Μια μητέρα συχνά ακούει ότι δεν είναι καλή μαμά, σχεδόν αμέσως μόλις γεννήσει το μωρό. Ο πατέρας του μωρού ίσως ενοχλείται που το μωρό κλαίει και δεν κοιμάται.
Η μαμά δεν το κρατάει αρκετά, το βάζει στο κρεβάτι τους, κοιμάται με το μωρό στο άλλο δωμάτιο,τρελαίνεται μόλις φτερνιστεί και δεν καθαρίζει το σπίτι.
Περνά όλον τον χρόνο της στο σπίτι, και τι κάνει; Τόσο δύσκολο να καθαρίσει το σπίτι; Μετά ο παππούς και η γιαγιά σιγοντάρουν τον πατέρα.
Λένε ότι η μαμά δεν ταΐζει το μωρό σωστά, δεν έχει πρόγραμμα,δεν μιλάει στο μωρό αρκετά,δεν αγαπά το μωρό αρκετά,δεν τιμωρεί το μωρό αρκετά… Όλα είναι λάθος.
Μετά είναι οι άλλοι νέοι γονείς,γείτονες,δάσκαλοι στο νηπιαγωγείο…Υπάρχουν και οι γιατροί που είναι μια ειδική περίπτωση: Μα τι σκεφτόσουν; Θέλεις να σκοτώσεις το παιδί σου; Ναι, φυσικά, από την στιγμή που το γέννησα.
Από τη στιγμή που θα πάει στο σχολείο, η μαμά του ή η μαμά της φοβάται για κάθε λέξη που της/του λένε. Μαζεύεται και περιμένει μια λεκτική γροθιά.
Είναι έτοιμη να σπρώξει το παιδί της από πίσω της, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο και να δείξει τα δόντια της σαν μια λύκαινα που υπερασπίζεται το μικρό της.
Και όταν τελικά αυτή απομακρύνει τον εχθρό με τα γαυγίσματα, δείχνοντας τα δόντια και ανασηκώνοντας το τρίχωμά της, το παιδί της αισθάνεται ντροπή για αυτήν μπροστά στους ξένους. Πόσες φορές θα πρέπει να κοκκινίσει για αυτό;
Στο σχολείο, φυσικά, η μαμά δεν πρόκειται να ακούσει κάτι καλό. Επιπλέον θα της πουν ότι πρέπει να περνά χρόνο με το παιδί, να το βοηθά στα μαθήματα, να του εξηγεί πως πρέπει να φέρεται και να ελέγχει την συμπεριφορά του μέσα στην τάξη λες και έχει τηλεκοντρόλ από το σπίτι.
Μετά το σχολείο η μαμά ίσως αισθάνεται ότι το παιδί της είναι ένα τίποτα,ότι δεν θα περάσει τις εξετάσεις ή δεν θα βρει καλή δουλειά. Ίσως νιώσει πως απέτυχε σαν γονιός. Στο σπίτι ο πατέρας πιστεύει ότι φταίει η μαμά πράγματι γιατί το κακομαθαίνει και δεν του πάει κόντρα. Οι παππούδες λένε ότι ούτε το ταΐζει σωστά.
Είτε είναι σε διακοπές,σε μέσα μεταφοράς, στο αυτοκίνητο ή στο δρόμο, τα μάτια όλων είναι στις μαμάδες. Οι ξένοι είναι έτοιμοι να πουν την γνώμη τους για την ‘απόδοσή’ τους, ακόμη και όταν δεν τους την ζήτησε κανείς.
Όμως, άλλες ηλικιωμένες γυναίκες προσφέρουν βοήθεια στην μαμά κρατώντας για λίγο το παιδί ή το πάνε μια βόλτα στην γειτονιά, ενώ η μαμά θέλει να κάνει κάτι.
Συχνά όλο και κάποια δασκάλα μιλά με τις ώρες και επαινεί τα παιδιά της τάξης της και τους γονείς τους σε κάποια συγκέντρωση γονέων. Και οι γονείς μένουν έκπληκτοι γιατί δεν το περίμεναν και γυρίζουν σπίτι με γλυκά για να το γιορτάσουν.
Μια φορά μια γυναίκα στο αεροπλάνο πήρε ένα 4χρονο από την μαμά του που φώναζε και έκλαιγε και πέρασε όλον τον χρόνο της πτήσης μαζί του ζωγραφίζοντας και διαβάζοντας του ένα βιβλίο.
Η πράξη της γυναίκας βοήθησε την μαμά να βρει χρόνο να κοιμηθεί λίγο και τους άλλους επιβάτες να ταξιδέψουν με ησυχία. Αλλά ήταν και μια άλλη κυρία στην μπροστινή θέση που το παιδί χτυπούσε με τα πόδια την θέση της. Αντί να πει στην μαμά να ηρεμήσει το παιδί της, απευθύνθηκε στο παιδί : ‘Σε παρακαλώ σταμάτα να χτυπάς. Δεν είναι ωραίο πράγμα.’
Μια φορά στο λεωφορείο, κάποια είχε ένα αρκουδάκι στην τσάντα της. Απέναντι καθόταν ένα κοριτσάκι 5 χρονών και έδειχνε να βαριέται. Στριφογύριζε στην θέση κούναγε τα πόδια και ενοχλούσε την μαμά με ερωτήσεις και έσπρωχνε του άλλους δίπλα.
Όταν το αρκουδάκι μου την χαιρέτισε, πετάχτηκε πάνω και καταλήξαμε να παίζουμε σε όλη την διαδρομή. Η μητέρα κοίταγε με τέτοιο φόβο!Ήταν έτοιμη να αρπάξει το παιδί, να σχίσει το παιχνίδι και να πει κάτι κακό στο παιδί για να το κάνει να καθίσει κάτω ακίνητο.
Ήταν έτοιμη να δαγκώσει όποιον της έλεγε κάτι. Αυτή είναι η αντίδραση πολλών μαμάδων σήμερα – περιμένουν το χειρότερο από τους ανθρώπους.
Κάποτε ο παππούς ή η γιαγιά έπαιρναν το παιδί από τα χέρια της μαμάς και της έλεγαν να ξεκουραστεί λιγάκι.
Ο μπαμπάς βοηθούσε το παιδί στα μαθηματικά και τα μαθήματα τελείωναν γρήγορα και ωραία. Οι συγγενείς και οι φίλοι βοηθούσαν και στήριζαν όλες τις καταστάσεις.
Η ζωή μπορεί να είναι δύσκολη για κάθε μαμά. Δεν ξέρει τα πάντα,δεν ξέρει πως να κάνει τα πάντα. Δεν έχει ακόμη την ωριμότητα, την σοφία,την ευγένεια και την αυτοεκτίμηση για να σταθεί δυνατή σε δύσκολες καταστάσεις και να πάρει λογικές αποφάσεις.
Οι μαμάδες κάνουν λάθη όταν προσπαθούν να αναθρέψουν το πιο πολύτιμο πρόσωπο στην ζωή τους. Ήδη σκέφτονται πως κάτι κάνουν λάθος μόλις τις βλέπετε. Όμως πάντα ελπίζουν πως θα γίνουν τέλειες. Αλλά δεν μπορεί να τα κάνουν όλα τέλεια ακόμη και αυτό είναι που τις κάνει να φοβούνται την κριτική. Μην το κάνετε χειρότερα.
Μερικές φορές είναι αρκετό να υποστηρίξετε μια μαμά με λίγα ωραία λόγια ή να τονίσετε την πρόοδο του παιδιού της, να επιδοκιμάσετε την καλή προσπάθειά της ή ακόμη και να την ρωτήσετε αν θέλει βοήθεια.
Μην βιαστείτε να κρίνετε, να της δώσετε μαθήματα ή να είστε κακοί μαζί της. Ακούστε την όταν παραπονιέται. Αν κλαίει, αγκαλιάστε την και δείξτε ότι την καταλαβαίνετε.
Γιατί είναι μητέρα. Εξ’ ορισμού κάνει την δυσκολότερη αλλά την πιο χρήσιμη και άξια επαίνου δουλειά στον κόσμο.
Είναι μια δουλειά που δεν πληρώνεται, δεν την επαινούν, δεν παίρνει προαγωγή ούτε μπόνους. Είναι μια δουλειά με πολλές αποτυχίες και δυσκολίες και παίρνει πολύ καιρό μέχρι να φανούν τα αποτελέσματα.
Δεν χρειάζεται να πείτε σε κανέναν καλά λόγια. Δεν χρειάζεται να βοηθήσετε, να διασκεδάσετε ή να παίξετε ή να πείτε καλά πράγματα…
Απλά μην τις διατάζετε. Θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα.
