Ο οικισμός του Πόρου στις Φέρες, ανακηρύχθηκε επίσημα ως «Το χωριό των πελαργών 2016», διάκριση μοναδική σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς αποτελεί σημαντικό τόπο για τη διατήρηση και αναπαραγωγή του συγκεκριμένου είδους.
Η Δημοτική Ενότητα Φερών σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία, τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου, την Ελληνική Ομάδα Πελαργών και την ΔΕΔΔΗΕ Αλεξανδρούπολης κατέθεσαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, πρόταση στον οργανισμόeuroNATUR να ενταχθεί ο οικισμός στην πρωτοβουλία «Ευρωπαϊκό Χωριό των Πελαργών 2016» η οποία και έγινε δεκτή.
Προϋπόθεση για την επιλογή του οικισμού αποτέλεσε η συνεχόμενη μέχρι τώρα συμβολή του στην προστασία και αναπαραγωγή του είδους, η θέση του κοντά σε μια Προστατευόμενη Περιοχή, το Δέλτα του Έβρου, καθώς και οι ολοκληρωμένες προτάσεις που έχει καταθέσει για μελλοντικές δράσεις προστασίας του είδους και ανάδειξής τους στην τοπική κοινωνία και τους επισκέπτες της περιοχής.
Ο οργανισμός euroNATUR, θα απονείμει στον οικισμό βραβείο για την διάκρισή του στο πλαίσιο φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Μάιο.
Τα περισσότερα παιδιά λατρεύουν τις σοκολάτες. Κάποια παιδιά, όμως, τις απεχθάνονται. Ένα από αυτά είναι και ο Ντρίσα…
Ο Ντρίσα φέρει ακόμη τα σημάδια της περιόδου που πέρασε, δουλεύοντας σε κάποια φυτεία κακάο της Ακτής του Ελεφαντοστού.
Πολυάριθμα σημάδια από χτυπήματα. Ο Ντρίσα ήταν ένας «σκλάβος της σοκολάτας», ένας από τον άγνωστο αριθμό παιδιών της δυτικής Αφρικής που πωλούνται από τις οικογένειές τους ως σκλάβοι στην Ακτή του Ελεφαντοστού, τη μεγαλύτερη παραγωγό χώρα κακάο στον κόσμο.
Τα υποχρεώνουν να εργάζονται χωρίς να τα πληρώνουν, τα χτυπούν όταν αυτά εκδηλώνουν κάποιες αντιρρήσεις τους και τα εγκαταλείπουν, όταν αρρωσταίνουν.
Ο Ντρίσα εργαζόταν 18 ώρες την ημέρα, έτρωγε ελάχιστα και το βράδυ κοιμόταν κλειδωμένος σ΄ ένα μικρό δωμάτιο. Τα χτυπήματα που δεχόταν ήταν αρκετά για να τον «πείσουν» να συνεχίσει. Οι «σκλάβοι της σοκολάτας» που χρησιμοποιούνται στην Ακτή του Ελεφαντοστού προέρχονται, κατά κύριο λόγο, από το Μάλι, το Μπενίν, το Τόγκο και την Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία. Οι πληροφορίες που υπάρχουν, ωστόσο, γι΄ αυτά είναι λιγοστές και συγκεχυμένες.
Η Ακτή Ελεφαντοστού αποτελεί την πρώτη σε παραγωγή κακάο χώρα του κόσμου αφού εξάγει το 40% του συνόλου της παγκόσμιας παραγωγής. Οι χαμηλές τιμές του κακάο οι οποίες συνεπάγονται φθηνά εργατικά χέρια ωθούν τους παραγωγούς στην εκδούλευση μικρών παιδιών ώστε να ανταπεξέλθουν στον εξοντωτικό ανταγωνισμό. Οι ΗΠΑ υπολογίζουν πως περισσότερα από 109.000 παιδιά στην Ακτή Ελεφαντοστού δουλεύουν υπό τις χειρότερες συνθήκες παιδικής εργασίας ενώ περίπου 10.000 εξ αυτών είναι θύματα πορνείας και δουλεμπορίου.
Δεκαοκτώ με τριάντα μήνες μετά το φύτεμα, τα κακαόδεντρα, που μπορεί να ξεπεράσουν και τα επτά μέτρα σε ύψος, αρχίζουν να δίνουν τον πολύτιμο καρπό, καθιστώντας την Γκάνα την δεύτερη σε εξαγωγές στην δυτική Αφρική με πεντακόσιες εξήντα χιλιάδες μετρικούς τόνους παραγωγή (2005) και νούμερο δύο στις κακάο-παραγωγές χώρες στον κόσμο. Μαζί με την Ακτή του Ελεφαντοστού, το Καμερούν και την Νιγηρία καλύπτουν το 70% της παγκόσμιας ζήτησης. Πάνω από δύο εκατομμύρια αγρότες δουλεύουν στην παραγωγή κακάο στην χώρα.
Στην συγκομιδή και στην καλλιέργεια των κακαόδεντρων, όπως και στις υπόλοιπες αφρικάνικες χώρες, η παιδική εργασία είναι πολύ διαδεδομένη. Μικρά παιδιά με τις ματσέτες στα χέρια ξημεροβραδιάζονται κάτω από το καυτό ήλιο, αντιμετωπίζοντας την επίδραση των χημικών φυτοφαρμάκων, τα καθημερινά ατυχήματα και την βαναυσότητα των αφεντικών.
Υπολογίζονται σε πάνω από ογδόντα χιλιάδες τα παιδιά σχολικής ηλικίας, που εργάζονται στις φυτείες κακάο ο μέσος όρος ηλικίας δεν ξεπερνά τα 13,5 χρόνια. Τα περισσότερα είναι από τις φτωχές βόρειες επαρχίες της χώρας αλλά και από τις γειτονικές Μπουργκίνα Φάσο, Μάλι και την περιοχή της νότιας Σαχάρας και δουλεύουν για τριακόσιες χιλιάδες Cedi τον χρόνο που ισοδυναμούν μόνο με τριάντα δολάρια! Τους παρέχεται ένα άθλιο φαγητό και δωρεάν στέγη σε αποθήκες αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως η εκμετάλλευση είναι εξοργιστική.
«Πήγαινα σχολείο», λέει ο Μαρκ Γιάο Κουάμε που μαζί με τον αδελφό του Φαμπρίς, δουλεύουν σε μια απομακρυσμένη φάρμα. «Αλλά ο πατέρας μου δεν είχε άλλον να δουλέψει στη φάρμα, έτσι με πήρε από το σχολείο. Η μητέρα μου είναι μακριά από εδώ, έχω να τη δω 10 χρόνια, από τότε που ήμουν 2 χρονών»
Με τρεις δυτικές πολυεθνικές να ελέγχουν το 83% του παγκόσμιου εμπορίου κακάο, είναι προφανές πως οι φτωχές χώρες παραγωγής της πρώτης ύλης είναι χειροπόδαρα δεμένες στις απαιτήσεις και τους εκβιασμούς των αγοραστών. Η δραματική καθίζηση των τιμών το 1998, που τις έριξε στο μισό, ανάγκασε τους μικρούς παραγωγούς να ψάξουν τρόπους μείωσης του κόστους για να επιβιώσουν. Ο κυριότερος ήταν η επέκταση της παιδικής εργασίας που στην Γκάνα αλλά και στην Ακτή του Ελεφαντοστού ιδιαίτερα, έχει πάρει την μορφή επιδημίας.
Το 2001, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την κυβερνητική παρέμβαση και την κριτική του Τύπου, οι μεγάλες βιομηχανίες του κακάο υπέγραψαν μια εθελοντική σύμβαση (το Πρωτόκολλο της Βιομηχανίας του Κακάο) ώστε να εξαλειφθεί η παιδική εργασία έως το 2005. Όμως, η ημερομηνία πέρασε χωρίς να δοθεί μεγάλη σημασία ή να αλλάξει κάτι. Το όριο εξάλειψης πήρε τελικά παράταση έως τον Ιούλιο του 2008 ώστε μέχρι τότε τουλάχιστον στο 50% των παραγωγών κακάο να μη χρησιμοποιούν παιδιά στα χωράφια τους.
Οι εταιρείες κακάο δημοσιοποίησαν κάποια πιλοτικά προγράμματα χωρίς ωστόσο να έχει αλλάξει κάτι στην τακτική τους αποκόμισης κερδών από την παιδική εργασία. Την ίδια στιγμή στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, η Herseys Company, κλείνει φέτος τα εκατό εφτά χρόνια από την κυκλοφορία του πιο αγαπημένου της προϊόντος.
Ήταν το 1907, που εμφανίστηκαν στα μαγαζιά τα Hersheys Κisses, οι μικρές σοκολατένιες καραμέλες που φέρνουν τεράστια κέρδη στα ταμεία της και έφτασαν πέρυσι τα ογδόντα εκατομμύρια κομμάτια καθημερινές πωλήσεις. Η Hersheys μαζί με της Μars ελέγχουν τα 2/3 από τα 13 δις δολάρια πωλήσεων σοκολάτας στις ΗΠΑ και προμηθεύονται κακάο κυρίως από την Δυτική Αφρική. Μαζί με την Nestle και μερικές ακόμη ευρωπαϊκές πολυεθνικές, πάρα τις δεσμεύσεις και την διεθνή κατακραυγή συνεχίζουν να αγοράζουν πρώτη ύλη που μαζεύεται από παιδικά χέρια, συμμετέχοντας ταυτόχρονα και σε εκστρατείες ενάντια στην παιδική εργασία! .
Οταν πριν από δύο χρόνια ο δανός δημοσιογράφος Μ.Mistrati θέλησε να φάει μια σοκολάτα, πήγε σε ένα σουπερμάρκετ και άρχισε να ψάχνει: «Παρατήρησα ότι από τις επτά διαφορετικές σοκολάτες που είχα στα χέρια μου, μόνον μία ακολουθούσε τις αρχές του fair trade. Αναρωτήθηκα τι να συμβαίνει με τις υπόλοιπες», περιγράφει ο ίδιος. Αυτό ήταν και η αφετηρία ενός επώδυνου χρονικού που με τον R. Romano οδήγησαν σε ένα συγκλονιστικό ντοκυμαντέρ «τη σκοτεινή πλευρά της σοκολάτας» στο οποίο αποκαλύπτεται είναι η πραγματικότητα που χρηματοδοτεί η πανίσχυρη βιομηχανία που γλυκαίνει τις αισθήσεις.
Το ντοκυμαντέρ περιγράφει την καλιέργεια κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού εκεί όπου πρόσφατα ο διεθνώς αμφισβητούμενος πρόεδρος Λόραν Γκμπάγκμπο εθνικοποίησε τις τοπικές αγορές και τις εξαγωγές του κακάο με στόχο την προστασία των εσόδων από φόρους και δασμούς. Εσοδα που μοιράζονται εκτός των άλλων και στη συντήρηση των μισθοφόρων Τα εργατικά χέρια όπου βασίζονται οι καλλιεργητές κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού κρύβουν το πλέον απροκάλυπτο δουλεμπόριο παιδιών 7 έως 14 ετών.
Γι’ αυτά τα παιδιά σοκολάτα σημαίνει αρπαγή από τις οικογένειές τους, σκληρή δουλειά, ξύλο, σεξουαλική κακοποίηση και επικίνδυνες χαντζάρες. Οι Mistrati και Romano ξεκινούν την έρευνα από την Ευρώπη με εκπροσώπους των μεγαλύτερων εταιρειών να δηλώνουν άγνοια για τις «φήμες», όπως τις χαρακτήρισαν.
Το ταξίδι τους στην Αφρική καλείται να επιβεβαιώσει τις… «φήμες». «Είχα πολλές δυσκολίες καθώς έπρεπε να δουλέψω με απόλυτη κάλυψη στην Ακτή Ελεφαντοστού, το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο. Οι κυβερνήσεις εκεί δεν επιθυμούν δημοσιογράφους που ερευνούν ζητήματα δουλεμπορίου παιδιών» λέει ο Mistrati και επισημαίνει: «Βεβαίως είχα κατά νου και την περίπτωση ένος άλλου συναδέλφου, του Guy-Andre Kieffer, ο οποίος σε ανάλογη έρευνα το 2004 είχε απαχθεί και δεν επέστρεψε ποτέ». Πρώτος σταθμός η φτωχή περιφέρεια του Μάλι.
Ο 50χρονος οδηγός των Δανών κατάγεται από εκεί και βιώνει την πραγματικότητα των «παιδιών του κακάο» καθημερινά. Τα παιδιά μεταφέρονται από διάφορα χωριά στους σταθμούς των λεωφορείων που φεύγουν για τα σύνορα. Για άλλα έχει προηγηθεί συμφωνία του δουλέμπορου με τους γονείς (ένα παιδί μπορεί να πουληθεί ακόμη και 230 ευρώ), για άλλα όμως όχι. Απλώς, τα απάγουν… «Φοβόμουν να δουλέψω χωρίς κρυφή κάμερα. Οι traffickers είναι αδίστακτοι εγκληματίες και κάνουν τα πάντα για το χρήμα. Κατάφερα όμως να ακολουθήσω όλη τη διαδρομή» περιγράφει ο Mistrati.
Σταθμός Sikasso: Ο Idrissa Kante, γενικός γραμματέας του σωματείου οδηγών, περιγράφει πώς οι traffickers μεταφέρουν κάθε φορά 10 με 15 παιδιά. Μόλις το λεωφορείο πλησιάζει στα σύνορα, ανεβαίνουν σε μοτοσικλέτες με τις οποίες μέλη του κυκλώματος ακολουθούν το λεωφορείο. Τα περνάνε από τα σύνορα. Στην άλλη πλευρά, οι ιδιοκτήτες φυτειών τα παραλαμβάνουν. Την ώρα που οι Δανοί βρίσκονται στο Sikasso, ένας άντρας φωνάζει: «Παίρνουν ένα κορίτσι»!
Πλησιάζουν το λεωφορείο, αλλά η «συνοδός» του έχει γίνει καπνός. Η 12χρονη Mariam Marico περιγράφει λίγο μετά: «Μου είπε ότι θα έβγαζα χρήματα». Τα γόνατά της, όμως, είναι ματωμένα. Είναι φανερό ότι το παιδί είχε συρθεί με τη βία. – Φύγε και μην ξαναγυρίσεις εδώ, να τους πεις ότι εδώ δεν υπάρχουν χρήματα, της φωνάζει ένας άντρας που ανήκει σε εθελοντική οργάνωση και λίγο αργότερα τη μεταφέρει πίσω στο χωριό της. Βλέποντάς την, ο οδηγός των δημοσιογράφων ξεσπά σε κλάματα γιατί είναι σίγουρος ότι θα την ξαναδεί να επιστρέφει: «Η καρδιά μου έχει τσακίσει, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο»… Επόμενος σταθμός το χωριό Zegua.
Ο αρχηγός των 500 κατοίκων, Diamoutenne Bakary, περιγράφει τις απαγωγές παιδιών. Ακολουθεί η SAF CACAO, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κακάο με κορυφαίους πελάτες ανά τον κόσμο. Ο γενικός διευθυντής Ali Lakiss δεν ξέρει τίποτα: «Γεννήθηκα στη βιομηχανία του κακάο και δεν έχω συναντήσει ποτέ παιδιά από 10 έως 16 ετών να δουλεύουν στις φυτείες».
Σπεύδει να υπενθυμίσει πως: «Είμαστε ο μεγαλύτερος παραγωγός κακάο παγκοσμίως. Φαντάζεστε τι είδους καταστροφή θα συνέβαινε αν οι άνθρωποι έπαυαν να αγοράζουν κακάο;» Μάλλον ο Lakiss είχε πολλά χρόνια να… επισκεφθεί τις φυτείες. Το ‘καναν αντ’ αυτού οι Δανοί και φυσικά συνάντησαν αρκετά παιδιά την ώρα της δουλειάς. Για τον κυβερνητικό Tohe Adam Malick, το θέμα έχει πάρει υπερβολικές διαστάσεις. Αποδίδει τη μεταφορά παιδιών στην Ακτή Ελεφαντοστού σε τουρισμό: «Πώς είναι να πηγαίνεις στο Παρίσι»!
Και η έρευνα συνεχίζεται σε μία ακόμη φυτεία. Αυτή τη φορά ο οδηγός τους υποδύεται τον παραγωγό.
-Θα χρειαστούμε πολλά παιδιά να δουλέψουν για μας, μπορείς να βοηθήσεις; ρωτά τον ιδιοκτήτη της φυτείας. «Εδώ είναι ο μεγάλος μου αδελφός, πείτε του πόσα θέλετε και θα τα φέρει κατευθείαν σε σας», του απαντά. – Πόσο κοστίζει; «Υπολόγισε 230 ευρώ»… Στη χώρα μας καταναλώνονται κάθε χρόνο 22.000 τόνοι σοκολάτας, με τη μία στις τρεις να είναι εισαγόμενη.
Ομως η αγορά είναι κατακλυσμένη από προϊόντα που το ταξίδι τους έχει ξεκινήσει από την Ακτή Ελεφαντοστού. Η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον για το ντοκιμαντέρ.
Αναρωτιέται ο Mistrati σε συνεντευξή του στην Ελευθεροτυπία: «Δεν ενδιαφέρει τους Ελληνες να μάθουν πώς παράγεται η σοκολάτα που τρώνε;».
Ο δημοσιογράφος το άφησε αναπάντητο, όπως κι εκείνος μία από τις ερωτήσεις : – Μετά από τα όσα έζησες, απολαμβάνεις το ίδιο μία σοκολάτα;
Το Μουσείο των Μελισσών βρίσκεται στο Poyales del Hoyo της Ισπανίας και παρέχει μια μοναδική ευκαιρία στους επισκέπτες να παρακολουθήσουν με ασφάλεια αυτά τα έντομα σε δράση.
Το μουσείο έχει έξι τεράστιες κυψέλες που κρέμονται από την οροφή μέσα σε γυαλί, επιτρέποντας στον κόσμο να έρθει κοντά στις μέλισσες, χωρίς τον κίνδυνο να τους τσιμπήσουν.
Ο Gerardo Perez Gonzalez, διευθυντής του Μουσείου είναι και ο ίδιος μελισσοκόμος, αποκτώντας τις πρώτες του κυψέλες πριν από 34 χρόνια, ενώ ακόμα ήταν φοιτητής. Με τα χρόνια, η μελισσοκομία έγινε το πάθος του και βασική δραστηριότητά του.
Έχει δώσει ομιλίες και διαλέξεις σε σχολεία και κολέγια σε όλη την ισπανική επικράτεια, προσφέροντας παράλληλα κύκλους μαθημάτων μελισσοκομίας για ερασιτέχνες.
Το 1997, μετά από 20 χρόνια εργασίας και έρευνας, δημιούργησε το Μουσείο Μελισσών, προκειμένου να μεταδώσει τις γνώσεις του.
Το μνημείο-σύμβολο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, το θαύμα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής, την Αγία Σοφία, παρουσιάζει έρευνα των στελεχών και επιστημονικών συνεργατών του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, μέσα από ένα βίντεο – ταξίδι ανακάλυψης, σε μία υπερσύγχρονη Θόλο Εικονικής Πραγματικότητας.
Τα στοιχεία αυτά συνθέτουν το “σκηνικό” της νέας διαδραστικής παραγωγής “Αγία Σοφία: 1500 Χρόνια Ιστορίας” που αποτελεί μία πλήρη ψηφιακή αναπαράσταση του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
Η Αγία Σοφία, σύμβολο πνευματικό και πολιτικό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ένα θαύμα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής, επιβίωσε ως τις ημέρες μας παρά τις αντιξοότητες και αποτελεί ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αναπαρίσταται, με πλήρη λεπτομέρεια, το εσωτερικό του ναού, ο αρχιτεκτονικός του σχεδιασμός, ο γλυπτός και ψηφιδωτός διάκοσμος και παράλληλα, παρουσιάζονται οι διάφορες φάσεις κατασκευής του μνημείου και σημαντικά ιστορικά, κοινωνικά και οικονομικά στοιχεία της ζωής του Βυζαντίου.
Παράλληλα, η νέα διαδραστική παραγωγή δίνει την ευκαιρία στο κοινό να επισκεφθεί τον εμβληματικό αυτό χώρο και να τον παρατηρήσει όπως ήταν στην περίοδο της ακμής του.Η εικονική περιήγηση ξεκινά με την κατασκευή του μεγάλου ναού μετά την καταστροφή της παλαιότερης βασιλικής της Αγίας Σοφίας, κατά την Στάση του Νίκα, το 532 μ.Χ..
Ο Ιουστινιανός αναθέτει την μελέτη και την κατασκευή στους αρχιτέκτονες και μαθηματικούς Ανθέμιο και Ισίδωρο. Όταν, λίγα χρόνια αργότερα, ο τρούλος που κατασκεύασαν οι δύο αρχιτέκτονες καταστρέφεται εξαιτίας ενός μεγάλου σεισμού, ο Ιουστινιανός αναθέτει στον Ισίδωρο το Νεότερο την κατασκευή ενός ψηλότερου και σταθερότερου τρούλου.
Φθάνοντας στο τέλος της περιόδου της εικονομαχίας, με την βοήθεια του Πατριάρχη Φωτίου βλέπουμε τις πρώτες ψηφιδωτές εικόνες του ναού και μαθαίνουμε για την «εν Αγία Σοφία Οικουμενική Σύνοδο» του 879 μ.Χ.
Η περιήγηση συνεχίζεται με την παρουσίαση των περίφημων ψηφιδωτών της Αγίας Σοφίας, με αποκορύφωμα το ψηφιδωτό της Δέησης. Η Αγία Σοφία υπέστη πολλά δεινά από τους σταυροφόρους μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204 μ.Χ.
Τα δεινά αυτά λήγουν το 1261 μ.Χ., όταν ο Μιχαήλ Παλαιολόγος ανακαταλαμβάνει την Πόλη. Παρακολουθούμε την στέψη του Μιχαήλ ως αυτοκράτορα στην Αγία Σοφία και την προσπάθειά του για την ανόρθωση της αυτοκρατορίας μετά την εκδίωξη των Λατίνων από την Πόλη.
Mία μερίδα ανδρών σήμερα έχει την εξής εντύπωση: «όσες πιο πολλές γυναίκες καταφέρω να βάλω στο κρεβάτι μου, τόσο πιο άνδρας είμαι». Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Σπαλιάρας βγήκε και δήλωσε πρόσφατα ότι έχει κοιμηθεί με 4000 γυναίκες.
Το είπε, γιατί πίστευε ότι θα τον επιβραβεύσουν. Και όσοι τον πίστεψαν, αυτό έκαναν. Ίσως μάλιστα, να προσπαθούν απεγνωσμένα να φθάσουν και το ρεκόρ του, θέλοντας ν’ αποδείξουν στα γκομενάκια εκεί έξω ποιος κάνει παιχνίδι.
Κόμπλεξ κι ανασφάλειες και μου έχεις ήδη προκαλέσει μεγάλη ξενέρα, μόνο και μόνο που μου ανέφερες εξαρχής και με περηφάνια με πόσες έχεις κοιμηθεί, ωσάν σύγχρονος Καζανόβα.
Εξάλλου, τι σε κάνει να νομίζεις ότι θέλω ένα πολυμεταχειρισμένο μηχάνημα στο κρεβάτι μου; Ποιος σου είπε ότι καίγομαι να μπω στη λίστα σου, μαζί με όλες τις άλλες; Προτιμώ να με θυμάσαι ως μία από τις λίγες που σου έριξε χυλόπιτα. Έτσι κι αλλιώς, είσαι απ’ αυτούς που είτε σου κάτσω, είτε όχι, πάλι με βρισίδι θα με στολίσεις κάποια στιγμή.
Κι αν καμαρώνεις και νιώθεις περήφανος για τον αριθμό που σκόραρες, εμένα γιατί με ρωτάς πονηρά και ξινισμένα με πόσους έχω πάει;
Ή μήπως θεωρείς ότι είμαι μια από αυτές που κατάφερες να ρίξεις με ένα κλαψούρισμα στο facebook του στιλ «νιώθω πολύ μόνος απόψε» και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες που ξεστομίζει το κάτω κεφάλι σου και όχι το πάνω;
Όχι, δεν σου το παίζω γυναίκα από σπίτι και ούτε θα σου δώσω αναλυτική αναφορά για το ερωτικό μου παρελθόν. Δεν την αξίζεις. Και σίγουρα δεν αξίζεις τον χρόνο μου. Θα στο πω ξεκάθαρα. Αν μπορούν όλες να σ’ έχουν ανάμεσα στα πόδια τους, τότε εγώ γιατί να σε θέλω;
Πώς να στο πω, αηδιάζω όταν σκέφτομαι σε πόσες έχεις πει τις ίδιες μαλακίες που είπες σε μένα, πόσες έχεις αγγίξει όπως αγγίζεις εμένα, πόσο εύκολα αραδιάζεις τα ψέματα για να πηδήξεις.
Ευτυχώς δεν είναι όλοι οι άντρες σαν εσένα. Κάποιοι ψάχνουν την ποιότητα και όχι την ποσότητα. Κάποιοι δεν έχουν αυτοσκοπό το σεξ, απλά και μόνο για να βάλουν ακόμα ένα άγνωστο όνομα στη λίστα κατακτήσεων τους.
Κάποιοι ψάχνουν την ουσία στις σχέσεις. Κάποιοι ψάχνουν τον έρωτα και σέβονται το γυναικείο φύλο, γι’ αυτό και δεν καυχιούνται ποτέ στους φίλους τους για τα δήθεν κατορθώματά τους. Και να σου πω την αλήθεια; Όλοι ξέρουν πως όσα πιο πολλά λέει κάποιος, τόσο πιο λίγα έχει κάνει στην πραγματικότητα.
Οι πραγματικοί άνδρες αγαπητέ μου, είναι αυτοί που λένε τα πιο λίγα. Λένε λίγα, αλλά ουσιαστικά. Είναι αυτοί που κρατούν τη γυναίκα που έχουν δίπλα τους και για όσο την έχουν, σαν πολύτιμο διαμάντι.
Είναι αυτοί που δε χρειάζεται να κάνουν πρόλογο πριν το σεξ και επίλογο μετά. Μιλάει από μόνο του το κυρίως θέμα, που είναι οι πράξεις. Μιλάει γι’ αυτούς η σεμνότητά τους, η αξιοπρέπειά τους και η ψυχή που ξεχειλίζει από τα ματιά τους.
Γι’ αυτό πάρε το γλοιώδες ύφος σου από πάνω μου και τράβα στον επόμενο στόχο σου.
Ανταποκρινόμενος στις κοινωνικές και νομοθετικές του υποχρεώσεις, ο δήμος Σπάρτης τοποθέτησε σε διάφορα σημεία της πόλης ταΐστρες και ποτίστρες για τους αδέσποτους σκύλους. Ήδη ο δήμος προμηθεύτηκε δέκα ζεύγη κάδων για την εξυπηρέτηση των ζώων.
Σύμφωνα με το νόμο, τα αδέσποτα, αφού στειρωθούν, ταυτοποιηθούν με ηλεκτρονικό μικρομηχανισμό, εμβολιασθούν και αποπαρασιτωθούν, επανεντάσσονται στο φυσικό περιβάλλον με συγκεκριμένους χωροταξικούς περιορισμούς. Παρόλα αυτά, η ζωή ενός σκύλου δεν είναι ο δρόμος ή μια γειτονιά ούτε φυσικά ένα καταφύγιο προσωρινής ούτως ή άλλως διαμονής σύμφωνα με το νόμο.
“Πρόθεση της δημοτικής αρχής, σε συνεργασία με φιλοζωικές ομάδες και συλλόγους, είναι η έντονη και συνεχής ενημέρωση των πολιτών προς την κατεύθυνση της υιοθεσίας των τετράποδων αυτών φίλων του ανθρώπου.
Η αρμονική συνύπαρξη των ζώων και του ανθρώπου, η ενημέρωση των κατόχων σκύλων για τις νομικές τους υποχρεώσεις και η υποστήριξη και εφαρμογή των νόμων εκ μέρους της δημοτικής αρχής είναι ουσιαστική πολιτική και προτεραιότητα του δήμου μας”, τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση.
Καλούνται όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες του δήμου Σπάρτης να βοηθήσουν πρωτίστως αυτά τα ζώα, είτε υιοθετώντας τα -κάτι που θα ήταν και το πλέον επιθυμητό- είτε μετά από συνεννόηση με την αρμόδια υπηρεσία του δήμου, προσφέροντας συγκεκριμένο κατάλληλο ασφαλή και περιφραγμένο χώρο.
Μετά από έρευνα, εξαντλητικές πρόβες και μια ειδική «χορογραφία» η τελική σκηνή γυρίστηκε σε μια λήψη – Δείτε τη σκηνή.
H ταινία «The Revenant» που έχει κυκλοφορήσει και στις ελληνικές αίθουσες από πολλούς εκτιμάται ότι θα χαρίσει ένα Όσκαρ στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Όσοι, δε, έχουν δει ήδη την ταινία έχουν να λένε για την εξαιρετικά αληθοφανή σκηνή πάλης μεταξύ μιας αρκούδας και του δημοφιλή ηθοποιού.
Στην επίμαχη σκηνή μια αρκούδα επιτίθεται στον πρωταγωνιστή, προσπαθώντας να προστατέψει τα μικρά της. Η πάλη αφήνει τον Hugh Glass, τον ήρωα που ενσαρκώνει ο Ντι Κάπριο, σχεδόν νεκρό με τραύματα σε όλο του κορμί. Αυτό, όμως, που αναρωτιούνται όλοι είναι το πώς γυρίστηκε με τόση αληθοφάνεια η επίμαχη σκηνή.
Όπως αποκάλυψε ο Αλεχάντρο Ιναρίτου, ο οποίος είναι υποψήφιος για το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας, για τη σκηνή χρειάστηκε μεγάλη προετοιμασία, έρευνα και συνεχείς επαναλήψεις. Έτσι εξηγείται ότι ο 52χρονος Μεξικανός σκηνοθέτης σε πρώτο στάδιο μελέτησε πάνω από 100 βίντεο με επιθέσεις αρκούδων στο YouTube. O ίδιος ο Ιναρίτου εξηγώντας το σκεπτικό του δήλωσε ότι «η έρευνα για τη σκηνή ήταν ζωτικής σημασίας. Όλες οι ταινίες του Χόλιγουντ προβάλλουν τις αρκούδες σαν τον κακό της υπόθεσης ή σαν να έχουν ανθρώπινα συναισθήματα. Το απεχθάνομαι αυτό. Αυτή η αρκούδα απλώς ταΐζει τα μικρά της, αυτό είναι όλο. Και ήθελα να καταλάβω πώς θα το αποδώσω κινηματογραφικά». Στο πλαίσιο της έρευνας φρόντισε, επίσης, να μιλήσει με αρκετούς ανθρώπους που επέζησαν από παρόμοιες επιθέσεις.
Το δεύτερο στάδιο ήταν η «χορογραφία». «Ήταν απίστευτη εμπειρία. Υπήρχε ένας ρυθμός, τον οποίο ακολουθούσαμε στο γύρισμα. Ανακαλύπταμε τη σκηνή λίγο λίγο, ομαδικά. Ήταν ένας συνδυασμός ειδικών εφέ και υποκριτικού ταλέντου» περιέγραψε το κλίμα ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο.
Το δύσκολο ρόλο της αρκούδας ανέλαβε να διεκπεραιώσει ο κασκαντέρ Γκεν Έννις, ο οποίος εξήγησε ότι «προφανώς και δεν υπήρχε κάποια αρκούδα στο γύρισμα. Στις πρόβες, φορούσα μια μπλε στολή αρκούδας, πάνω στο οποίο οι ειδικοί υπολογιστών “ζωντάνεψαν” την αρκούδα. Ο σκηνοθέτης ήταν κάθετος στο ότι έπρεπε να κινούμαι σαν πραγματική αρκούδα. Ήταν ζωτικής σημασίας οι κινήσεις να φαίνονται αυθεντικές». Μετά από προσωπική έρευνα όσον αφορά τις επιθέσεις αρκούδων ο Ennis σχολίασε πως: «Δεν γινόταν να γυριστεί η σκηνή τμηματικά, έπρεπε να γίνει μια μόνο λήψη. Δούλεψα με τον DiCaprio, αλλά περισσότερo δούλεψα με τον κασκαντέρ του».
Όσον αφορά την επιτυχία της ταινίας, αλλά και τον σάλο που έχει δημιουργηθεί με την επίμαχη σκηνή της επίθεσης, ο Ennis δήλωσε περήφανος ότι: «Ήταν δύσκολη δουλειά για μένα και είμαι πολύ περήφανος για το αποτέλεσμα. Είμαι ένα μικρό κομμάτι της σκηνής, προφανώς τα εύσημα αξίζουν στους ειδικούς των υπολογιστών και των ειδικών εφέ».
SPOILER ALERT: Ακολουθεί η επίμαχη σκηνή από την ταινία
Αποτελεί κοινή πεποίθηση πως τα ATM είναι εξαιρετικά ανθεκτικά, ωστόσο το συγκεκριμένο μοντέλο τουλάχιστον αποδείχθηκε ευάλωτο στις πτώσεις. Δείτε το πείραμα του Crash Zone, κατά το οποίο η ομάδα ανέβασε ένα ATM με γερανό στα 30 μέτρα και στη συνέχεια το άφησε να πέσει στο έδαφος προκειμένου να τεστάρει την αντοχή του και κατά πόσο θα παραβιαστεί.
Το απλό αυτό αξεσουάρ μπορεί να έχει παραπάνω από μια χρήσεις.
Οι κυρίες πάντα έχουν μαζί τους τα απαραίτητα αξεσουάρ για να φρεσκάρουν την εμφάνιση τους, όμως θα έπρεπε να τις απασχολεί και η αυτοάμυνα. Τα αντικείμενα αυτά λοιπόν τυχαίνει να συνδυάζουν τα αξεσουάρ ομορφιάς με κρυφά όπλα που μπορούν να φανούν χρήσιμα σε μια έκτακτη ανάγκη!
Ο «Μανωλάκης» από το Καφέ της Χαράς μεγάλωσε και φέτος θα εμφανισθεί γυμνός στο θέατρο. Η τηλεοπτική κόρη της Ναταλίας Δραγούμη γίνεται… Σουλτάνα στην Τουρκία, ενώ και άλλα παιδάκια που γνωρίσαμε μέσα από γνωστές σειρές, τράβηξαν το δικό τους δρόμο στη υποκριτική. Άλλα, πάλι, τράβηξαν διαφορετικό δρόμο. Εμείς, λοιπόν, ψάξαμε και βρήκαμε παιδάκια αγαπημένων σειρών και σας δείχνουμε πώς είναι σήμερα.
Η Αναστασία Τσιλιμπίου, η τηλεοπτική κόρη της Ναταλίας Δραγούμη στη σειρά “Η καρδιά ενός αγγέλου”, αλλά και της Κατερίνας Λέχου στο “Νησί”, μεγάλωσε, είναι μια κούκλα, ενώ φέτος θα παίξει στα πρώτα 9 επεισόδια της τουρκικής υπερπαραγωγής “Κιοσέμ”, όπου θα υποδυθεί τη Σουλτάνα σε νεαρή ηλικία.
Η Νεφέλη Κανάκη στα 9 της χρόνια εμφανίσθηκε στη σειρά “Λατρεμένοι γείτονες” κι έκλεψε την παράσταση με το ταλέντο της. Σήμερα είναι 16 ετών, μαθήτρια Λυκείου, που έχει βάλει πρώτα ως στόχο τις σπουδές της και μετά την υποκριτική.
Ο Πάνος Σαπουνάκης έγινε γνωστός μέσα από τη σειρά “Νταντά για όλες τις δουλειές” ως γιος του Πάνου Μιχαλόπουλου. Σήμερα, είναι 26 ετών και ασχολείται επαγγελματικά με το θέατρο, ενώ έχει παίξει και σε άλλες σειρές και διαφημίσεις.
Ο Ερμής Μαλκότσης, το παιδάκι που πωλούσε λαχεία στο Ρετιρέ, σήμερα είναι χορευτής/χορογράφος
Την Εύα Δαελλή την γνωρίσαμε ως τη Φοίβη, την τηλεοπτική κόρη της Κατερίνας Λέχου, στο Ευτυχισμένοι Μαζί. Στη συνέχεια συμμετείχε και σε άλλες σειρές, ενώ σήμερα είναι 20 χρόνων
Η Κορίνα Δαμουλιάνου ήταν η τηλεοπτική κόρη του Κώστα Καρρά στο Πάτερ Ημών. Η 30χρονη πλέον νεαρή κοπέλα είχε κατέβει και υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του περασμένου Γενάρη.
Η Ιφιγένεια Καλούτσα, η γλυκύτατη Λίλα στο Άκρως Οικογενειακόν, σήμερα είναι ολόκληρη κοπέλα κι εντελώς διαφορετική από τη μικρή τηλεοπτική κόρη του Γιάννη Μπέζου.
Εγκεφαλικό θα πάθαινε ο Πώπωτας, αν έβλεπε το γιο του, Μανωλάκη να ανεβαίνει ολόγυμνος στη θεατρική σκηνή. Ο 24χρονος σήμερα Πάρης Σκαρτσολιάς (από το Καφέ της Χαράς) συμμετείχε πέρυσι στο Ταμάμ και φέτος το χειμώνα στην παράσταση, Ανδρες έτοιμοι για όλα.
Η Αλεξάνδρα Νικολαΐδου, η κόρη της Λίλας Καφαντάρη στη σειρά Καληνύχτα Μαμά, σήμερα είναι μια εντυπωσιακή γυναίκα.
Από τα πιο ταλαντούχα παιδάκια που πέρασαν σε τηλεοπτική σειρά είναι ο Παναγιώτης Φιλιππαίος, ο μικρός Μιλτιάδης στο Είσαι το ταίρι μου. Ο νεαρός σήμερα έκανε τον περασμένο χειμώνα ένα σύντομο πέρασμα στο Κάτω Παρτάλι, ως σερβιτόρος και τρομάξαμε να τον καταλάβουμε.
Η κουκλίτσα Όλια, το μικρό κοριτσάκι στη Λένη με την Κάτια Δανδουλάκη, σήμερα είναι 17 χρόνων.
Η Μαρία Στάβαρη, η τηλεοπτική κόρη του Πάνου Μιχαλόπουλου στη σειρά Νταντά για όλες τις δουλειές, σήμερα είναι 26 ετών και ασχολείται με την υποκριτική.
Ο Άρης Τσάπης, ο “Θανάσης” στο Ευτυχισμένοι Μαζί έχει μεγαλώσει αρκετά, ενώ συμμετέχει στη σειρά Οι Συμμαθητές.
Η Ιφιγένεια Τζόλα, η τηλεοπτική κόρη της Κατερίνας Λέχου στο Νησί, σήμερα είναι 15 χρόνων, ενώ πρόσφατα πρωταγωνίστησε στην ελληνοφιλανδική συμπαραγωγή, Περιπέτεια στο Αιγαίο.
Ο Σάββας Σαλίπας, ο μικρός “Γιαννάκης” στο Ευτυχισμένοι Μαζί είναι στην εφηβεία και είναι ένας κούκλος.
Η Βάλια, η τηλεοπτική κόρη της Ρένιας Λουιζίδου, στο Καφέ της Χαράς έχει γίνει σήμερα ολόκληρη κοπέλα.
Γι’ αυτά τα παιδιά σοκολάτα σημαίνει αρπαγή από τις οικογένειές τους, σκληρή δουλειά, ξύλο, σεξουαλική κακοποίηση και επικίνδυνες χαντζάρες. Οι Mistrati και Romano ξεκινούν την έρευνα από την Ευρώπη με εκπροσώπους των μεγαλύτερων εταιρειών να δηλώνουν άγνοια για τις «φήμες», όπως τις χαρακτήρισαν.
![bee-museum-poyales-del-hoyo-1[2]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/7a0e851ee6c58a09715c93195e50e80f.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 10")
![bee-museum-poyales-del-hoyo-2[2]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/ae2346ef4b6fa3be5d1214eb832bbf28.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 11")
![bee-museum-poyales-del-hoyo-3[2]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/300fb857d67833ab542f82b8ed9fb993.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 12")
![bee-museum-poyales-del-hoyo-4[2]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/0f4eb73e6bdf9faeb9a3cd8b208b1817.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 13")
![bee-museum-poyales-del-hoyo-5[2]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/890ab6ceec7c03822eeaf4582202d4c6.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 14")
![bee-museum-poyales-del-hoyo-6[2]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/26bfd74c948733a6e5e1907185ec1606.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 15")
![bee-museum-poyales-del-hoyo[3]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2016/01/9a96b6c16b582ec7b1fd0cdeb3e4ef6a.jpg "Ένα πρωτότυπο μουσείο… μελισσών! 16")
