«Δε θα είχα αλλού τόσο μεγάλο μισθό», λέει
Ο Premraj Das από την Ινδία έχει κάνει σπίτι τον εργασιακό του χώρο. Μόνο που η δουλειά του είναι ο καθαρισμός μιας δημόσιας τουαλέτας στο Δελχί κι έτσι αυτός ο χώρος είναι που έχει γίνει σπίτι του…
Ο 40χρονος προετοιμάζει τα γεύματά του, τρώει και κοιμάται στο χώρο της τουαλέτας εργαζόμενος ως φύλακας της τουαλέτας, για μισθό περίπου 100 ευρώ το μήνα.
Όμως ο Das, πατέρας τριών παιδιών, ο οποίος μετακόμισε στο Δελχί αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, δεν «κλαίγεται». Πολλοί θα παραπονούνταν για τη φύση της δουλειάς αλλά ο άνδρας αυτός έχει το πιο απρόσμενο παράπονο: Για το μόνο που λυπάται, όπως λέει, είναι που πρέπει στις 9 το βράδυ να κλείνει την πόρτα της τουαλέτας, περνώντας στη συνέχεια μοναχικά τη νύχτα.
Ο 40χρονος προσελήφθη όταν οι αρχές του Δελχί αποφάσισαν πως ήταν απαραίτητη η φύλαξη των δημόσιων τουαλετών, ύστερα από σειρά ληστειών, αλλά και η καθαριότητά τους.
Ως φύλακας ο Das περνά την ημέρα του μέσα στην τουαλέτα του, όπου μαγειρεύει και τρώει και το φαγητό του. «Δεν νιώθω άβολα που ζω μέσα στην τουαλέτα, μου έγινε συνήθεια και είναι πλέον το σπίτι μου. Νιώθω θλίψη μόνο όταν κλείνω την πόρτα στις 9 το βράδυ και μένω μόνος μου όλη τη νύχτα, χωρίς να έχω κανέναν να μιλήσω…», λέει στη Daily Mail.
Ο άνδρας κατάγεται από τα βορειοανατολικά της χώρας και εργαζόταν στο παρελθόν ως εργάτης στο Πούντζαμπ, σε μια τοπική αγορά στο Αλαχαμπάντ αλλά και σε φάρμα στο χωριό του.
Ωστόσο πριν από τριάμισι χρόνια μετακόμισε στο Δελχί αναζητώντας μια καλύτερη ζωή για τον ίδιο και την οικογένειά του. Παρά το ότι η δουλειά του θεωρείται κάπως «στιγματισμένη», ο ίδιος δηλώνει πως δεν νιώθει καμία ντροπή με αυτό που κάνει και πως με τον μισθό του καταφέρνει να στηρίζει την οικογένειά του.
Επίσης απολαμβάνει, όπως λέει, την ευκαιρία να γνωρίζει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε μέρα. «Είναι μια βρώμικη δουλειά αλλά είναι τακτική και εξασφαλίζω ένα μηνιαίο εισόδημα. Δεν θα είχα πουθενά αλλού μόνιμη δουλειά με τόσο μεγάλο μισθό», εξηγεί και προσθέτει: «Θα δουλέψω εδώ όσο περισσότερο μπορώ γιατί δεν έχω πολλές επιλογές. Όλοι ονειρεύονται μια πολυτελή ζωή αλλά πόσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να τη ζήσουν;»
Η βάρδιά του αρχίζει στις 6 κάθε πρωί και αντί να μένει κάπου και να πηγαινοέρχεται στην τουαλέτα του για τη δουλειά του προτίμησε να μένει εκεί ώστε να γλιτώσει και τα λεφτά του ενοικίου- που θα έφταναν το μισό του μισθού του.
«Όταν η τουαλέτα κλείνει το βράδυ, μαγειρεύω, τρώω, καθαρίζω και κοιμάμαι», περιγράφει ο ίδιος την καθημερινότητά του.
«Οι άνθρωποι κοιμούνται παντού και οπουδήποτε σε αυτή τη χώρα. Εγώ κοιμάμαι εδώ στην τουαλέτα, πού αλλού θα μπορούσα να κοιμάμαι με τα λεφτά που βγάζω;» διερωτάται.
Όταν δεν καθαρίζει την τουαλέτα, περνά το χρόνο του συζητώντας με τους ανθρώπους που τη χρησιμοποιούν, ενώ προσφέρει τσάι και φαγητό σε όποιον μπει στην τουαλέτα σε ώρα φαγητού! 
«Αυτή η δουλειά σημαίνει πως συναντώ ανθρώπους κάθε μέρα, συζητάμε, κι έτσι δεν νιώθω αηδία για τη δουλειά μου.
Μου αρέσει γιατί γνωρίζω ως και 400 ανθρώπους τη μέρα. Ο κόσμος με αγαπά, από τους αστυνομικούς έως τους δικηγόρους. Και γι’ αυτό κατάφερα να επιβιώσω εδώ τα τελευταία τρία χρόνια», καταλήγει.
Το «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο συγκαταλέγεται στις πιο διάσημες και φωτογενείς παραλίες της Ελλάδας τις οποίες σίγουρα αξίζει κάποιος να επισκεφθεί.
Ηρεμία, ειδυλλιακό σκηνικό και πολλά οικογενειακά καταλύματα. Ιδανικά σοκκάκια για βόλτες με τα παιδιά σας.
Γενέτειρα του Απόλλωνα, περήφανη για πολλά αρχαία μνημεία από τη χρυσή ελληνιστική εποχή. Ολόκληρο το νησί είναι ένα μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Οι επισκέπτες φθάνουν στο νησί με βάρκα από τη Μύκονο ωστόσο δεν είναι δυνατή η παραμονή τους εκεί. 
Το Cavo Tagoο είναι από τα πιο γνωστά ξενοδοχεία του νησιού που βρίσκεται κοντά στην Χώρα και είναι χτισμένο στην κορυφή ενός εγκαταλειμμένου λατομείου.
Η Ρόμπολα που παράγεται αποκλειστικά στην Κεφαλλονιά θεωρείται το κατ’ εξοχήν επώνυμο εξαγώγιμο προϊόν του νησιού που είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ιστορία και τον πολιτισμό του.
Το Κάτω Κουφονήσι παραμένει ακατοίκητο ενώ το Άνω έχει 366 άτομα πληθυσμό που ζουν κυρίως από την αλιεία. Θεωρείται ιδανικός προορισμός για χαλάρωση και στιγμές ηρεμίας.
Το βορειότερο νησί των Κυκλάδων λέγεται πως διαθέτει υπέροχους δρόμους, ιδανικούς για τους λάτρεις της πεζοπορίας.
Κονταροχτυπιέται με τη Σαντορίνη όμως κερδίζει στα σημεία. Γραφικά λιμανάκια και σπίτια, ταβέρνες, κομψές μπουτίκ και δεκάδες μικροσκοπικές παραλίες που είναι προσβάσιμες μόνο με σκάφος. Τι άλλο θέλει ένα ζευγάρι για να ζήσει τον έρωτά του;
Ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κρήτη, ένας επίγειος παράδεισος που σε καλεί να τον ανακαλύψεις. Ιδανική για στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης και για παραδοσιακούς τύπους. 
