Δείτε τους παρακάτω διαδραστικούς χάρτες και μάθετε Ιστορία.
Πηγή: users.sch.gr
Δείτε τους παρακάτω διαδραστικούς χάρτες και μάθετε Ιστορία.
Πηγή: users.sch.gr
Της Νένας Μαλλιάρα
Τη μόνη διέξοδο από την κρίση που δεν είναι άλλη από την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, αναδεικνύει μία παρέα δεκαεξάχρονων που έγιναν επιχειρηματίες από τα… θρανία, ιδρύοντας την Project-Z.
Παίρνοντας δυναμικά τη ζωή στα χέρια τους, έχοντας όραμα να μείνουν και να μεγαλουργήσουν στην Ελλάδα, οι ανήλικοι αυτοί επιχειρηματίες αποτελούν πηγή αισιοδοξίας για το μέλλον και στέλνουν ηχηρά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις: στους πολιτικούς που χαράσσουν την αναπτυξιακή στρατηγική και το όραμα για το μέλλον της χώρας, στον επιχειρηματικό κόσμο και τις τράπεζες ώστε να αναδείξουν τον νέο και υγιή παραγωγικό ιστό της Οικονομίας, σε όσους νέους ζουν ακόμη με το όνειρο της θέσης στο Δημόσιο, σε όσους παραιτούνται ή αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
Το Capital.gr συνομίλησε με τον πρόεδρο και γενικό διευθυντή της εταιρείας Project-Z, τον δεκαεξάχρονο Μενέλαο Γεωργίου, ο οποίος εντυπωσιάζει με την δημιουργική ορμή και τους στόχους ενός νέου επιχειρηματία.
Ποια είναι ακριβώς η εταιρία Project-Z;
“Η εταιρία μας, Project-Z, είναι μια νεοσυσταθείσα επιχείρηση 16 μαθητών της Β’ Αρσάκειου Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης, η οποία μπαίνει δυναμικά στην παραγωγή τροφίμων. Σκοπός μας είναι η ανάδειξη της Ελλάδας και η επαναφορά της Ζέας στην διατροφή μας.
Η παραπάνω επιχείρηση αναπτύχθηκε μέσα στο πλαίσιο του προγράμματος της “Εικονικής Επιχείρησης” του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων του Junior Achievement Greece, που πραγματοποιείται στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Στόχος της επιχείρησής μας είναι η προβολή τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ελληνικών τροφίμων. Έχοντας ως έμπνευση τη φράση του Ιπποκράτη “Η τροφή σου είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου είναι η τροφή σου”, η εταιρεία μας αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί στο σχεδιασμό, την παραγωγή και την εμπορία ελληνικών τροφίμων με πρώτη ύλη το δίκοκκο σιτάρι που φημολογείται ότι είναι η Ζέα, ένα πανάρχαιο ελληνικό δημητριακό που χρησιμοποιούσαν στη διατροφή τους οι αρχαίοι Έλληνες.
Το προϊόν μας είναι μπάρες δημητριακών με βάση τη Ζέα. Στη βάση αυτή προσθέσαμε μπισκότο για ωραία γεύση και ταχίνι για ενέργεια, συνδυασμό, στον οποίο καταλήξαμε μετά από έρευνα της συγκεκριμένης αγοράς. Πρόκειται για προϊόν ελληνικής παραγωγής με συστατικά προϊόντων Ελλήνων παραγωγών τροφίμων. Τα παραπάνω συστατικά, καθιστούν το προϊόν μας καινοτόμο αλλά και μοναδικό στην κατηγορία του, από τη στιγμή που παρόμοιο του δεν κυκλοφορεί, τόσο από την ελληνική όσο και από στη διεθνή βιομηχανία τροφίμων”.
Πώς ονομάζεται το προϊόν της εταιρείας σας;
“Το Brand name του προϊόντος μας είναι “Zedoro” από το Ζείδωρο, λέξη που συναντούμε στην Αρχαιότητα αλλά και στα Ομηρικά Έπη και σημαίνει Δώρο Ζέας – Δώρο Ζωής). Η Ζειά ή Ζέα προέρχεται από τη λέξη “Ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή). Η πόλη της Αθήνας ονομαζόταν Ζείδωρος γιατί τα εδάφη της χάριζαν στους κατοίκους το ντόπιο αυτό δημητριακό. Ακόμα, η μαρίνα της Ζέας στον Πειραιά ονομάστηκε έτσι επειδή από εκεί γινόταν η διακίνηση της Ζέας προς τα άλλα λιμάνια.
Με βάση, λοιπόν, τη Ζέα και αξιοποιώντας τα θρεπτικά συστατικά της, αλλά και το ταχίνι, προωθούμε στην αγορά δύο προϊόντα με το σήμα Zedoro, κατόπιν έρευνας αγοράς και των καταναλωτικών τάσεων:
Zedoro zea bars με μπισκότο και ταχίνι και Zedoro zea bites με ξηρούς καρπούς”.
Πώς είχατε την ιδέα να φτιάξετε μία επιχείρηση;
“Τo Σωματείο Επιχειρηματικότητας Νέων Junior Achievement Greece αποτελεί το φορέα του Junior Achievement Europe και υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα που προάγουν την επιχειρηματική σκέψη των νέων και δημιουργούν δεσμούς ανάμεσα στα σχολεία και τις επιχειρήσεις. Με κίνητρο τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα αυτό, δημιουργήσαμε και εμείς τη δική μας επιχείρηση που στοχεύει στην παραγωγή ελληνικών τροφίμων, θέλοντας να αξιοποιήσουμε τον πλούτο της ελληνικής γης.
Η επιχείρησή μας δομήθηκε από 16 μαθητές του Β’ Αρσακείου Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης σε συνεργασία με την υπεύθυνη καθηγήτρια του προγράμματος και με την υποστήριξη του εθελοντή συμβούλου του ΣΕΝ. Στη συνέχεια τοποθετήσαμε τα σωστά άτομα στις σωστές θέσεις σε ένα πλήρες οργανόγραμμα: πρόεδρος, γενικός διευθυντής, διευθυντής οικονομικών, διευθύντρια μάρκετινγκ, υπεύθυνη έρευνας και ανάπτυξης κ.ο.κ.”.
Και πώς χρηματοδοτηθήκατε;
“Η αρχική κεφαλαιοποίηση της εταιρείας έγινε με την έκδοση ονομαστικών μετοχών και στη συνέχεια υποστηρίχθηκε οικονομικά από χορηγίες (σε είδος και σε χρήμα)”.
Ποιες επαφές κάνατε για να στήσετε την εταιρεία;
“Οι επαφές που κάναμε για να υλοποιήσουμε τον στόχο μας ήταν πάρα πολλές και μας έφεραν σε επικοινωνία με τους χορηγούς μας.
Η πρώτη επαφή μας ήταν για την παραγωγή του προϊόντος. Η παραγωγή του προϊόντος μας έγινε μετά από πολλές δοκιμές συνταγών και όταν καταλήξαμε στο τελικό προϊόν, το παρήξαμε σε συνεργασία με Έλληνα παραγωγό.
Έπειτα είχαμε επαφές για τη συσκευασία του, για τη διαφήμισή του, για την ιστοσελίδα του, για την επίσημη παρουσίασή του.
Επαφές με τον χορηγό της πρώτης ύλης, με τον δικηγόρο για την κατοχύρωση του σήματος, με τον ΣΕΒΤ (Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων Τροφίμων) για να είναι το project υπό την αιγίδα του, κ.ά. Όπως καταλαβαίνετε, τίποτα δεν έγινε τυχαία στην παραγωγή του Zedoro. Για την προώθηση του Zedoro θα πραγματοποιήσουμε ειδική εκδήλωση στο Saint George Lucabettus στην αίθουσα “Φαίδρα” την Κυριακή 20 Μαρτίου στις 6.30 μ.μ.”.
Γιατί αποφασίσατε αυτή τη δράση;
“Ακούμε καθημερινά, ότι η χώρα μας για να ξεπεράσει την οικονομική κρίση πρέπει να οδηγηθεί στην οικονομική ανάπτυξη. Η οικονομική ανάπτυξη έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου της παραγωγής, τη μείωση της ανεργίας, την αύξηση του εισοδήματος των πολιτών, την ευημερία. Όλα τα παραπάνω όμως, μπορούν να πραγματοποιηθούν, με τη δημιουργία επιχειρήσεων.
Έτσι και εμείς, κατανοώντας τη λειτουργία αυτή, θέλαμε να αποκτήσουμε προσωπική εμπειρία στην ίδρυση και λειτουργία μιας επιχείρησης, να βιώσουμε όλες τις δυσκολίες και τις ικανοποιήσεις αυτού του δημιουργικού επαγγέλματος και παράλληλα να το γνωρίσουμε, για να ασχοληθούμε με αυτό στο μέλλον.
Έτσι λοιπόν, επιλέξαμε να παράγουμε ένα προϊόν που έχει σχέση με το τρόφιμο, χρησιμοποιώντας πρώτες ύλες από Έλληνες παραγωγούς τροφίμων. Έτσι προσφέρουμε στην ελληνική αγορά και γιατί όχι στο μέλλον, στις αγορές του εξωτερικού, ένα ελληνικό προϊόν σε όλο του το DNA (πρώτες ύλες, υλικά συσκευασίας, brand name)”.
Τι μήνυμα θέλετε να δώσετε;
“Μένουμε και στηρίζουμε Ελλάδα. Είμαστε νέοι, θέτουμε υψηλούς στόχους και παλεύουμε για τα όνειρά μας και το μέλλον της χώρας μας”.
Τα παιδιά που συμμετέχουν στην Project-Z είναι:
Μενέλαος Γεωργίου – Chairman
Ελενα Μαρκοπούλου – Managing Director
Αγγέλικα Ευσταθοπούλου – Marketing Director
Κωνσταντίνα Καρά – Sales Director
Αγης Παπαδόπουλος – Financial Director
Χρύσα Αναστασίου – Digital & Social Media Manager
Μυρτώ Γαλανοπούλου – PR Manager
Ελπίδα Δαλιάνη – Creative Manager
Σοφία-Ζωή Ζήτση – Logistic Manager
Αριάδνη Μάκαρη – Production Manager
Aγγελική Παντελίδου – Creative Manager
Γωγώ Σταρίδα – R&D and Quality Manager
Μαρία Τσαπατσάρη – Εxport Sales Manager
Υακίνθη Φωτοπούλου – Creative Manager
Μάρα Ψύχα – Personel Manager – Financial Assistant
Μαριέττα Γκίκα – Assistant to Top Management Team
Πηγή: capital.gr
Η συγκεκριμένη ιδέα είναι φοβερή και έχει έναν αέρα υψηλής αισθητική και design. Γιατί να εχουμε στο σπίτι μας συνηθισμένες και μονότονες γλάστρες; Η λύση βρίσκεται στην πρωτοτυπία και στη χρήση ιδιαίτερων υλικών με φαντασία. Και σε αυτή τη περίπτωση μιλάμε για το τσιμέντο!
Σε αυτή τη σελίδα αγαπάμε ιδιαίτερα τις κατασκευές από τσιμέντο και έχει αποδειχτεί οτι το συγκεκριμένο υλικό δεν είναι μόνο για την οικοδομή αλλά μπορεί να σταθεί με περιφάνεια μέσα ή έξω από το σπίτι μας.
Και η παρακάτω λοιπόν κατασκευή είναι τόσο εύκολη που θα τρίβετε τα μάτια σας με το αποτέλεσμα. Είμαι σίγουρη οτι δεν θα φτιάξετε μόνο μια γλάστρα αλλά καμπόσες. Όλη η κατασκευή βασίζεται σε μια πετσέτα. Η πετέτσα θα ερωτευτεί το τσιμέντο και το αποτέλσμα θα σας καταπλήξει!
Υλικά:
Μέσα στο κουβά φτιάξτε το μείγμα του τσιμέντου. Δεν θέλουμε να είναι πολύ πηχτό αλλά ούτε και να τρέχει. Πρέπει να μπορεί να ποτίσει η πετσέτα, και το τσιμέντο να μπορεί να κάτσει επάνω. Εαν θέλετε μπορείτε να κάνετε μερικές δοκιμές.
Αφού στεγνώσει βγάλτε τον κουβά και με ένα τρυπανάκι ανοίξτε 2 τρύπες στον πάτο για να αποστραγγίζουν το νερό απο τα φυτά σας.
Γυρίστε το ανάποδα και είναι έτοιμο!
Να σημειωθεί εδώ ότι μπορείτε εκτός απο πετσέτες να χρησιμοποιήσετε κάποιο άλλο ύφασμα πχ ένα παλιό σεμέν. Θα αποτυπωθούν τα σχέδια.
Μην που πείτε οτι δεν είναι φανταστική ιδέα για έξω αλλά και για μέσα στο σπίτι!
Δείτε παρακάτω επιπλόν ιδέες και ξεκινήστε δουλειά.
Πηγή: toftiaxa.gr
Μοιάζει σαν να ήταν χθες που επιστρέφαμε σπίτι ασχέτως με το που βρισκόμασταν ή τι κάναμε, απλά για να είμαστε στην ώρα μας μπροστά από την οθόνη για να παρακολουθήσουμε τις αγαπημένες μας τηλεοπτικές σειρές.
Φυσικά, αυτό τελείωνε πάντα με συζήτηση γύρω από το ποιος θα κάνει τι, για ποιο λόγο και με ποιον θα καταλήξει να είναι. Όπως και να είχε, όλοι μας ήμασταν κολλημένοι με τις αγαπημένες μας σειρές και ήταν ρητά απαγορευμένο να χάναμε κάποιο επεισόδιο. Αυτές ήταν η μέρες μας.
Νιώσατε τη νοσταλγία; Πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να ρίξετε μια ματιά στους αγαπημένους σας ηθοποιούς από εκείνη την εποχή για να δείτε πως ήταν και πως είναι τώρα.
X-Files
David Duchovny ως Fox Mulder (55 ετών)
Gillian Anderson ως Dana Scully (47 ετών)
Οι μάγισσες
Shannen Doherty ως Prue Halliwell (44 ετών)
Holly Marie Combs ως Piper Halliwell (41 ετών)
Alyssa Milano ως Phoebe Halliwell (42 ετών)
Rose McGowan ως Paige Matthews (42 ετών)
Wild Doll (Μιλάγκρος η ατίθαση)
Natalia Oreiro ως Milagros (38 ετών)
Facundo Arana ως Ivo (43 ετών)
Ζήνα
Lucy Lawless ως Ζήνα (47 ετών)
Renne O’Connor ως Gabrielle (44 ετών)
Ηρακλής
Kevin Sorbo ως Ηρακλής (57 ετών)
Michael Hurst ως Ιόλαος (58 ετών)
Σαμπρίνα, η έφηβη μάγισσα
Melissa Joan Hart ως Σαμπρίνα (39 ετών)
Buffy the Vampire Slayer
Sarah Michelle Gellar ως Baffy (38 ετών)
David Boreanaz ως Angel (46 ετών)
Χρονολογία: 2016
Ώρα: Περασμένη
Προορισμός: Θεσσαλονίκη
Τι σου έρχεται πρώτο στο μυαλό όταν ακούς Θεσσαλονίκη; Νομίζω πως όλοι σκεφτόμαστε το ίδιο. Αριστοτέλους, Καμάρα, Λευκός Πύργος. Το ξέρεις πως σχηματίζουν ένα νοητό τρίγωνο; Τρία βασικά σημεία αναφοράς της νύφης του Θερμαϊκού που το καθένα συμβάλλει με τον τρόπο του στη δημιουργία μιας ερωτικής ατμόσφαιρας κι ενός περίεργου ερωτικού τριγώνου που δεν αφήνει να του ξεφύγει κανείς.
Αν δε ζεις εδώ κι ήρθες ως επισκέπτης, τ’ όνειρό σου είναι να ζούσες εδώ μόνιμα. Αν μόλις επέστρεψες στο σπίτι σου, ξέρεις πολύ καλά πως δε θα μπορούσες να ζήσεις πουθενά αλλού. Κι αν έζησες κάποτε στη Θεσσαλονίκη, δε θα καταφέρεις ποτέ να την ξεπεράσεις.
Πάντα θα γυρίζεις πίσω κι αυτό το πισωγύρισμα θα ‘ναι απ’ τα αγαπημένα σου. Θα τη θυμάσαι όπως θυμάσαι τον πρώτο σου έρωτα, με χαμόγελο κι ενθουσιασμό.
Επόμενη στάση: Πλατεία Αριστοτέλους
Μια πλατεία γεμάτη ζωντάνια, με ανθρώπους όλων των ηλικιών ν’ απολαμβάνουν τη μαγεία της. Όμορφη απ’ το άγαλμα του Βενιζέλου μέχρι την παραλία. Εκεί θα δεις ζευγαράκια στα παγκάκια να μαλώνουν στ’ όνομα του έρωτά τους, θα δεις περιστέρια, πολλά περιστέρια, επιβλητικά διατηρητέα κτίρια, τις χαρακτηριστικές μπορντό κολώνες.
Θα δεις μπαλόνια, θα δεις σκέιτερς, θα δεις θάλασσα. Κι αν κάνεις λίγη ησυχία, θ’ ακούσεις την καρδιά της πόλης να χτυπάει στο ρυθμό της μουσικής των street artists που φιλοξενεί και κρατάει στη μεγάλη αγκαλιά της.
Αυτή η πλατεία δε μοιάζει με καμιά άλλη στον κόσμο στην αισθητική αλλά και την ατμόσφαιρα. Θα μπορούσε κανείς να πει πως ο σκοπός της είναι να φέρνει ανθρώπους κοντά. Αυτό γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να την περπατήσεις και να μη δεις τουλάχιστον ένα γνωστό σου πρόσωπο, να μη σου σκάσει ένα χαμόγελο κάποιος ξένος.
Έχοντας το σχήμα διάσημου μπουκαλιού βότκας μπορεί να πάρει δικαιωματικά τον τίτλο της μεθυστικής πλατείας, αυτής που ζαλίζει τους επισκέπτες και τους κατοίκους της με τη γοητεία και το μυστήριό της.
Επόμενη στάση: Καμάρα
Αν η Πλατεία Αριστοτέλους είναι λοιπόν μεθυστική, η Καμάρα είναι η φίλη που ήπιε λίγο παραπάνω και της αρέσει να αγκαλιάζει κόσμο και να τραγουδάει πάνω στα τραπέζια. Θεσσαλονικείς ή μη, όλοι γνωρίζουν πως η Καμάρα είναι το κλασικό σημείο συνάντησης στη συμπρωτεύουσα.
Δεν υπάρχει πρώτο ραντεβού που να μην ξεκίνησε απ’ την Καμάρα και δεν υπάρχουν φίλοι που δε χάθηκαν ψάχνοντας ο ένας τον άλλον μέχρι να καταλάβουν πως όταν λες ραντεβού στην Καμάρα ναι, εννοείς ακριβώς κάτω απ’ την Καμάρα κι όχι απέναντι, ούτε δίπλα στο προποτζίδικο, ούτε στη στάση του λεωφορείου, ούτε στην κρεπερί στη Ναυαρίνου.
Όλοι αγαπάνε την Καμάρα, γιατί είναι μια ανάσα μακριά απ’ τα Πανεπιστήμια κι όλα τα κρασάδικα των σκοτεινών στενών της Ροτόντας. Σ’ αυτό το σημείο της πόλης θα δεις κατά βάση νέο κόσμο, θα δεις φοιτητές, θα δεις όμορφα παράξενους ανθρώπους που ξέρουν να διασκεδάζουν και ν’ ακούνε τη μουσική της Θεσσαλονίκης μέσα από τ’ αυτιά των γύρω τους. Εδώ ξεκινάνε όλα.
Κι εδώ είναι δυνατά όλα. Πορείες, διαμαρτυρίες, αγάπες, γνωριμίες. Εδώ ο χρόνος σταματάει κι ο θεσσαλονικιώτικός μας αέρας παίρνει όλα τ’ άσχημα μακριά και τα κάνει να περνάνε. Εδώ ρίχνουμε τα φιλιά μας, τα «σ’ αγαπώ» μας, τα «αντίο» μας. Εδώ ζητάμε συγγνώμη.
Επόμενη στάση: Λευκός Πύργος
Το τρίγωνο της μαγείας κλείνει με τον επιβλητικό Λευκό Πύργο. Ο Λευκός Πύργος είναι λοιπόν για το σβήσιμο, σαν μπύρα μετά από βραδιά με πολύ αλκοόλ. Είτε διαλέξεις να τον επισκεφτείς το χάραμα, είτε αποφασίσεις ν’ απολαύσεις μαζί του το ηλιοβασίλεμα, το μόνο σίγουρο είναι πως θα βρεθείς να χαζεύεις μια ζωγραφιά με γαλάζια χρώματα.
Θα δεις κόσμο να παίζει χαρτιά, θα δεις ποδήλατα κι άμαξες με άλογα, ζευγαράκια μεγαλύτερης ηλικίας χεράκι-χεράκι, καράβια-μπαρ. Και θάλασσα. Απέραντη θάλασσα.
Αν δεν έχεις ανέβει ποτέ στην κορυφή του Λευκού Πύργου, πρέπει να ξέρεις πως αυτή η κορυφή δεν είναι για όλους. Αρχικά, έχει πολύ περπάτημα και μπορεί να λαχανιάσεις. Πέρα απ’ αυτό όμως, μιλάμε για μια θέα που είναι πρακτικά αδύνατο να μη σου κλέψει την καρδιά.
Όσες φωτογραφίες και να βγάλεις δε θα ‘ναι ποτέ αρκετές για ν’ αποτυπώσουν αυτήν την ομορφιά. Κανένα άλλο τοπίο δε θα μπορέσει να σ’ αιχμαλωτίσει με τον ίδιο τρόπο και θα εύχεσαι να μπορούσες να γίνεις κι εσύ ένα κομμάτι του, να χαθείς στο χάος του και να μάθεις τα μυστικά του.
Αυτό είναι λοιπόν το τρίπτυχο της μαγείας της Θεσσαλονίκης που αγαπάμε, γιατί αυτή η πόλη είναι η παρέα που όλοι θέλουμε να έχουμε τις βροχερές μέρες αλλά και τις ηλιόλουστες.
Το λένε όσοι τη ζουν καθημερινά, αλλά κυρίως όσοι την έζησαν για λίγο κι αυτό το λίγο τους άλλαξε τη ζωή. Αυτό γιατί αυτή ξέρει πολύ καλά να δημιουργεί αξέχαστες εμπειρίες και να σε κάνει να νιώθεις σαν να είσαι στο σπίτι σου ή μάλλον στο σπίτι που ονειρεύεσαι να έχεις κάποτε.
Κι αν έρθεις έστω και μια φορά στη Θεσσαλονίκη να ‘σαι βέβαιος πως θα την αγαπήσεις σαν μικρό παιδί και θα εύχεσαι όταν μεγαλώσεις να μπορείς να την αποκαλείς σπίτι σου.
Ελίνα Ανδρεάδου για το pillowfights.gr
Ένα βακτήριο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα τρέφεται με πλαστικό και ως εκ τούτου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη νέων μεθόδων ανακύκλωσης.
Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές από την Ιαπωνία, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο μικροοργανισμός επιδεικνύει αξιοσημείωτη ικανότητα στη διάσπαση ενός πλαστικού ευρείας χρήσης, του τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, γνωστότερου ως PET.
Η πεπτική διαδικασία είναι αργή και τα βραχυπρόθεσμα οφέλη της ανακάλυψης αβέβαια, αλλά η μελέτη του βακτηρίου που ονομάστηκε Ideonella sakaiensis μπορεί να οδηγήσει σε νέους ασφαλείς τρόπους διαχείρισης του πλαστικού PET με το οποίο κατασκευάζεται μια πραγματική μάστιγα για το περιβάλλον, τα πλαστικά μπουκαλάκια του νερού.
Μόνο το 2013 παρήχθησαν περίπου 56 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού PET, αλλά μόνο οι μισοί ανακυκλώθηκαν. Οι ιδιότητες που καθιστούν το PET ελκυστική επιλογή για την εμφιάλωση νερού και αναψυκτικών, δηλαδή η ανθεκτικότητα στο νερό και η μεγάλη διάρκεια ζωής, αποτελούν και τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το περιβάλλον.
Βιοδιασπάται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς και έτσι συσσωρεύεται στις χωματερές και τους ωκεανούς. Εκτιμάται η διάσπαση ενός πλαστικού μπουκαλιού διαρκεί 450 χρόνια. Ορισμένα είδη πλαστικού βιοδιασπώνται ταχύτερα στους ωκεανούς, αλλά αυτό συνεπάγεται τεράστιες βλάβες στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Το νεοανακαλυφθέν βακτήριο ίσως συμβάλλει στην επίλυση των παραπάνω προβλημάτων.Ο μικροοργανισμός ανακαλύφθηκε μετά τη μελέτη 250 δειγμάτων πλαστικών PET που λήφθηκαν από μονάδες ανακύκλωσης. Οι ερευνητές έψαξαν για ίχνη υποβάθμισης του υλικού ώσπου ανακάλυψαν το I. sakaiensis.
Το βακτήριο χρησιμοποιεί ένα ζεύγος ενζύμων (βιολογικοί καταλύτες που χρησιμοποιούν τα ζώα για να διασπάσουν τις τροφές) για να μετατρέψει το PET σε πηγή τροφής, παρότι αυτό συμβαίνει με πολύ αργούς ρυθμούς.
Η μελέτη υποστηρίζει ότι το βακτήριο χρειάστηκε έξι εβδομάδες για να διασπάσει εντελώς ένα μικρό υμένιο (film) πλαστικού PET χαμηλής ποιότητας. Η διάσπαση του υλικού ανώτερης ποιότητας που χρησιμοποιείται στις συσκευασίες θα διαρκούσε ακόμα περισσότερο.
Πιθανότατα οι ερευνητές θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη διαδικασία. Πρώτο βήμα για αυτό θα ήταν η διερεύνηση της πιθανότητας τα ένζυμα που διασπούν το PET να προσαρμόστηκαν για να το μετατρέψουν σε πηγή τροφής, καθώς πρόκειται για ένα συνθετικό υλικό που βρίσκεται στον πλανήτη εδώ και 70 μόλις χρόνια.
Ο Ούβε Μπορνσουερ, καθηγητής βιοτεχνολογίας στο γερμανικό Πανεπιστήμιο Γκράιφσβαλντ, υποστηρίζει ότι η εξέλιξη και προσαρμογή οργανισμών σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν είναι κάτι σπάνιο και ότι η ανακάλυψη νέων στοιχείων σχετικά με αυτά τα ένζυμα θα μπορούσε να συμβάλλει στην εξεύρεση αποδοτικότερων τρόπων διάσπασης του PET.
Θεωρητικά αυτά τα ένζυμα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε χωματερές ώστε να επιταχυνθεί η διάσπαση των υλικών, αλλά για αυτό απαιτούνται περαιτέρω έρευνες.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.
Πηγές: econews, zmescience
Ο δισεκατομμυριούχος Ingvar Kamprad, είναι ο ιδρυτής της αλυσίδας επίπλων IKEA αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ζει με πολυτέλεια – τουναντίον, είναι ολιγαρκής σε τέτοιο σημείο μάλιστα που, σύμφωνα με ντοκιμαντέρ, αγοράζει ρούχα από δεύτερο χέρι, από υπαίθριες αγορές, για οικονομία!
Ο Kamprad, θα κλείσει τα 90 στις 30 Μαρτίου, έχει τη φήμη του σφιχτοχέρη κάτι που όπως λέει σε σουιδικό ντοκιμαντέρ, βοήθησε την IKEA να γίνει ένα από τα κορυφαία brand names του κόσμου.
«Δε νομίζω ότι φοράω κάτι που δεν είναι από υπαίθρια αγορά. Αυτό σημαίνει ότι θέλω να δώσω το καλό παράδειγμα», λέει στο σουιδικό κανάλι TV4.
«Δεν είναι στη φύση της Smaland η σπατάλη», προσθέτει αναφερόμενος στην νότια αγροτική περιοχή της Σουηδία από όπου κατάγεται. Η περιουσία του Kamprad υπολογίζεται στα 65,5 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τα τοπικά μίντια.
Τον απίστευτο αυτό πλούτο, τον μοιράζεται με τα παιδιά του ενώ το Forbes τον κατέταξε, το 2006, στην τέταρτη θέση των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου. Η τσιγκουνιά του είναι μνημειώδης και έχει απασχολήσει συχνά πυκνά, τα τοπικά μέσα. Αναφέρουν μάλιστα ότι υπολογίζει ακόμα και τα χρήματα που θα δώσει στον κουρέα του. Ο ίδιος, προτιμά να περιποιείται τα μαλλιά του όταν ταξιδεύει σε κάποια αναπτυσσόμενη χώρα: «Η τελευταία φορά ήταν στο Βιετνάμ», εξηγεί.
Ο κροίσος πάντως, σταδιακά αποσύρεται από την επιχείρηση έτσι ώστε να «κάνει χώρο» στους τρεις γιους του.
Οι καιρικές συνθήκες αποτελούν την πιο συνηθισμένη αιτία για καθυστέρηση πτήσεων, ιδιαίτερα σε χώρες που επικρατεί πολικό ψύχος. Έτσι, το πάγωμα των φτερών του αεροπλάνου είναι συχνό φαινόμενο.
Για να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, πολλά αεροδρόμια διαθέτουν ένα ειδικό μηχάνημα. Δείτε πως λειτουργεί και τι ακριβώς κάνει μέσα από ένα βίντεο που τραβήχτηκε στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Philadelphia των ΗΠΑ.
Έχουμε δει κατά καιρούς πολλούς ανθρώπους να αναπαριστούν φωτογραφίες από παλιότερες εποχές, για παράδειγμα με τα αδέρφια τους ή με συγγενείς ή φίλους.
Και ο γνωστός επιχειρηματίας Bill Gates αποφάσισε να αναπαραστήσει μια φωτογραφία από τα φοιτητικά του χρόνια, από το 1973.
Μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Κορνήλιοs Καστοριάδηs (φιλόσοφος, οικονομολόγος και επαγγελματίας ψυχαναλυτής, 1922-1997). Ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20 ου αιώνα.
Ερώτηση Δημοσιογράφου: Συχνά λέγεται ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική», στην Ελλάδα «όλα γίνονται στον αέρα», «χωρίς προγραμματισμό», «χωρίς βάρος». Με τέτοιες διαπιστώσεις συμφωνούν πολλοί. Αλλά περιορίζονται συνήθως μόνο στις διαπιστώσεις. Γνωρίζω ότι η ελληνική κατάσταση σας απασχολεί βαθιά. Ποια είναι η ερμηνεία σας για όσα συμβαίνουν; Γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ποιες οι βαθύτερες αιτίες;
Καστοριάδης: Πρώτον, δεν ξέρω. Δεύτερον, στο μέτρο που μπορώ να ξέρω κάτι, είναι ότι η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.χ.
Δημοσιογράφος: Νομίζω ότι θα ενοχλήσει πολύ αυτή η διατύπωσή σας.
Καστοριάδης: Τι να κάνουμε. Μιλώ για την πραγματική πολιτική ζωή του λαού ως αυτόνομου παράγοντα. Δεν μιλώ για μάχες, για αυτοκράτορες, για Μεγαλέξανδρους και Βασίλειους Βουλγαροκτόνους. Μετά τον πέμπτο π.Χ. αιώνα και την αυτοκυβέρνηση του λαού στις δημοκρατικές πόλεις -και πάντως, μετά τον περίεργο τέταρτο π.Χ. αιώνα- η ελληνική ελευθερία πεθαίνει. Οι ελληνικές πόλεις γίνονται υποχείριες των βασιλέων της Μακεδονίας. Βεβαίως, ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του παίζουν έναν κοσμοϊστορικό ρόλο. Κατακτούν την Ασία και την Αίγυπτο. Διαδίδουν την ελληνική γλώσσα και παιδεία. Αλλά πολιτική ζωή, πλέον, δεν υπάρχει.
Τα βασίλεια των διαδόχων του Αλεξάνδρου, ως πολιτική συγκρότηση, είναι ουσιαστικά μοναρχίες. Εξάλλου, καθώς ξέρουμε, ο ίδιος ο Αλέξανδρος αντιμετώπισε στασιασμό των Ελλήνων που είχε πάρει μαζί του, διότι ήθελε να τους υποχρεώσει να γονυπετούν μπροστά του, όπως οι Πέρσες μπροστά στο Μεγάλο Βασιλέα – πράγμα ανθελληνικότατο. Σε όλη τη διάρκεια της ελληνιστικής εποχής οι ελληνικές πόλεις, με λίγες περιθωριακές και παροδικές εξαιρέσεις, αποτελούν παιχνίδια στα χέρια των ελληνιστικών δυναστειών. Ακολουθεί η ρωμαϊκή κατάκτηση, κάτω από την οποία οι ελληνικές πόλεις δεν έχουν παρά μόνον κοινοτική ζωή.
Κατόπιν, έρχεται η βυζαντινή αυτοκρατορία. Το Βυζάντιο είναι μια ανατολική, θεοκρατική μοναρχία. Στο Βυζάντιο η πολιτική ζωή περιορίζεται στις ίντριγκες της Κωνσταντινούπολης, του αυτοκράτορα, των “δυνατών” και των ευνούχων της αυλής. Και βεβαίως, τα σχολικά μας βιβλία δεν αναφέρουν ότι στη βυζαντινή αυλή υπήρχαν ευνούχοι, όπως σ’ αυτήν του Πεκίνου.
Δημοσιογράφος: Όλα αυτά αφορούν ένα πολύ μακρινό ιστορικό παρελθόν. Η Ελλάδα ως σύγχρονο νεοελληνικό κράτος έχει, ήδη, ιστορία εκατόν εβδομήντα ετών. Θα θέλατε να επικεντρώσετε σ’ αυτή την περίοδο;
Καστοριάδης: Μα, αυτή η περίοδος είναι ακατανόητη χωρίς τους είκοσι έναν αιώνες ανελευθερίας που προηγήθηκαν. Λοιπόν, μετά το Βυζάντιο έρχεται η τουρκοκρατία. Μην ανησυχείτε, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Θα αναφέρω μόνο ότι επί τουρκοκρατίας όση εξουσία δεν ασκείται απευθείας από τους Τούρκους, ασκείται από τους κοτζαμπάσηδες (τους εντολοδόχους των Τούρκων), οι οποίοι κρατούν τους χωριάτες υποχείριους. Συνεπώς, ούτε σ’ αυτή την περίοδο μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική ζωή. Όταν αρχίζει η Επανάσταση του 1821, διαπιστώνουμε από τη μια μεριά τον ηρωισμό του λαού και από την άλλη, σχεδόν αμέσως, την τεράστια αδυναμία να συγκροτηθεί μια πολιτική κοινωνία. Την επομένη της πτώσης της Τριπολιτσάς αρχίζουν οι εμφύλιοι πόλεμοι.
Δημοσιογράφος: Πού οφείλεται αυτή η «τεράστια αδυναμία να συγκροτηθεί μια πολιτική κοινωνία»; Ποιοι είναι οι λόγοι;
Καστοριάδης: Ουδείς μπορεί να δώσει απάντηση στην ερώτησή σας για ποιο λόγο, κάποιος, σε μιαν ορισμένη στιγμή, δεν δημιούργησε κάτι. Η συγκρότηση ενός λαού σε πολιτική κοινωνία δεν είναι δεδομένη, δεν είναι κάτι που χαρίζεται, αλλά κάτι που δημιουργείται. Μπορούμε απλώς να διαπιστώσουμε ότι, όταν απουσιάζει μια τέτοια δημιουργία, τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης κατάστασης διατηρούνται ή αλλάζουν μόνο μορφή.
Δημοσιογράφος: Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτά στην ελληνική περίπτωση;
Καστοριάδης: Ορισμένα τα εντοπίζουμε, ήδη, στους εμφύλιους πολέμους της Επανάστασης του 1821. Βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι η νομιμοφροσύνη και η αλληλεγγύη έχουν τοπικό ή τοπικιστικό χαρακτήρα, ισχυρότερο συχνά από τον εθνικό. Βλέπουμε, επίσης, ότι οι πολιτικές κατατάξεις και διαιρέσεις είναι συχνά σχετικές με τα πρόσωπα των «αρχηγών» και όχι με ιδέες, με προγράμματα, ούτε καν με “ταξικά” συμφέροντα. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι η στάση απέναντι στην εξουσία.
Στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα, το κράτος εξακολουθεί να παίζει τον ρόλο του ντοβλετιού, δηλαδή μιας αρχής ξένης και μακρινής, απέναντι στην οποία είμαστε ραγιάδες και όχι πολίτες. Δεν υπάρχει κράτος νόμου και κράτος δικαίου, ούτε απρόσωπη διοίκηση που έχει μπροστά της κυρίαρχους πολίτες.
Το αποτέλεσμα είναι η φαυλοκρατία ως μόνιμο χαρακτηριστικό. Η φαυλοκρατία συνεχίζει την αιωνόβια παράδοση της αυθαιρεσίας των κυρίαρχων και των «δυνατών»: ελληνιστικοί ηγεμόνες, Ρωμαίοι ανθύπατοι, Βυζαντινοί αυτοκράτορες, Τούρκοι πασάδες, κοτζαμπάσηδες, Μαυρομιχάληδες, Κωλέττης, Δηλιγιάννης.
Δημοσιογράφος: Εξαιρέσεις δεν βλέπετε να υπάρχουν; Εξαιρέσεις εντοπισμένες κυρίως στον 19ο και στον 20ό αιώνα;
Καστοριάδης: Ε, υπάρχουν δυο-τρεις εξαιρέσεις: ο Τρικούπης, ο Κουμουνδούρος, το βενιζελικό κίνημα στην πρώτη περίοδό του. Αλλά τα όποια αποτελέσματά τους καταστράφηκαν από τη δικτατορία του Μεταξά, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τον ρόλο του παλατιού, τη δικτατορία της 21ης Απριλίου, την πασοκοκρατία.
Στο μεταξύ, μεσολάβησε ο σταλινισμός που κατόρθωσε να διαφθείρει και να καταστρέψει αυτό που πήγαινε να δημιουργηθεί ως εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα τα πληρώνουμε ακόμη. Μου ζητάτε να σας εξηγήσω. Μπορείτε να μου εξηγήσετε εσείς, γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια, για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά ένα βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν “ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά”;
Δημοσιογράφος: Μα, οι δικές σας απαντήσεις ενδιαφέρουν ιδίως όταν αφορούν ερωτήματα που εσείς θέτετε. Θα θέλατε, λοιπόν, να διατυπώσετε τις απόψεις σας;
Καστοριάδης: Σύμφωνα με την παραδοσιακή «αριστερή» άποψη, όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε;
Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν; Σε μιαν τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο. Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα. Εγώ λέω ότι ο ελληνικός λαός -όπως και κάθε λαός- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς, είναι υπεύθυνος και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα.
Δημοσιογράφος: Πώς την εννοείτε αυτή την ευθύνη;
Καστοριάδης: Δεν δικάζουμε κανέναν. Μιλάμε για ιστορική και πολιτική ευθύνη. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε έως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία. Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, να θεσμισθούν και να κατοχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων.
Δημοσιογράφος: Θέλετε να πείτε ότι -αντιθέτως- σε άλλες χώρες, στη Δυτική Ευρώπη.
Καστοριάδης: Εκεί, αυτό έγινε! Ο μακαρίτης ο Γιώργος Καρτάλης έλεγε κάνοντάς μου καζούρα στο Παρίσι το 1956:«Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση». Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;». -Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι
*Ο Κορνήλιος Καστοριάδης (Κωνσταντινούπολη, 11 Μαρτίου 1922- Παρίσι, 26 Δεκεμβρίου 1997) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής. Συγγραφέας του έργου Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας, διευθυντής σπουδών στην Σχολή Ανωτέρων Σπουδών Κοινωνικών Επιστημών του Παρισιού από το 1979, και φιλόσοφος της αυτονομίας, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα.
Πηγή: infognomonpolitics.blogspot.com
Επιμέλεια: antikleidi.com