Άντζελα Δημητρίου: «Έχω την φωτογραφία του στο πορτοφόλι μου»
Πριν από μερικά χρόνια η Άντζελα Δημητρίου είχε παραχωρήσει μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη και μεταξύ άλλων, μίλησε για τον πρώτο άντρα της ζωής της.
Η τραγουδίστρια τόνισε ότι ήταν ο δερματέμποροςΘωμάςΠαπαδόπουλος:
«Ο πρώτος έρωτας και το πρώτο φιλί δεν ξεχνιούνται ποτέ. Έχω στο πορτοφόλι μου τη φωτογραφία του ακόμα. Ήμουν 18 ετών τότε. Αυτός με έκανε γυναίκα» εξομολογήθηκε.
Ο πατέρας της και η σχέση της με τους γκέι
«Ο πατέρας μου έφυγε και μας παράτησε. Τα περισσότερα λάθη στα κορίτσια γίνονται γιατί δεν έχουν τον πατέρα δίπλα τους. Έφαγα πολλά “χαστούκια” γιατί έβλεπαν ότι εγώ ζητάω τον πατέρα και αυτό το εκμεταλλεύονταν. Από μικρή πήρα τα ηνία στα χέρια μου και μεγάλωσα την οικογένειά μου με τη μητέρα μου που ήμασταν τρία παιδιά. Δούλεψα σε εργοστάσιο, κορδελιάστρα πριν βγω στο πάλκο. Μόνο δημοτικό έχω βγάλει. Δεν συνέχισα το σχολείο γιατί έπρεπε να κάνω νυχτερινό. Κάποιες φορές ούτε ψωμί δεν είχαμε να φάμε.
Υποστήριξε ότι οι καλύτεροι φίλοι της είναι γκέι γιατί, όπως είπε, «είναι αγνές ψυχές. Είναι πιο άντρες από τους άντρες γιατί ό,τι πρέπει να σου πουν, θα στο πούνε». Αποκάλυψε, δε, ότι «εμένα μου έτυχε να έχω στο πλευρό μου κάποιον που είχε διπλή ζωή. Δεν το έμαθα αλλά το είδα. Ήμουν στην κρεβατοκάμαρα και ο άλλος έβλεπε ταινία με τον “φίλο” του στο σαλόνι. Η πρώτη αντίδραση ήταν να τα σπάσω όλα και να βγω στο δρόμο να φωνάξω βοήθεια»
Σοκάρει η Άντζελα Δημητρίου: «Από τον Πανταζή έμεινα τέσσερις φορές έγκυος και δεν τα κρατήσαμε»
Η Δούκισσα Νομικού τη ρώτησε «Ο Λευτέρης Πανταζής είχε πει ότι έμεινες έγκυος και δεν το κρατήσατε» και η Άντζελα Δημητρίου προέβη σε αποκάλυψη: «Από τον Πανταζή έμεινα έγκυος όχι μία φορά, αλλά τέσσερις φορές και δεν τα κρατήσαμε και πηγαίναμε για γάμο, αφού θέλαμε να κάνουμε καριέρα και όχι γάμο… Δεν το μετάνιωσα, ειδικά με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, γιατί Δούκισσα δεν ξέρεις κάποια πράγματα… Ήμασταν μαζί έξι χρόνια, δεν το ήθελε ο ίδιος να τα κρατήσω…»!
Άντζελα Δημητρίου: «Έχω κάνει πάνω από δέκα εκτρώσεις»
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη έκανε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Άντζελα Δημητρίου… Mια εξομολόγηση εκ βαθέων καθώς δεν δίστασε να αποκαλύψει πως έχει κάνει πάνω από δέκα εκτρώσεις.
«Κάθε φορά που έχανα ένα παιδί, πληγωνόμουν. Όταν μια γυναίκα μένει έγκυος και δεν μπορεί να κρατήσει το παιδί, αφού ολοκληρωθεί η άμβλωση και περάσει η επήρεια της νάρκωσης, μένουν κατάλοιπα», λέει και καταλήγει στο περιοδικό Εγώ: «Έχω κάνει έκτρωση πάνω από δέκα φορές. Είχα παράλληλα πολλές επιπτώσεις στην υγεία μου. Από τα 39 μου ήρθε εμμηνόπαυση. Πάντα ένιωθα τύψεις».
Γεροντοκόρη σαραντάρα: Επέστρεψα στο πατρικό των γονιών μου που βρίσκεται σε ένα χωριό της Ηπείρου πριν πέντε χρόνια λόγω…
προβλημάτων υγείας του πατέρα μου και δικών μου οικονομικών προβλημάτων.
Στην αρχή νόμιζα ότι θα καταφέρω να… λύσω τα προβλήματα μας, υγείας και οικονομικά, σύντομα.
Δυστυχώς όμως από τότε που ήρθα δεν έχω καταφέρει να δώσω μια λύση και όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Μέσα σε όλα αυτά δεν μπορώ να βρω και σύντροφο.
Και πως να δεσμευτώ όταν έχω άλυτα προβλήματα που δημιουργούν μια χάλια ψυχολογία.
Πως να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση. Τελευταία άρχισα να πιστεύω πως δεν θα ξανά βρω σύντροφο ποτέ. Τελευταία άρχισα να πιστεύω πως θα μείνω για πάντα 40αρα γεροντοκόρη με τους γονείς και τα προβλήματα τους.
Τι να κάνω; Θέλω να σας ακούσω
Στην Ήπειρο και δεν μπορείς να βρεις γκόμενο με τόσους αρχιτσέλιγκες; Ντύσου όμορφα, περπάτα τσαχπίνικα και κάνε μια γύρα στα βοσκοτόπια. Είμαι σίγουρος, ότι θα γοητεύσεις πολλά μουστάκια…
Ειλικρινα τωρα υπαρχει ο ορος «γεροντοκορη» ακομα; βρε μπραβο οσο παει και δεν εξελισσομαστε…το γεροντοκορη ειναι πιο παροχυμενο και ξεπερασμενο και απο τον ορο «τρελος» για τους ψυχασθενεις… Συμφωνείτε; Για κάποιους της κλάσης των 40+ είναι πολύ οικεία λέξη… Εμού συμπεριλαμβανομένου… Συμφωνείτε;
Όπως το περιγράφεις, το πρόβλημά σου δεν είναι το να βρεις σύντροφο αλλά τα προβλήματα των γονέων σου. Πολύ απλά θα σου πω ότι όσο τα προβλήματα των γονέων σου είναι και δικά σου, προκοπή στα προσωπικά σου, εννοώ ουσιαστική προκοπή, δε θα μπορέσεις να δεις. Αν μπορέσεις να αποκτήσεις δικό σου »χώρο», παραμερίζοντας τα προβλήματα των δικών σου, το ξανασυζητάμε.
Αυτό το «γεροντοκορη» μου εβγαλε το ματι ωρη Φιλεναδα. Λοιπον, μαθαινω πως στην Ηπειρο υπαρχουν πολλοι ανδρες που ψαχνουν συντροφο. Πρεπει να βρεις τροπο να δικτυωθείς και λιγο παρα περα. Και να μην ντρεπεσαι να λες πως θα ηθελες να γνωρίσεις καποιον,θελω να πω, ενημερωσε και κανεναν ανθρωπο γυρω σου. Κακως δεν υπαρχει φορουμ ειδικα για Ηπειρώτες, μηπως να το ξεκινήσεις εσυ;
Εγώ όταν λέω ότι είμαι μόνιμα 23 δεν με πιστεύει κανείς, λες να πιστέψουν εσένα ότι θα μείνεις για πάντα 40; (Δεν είδα να σχολιάζει κανείς την ηλικία, γι’ αυτό επενέβην :p ) Κάνε αυτό που πρότεινε ο Μακεδόνας, αλλά δεν φτάνει να ντυθείς όμορφα στα βοσκοτόπια. Φτιάξε και μια πίτα να κολατσίσει κατιτίς ο αρχιτσέλιγκας!
Γαλλία: Άγρια δολοφονία σε γάμο – «Γάζωσαν» τη νύφη μετά το γλέντι
Νύφη σκοτώθηκε και ο γαμπρός με τον γιο τους τραυματίστηκαν όταν ένοπλοι με καλυμμένα πρόσωπα άνοιξαν πυρ στο γαμήλιο γλέντι τους.
Βασικό σενάριο παραμένει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών που σχετίζεται με κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών
Αιματηρό επεισόδιο με πυροβολισμούς σημειώθηκε 04:30 τα ξημερώματα στο χωριό Γκουλτ της Γαλλίας, την ώρα που ολοκληρωνόταν γαμήλια δεξίωση.
Άγνωστοι δράστες με καλυμμένα πρόσωπα έφτασαν με αυτοκίνητο στον χώρο της εκδήλωσης και, χωρίς προειδοποίηση, άνοιξαν πυρ εναντίον των παρευρισκομένων, πριν τραπούν σε φυγή πεζοί.
Στην αίθουσα βρίσκονταν 28 άτομα. Από την επίθεση τραυματίστηκαν σοβαρά το ζευγάρι και το παιδί τους, ενώ μία ακόμη γυναίκα υπέστη ελαφρά τραύματα. Κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πυροβολισμών, ένας από τους δράστες σκοτώθηκε, όπως επιβεβαίωσε η εισαγγελέας της Αβινιόν.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για τον εντοπισμό των υπόλοιπων δραστών, με τη συμμετοχή δεκάδων αστυνομικών και ελικοπτέρου. Οι αρχές ερευνούν το περιστατικό ως υπόθεση ανθρωποκτονίας και απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες γαλλικών μέσων ενημέρωσης, βασικό σενάριο παραμένει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών που σχετίζεται με κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών.
Ο δήμαρχος του Γκουλτ, εκφράζοντας την οργή του για την αιματηρή επίθεση, σημείωσε ότι η αίθουσα είχε ενοικιαστεί από άτομα που δεν ανήκουν στην τοπική κοινότητα. Κάτοικος της περιοχής δήλωσε πως το τραγικό συμβάν θα αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στο μικρό, μέχρι πρότινος ήσυχο, χωριό των περίπου 1.000 κατοίκων — όπου το τελευταίο σοβαρό βίαιο περιστατικό είχε καταγραφεί πριν από 125 χρόνια.
Μια γυναίκα πήγε να ψωνίσει σε σούπερ μάρκετ τα απαραίτητα. Τα χρήματα δεν έφταναν για όλα και η ίδια το διαπίστωσε στο ταμείο. Ο Βόλος και όχι μόνο συζητάει τα όσα ακολούθησαν…
Ο Βόλος στο επίκεντρο για τα όσα έγιναν σε σούπερ μάρκετ της Νέας Ιωνίας. Εκεί που δόθηκε ένα μεγάλο μάθημα αλληλεγγύης. Μια γυναίκα είχε βάλει στο καρότσι της, βασικά τρόφιμα και είχε φτάσει στο ταμείο για να πληρώσει.
Έριχνε ανά τακτά διαστήματα ματιές στη μηχανή, για να διαπιστώσει πού βρίσκεται το σύνολο. Όταν διαπίστωσε πως τα χρήματα που είχε στο πορτοφόλι της, δεν έφταναν άρχισε να αφαιρεί πράγματα. Η συνέχεια ήταν απρόβλεπτη…
Σε μια περίοδο που η ακρίβεια «τσακίζει» τα νοικοκυριά, ολοένα περισσότερες οικογένειες αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ακόμη και στην προμήθεια βασικών τροφίμων καθημερινά, η εικόνα μίας μητέρας να αδειάζει από τρόφιμα το καλάθι στο σούπερ μάρκετ, διότι δεν επαρκούσαν τα χρήματα, που είχε στο πορτοφόλι της, αποτελεί «γροθιά» στο στομάχι.
Αυτή τη «γροθιά» ένιωσε συμπολίτης χθες το πρωί σε τοπικό σούπερ μάρκετ, στη Νέα Ιωνία, όταν μαζί με άλλους πελάτες, που περίμεναν στην ουρά, βρέθηκε αντιμέτωπος με το σκηνικό. Τότε ήταν που «μίλησε» η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά «έσπασε καρδιές», αφού τελικά η μητέρα έφυγε από το μάρκετ με γεμάτο το καλάθι, για να «στρωθεί» με αξιοπρέπεια το τραπέζι της.
Το περιστατικό έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τον Μίλτο Μιχαηλίδη, διαχειριστή της σελίδας «Η Νέα Ιωνία της καρδιάς μας». Ο κ. Μιχαηλίδης ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Περιέγραψε το συμβάν με μοναδικό τρόπο και ευαισθησία, «γκρεμίζοντας» το Facebook, αφού δεκάδες χρήστες με σχόλιά τους από κάτω εκθειάζουν τον ανώνυμο συμπολίτη, που βοήθησε.
Η γυναίκα πήγε στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια των ημερών. Εφτασε στο ταμείο για να πληρώσει. Στο καλάθι της είχε τρόφιμα. Ο λογαριασμός όμως ήταν μεγαλύτερος από ότι είχε υπολογίσει. Ζήτησε «συγγνώμη» και άρχισε να αφαιρεί τρόφιμα. Τα μάγουλά της είχαν γίνει κόκκινα από αμηχανία. Ηρθε σε δύσκολη θέση.
Και σαν από μηχανής θεός πελάτης του μάρκετ που περίμενε στην ουρά προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει. Για να μην την κάνει να νιώσει άσχημα, προσποιήθηκε ότι βρήκε πεσμένο δίπλα της ένα 10ευρω, που πιθανότατα, όπως της είπε, έπεσε από το πορτοφόλι της. Ετσι τελικά πληρώθηκε ο λογαριασμός. Η μητέρα επέστρεψε στο σπίτι με όσα χρειαζόταν για να ταΐσει την οικογένειά της.
«Η ιστορία είναι αληθινή και θα μπορούσε να συμβεί στον καθέναν από εμάς», γράφει στην ανάρτησή του ο κ. Μιχαηλίδης, εξιστορώντας το περιστατικό στο taxydromos.gr. «Στην ουρά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ η οθόνη δείχνει 26,80 €. «Αχ συγγνώμη ξέχασα την κάρτα, έχω μόνο 25 €, θα βγάλω κάτι». Στο μικρό καρότσι δεν υπάρχουν περιττά. Βλέπω ψωμί, μακαρόνια, γάλα, ντομάτες, χαρτί υγείας. Οσοι βρίσκονται μόλις ένα μέτρο μακριά ντροπιάζονται. Το πρόσωπο μιας μαμάς στενόχωρο. Πρέπει να επιλέξει τι δεν θα πάρει για τα παιδιά της.
«Συγγνώμη, σας έπεσε κάτι» λέει. Η κυρία εκπλήσσεται. Στο δάπεδο υπάρχουν 10 ευρώ. Ξέρει ότι δεν της ανήκουν. Το αγαπημένο βλέμμα του ανθρώπου την πείθει ότι πάει πολύ να πει ότι είναι δικό του. Δεν έχει επώνυμα ρούχα, αλλά δεν φορά κουρέλια.
Δεν έχει μακιγιάζ, αλλά το πρόσωπό της αποπνέει μια γλυκύτητα. Ο κύριος σκύβει, σηκώνει τον λογαριασμό και λέει: «Μάλλον συνέβη όταν ανοίξατε την τσάντα σας». Mόλις το ακούει αυτό, μονομιάς μοιάζει με παιδί, είναι ευτυχισμένη. Πληρώνει και με χαμόγελο αισιοδοξίας και ευγνωμοσύνης του λέει «ευχαριστώ».
Eκείνος θα μπορούσε να πει «μην ανησυχείς, θα τα δώσω εγώ». Αντίθετα, επέλεξε να διατηρήσει την αξιοπρέπεια, τη δική του και της κυρίας. Καλημέρα Νέα Ιωνία.
Απίστευτη δημόσια εξομολόγηση από την πασίγνωστη ηθοποιό για τον άνδρα που την έκανε… γυναίκα!
Πότε ήταν η πρώτη της φορά και από ποιον; Διαβάστε τι αποκάλυψε…
Χωρίς ταμπού και κόμπλεξ, η Μπέσυ Μάλφα είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή της ότι το έκανε για πρώτη φορά όταν ήταν 18 ετών.
Μάλιστα, είχε ζητήσει από έναν φίλο της, φοιτητή της Ιατρικής, άρα προφανώς μεγαλύτερο σε ηλικία, να την κάνει… γυναίκα. Εκείνος δεν αρνήθηκε, αλλά της συμπεριφέρθηκε με σεμνότητα.
«Η πρώτη μου φορά ήταν με έναν πολύ καλό μου φίλο που σπούδαζε Ιατρική και του είπα ευθέως πως θέλω να ενηλικιωθώ. Ήμουν 18 και του ζήτησα να με κάνει γυναίκα!», είχε σχολιάσει αρχικά συμπληρώνοντας…
«Όχι, καθόλου, ήταν φίλος μου, ήταν πολύ ωραία σχέση. Του ζήτησα να το κάνουμε και εκείνος με δέχτηκε με σεμνότητα, πολύ καλό παιδί».
Μπέσυ Μάλφα: Ο όγκος στον εγκέφαλο και οι δύσκολες ώρες για την ζωή της – Η άγνωστη περιπέτεια
Η Μπέσυ Μάλφα είναι μια από τις πιο πετυχημένες και αγαπημένες ηθοποιούς στην ελληνική τηλεόραση και όχι άδικα. Ωστόσο έχει περάσει δύσκολα. Ποια η σοβαρή περιπέτεια υγείας που πέρασε;
Η Μπέσυ Μάλφα, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και σ’ ένα ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα, αποκάλυψε για πρώτη φορά πως ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο.
Η ηθοποιός μετά από απαραίτητες εξετάσεις, διαπίστωσε ότι είχε έναν όγκο οκτώ εκατοστών στο κεφάλι της. Όπως εκμυστηρεύτηκε της το ανακοίνωσε ο γιατρός τονίζοντας της πως ήταν απαραίτητο να χειρουργηθεί την επόμενη κιόλας μέρα. Όλα αυτά συνέβηκαν όταν η Μπέσυ, ήταν κριτής στο «Your Face Sounds Familiar».
Ευτυχώς, χειρουργήθηκε, ανάρρωσε και κατάφερε να κερδίσει την ασθένεια αυτή. Η ηθοποιός ξεκαθάρισε πως δεν ήθελε να το πει τότε, διότι θα ξεσπούσε σάλος και θα έγραφαν: «Η Μπέσυ Μάλφα πεθαίνει» ή ακόμη και για να προστατέψει τα παιδιά της στο σχολείο.
Όσο για το γιατί το αποκαλύπτει τώρα, είναι διότι θέλει να στείλει ένα αισιόδοξο μήνυμα σε όσους ήρθαν ή θα έρθουν αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο και να κατανοήσουν ότι είναι κάτι που μπορεί να θεραπευτεί.
Δείτε τα συγκινητικά της λόγια στον «αέρα» της εκπομπής:
Κρήτη: Ανοίχτηκε η διαθήκη της φιλολόγου Στέλλας Κατσαράκη – Λουλάκη: H συγκλονιστική ζωή της
Η τελευταία επιθυμία για μια ακόμη σπουδαία δωρεά: Οικόπεδο – φιλέτο στο Δημοτικό Σχολείο Άρβης-Σε ποιους αφήνει την υπόλοιπη περιουσία της
Η φιλόλογος Στέλλα Κατσαράκη – Λουλάκη, έγινε γνωστή σε όλη την Κρήτη από τις μεγάλες δωρεές της σε εκκλησία, νοσοκομεία και πανεπιστημιακά ιδρύματα, στη μνήμη του συζύγου και των δύο παιδιών της που χάθηκαν πρόωρα.
Η ίδια έφυγε από την ζωή τον Ιούνιο του 2025 και πριν λίγες μέρες ανοίχτηκε η διαθήκη της, η οποία συντάχθηκε στις 10-12-2015, στην συμβολαιογράφο κυρία Βασιλάκη.
Σύμφωνα με την επιθυμία της, παραχωρεί οικόπεδο έκτασης 6.867,53 μ2 στο Δημοτικό Σχολείο της Άρβης, το παραθαλάσσιο χωρίο του Δήμου Βιάννου.
Στην δημόσια διαθήκη, η οποία δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες από το Πρωτοδικείο Ηρακλείου, στις 31 Οκτωβρίου του 2025, η σπουδαία δωρήτρια κάνει μνεία στο ακίνητο του Μασταμπά, που μεταβίβασε αργότερα (2017) και με συμβόλαιο στην εκκλησία, ενώ παραχωρεί ένα οικόπεδο – φιλέτο στο Δημοτικό Σχολείο της Άρβης, το οποίο βρίσκεται στο καλύτερο σημείο του χωριού, με πανοραμική θέα σε όλο τον κόλπο.
Οικόπεδο – φιλέτο στο Δημοτικό Σχολείο Άρβης
Η ίδια, μαζί με την αδελφή της Αικατερίνη Λυριντζάκη, η οποία απεβίωσε το 2020, είχαν παραχωρήσει και ένα άλλο οικόπεδο εντός του οικισμού της Άρβης στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, περίπου ένα στρέμμα, στην μνήμη των γονιών της.
Οι άνθρωποι αυτοί, έζησαν και μεγαλούργησαν τα περισσότερα χρόνια της ζωής τους σε αυτόν τόπο. Μάλιστα ο πατέρας τους, Σταύρος Λουλάκης, γνωστός για την αντιστασιακή του δράση, διετέλεσε για πολλά χρόνια γυμνασιάρχης στην Βιάννο.
Τρία θετά παιδιά
Σύμφωνα με τη διαθήκη, την υπόλοιπη περιουσία της την αφήνει κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στην οικογένεια του ανιψιού της, Τιμοθέου Λυριντζάκη και κατά ένα ποσοστό στον άλλο ανιψιό της, Σταύρο Λυριντζάκη, παιδιά της αδελφής της.
Με δικαστικές αποφάσεις είχε υιοθετήσει τόσο τον Τιμόθεο Λυριντζάκη και την σύζυγό του Μαρία, όσο και την σύζυγο του Σταύρου Λυριντζάκη, Ειρήνη, έχοντας με τον τρόπο αυτό τρία θετά παιδιά.
Η συγκλονιστική ιστορία τής ζωής της, όπως τη διηγήθηκε
Η Στέλλα Κατσαράκη – Λουλάκη, μίλησε για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή της στην εφημερίδα «Πατρίς» και μοιράστηκε μαζί μας τη συγκλονιστική ιστορία της ζωής της.
Τον Μάιο του 2017, που την επισκεφθήκαμε στο σπίτι της στο κέντρο του Ηρακλείου, το τηλέφωνο της τότε 90χρονης φιλολόγου, δεν σταματούσε να χτυπά.
Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, όχι μόνο από το Ηράκλειο, αλλά ολόκληρη την Κρήτη, της τηλεφωνούν για να της πουν λίγα λόγια αγάπης και συμπάθειας για την απόφασή της να δώσει ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας της σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, την εκκλησία, νοσοκομεία, για τη σκέψη της να στηρίζει ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
«Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Κι έπειτα ο πόνος, οι πίκρες, σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, σε μαλακώνουν, σου δημιουργούν την ανάγκη να σκύψεις και να βοηθήσεις τον διπλανό σου», μας είπε με τη σοφία των 90 χρόνων της η Σ. Κατσαράκη και μοιράστηκε μαζί μας τον αγώνα και τις αγωνίες μιας ολόκληρης ζωής.
«Σας ανοίγω την καρδιά μου»
«Σας ανοίγω την καρδιά μου, γιατί πάντα για μένα αυτό που λέμε τα “εν οίκω μη εν δήμω“ ήταν τρόπος ζωής» είπε και μας εξιστόρησε τα όσα πέρασε η ίδια και όλη της η οικογένεια μετά τη γέννηση του Σταύρου, του δεύτερου παιδιού της:
«Γεννήθηκα στη Βιάννο, ο πατέρας μου Σταύρος Λουλάκης ήταν επίσης εκπαιδευτικός και σπουδαίος αγωνιστής. Και στα άρματα και στα γράμματα.
Αποφάσισα να γίνω κι εγώ φιλόλογος και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξα σε πολλά σχολεία και παντρεύτηκα τον επίσης φιλόλογο Γιάννη Κατσαράκη, έναν καλό και δραστήριο άνθρωπο.
Αποκτήσαμε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Σταύρο, και τα καμαρώναμε. Ζούσαμε μια καλή ζωή».
«Η αρρώστια – κεραυνός, που έπεσε πάνω μας»
«Όλα άλλαξαν όταν ο Σταύρος έγινε 15 ετών. Ήταν έναν έξυπνο, ομιλητικό, κοινωνικό παιδί, ένας καλός μαθητής γυμνασίου, ένα θαυμάσιο αγόρι.
Ξαφνικά, την πρώτη ημέρα του Αγιασμού, στο σχολείο άρχισε να μας λέει “Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ, δεν μπορώ να πάω στο σχολείο, έχω δαιμόνια μέσα μου“. Αμέσως κατάλαβα ότι συμβαίνει κάτι σοβαρό. Τρέξαμε εκεί που έπρεπε να πάμε. Σε έναν καλό ψυχίατρο.
Αφού τον εξέτασε, χωρίς περιστροφές μάς είπε ότι ο γιος μας πάσχει από ένα βαρύ ανίατο ψυχιατρικό νόσημα, ότι η κατάστασή του ήταν πολύ σοβαρή, ότι πρέπει να αρχίσει αμέσως φαρμακευτική αγωγή. Μας το είπε τόσο απότομα, που πάθαμε σοκ. Ήταν ένας κεραυνός που έπεσε πάνω στον Σταύρο και μας έκαψε όλους μέσα στο σπίτι».
Ο Γολγοθάς για την οικογένεια είχε μόλις αρχίσει. «Ήταν ένας Γολγοθάς χωρίς Ανάσταση», μας είπε η Σ. Κατσαράκη, η οποία συνέχισε να εξιστορεί τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν και περιλάμβαναν εισαγωγές σε ψυχοθεραπευτήρια, πόνο και απέραντη θλίψη σε όλη την οικογένεια.
Τρεις θάνατοι, του συζύγου και των παιδιών της
Ο Γιάννης Κατσαράκης με τους γιους Γιώργο και Σταύρο
Η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο με τον θάνατο του συζύγου της το 1980, λόγω νεφρικής ανεπάρκειας. «Όταν έχασα τον άνδρα μου, συνειδητοποίησα ότι έχω να σηκώσω μόνη μου ένα τεράστιο βάρος. Δεν ήθελα να καταρρεύσω, γιατί είχα ανθρώπους να στηρίξω. Τα δυο παιδιά μου.
Ο Σταύρος ήταν 25 χρόνια άρρωστος. Όλοι οι γιατροί -γιατί πήγαμε σε πολλούς και στους καλύτερους- μας έλεγαν ότι πρέπει να νοσηλεύεται και να παρακολουθείται στενά, να παίρνει πάντα τα φάρμακά του, γιατί η κατάστασή του ήταν από τις πολύ σοβαρές, γιατί δεν είναι βέβαια όλες οι περιπτώσεις ίδιες.
Τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του, τον είχαμε πάει στο καλύτερο ιδιωτικό ψυχιατρικό κατάστημα που υπήρχε τότε στην Αθήνα, με σπουδαίους πανεπιστημιακούς γιατρούς.
Επί 10 χρόνια, 15 ημέρες κάθε μήνα βρισκόμουν στην Αθήνα για να είμαι δίπλα του να τον βλέπω, να μιλάμε, να πηγαίνουμε βόλτες.
Τις υπόλοιπες 15 ημέρες έτρεχα να γυρίσω στο Ηράκλειο για να συμπαραστέκομαι στον πρώτο γιο μου, τον Γιώργο, που ήταν τόσο πονεμένος και πικραμένος από όσα συνέβαιναν με τον αδελφό του.
Ο Γιώργος σπούδασε στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και διορίστηκε στη Γεωργική Υπηρεσία του Ηρακλείου. Αλλά δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος του Γολγοθά της οικογένειας και εγκατέλειψε τον εαυτό του.
Ο Σταύρος έφυγε από τη ζωή, στα 40 χρόνια του, λόγω παθολογικών προβλημάτων, το 1999. Ο Γιώργος πέθανε από την καρδιά του σε ηλικία περίπου 52 ετών, το 2008.
Τρεις θάνατοι μέσα σε ένα σπίτι από όπου είχε χαθεί το γέλιο, είχε χαθεί η χαρά και μια ζωή που είχε τη διαδρομή σπίτι – ψυχοθεραπευτήριο και ήταν βυθισμένη στη σιωπή».
Το στίγμα: «Ζούσα αποκομμένη από τον κόσμο»
«Ζούσα αποκομμένη από τον κόσμο, γιατί όλα αυτά τα χρόνια, τι να πεις σε συγγενείς και φίλους και τι να καταλάβουν. Μπορεί να μην το κουβέντιαζα… τι να έλεγα, κανένας δεν ρωτούσε αλλά όλοι ήξεραν…
Αυτή η προκατάληψη μακάρι να μην υπήρχε. Όλοι μας χρειαζόμαστε ανθρώπους δίπλα μας και δεν πρέπει οι ασθενείς και οι οικογένειές τους να νιώθουν στιγματισμένοι», τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ψυχικών νοσημάτων, βαριές ή ελαφρύτερες, οι άνθρωποι θα πρέπει να απευθύνονται αμέσως σε έναν ειδικό γιατρό, για να ζητήσουν βοήθεια».
«Νιώθω τους πονεμένους ανθρώπους»
Τότε, στα 90 χρόνια της, μας είχε πει ότι ζει μια ζωή γεμάτη. «Μου αρέσει να κάθομαι σπίτι, να διαβάζω, να βλέπω τηλεόραση, να λύνω σταυρόλεξα, να σκέφτομαι να γράφω. Έχω τόσα πολλά να κάνω, που δεν μου μένει χρόνος. Όλα αυτά που έχω βιώσει με έχουν κάνει να νιώθω τους πονεμένους ανθρώπους, να τους καταλαβαίνω, να θέλω να τους βοηθήσω».
«Αισθάνομαι γαλήνη προσφέροντας»
«Η οικογένειά μου και η οικογένεια του άνδρα μου, εργάστηκαν σκληρά και άφησαν μια μεγάλη περιουσία. Πουλάω ακίνητα και κάνω δωρεές». «Έτσι -μας είπε τότε- έκανα τη δωρεά των 100.000 ευρώ για υποτροφίες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, έτσι θα γίνει η αγορά των ιατρικών μηχανημάτων στο Γαστρεντερολογικό Τμήμα του Βενιζελείου και θα δώσω άλλες 50.000 ευρώ σε άλλη κλινική του νοσοκομείου.
Όσο για την τριώροφη οικοδομή που έκανα δωρεά στον Ιερό Ναό της Παναγίτσας του Μασταμπά, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους της εκκλησίας ότι θα την αξιοποιήσουν άριστα, για να βοηθήσουν τον κόσμο».
«Σκοπεύω να συνεχίσω τις δωρεές στη μνήμη των δικών μου ανθρώπων και το μόνο που θέλω είναι να πιάνουν τόπο», μας είπε η δωρήτρια, που στα 90 χρόνια της είχε ένα κοφτερό μυαλό, αγάπη για τη ζωή και καλοσύνη που συγκινούσε.
«Νιώθω ανακούφιση και εσωτερική γαλήνη όταν προσφέρω στη μνήμη των παιδιών μου. Με αυτές τις αξίες τα ανέθρεψα», ανέφερε και συμπλήρωσε: «Είμαι σίγουρη ότι και εκείνα, θα έκαναν το ίδιο.»
Μετά τη βασική εκπαίδευση ο γιος του Θεόδωρου Πάγκαλου θα υπηρετήσει τη θητεία του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Παρουσιάστηκε στον στρατό ο γιος του Θεόδωρου Πάγκαλου. Ο Ανδρέας Πάγκαλος μπήκε χθες, Τρίτη (11/11), στον Αυλώνα για τη βασική εκπαίδευση της θητείας του, στον Στρατό Ξηράς. Ο 25χρονος γνωστοποίησε την έναρξη της στρατιωτικής του θητείας μέσω ανάρτησης στα κοινωνικά δίκτυα, με τον ίδιο να φωτογραφίζεται πλάι σε ακόμα έναν φαντάρο, φορώντας παραλλαγή.
Σε ακόμα μία φωτογραφία που τράβηξε ο Ανδρέας Πάγκαλος, φαίνεται ένα τανκ στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων Αυλώνα, όπου βρίσκεται εκεί από την Τρίτη. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του parapolitika.gr, ο 25χρονος φαντάρος, μετά την εκπαίδευση, θα μεταφερθεί στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Η πληροφορία βέβαια μεταφέρεται με κάθε επιφύλαξη, καθώς επίσημα δεν έχουν ανακοινωθεί οι μεταθέσεις από το Υπουργείο Άμυνας.
Μέλος της Νέας Δημοκρατίας ο γιος του “πράσινου” πολιτικού
Σημειώνεται ότι ο Ανδρέας Πάγκαλος, γιος του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρου, είναι µέλος της Νέας ∆ηµοκρατίας από το 2019 και µάλιστα, σύµφωνα µε τα ρεπορτάζ, αναµένεται να πολιτευθεί µε την κυβερνώσα παράταξη στην Ανατολική Αττική. Ο ίδιος μίλησε ανοιχτά στο «S» των «Παραπολιτικών» και στη Σάσα Σταμάτη για τα πολιτικά του «πιστεύω», για τον τρυφερό και χιουµορίστα πατέρα του, ενώ αποκάλυψε τον ρόλο της µητέρας του, την πρώτη γνωριµία του µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα 16 του, αλλά και την προσωπική του ζωή και τον αγαπηµένο του Ολυµπιακό.
Η συνέντευξη του Ανδρέα Πάγκαλου στη Σάσα Σταμάτη
Πώς βρεθήκατε στη Ν.∆.; Σας είδαµε να υποδέχεστε τον Ανδρέα Λοβέρδο. Πώς σας φάνηκε η απόφασή του να έρθει στη Νέα ∆ηµοκρατία;
Ηµουν πάντα υπέρµαχος της ελευθερίας της οικονοµίας, διάβασα φιλοσοφία, Ανταµ Σµιθ και Μαρξ µικρός, γρήγορα κατάλαβα ότι είµαι φιλελεύθερος και η Ν.∆. παραδοσιακά υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά και τη µείωση της κρατικής παρέµβασης στην οικονοµία. Ο Ανδρέας έχει πολλά να προσφέρει στη χώρα, σε αντίθεση µε την τωρινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία προτάσσει την ανευθυνότητα, καθώς θεωρεί πως η ακυβερνησία αποτελεί τη λύση για τον τόπο. Εχει σηµαντική αξία η κυβερνητική σταθερότητα για την οικονοµία, προσφέρει ασφάλεια, προβλεψιµότητα.
Ο πατέρας σας τι σας έλεγε; Είχε ψηφίσει ποτέ Νέα ∆ηµοκρατία;
Ο πατέρας µου επικροτούσε την επιλογή µου να γραφτώ στη Ν.∆. Ο ίδιος είχε ψηφίσει Ν.∆. τρεις φορές. Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι µετακινήθηκε ο πατέρας µου – το ΠΑΣΟΚ έχει εγκαταλείψει οριστικά τον χώρο του Κέντρου. Παρακολουθούσα από παιδί το κανάλι της Βουλής µε ιδιαίτερο ζήλο και ξεχώριζα τότε τη Ν.∆. ως το κόµµα που µπορεί να δώσει πρακτικές λύσεις σε προβλήµατα και που ευθυγραµµίζεται µε τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Θέλετε να ασχοληθείτε µε την πολιτική;
Θέλω να ασχοληθώ µε την πολιτική, γιατί έχω µια προσωπική ανάγκη να προσφέρω στη χώρα µου. Από πάντα είχα το µικρόβιο της πολιτικής στο αίµα µου. Μάλιστα, θυµάµαι, παιδάκι πήγαινα στη Βουλή µε τον πατέρα µου και 8-9 χρόνων µπορούσα να αναγνωρίσω τις βασικές φυσιογνωµίες, όπως ο Βενιζέλος ή η Ντόρα. Αυτή τη στιγµή, όµως, το µικρόβιο αυτό είναι σε καταστολή, γιατί έχω άλλες προτεραιότητες, όπως δουλειά και σπουδές. Σταδιακά θα το δω πιο στοχευµένα. Αν και δεν το σκέφτοµαι τώρα, πάντα πιστεύω ότι οι καταστάσεις µπορεί να αλλάξουν και οι ευκαιρίες να παρουσιαστούν.
Πώς ήταν ο Πάγκαλος ως πατέρας; Εχουµε µια εικόνα ανθρώπου ιδιαίτερα χειµαρρώδους, αλλά και πολύ µορφωµένου συνάµα. Μιλήστε µας για τη σχέση σας.
Είχα το προνόµιο να τον χαρώ σε στιγµές που ήταν πλέον αποφορτισµένος από τις ευθύνες. Οταν ήταν στην πολιτική, η αλήθεια είναι ότι τον είχα στερηθεί αρκετά – νοµίζω, όλα τα παιδιά των πολιτικών έχουν το ίδιο παράπονο. Πάντως, ο χρόνος που περνούσα µαζί του, αν και λίγος, ήταν πάντοτε ποιοτικός. Τα χρόνια της πολιτικής ο πατέρας µου είχε ένταση, πάντα όµως, όταν έµπαινε στο σπίτι, άφηνε την ένταση έξω από την πόρτα, δεν τη µετέφερε στην οικογένεια. Μου αρέσει που ξέρω σε κάθε ερώτηση πώς θα απαντούσε. Ηταν τρυφερός πατέρας και αυστηρός µε τον τρόπο του, γιατί ήθελε εγώ και ο αδελφός µου να είµαστε επιµελείς και τακτοποιηµένοι στις καθηµερινές υποχρεώσεις. Για εµένα πάνω από όλα ήταν ο πατέρας µου, όχι ο πολιτικός.
Εχετε βιώσει bullying λόγω του πατέρα σας; Τι σας λένε;
Εχω δεχτεί πολλά κακόβουλα σχόλια. Αδιαφορώ εντελώς και το ίδιο έκανε και ο πατέρας µου, ο οποίος µου εµφύτευσε από νωρίς ότι πρέπει να «χτίσω» γερό στοµάχι για να αντέχω και να προσπερνώ τις κακίες. Ο πατέρας µου έχει αφήσει το δικό του στίγµα στην πολιτική, αλλά εγώ ακολουθώ το δικό µου µονοπάτι. Πιστεύω ότι η
πολιτική δεν είναι κληρονοµική. Η δική µου συµµετοχή σε αυτήν δεν είναι αποτέλεσµα της οικογενειακής µου κληρονοµιάς, αλλά της προσωπικής µου ανάγκης να προσφέρω. Είµαι περήφανος για την οικογένειά µου, αλλά θέλω να διαγράψω τη δική µου πορεία.
Τι σας λείπει από εκείνον; Προλάβατε να του πείτε όσα θέλατε;
Μου λείπουν το αστείρευτο χιούµορ του και οι ιστορίες που του άρεσε να διηγείται φωναχτά, να γελάει µε την καρδιά του. Είχε έναν µοναδικό τρόπο να δίνει ζωή ακόµα και στις πιο απλές στιγµές. Στη δεύτερη ερώτηση, ναι, πρόλαβα να του τα πω όλα.
Η σχέση σας µε τη µητέρα σας ποια είναι;
Η µητέρα µου είναι µια ισχυρή προσωπικότητα και ένας πολύ ζεστός άνθρωπος. Εχουµε άριστη σχέση, µας κράτησε όλα τα παιδιά γειωµένα και µε συµβουλεύει λέγοντάς µου ότι η πολιτική και η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα εργαλείο για να βοηθάµε τον κόσµο.
Πώς γνωρίσατε τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Γνώρισα τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο σχολείο µου, όταν είχε έρθει για να ρωτήσει τους καθηγητές για τα παιδιά του. Του είπα ότι τον πιστεύω και ότι του εύχοµαι να γίνει πρωθυπουργός και, επίσης, πως θεωρώ ότι εκφέρει πιο σοβαρό και τεκµηριωµένο λόγο από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Ηµουν αγχωµένος όταν πήγα να του µιλήσω, γιατί ήµουν µόλις 16 χρόνων, αλλά εκείνος µε έκανε να νιώσω άνετα, γιατί ήταν πολύ προσιτός και απλός.
Ασχολείστε πολύ έντονα µε τη «Synergia». Τι ακριβώς είναι;
H «Synergia» είναι think tank ως πρωτοβουλία νέων ανθρώπων επαγγελµατιών και επιστηµόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, µε στόχο να συµβάλει στον δηµόσιο διάλογο και να παραγάγει συγκεκριµένες προτάσεις διακυβέρνησης σε διάφορους κρίσιµους τοµείς, όπως η οικονοµία, η ενέργεια, το ∆ηµογραφικό, το κοινωνικό κράτος, οι θεσµοί και η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Θεωρώ ότι δείκτης της επιτυχίας µας είναι πως προτάσεις µας ενσωµατώνονται στο κυβερνητικό πρόγραµµα και έχουµε πολύ µεγάλη συµµετοχή. Και θεωρώ ότι σιγά-σιγά πρέπει να δοθεί πιο ενεργός ρόλος στους νέους. Χρειαζόµαστε φρεσκάδα µαζί µε την εµπειρία των παλαιοτέρων, θεωρώ ότι είναι το κατάλληλο κράµα που χρειάζεται στην πολιτική σήµερα. ∆εν γίνεται οι νέοι να συµπληρώνουν απλώς τα ψηφοδέλτια τελευταία στιγµή.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας τραγουδιστές και ποιο τραγούδι σάς αρέσει περισσότερο;
Μαζωνάκης και Μητροπάνος. Αγαπηµένο κοµµάτι, η «Ρόζα». Είναι πραγµατικά τροµερή η ερµηνεία του Μητροπάνου. Η «Ρόζα» δεν είναι απλώς ένα όνοµα – γίνεται σύµβολο για τη γυναίκα, την απώλεια, το πάθος. Είναι ένα τραγούδι που σε πιάνει από την ψυχή και σε αναγκάζει να νιώσεις.
Αγαπηµένη οµάδα;
Ολυµπιακός είµαι, πολύ Ολυµπιακός. Πάω «Γ. Καραϊσκάκης» και ΣΕΦ και αγαπηµένος παίκτης ασφαλώς ο Ποντένσε.
Κλείνοντας, δεν µπορώ να µη σας ρωτήσω για την ιστορική δήλωση του πατέρα σας «Μαζί τα φάγαµε». Πώς τη σχολιάζετε;
Αυτά είναι περσινά, ξινά σταφύλια. Ζούµε στο σήµερα, δεν µου αρέσει γενικώς η παρελθοντολογία, το να µιλάµε σχετικά µε το παρελθόν.
Η Έλενα μεγάλωσε σε ένα φτωχό σπίτι στα περίχωρα της Ταϊλάνδης. Οι γονείς της πέθαναν όταν ήταν πολύ μικρή, κι έτσι την ανέθρεψε η γιαγιά της που δούλευε στην τοπική αστυνομία.
Μετά την ολοκλήρωση της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, η Έλενα εγκατέλειψε το σχολείο και ακολούθησε μια γειτόνισσα στην πόλη για να δουλέψει σε εργοστάσιο. Η ζωή της ήταν ένας ατελείωτος κύκλος από 12ωρες βάρδιες, έτοιμα συσκευασμένα φαγητά, και φτηνλα νοικιασμένα δωμάτια και μεταχειρισμένα ρούχα.
Στα 22 της, η Έλενα γνώρισε τον κύριο Ούγκο μέσω μιας συμφωνίας ανάμεσα στις οικογένειές τους. Ήταν σχεδόν σαράντα χρόνια μεγαλύτερός της — χήρος, με έναν γιο, τον Ντάνιελ, που υποτίθεται ότι ζούσε στο εξωτερικό. Ο κόσμος ψιθύριζε πως, παρότι γέρος, ήταν πολύ πλούσιος: Είχε πολλά σπίτια και δεκάδες εκατομμύρια, αν η Έλενα δεχόταν να τον παντρευτεί, θα πλήρωνε τα νοσοκομειακά έξοδα της γιαγιάς της, θα τακτοποιούσε τα χρέη τους και θα της αγόραζε ακόμη και το σπίτι που πάντα ονειρευόταν.
Η Έλενα δίστασε.
Τα μαλλιά του κυρίου Ούγκο ήταν σχεδόν άσπρα, το δέρμα του γεμάτο βαθιές ρυτίδες και το σώμα του χαλαρό — όμως η φωνή του ήταν ήρεμη και σταθερή. Όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά, τη ρώτησε ευθέως:
— «Φοβάσαι να παντρευτείς έναν γέρο;»
Η Έλενα δεν ήξερε τι να απαντήσει. Μόνο χαμογέλασε αμήχανα.
Ο γάμος τους ήταν μικρός και απλός — λίγα τραπέζια με λίγους συγγενείς. Η Έλενα δεν κάλεσε κανέναν φίλο της γιατί ντρεπόταν.
Το βράδυ του γάμου τους, η Έλενα κάθισε στο κρεβάτι και έτρεμε. Τη γέμιζε φόβος — φόβος ότι θα την αγγίξει, φόβος για τη γέρικη μυρωδιά του. Όταν ο κύριος Ούγκο μπήκε στο δωμάτιο και έσβησε το φως, εκείνη προσποιήθηκε ότι κοιμόταν. Τράβηξε το πάπλωμα ως τον λαιμό, η καρδιά της χτυπούσε δυνατά, προσευχόμενη να μην πλησιάσει.
Τότε άκουσε τον αναστεναγμό του, το ελαφρύ τρίξιμο του στρώματος καθώς ξάπλωνε δίπλα της. Και μετά… έγινε κάτι απρόσμενο.
Ο παλμός της επιταχύνθηκε — νόμιζε ότι ο εφιάλτης ξεκινούσε. Όμως, αντί γι’ αυτό, η ανάσα του άρχισε να τρέμει και τότε αυτός έπιασε έναν χοντρό φάκελο με τα τρεμάμενα χέρια. «Έλ… Έλενα», ψιθύρισε αδύναμα, «δεν θέλω να σε πληγώσω. Πρέπει μόνο να σου πω την αλήθεια πριν να είναι αργά.»
Η Έλενα, μπερδεμένη, σηκώθηκε. Εκείνος άνοιξε τον φάκελο και αποκάλυψε διάφορα έγγραφα — ένα προγαμιαίο συμβόλαιο, τίτλους ιδιοκτησίας και μια επιστολή από τον γιο του, αυτόν που νόμιζε ότι ζούσε στο εξωτερικό. Η επιστολή προειδοποιούσε ότι ο Ούγκο χειραγωγούνταν από απατεώνες που προσπαθούσαν να του κλέψουν την περιουσία και τον προειδοποιούσε «να προσέχει αυτούς που δείχνουν καλοί αλλά δεν είναι».
Τα δάκρυα έτρεχαν στο πρόσωπο του Ούγκο.
«Φοβόμουν μην σε χάσω… και φοβόμουν ότι θα με καταστρέψουν», είπε με απαλό τόνο. «Σκέφτηκα πως, αν σου έλεγα την αλήθεια, θα έφευγες. Αλλά δεν μπορώ να σε αφήσω να γίνεις το επόμενο θύμα τους.»
Κάτι άλλαξε μέσα στην Έλενα. Ο άντρας που φοβόταν ήταν αυτός που προσπαθούσε να την προστατεύσει. Όλη η ένταση και το άγχος που κουβαλούσε εξαφανιστήκαν. Εκείνο το βράδυ, αντί να ζει ένα φόβο όπως αυτή νόμιζε, μίλησαν μέχρι το ξημέρωμα για το παρελθόν τους, τις λύπες τους και τις ελπίδες τους. Κατάλαβε πως δεν είναι όλοι οι πλούσιοι, ηλικιωμένοι άντρες σκληροί. Πίσω από τις ρυτίδες και την αδυναμία του Ούγκο υπήρχε μια καλή καρδιά.
Το επόμενο πρωί, η Έλενα διάλεξε να μείνει — αλλά μόνο με έναν όρο: Να ζουν με ειλικρίνεια και χωρίς μυστικά.
Και τότε ήρθε η ανατροπή. Καθώς ο Ούγκο έβγαινε από το δωμάτιο, το κινητό του χτύπησε με ένα νέο μήνυμα από τον γιο του:
«Αν κοιτάξεις προσεκτικά, θα δεις πως ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι έξω από το σπίτι… αλλά βρίσκεται δίπλα σου.»
Η Έλενα πάγωσε. Τι σήμαινε αυτό; Ποιος «βρισκόταν γύρω τους;»
Άρχισε να ερευνά διακριτικά. Όσο ο Ούγκο ήταν στη δουλειά, έψαχνε παλιά γράμματα και λογαριασμούς, προσπαθώντας να καταλάβει περίεργες οικονομικές κινήσεις. Ένα βράδυ, ανακάλυψε ένα USB κρυμμένο πίσω από μια στοίβα βιβλίων. Μέσα υπήρχαν βίντεο ασφαλείας — άνθρωποι που έμπαιναν κρυφά στο σπίτι τους και άφηναν απειλητικά σημάδια που είχαν σχέση με την ίδια.
Καθώς τα παρακολουθούσε, αναγνώρισε έναν από τους εισβολείς: τον Βίκτορ, παλιό φίλο και συνεργάτη του Ούγκο, που τους επισκεπτόταν συχνά. Αυτός οργάνωνε τις απειλές για να αρπάξει την περιουσία.
Η Έλενα παρέδωσε τα στοιχεία στην αστυνομία. Μαζί με τον Ούγκο έστησαν παγίδα και συνέλαβαν τον Βίκτορ επ’ αυτοφώρω. Ο άμεσος κίνδυνος εξαφανίστηκε και, για πρώτη φορά, η Έλενα ένιωσε ότι μπορεί να αναπνεύσει.
Όμως, όταν πίστεψαν πως όλα τελείωσαν, έφτασε μια ανώνυμη επιστολή έξω από την πόρτα του σπιτιού: «Το παιχνίδι δεν τελείωσε. Κάποιος άλλος συνεχίζει να σας παρακολουθεί.»
Η Έλενα δεν άντεχε άλλο να ζει με την αόρατη απειλή πάνω από το κεφάλι της. Εκείνο το βράδυ, αντί να κλειστεί στο δωμάτιο, αποφάσισε να κρυφτεί στον κήπο, βαθιά μέσα στους θάμνους, μπροστά από το σπίτι.
Η νύχτα ήταν βροχερή, τα ρούχα της κολλούσαν πάνω της, τα πόδια της μούδιαζαν, αλλά εκείνη έμενε ακίνητη, με τα μάτια καρφωμένα στην είσοδο. Οι ώρες περνούσαν αργά, μέχρι που, λίγο πριν ξημερώσει, είδε μια σκοτεινή φιγούρα να πλησιάζει.
Ένας άντρας, με κουκούλα και βιαστικό βήμα, τρύπωσε κρυφά στο σπίτι. Η καρδιά της άρχισε να χτυπάει σαν τρελή. Ήξερε πως ο Ούγκο κοιμόταν βαθιά στο υπνοδωμάτιο, ανυποψίαστος.
Με προσοχή, για να μην ακουστεί, έβγαλε το κινητό της από την τσέπη και, κρατώντας την ανάσα της, τράβηξε μια φωτογραφία το πρόσωπο του άντρα, τη στιγμή που εκείνος γύρισε ελαφρά προς το μέρος της.
Το επόμενο πρωί, με τα μάτια κόκκινα από την αγρύπνια, πήγε κατευθείαν στον Ούγκο. Του έδειξε τη φωτογραφία χωρίς να πει λέξη. Το βλέμμα του πάγωσε. Άπλωσε το χέρι του, πήρε το κινητό και έμεινε σιωπηλός για μερικά δευτερόλεπτα που της φάνηκαν αιώνας.
«Αυτός… είναι ο γιος μου», ψιθύρισε τελικά, με μια φωνή που έσπαγε.
Η αλήθεια άρχισε να ξετυλίγεται. Ο γιος δεν ζούσε στο εξωτερικό, όπως όλοι πίστευαν. Είχε μείνει κρυφά κοντά, προσπαθώντας να ελέγξει την περιουσία του Ούγκο.
Όταν έμαθε για τον γάμο με την Έλενα, θόλωσε από θυμό και απληστία. Πρώτα έβαλε τον συνεργό του, τον Βίκτορ, να στήσει ψεύτικα στοιχεία και απειλές εναντίον της. Κι όταν αυτό δεν πέτυχε, άρχισε να αναλαμβάνει δράση ο ίδιος, μπαίνοντας νύχτα στο σπίτι για να φυτέψει στοιχεία που θα έκαναν τον Ούγκο να χωρίσει την Έλενα.
Ο Ούγκο δεν άντεξε άλλο να κουβαλάει μισές αλήθειες, κάλεσε τον γιο του τον Ντάνιελ να έρθει στο σπίτι και κάθισαν οι τρεις τους στο σαλόνι, σε μια ατμόσφαιρα βαριά σαν καταιγίδα.
Τότε, για πρώτη φορά, του είπε κατάμουτρα αυτό που κρατούσε μέσα του χρόνια: ότι δεν ήταν βιολογικός του γιος. Τον είχε υιοθετήσει όταν ήταν μικρός, τον μεγάλωσε σαν δικό του παιδί, του έδωσε όνομα, σπίτι και αγάπη αλλά αυτος τον πρόδωσε.
«Η οικογένεια δεν είναι τα χαρτιά του αίματος», του είπε ήρεμα, «είναι οι πράξεις. Κι εσύ διάλεξες την απληστία.»
Με βαριά καρδιά, αλλά με καθαρό μυαλό, ο Ούγκο τον αποκλήρωσε. Άλλαξε τη διαθήκη του και έγραψε όλη την περιουσία του στην Έλενα, τη γυναίκα που στάθηκε δίπλα του παρά την ηλικία του, τον στήριξε όταν όλοι τον πρόδιδαν και, με τον καιρό, του χάρισε τρία πανέμορφα παιδιά. Το σπίτι που κάποτε ήταν γεμάτο σκιές, γέμισε γέλια, μικροσκοπικά παπουτσάκια στο χολ και ζωγραφιές στους τοίχους.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Ούγκο πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ήσυχος, μέσα στο κρεβάτι του, με φωτογραφίες της Έλενας και των παιδιών στο κομοδίνο του. Έφυγε ξέροντας ότι η Έλενα ήταν ασφαλής, ότι η περιουσία του δεν θα γινόταν πια όπλο στα χέρια κανενός.
Το τελευταίο κομμάτι του παζλ αποκαλύφθηκε εντελώς απρόσμενα. Μια μέρα, μέσα σε ένα παλιό κουτί με γράμματα, η Έλενα βρήκε πρόχειρα σκισμένα προσχέδια με γράμματα που κάτι της θύμιζαν — γράμματα ίδια με τις ίδιες επιστολές που πριν από καιρό την προειδοποιούσαν για τον κίνδυνο. Η γραφή ήταν γνώριμη. Με ένα σφίξιμο στην καρδιά κατάλαβε: Τα γράμματα τα έστελνε η γιαγιά της.
Πριν πεθάνει, η γιαγιά της είχε υπάρξει συνταξιούχος ντετέκτιβ. Ακόμα κι από μακριά, είχε βρει τρόπο να την προστατεύει, να της στέλνει σημάδια, να της ανοίγει τα μάτια χωρίς να τη φοβίσει υπερβολικά. Η Έλενα δάκρυσε, αλλά αυτή τη φορά όχι από φόβο — από ευγνωμοσύνη. Είχε χάσει πολλά στη ζωή της, αλλά τελικά είχε βρει κάτι πολύ πιο δυνατό από τα χρήματα: Ανθρώπους που την αγαπούσαν πραγματικά και μια οικογένεια που χτίστηκε πάνω στην αλήθεια.
Η γιαγιά της Έλενας δείχνει ότι η αληθινή αγάπη δεν είναι πάντα γλυκιά και τρυφερή· κάποιες φορές είναι σιωπηλή, αυστηρή και προστατευτική από το σκοτάδι, ακόμη κι αν χρειαστεί να κρυφτεί πίσω από ανώνυμα γράμματα.
Το ηθικό δίδαγμα: Αυτοί που σε αγαπούν πραγματικά – και πάνω απ’ όλους η γιαγιά, που είναι δυο φορές μάνα – σε προστατεύουν ακόμη κι όταν δεν είναι πια δίπλα σου, και πολλές φορές σώζουν τη ζωή σου χωρίς καν να το ξέρεις.
Έχεις σπάσει ποτέ ένα αυγό και ανακάλυψες μέσα μια μικρή κόκκινη κηλίδα αίματος; Αν ναι, τι έκανες;
Το πέταξες ή απλά σήκωσες τους ώμους και συνέχισες το μαγείρεμα; Πολλοί άνθρωποι δεν είναι σίγουροι αν τα αυγά με τέτοιες κηλίδες είναι ασφαλή για κατανάλωση. Σε αυτό το άρθρο θα ξεκαθαρίσουμε γιατί εμφανίζονται, τι σημαίνουν και αν τα αυγά είναι ασφαλή να τα φάμε.
Είναι ασφαλή τα αυγά με κηλίδες αίματος;
Ναι, είναι – αρκεί να μαγειρευτούν σωστά. Είναι εντελώς ακίνδυνα και δεν προκαλούν ασθένεια. Μπορείς να τα μαγειρέψεις κανονικά. Αν θέλεις, μπορείς με την άκρη ενός μαχαιριού να αφαιρέσεις την κηλίδα πριν το μαγείρεμα.
Επίσης, στο ασπράδι μπορεί να υπάρχουν καφέ “κηλίδες κρέατος”, που είναι μικρά κομμάτια ιστού που πήρε το αυγό περνώντας από τον ωαγωγό. Και αυτά είναι απολύτως ακίνδυνα. Αν όμως το ασπράδι είναι κόκκινο, ροζ ή πράσινο, τότε το αυγό πρέπει να πεταχτεί, καθώς πιθανότατα υπάρχει επικίνδυνη βακτηριακή ανάπτυξη.
Πόσα αυγά έχουν κηλίδες αίματος;
Λιγότερο από 1% των αυγών περιέχουν κηλίδες αίματος, και στα αυγά του σούπερ μάρκετ δύσκολα θα συναντήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί η διαδικασία διαλογής, όπου φως περνά μέσα από το αυγό, εντοπίζει και απομακρύνει τέτοια αυγά. Δεν πρόκειται για θέμα υγείας, αλλά για αισθητικό λόγο.
Στα φρέσκα αυγά φάρμας όμως, είναι πιο πιθανό να συναντήσεις τέτοιες κηλίδες, αφού δεν περνούν από την ίδια διαδικασία ελέγχου. Επίσης, τα καφέ αυγά έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν κηλίδες επειδή λόγω του σκούρου κελύφους είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν.
Γιατί κάποια αυγά έχουν κηλίδες αίματος;
Ένας κοινός μύθος λέει πως αυτό σημαίνει ότι το αυγό ήταν γονιμοποιημένο. Αυτό είναι λάθος. Οι κηλίδες αίματος οφείλονται στη ρήξη μικροσκοπικών αγγείων στις ωοθήκες ή τον ωαγωγό της κότας.
Οι κηλίδες μπορεί να βρίσκονται είτε στον κρόκο είτε στο ασπράδι.
Αν είναι στον κρόκο, η αιμορραγία έγινε στην ωοθήκη όταν απελευθερώθηκε το ωάριο.
Αν είναι στο ασπράδι, η αιμορραγία συνέβη αφού το αυγό μπήκε στον ωαγωγό.
Πάντα να μαγειρεύετε σωστά τα αυγά
Πέρα από τις κηλίδες, η σωστή αποθήκευση και προετοιμασία είναι σημαντική.
Αυγά από το σούπερ μάρκετ πρέπει να μπαίνουν στο ψυγείο.
Φρέσκα αυγά φάρμας μπορούν να μείνουν εκτός ψυγείου, αρκεί να βρίσκονται σε δροσερό, σκιερό μέρος.
Μην καταναλώνεις αυγά με ρωγμές στο κέλυφος.
Μαγείρεψε τα αυγά μέχρι να σφίξει και ο κρόκος και το ασπράδι.
Η κατανάλωση ωμών αυγών αυξάνει τον κίνδυνο σαλμονέλας.
Για συνταγές που απαιτούν ωμά/υπόβραστα αυγά, χρησιμοποίησε παστεριωμένα.
Μετά το μαγείρεμα, τα αυγά μπορούν να διατηρηθούν στο ψυγείο έως και μία εβδομάδα.
Κατά τη μεταφορά, κράτησέ τα δροσερά, π.χ. σε ψυγειάκι ή δίπλα σε παγοκύστη. Απόφυγε τον ήλιο.
Συμπτώματα δηλητηρίασης από τροφή
Περιλαμβάνουν εμετό, διάρροια, στομαχόπονους, μυαλγίες, πονοκέφαλο και πυρετό. Αν παρουσιαστούν, επικοινώνησε με γιατρό, ξεκουράσου και ενυδατώσου. Είναι επίσης καλό να αναφέρεις το περιστατικό στον αρμόδιο φορέα, καθώς μπορεί να αποτελεί μεμονωμένο συμβάν ή μέρος μεγαλύτερου προβλήματος.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς καταφέρνετε να μιλάτε και να σας ακούν καθαρά στο τηλέφωνο, ακόμη και όταν γύρω σας υπάρχει απίστευτος θόρυβος, όπως σε έναν πολυσύχναστο δρόμο, σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή σε ένα γεμάτο καφέ;
Η απάντηση βρίσκεται σε μία μικρή λεπτομέρεια που οι περισσότεροι αγνοούν: τη μικρή στρογγυλή τρυπούλα που υπάρχει στο σώμα του τηλεφώνου σας.
Αυτή η τρυπίτσα δεν είναι απλώς διακοσμητικό στοιχείο, αλλά ένα βοηθητικό μικρόφωνο. Πρόκειται για ένα μικρόφωνο ακύρωσης θορύβου, το οποίο συνεργάζεται με το κύριο μικρόφωνο του τηλεφώνου και δημιουργεί ένα «σύστημα διπλού μικροφώνου».
Η συνεργασία αυτή είναι που κάνει τη διαφορά στην ποιότητα της κλήσης. Το βασικό μικρόφωνο καταγράφει τη φωνή σας, ενώ το δεύτερο μικρόφωνο καταγράφει τον περιβάλλοντα θόρυβο.
Στη συνέχεια, ο επεξεργαστής του τηλεφώνου χρησιμοποιεί ειδικούς αλγόριθμους για να αφαιρέσει τον ανεπιθύμητο θόρυβο και να κρατήσει μόνο τον καθαρό ήχο της φωνής σας.
Χάρη σε αυτή την τεχνολογία, οι συνομιλίες είναι πιο ευχάριστες και ξεκούραστες, καθώς ο συνομιλητής σας ακούει καθαρά τι λέτε, χωρίς παρεμβολές από αυτοκίνητα, φωνές ή άλλους θορύβους. Φανταστείτε, για παράδειγμα, ότι βρίσκεστε σε ένα γήπεδο ή σε μια συναυλία. Παρά το θορυβώδες περιβάλλον, το τηλέφωνό σας μπορεί να «ξεχωρίσει» τη φωνή σας και να την προωθήσει με ευκρίνεια.
Τα περισσότερα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα διαθέτουν δύο μικρόφωνα ακύρωσης θορύβου, ένα στο κάτω μέρος (κοντά στο στόμα σας) και ένα στο πάνω μέρος της συσκευής. Σε πιο εξελιγμένα μοντέλα μπορεί να υπάρχουν τρία ή ακόμα και τέσσερα μικρόφωνα, τα οποία αξιοποιούνται όχι μόνο για τις κλήσεις, αλλά και για την εγγραφή βίντεο ή για τη χρήση ψηφιακών βοηθών (όπως η Siri ή η Google Assistant).
Η τεχνολογία αυτή, γνωστή ως «dual microphone noise reduction» (μείωση θορύβου διπλού μικροφώνου), δεν είναι χρήσιμη μόνο στις τηλεφωνικές κλήσεις. Χρησιμοποιείται επίσης σε εφαρμογές βιντεοκλήσεων, σε εγγραφή φωνητικών σημειώσεων και φυσικά σε λειτουργίες hands-free, όπου η ποιότητα του ήχου παίζει καθοριστικό ρόλο.
Με λίγα λόγια, η μικρή αυτή τρυπίτσα που συχνά περνά απαρατήρητη, αποτελεί έναν «σιωπηλό ήρωα» που δουλεύει στο παρασκήνιο για να εξασφαλίσει ότι η επικοινωνία σας θα είναι καθαρή και αξιόπιστη, ακόμα και στα πιο απαιτητικά περιβάλλοντα.