Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2025
Blog Σελίδα 14216

«Κοίτα τα ματάκια του, ξύπνησε» – Συγκλονίζει ο αστυνομικός που έσωσε βρέφος κάνοντάς του ΚΑΡΠΑ

0

Συγκλονιστική περιγραφή έδωσε ο Νίκος Φλέσσας, ο αστυνομικός που έκανε ΚΑΡΠΑ στο μωράκι και το επανέφερε στη ζωή. Μιλώντας στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για την συγκλονιστική αυτή στιγμή μάς έκανε όλους να δακρύσουμε.

Η καρδιά του μωρού της Καλλιόπης και του Δημήτρη σταμάτησε, αλλά ένας φύλακας-άγγελος έμελλε να σώσει τη ζωή του παιδιού τους.

Είναι ο Νίκος Φλέσσας, αστυνομικός της άμεσης δράσης. Μέσα στο περιπολικό και καθώς μετέφεραν το μόλις 35 ημερών βρέφος στο νοσοκομείο, η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει …η αντίδραση του αστυνομικού ήταν άμεση, πήρε το μωρό γρήγορα από την αγκαλιά της μαμάς του και του έκανε ΚΑΡΠΑ.

45 δευτερόλεπτα αργότερα το μωρό άρχισε να κλαίει και να δίνει σημάδια ζωής ξανά.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Όλα ξεκίνησαν το πρωί της Πέμπτης, το μωράκι ήταν σπίτι με τους γονείς του, όταν ξαφνικά έδειξε να μην έχει επαφή με το περιβάλλον, αμέσως η μητέρα του παιδιού κάλεσε το ΕΚΑΒ και την άμεση δράση, μέσα σε 2 λεπτά περιπολικό της περιοχής έφτασε στο σπίτι και ξεκίνησε την πορεία προς το νοσοκομείο.

Πέρα από την ηρωική αντίδραση του Νίκου, τόσο ο οδηγός του περιπολικού όσο και τα παιδιά της ομάδας ΔΙΑΣ κατάφεραν μέσα σε 10 λεπτά να μεταφέρουν το παιδί έγκαιρα στο Παίδων και να του σώσουν τη ζωή του.

Στο νοσοκομείο Παίδων οι ιατροί επιβεβαίωσαν ότι η ΚΑΡΠΑ που εφάρμοσε ο αστυνομικός στο βρέφος ήταν η κίνηση που του έσωσε την ζωή.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, βράβευσε τους δύο αστυνομικούς που συνέβαλαν στην διάσωση του παιδιού.

«ΑΝΤΙΚΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ»

Ο αστυνομικός που έσωσε τη ζωή του 35 ημερών βρέφους μίλησε στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» και περιέγραψε τα δραματικά λεπτά η καρδιά του μωρού είχε σταματήσει.

«Λάβαμε κλήση για περιστατικό για αιφνιδίως παθόν βρέφος, δεν γνωρίζαμε μέχρι τότε πού πηγαίναμε και μόλις φτάσαμε εκεί είδαμε τον παππού του μωρού που είχε κατέβει κάτω. Όταν επιβιβάστηκε το παιδί στο περιπολικό με την μαμά του, ζήτησα μετά από λίγα λεπτά να δω την εικόνα του παιδιού για να καταλάβω τι γίνεται», είπε αρχικά ο Νίκος Φλέσσας.

«Αντίκρισα ένα παιδάκι που σχεδόν είχε «φύγει». Ζήτησα από την μητέρα του, την Καλλιόπη, να τη βοηθήσω, της είπα «δώσε μου το παιδί να σε βοηθήσω», ήταν σαστισμένη και πίστευε ότι το παιδί είχε «φύγει» ή ότι «έφευγε» και το ήθελε στην αγκαλιά της. Εκείνη τη στιγμή αρνήθηκε μετά από λίγα δευτερόλεπτα όμως της ξαναζήτησα να τη βοηθήσω, της είπα «σε παρακαλώ άσε μου το παιδί μπορώ να σε βοηθήσω πιστεύω».

Και το πήρα το παιδί, με εμπιστεύθηκε, πήρα το παιδί στα πόδια μου. όπως φαίνεται στο βίντεο, καμία σχέση δεν είχε το παιδί όπως όταν το πήρα. Στο βίντεο πλέον έχει αρχίσει και ανακτά το χρώμα του, απλά είναι ζαλισμένο από την έλλειψη οξυγόνου. Άρχισα να κάνω βρεφική ΚΑΡΠΑ, είναι διαφορετική από αυτή που εφαρμόζεται στους ενήλικες, με προσεκτικές κινήσεις, άλλη τεχνική στο στέρνο του», συμπλήρωσε.




ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΣΩΖΟΥΝ ΖΩΕΣ

Για το από πού έχει γνώσεις πρώτων βοηθειών, ο κ. Φλέσσας απάντησε πως, «τυγχάνει να έχω παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια στο παρελθόν, με κάποια άλλα παιδιά από τους βατραχανθρώπους. Η δουλειά μας είναι να σώζουμε ανθρώπους είτε να ασκούμε νόμιμη βία είτε με το να προβαίνουμε σε ενέργειες πρώτης βοήθειας».

Ο αστυνομικός έπειτα εξήγησε γιατί τράβηξε το βίντεο, τονίζοντας πως δεν το έκανε για αυτοπροβολή.

«Το βίντεο τραβήχτηκε για τον εξής λόγο, γιατί δεν μου αρέσει η αυτοπροβολή. Η Καλλιόπη, η μάνα του παιδιού, είχε σαστίσει τόσο πολύ, που είχε μείνει πίσω και ενώ ο μικρός είχε αρχίσει να επανέρχεται, δεν πίστευε ότι ζει. Της λέω «κοίταξε τον» και δεν τον κοίταζε γιατί δεν ήξερε τι θα αντικρίσει. Και τράβηξα το βίντεο και της λέω «να κοίτα τα ματάκια του, ξύπνησε». Πρώτα είδε το βίντεο και μετά άρχισε να πιστεύει ότι το μωρό ζει», διευκρίνισε ο Νίκος Φλέσσας.

«Κοίτα πώς βγήκε έξω…»: Έπαθε σοκ η Δέσποινα Βανδή μόλις είδε τι φορούσε η κόρη της, της έκανε παρατήρηση μπροστά σε όλους

0

Μια δεμένη σχέση μαμάς και κόρης έχουν η Δέσποινα Βανδή και η Μελίνα Νικολαΐδη, καθώς πάντα η τραγουδίστρια ήταν πολύ κοντά στην κόρη της. Πρόσφατα, μάλιστα, δημοσίευσαν βίντεο που τραγουδάνε μαζί.

Η ίδια βρέθηκε με την 20χρονη που τα τελευταία δύο χρόνια σπουδάζει στο Λονδίνο, και σχολίασε το… ελαφρύ ντύσιμό της παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες. Τη στιγμή μοιράστηκε με ένα βίντεο στο προφίλ της στο TikTok.

«Κοίτα, κοίτα πώς βγήκε έξω… Παιδί μου! Θέλω να σου πω ότι έρχονται τα Χριστούγεννα και οι άνθρωποι φοράνε πανωφόρια!», ακούγεται να λέει η Δέσποινα Βανδή στη Μελίνα Νικολαΐδη, η οποία από τη μεριά της, την κοιτάζει, δεν απαντάει και της δίνει ένα φιλί.

«Όταν είσαι 20 χρονών και δεν υπολογίζεις τις εποχές!», σχολίασε η Δέσποινα Βανδή στη λεζάντα του βίντεο.

Δείτε το βίντεο:

@desp1navandiofficial

Οταν εισαι 20 χρονων και δεν υπολογιζεις τις εποχες! @melina

♬ πρωτότυπος ήχος – Despina Vandi Official

«Κοίτα να δεις. Εγώ με την βία, δεν το ‘χω. Δεν το είχα ρε παιδί μου ποτέ»

0

15 Ιουνίου του 2017 ο Ζακ Κωστόπουλος είχε κάνει αυτή την ανάρτηση:

Κοίτα να δεις. Εγώ με την βία, δεν το ‘χω. Δεν το είχα ρε παιδί μου ποτέ. Στην θέα της και μόνο τα χάνω. Ούτε ξύλο σε ταινία δεν μπορώ να δω, κλείνω τα μάτια. Πες με κότα, στερεοτυπική αδερφή, ο,τι τέλος πάντων θες.

Αλλά έτσι είμαι, δεν το ‘χω. Παρ’ ότι έχω έρθει αντιμέτωπος με αυτή πολλές φορές στην ζωή μου και ακόμα και αν έχω χεστεί – στην κυριολεξία – πάνω μου, είμαι ακόμα εδώ, ακόμα εγώ, και ακόμα αρνούμαι να γίνω σαν κι αυτούς που με καταπιέζουν.

Όσες και όσοι θέλετε βία απέναντι στην βία, είστε και απένταντι σε εμένα. Εγώ στην βία απαντάω με λόγια, με πράξεις που δεν την αναπαράγουν, με αντίσταη και πάνω απ’ όλα με χιούμορ και αγάπη.

Και ξέρεις κάτι; Το ότι έχω δεχτεί τόση βία και αρνούμαι να της επιτρέψω να με κάνει να μοιάσω με το τέρας, δεν με κάνει δειλό, ανύμπορο ή μη επαναστάτη. Με κάνει δυνατότερο απ’ τον καθένα που νομίζει ότι η δύναμη βρίσκεται στους μυς.

Γιατί όχι απλά αρνούμαι να την αναπάγω, αρνούμαι και την αφήσω να με κλείσει στο καβούκι μου (όσο και αν πολλές φορές το θέλω).

Γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι η μόνη απάντηση στο μίσος είναι η αγάπη.

Και μέχρι τώρα, σε προσωπικό τουλάχιστον επίπεδο, νικάει.

#MakeLoveNotWar



«Κοινωνικό Μέρισμα» Χριστουγέννων: Ποιοι θα πάρουν 900 ευρώ

0

Ετοιμάζεται ο «μποναμάς» της Κυβέρνησης!

Σε κάποιες κατηγορίες πολιτών θα δοθούν τα Χριστούγεννα έως 900 ευρώ, ενώ σε κάποιους άλλους θα δοθούν 500 ευρώ.

Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ έχει ήδη ανακοινώσει διπλό ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα στους δικαιούχους στο τέλος του χρόνου.

Στην ουσία πρόκειται για επανάληψη του ίδιου περσινού μέτρου όπου πάλι η κυβέρνηση είχε μοιράσει διπλό ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα στους δικαιούχους.

Όλοι οι σημερινοί δικαιούχοι του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, π. ΚΕΑ, θα λάβουν στις 30 Δεκεμβρίου το διπλό ποσό του επιδόματος. Ειδικότερα, το διπλό ποσό του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος θα δοθεί σε περίπου 215.000 δικαιούχους που λαμβάνουν σήμερα το εν λόγω επίδομα.

Οι δικαιούχοι δεν θα χρειαστεί να κάνουν τίποτα και θα λάβουν μέσω του λογαριασμού τους αυξημένο ποσό του επιδόματος.

Η καταβολή – σύμφωνα με τις ανακοινώσεις- θα γίνει έως τις 30 Δεκεμβρίου -και όπως γίνεται κάθε μήνα με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, δηλαδή μισό ποσό προπληρωμένη κάρτα και μισό μετρητά. Κάποιος δηλαδή που παίρνει σήμερα 200 ευρώ θα πάρει 400 ευρώ ενώ αν κάποιος παίρνει 300 ευρώ θα πάρει 600.

Υπενθυμίζουμε ότι το ποσό ορίζεται ως εξής:

  • Για κάθε μονοπρόσωπο νοικοκυριό: 200 ευρώ.
  • Για κάθε επιπλέον ενήλικο μέλος του νοικοκυριού: προσαύξηση του εγγυημένου ποσού κατά 100 ευρώ.
  • Για κάθε ανήλικο μέλος του νοικοκυριού: προσαύξηση του εγγυημένου ποσού κατά 50 ευρώ.

Έτσι για παράδειγμα:

-Νοικοκυριό με 2 ενήλικα μέλη και ένα ανήλικο μέλος λαμβάνει συνολικό ποσό ενίσχυσης 350 ευρώ. Με την καταβολή του Δεκεμβρίου θα λάβει 700 ευρώ.

-Νοικοκυριό με 2 ενήλικα μέλη και δυο ανήλικα μέλη λαμβάνει συνολικό ποσό ενίσχυσης 400 ευρώ. Με την καταβολή του Δεκεμβρίου θα λάβει 800 ευρώ.

Ως ανώτατο όριο του εγγυημένου ποσού ορίζονται τα 900 ευρώ μηνιαίως, ανεξαρτήτως της σύνθεσης του νοικοκυριού. Αρα με την καταβολή του Δεκεμβρίου οι δικαιούχοι θα λάβουν επιπλέον 900 ευρώ!

«Κοινωνικό Μέρισμα» 2021: Έκτακτο Χριστουγεννιάτικο επίδομα σε 215.000 δικαιούχους – Το μοναδικό κριτήριο

0

Διπλό ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα στους δικαιούχους στο τέλος του χρόνου ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ. Στην ουσία πρόκειται για επανάληψη του ίδιου περσινού μέτρου όπου πάλι η κυβέρνηση είχε μοιράσει διπλό ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα στους δικαιούχους.

Όλοι οι σημερινοί δικαιούχοι του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, π. ΚΕΑ, θα λάβουν στις 30 Δεκεμβρίου το διπλό ποσό του επιδόματος σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ειδικότερα το διπλό ποσό του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος θα δοθεί σε περίπου 215.000 δικαιούχους που λαμβάνουν σήμερα το εν λόγω επίδομα.

Οι δικαιούχοι του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, π. ΚΕΑ δεν θα χρειαστεί να κάνουν τίποτα και θα λάβουν μέσω του λογαριασμού τους αυξημένο ποσό του επιδόματος. Η καταβολή θα γίνει όπως γίνεται κάθε μήνα με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δηλαδή μισό ποσό προπληρωμένη κάρτα και μισό μετρητά.

Έτσι σύμφωνα με τις ανακοινώσεις στις 30 Δεκεμβρίου κάποιος που παίρνει σήμερα 200 ευρώ θα πάρει 400 ευρώ ενώ αν κάποιος παίρνει 300 ευρώ θα πάρει 600.

Σε περίπτωση που το συνολικό καταβαλλόμενο ποσό είναι ίσο με ή υπερβαίνει τα 100 ευρώ ανά μήνα, ποσοστό 50% δαπανάται αποκλειστικά μέσω χρήσης προπληρωμένης τραπεζικής κάρτας του δικαιούχου, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς κανένα περιορισμό για οποιαδήποτε αγορά, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών αγορών ή πληρωμή.

Δεν υπάρχει δυνατότητα ανάληψης μετρητών από την προπληρωμένη τραπεζική κάρτα. Για το υπόλοιπο 50% υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης μετρητών, μέσω τραπεζικού καταστήματος του πιστωτικού ιδρύματος που ο δικαιούχος τηρεί λογαριασμό ή/και μέσω χρεωστικής κάρτας, από Αυτόματες Ταμειολογιστικές Μηχανές (ΑΤΜ) των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Συγκεκριμένα, η έκτακτη αυτή οικονομική ενίσχυση αφορούσε πέρσι 482.335 ευάλωτους πολίτες οι οποίοι εντάσσονταν σε 256.562 νοικοκυριά. Υπενθυμίζουμε ότι το εγγυημένο ποσό ορίζεται ως εξής:

  • Για κάθε μονοπρόσωπο νοικοκυριό: 200 ευρώ.
  • Για κάθε επιπλέον ενήλικο μέλος του νοικοκυριού: προσαύξηση του εγγυημένου ποσού κατά 100 ευρώ.
  • Για κάθε ανήλικο μέλος του νοικοκυριού: προσαύξηση του εγγυημένου ποσού κατά 50 ευρώ.

Πηγή: dikaiologitika.gr, ethnos.gr

«Κοινωνία Ώρα Mega»: Ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος και η Ανθή Βούλγαρη έκαναν φινάλε για τη φετινή σεζόν

0

Φινάλε κάνουν σήμερα Παρασκευή 8 Ιουλίου οι περισσότερες ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης. Λίγο πριν τις 8:00, ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος και η Ανθή Βούλγαρη αποχαιρέτησαν το τηλεοπτικό κοινό της εκπομπής «Κοινωνία Ώρα Mega».

Μετά από μια άκρως επιτυχημένη σεζόν, το πρωινό δίδυμο του Mega σταματάει για λίγες εβδομάδες διακοπών και ανανεώνει το ραντεβού του με τους τηλεθεατές για τις 22 Αυγούστου.

«Εμείς από αύριο το πρωί δεν θα είμαστε εδώ, θα κάνουμε λίγες μέρες διακοπών. Προβλέπεται 22 Αυγούστου να ξεκινήσουμε. Η ενημέρωση στο Mega δεν σταματάει. Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε πάρα πολύ που φέτος περάσαμε μαζί αυτόν τον δύσκολο χειμώνα» ανέφερε ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος.

«Ήταν μια δύσκολη χρονιά φέτος και σας ευχαριστούμε που ήσασταν κοντά μας. Και τα δύσκολα και τα εύκολα μαζί ξέρουμε να τα περνάμε όλα. Θα είμαστε μαζί με τον Ιορδάνη και του χρόνου. Ευχαριστούμε πολύ τη διοίκηση του σταθμού» ανέφερε με τη σειρά της η Ανθή Βούλγαρη.

«Κοιμόμουν σε ένα παλιό ρούχο στο πάτωμα και για φαγητό μου πετούσαν ένα κομμάτι ψωμί»

0

Η ζωή ορισμένες φορές δεν είναι δίκαια σε όλους μας. Μια από τις πιο ταλαιπωρημενες γυναίκες είναι και η Ανδριάνα Μάρκου.

Αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία της.

Ένας υπέροχος άνθρωπος στον οποίο η ζωή αλλά και οι ίδιοι οι γονείς του, έδειξαν από την πιο τρυφερή ηλικία το πιο σκληρό τους πρόσωπο. Η ιστορία αυτής της γυναικάς είναι συνταραχτική και η στάση της δείχνει σε όλους μας το πόσο στιβαρός χαρακτήρας είναι.

Η κυρία Ανδριάνα Μάρκου είπε:

«Γεννήθηκα στις 4/1/1926 στον Μαραθόβουνο(κατεχόμενο χωριό της Μεσαορίας) και σήμερα ζω στο Κίτι της επαρχίας Λάρνακας. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν κάτι περισσότερο από εφιαλτικά.
Η μητέρα μου ήταν η πιο πλούσια στο χωριό αλλά αγάπησε έναν πολύ φτωχό νέο και επειδή οι γονείς της δεν τον ήθελαν, την έκλεψε. Θεώρησαν μεγάλη προσβολή αυτό που έκανε η κόρη τους και την αποκλήρωσαν. Δεν δέχτηκαν να μας δουν ποτέ στη ζωή τους, ούτε να μας βοηθήσουν.

Όταν η μητέρα μου γέννησε το τρίτο της παιδί, ο πατέρας μου αποφάσισε να πάει στην Αυστραλία. Οι γονείς της όταν το έμαθαν, βρήκαν τον πατέρα μου και του είπαν: «Θα σου δώσουμε εμείς τα χρήματα για να πας στην Αυστραλία αλλά με τον όρο να μην γυρίσεις ποτέ ξανά πίσω». Ήμουν δυο ετών τότε. Ποτέ δεν έστειλε ένα γράμμα ή χρήματα. Δεν μάθαμε ποτέ αν έκανε άλλα παιδιά, άλλη οικογένεια.

Πεινούσαμε και η μάνα μου αποφάσισε να στείλει την μεγάλη μου αδελφή (ήταν 7 ετών τότε) στην Λεμεσό ώστε να εργαστεί ως υπηρέτρια σε ένα παντρεμένο ζευγάρι. Εμένα με έστειλε στον παππού μου (πατέρα του πατέρα μου) και την μικρή μας αδελφή την πήρε μαζί της. Πήγαν στην Αμμόχωστο γιατί εκεί θα έβρισκε εύκολα δουλειά.

 Τα καλά φτωχικά χρόνια της ζωής της

Κοντά στον παππού μου ζούσα καλά, φτωχικά αλλά καλά. Όταν έγινα 5 ετών, η γιαγιά μου αρρώστησε και ο παππούς μου δεν μπορούσε να φροντίζει και τις δυο, είχε όμως ήδη μεγαλώσει και δυσκολευόταν αρκετά.

Κάποια στιγμή η μητέρα μου επικοινώνησε μαζί του και του ζήτησε να με πάρει στην Αμμόχωστο για να με δει. Ο παππούς με πήρε και η μάνα μου του είπε πως αποφάσισε να με δώσει σε μια οικογένεια στη Λεμεσό. Εκείνος δεν ήθελε αλλά η μάνα μου επέμενε. Έτσι, πήγα στη Λεμεσό.

Δυστυχώς όμως, αυτοί οι άνθρωποι δεν μου φέρονταν καλά, μου πετούσαν ένα κομμάτι ψωμί να φάω και δεν με άφηναν να καθίσω στο τραπέζι μαζί τους αλλά έξω στην αυλή. Κοιμόμουν στο πάτωμα, πάνω σε ένα κομμάτι ρούχο. Μου φώναζαν επειδή δεν έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού. Ήμουν όμως 5 χρονών και δεν μπορούσα να καθαρίζω ολόκληρο το σπίτι. Εκεί πέρασα τα χειρότερα χρόνια της ζωής μου…

Όταν έγινα 7 ετών, άρχισα να κάνω λίγη παρέα με τις υπηρέτριες των διπλανών σπιτιών. Κάθε μέρα μου έλεγαν: «Πρέπει να φύεις να γλυτώσεις. Να πάεις στην αστυνομία τζιαι να τους τα πεις ούλλα». Ένα πρωινό που έφυγαν όλοι από το σπίτι, το έσκασα…

Περπατούσα αρκετές ώρες και ρωτούσα τους περαστικούς να μου πουν που είναι το αστυνομικό τμήμα. Είπα με κάθε λεπτομέρεια στους αστυνομικούς τι περνούσα και τους ζήτησα να με στείλουν πίσω στον Μαραθόβουνο, στον παππού μου. Εκείνοι όμως, ήθελαν να με στείλουν στην μητέρα μου. Αφού την ενημέρωσαν, με έβαλαν μέσα σε ένα λεωφορείο και με έστειλαν στην Αμμόχωστο.

Όταν έφτασα, δεν ήταν εκεί η μητέρα μου και κάθισα σε μια γωνιά να την περιμένω. Λίγο πιο κάτω, καθόταν μόνο του ένα κοριτσάκι. Μετά από αρκετή ώρα, πήγα κοντά του και το ρώτησα ποιον περιμένει. Εκείνη μου απάντησε: «Καρτερώ την αλφή μου, την Ανδριάνα». Έβαλα τα κλάματα και την αγκάλιασα.

Της είπα: «Παναία μου! Εσού είσαι η αλφή μου».

Ο παππούς είχε μεγαλώσει πλέων

Έμεινα μόνο ένα βράδυ μαζί τους. Το πρωί η μητέρα μου με έστειλε στον παππού μου. Δυστυχώς όμως, ο παππούς μου μεγάλωσε και δεν μπορούσε. Ήταν διαφορετικά αυτή τη φορά…

Ο παππούς μου ζητιάνευε για να με μεγαλώσει. Έμεινα πολύ λίγο καιρό κοντά του, αναγκαστικά έπρεπε να πάω στην μητέρα μου.

moy petoysan ena kommati psomi kai koimomoyn sto patoma epano se ena palio roycho

Η ζωή με την μητέρα μου ήταν ακόμα πιο δύσκολη…

Κάθε μέρα πηγαίναμε μαζί της στην αποθήκη που δούλευε. Από το πρωί μέχρι να σχολάσει, την περιμέναμε έξω. Παίζαμε με την αδελφή μου αλλά και με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς. Μια εβδομάδα αργότερα, μια κυρία που περνούσε συχνά και μας έβλεπε, με πλησίασε και με ρώτησε γιατί ήμουν κάθε μέρα εκεί. Όταν της εξήγησα, με ρώτησε αν θέλω να πάω μαζί της και ζήτησε να δει τη μητέρα μου.
Είπε στην μητέρα μου πως ήθελε να με πάρει μαζί της, να μείνω στο σπίτι της. Εκείνη με έδωσε και μάλιστα με μεγάλη χαρά.

Μήνυμα ζωής:«Εκεί είδα αλλά και ένιωσα για πρώτη φορά τι θα πει πραγματική οικογένεια»

Ήταν δασκάλα και ο άντρας της ήταν φαρμακοποιός. Ζούσαν στην Λάρνακα και με φρόντιζαν σαν δικό τους παιδί. Με έβαζαν μάλιστα, να κοιμηθώ μαζί με το παιδάκι τους. Εκεί είδα αλλά και ένιωσα για πρώτη φορά τι θα πει πραγματική οικογένεια. Μακάρι να έμενα για πάντα αλλά δυστυχώς, μετά από 5 χρόνια, όταν απέκτησαν ακόμα ένα παιδάκι, έφυγα. Συνέβησαν πάρα πολλά και ήταν τότε που ξέσπασε ο παγκόσμιος πόλεμος, ήταν το 1940 και δεν θυμάμαι πως και γιατί έφυγα.

Πήγα πίσω στην μητέρα μου αλλά μετά από μερικές εβδομάδες, με έδωσε σε μια άλλη οικογένεια που είχαν ήδη δυο παιδιά. Θυμάμαι μάλιστα ότι ο άντρας εκείνης της κυρίας, που μετά την έλεγα θεία, ήταν κωμοδρόμος στο επάγγελμα.

Με είχαν καλά και ήθελα να μείνω κοντά τους αλλά όταν έγινα 14 ετών, η μητέρα μου ήρθε να με πάρει γιατί ήθελε να με παντρέψει. Είχε συμφωνήσει μαζί με τους γονείς του γαμπρού. Η θεια μου (η γυναίκα που έμενα σπίτι της) της έλεγε πως ήμουν πολύ μικρή και πως ήταν λάθος αλλά εκείνη επέμενε. Δεν ήθελα ούτε εγώ να παντρευτώ αλλά δεν τόλμησα ποτέ να της το πω.

Εκείνος ήταν 19 ετών και ήταν από την Καρπασία. Επειδή ήμουν πολύ μικρή, δεν δεχόταν ο ιερέας να με παντρέψει και η μητέρα μου έβγαλε ψεύτικο χαρτί ότι ήμουν 16 ετών. Τότε με πάντρεψαν.

Μήνυμα ζωής: Η γνωριμία με την αδερφή της

Με τον άντρα μου αποκτήσαμε 6 παιδιά, το πρώτο μου παιδί το γέννησα στα 16. Περάσαμε δύσκολα χρόνια, αν και ήταν αστυνομικός στο επάγγελμα, έπρεπε να δουλεύω για να μπορέσουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Τα πρώτα χρόνια μέναμε μαζί με την μάνα μου, την αδελφή μου και τον αρραβωνιαστικό της. Η μητέρα μου το ζήτησε και σκέφτηκα ότι πιθανόν να είχε μετανιώσει και να στεναχωριόταν που πέρασα τόσο χρόνια μακριά της και μάλιστα τόσο δύσκολα. Τότε ήταν που γνώρισα και την μεγαλύτερη αδελφή μου.

moy petoysan ena kommati psomi kai koimomoyn sto patoma epano se ena palio roycho 1

Σήμερα…

Με τα παιδιά μου, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μου, αισθάνομαι τόσο όμορφα και τόσο ήρεμα. Με αγαπούν όλοι τόσο πολύ και ποτέ δεν μου χαλάνε κανένα χατίρι. Μεγάλωσα με αξιοπρέπεια τα παιδιά μου και είμαι πολύ περήφανη, αυτά μου δίνουν δύναμη και γι΄αυτό είμαι ακόμα ζωντανή!

Καίγεται η ψυχή μου κάθε φορά που ακούω ότι χώρισε ένα ζευγάρι και ανάλαβε τα παιδιά τους το γραφείο ή τα άφησαν στους γονείς τους.

Σας παρακαλώ μην εγκαταλείπετε τα παιδιά σας, να σκέφτεστε πως πρώτα πρέπει να είναι αυτά καλά και μετά εσείς. Σας το λέει ένας άνθρωπος που τόσο πολύ έχει πληγωθεί και που ακόμα και τώρα, 92 χρόνια μετά, τα θυμάται έντονα και οι πληγές πονάνε ακόμα».

«Κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι με την πεθερά και τον σύντροφό μου. Ήξερα ότι είναι μαμάκιας αλλά αυτό δεν το περίμενα»

0

Μαμάκιας γιος πήρε μαζί τη μητέρα του σε εκδρομή που κανόνισε με τη σύντροφό του και εκείνη δεν μπορεί να πιστέψει ότι κοιμήθηκαν όλοι μαζί.

«Ανδρομέδα μου, κλείσαμε με το αγόρι μου να πάμε στην Αράχοβα για να ξεσκάσουμε από το σαββατοκύριακο και όχι μόνο δεν με ρώτησε – ενημέρωσε, αλλά έκλεισε τρίκλινο δωμάτιο (όλα ενωμένα τα κρεβάτια!!!!) και ήρθε και η μαμά του μαζί. Τη συμπαθώ πολύ την κυρία Ξένια και έχω συμβιβαστεί στο ότι είναι λίγο μαμάκιας, αλλά ξενέρωσα πολύ που δεν μπορώ να τον χαρώ όπως θα ήθελα. Εντάξει, μόνο τον γιο της έχει, αλλά ας έκλειναν οι δυο τους, δεν θα με ενοχλούσε. Και το χειρότερο ήταν ότι η μισή μου βαλίτσα δεν είχε καθόλου αθώα πράγματα μαζί, ντράπηκα μέχρι και να την ανοίξω μπροστά της. Κατά τα άλλα περάσαμε ήσυχες, οικογενειακές διακοπές εγώ, αυτός και η μάνα του. Είναι λόγος χωρισμού;».

Αγαπημένη μου Ζ., όχι φυσικά και δεν είναι λόγος χωρισμού, είναι όμως λόγος να κάνετε μία σοβαρή συζήτηση στο τι θέση έχει η μαμά του μέσα στη σχέση σας. Γιατί αυτό που συνέβη τώρα μπορεί να είναι αμελητέα ποσότητα σε αυτό που μπορεί να ακολουθήσει. Είναι ωραίο που περνάει χρόνο με τη μαμά του, που την αγαπάει και το δείχνει, αλλά καλό είναι να μπαίνουν κάποια όρια για να είναι υγιής και η δική σας σχέση.

Αυτό που στη θέση σου θα με ενοχλούσε περισσότερο είναι ότι δεν σε ενημέρωσε και ότι βρέθηκες προ εκπλήξεως της συμμετοχής της μητέρας του στο ταξίδι. Αναφορικά με όλα τα μη αθώα πράγματα θα σου πρότεινα να τα αφήσεις στη βαλίτσα και να του πεις ότι θα τα χρησιμοποιήσεις στο επόμενο ταξίδι που θα είστε αυστηρά οι 2 σας, να τον «ταρακουνήσεις» λιγάκι…

«Κοιμόμαστε σε κοτέτσια» – Καταγγελίες-σοκ από εργαζόμενους στη Μύκονο

Σαρωτικούς ελέγχους ξεκινά στις τουριστικές περιοχές η Επιθεώρηση Εργασίας μετά τις σοκαριστικές καταγγελίες εργαζομένων για τις συνθήκες στο εργασιακό τους περιβάλλον.

Τα παράπονα των εργαζομέων σχετίζονταν με τη διαμονή στο νησί των Ανέμων. Πλήθος γυναικών κατήγγειλαν ότι κοιμόντουσαν σε μικρά δωμάτια με μούχλα και κατσαρίδες, σε κοτέτσια και στάβλους. Μια νεαρή κοπέλα, μάλιστα, δήλωσε ότι κοιμόταν τρεις μήνες μέσα στο αυτοκίνητό της, καθώς της πρότειναν να μείνει σε σπηλιά με έπιπλα φαγωμένα από τα ποντίκια.

Η Επιθεώρηση Εργασίας ξεκινάει τους ελέγχους 

Μέσα στον Μάιο -και νωρίτερα από κάθε άλλη φορά- ξεκινούν φέτος στοχευμένοι εντατικοί έλεγχοι σε περιοχές υψηλής τουριστικής έντασης από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), ενόψει της έναρξης της τουριστικής περιόδου, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Οι έλεγχοι θα διενεργηθούν από την Υπηρεσία Ειδικών Επιθεωρητών Εργασίας με αξιοποίηση των ποσοτικών και ποιοτικών στοιχείων του Πληροφοριακού Συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» και ανεξάρτητα από τους τακτικούς ελέγχους που διενεργούν οι κατά τόπο αρμόδιες περιφερειακές υπηρεσίες του ΣΕΠΕ.

627269fec787c

Τον Μάιο θα ξεκινήσουν εντατικοί έλγχοι από το ΣΕΠΕ / INTIME 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, θα επικεντρωθούν σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ακόλουθες περιοχές:

1. Παράκτιες τουριστικές περιοχές της Περιφέρειας Αττικής.
2. Νησιά του Νότιου Αιγαίου, ιδιαίτερα Κυκλάδες και Δωδεκάνησα (Μήλος, Σίφνος, Σέριφος, Ίος, Σαντορίνη, Πάρος, Νάξος, Σύρος, Τήνος, Μύκονος, Ρόδος, Κως, Πάτμος, Λέρος).
3. Κρήτη (περιφερειακές ενότητες Ηρακλείου, Χανίων, Ρεθύμνου, Λασιθίου).
4. Νησιά Ιονίου (Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Κέρκυρα).
5. Παράκτιες τουριστικές περιοχές Πελοποννήσου, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Κεντρικής Μακεδονίας (Χαλκιδική, Πιερία) και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Στόχος των ελέγχων είναι η διασφάλιση της τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, ιδίως όσον αφορά στην αδήλωτη και υποδηλωμένη εργασία, την τήρηση των χρονικών ορίων εργασίας, θέματα αμοιβών, αδειών και λοιπών παροχών εργασίας, καθώς και ζητήματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία.

Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης τόνισε πως «η υγιής επιχειρηματικότητα και εκμετάλλευση των εργαζομένων δε συμβαδίζουν».

«Το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, μέσω του ΣΕΠΕ, δίνει έμφαση και προτεραιότητα στους ελέγχους τουριστικών επιχειρήσεων και ειδικά εκεί που υπάρχουν καταγγελίες για αθέμιτες πρακτικές. Ο τουρισμός μας είναι ένας δυναμικός κλάδος με μεγάλη προστιθέμενη αξία στην οικονομία μας. Γι’ αυτό τον λόγο, ο σεβασμός των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τουριστικό κλάδο έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία» πρόσθεσε.

«Κοιμηθείτε νωρίς, αύριο θα πάμε στο Μινιόν» – θυμάσαι τότε;

0

Θυμάμαι ότι περιμέναμε πως και πως να κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Τότε, δεν στολίζαμε νωρίς. Συνήθως 2-3 μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Όμως, πηγαίναμε για ψώνια στο κέντρο της Αθήνας. Στο κλασικό Χριστουγεννιάτικο spot της πόλης, στο καταστόλιστο Μινιόν.

Θυμάμαι η μητέρα μου μας προλόγιζε την έξοδο αυτή λέγοντας: Κοιμηθείτε νωρίς. Αύριο στις 9 θα πάμε στην Αθήνα. Μπαίναμε με την αδελφή μου κάτω από τα παπλώματα χωρίς δεύτερη κουβέντα.Από τον ενθουσιασμό ο ύπνος μας έπαιρνε μετά τα μεσάνυχτα. Μέχρι να κοιμηθούμε τιτιβίζαμε ασταμάτητα. Τι θα ψωνίσουμε, τι θα φάμε στο ρεστοράν του τελευταίου ορόφου, ποιον φουσκωτό Άι Βασίλη θα διαλέγαμε. Κάθε Χριστούγεννα αγόραζα Άι-Βασίλη φουσκωτό, ο οποίος δεν προλάβαινε ποτέ να φτάσει στο σπίτι σώος, τον είχα τρυπήσει στην διαδρομή.

Η πολυπόθητη μέρα ξημέρωσε. Η μαμά ήταν ήδη έτοιμη όταν εμείς ξυπνήσαμε. Ταγιεράκι, γόβες και το παλτό έτοιμο ριγμένο στον καναπέ. Τότε, και ειδικά τις γιορτινές μέρες, οι κύριες ντύνονταν με τα καλά τους. Εμείς, φορέσαμε τα κοτλέ μας, κλασικά Levis παντελόνια, πουλόβερ και μπουφάν. Ούτε σκέψη για φόρμες, φούτερ και προχειρότητες. «Μη σας δω με τζιν, είναι γιορτές. Θα συναντήσουμε γνωστούς στην Αθήνα. Μη με κάνετε ρεζίλι» μας είχε πει η μάνα μας.

Πήραμε το λεωφορείο, πάντα πηγαίναμε με το λεωφορείο και γυρνάγαμε με ταξί, διότι όχι μόνο είχαμε τα ψώνια αλλά ήμασταν και κουρασμένες μετά από ώρες περπατήματος μέσα στην πολυκοσμία. Στην Αθήνα, τότε, ειδικά τις μέρες των εορτών, επικρατούσε το αδιαχώρητο. Μια Αθήνα που οι τωρινές γενιές δεν θα γνωρίσουν.

Το Μινιόν λαμποκοπούσε από μακριά. Χιλιάδες λαμπάκια λαμπύριζαν, αστέρια μικρά και μεγάλα κρεμασμένα στόλιζαν το εξωτερικό του κτιρίου. Για την εποχή εκείνη ήταν μοναδικό. Ένα πολυκατάστημα πρωτοποριακό, κλασσάτο, που ακόμα και σήμερα θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τις πολυεθνικές αλυσίδες. Κόσμος έμπαινε, έβγαινε, στέκονταν έξω από την είσοδο περιμένοντας κάποιους άλλους, σημείο συνάντησης μικρών και μεγάλων.

Μπήκαμε και ανεβήκαμε σε όλους τους ορόφους με τις κυλιόμενες σκάλες – σπάνιο πράγμα τότε οι κυλιόμενες. Τις είχαμε για παιχνίδι. Τόσο πολύ μας εντυπωσίαζαν. Όλοι οι όροφοι ήταν στολισμένοι με υψηλή αισθητική. Τότε δεν είχε κατακλυστεί η αγορά από κινέζικα και τα στολίδια ήταν ποιοτικά και πολύ επιτηδευμένα. Ξύλινα αλογάκια, κρυστάλινα κουδουνάκια, μπάλες που άμα τις άγγιζες γίνονταν θρύψαλα. Από τα ηχεία άκουγες Χριστουγεννιάτικους ύμνους, παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια όπως το «Αγία Νύχτα σε προσμένουν με χαρά οι Χριστιανοί…»

Τα ράφια ήταν τόσο τακτοποιημένα, παρόλο τον κόσμο, που έλεγες ότι με έναν μαγικό τρόπο τα ρούχα έμπαιναν στην σειρά τους από μόνα τους. Υπήρχαν πωλήτριες και πωλητές παντού. Εξυπηρετικοί, φιλικοί με χαμόγελο βοηθούσαν ακόμα και τον πιο δύστροπο πελάτη. Είχαν τόσο υπομονή με όλα και όλους, που τώρα που το σκέπτομαι αδυνατώ να κατανοήσω πως το έκαναν.

Αγοράσαμε ρούχα «καλά» έτσι χαρακτηρίζαμε τότε τα ρούχα των Χριστουγέννων, με αυτά θα πηγαίναμε εκκλησία. Η μητέρα μας πάνω στις γόβες της ακούραστη, χαμογελαστή προσπαθούσε να μας ευχαριστήσει. Θέλαμε γρήγορα γρήγορα να τελειώσουμε τα ψώνια για να πάμε στον όροφο που ήταν ο αληθινός Άι Βασίλης. Θα βγάζαμε φωτογραφίες μαζί του. Ακόμα τις έχω. Στις κυλιόμενες, το αδιαχώρητο. Παιδιά, άπειρα παιδιά κατευθύνονταν προς τον Άι Βασίλη. Όταν καταφέραμε να φτάσουμε, η ουρά ατελείωτη. Για μια φωτογραφία. Περιμέναμε πάνω από μια ώρα για να μας πάρει αγκαλιά και να φωτογραφηθούμε. Το ξέραμε όμως, κάθε χρόνο η ίδια αγαπημένη περιπέτεια.

Αποκαμωμένες από την κούραση ανεβήκαμε στο ρεστοράν. Φάγαμε, ήπιαμε αναψυκτικά, ανακατέψαμε λίγο τις χαρτοσακούλες με τα ψώνια για να θαυμάσουμε τις επιλογές μας. Βέβαια θα προτιμούσα να είχα πάρει ένα ζευγάρι καινούργια δερμάτινα αθλητικά παρά μπαλαρίνες για να φοράω στην εκκλησία και στις γιορτές, αλλά το consept δεν ήταν τα ψώνια αλλά η βόλτα στο Μινιόν. Αυτό με ξετρέλαινε. Αυτό το μοναδικό πολυκατάστημα, ήταν τότε εκατό χρόνια μπροστά. Μας θάμπωνε, έσπαγε την μονοτονία των μικρών μαγαζιών, ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Η αίγλη του και το παράστημά του με τους πολλούς ορόφους, τώρα που έχω επισκεφτεί πολλά πολυκαταστήματα εδώ και στο εξωτερικό, εξακολουθεί να έχει κυρίαρχη θέση στο μυαλό μου. Για την δίκη του εποχή θα μπορούσα να το παρομοιάσω σαν ένα μικρότερο Harrods.

Πολλοί δάκρυσαν όταν άκουσαν τα νέα. «Εμπρησμός. Το Μινιόν κάηκε «. Έτσι τελείωσε μια εποχή. Με την ολοσχερή καταστροφή του. Όμως, μέσα στις καρδιές όλων εμάς που ξέρουμε, που ανεβοκατεβήκαμε τις κυλιόμενες σκάλες του, έχει γράψει μέσα μας μια για πάντα.

Μινιόν σήμαινε Χριστούγεννα.

* Η φωτογραφία είναι της Κλεοπάτρας Ζαρμπή

[themamagers]