Γράφει η Αριάδνη Γερούκη
Από τον Φόβο του «Θανατηφόρου» Καρκίνου και τον Μύθο της Χημειο- «θεραπείας» στην Πραγματικότητα της Εναλλακτικής Αντιμετώπισης
«Η Χημειοθεραπεία Θεραπεύει και… η Γη Είναι Επίπεδη»*
Μερικές δεκαετίες από τη δημοσίευση του περίφημου βιβλίου του Δρ. Χάμερ Καρκίνος, Ασθένεια της Ψυχής, και την επακόλουθη οργανωμένη καταδίωξή του, μέχρι τον τελικό εγκλεισμό του στις γαλλικές φυλακές και παρά το γεγονός ότι οι φωνές, που προέρχονται τόσο από τους ίδιους τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, όσο και από τον ιατρικό χώρο, κατά της πληθαίνουν, τα πράγματα στο τοπίο της «θεραπείας» του καρκίνου δεν φαίνεται να έχουν προχωρήσει…
Εκτός από την Εκκλησία και η Ιατρική κατασκευάζει τους δικούς της «αιρετικούς» και «αφορισμένους»: Ο Αυστριακός μαιευτήρας Semmelweiss εξοστρακίστηκε από το ιατρικό επάγγελμα, γιατί τόλμησε να ασκήσει κριτική σε αθέμιτες ιατρικές πρακτικές. Οι Wilbur και OrvilleWright εκδιώχτηκαν ως «τσαρλατάνοι» από το ScientificAmerican, τον Αμερικανικό Στρατό και τους συναδέλφους τους. Η ανακάλυψη, από τονWillhemRontgen των ακτινών Χ, περιγράφτηκε σαν «επιδέξια απάτη» από επιφανείς επιστήμονες. ΟJohnWoodall ανακάλυψε το 1636 (!) ότι η έλλειψη βιταμίνηςC ευθύνεται για την εμφάνιση σκορβούτου, αλλά το Βρετανικό Ναυτικό μόλις το 1795 συμπεριέλαβε χυμό λεμονιού στο διαιτολόγιο των ναυτικών. Τα βιβλία του επαναστάτη ψυχίατρου Βίλχελμ Ράιχ καίγονταν όχι μόνο από τους Ναζί στα 1930, αλλά και από την αμερικανική κυβέρνηση τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Πρόσφατα, ο Δρ.DeanOrnish, υπεύθυνος για την ανακάλυψη ασφαλούς και αποτελεσματικής θεραπείας για την καρδιοπάθεια, βασισμένης στη διατροφή, άσκηση και χαλάρωση, αποπέμφθηκε από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρία…
Η ιατρική επιστήμη, που κατ’ ευφημισμό θέλει να είναι η έρευνα για νέες θεραπείες, καταδυναστεύεται από «αυθεντίες», μέλη επιστημονικών ιδρυμάτων οι οποίοι αντιτίθενται στην αληθινή πρόοδο, καταπιέζοντας κάθε πρωτότυπη ιδέα.
Γιατί εκτός από τα πρωτεία του λιγότερο ανεκτικού ιατρικού κλάδου, η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου κατέχει και τα πρωτεία του λιγότερο επιτυχημένου κλάδου που υπήρξε ποτέ!
Η Επικερδής Βιομηχανία του Καρκίνου
Οι λόγοι είναι προφανείς: πρόκειται για διαπλοκή συμφερόντων, εξαιτίας του υπέρογκου τζίρου της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας. Ενδιαφέρει να συνεχίσει η παραγωγή φαρμακολογικών «λύσεων», ανεξάρτητα από την πλατιά αμφισβητούμενη αποτελεσματικότητά τους.
Το τραγικό δε είναι, ότι ακόμη και αν, κατά τύχη, βρεθεί κάποτε πραγματικά αποτελεσματική θεραπεία, πολύ αμφιβάλλω αν θα το μάθουμε καν! Κάθε ανακάλυψη και δημοσίευση πιθανής θεραπείας, θα κινδύνευε να στείλει στην ανεργία πολλούς «ειδικούς»…
Δισεκατομμύρια επενδύονται στην έρευνα αλλά οι «λύσεις» του προβλήματος επίσημα μας διαφεύγουν συστηματικά. Αντίθετα, τις τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια αυξάνει σταθερά. Η ψεύτικη λύση της χημειοθεραπείας δεν «δουλεύει» και ποτέ δεν «δούλεψε» για τους καρκίνους, που σκοτώνουν 9 στους 10 ασθενείς. Ακόμη και όσοι χαρακτηρίζονται «θεραπευμένοι» μετά από χημειοθεραπεία, πεθαίνουν αργότερα από άλλο καρκίνο που αναπτύσσουν αλλού. Το ιατρικό κατεστημένο έχει «κολλήσει» στην εφαρμογή ακτινοβολίας και τοξικών χημικών σκευασμάτων, παρά το γεγονός ότι είναι πλέον γενικά αντιληπτό ότι αυτές οι προσεγγίσεις «δεν πιάνουν». Όλο και περισσότεροι ασθενείς επιλέγουν να πεθάνουν στο σπίτι, ήσυχα και με αξιοπρέπεια, παρά να διαλυθούν μέχρι θανάτου σ’ ένα νοσοκομείο, από την ταλαιπωρία και τον πόνο που επιφέρουν αυτές οι ψευτοθεραπείες…
Οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι γιατροί, οι φαρμακευτικές εταιρίες και αυτές που κατασκευάζουν τα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα. Η φαρμακοβιομηχανία δεν θα πλούτιζε με την εφαρμογή προγραμμάτων θεραπείας που θα περιελάμβαναν απλά «διαλογισμό και αλλαγή διατροφής»!
Το πιο τραγικό είναι πως η βιομηχανία του καρκίνου, που αρνείται επίμονα να διερευνήσει τις πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές θεραπείες, προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες είναι «παράνομο» να προσφέρεις μια ενδεχόμενη θεραπεία για τον καρκίνο. Οι γιατροί επιτρέπεται να συνταγογραφήσουν μόνον τη συμβατική χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία ή να στείλουν τους ασθενείς για εγχείριση. Οι αρχές διώκουν με ιδιαίτερη συνέπεια όποιον τολμά να προτείνει κάποια νέα, μη τοξική και πιθανά αποτελεσματική θεραπεία, ακόμη και αν ο ασθενής επιθυμεί να το δοκιμάσει…
Οι «Αφορισμένοι» της Ιατρικής
Οι γιατροί που τολμούν να δώσουν μια πνοή ελπίδας και νέες θεραπείες απειλούνται, εξοστρακίζονται, και διώκονται σαν κοινοί εγκληματίες… Οι εναλλακτικές προσεγγίσεις κατασυκοφαντούνται ως «τσαρλατανισμοί» από την επίσημη ιατρική, με την ύποπτη υποστήριξη της μεγαλύτερης μερίδας του Τύπου και των ΜΜΕ.
Η λίστα των γιατρών που έχουν καταδιωχτεί για εφαρμογές «ανορθόδοξων» θεραπειών κατά του καρκίνου –οι οποίες, παρεμπιπτόντως, φαίνεται βάσιμα να λειτουργούν πολύ αποτελεσματικότερα από αυτές που έχει να προσφέρει το επίσημο αντικαρκινικό οπλοστάσιο– είναι τόσο μεγάλη, όσο σχεδόν η λίστα εκείνων των επιτήδειων ερευνητών της ιατρικής βιομηχανίας, που χρηματοδοτήθηκαν από οργανισμούς και κυβερνήσεις για την εκπόνηση (θαυματουργών και πολλά υποσχόμενων) ερευνών, οι οποίες, το ίδιο… θαυματουργά «ξεχάστηκαν», μετά την έγκριση των επιδιωκόμενων κονδυλίων.
Εξέχοντες επιστήμονες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν και να ανοίξουν στο εξωτερικό κλινικές, γιατί ασκούσαν εναλλακτική ιατρική κατά του καρκίνου.
Τι κάνουν όμως οι ίδιοι οι άνθρωποι του κατεστημένου, αν τύχει να αρρωστήσουν οι ίδιοι, ή οι συγγενείς τους; Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη περίπτωση ενός Αμερικανού εισαγγελέα, που είχε συλλάβει τον εναλλακτικό γιατρόHarryHoxsey καμιά εκατοστή φορές μέσα σε δυο χρόνια, μέχρι που αρρώστησε ο αδερφός του. Τότε, ο εισαγγελέας άλλαξε απότομα στρατόπεδο και προσέτρεξε μετά δακρύων να αναζητήσει τις συμβουλές και τη φροντίδα του πρώην «απατεώνα»Hoxsey.
Η σοβαροφάνεια και η προσκόλληση σε δόγματα είναι ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας. ΟHoxsey έχει καταφύγει στο Μεξικό, όπου ασκεί την ιατρική του μαζί με τον Δρ.MaxGerson, εξαιρετικό Γερμανό γιατρό που εκδιώχτηκε από τις ΗΠΑ επειδή επινόησε μια θεραπεία βασισμένη στον χυμό φρούτων και λαχανικών.
Στις ΗΠΑ ο Δρ.StanislawBurzynski χρησιμοποιεί μη τοξικά αντινεοπλασματικά σκευάσματα για τη θεραπεία εγκεφαλικών όγκων,NonHodgkins λεμφωμάτων και πολλών κοινών όγκων. Οι δικηγόροι του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), έχουν ξοδέψει εδώ και 15 χρόνια εκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας να χώσουν τονBurzynski στη φυλακή. Ωστόσο ο ίδιος οργανισμός ενέκρινε εξήντα οκτώ πειραματικά προγράμματα του ερευνητικού ινστιτούτου τουBurzynski…
Από τη Γερμανία γνωρίζουμε ήδη (βλέπε σχετικό άρθρο μου στο ΖΕΝΙΘ Νο 3) την υπόθεση του Δρ. Χάμερ, υποψήφιου για Νόμπελ Ιατρικής και δημιουργού της Νέας Ιατρικής, βασισμένης στην εκ βαθέων ανατροπή των κατεστημένων ιδεών γύρω από το καρκίνο, που στάλθηκε –με τις ευλογίες του γαλλικού Τύπου και των ΜΜΕ– στη φυλακή δυο φορές, μια το 1997, για ενάμισι χρόνο, και μια πρόσφατα, το 2004. Κρατείται ακόμη, για το απίθανο αδίκημα της «παρότρυνσης σε άσκηση ιατρικής αντίθετης από την ιατρική της σχολής»…
Στην Ιταλία, ο καθηγητής LuigiDiBella, χρησιμοποιεί μείγμα ορμονών και βιταμινών (χαρακτηριστικά, μια ασθενής που ακολουθεί την εναλλακτική του μέθοδο, λέει για την «επίσημη» χημειοθεραπεία ότι «είναισανναχρησιμοποιείς…υδραυλικάεργαλείαγιαναεπισκευάσειςκοσμήματα»!).Το ιταλικό κράτοςδίωξε ποινικά τον καθηγητήDiBella που τώρα είναι υπόδικος.
Ο Αυστραλός Δρ.SamChachoua έχει επινοήσει μια επαναστατική θεραπεία, που αποκαλεί «Θεραπεία Παρακινούμενης Ανάρρωσης» (InducedRemissionTherapy). ΟChachoua παρατήρησε προσεκτικά τα δεδομένα στις περιπτώσεις της «αυθόρμητης αυτοθεραπείας», όπου «καταδικασμένοι» ασθενείς «νεκρανασταίνονταν», και είδε ότι σε όλες τις περιπτώσεις, οι ασθενείς αυτοί είχαν προσβληθεί λίγο πριν τη θαυματουργή τους ανάρρωση, από κάποια μορφή σοβαρής λοίμωξης. Αυτό είχε διαπιστωθεί και μερικούς αιώνες πριν από έναν Γάλλο γιατρό, ο οποίος παρατήρησε ότι οι πόρνες με σύφιλη, δεν ανέπτυσσαν καρκίνο. Είχε μάλιστα καταφέρει να θεραπεύσει δεκατέσσερις από τους είκοσι καρκινοπαθείς που κούραρε, μεταδίδοντας τους τη σπειροχαίτη της σύφιλης! (Εφόσον ο καρκίνος σπανίζει στις περιοχές του πλανήτη που μαστίζονται από την ελονοσία, η καταπολέμησή της μπορεί ενδεχομένως να σημάνει την εκεί αύξηση του καρκίνου). Ωστόσο, μέχρι σήμερα, κανείς από τους κύκλους της συμβατικής ιατρικής δεν καταδέχθηκε να ελέγξει τη θεωρία του Δρ.Chachoua, παρόλο που ο ίδιος υπόσχεται αμοιβή 100.000 δολαρίων σε όποιον σοβαρό ιατρικό οργανισμό αναλάβει να ελέγξει και να δημοσιεύσει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων του για τον καρκίνο και τοAIDS. Να σημειωθεί ότι σε δείγμα 22 εμβολίων του Δρ.Chachoua που ελέγχθηκαν, τα 20 αποδείχθηκε ότι εξουδετέρωσαν κατά 99% τον ιόHIV-1…
Ο Βρετανός Δρ. VernonColeman, είδε τις διαφημίσεις του βιβλίου του FoodforThought, να απαγορεύονται από την Βρετανική Αρχή Διαφημιστικών Κανόνων (ASA,AdvertisingStandardAuthority), επειδή παρέχει απλές συμβουλές (αποδεδειγμένες κλινικά), για το είδος διατροφής που προστατεύει από την ανάπτυξη καρκίνου, δηλαδή λίστες τροφών που ευνοούν την ασθένεια και αντίστοιχα που προστατεύουν από καρκινογένεση. Η δικαιολογία είναι ότι ηASA θέλει να «προστατέψει το καταναλωτικό κοινό»… από τι ακριβώς;
Τα παραδείγματα μπορούν να συνεχιστούν επ’ άπειρον. Το λυπηρό είναι, ότι σε όλες τις περιπτώσεις βλέπουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα «μπλοκ» αντίστασης απέναντι στην ελεύθερη πληροφόρηση που θα μπορούσε να σώζει ζωές, που περιλαμβάνει εκτός από την ευημερούσα παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία, και (σχεδόν) όλα τα επίσημα ιατρικά και επιστημονικά ιδρύματα, τα οποία αυτή χρηματοδοτεί, καθώς και τους χειραγωγημένους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, που αθέμιτα στηρίζουν το «άνωθεν» κατευθυνόμενο κυνήγι των εναλλακτικών γιατρών και των μεθόδων τους.
Η Αποτυχία της Συμβατικής Ιατρικής
Ποτέ, στον αιώνα τον άπαντα δεν πρόκειται να βρει η κατεστημένη βιομηχανία και έρευνα τη λύση για τον καρκίνο. Γιατί η κατεστημένη ιατρική θεωρία διέπεται από μια οιονεί «στρατοκρατική» νοοτροπία. Βλέπει το ανθρώπινο σώμα σαν πεδίο μάχης και την ασθένεια σαν εχθρό που εισβάλλει. Νοοτροπία που υπήρχε στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν οι ασθένειες που ανησυχούσαν περισσότερο τους γιατρούς, προκαλούνταν από τις επίφοβες λοιμώξεις, όπως η φυματίωση, ο τυφοειδής πυρετός, η γρίπη, η πνευμονία, η χολέρα, η σύφιλη κλπ. Η ιατρική επιστήμη είχε, σε μεγάλο βαθμό καταφέρει να ελέγξει αυτές τις αρρώστιες, από τα τέλη του 19ου αιώνα, έχοντας, παρόλα αυτά πέσει σε δυο θεμελιώδη λάθη, που έκτοτε την ακολουθούν.
Το πρώτο λάθος ήταν το συμπέρασμα ότι η μείωση της θνησιμότητας από τις μολυσματικές ασθένειες υπήρξε το αποτέλεσμα των προσπαθειών των γιατρών. Η αλήθεια είναι ότι η μείωση ήταν περισσότερο αποτέλεσμα καλύτερης υδροδότησης, διατροφής και καλύτερης γενικά διαβίωσης μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού. Όποιος θέλει να ασχοληθεί με την ιστορία της ιατρικής, μπορεί να παρακολουθήσει τα αρχειακά εκείνα δεδομένα που δείχνουν ότι το ποσοστό θνησιμότητας από τις μολυσματικές ασθένειες, είχε κατέβει ήδη πολύ καιρό πριν να αρχίσει η χρήση αντιβιοτικών και εμβολίων…
Το δεύτερο θεμελιώδες λάθος ήταν η «στρατοκρατική» ιατρική αντίληψη, που προσδοκούσε την «ανακάλυψη» του μαγικού χαπιού, που σαν ένα είδος βιολογικού όπλου, θα διέλυε τον παθογόνο στρατό της ασθένειας, που είχε «επιτεθεί», στον οργανισμό του πάσχοντος. Η κατεστημένη ιατρική επιμένει και σήμερα να ακολουθεί το μοντέλο που φαίνεται ότι λειτούργησε έναν αιώνα πριν και να το εφαρμόσει στον πόλεμο κατά του καρκίνου. Τραγικό λάθος, καθότι οι σύγχρονες θανατηφόρες ασθένειες λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο από ό, τι οι παλιές μολυσματικές. Ο λόγος σήμερα ανάπτυξης καρδιακών νοσημάτων, είναι η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας ακατάλληλης τροφής και η έλλειψη άσκησης. Και η κύρια αιτία καρκίνου (εκτός περιπτώσεων έντονου ψυχικού σοκ απώλειας) είναι οι υπερβολικές ποσότητες ακατάλληλης –και οι ελάχιστες ποσότητες κατάλληλης– τροφής, ώστε το σώμα γεμίζει τοξικές, καρκινογόνες χημικές ουσίες.
Κι επειδή οι γιατροί δεν είναι αφελείς, για να μην κατανοούν αυτή την απλή αλήθεια, το μόνο που μένει να υποθέσουμε είναι ότι συνεχίζουν να παραβλέπουν το γεγονός ότι η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει συστηματικά να θεραπεύσει τον καρκίνο, επειδή «βολεύονται» με τα κονδύλια που αφειδώς παρέχονται από τις φαρμακοβιομηχανίες για να πειραματίζονται με ολοένα πιο τοξικά χημειο-«θεραπευτικά» παρασκευάσματα.
Η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει παταγωδώς και οι γιατροί έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνουν «ικανοποιημένοι» όταν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από χημειοθεραπεία φτάσουν να είναι ίσα με τα ποσοστά βιωσιμότητας των ασθενών που… δεν έχουν υποστεί καθόλου παρόμοια αγωγή!
Τα βασικά προβλήματα σε σχέση με τη χημειο-«θεραπεία, είναι, πρώτον, ότι για να «σκοτώσει» τα καρκινικά κύτταρα (που είναι απλώς ανθρώπινα κύτταρα σε κατάσταση εκτός ελέγχου) το δηλητήριο είναι τόσο ισχυρό, ώστε αναπόφευκτα προκαλεί ζημιά και στα υγιή κύτταρα. Με χημειο-«θεραπεία» από το στόμα ή ενδοφλέβια, ολόκληρο το σώμα προσβάλλεται. Όταν σύντομα η χημειο-«θεραπεία» «αποτύχει» (στο 95% των περιπτώσεων), οι γιατροί συνήθως αυξάνουν τη δόση ή την τοξικότητα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι στην προσπάθεια να «σκοτωθούν» οι εχθροί (τα καρκινικά κύτταρα), σκοτώνεται παρεμπιπτόντως ο ίδιος ο ασθενής…
Δεύτερον, ακόμη και στην περίπτωση που η χημειο-«θεραπεία» ή η ακτινοθεραπεία «πετύχει», «σκοτώνοντας» κατά τα φαινόμενα, έναν καρκινικό όγκο, ο κίνδυνος επανεμφάνισης είναι μεγάλος. Εφόσον οι εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες που δημιούργησαν αρχικά τον καρκίνο δεν έχουν αλλάξει, η οποιαδήποτε «θεραπεία» (χημικά, ακτινοβολία, εγχείρηση), δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Αργά ή γρήγορα, οι ίδιες συνθήκες θα παράξουν το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή την τρομερή «μετάσταση». Φταίει άραγε ο καρκίνος που επανεμφανίζεται ή απλά ο οργανισμός είναι τρωτός και επιρρεπής στην ανάπτυξη καρκίνου;
Με άλλα λόγια, όταν επανεμφανίζεται ένας καρκίνος, δεν σημαίνει η όποια συμβατική παρεμβατική «θεραπεία» απέτυχε να σκοτώσει όλα τα καρκινικά κύτταρα. Σημαίνει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στο σώμα.
Το Δυναμικό της Αυτοθεραπείας
Το αληθινό πρόβλημα δεν είναι ο αόρατος «εχθρός» που κυνηγάει η συμβατική θεραπεία, ούτε μια συμμορία κακών κυττάρων. Είναι το ίδιο το αποδυναμωμένο, «τοξινωμένο» σώμα.
Ο καρκίνος αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός είναι αδύναμος και άρρωστος και είναι προφανές ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, είναι να τον βομβαρδίσουμε επιβαρύνοντάς τον με επιπλέον τοξικά χημικά. Το να οδηγείς έναν καρκινοπαθή στη χημειο-«θεραπεία», είναι σαν να προτείνεις σαν λύση για τον πονοκέφαλο, να πάει να βαρέσει δυνατά το κεφάλι του στον τοίχο! Προς στιγμήν, εξαιτίας του πόνου από το χτύπημα, δεν θα νοιώθει πια τον πονοκέφαλο…
Είναι απλή σύμπτωση, το ότι οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν τα τοξικά χημικά που δημιουργούν τον καρκίνο, είναι οι ίδιες που κατασκευάζουν και τα τοξικά χημικά που συνταγογραφούνται ως «θεραπείες» για τον καρκίνο;… Το σύστημα του πλουτοπαραγωγικού φαρμακευτικού μηχανισμού είναι αύταρκες και επανατροφοδοτούμενο.
Υπάρχει όμως ευτυχώς και ο παράγοντας Χ: το απρόβλεπτο, τρομερό δυναμικό αυτοθεραπείας που διαθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός. Το σώμα είναι ικανό να φροντίσει μόνο του τον εαυτό του, κάτι που οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν να ξεχάσουμε. Λίγοι άνθρωποι βρίσκουν το κουράγιο να πιστέψουν σε αυτό, παρακάμπτοντας ή άμεσα αμφισβητώντας τους «ειδικούς». Λίγοι αποφασίζουν να πάρουν στα χέρια τους την ευθύνη για τη ζωή και την υγεία τους, παρά να την αφήσουν στα χέρια κάποιων που βλέπουν τη ζωή και τα σώματά μας στο μικροσκόπιο.
O Καρκίνος δεν Είναι Πρόβλημα, Αλλά Μια Λύση.
Το σώμα μας διαθέτει δύναμη πέρα από ό, τι πιστεύουμε. Στις εννιά από τις δέκα περιπτώσεις προσβολής από ασθένεια, το σώμα αυτοθεραπεύεται, χωρίς να μας απασχολήσει εξωτερικά με ιδιαίτερα ενοχλητικά συμπτώματα, χωρίς ουδεμία εξωτερική παρέμβαση. Η σωστή φροντίδα σώματος και ψυχικού κόσμου ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες προσβολής από καρδιά, καρκίνο ή άλλη «θανατηφόρα» ασθένεια.
Επιπλέον, μπορούμε πάντοτε να βοηθήσουμε τον οργανισμό να αναρρώσει, αξιοποιώντας τις εσωτερικές θεραπευτικές του δυνάμεις. Σημαντικό είναι να αλλάξουν οι εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες που είχαν εξασθενήσει τον οργανισμό (κακή διατροφή, έλλειψη άσκησης, κλπ). Από τη στιγμή που αλλάζουν οι ζημιογόνες συνθήκες, ο καρκίνος παύει να εξαπλώνεται και το σώμα αποκτά σταδιακά τη δύναμη να τον εξαφανίσει.
Αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας κατά του καρκίνου: να μην προσπαθεί κανείς να τον «νικήσει» με εξωτερικά μέσα, αλλά να βοηθήσει το σώμα να ξεπεράσει τον καρκίνο από μέσα.
Υπάρχουν σήμερα πολυάριθμες επιλογές εναλλακτικών θεραπειών για τον καρκίνο, άλλες απλές και προσιτές οικονομικά, άλλες πολύπλοκες και πανάκριβες. Συχνά, έχουν θεαματικά αποτελέσματα όταν εφαρμοστούν με συνέπεια, ακόμη και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Αλλά όλες έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να δυναμώσει και αποτοξινώνουν τον οργανισμό. Συνήθως περιλαμβάνουν δίαιτα πλούσια σε βιταμίνες, βιολογικά λαχανικά και φρούτα και αποφυγή κατανάλωσης χημικών τοξικών. Επίσης οι ασθενείς ενθαρρύνονται να μάθουν να χαλαρώνουν και να βρίσκουν εσωτερική γαλήνη, δεν έχει σημασία με ποιο τρόπο: με προσευχή, βαθιά χαλάρωση, διαλογισμό, επαφή με τη Φύση, αγάπη και παρηγοριά από τους αγαπημένους τους… Σημασία έχει ότι αυτές οι ποιότητες, της υγιεινής διατροφής και της γαλήνιας συναισθηματικής ζωής, συνιστούν τις σταθερές της εναλλακτικής αντιμετώπισης του καρκίνου.
Σε τελική ανάλυση, ο καρκίνος εμφανίζεται όταν ο άνθρωπος έχει γίνει σωματικό και ψυχικό ράκος. Ακόμη και όταν –σε σπάνιες περιπτώσεις– κάποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό. Πολλοί άνθρωποι, εκτιθέμενοι σε έντονο στρες και σε τοξικό περιβάλλον για μεγάλο διάστημα, καταφέρνουν να απομονώσουν τα μηνύματα που στέλνει το σώμα τους πιστεύοντας ότι είναι «καλά». Μέχρι κάποια μέρα, να βρεθεί ένα καρκινικό σύμπτωμα. Το κακό είχε ήδη γίνει, το στρες και τα τοξικά χημικά είχαν συσσωρευτεί στον οργανισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα υπολειτουργούσε, εδώ και καιρό. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι και τοAIDS αναπτύσσεται για παρόμοιους λόγους.
Ο καπνός και οι γεμάτες τοξίνες τροφές θεωρούνται από τις πιο καρκινογόνες ουσίες. Οι υπέρβαροι αναπτύσσουν συχνότερα καρκίνο, επειδή ακριβώς καταναλώνουν περισσότερες τροφές με περισσότερα λιπαρά γεμάτα τοξίνες. Άλλες πιθανές αιτίες καρκινογένεσης θεωρούνται η ακτινοβολία, ο μολυσμένος αέρας, το μολυσμένο νερό, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, οι «οικιακές τοξίνες», τα βιομηχανικά χημικά και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Αν δεν θέλετε να εμφανίσετε καρκίνο, ή θέλετε να απαλλαγείτε από αυτόν, τα πράγματα, από πλευράς εναλλακτικής αντιμετώπισης, είναι συγκεκριμένα: πρέπει να μειωθεί δραστικά η πρόσληψη τοξικών ουσιών και να τονωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα με φυσικές μεθόδους.
Φυσική διατροφή και άσκηση, με εξάσκηση στη δύναμη του νου. Η πίστη και μόνο του ασθενή ότι θα θεραπευτεί, βοηθά σημαντικά την αποθεραπεία. Ο πανικός και η απαισιοδοξία μπορούν αντίθετα να αποβούν μοιραίες.
Εκτός από τα πρωτεία του λιγότερο ανεκτικού ιατρικού κλάδου, η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου κατέχει και τα πρωτεία του λιγότερο επιτυχημένου κλάδου που υπήρξε ποτέ!
Τις τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια αυξάνει σταθερά. Η ψεύτικη λύση της χημειοθεραπείας δεν «δουλεύει» και ποτέ δεν «δούλεψε» για τους καρκίνους, που σκοτώνουν 9 στους 10 ασθενείς.
Η βιομηχανία του καρκίνου, που αρνείται επίμονα να διερευνήσει τις πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές θεραπείες, προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες είναι «παράνομο» να προσφέρεις μια ενδεχόμενη θεραπεία για τον καρκίνο.
Η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει παταγωδώς και οι γιατροί έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνουν «ικανοποιημένοι» όταν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από χημειοθεραπεία φτάσουν να είναι ίσα με τα ποσοστά βιωσιμότητας των ασθενών που… δεν έχουν υποστεί καθόλου παρόμοια αγωγή!
Είναι απλή σύμπτωση, το ότι οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν τα τοξικά χημικά που δημιουργούν τον καρκίνο, είναι οι ίδιες που κατασκευάζουν και τα τοξικά χημικά που συνταγογραφούνται ως «θεραπείες» για τον καρκίνο;…
Η ΑΡΙΑΔΝΗ ΓΕΡΟΥΚΗ ([email protected]) είναι Ιστορικός– Ανθρωπολόγος του Δικαίου, Δρ. Ιστορίας της Σορβόννης και διδάσκει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
*Τον τίτλο του άρθρου τον δανείστηκα από τον προκλητικό τίτλο του βιβλίου του εναλλακτικού θεραπευτή LotharHirneise, που πρόσφατα εκδόθηκε στα γερμανικά (Sensel: Kernen, 2002). Βλέπε και LynneMcTaggart,WhatDoctorsDon’tTellYou, εναλλακτικό περιοδικό και ομότιτλοbestseller βιβλίο στη Βρετανία
Τα παιδιά που έχουν κατοικίδια ζώα αναπτύσσουν:
«Φάε το φαγητό σου γιατί θα σε φάει ο σκύλος»!
Για τους ντόπιους όμως, το Φθινόπωρο σημαίνει και κάτι ακόμα. Είναι η εποχή που θα ξεχυθούν στα κοντινά δάση και θα επιδοθούν στο αγαπημένο τους κυνήγι μανιταριών συλλέγοντας τόνους από τα αγαπημένα τους πορτσίνι και άγρια μανιτάρια.
Το σπήλαιο στάθηκε πέρασμα ή καταφύγιο ζώων και ανθρώπων σε διάφορες εποχές. Κοντά στην σημερινή είσοδο για τους επισκέπτες, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως σημαντικά παλαιολιθικά και παλαιοντολογικά ευρήματα τα οποία βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Δράμας.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνουν τα οστά, πριν από 30.000 χρόνια, άλογα, δασύμαλλοι ρινόκεροι, μαμούθ, ελάφια, μεγάκεροι, άρκτοι των σπηλαίων, ίσως και αίγαγροι παγιδεύτηκαν στη θέση που βρέθηκαν.
Ανθρώπινη παρουσία στο χώρο του σπηλαίου είναι γνωστή ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Στην μεγαλοπρεπή «Αίθουσα του Τροχού», το μόνο προσβάσιμο τμήμα μέχρι το 1978, βρέθηκαν τέσσερις εστίες προϊστορικών κτηνοτρόφων, υπολείμματα από πήλινα οικιακά σκεύη, εργαλεία, κοσμήματα από θαλασσινά κοχύλια και πήλινα σφενδάμια για την προετοιμασία του νήματος για ύφανση, χρονολογημένα την 4η π.Χ. χιλιετία. Από άλλα ευρήματα ανθρώπινη παρουσία μαρτυρείται μέχρι και τα μεταβυζαντινά χρόνια.
Στην κορυφή του λόφου πάνω από το Σπήλαιο, κτίστηκε οχύρωση στα ύστερα ρωμαϊκά ή βυζαντινά χρόνια. Έχοντας σε αρκετά σημεία ύψος 1 έως 3μ. και πάχος 1,30μ., έδινε τη δυνατότητα στους κατοίκους – πιθανόν του οικισμού που βρέθηκε στη δεξιά όχθη του Αγγίτη – να ελέγχουν την πεδιάδα και τα περάσματα της περιοχής.
Στις γνωστές ιστορικές μαρτυρίες ο Γάλλος πρόξενος και δεινός περιηγητής Cousinery αναφέρεται πρώτος τον 18ο αιώνα στις Πηγές Αγγίτη (Sources d’ Angitas) και στη σπηλιά μέσα από την οποία ξεπηδούσε το νερό.
Το 1952 το ζεύγος Πετρόχειλου πραγματοποίησε την πρώτη εξερευνητική προσπάθεια μέσα στο σπήλαιο, έχοντας να αντιμετωπίσει την πρωτόγνωρη εμπειρία ενός υπόγειου ποταμού με στενό πέρασμα (σιφόνι).
Ωστόσο, μόλις το 1978, Έλληνες και Γάλλοι σπηλαιολόγοι καταδύθηκαν στο νερό και προχώρησαν στα πρώτα 500μ. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν εξερευνηθεί περίπου 12 χλμ. και έχουν χαρτογραφηθεί 10 χλμ. διαδρομής.
Από το 2000, που ξεκίνησε η λειτουργία του Σπηλαίου, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα πρώτα 500μ. του μοναδικού αυτού φαινομένου.
Μέσα στο Σπήλαιο με σταθερή θερμοκρασία 17ο C, ο χώρος είναι εντυπωσιακός. Καθώς ο επισκέπτης προχωρά σε διάδρομο πάνω από το ποτάμι και αντίθετα με τη ροή του νερού, παρακολουθεί στο διάκοσμο του Σπηλαίου να κυριαρχούν οι λευκοί και ερυθρόμορφοι σταλακτίτες διαφόρων μορφών.
Εξαιτίας του υγρού στοιχείου οι σταλαγμίτες είναι περιορισμένοι και ο μεγαλύτερος βρίσκεται στην εντυπωσιακή, αλλά μη επισκέψιμη ακόμη για το ευρύ κοινό, «Αίθουσα της Ακρόπολης» των 150 τ.μ. Ο πυθμένας του ποταμού καλύπτεται από διάφορα υλικά, όπως άμμο και άργιλο, των οποίων το πάχος είναι μεγαλύτερο από 10μ.
Η «Αίθουσα του Τροχού», που συνδέεται σήμερα με τον κύριο χώρο του Σπηλαίου με διάδρομο, οφείλει το όνομά της στην ύπαρξη μεγάλου υδραυλικού τροχού διαμέτρου 8μ., αρχικά ξύλινου και αργότερα σιδερένιου, ο οποίος κάλυπτε τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης της περιοχής από την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Μέσα σε αυτήν την αίθουσα εντυπωσιάζει το άνοιγμα στην οροφή, με διαστάσεις 8×12μ., πιθανή είσοδο των κατοίκων των γύρω οικισμών και μυστική πρόσβαση από την ακρόπολη πάνω από το Σπήλαιο στο ποτάμι.
Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το τοξωτό άνοιγμα απ’ όπου ξεχύνονται με οργή τα νερά στην πεδιάδα δημιουργώντας μια όαση δροσιάς, με πλατάνια, λεύκες και ιτιές στο περιβάλλον του σπηλαίου, ιδανική για την ξεκούραση των επισκεπτών.
Μέσα στο Σπήλαιο φωλιάζουν ευκαιριακά ή ζουν μόνιμα 37 είδη ζώων, κυρίως μικροπανίδας, από τα οποία 6 είδη έγιναν γνωστά για πρώτη φορά στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Το πιο φημισμένο απ’ όλα, λόγω του θρύλου της γυναίκας του πρωτομάστορα που θυσιάστηκε. Το σημερινό του μήκος φτάνει τα 145 μ. με πλάτος 3,75 μ. Το χτίσιμό του τοποθετείται γύρω στο 1602-1606.
