Οι συμμαθητές της κόρης μου την κορόιδευαν όταν έδειχνε το διαμέρισμα στο οποίο ζούσε!

Μετά από αυτό αποφάσισα να τους κάνω να θέλουν τα θέλω τους πίσω!  Ως  ετών ανύπαντρη μητέρα, μεταμόρφωσα το άθλιο διαμέρισμά μας πέρα από κάθε αναγνώριση και γύρισα τα κεφάλια όλων!  Δείτε τα τελικά αποτελέσματα σε αυτό το άρθρο! 

Οι σημερινές ηρωίδες έγιναν μια 50χρονη γυναίκα και η κόρη της που σπουδάζει στο λύκειο. Λόγω των διδάκτρων και της έλλειψης οικονομικών δυνατοτήτων, η οικογένεια δεν είχε άλλη επιλογή από το να μετακομίσει σε ένα τόσο άθλιο μέρος. Δεν είχε ανακαινιστεί για χρόνια, γεγονός που άφηνε πολλά περιθώρια για να το ανακαινίσουν.

Γι’ αυτό δεν τους πήρε πολύ χρόνο για να αποφασίσουν μια ριζική ανακαίνιση. Το εμβαδόν του διαμερίσματος ήταν 80 τετραγωνικά μέτρα και οι εργασίες ανακαίνισης υπόσχονταν να είναι μάλλον απαιτητικές και περίπλοκες. Ωστόσο, τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει το μυαλό της μητέρας.

Επέλεξαν αγγλική ταπετσαρία με διάφορα μοτίβα για τους τοίχους στην είσοδο. Η επόμενη εργασία ήταν η τοποθέτηση των πλακιδίων πορσελάνης με διακοσμητικά στο πάτωμα. Υπάρχει ένας αντικέ καθρέφτης αντίκα στα δεξιά της εισόδου, καθώς και ένα ανοιχτό σύστημα αποθήκευσης και ένας μικρός ξύλινος πάγκος απέναντί του.

Για το χώρο του καθιστικού επιλέχθηκε για το δάπεδο μηχανικό ξύλο. Αποφασίστηκε να βαφτούν οι τοίχοι με ανοιχτόχρωμο χρώμα, το οποίο έκανε τον χώρο οπτικά μεγαλύτερο. Υπάρχει μια γυάλινη προθήκη στα δεξιά της εισόδου όπου τοποθετήθηκε η συλλογή γυαλιού και πορσελάνης του ιδιοκτήτη.

Στο κέντρο τοποθετήθηκε ένας πολυτελής καναπές. Μια τραπεζαρία βρίσκεται κοντά στο παράθυρο.

Τώρα, είναι η σειρά της κουζίνας όπου οι τοίχοι είναι βαμμένοι σε ανοιχτό γκρι χρώμα και το δάπεδο είχε τα ίδια πλακάκια πορσελάνης που χρησιμοποιήθηκαν και στο διάδρομο. Ο ιδιοκτήτης ήθελε ο νεροχύτης να τοποθετηθεί κοντά στο παράθυρο. Το δωμάτιο διαθέτει επίσης ένα μικροσκοπικό τραπεζάκι του καφέ και δύο καρέκλες.

Στην κρεβατοκάμαρα του ιδιοκτήτη έγινε μια κόγχη όπου βρισκόταν ο χώρος ύπνου. Το δωμάτιο διαθέτει εντοιχισμένες ντουλάπες με μικρά ράφια καθώς και κομοδίνα. Ένα ωραίο κομοδίνο εμφανίστηκε στα αριστερά του παραθύρου.

Όσον αφορά το δωμάτιο της κόρης, εδώ οργανώθηκε ένα καμαρίνι το οποίο δεν καλύφθηκε με προσόψεις, αλλά με υφάσματα. Διαθέτει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για ένα τυπικό κορίτσι.

Το μπάνιο και η τουαλέτα συνδυάστηκαν. Χρησιμοποιήθηκαν πλακάκια που μοιάζουν με πέτρα για το δάπεδο και τετράγωνα μπεζ πλακάκια για τους τοίχους. Εδώ εγκαταστάθηκαν ένα πλυντήριο ρούχων και ένα βοηθητικό τμήμα.

Η ιστορία της Παυλίνας – «Ερωτεύτηκα πολύ δυνατά έναν παντρεμένο με δύο παιδιά»

Είμαι χωρισμένη με ένα παιδί 12 ετών. Από τότε που χώρισα με τον πατέρα του, δεν έφτιαξα ξανά τη ζωή μου, για χάρη του παιδιού.

Έκανα όμως πολλές σχέσεις με παντρεμένους για να μην δεσμεύομαι. Δεν τους ερωτευόμουν ούτε ήθελα να διαλύσω τα σπίτια τους. Το έκανα για να εξασφαλίσω ότι δεν θα σοβάρευε η σχέση μας και δεν θα ζητούσαν να μπουν στο σπίτι με το παιδί.

Όμως την πάτησα κι εγώ. Ερωτεύτηκα πολύ δυνατά έναν παντρεμένο με δύο παιδιά. Ήταν σε διάσταση, δεν είχαν βάλει μπρος για διαζύγιο. Πέρασα δύο υπέροχα χρόνια μαζί του και πρώτη φορά όποτε μου ανέφερε τη γυναίκα του, ζήλευα. Προσπάθησα να το κόψω αλλά δεν τα κατάφερα, ήταν πάνω από μένα.

«Ήθελα τόσο πολύ να πάω στην κηδεία να τον αποχαιρετήσω αλλά δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα»
Μια μέρα δεν απαντούσε στις κλήσεις μου. Με έπιασε πανικός. Νόμιζα πως με απέφευγε και ήθελε να χωρίσουμε. Όταν όμως πέρασαν οι ώρες και δεν τον έβλεπα ενεργό στο fb άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Πήρα τηλέφωνο την αδερφή του που γνώριζε για εμάς και μου είπε πως πέθανε απο ανακοπή. Σωριάστηκα. Γκρεμίστηκε ο κόσμος μου. Ηθελα τόσο πολύ να πάω στην κηδεία να τον αποχαιρετήσω αλλά δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα. Έτσι επέλεξα να θρηνήσω μόνη μου.

Μία εβδομάδα μετά με κάλεσε ένας συμβολαιογράφος να μου πει πως με είχε συμπεριλάβει στη διαθήκη του. Έκλεισα ραντεβού και φαντάστηκα πως θα μου άφηνε κάποιο αμάξι ή ακίνητο διότι είχε πολλά χρήματα. Δεν ήμουν μαζί του γι αυτά αλλά σίγουρα αυτό που ακολούθησε δεν το φανταζόμουν.

«Κυρία Περδικάρη, έχετε κληρονομήσει 45 σπάνια καναρίνια» μου είπε με στόμφο ο συμβολαιογράφος.

Λέω δεν μπορεί κάποιος μου κάνει πλάκα.

«Και τί άλλο;» τον ρωτάω.

«Αυτό» μου απαντά και από μέσα του σχεδόν πέθαινε στα γέλια.

Να τα κάνω τί τα 45 καναρίνια; Να τα βάλω να κελαηδάνε «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου»;

Και τί θα πω στην εφορία, ότι κάνω αποποίηση κληρονομιάς σε 45 καναρίνια;

«Ένιωσα προδομένη και ότι ήθελε στο τέλος να με ξεφτιλίσει»
Ένιωσα προδομένη και ότι ήθελε στο τέλος να με ξεφτιλίσει αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί.

Τα τελευταία δύο χρονια της ζωής του εγώ τον άκουγα εγώ του στεκομουν.

Η γυναίκα του τον είχε γραμμένο και τηw άφησε σπίτι και αμάξι και εγώ που του στάθηκα, πήρα κυριολεκτικά τον π#λο!

Παυλίνα

Πηγή: singleparent.gr

Μια γυναίκα περιγράφει από τη δική της πλευρά το ρόλο της. Είναι η γυναίκα που κατηγόρησαν ότι διαλύει μια οικογένεια, ότι χωρίζει ένα ζευγάρι, το τρίτο πρόσωπο.

“Καλησπέρα στη σελίδα σας και στους αναγνώστες. Δεν θέλω να σας πω το όνομά μου θέλω να σας πω ότι πολλές φορές οι άνθρωποι κρίνουμε χωρίς να ξέρουμε. Έχουμε εύκολες τις ταμπέλες αλλά δεν γνωρίζουμε τί πραγματικά ισχύει και μπορεί να μην μάθουμε ποτέ.

Στα τόσα χρόνια έχω ακούσει πολλά. «Η γκόμενα» «Το τρίτο πρόσωπο» «Η π@τάνα που μπήκε στο ζευγάρι» «Η δεύτερη». Κανείς δεν ξέρει πόσο αγαπηθήκαμε με αυτόν τον άνθρωπο και πόσο συνεχίζω να του δείχνω την αγάπη μου και τώρα που δεν είναι στη ζωή.

Γνωριστήκαμε σε ένα διαδικτυακό φόρουμ πρίν 10 χρόνια. Μιλούσαμε για 6 μήνες εντελώς φιλικά ώσπου ανακαλύψαμε πως ήμασταν ο ένας για τον άλλον. Συναντηθήκαμε, βεβαιωθήκαμε και η σχέση μας ξεκίνησε. Η παράλληλη σχέση μας γιατί αυτός ήταν παντρεμένος με 4 παιδιά.

Βρέθηκαν πολλοί που με είπαν πόρνη που χωρίζω έναν άντρα με 4 παιδιά και το τόνιζαν σαν να είχε διαφορά αν το παιδί ήταν 1. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πως τα παιδιά σε αυτό δεν έχουν καμία σχέση και πως είναι άλλο να είσαι σύζυγος και άλλο γονιός. Το αντιμετώπισα πολύ μέσα στη μικρή μας ιστορία αλλά δεν με επηρέαζε. Είχα βρει τον άνθρωπο μου.

Ήμασταν μαζί 2 χρόνια. Τί να σας πρωτοπώ για αυτά τα 2 χρόνια. Ήταν τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τη χαρά και την ευτυχία που έζησα δίπλα του δεν την είχα ζήσει σε όλη μου τη ζωή. Σκοπεύαμε να μείνουμε μαζί και να κάνουμε δική μας οικογένεια. Ζήτησε διαζύγιο και φυσικά έπεσαν όλοι πάνω του”.

“Η γυναίκα του δεν του έδινε διαζύγιο“

Και συνεχίζει η γυναίκα “να σκεφτεί τα παιδιά του. Μα δεν εγκατέλειπε τα παιδιά του, δεν τα άφηνε στους 5 δρόμους. Κάθε μέρα θα τα έβλεπε, δεν θα τους έλειπε τίποτα. Αλλά η γυναίκα του και το σόι του τα έκαναν όλα δραματικά για να τον αναγκάσουν να μείνει. Και κατάφεραν το αντίθετο, τον ζόρισαν τόσο που μια μέρα μάζεψε τα πράγματα του και έφυγε.

Η γυναίκα του δεν του το έδινε το διαζύγιο στην αρχή αλλά με κάποιες διαπραγματεύσεις τα βρήκαν. Το δικαστήριο όρισε να δίνει ένα ποσό για τα παιδιά αλλά επειδή εγώ τα βρήκα λίγα, τον πίεσα να δίνει παραπάνω κάθε μήνα και θα βοηθούσα και εγώ. Τελικά έβαζε κάθε μήνα σχεδόν τα διπλά για διατροφή.

Ήμουν και εγώ παιδί χωρισμένων γονιών με έναν πατέρα που δεν έδωσε ποτέ δεκάρα για εμένα και ήξερα. Δεν ήθελα τα παιδιά του να στερηθούν τίποτα εξαιτίας μας. Κάθε μέρα τηλέφωνο στα παιδιά και κάθε δεύτερη μέρα βόλτα μαζί τους. Ήρθε και η στιγμή που τα γνώρισα και κοιμόντουσαν σπίτι μας. Τους έφτιαξα παιδικό δωμάτιο, αγόρασα 2 κουκέτες και παιχνίδια και διανυκτέρευαν.

Τα αγάπησα σαν δικά μου παιδιά, τα διάβαζα και τα φρόντιζα. Η οικογένειά του σταμάτησε να γκρινιάζει όταν είδε ότι ήταν συνεπής και ευτυχισμένος με την επιλογή του. Υπήρχαν εντάσεις ειδικά στην αρχή που με γνώρισε στα παιδιά αλλά με τον καιρό σταμάτησαν. Όλα φαινόντουσαν να μπαίνουν σε μια σειρά και αρχίσαμε δειλά να κανονίζουμε και τον γάμο μας. Ώσπου….

….μια μέρα έφυγε για δουλειά και δεν ξαναγύρισε. Τον πάτησε αυτοκίνητο. Με πήραν από το νοσοκομείο και μου είπαν να πάω. Έμεινε μια μέρα στην εντατική και «έφυγε» για πάντα. Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε, νοσηλεύτηκα για λίγο καιρό με κατάθλιψη. Δεν ήταν μόνο ο θάνατός του που μου πήρε τη ζωή από τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν και όλη η κακία των άλλων που έπεσε μαζεμένη πάνω μου”.

Η άλλη γυναίκα

“Άκουσα πάρα πολλά. Ότι εγώ έφταιγα που πέθανε. Ότι αν δεν ήμουν εγώ δεν θα μετακόμιζε και δεν θα του συνέβαιναν όλα αυτά. Ότι πλήρωσε τις αμαρτίες του που άφησε 4 παιδιά για μια άλλη. Αδιανόητα πράγματα. Ήταν που όταν γύρισα σπίτι μας από το νοσοκομείο έβλεπα τις κουκέτες των παιδιών αδειανές και κατέρρεα. Δεν περίμενα ότι θα μου έλειπαν τόσο πολύ τα παιδιά του.

Τον πρώτο χρόνο ήμουν κάθε μέρα στο νεκροταφείο. Με τη βοήθεια ειδικών σηκώθηκα ξανά. Με πολλές απώλειες βέβαια γιατί έχασα τη δουλειά μου, έχασα σχεδόν όλους μου τους φίλους και έπαιρνα φάρμακα για να ξεπεράσω το πρόβλημα υγείας μου. Πήγα και έμεινα στη μαμά μου και μετά από λίγο ξενοίκιασα το δικό μου σπίτι και βρήκα άλλο σε άλλη περιοχή. Να μην μου θυμίζει τίποτα. Όσο γινόταν.

Έχουν περάσει 6 χρόνια από τότε. Είμαι παντρεμένη και έχω 2 παιδιά. Τον άνθρωπο αυτό όμως δεν θα τον ξεχάσω ποτέ όσο ζω και φρόντισα να συνεχίσω να του δείχνω την αγάπη μου, μέσα από τα παιδιά του.

Ένα χρόνο μετά τον θάνατό του άρχισα να στέλνω λεφτά στο σπίτι του. Ανώνυμα χωρίς να ξέρουν ποιός είναι. Δεν μπορώ να πω περισσότερα πως και γιατί αλλά αυτό το κάνω κάθε μήνα μέχρι σήμερα.

Όχι για να εξιλεωθώ ούτε για να μου πουν μπράβο δεν το γνωρίζει και κανείς. Αλλά για να ξέρει πως όπου και αν βρίσκεται, εκτός από τη μητέρα των παιδιών του, υπάρχει και κάποιος άλλος που τα αγαπάει και θέλει να είναι καλά.

Μην κρίνετε τους ανθρώπους όσο και αν τους γνωρίζετε. Ίσως μια μέρα εκπλαγείτε από το πόσο καθόλου δεν τους ξέρετε. Ψευδώνυμο Όλγα”, καταλήγει η γυναίκα.