Το Σάββατο το βράδυ, ένα μαγευτικό παραμύθι έλαβε μέρος στη Βενετία, με φωτιές, κοστούμια εποχής, μάσκες, φωτισμένες γόνδολες στα κανάλια, ακροβάτες, μπαλόνια και μουσικές: Με ένα μοναδικό τρόπο ξεκίνησε ακόμη μία χρονιά το περιβόητο Καρναβάλι, ένα από τα πιο παλιά του πλανήτη.
Παρά το φόβο το φόβο τρομοκρατικής επίθεσης και τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας, ντόπιοι και χιλιάδες τουρίστες δεν έδειξαν να φοβούνται και απόλαυσαν το μοναδικό θέαμα..
Δείτε το βίντεο
Με σκηνικό ταινίας επιστημονικής φαντασίας μοιάζει πολλές φορές το Ντουμπάι, με τα πελώρια κτήριά του και τα χιλιάδες φώτα του.
Η καλύτερη στιγμή για να φωτογραφίσει κανείς το Ντουμπάι και να δείξει αυτή την ολοφώτιστη πλευρά του είναι φυσικά η νύχτα.
Αυτό έκανε ο Ολλανδός φωτογράφος Albert Dros, ο οποίος ταξίδεψε στο Ντουμπάι και φωτογράφισε τη μητρόπολη από τις ταράτσες των ουρανοξυστών.
«Αυτό που με συναρπάζει στο Ντουμπάι είναι η φουτουριστική εικόνα του και πως είναι μια πόλη που διαρκώς αλλάζει», δηλώνει ο 30χρονος στη Daily Mail. «Νέα κτήρια ξεφυτρώνουν, οι δρόμοι αλλάζουν, οπτικά πεδία χάνονται και δημιουργούνται άλλα».
«Τη νύχτα ο συνδυασμός των φώτων της πόλης και των αυτοκινήτων δημιουργούν εικόνες που μοιάζουν από άλλο κόσμο», καταλήγει.
Πηγή: Albert Dros Photography
Τα αδέρφια μας είναι οι φίλοι που δε θα χάσουμε ποτέ, θα είναι πάντα εκεί για μας μετά από κάθε τσακωμό και κάθε βαριά κουβέντα. Αλήθεια έχετε αναλογιστεί ποτέ για πόσο ασήμαντα θέματα μαλώνουμε με τα αδέρφια μας και πόσα άσχημα λόγια ανταλλάσουμε χωρίς να υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος;
Κανένας, όμως, τσακωμός δε θα κρατήσει πάνω από μία ώρα. Πώς να κρατήσεις κακία στον άνθρωπό που είναι δίπλα σου από την ώρα που γεννήθηκες; Πάντα θα μας ενώνει ένας γόρδιος δεσμός μαζί τους. Όποιος έχει αδέρφια, γνωρίζει καλά αυτήν την αίσθηση της έντονης σύνδεσης. Μιας σύνδεσης που αλλάζει ανάλογα με το αν τα αδέρφια είναι ίδιου ή διαφορετικού φύλου.
Είναι όμορφο πράγμα να ‘σαι κορίτσι και να έχεις μεγαλύτερη αδερφή. Ανέκαθεν τα παιδιά ίδιου φύλου έχουν μια καλή σχέση από μικρά, ίσως επειδή δε διαφέρουν και τόσο, τους συνδέουν τα κοινά ενδιαφέροντα βλέπεις.
Αν έχεις μια μεγαλύτερη αδερφή μπορείς να μοιραστείς μαζί της τα πάντα. Από το να ανταλλάζετε τα ρούχα σας, θα φτάσετε να μιλάτε για ώρες για τα πιο απόκρυφα γυναικεία θέματα. Πράγματα, όμως, που μπορείς να κάνεις και με τη κολλητή σου.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, μιας κι έχω μεγαλύτερο αδερφό, να υποστηρίξω, πως το να είσαι κορίτσι και να έχεις αδερφό και δη μεγαλύτερο είναι μαγεία. Μαγεία που μόνο όσοι το βιώνουν, καταλαβαίνουν.
Οι εντάσεις μέχρι να μπουν και τα δύο αδέρφια στην ενηλικίωση είναι έντονες, αμέτρητοι οι τσακωμοί στην προσπάθεια να εισχωρήσει και να καταλάβει ο ένας τον κόσμο του άλλου. Θα περάσουν πολλά χρόνια στην κόντρα, μετά την ενηλικίωση όμως η κόντρα αυτή μετατρέπεται σε συμμαχία.
Κανένας δεν μπορεί να σε συμβουλέψει πλέον καλύτερα απ’ τον αδερφό σου, να σταθεί στο πλάι σου σε κάθε δυσκολία, να σε ακούσει και να σε προστατέψει. Θα είναι εκεί όποτε τον φωνάξεις, θα σε ωριμάσει όσο κανένας. Και ποιος είπε ότι δε θα μιλήσεις στον αδερφό σου για τα γκομενικά σου; Ακόμα και σ’ αυτόν τον τομέα θα σε καταλάβει περισσότερο από τον καθένα, θα σου δώσει τις καλύτερες συμβουλές και θα μάθεις τους άντρες τόσο καλά, σαν την παλάμη σου.
Γι’ εμένα ο αδερφός μου είναι σύμμαχος, σύμβουλος και φύλακας άγγελος. Στα εύκολα και στα δύσκολα είναι εκεί και πάντα θα είναι. Ο πρώτος άνθρωπος που θα θελήσω να πάρω όταν έχω τις μαύρες μου, η μόνη αγκαλιά που είναι στα μέτρα μου και με ηρεμεί στις κρίσεις μου, καλμάρει τον πανικό μου.
Είναι σημαντικό να ξέρεις ότι έχεις έναν άνθρωπο στον κόσμο, ο οποίος δε θα σου γυρίσει ποτέ την πλάτη, συνοδοιπόρος μια ζωή, να αντέχει την γκρίνια σου, τα ξεσπάσματά σου, την κάθε παραξενιά σου που μια ζωή θα την τρώει στη μάπα.
Μπορεί να μη σε προλαβαίνει σε κάθε στραβοπάτημά σου, όμως θα βάλει όλη του τη δύναμη για να σε σηκώσει. Και θα σου πει όλα εκείνα τα απαραίτητα μυστικά για να μην ξαναπέσεις, ή τουλάχιστον να μην πονέσεις τόσο την επόμενη φορά.
Τα μεγαλύτερα αδέρφια μας μπορεί να είναι υπερπροστατευτικά. Είναι όμως και πιο έμπειρα, πάντα ένα βήμα μπροστά από ‘μας, έχουν ζήσει καταστάσεις που εμείς θα αργήσουμε να βιώσουμε και γι’ αυτό είναι ικανά να μας μιλούν με ρεαλισμό, γνωρίζουν την πραγματικότητα και πάντα έχουν επιχειρήματα που θα σε πείσουν να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις με ωριμότητα.
Να τα ακούμε λοιπόν τα αδέρφια μας, να τα αγαπάμε και να τα προσέχουμε κι εμείς. Είναι οι μόνοι άνθρωποι που ποτέ δε θα θελήσουν να μας δουν πληγωμένους, πάντα θα έχουν και κάτι καλό να μας πουν, να μας μάθουν πράγματα και να είναι εκεί για ‘μας μια ζωή.
Αν έχω να βγάλω ένα συμπέρασμα μετά από όλα αυτά, είναι ότι τόσα χρόνια έμαθα να ζω σε δύο διαφορετικούς παράλληλους κόσμους, το δικό μου και το δικό του, που όταν ενώνονται παίρνω μαθήματα ζωής.
Γι’ εμένα ο αδερφός μου είναι θείο δώρο, ο μόνος άντρας που δε θα πέσει ποτέ στα μάτια μου και μια ζωή θα με κάνει περήφανη για όσα μου δίδαξε, για όσα είναι κι όσα θα γίνει.
Μαρία Παπαϊωάννου για το pillowfights,gr
Μια ζωντανή καρτ-ποστάλ, φτιαγμένη από χρώματα, γεύσεις, έμπνευση και ομορφιά, σε μια από τις γοητευτικότερες γωνιές της Ευρώπης. Ανήκει στη Γαλλία αλλά έχει και κάτι από Γερμανία. Ουσιαστικά δεν ανήκει πουθενά, έχει χαρακτήρα δικό της: μεσαιωνική και αναγεννησιακή γερμανική αρχιτεκτονική αλλά γαλλική νοοτροπία.
Για τους Γερμανούς έχει τοπία που στη χώρα τους καταστράφηκαν από τις βόμβες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και για τους Γάλλους είναι ένα οικείο περιβάλλον με λίγη δόση εξωτισμού.
Και οι μεν και οι δε, πάντως, βρίσκονται σε πόλεις και χωριά που άνετα θα μπορούσαν να αποτελέσουν το σκηνικό για παραμύθια των αδελφών Γκριμ. Η Αλσατία είναι η μικρότερη διοικητική περιοχή της Γαλλίας αλλά ταυτόχρονα και η πιο όμορφη.
Άλλαξε χέρια με τη Γερμανία πολλές φορές αφού βρίσκεται ακριβώς στα σύνορα, κατά μήκος του Ρήνου, ο οποίος την χωρίζει σε δύο διαμερίσματα, τον Άνω Ρήνο και τον Κάτω Ρήνο.
Ξεκινώντας από το Στρασβούργο, την πρωτεύουσα της Αλσατίας, ως το νότο οι εικόνες είναι πολλές και εντυπωσιακές: απέραντοι αμπελώνες που κυριαρχούνται από κάστρα, πολύχρωμα σπίτια από σκαλισμένο ξύλο και πέτρα, μπόλικα εστιατόρια με αστέρια Michelin και φυσικά, το πιο εκλεκτό κρασί.
Δείτε το βίντεο
Σίγουρα σε κάποια φάση έχετε υπάρξει τόσο κουρασμένοι ή βαριεστημένοι που καταφύγατε στον… έξυπνο και τεμπέλικο τρόπο. Όλοι το παθαίνουμε κάποια στιγμή.
Αυτοί οι άνθρωποι όμως το τερμάτισαν! Πραγματικά η βαρεμάρα των ατόμων που θα δείτε στην εικόνες που ακολουθούν έχει αγγίξει άλλα επίπεδα! Φυσικά μπορείτε και να πάρετε ιδέες αν είστε και εσείς τεμπέλες και τεμπέληδες!
Δείτε τις φωτογραφίες!
Αν και στην καθημερινότητά μας περιτριγυριζόμαστε από πλήθος συμβόλων, οι περισσότεροι αγνοούμε πώς αυτά προέκυψαν και γιατί έχουν τη συγκεκριμένη εμφάνιση.
Ωστόσο, οι ιστορίες πίσω από κάθε σύμβολο παρουσιάζουν συχνά μεγάλο ενδιαφέρον και εν πολλοίς εξηγούν τη σημασία της εικονογράφησης, και πώς αυτή συνδέεται με την έννοια που θέλει να απεικονίσει.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε πώς προέκυψαν εξαιρετικά γνωστά και αναγνωρίσιμα σύμβολα, όπως αυτά των δύο φύλων, των μαθηματικών πράξεων, αλλά και οι προειδοποιητικές σημάνσεις για το βιολογικό κίνδυνο και για την ακτινοβολία…
Η βασική εξήγηση που δίνεται για τα σύμβολα των δύο φύλων, του άντρα και της γυναίκας, τα θέλει να προέρχονται από την ελληνική μυθολογία, φέροντας τις ονομασίες «Ασπίδα του Άρη» και «Καθρέφτης της Αφροδίτης», αντικείμενα που παραδοσιακά ταυτίζονταν με το αρσενικό και θηλυκό, αντίστοιχα.
Παρότι αυτή είναι ίσως η πιο διαδεδομένη θεωρία, λίγα στοιχεία υπάρχουν που να την επιβεβαιώνουν, κάτι που καθιστά την εξήγηση αμφισβητήσιμη.
Μια άλλη εξήγηση που προτείνεται, μάς μεταφέρει στην εποχή των αρχαίων αστρολόγων και αλχημιστών, οπότε και διάφορα ουράνια σώματα συσχετίζονταν με τα γήινα μέταλλα: Ο Ήλιος αντιστοιχούσε στο χρυσό, η Σελήνη στο ασήμι, ο Άρης στο σίδηρο, ο Ερμής στον υδράργυρο, η Αφροδίτη στο χαλκό, ο Δίας στον κασσίτερο και ο Κρόνος στο μόλυβδο.
Το σύστημα αυτό είχε διδαχθεί ο βοτανολόγος του 18ου αιώνα Carl Linnaeus, ο οποίος γεννήθηκε πριν την ανάπτυξη του μοντέρνου συστήματος σήμανσης στη χημεία, με τη χρήση γραμμάτων από τα Ελληνική ή Λατινικά ονόματα των στοιχείων, το οποίο και δημιουργήθηκε το 1814. Μέχρι τότε, οι χημικοί χρησιμοποιούσαν τα ίδια σύμβολα με αυτά των αλχημιστών του Μεσαίωνα!
Ο Linnaeus αποφάσισε να δανειστεί το σύστημα της χημείας για να κάνει συντμήσεις σε σημειώσεις βοτανικής. Έτσι, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τα σύμβολα το 1756, σε διατριβή για υβριδικά φυτά, και αργότερα στην έρευνά του «Species Plantarum». Ο Άρης αντιπροσώπευε το αρσενικό, η Αφροδίτη το θηλυκό και ο Ερμής το ερμαφρόδιτο.
Σύντομα κι άλλοι βοτανολόγοι και ζωολόγοι υιοθέτησαν τη χρήση αυτών των συμβόλων, καθώς ήταν βολικά και ευκολομνημόνευτα. Όσο για τα σύμβολα, πιστεύεται ότι προέρχονται από αρχαιοελληνικά συγγράμματα. Το θηλυκό σύμβολο προκύπτει από τον Εωσφόρο (ή Φωσφόρο), και είναι ο Αυγερινός, δηλαδή η Αφροδίτη στην πρωινή της εμφάνιση, ενώ το αρσενικό σύμβολο από τον πλανήτη «Θούρο», δηλαδή τον Άρη.
Το σύμβολο στο σχήμα της καρδιάς, αν κι έχει βρεθεί σε εικονόγραμμα στο Κρο-Μανιόν, δηλαδή από την τελευταία εποχή των παγετώνων, δεν είχε λάβει τη σημερινή του σημασία μέχρι το Μεσαίωνα.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το σύμβολο βασίστηκε στο αρχαίο φυτό σίλφιον και συγκεκριμένα στη στενόμακρη σποροθήκη του. Ασημένια νομίσματα από την Κυρήνη του 6ου-5ου αιώνα π.Χ., μάλιστα, φέρουν ένα παρόμοιο σχέδιο με το σύμβολο της καρδιάς, μερικές φορές συνοδευόμενο από ένα φυτό σίλφιον.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κι αυτοί που θέλουν το μοντέρνο σύμβολο να προέρχεται από το μεσαιωνικό σύμβολο της Ιερής Καρδιάς, που συμβολίζει τη θυσία του Ιησού Χριστού και συχνά απεικονίζεται καλυμμένη με πληγές. Η Καθολική Εκκλησία λέει ότι το σύμβολο, περιτριγυρισμένο από αγκάθια, αποκαλύφθηκε μέσω οράματος σε μια μοναχή, τον 17ο αιώνα. Παρόλα αυτά, οι ιστορικοί επισημαίνουν ότι το σύμβολο ήταν γνωστό και χρησιμοποιούνταν συχνά και πριν το 1600.
Τέλος, υπάρχει και η άποψη ότι το σύμβολο βασίστηκε σε μια λανθασμένη αντίληψη της ανθρώπινης καρδιάς, την οποία έβλεπαν σαν ένα όργανο με 3 θαλάμους, το οποίο -όπως πιστευόταν- σχετιζόταν με τα ανθρώπινα πάθη. Εκτεταμένες ήταν οι προσπάθειες, κατά το Μεσαίωνα, να παρουσιαστεί η έννοια αυτή της καρδιάς σε εικονογραφίες και πίνακες, μέχρι τελικά να υιοθετηθεί με την εμφάνιση της Ημέρας του Αγ. Βαλεντίνου, στην Αγγλία του 17ου αιώνα.
Μπορεί το σήμα του δολαρίου να είναι σήμερα ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα όχι μόνο μεταξύ των νομισματικών συμβόλων, αλλά και γενικότερα μεταξύ κάθε είδους συμβόλων, στην πραγματικότητα ωστόσο, αρχικά ήταν το σύμβολο του ισπανο-μεξικανικού πέσο. Η εξόρυξη μεταλλευμάτων στην Κεντρική και Νότια Αμερική, επέτρεψε στο ισπανικό πέσο (peso de ocho) να γίνει ένα διεθνές νόμισμα. Από την ίδια την ονομασία προέκυψαν γερμανόφωνες λέξεις για άλλα ασημένια νομίσματα, όπως το σλοβενικό «taler», το ολλανδικό «daalder», και η αγγλική λέξη «dollar».
Το ισπανικό πέσο τελικά υιοθετήθηκε τελικά για τις εμπορικές συναλλαγές σε Ευρώπη, Αμερική και Άπω Ανατολή. Οι έμποροι χρησιμοποίησαν τη συντομογραφία «Ps» για τη λέξη «πέσο», με τα γράμματα κατόπιν να τυπώνονται το ένα πάνω από το άλλο. Μέχρι το 1770, η συντομογραφία του «PS» απεικονιζόταν ως «$», η οποία κατόπιν υιοθετήθηκε από τις νεαρές ΗΠΑ για να συμβολίσουν το νόμισμά τους.
Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλες θεωρίες για την προέλευση του συμβόλου του δολαρίου. Η Άυν Ραντ ισχυριζόταν ότι επρόκειτο για την υπέρθεση των γραμμάτων «U» και «S» (United States) και ήταν επίσης το σύμβολο του έθνους, της ελεύθερης οικονομίας και της ελεύθερης σκέψης. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το σύμβολο του δολαρίου συνδέεται με το μονόγραμμα που χρησιμοποιούταν από τα ορυχεία ασημιού Ποτοσί, «PTSI», ενώ ορισμένοι το θέλουν να συνδέεται με το σύμβολο του πορτογαλικού cifrão ή του βρετανικού σελινιού.
Τα σύμβολα της πρόσθεσης και της αφαίρεσης εμφανίστηκαν για πρώτη φορά, τον 15ο αιώνα. Σε κάθε περίπτωση το σύμβολο «+» ήταν ένας από τους πολλούς τρόπους σύντμησης για το λατινικό «και» (et). Η πρώτη χρήση του συμβόλου για σύντμηση έγινε πιθανότατα από τον αστρονόμο Nicole Oresme.
Το σύμβολο της αφαίρεσης προέρχεται πιθανότατα από τη σχετική σημείωση των εμπόρων, όταν το φορτίο έβγαινε από τα πλοία ή από τη συντομογραφία του γράμματος «m», το οποίο είχε μια γραμμή από πάνω του προκειμένου να δείξει την αφαίρεση.
Το σημερινό σύμβολο της διαίρεσης χρησιμοποιούταν αρχικά από βορειο-ευρωπαίους μαθηματικούς για να δείξουν την αφαίρεση και δεν αποκλείεται να προέρχεται από συντμήσεις σε χειρόγραφα που επεσήμαναν χωρία κειμένων για τα οποία υπήρχε η υποψία ότι ήταν λανθασμένα.
Έπρεπε να φτάσουμε στα τέλη του 16ου αιώνα προκειμένου τα σύμβολα αυτά να χρησιμοποιηθούν ευρέως στα μαθηματικά. Δύο μαθηματικοί του 15ου αιώνα ήταν μάλλον οι πρώτοι που τα χρησιμοποιούσαν: οι Johann Widman και Vander Hoecke.
Σήμερα μπορεί να έχει την τιμητική του, άλλοτε όμως ο αστερίσκος ήταν ένα σχετικά σπάνιο σύμβολο που το συναντούσες στις υποσημειώσεις των σελίδων, παραπέμποντας στην ευρωπαϊκή τυπογραφία σε ημερομηνίες γέννησης και θανάτου. Οι πηγές αναφέρουν εδώ ότι τον αστερίσκο τον συναντά κανείς ακόμα και 5.000 χρόνια πριν, στην αρχαία Σουμερία, και σήμαινε «ουράνιος» και «θεότητα, αν και αυτό είναι μια άποψη που δεν τυγχάνει ευρύτερης αποδοχής.
Πιο αξιόπιστες μαρτυρίες συνδέουν τον αστερίσκο με τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και τις περιπέτειες των ομηρικών επών από τον Πεισίστρατο. Ο μεγάλος βιβλιοθηκονόμος της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, Ζηνόδοτος ο Εφέσιος, αποφάσισε να καθαρίσει κάποια στιγμή τα ομηρικά έπη από τις προσμείξεις στίχων και τις παραποιήσεις που ενείχε η εκδοτική παραγγελία του Πεισίστρατου («Αττικό Χειρόγραφο»), ώστε να έρθουν κοντύτερα στο πρωτότυπο κείμενο του Ομήρου που ακολουθούσαν άλλοτε πιστά οι ραψωδοί. Στη «Διόρθωση» και το «Γλωσσάριο» της Ιλιάδας και της Οδύσσειας που έγραψε ο Ζηνόδοτος, ο πρώτος μεγάλος φιλόλογος που ξεπήδησε από το Μουσείο, όλοι οι πλαστοί ομηρικοί στίχοι ήταν σηματοδοτημένοι στο περιθώριο με έναν αστερίσκο!
Αν και η γενίκευση της χρήσης του συμβόλου δεν θα ερχόταν πριν από τον Αρίσταρχο από τη Σαμοθράκη, τον μεγαλύτερο φιλόλογο και βιβλιοθηκάριο της εποχής του, ο οποίος επιμελήθηκε κριτικά τη δουλειά του Ζηνόδοτου, γι’ αυτό και κατέληξε σε έναν σωρό νέους συμβολισμούς. Η λέξη «αστερίσκος» ήταν μάλιστα δικής του έμπνευσης, την οποία συνέχισε να χρησιμοποιεί ως σηματοδότη για πλαστούς ή λανθασμένους ομηρικούς στίχους. Το σύμβολο θα γενικευτεί τελικά από τους πρωτοχριστιανούς, όπως ο Ωριγένης Αδαμάντιος, ο οποίος χρησιμοποίησε διάφορες παραλλαγές του αστερίσκου στην προσπάθειά του να συμφιλιώσει την εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη με την πρώτη ελληνική της μετάφραση. Και ήταν τελικά η χριστιανική γραμματολογία που θα μας χάριζε πάμπολλες μεταλλαγές χρήσεων του αστερίσκου, καθώς το ακριβές νόημά του εξελίχθηκε πολύ στο διάβα του ιστορικού χρόνου…
Το διεθνώς αναγνωρίσιμο σύμβολο της ακτινοβολίας δημιουργήθηκε το 1946 από μια ομάδα που εργαζόταν στο εργαστήριο ακτινοβολία του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας. Επικεφαλής της ομάδας ήταν ο Nels Garden, ο οποίος είχε δηλώσει: «Ορισμένοι από την ομάδας μας ασχολήθηκαν να προτείνουν διαφορετικά μοτίβα κι αυτό που προκάλεσε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν ένα σχέδιο το οποίο υποτίθεται ότι απεικόνιζε την ακτινοβολία από ένα άτομο». Ωστόσο άγνωστος παραμένει ο πραγματικός λόγος που επιλέχτηκε το συγκεκριμένο σύμβολο.
Σύμφωνα με μια θεωρία, εάν απεικονίζεται ένα άτομο, τότε ο κεντρικός κύκλος δείχνει την πηγή ακτινοβολίας και οι τρεις έλικες αντιπροσωπεύουν την α’, β’ και γ’ ακτινοβολία.
Ωστόσο, δεν αποκλείεται πηγή έμπνευσης να αποτέλεσε ένα σύμβολο που χρησιμοποιούνταν σε μια ναυτική ξηρά αποβάθρα κοντά στο Μπέρκλεϋ και η οποία προειδοποιούσε για προπέλες που κινούνταν. Από την άλλη μπορεί να πρόκειται για μια προσαρμογή ενός άλλου συμβόλου για την ακτινοβολία που έδειχνε μια κόκκινη κουκίδα με κόκκινες φωτεινές λωρίδες προς τα έξω, παρόμοιο με το σύμβολο του κινδύνου για ηλεκτροπληξία, το οποίο υπήρχε πριν το 1947.
Σε κάθε περίπτωση στο πρώτο σύμβολο που προέκυψε στο Μπέρκλεϋ, το σήμα ήταν πορφυρό σε μπλε φόντο. Ο Garden πίστευε ότι το κόκκινο ήταν το κατάλληλο χρώμα, καθώς «ήταν εύκολα διακριτό και δεν συγχέονταν με οποιοδήποτε χρωματικό κωδικό που γνωρίζαμε. Ένας ακόμη παράγοντας υπέρ του, ήταν το κόστος. Το υψηλό κόστος θα απέτρεπε άλλους από το να χρησιμοποιήσουν αυτό το χρώμα».
Όσο για το μπλε φόντο, ο Garden το προτιμούσε επειδή σπανίως εμφανίζονταν σε χώρους όπου εργασίες με ακτινοβολία λάμβαναν χώρα.
Τελικά, πειράματα με συνδυασμούς χρωμάτων που έγιναν το 1948 στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge των ΗΠΑ, οδήγησαν στην καθιέρωση του κόκκινου σε κίτρινο φόντο. Για ορισμένα χρόνια υπήρξαν διάφορες εκδοχές μέχρι τη νομική επιβολή του σύγχρονου συμβόλου. Επιπλέον, επετράπη και η εκδοχή με μαύρο αντί για κόκκινο, που σήμερα χρησιμοποιείται στις περισσότερες χώρες, εκτός των ΗΠΑ.
Το γνωστό σύμβολο που προειδοποιεί για βιολογικές ουσίες που αποτελούν απειλή για την υγεία ζωντανών οργανισμών, κυρίως των ανθρώπων, δημιουργήθηκε το 1966. Το σύμβολο αναπτύχθηκε από τον Charles Baldwin, ένα μηχανικό της περιβαλλοντικής υγείας που εργαζόταν για την εταιρεία Dow Chemical και τα επικίνδυνα προϊόντα της. Σύμφωνα με τον Baldwin, «θέλαμε κάτι που να μπορούσε να απομνημονευτεί αλλά και δίχως νόημα (σ.σ. μέχρι τη στιγμή εκείνη), ώστε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους για τη σημασία του».
Τον επόμενο χρόνο, ο μηχανικός δημοσίευσε ένα άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό Science, παρουσιάζοντας το σύμβολο σαν το νέο πρότυπο για όλους τους βιολογικούς κινδύνους. Στο άρθρο αυτό, ο Baldwin εξηγούσε ότι σχεδιάστηκαν πάνω από 40 διαφορετικά σύμβολα και όλα έπρεπε να πληρούν μια σειρά κριτηρίων. Τα κριτήρια αυτά ήταν τα εξής:
– Εντυπωσιακή μορφή ώστε να ελκύει την προσοχή άμεσα.
– Μοναδικό και σαφές ώστε να μην συγχέεται με σύμβολα που χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς.
– Γρήγορα αναγνωρίσιμο και εύκολα ανακαλούμενο.
– Εύκολο να τυπωθεί.
– Συμμετρικό, ώστε να εμφανίζεται ίδιο, ανεξαρτήτως της προοπτικής.
– Αποδεκτό από ομάδες διαφορετικής εθνοτικής προέλευσης.
Τελικά, το επιλεχθέν σύμβολο ήταν αυτό που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο βαθμό σε αμερικανικές αξιολογήσεις για το πόσο εύκολα μπορούσε να απομνημονευτεί.
Φανταστείτε τις πρώτες μέρες της αυτοκινητοβιομηχανίας, όταν η πενιχρή σήμανση προκαλούσε κυκλοφοριακό κομφούζιο στους δρόμους, καθώς άλογα, ποδήλατα και μηχανοκίνητα κάρα έπρεπε να συντονιστούν. Πράγμα καθόλου εύκολο κι έτσι ήταν το 1915 στο Ντιτρόιτ, τη μητρόπολη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, όταν εμφανίστηκε η πρώτη πινακίδα «Stop», την ίδια μάλιστα χρονιά που έκανε το ντεμπούτο του και το πρώτο ηλεκτρικό φανάρι κυκλοφορίας στο Κλίβελαντ. Το πρώτο εκείνο «Stop» ήταν ένα κομμάτι μετάλλου διαστάσεων 0,6 τετραγωνικών μέτρων με απλά μαύρα γράμματα πάνω σε λευκό φόντο.
Το 1923 η αρμόδια υπηρεσία αυτοκινητοδρόμων της πολιτείας του Μίσιγκαν ανέπτυξε μια σειρά κατευθυντήριων γραμμών για την οδική σήμανση βασισμένη στους διαφορετικούς βαθμούς επικινδυνότητας. Η λογική ήταν ότι όσες πιο πολλές πλευρές είχε ένα σήμα, τόσο μεγαλύτερο κίνδυνο αντιπροσώπευε. Ο κύκλος, ως το πιο επικίνδυνο σχήμα, χρησιμοποιήθηκε στις διασταυρώσεις με τις σιδηροδρομικές γραμμές και το οκτάγωνο προκρίθηκε ως ο δεύτερος βαθμός επικινδυνότητας. Το σχήμα του διαμαντιού επιστρατεύτηκε για προειδοποιητικές πινακίδες και τα ορθογώνια σήματα λειτουργούσαν τώρα για καθαρά πληροφοριακούς σκοπούς. Ο συμβολισμός προήλθε από ομάδα μηχανικών και παραήταν αναλυτικός, είναι η αλήθεια.
Τα πρώτα οκτάγωνα «Stop» συνέχισαν να έχουν λευκό φόντο, το οποίο άλλαξε κάποια στιγμή σε κίτρινο. Το 1935 ορίστηκε επακριβώς ως οκτάγωνο διαστάσεων 0,6 τετραγωνικών μέτρων με κίτρινο φόντο και κόκκινα ή μαύρα γράμματα. Στην αναθεώρηση του ΚΟΚ των ΗΠΑ το 1954, το κόκκινο χρώμα επιλέχθηκε τελικά, καθώς πλέον η βιομηχανία ήταν σε θέση να παράγει κόκκινα υλικά με υψηλές ανακλαστικές ιδιότητες. Από το 1978, το «Stop» ήταν καθορισμένο με τον τρόπο που το ξέρουμε σήμερα…
Πηγή: Newbeast.gr
Μια τεράστια χιονοθύελλα έχει “σκεπάσει” την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ με χιόνι, επηρεάζοντας τις ζωές περισσότερων από 80 εκατομμυρίων ανθρώπων και παραλύοντας τα πάντα στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Η συγκεκριμένη χιονοθύελλα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη που έχει πλήξει ποτέ τη Νέα Υόρκη και το Internet έχει γεμίσει από φωτογραφίες που καταγράφουν τις συνέπειες του φαινομένου.
Δείτε μερικές από αυτές στην φωτογραφική συλλογή που ακολουθεί.
Είναι μία φάρσα η οποία τον τελευταίο καιρό έχει γίνει ευρέως γνωστή και πολλοί φαρσέρ επιλέγουν να την δοκιμάσουν και να την βιντεοσκοπήσουν.
Είναι πολύ απλή. Επιλέγουν μία παραλία όπου υπάρχουν δημόσιες ντουζιέρες, βρίσκουν το “θύμα” τους το οποίο κάνει μπάνιο εκείνη τη στιγμή και, χωρίς να τους καταλάβουν, ρίχνουν σαμπουάν πάνω τους με αποτέλεσμα το ντους τους να μην τελειώνει ποτέ. Όσο και αν προσπαθούν η σαπουνάδα δεν τελειώνει ποτέ. Μέχρι βέβαια να χάσουν την υπομονή τους και να τους ανακαλύψουν.
Παρακάτω είναι ενα βίντεο με τη γνωστή φάρσα μόνο που η συγκερκιμένη “εκδοχή” είναι με κορίτσια με μπικίνι.
Δείτε το βίντεο.
Με τον χειμώνα να εχει γονατίσει τις ΗΠΑ, ένας άνδρας απο τη Σιβηρία δείχνει στους αμερικανούς οδηγούς αυτό που πραγματικά χρειάζονται στους καλυμμένους με χιόνι δρόμους: ένα Lada Samara το οποίο εχει μετατρέψει σε τάνκ, έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε χιονοθύελλα.
Οι χιονισμένοι και παγωμένοι δρόμοι της Σιβηρίας οδήγησαν τον μηχανικό Andrey Romanov, κάτοικο του Ομσκ, να σχεδιάσει ένα τανκ χρησιμοποιώντας το σοβιετικό μοντέλο αυτοκινήτου Lada Samara.
Του πήρε εναμισυ μήνα για να τροποποιήσει το 25χρονο αυτοκίνητο που αποκάλεσε “Т-21099”.
Δείτε το απίστευτο βίντεο
Μερικές από τις ιδέες των σχεδιαστών είναι τόσο έξυπνες, αλλά και απλές την ίδια στιγμή, που αναρωτιέστε πως δεν το είχε σκεφτεί κανένας πιο πριν;
Μαζέψαμε 15 τέτοιες εφευρέσεις που απλά μας έκαναν τεράστια εντύπωση και πιστεύουμε πως θα έκαναν την ζωή του καθενός λίγο πιο απολαυστική.
Φούτερ με μαξιλάρι
Μέσα στην κουκούλα του φούτερ έχει ένα μικρό φουσκωτό μαξιλάρι. Φουσκώστε το και άνετε μπορείτε να πάρετε έναν υπνάκο οπουδήποτε.
Ξυπνητήρι για αυτούς που σηκώνονται δύσκολα από το κρεβάτι
Αυτό το ξυπνητήρι δεν σταματάει να χτυπάει μέχρι να πατήσετε σε αυτό και με τα δύο πόδια
Βιβλίο-φωτιστικό
Το ασύρματο βιβλίο φωτιστικό Lumio ενεργοποιείται ή απενεργοποιείται με μία απλή κίνηση, με το άνοιγμα ή το κλείσιμο του βιβλίου. Είναι μια τέλεια διακόσμηση που ταιριάζει παντού.
Παπούτσια που αλλάζουν χρώμα
Αυτά τα παπούτσια μπορούν να αλλάξουν χρώμα και να έχουν οποιαδήποτε εικόνα στην επιφάνεια τους. Αυτά τα έξυπνα παπούτσια δεν χρειάζονται να επαναφορτίζονται, γιατί η παροχή ενέργειας τους προέρχεται από το περπάτημα με αυτά.
Ένα βολικό κρεβάτι για τον ιδιοκτήτη και το κατοικίδιό του
Αυτό το κρεβάτι θα είναι άνετο και για το μικρό σας ζωάκι και για εσάς.
Κούπα που μαζεύει τις σταγόνες
Ο ειδικός σχεδιασμός της επιτρέπει να μαζεύει τις σταγόνες που έφυγαν από την κούπα.
Τσάντες μεταφοράς κατοικιδίου
Αυτή η τσάντα διαθέτει ένα μικρό τζαμάκι, ώστε το κατοικίδιο σας να μην νιώσει απομονωμένο
Υπνόσακος «Αρκούδα»
Για αυτούς που πάντα ονειρεύονταν να πέσουν σε μια χειμερία νάρκη και να ξυπνήσουν μόλις κάνει λίγο ζέστη, ο Ιάπωνας καλλιτέχνης και σχεδιαστής Έικο Ισιβάζα σκέφτηκε αυτόν τον υπνόσακο σε σχέδιο αρκούδας που κοιμάται.
Υβριδικό καροτσάκι μωρού – Πατίνι
Αυτή η εφεύρεση θα κάνει την βόλτα για μεγάλους και μικρούς πιο ευχάριστη.
Ξυπνητήρι που σας ετοιμάζει καφέ
Ο Βρετανός σχεδιαστής Τζόσουα Ρενούφ έφτιαξε το όνειρο του κάθε λάτρη του καφέ, αυτή η εφεύρεση θα σας ετοιμάζει καφέ με το καλημέρα μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι.
Φέτες σοκολάτας
Αυτές οι φέτες σοκολάτες είναι συσκευασμένες σαν τις φέτες τυρί, είναι σίγουρα ένα πράγμα που θα κάνει την ζωή σας πιο ευχάριστη. Δεν πρέπει να προσπαθείτε να το απλώσετε στο ψωμί, απλά ανοίξτε το περιτύλιγμα και απολαύστε το.
Φορτιστής που δουλεύει από την θερμότητα ροφημάτων
Αυτή η συσκευή με το όνομα Epiphany One Puck χρησιμοποιεί την διαφορά θερμοκρασίας και την μετατρέπει σε ηλεκτρικό ρεύμα. Έχει δύο μεριές μία κόκκινη και μία μπλε για τα ζεστά και κρύα ροφήματα ανάλογα. Βάλτε το ζεστό σας καφέ ή το κρύο αναψυκτικό σας και μπορείτε να φορτίσετε μέσο της θύρας USB το τηλέφωνό σας.
Κοτάτσου
Το κοτάτσου είναι ένα παραδοσιακό ιαπωνικό έπιπλο: έχει μια χαμηλή ξύλινη βάση τραπεζιού, είναι πάνω σε ένα στρώμα ή είναι καλυμμένο με ένα χοντρό πάπλωμα στο οποίο, από επάνω είναι ο πάγκος τραπεζιού. Κάτω από το πάπλωμα είναι η θερμάστρα η οποία πολλές φορές είναι μέσα στην βάση του τραπεζιού.
Ταινία που ανοίγει εύκολα
Δεν θα ξανά χρειαστείτε μαχαίρια ή ψαλίδια, απλά τραβάτε την ειδική κλωστή και η ταινία θα ανοίξει μόνη της.
Ονυχοδρόμιο γάτας σε σχήμα σκύλου
Δεν θα κάνει μόνο την δικιά σας ζωή πιο ευχάριστη, αλλά και της γάτας σας!