Έλαβα όλα σας τα γράμματα και τα χρήματα, για τα όποια σας ευχαριστώ θερμώς. Σας ευχαριστώ επίσης πού μου στείλατε τίς ευχές σας για την λαμπρή εορτή της Αναστάσεως του Χριστού και σας αντιχαιρετώ για την αγία Πεντηκοστή, ευχόμενος να είστε καλά σωματικώς και ψυχικώς.
Μου είναι ευχάριστο να πληροφορούμαι πώς έχετε καλή υγεία και ευτυχία και συνεχίζετε να ζείτε αρκετά καλά με τον σύζυγο σας. Εύχομαι ό Κύριος να σας ενισχύει, ώστε τίποτε να μην διαταράξει την ειρηνική ζωή μεταξύ σας. Να προσεύχεσθε γι’ αυτό κάθε μέρα.
Καταπολεμήστε τίς υποψίες κατά του συζύγου σας. Τέτοιοι λογισμοί, πού πολλές φορές είναι αβάσιμοι, το μόνο πού κάνουν είναι να καταστρέφουν την ειρήνη της ψυχής και να αναστατώνουν τον νου. Να πολεμήσετε επίσης κι όλες τίς άλλες αδυναμίες πού αναφέρετε στο γράμμα σας. Ή προσευχή μας έχει χαριστεί από τον Θεό, για να μας βοηθήσει σ’ αυτή την μάχη. Όλα τα προβλήματα να τα λύνετε με προσευχή. Όσον άφορα το πώς να μάθετε να προσεύχεσθε, διαβάστε σχετικά στα έργα του επισκόπου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ. Εκεί όλα εξηγούνται απλά και σωστά. Θα βρείτε λοιπόν τι είδους προσευχή χρειάζεται στην κατάσταση σας και στην ψυχική σας διάθεση.
Σ’ ένα από τα γράμματα σας, μεταξύ άλλων, ρωτάτε τι πρέπει να κάνετε, όταν ό σύζυγος σας απαιτεί συζυγικές σχέσεις σε μέρες πού δεν επιτρέπεται. Ή απαίτηση αυτή είναι παράβαση του καθιερωμένου κανόνος της Εκκλησίας. Εάν, μετά την υπενθύμιση στον σύζυγο σας γι’ αυτόν τον κανόνα, επιμένει στην απαίτηση του, τότε, προτιμώντας το μικρότερο κακό, πρέπει να υποχωρήσετε για να αποφύγετε το μεγαλύτερο κακό, πού είναι να πάει ό σύζυγος σας με άλλες γυναίκες και να πέσει σε μοιχεία. Εσείς βέβαια από την πλευρά σας πρέπει να το πείτε στον πνευματικό σας πατέρα κατά την εξομολόγηση, ότι δηλαδή, παρά την θέληση σας, χρειάσθηκε να παραβιάσετε τίς γιορτινές ή άλλες ημέρες στην συζυγική σας ζωή. Επικαλούμαι για σας την ευλογία του Θεού.
Ιστορία αναγνώστριας: Πρόκειται για την κυρία Αλεξάνδρα, η οποία θέλησε να δημοσιοποιήσει την προσωπική ιστορία της. Η εξομολόγησή της φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά στη σελίδα «singleparent.gr». Αναλυτικότερα όσα ανέφερε στην εξομολόγησή για τη ζωή της:
Ιστορία αναγνώστριας: Πώς ξεκινά
«Ο άντρας μου πέθανε πριν από 9 μήνες. Από τότε ζω μόνη μου με τη γατούλα μου που είναι η μόνη μου συντροφιά και παρηγοριά. Είμαι 58 χρονών και δεν ξέρω τι θα κάνω αν τη χάσω κι αυτή. Πιστεύω πως τότε θα μείνω πραγματικά μόνη. Αυτά είναι τα πρώτα μου Χριστούγεννα χωρίς τον άντρα μου. Φέτος για πρώτη φορά συνειδητοποίησα αυτό πολλοί λένε, ότι τα Χριστούγεννα δηλαδή είναι η χειρότερη εποχή για τους ανθρώπους που είναι μόνοι».
Η ίδια λέει επίσης για την ιστορία της: «Ένας καλός μου φίλος με κάλεσε σπίτι του την ημέρα των Χριστουγέννων για να γιορτάσουμε όλοι μαζί αλλά δεν θέλω να πάω. Ο άνθρωπος θα είναι με την οικογένεια του, τι δουλειά έχω εγώ; Χειρότερα πιστεύω θα νιώσω αν πάω, βλέποντάς τον με τους δικούς του ανθρώπους να γελάνε, να διασκεδάζουν, να κάνουν αστεία, να χορεύουν και να τραγουδάνε. Θα θυμηθώ όλα όσα θα μπορούσα να έχω αλλά δεν έχω και θα νιώσω πολύ άβολα».
Τι αναφέρει στη συνέχεια
«Δεν είναι ότι δεν έχω παιδιά. Τέσσερα έχω, ζωή να έχουν, αλλά μου ξεκαθάρισαν ότι δεν με θέλουν σπίτι τους, ούτε τις άλλες μέρες ούτε τις γιορτές (ειδικά τις γιορτές!). Ήθελα πολύ να γιορτάσουμε όλοι μαζί, να δω τα εγγόνια μου, να τους πάρω δώρα και να περάσουμε όμορφα, αλλά μου «έκοψαν» τον αέρα. Ο λόγος; Όπως μου είπε η κόρη μου δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με μένα και ότι όποτε πάω σπίτι τους, τους «μαυρίζω», αφού όλο μιλάω για τον άντρα μου και κλαίγομαι επειδή είμαι μόνη και δεν έχω κανέναν».
Η αναγνώστρια τονίζει για την ιστορία της: «Περίμενα μεγαλύτερη κατανόηση από τα παιδιά μου, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν διαθέτουν, παρά μόνο αναισθησία. Λυπάμαι πολύ που αφήνουν τη μάνα τους μόνη σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για εκείνη. Δεν σκέφτονται καν ότι είναι τα πρώτα μου Χριστούγεννα χωρίς το μπαμπά τους μετά από 38 χρόνια γάμου. Θα έπρεπε να σεβαστούν το γεγονός ότι δεν έχω κανέναν άλλον άνθρωπο στη ζωή μου πέρα από εκείνα και να «ρίξουν» λίγο νερό στο κρασί τους. Απ’ ότι φαίνεται όμως όχι. Προτιμούν να με πετάξουν σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι παρά να με καλέσουν σπίτι τους να περάσουμε αυτές τις άγιες μέρες μαζί. Δεν πειράζει. Καλή καρδιά! Θα μείνω σπίτι μου μόνη με τη γατούλα μου, το μόνο «άνθρωπο» που μου έμεινε στη ζωή».
«Είσαι πραγματικά τυχερή που μαγειρεύει ο σύζυγός σου», «Είσαι πραγματικά τυχερή που ο σύζυγός σου σηκώνεται για τα παιδιά τη νύχτα» και «Είσαι πραγματικά τυχερή που ο σύζυγός σου σε αφήνει να βγεις ένα βράδυ με τις φίλες σου».
Τυχερή! Προφανώς αυτό είμαι. Είναι κάτι που ακούω επανειλημμένα από άλλες γυναίκες, και δεν σταματάει ποτέ να με διασκεδάζει, αλλά και να με απογοητεύει συγχρόνως. Τι σχέση έχει η τύχη με όλο αυτό;
Έχουμε κάνει πολλά όσον αφορά την ισότητα και αναγνωρίζουμε τους ρόλους των γυναικών τόσο στο σπίτι όσο και στο χώρο εργασίας. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα αυτή η απαρχαιωμένη σκέψη που κυριαρχεί στην κοινωνία μας.
Είναι αυτή η ιδέα ότι κάθε γυναίκα της οποίας ο σύζυγος κάνει κάτι είτε με τα παιδιά είτε με τις δουλειές του σπιτιού, θεωρείται «τυχερή».
Ας το δούμε λίγο απο την ανάποδη γιατί φαίνεται αρκετά αστείο…
Για παράδειγμα, ακούτε ποτέ έναν άντρα να λέει πόσο «τυχερός» είναι επειδή η γυναίκα του αλλάζει πάνες; Πόσο «τυχερός» είναι επειδή η γυναίκα του καθαρίζει την τουαλέτα ΣΥΝΕΧΕΙΑ; Ή πόσο «τυχερός» είναι που έχει μια γυναίκα που τον υποστηρίζει στην καριέρα του;
Έχει ρωτήσει κανένας ποτέ έναν άνδρα που πάει στη δουλειά “ποιός σου κρατάει τα παιδιά;” Για μαντέψτε πόσες φορές έχουν ρωτήσει εμένα…
Ωστόσο, οι άνδρες δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να τροφοδοτήσουν αυτήν τη σκέψη περαιτέρω καθώς υπερηφανεύονται για τις συνεισφορές τους στην οικογενειακή ζωή.
Φουσκώνουν τα στήθη τους και υπερηφανέυονται για το πώς «κράτησαν τα παιδιά» αυτό το Σαββατοκύριακο. Ομοίως, χαίρονται με την ψευδαίσθηση για το οτι έχουν αναλάβει στερεοτυπικά “ανδρικά” καθήκοντα όπως “κούρεμα του γκαζόν” ή “πλύσιμο του αυτοκινήτου”.
Όχι, δεν είμαι «τυχερή» επειδή ο άντρας μου με «βοηθάει» στο σπίτι
Ωστόσο, πιστεύω ότι η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι «τυχερές» διαιωνίζεται επίσης από τη γνώση ότι, δυστυχώς, οι ίσες ευθύνες εξακολουθούν να μην υπάρχουν.
Μελέτες έχουν δείξει ότι, ανεξάρτητα από τη δική τους κατάσταση εργασίας, οι γυναίκες κάνουν το μεγαλύτερο μέρος των οικιακών εργασιών. Είναι επίσης κατά κύριο λόγο υπεύθυνες για την ανατροφή των παιδιών, ενώ βάζουν τη δική τους ζωή και τις δικές τους προτεραιότητες στην άκρη.
Οι παραδοσιακοί ρόλοι των φύλων, με τους οποίους τα αρσενικά θεωρούνται ως εκείνοι που εργάζονται και οι γυναίκες ως υπεύθυνες για το σπίτι, εξακολουθούν να υπάρχουν στην κοινωνία μας.
Οτιδήποτε δεν ταιριάζει με αυτό θεωρείται άτυπο και ωφέλιμο για τις γυναίκες.
Κοινωνικές δομές που προσφέρουν άδεια μητρότητας για τις γυναίκες, το χάσμα των αμοιβών που εξακολουθεί να υπάρχει και οι άκαμπτες αντιλήψεις μας για το τι κάνει έναν άνδρα «αρσενικό», διαιωνίζουν αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Υπάρχει επίσης μεγάλη πίεση στις γυναίκες για να είναι καλές μητέρες και καλοί σύντροφοι, και αυτό συχνά μεταφράζεται ως υποχρέωση να κάνουμε τα πάντα ως γυναίκες.
Η αλλαγή αυτού του τρόπου σκέψης δεν είναι απαραίτητη μόνο για την ισότητα, αλλά και για τη δημιουργία ικανοποιητικών σχέσεων και, στη συνέχεια, ισχυρότερων οικογενειών δεσμών.
Έρευνα έδειξε ότι οι ισότιμες σχέσεις οδηγούν σε υψηλότερη ικανοποίηση και ευτυχία στις σχέσεις, από τις άνισα ισορροπημένες σχέσεις.
Ο γάμος μας βασίζεται τόσο στον σεβασμό όσο και στην ισότητα
Εν τω μεταξύ, ενθαρρύνω τις γυναίκες να μην αναφέρονται σε άλλους ως «τυχερές» αν ο σύζυγός τους παίρνει ένα ξεσκονόπανο. Χρησιμοποιώντας μια τέτοια ορολογία, ενδέχεται να είμαστε ασυνείδητα ένοχοι για την επιβολή αυτής της ξεπερασμένης σκέψης.
Το να χρησιμοποιούμε τη λέξη “βοήθεια” και ότι ένας άντρας “βοηθάει” με τα παιδιά ή στο σπίτι, είναι παράλογο. Δίνει την εντύπωση οτι η γυναίκα είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να κάνει τα πάντα σε καθημερινή βάση, ενώ ο άντρας έχει την ΕΠΙΛΟΓΗ να μην κάνει τίποτα.
Γιατί εκείνος γυρνάει “κουρασμένος” απο τη δουλειά, ενω η γυναίκα όχι. Γυρνάει ξεκούραστη και γι αυτό, ακριβώς επειδή είναι τόσο ξεκούραστη (γιατί στη δουλειά πάει για να περάσει η ώρα της και όχι για να συνεισφέρει οικονομικά στην οικογένεια). Πρέπει να διαβάσει τα παιδιά, να μαγειρέψει, να καθαρίσει, να σιδερώσει και εάν μείνει χρόνος ΑΦΟΥ κάνει μπάνιο και κοιμήσει τα παιδιά, μόνο τότε έχει το δικαίωμα να ξεκουραστεί.
Προσωπικά, δεν θεωρώ τον εαυτό μου «τυχερή» που οι ευθύνες του συζύγου μου είναι ίσες με τις δικές μου.
Δεν θα του δώσω καραμέλα για να σηκωθεί το βράδυ εάν κλάψουν τα παιδιά μας, ούτε παίρνει κανένα βραβείο για τον καθαρισμό του σπιτιού μας. Για ό, τι κάνω εγώ για αυτόν, κάνει το ίδιο για μένα.
Ο γάμος μας βασίζεται τόσο στον σεβασμό όσο και στην ισότητα.
Κατά κάποιον ειρωνικό τρόπο, υποθέτω από αυτή την άποψη θεωρώ τον εαυτό μου τυχερή.
«Αυτή είναι η ιστορία για το πώς έμαθα ότι ο σύζυγός μου και η μαμά μου είχαν σχέση», αποκάλυψε με ένα βίντεο στο TikTok η σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων Laci Jane, από την Ινδιανάπολη. Το κλιπ της είδαν πάνω από 2,7 εκατομμύρια θεατές του TikTok.
Η γυναίκα εξήγησε ότι η κατακριτέα σχέση μεταξύ του άνδρα της και της μαμάς της συνέβη πριν από 14 χρόνια, λίγο αφότου είχε γεννήσει την κόρη της και αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας.
«Η μαμά μου έμενε μαζί μας, έμενε κάτω στο υπόγειο. Αλλά ύστερα από αρκετούς μήνες, κατέληξε να νοικιάσει ένα σπίτι που ήταν ένα τετράγωνο μακριά από εμάς… Kαι ο σύζυγός μου και η ίδια συνεργάστηκαν» περιγράφει.
Παραδέχτηκε ότι ήταν «καχύποπτη» για τη σχέση που είχαν αναπτύξει πεθερά και γαμπρός. Οι αυξανόμενες ανησυχίες πυροδοτήθηκαν από έναν άγριο καβγά με τον σύζυγό της – τον οποίο η Τζέιν επέλεξε να μην κατονομάσει για λόγους προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Το ζευγάρι αποφάσισε να χωρίσει μετά τον καβγά. Εκείνος μετακόμισε στο ενοικιαζόμενο ακίνητο της μητέρας της Jane και η μαμά της μετακόμισε στο σπίτι της κόρης της για να φροντίζουν και το νεογέννητο μωρό.
«Όσο ζούσε μαζί μου, αρχίσαμε να πλησιάζουμε η μία την άλλη. Άρχισε να μου λέει για όλες αυτές τις φορές που με απατούσε με όλες αυτές τις διαφορετικές γυναίκες. Και με έβαλε να υποσχεθώ ότι δεν θα του πω ότι το έμαθα από εκείνη», πρόσθεσε η προδομένη γυναίκα, η οποία αρχικά συμφώνησε για να προστατεύσει τη μητέρα της εν μέσω του χάους που είχε προκαλέσει το διαζύγιο στη ζωή της. Ωστόσο, τελικά ήταν πολύ εξοργισμένη από την αποκάλυψη για τις συνεχιζόμενες απιστίες του εν διαστάσει συζύγου της για να την κρατήσει κρυφή.
«Μπήκα στο αυτοκίνητό μου, έφυγα με ταχύτητα και πήγα να τον αντιμετωπίσω», αναφέρει.
«Του είπα, «Γεια, η μαμά μου, μου αποκάλυψε ότι με απατούσες όλο αυτό το διάστημα. Και με κοίταξε με απάθεια στα μάτια και απάντησεε «Λοιπόν, τότε γιατί δεν σου λέει τι κάναμε εκείνη κι εγώ;».
Η αναστατωμένη γυναίκα επέστρεψε αμέσως στο σπίτι για να αντιμετωπίσει τη μητέρα της. «Βγήκα από το αυτοκίνητό μου και είπα: «Θέλω να ετοιμάσεις τις βαλίτσες σου και να εξαφανιστείς από το γ@@@@ο σπίτι μου», φώναξε καθώς η μητέρα της προσποιήθηκε ότι είχε πλήρη άγνοια.
Η μητέρα της τελικά συνέχισε να κρατιέται χέρι-χέρι με τον σύζυγο, αλλά αρνήθηκε ότι είχε ποτέ εμπλακεί σε σεξουαλική επαφή με τον άνδρα τη κόρης της.
Όμως, η Τζέιν, η οποία εξίσωσε την αδύναμη διαμαρτυρία της μαμάς της για αθωότητα με μια κραυγαλέα παραδοχή της ενοχής, είπε ότι η απιστία δεν ήταν η πιο σκληρή προσβολή. Αντίθετα, κρατούνταν στο σκοτάδι για την ανάρμοστη συμπεριφορά τους και από τους παππούδες της.
«Όλο αυτό το διάστημα, οι παππούδες μου – που είναι οι αγαπημένοι μου, όλος μου ο κόσμος, που ήταν εκεί για μένα όλη μου τη ζωή όταν κανείς άλλος δεν ήταν – ήξεραν ότι αυτός και η μαμά μου κρατιόντουσαν τουλάχιστον από τα χέρια… και κανείς δεν μου το είπε» αποκάλυψε.
Όμως ο εφιάλτης που ζούσε δεν τελείωσε εκεί. «Προσπάθησε να μου πάρει το σπίτι μου», είπε η ραγισμένη καρδιά. «Ως ανύπαντρη μαμά με προβλήματα υγείας, χωρίς δουλειά, χωρίς καριέρα, τίποτα».
Ευτυχώς για την γυναίκα, κάτι καλό προέκυψε από τον κακό χωρισμό της. «Ξεκίνησα ένα μη κερδοσκοπικό οργανισμό, όπου χτίζουμε σπίτια για μαμάδες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους», είπε, πιστώνοντας την προσωπική της τραγωδία για την εμπνευσμένη φιλανθρωπική δουλειά της.
«Είναι χάρη σε αυτό που ξεκίνησαν όλα αυτά… λόγω της προδοσίας, του ότι δεν έχω σπίτι και δεν είχα κανέναν στο σύστημα υποστήριξής μου. Καταπληκτικά πράγματα μπορούν να προκύψουν από φρικτά πράγματα» κατέληξε.
Το μήνυμα του νευροχειρουργού Βασίλη Αναγνωστόπουλου, ο οποίος βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο νοσοκομείο
Τραγικές είκονες βίωσαν οι υγειονομικοί στο Νοσοκομείο της Λάρισας μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα που οδήγησε σε μια ανείπωτη τραγωδία.
Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο μετά τη φονική σύγκρουση, ενώ οι γονείς αναζητούσαν ανάμεσά τους μανιωδώς τα παιδιά τους.
Ένας από τους πρώτους που κλήθηκαν εσπευσμένα τα μεσάνυχτα της Τρίτης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας ήταν ο Τρικαλινός νευροχειρουργός Βασίλης Αναγνωστόπουλος.
Μαζί με τους συναδέλφους του ρίχτηκε στη μάχη της παροχής ιατρικής φροντίδας στους τραυματίες που κατέφταναν από τα Τέμπη.
Αργά το απόγευμα της Τετάρτης και προσπαθώντας να πάρει μια ανάσα, έχοντας συμπληρώσει ένα 24ωρο σχεδόν άυπνος και στο καθήκον διαπίστωσε τη «βαθιά οδύνη» που πολλοί εκφράζουν μέσω social media και δηλώσεων.
Εξού και η έκρηξή του: «Ο πραγματικά συγκλονισμένος συνοφρυώνεται και σιωπά… Και εαν εισαι συγκλονισμένος… τοτε οι μαχητές Υγείας που απο νωρίς τη νύχτα ως τώρα με αυταπάρνηση «προσφέρουν» και δια ζώσης αντικρύζουν το θάνατο και το βλέμμα των συγγενών… τι είναι;;;».
Ο θάνατος του Στηβ Κακέτση έχει προκαλέσει μεγάλη θλίψη στο πανελλήνιο τα τελευταία εικοσιτετράωρα και κυρίως στους ανθρώπους που τον γνώριζαν και τον έζησαν από πολύ κοντά. Ο ίδιος είχε επιλέξει να κλειστεί στον εαυτό του εδώ και μια πενταετία και αυτός είναι και ο λόγος που είχε αποτραβηχτεί από τη δημοσιότητα.
Η Τζώρτζια Συρίχα μίλησε στην εκπομπή «Super Κατερίνα» για τον επιχειρηματία που άλλαξε τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας και έκανε αποκαλύψεις για τον θυελλώδη έρωτα που έζησε με την Άντζελα Δημητρίου.
«Ο Στηβ ήταν ένας άνθρωπος από αυτούς που λέμε ότι δεν θα ξαναγεννηθούν. Ήταν πολύ large άνθρωπος αλλά και πολύ κτητικός με τη γυναίκα του», είπε αρχικά η δημοσιογράφος.
Μιλώντας για την επανασύνδεση που είχαν μετά από έναν χωρισμό, η Τζώρτζια Συρίχα μοιράστηκε μια άγνωστη ιστορία: «Ο Στηβ και η Άντζελα έζησαν έναν θυελλώδη έρωτα. Θυμάμαι ήταν τρεις το ξημέρωμα, εμείς παλεύαμε τότε στο περιοδικό να βγάλουμε ένα εξώφυλλο…
Είχαν χωρίσει και θυμάμαι με είχαν πάρει τηλέφωνο από το σκάφος να μου πουν ότι επανασυνδέθηκαν. Με πήρε ο Στηβ και μου είπε να μου δώσει τη γυναίκα του να μιλήσω. Όταν είχαμε πάει στο χωριό μου είχε δείξει τη ρόμπα της που είχε πάνω τα αρχικά και τις μπότες ιππασίας της».
Η δημοσιογράφος τόνισε πως οι δυο τους έζησαν έναν πολύ μεγάλο έρωτα κι όταν χώρισαν ο Στηβ Κακέτσης δεν μπορούσε και δεν ήθελε να το πιστέψει: «Και η Άντζελα αγαπούσε πολύ τον Στηβ. Ο Στηβ είχε μια μεγάλη αγάπη για την Κατιάνα Μπαλανίκα κι έναν μεγάλο έρωτα για την Άντζελα Δημητρίου.
Ο Στηβ δεν ήθελε να πιστέψει ότι χώρισε από την Άντζελα. Κρατούσε σε μια ατζέντα και τις βέρες που φορούσαν κάποτε. Την ήθελε πολύ την Άντζελα, την αγαπούσε πολύ, όπως επίσης αγαπούσε και την κόρη της, την Όλια».
“Με παρίσταναν σαν ένα τέρας που έπινα το αίμα του καλλιτέχνη Καζαντζίδη” εξηγεί ο Μάκης Μάτσας.
Ο Μάκης Μάτσας, ο πρόεδρος της MINOS-EMI παραχώρησε μια σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη στη Λένα Αρώνη και την εκπομπή Art Week της ΕΡΤ2. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην μακρόχρονη σχέση με τον Στέλιο Καζαντζίδη εκφράζοντας το προσωπικό του παράπονο για τον χειρισμό που έκανε ο αείμνηστος τραγουδιστής στη λήξη της συνεργασίας τους.
Πιο συγκεκριμένα, ο Μάκης Μάτσας σημείωσε χαρακτηριστικά πως «ο Στέλιος Καζαντζίδης αποτελεί ένα κεφάλαιο της ζωής μου, το οποίο μου έκοψε χρόνια και είχε πολύ μεγάλες δυσκολίες. Τελικά όμως δεν του κράτησα καμία κακία διότι, όταν ήταν άρρωστος και ετοιμοθάνατος, φώναζε την γυναίκα του, την Βάσω και της έλεγε: Βάσω, ο Μάκης πήρε τηλέφωνο να ρωτήσει πως είμαι; Έστειλε λουλούδια για περαστικά;».
«Ε, αυτά τα πράγματα δεν τα σκέφτεται ένας κακός άνθρωπος και για αυτό πιστεύω ότι κατά βάθος ήταν καλός άνθρωπος. Δεν του βαστάω κακία. Καμία κακία. Αν και μου είχε κάνει πάρα πολλά, είχα χάσει χρόνια από την ζωή μου».
«Ήταν μια φοβερή στιγμή εκείνη, μια προδοσία. Με παρίσταναν σαν ένα τέρας που έπινα το αίμα «του καλλιτέχνη», «του Καζαντζίδη». Ποιος; Εγώ που του είχα δώσει όλη την ζωή μου, ότι μου ζήτησε του τα έδωσα αλλά τι να κάνω; Αφορολόγητα λεφτά δεν μπορούσα να του δώσω από μια εταιρία ανώνυμη που τα πάντα καταγράφονται. Του έλεγα: «Βρε παιδάκι μου, δέκα δραχμές είναι η αμοιβή σου. Να σου δώσω 20 ώστε να δώσεις τις 10 στην εφορία;». Μου έλεγε, «όχι γιατί δεν θέλω να μπερδευτώ καθόλου με την εφορία» αλλά δεν γινόταν. Αυτή η υπόθεση κράτησε 10 χρόνια» συμπλήρωσε ακόμα ο πρόεδρος της MINOS-EMI στην εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης.
Η επαπειλούμενη οικονομική κρίση στην Τουρκία και οι πιθανές συνέπειες της διελκυστίνδας μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας στο επίκεντρο των σχολίων του ευρωπαϊκού Τύπου.
Το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung: «Το γεγονός ότι η Τουρκία τα έβαλε ειδικώς με τον Ντόναλντ Τραμπ, καθιστά σχεδόν αδύνατες τις προβλέψεις για την έκβαση αυτής του δράματος. Η ισχύς, η περηφάνια και οι προκαταλήψεις είναι στοιχεία που εκτιμά και ο αμερικανός πρόεδρος. Η αμοιβαία δυσπιστία επιβαρύνει εδώ και καιρό τις σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον ενώ ο πόλεμος στη Συρία μεγάλωσε το ρήγμα. Όπως και η απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Ο Ερντογάν καταλογίζει στις ΗΠΑ συνυπαιτιότητα επειδή φιλοξενούν τον ιμάμη Γκιουλέν. Γι΄ αυτό και έριξαν στη φυλακή έναν αμερικανό πάστορα στην Τουρκία, τον οποίο ο Τραμπ προσπαθεί να απελευθερώσει με όλα τα μέσα. Η απόπειρα πραξικοπήματος παραμένει ένα σκοτεινό κεφάλαιο που τροφοδοτεί διάφορα σενάρια συνομωσίας».
Η Allgemeine Zeitung του Μάιντς σκιαγραφεί μια πιθανή λύση στο διαφαινόμενο αδιέξοδο: «Επαναπροσέγγιση με την Ευρώπη, υπέρβαση των διαφορών με τη Ρωσία. Αμφότερες επιλογές υπάρχουν στο τραπέζι για την Άγκυρα. Αρχές της εβδομάδας ο Ερντογάν υποδέχεται τον ρώσο υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ ενώ το Σεπτέμβριο επισκέπτεται τη Γερμανία. Στην παρούσα φάση όμως ούτε ο ίδιος ο Ερντογάν φαίνεται να γνωρίζει ποια κατεύθυνση θέλει να ακολουθήσει».
Η μεγάλη υπόσχεση του Ερντογάν
Η Hannoversche Allgemeine σημειώνει ότι «η Τουρκία μπορεί να ελπίζει σε βοήθεια μόνον εάν τηρήσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Και αν αναγνωρίσει τις πραγματικότητες. Μια από αυτές: ο σουλτάνος έχει χρεοκοπήσει.
Η αυστριακή Tages-Anzeiger: «Η μεγάλη υπόσχεση του Ερντογάν ήταν ότι οι Τούρκοι θα ζουν σε ευημερία για όσο διάστημα είναι εργατικοί και όσο επιτρέπουν στον ίδιο να κυβερνά τη χώρα. Για μεγάλο διάστημα τηρούσε την υπόσχεση αυτή και οι μισθοί αυξάνονταν διαρκώς. Πλέον όμως έχει επέλθει ο κατήφορος και ξυπνούν μνήμες του 2001. Ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε τότε σχεδόν στο 70%. Σήμερα δεν έχει έρθει ακόμη αυτό το σημείο. Ωστόσο και η κρίση του 2001 δεν είχε μόνον οικονομικά αλλά και πολιτικά αίτια που ανέδειξαν τις αποτυχίες του πολιτικού συστήματος. Αυτό οδήγησε εν τέλει τον Ερντογάν στην εξουσία. Γι΄ αυτό και δεν του αρέσουν αυτές οι μνήμες».
Η βελγική De Standaard: «[…] Η τουρκική κρίση καταδεικνύει πόσο ευάλωτη είναι η Ευρώπη. Ο Ερντογάν απειλεί ότι θα αναζητήσει νέους φίλους. Αφού μαλώνει με τον αμερικανό λαϊκιστή, θα τα βρει με τον αυταρχικό ηγέτη της Ρωσίας. Ένα ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα έχει παραγγελθεί ήδη. Η Ευρώπη παρακολουθεί άπραγη και, φοβούμενη τις εξελίξεις, ελπίζει ότι δεν θα καταρρεύσουν οι τράπεζές της όπως και η προσφυγική συμφωνία με την Τουρκία. Το ενδεχόμενο να βροντοφωνάξει για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Τουρκία δεν φαίνεται να τίθεται καν».
Με μια εικόνα του, ο φωτορεπορτέρ Νίκος Χριστοφάκης αποτύπωσε την φρίκη της φωτιάς στη Δυτική Αττική: Φόβος, αγωνία και θλίψη τα μοναδικά συναισθήματα μπροστά στον πύρινο όλεθρο.
Ο φωτορεπόρτερ Νίκος Χριστοφάκης μίλησε για τη συγκλονιστική φωτογραφία που δημοσίευσε χθες από την φωτιά στη Μαγούλα, μια εικόνα που έχει γίνει πλέον viral.
Όπως είπε στην εκπομπή «Καλοκαίρι YES», στη διάρκεια της χθεσινής παρουσίας του στο σημείο προκειμένου να καλύψει τη φωτιά συνάντησε δύο σκυλιά. Τα ζώα βρίσκονταν κοντά σε μια φάρμα, ενώ αυτό που φωτογράφισε ήταν εκείνο που κοντοστάθηκε μπροστά σε ένα λόφο τρομαγμένο.
Για λίγες στιγμές, έμεινε εκεί να τον κοιτάζει με λύπη και αγωνία, φανερά καταβεβλημένος. Όταν, ωστόσο, επιχείρησε να το προσεγγίσει, αυτό έφυγε προς την έγκατασταση – όπου ευτυχώς υπήρχε κόσμος που πετούσε νερό.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει στις ταβέρνες ή στις καφετέριες να αποκαλούνται οι υπάλληλοι με φράσεις όπως «ψιτ, παιδί», «Κοπελιά, να σου πω λίγο..» και άλλες τέτοιες… «ομορφιές». Αν έχετε δουλέψει σε αντίστοιχες θέσεις, θα αντιλαμβάνεστε, πως δεν είναι ό,τι πιο όμορφο να αποκαλείται ένας άνθρωπος που εκείνη τη στιγμή εργάζεται με τέτοιες φράσεις.
Αν μη τι άλλο δεν μας υπηρετεί, αλλά μας εξυπηρετεί και δεν είναι ένας άνθρωπος υποδεέστερός μας. Πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα, ωστόσο δεν είναι πάντα για όλους.
Ο δάσκαλος Μάριος Μάζαρης, που το Infokids.gr συχνά παραθέτει αναρτήσεις του, έχει να στείλει ένα πολύ ωραίο μάθημα σεβασμού που οφείλει κάθε γονιός να διδάξει στο παιδί του.
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ
«Κάπου διάβασα, ότι ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στους εργαζόμενους που μας εξυπηρετούν δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα μας. Ο σερβιτόρος, ο περιπτεράς, η γυναίκα στο σούπερ μάρκετ, ο ταξιτζής, η μαγείρισσα, εκτός από σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι, είναι και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για μαθήματα σεβασμού στα παιδιά μας, ειδικά τις μέρες που περνάμε παραπάνω χρόνο μαζί τους, όπως καλοκαίρι, γιορτές, Σαββατοκύριακα, αλλά και κάθε μέρα.
Θα μου πείτε δεν είναι αυτονόητο; Κι όμως δεν είναι. Βλέπουμε και κυρίως ακούμε γύρω μας την έλλειψη σεβασμού από ΕΝΗΛΙΚΕΣ προς ΕΝΗΛΙΚΕΣ. Κι αυτό είναι ένα μάθημα που δεν θα θέλαμε να πάρουν τα παιδιά. Έτσι, είτε από αγένεια, είτε από δήθεν χαριτωμενιά ή αστεϊσμό, είτε από αφηρημάδα, είτε από καθαρή διάθεση υποτίμησης, ο σερβιτόρος ή ο μεταφορέας που μας φέρνει μία παραγγελία στο σπίτι -και που μπορεί να είναι και μεγαλύτερος από εμάς σε ηλικία- γίνεται Ψιτ, παιδί.
Η κοπέλα στη ρεσεψιόν κοριτσάκι, η υπάλληλος στην ταβέρνα “κοπελιά να σου πούμε;”. Τα παραδείγματα είναι πολλά και δυστυχώς περνάνε το ίδιο μήνυμα στα παιδιά, που μεγαλώνοντας θα το αναπαράγουν και τα ίδια. Οι υπάλληλοι που εργάζονται για να με εξυπηρετούν είναι “παιδιά”. Άρα χρησιμοποιούμε εκφράσεις που τους κάνουν μικρούς, υποκοριστικά και λέξεις που δεν θα λέγαμε σε έναν τραπεζικό υπάλληλο ή έναν δικηγόρο. Εκτός, αν μπορούμε να πούμε… ψιτ, γιατρέ!
Μην κρίνετε, λοιπόν, και μη διαχωρίζετε τους ανθρώπους με βάση το επάγγελμά τους και δώστε στα παιδιά σας το καλό παράδειγμα. Αποκαλέστε τους, κύριο, κυρία, πείτε τους “ευχαριστώ πολύ”, “συγγνώμη, μπορείτε…”, “να είστε καλά!” και μάθετε στα παιδιά σας να απαιτούν τον ίδιο σεβασμό, αν ακολουθήσουν αυτά τα επαγγέλματα»
