότα περιέπλεξαν το μυστήριο…
Μήνες μετά την εξαφάνισή της, ρούχα και προσωπικά αντικείμενά της βρέθηκαν επιμελώς τοποθετημένα σε δυσπρόσιτα σημεία της περιοχής. Ένας βοσκός, εντοπίσε σε δυσπρόσιτο σημείο στο βουνό Καγκέλι κάτι ξένο στο τοπίο. Δυο ρούχα κουλουριασμένα, σαν κάποιος να τα τοποθέτησε εκεί σκόπιμα. Ηταν η φόρμα και η φούστα της αγνοούμενης. Το γεγονός μοιάζει ανεξήγητο. Είχε περάσει από το σημείο και αυτά τα ρούχα δεν βρίσκονταν εκεί τις προηγούμενες ημέρες…
“Εγώ βρήκα επιμελώς τοποθετημένα τα ρούχα της στο βουνό…”
Το Τούνελ ακολούθησε την πορεία που φαίνεται να πήρε εκείνη την μοιραία ημέρα της εξαφάνισής της η γυναίκα, όταν βγήκε να αναζητήσει τα ζώα που είχαν χαθεί.
Μια σημαντική μαρτυρία, είναι αυτή του βοσκού που γνώριζε την αγνοούμενη και αρκετές φορές τη συναντούσε κατά τη διάρκεια της βοσκής. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που εντόπισε τα πρώτα ρούχα της στο βουνό Καγκέλι, λίγους μήνες μετά.
“Σε ένα μονοπάτι αδιάβατο είδα ένα μαύρο πράγμα. Πανιά το ένα πάνω στο άλλο, το σκάλισα με τη γκλίτσα για να καταλάβω τι είναι και αντιλήφθηκα ότι ήταν μια φούστα και μια φόρμα. Αμέσως μου πέρασε από το μυαλό ότι ήταν δικά της, πήρα τηλέφωνο την αστυνομία και ήρθε η υπηρεσία και πήρε τα ρούχα. Ψάξαμε και σε μεγάλη έκταση γύρω από το σημείο και για άλλα πράγματα, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα”.
Ο βοσκός αναφέρει ότι δεν έχει δει κάτι άλλο που να του κινήσει υποψίες πέρα από τα ρούχα που βρέθηκαν τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο σαν να τα άφησε κάποιο χέρι.
“Δεν πιστεύω ότι η εξαφάνισή της οφείλεται σε φυσικούς παράγοντες . Κάτι άλλο έχει γίνει”.
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου αν η γυναίκα έγινε άθελα της μάρτυρας κάποιας παράνομης δοσοληψίας, ο μάρτυρας λέει πως λογικά θα πρέπει να προϋπήρχε κάποια σύγκρουση…
Πέταξαν το ταγάρι στην αυλή της για να το βρούμε…
Τρία χρόνια μετά το ταγάρι που είχε μαζί της η αγνοούμενη μητέρα βρέθηκε στην αυλή του σπιτιού της χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει ποιος το άφησε εκεί και γιατί.
“Κάποιος μας το άφησε για να το βρούμε…” λέει η κόρη της αγνοούμενης μητέρας με φωνή που τρέμει ανάμεσα στον θυμό και τον φόβο. Έχει την αίσθηση πως κάποιος παίζει με την οικογένεια.
” Η εξαφάνιση της μητέρας μου μόνο τυχαία δεν είναι…”
Η οικογένεια της βυθίστηκε σε έναν εφιάλτη χωρίς προηγούμενο αφού πλέον ήταν ξεκάθαρο πως κάποιος η κάποιοι ήθελαν να στείλουν στα παιδιά της ένα μήνυμα με σαφές μήνυμα: “Σταματήστε να ψάχνετε”…
Ο γιος της Παναγιώτης είναι αποφασισμένος να μην σταματήσει μέχρι να μάθει την αλήθεια…
“Η μητέρα μου βοηθούσε τον αδελφό μου στα πρόβατα και γενικά έκανε κανονική αγροτική ζωή. Την προηγούμενη ημέρα είχε χάσει τα πρόβατα και την επομένη θα σηκωνόταν νωρίς για να τα ψάξει. Ο πατέρας μου ξύπνησε γύρω στις οκτώ και δεν την βρήκε. Την περίμενε αλλά δεν επέστρεψε . Ήρθε η αστυνομία, ψάξαμε το στάβλο, τους δρόμους, τα βουνά, αλλά τίποτα, λες και άνοιξε η γη και την κατάπιε.”
Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που όπως λένε την είδαν εκείνο το πρωινό, περιέπλεξαν το μυστήριο…
“Υπάρχουν δύο μαρτυρίες. Η πρώτη είναι ενός εργάτη, που την είδε να πηγαίνει προς το Ρίκι, μια περιοχή ανάμεσα στη Μάλθη και στο χωριό μας στις 8 παρά τέταρτο το πρωί. Η δεύτερη είναι του φούρναρη, που την είδε γύρω στις εννέα και τέταρτο στο σπίτι, όταν πήγε να δώσει ψωμί στον πατέρα μου..”
Κανείς δεν είδε την γυναίκα να επιστρέφει στο σπίτι.
“Αυτό είναι το περίεργο γιατί αν η μάνα μου πήγαινε να βρει τα πρόβατα και είχε πάει στο βουνό, δεν είχε λόγο να γυρίσει. Ή μπερδεύτηκε ο φούρναρης ή η μητέρα μου γύρισε στο σπίτι. Ο καιρός δεν ήταν ιδιαίτερα καλός. Είχε συννεφιά και την επόμενη ημέρα έβρεξε. Ήρθε η αστυνομία με σκυλιά για να ψάξουν αλλά επειδή έριξε βροχή δεν μπορούσαν τα σκυλιά να μυρίσουν.”
Τρεις μήνες αργότερα, η αστυνομία ενημέρωσε την οικογένεια για ένα εύρημα που τους συγκλόνισε…Ρούχα της Αμαλίας Νικολοπούλου τοποθετημένα σε δύσβατο σημείο με τρόπο που μόνο ερωτήματα προκάλεσε…
“Βρέθηκαν δύο ρούχα της μητέρας μου, σε ένα δύσβατο σημείο, ψηλά, περίπου πεντακόσια μέτρα από τη Μάλθη. Ήταν μια φόρμα και μια φούστα, κουλουριασμένα το ένα πάνω στο άλλο.
Το σημείο ήταν τόσο απόμερο που μόνο ένας βοσκός θα μπορούσε να τα εντοπίσει. Ο βοσκός μάλιστα παραξενεύτηκε γιατί περνούσε συχνά από εκεί και δεν τα είχε ξαναδεί.”
Ακολούθησε τέσσερις μήνες αργότερα η ζακέτα της που εντόπισε ο αδελφός του σε άλλο δύσβατο σημείο μακριά από το προηγούμενο. Το αποκορύφωμα ήταν το τελευταίο εύρημα τρία χρόνια αργότερα μέσα στην αυλή του σπιτιού τους. Η υποψία έγινε βεβαιότητα κάποιος ήθελε να τους στείλει ένα μήνυμα…
“Με παραξένεψε… Είναι ένα περίεργο γεγονός ότι βρέθηκε μετά από τρία χρόνια σχεδόν, το ταγάρι της μητέρας μου στην αυλή του σπιτιού της”, λέει ο γιος της Παναγιώτης στο “Τούνελ”.
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για το ενδεχόμενο η μητέρα του να είδε κάτι που δεν έπρεπε να δει καθώς πήγαινε στο βουνό, ο γιος της αναφέρει με νόημα: “Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι τόσον καιρό που έχει χαθεί η μητέρα μου, θα έπρεπε να είχαμε βρει κάτι.
Υπάρχουν διάφορα σενάρια. Εκείνο που ξέρω όμως είναι ότι η μάνα μου δεν είχε τη δύναμη ούτε να ανέβει στα βουνά, ούτε να κυνηγήσει τα πρόβατα”.
Αντιφατικές μαρτυρίες
Δύο είναι οι μάρτυρες που επιμένουν ότι την είδαν εκείνο το πρωινό ωστόσο τα όσα λένε στην εκπομπή είναι εντελώς αντιφατικά καθώς εμφανίζουν την αγνοούμενη να βρίσκεται σε δυο διαφορετικά μέρη την ίδια περίπου ώρα .
Η πρώτη είναι ενός εργάτη, που την είδε να πηγαίνει προς το Ρίκι, μια περιοχή ανάμεσα στη Μάλθη και στο χωριό της στις 8 παρά τέταρτο το πρωί. Η δεύτερη είναι του φούρναρη, που την είδε γύρω στις εννέα και τέταρτο στο σπίτι, όταν πήγε να δώσει ψωμί στο σύζυγό της.
“Είμαι σίγουρος οτι την είδα εκείνο το πρωί…”
Η Αμαλία Νικολοπούλου περπατούσε στον δρόμο που ενώνει το χωριό της, τη Ρευματιά, με τη Μάλθη, τον γειτονικό οικισμό. Ο μάρτυρας την είδε λίγο πριν φτάσει στον στάβλο που διατηρούσε η οικογένειά της.
“Είχα πάει να καθαρίσω έναν στάβλο εκεί κοντά, που άνηκε στον ανιψιό της. Πριν φτάσω στο χωριό, την είδα να περπατάει προς τη Μάλθη, μόνη της. Όταν έφτασα στον ανιψιό της, του το είπα γιατί τη γνώριζα από παλιά. Την επόμενη μέρα με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε πού την είδα, γιατί είχε εξαφανιστεί”.
Όπως περιγράφει, διασταυρώθηκαν τα βλέμματά τους. Εκείνος ελάττωσε ταχύτητα και κατέβασε το παράθυρο του οχήματός του. Η εικόνα της του έκανε εντύπωση.
“Ήταν μόνη της και κρατούσε μια μαγκούρα και μια ομπρέλα. Όπως περνούσα, σταμάτησε και με κοιτούσε επίμονα, σαν να προσπαθούσε να καταλάβει ποιος είμαι. Δεν θυμάμαι με λεπτομέρεια τι ειπώθηκε ή τι ακριβώς είπα στον ανηψιό της. Ήμασταν μαζί από τις οχτώ το πρωί μέχρι τις τρεις το μεσημέρι και είπαμε πολλά, οπότε δεν θυμάμαι τα πάντα. Από τη στιγμή που έφτασα στον στάβλο, δεν είδα κανέναν να περνάει…”, είπε χαρακτηριστικά.
“Ο εργάτης μου την είδε το πρωί στο δρόμο για το βουνό..”
Στον δημοσιογράφο της εκπομπής μίλησε και ο ανιψιός της αγνοούμενης ..
“Το βράδυ πριν εξαφανιστεί είχε χάσει τα πρόβατα και το επόμενο πρωί πήρε τον δρόμο για να πάει στο διπλανό χωριό να τα βρει. Εγώ είχα καλέσει έναν Αλβανό για να κάποιες εργασίες και εκείνος την συνάντησε στο δρόμο γύρω στις οκτώ παρά τέταρτο. Κανένας άλλος δεν την είδε.
Το απόγευμα με φώναξε ο θείος μου και μου είπε ότι δεν γύρισε ξανά η γυναίκα. Αμέσως πήγαμε στη Μάλθη, ρωτήσαμε και δεν την είχε δει κανένας. Τα πρόβατα εν τω μεταξύ ήρθαν από τον Χρυσότοπο προς τα κάτω”.
Υπάρχει και η μαρτυρία ενός φούρναρη που στρέφει τις έρευνες αλλού.
“Είπε ότι την είδε στο σπίτι στις εννέα και τέταρτο το πρωί. Οκτώ πάρα τέταρτο την είδε ο άλλος πιο κάτω… τον ρώτησα μήπως μπέρδεψε τις μέρες αλλά επέμενε. Εγώ πιστεύω ότι αν συνεχίζαμε το ψάξιμο στο βουνό που υπολογίζαμε ότι είχε πάει , θα την βρίσκαμε”.
Ο ανιψιός της αγνοούμενης δεν μπορεί να εξηγήσει το ότι τρία χρόνια μετά την εξαφάνιση της, τον Νοέμβριο του ‘24, κάποιος άφησε στη μάντρα του σπιτιού της, το ταγάρι που είχε μαζί της.
Φούρναρης: Τι λένε για βουνό εγώ κοντά στο σπίτι της την είδα…
Ο φούρναρης του χωριού ισχυρίζεται ότι την είδε μετά τις εννέα, κοντά στο σπίτι της. Της είπε μάλιστα καλημέρα, πριν δώσει το ψωμί στον σύζυγό της. Η γυναίκα, όπως περιγράφει, ήταν μόλις πενήντα μέτρα από το σπίτι, και δεν φαινόταν άνθρωπος που θα έφευγε ξανά προς το βουνό.
Το περίεργο στην υπόθεση όπως τονίζει είναι το γεγονός ότι δεν βρέθηκε κάποιο στοιχείο που να οδηγεί στον εντοπισμό της.
Η μαρτυρία- σοκ για την ομερτά που επιβάλλουν οι “καλλιεργητές”…
Οι αποστάσεις, οι χρόνοι, οι περιγραφές… όλα δείχνουν σαν ένα παζλ με κομμάτια που κάποιος τους άλλαξε θέση σκόπιμα. Τα ρούχα της βρίσκονται σε σημεία που είχαν ήδη ψάξει οι δικοί της. Σε άριστη κατάσταση, χωρίς ίχνη που να δείχνουν μάχη, επίθεση από ζώο ή πτώση. Το ταγάρι καθαρό, τοποθετημένο στην αυλή του σπιτιού της τρία χρόνια μετά την εξαφάνιση .
Και εκεί που όλα μοιάζουν μπερδεμένα, περισσότερο και από βροχή σε θολό τζάμι το “Τούνελ” εντοπίζει έναν μάρτυρα κλειδί που δεν μασά τα λόγια του. Μήπως η Αμαλία είδε κάτι που δεν έπρεπε; Μήπως τα ζώα της έτρωγαν λάθος “χόρτο” ; Τι ήθελε να καταγγείλει στις αρχές ; Ο διάλογος με τον δημοσιογράφο της εκπομπής είναι αποκαλυπτικός
Ο πρώην πρόεδρος του χωριού, άνθρωπος με γνώση της κοινότητας και της καθημερινής ζωής της Αμαλίας, δηλώνει μπροστά στην κάμερα πως η εξαφάνιση αυτή δεν μοιάζει με τις συνηθισμένες. ” Δεν εξαφανίζεται έτσι άνθρωπος”.
Βαριά σκιά έπεσε πάνω από τα Τρίκαλα μετά την τραγική είδηση του ξαφνικού θανάτου ενός 52χρονου διασώστη του ΕΚΑΒ, ο οποίος υπηρετούσε επί σειρά ετών στον τομέα του Κέντρου Υγείας Φαρκαδόνας.
Ο άτυχος άνδρας ήταν ιδιαίτερα αγαπητός τόσο στους συναδέλφους του όσο και στην τοπική κοινωνία, που τον γνώριζε για τον επαγγελματισμό, την καλοσύνη και την αφοσίωσή του στη δουλειά του.
Ο 52χρονος κατέρρευσε ξαφνικά στο σπίτι του, στην περιοχή των Ταξιαρχών Τρικάλων. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, υπέστη ανακοπή καρδιάς. Οι οικείοι του, σοκαρισμένοι, κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο, με το πλήρωμα να φτάνει γρήγορα στο σημείο και να τον μεταφέρει στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες, ήταν ήδη αργά για να σωθεί.
Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε βαθιά θλίψη μεταξύ των συναδέλφων του στο ΕΚΑΒ, που μιλούν για έναν άνθρωπο με ήθος, ψυχραιμία και αυταπάρνηση. Όπως αναφέρουν, ήταν από τους διασώστες που μπορούσαν πάντα να στηριχθούν επάνω του, ένας επαγγελματίας που αντιμετώπιζε κάθε περιστατικό με σοβαρότητα και ανθρωπιά.
Η τοπική κοινωνία της Φαρκαδόνας και των Τρικάλων αποχαιρετά έναν άνθρωπο που υπηρέτησε επί χρόνια το δημόσιο σύστημα υγείας, δίνοντας καθημερινά μάχη για να σωθούν ζωές. Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό τόσο στο οικογενειακό του περιβάλλον όσο και στο ΕΚΑΒ, όπου η παρουσία του είχε σημαδέψει θετικά την καθημερινότητα της υπηρεσίας.
Πρόκειται για τον Χ. Γ., 52 ετών. Παρότι τα στοιχεία του δεν ανακοινώθηκαν δημοσίως, όσοι τον γνώριζαν μιλούν για έναν εξαιρετικό άνθρωπο, έναν οικογενειάρχη και έναν διασώστη που αγαπούσε πραγματικά τη δουλειά του. Το τελευταίο του αντίο αποτελεί μόνο μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά του, η οποία θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων.