Η Μ. Βρετανία ανακοίνωσε πως ξεκινά 10ετές πρόγραμμα επισκευών στο παλάτι του Μπάκιγχαμ που θα κοστίσει 369 εκατομμύρια λίρες και οι Βρετανοί αρνούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η διαδικυακή αίτηση που ζητά από την βασιλική οικογένεια να πληρώσει από την τσέπη της τις επισκευές στο παλάτι έχει ξεπεράσει τις 100.000 υπογραφές και θα γίνει επίσημο το αίτημα.
Μάλιστα ο Guardian αναφέρει πως πλέον και μέλη της πολιτικής σκηνής της χώρας στηρίζουν δημόσια το αίτημα.
O σύνδεσμοςμε το αίτημα κάνει τέραστια απήχηση στα βρετανικά κοινωικά δίκτυα και ο αριθμός των υπογραφών αυξάνεται κάθε λεπτό.
Πολλοί μάλισα θεωρούν πως σε μία χώρα που εφαρμόζεται αυστηρή λιτότητα, μειώνονται οι δημόσιες παροχές και υπάρχει στεγαστική κρίση είναι παράλογο και προκλητικό να περιμένεις να πληρώσουν αυτό τον λογαριασμό οι πολίτες.
Ακούγεται αστείο το να φοράς κάθε μέρα τα ίδια ρούχα κι όμως είναι μια λύση που όσοι την έχουν δοκιμάσει είναι συνήθως αρκετά επιτυχημένοι δημιουργικοί άνθρωποι, που έχουν παραδεχτεί ότι αυτό το τρικ τους έχει βοηθήσει να γίνουν ακόμα καλύτεροι.
Τόμι Χίλφιγκερ, σχεδιαστής μόδας
Τι φοράει: Η ντουλάπα του περιέχει 50 λευκά μπλουζάκια, 50 σκουρόχρωμα σακάκια, 50 ζευγάρια jeans και 25 ζευγάρια λευκών αθλητικών παπουτσιών.” αλλά και ορισμένα navy κομμάτια. Αλλά ο ίδιος συνολικά έχει παραδεχτεί πως το καθημερινό του outfit είναι «βασικά μια στολή».
Hint: «Eίμαι πολύ βαρετός σε ότι έχει να κάνει με τα προσωπικά μου ρούχα», έχει πει ο Tom, δηλαδή ένας από τους θρύλους της σύγχρονης μόδας.
Μάικλ Κορς, σχεδιαστής μόδας
Τι φοράει: «Όλα μαύρα»
Γιατί: «Η ζωή μου είναι αρκετά πολυάσχολη για μένα, που εργάζομαι ως σχεδιαστής και περνάω όλο μου το χρόνο σκεπτόμενος τι θα φορούν οι άλλοι. Γι`αυτό, το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να ξοδεύω χρόνο σκεπτόμενος τι θέλω να φορέσω στον εαυτό μου», έχει πει σε συνέντευξη του στο περιοδικό Motto.
Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ιδρυτής Facebook
Tι φοράει: Συνήθως σκουρόχρωμα τζιν και γκρι μπλουζάκια.
Γιατί: Σε Q&A πριν από 2 χρόνια, είχε πει γι`αυτήν του την εμμονή: «Θέλω η ζωή μου,η καθημερινότητα μου να είναι τόσο απλή, ώστε να χρειάζεται να πάρω όσο το δυνατόν λιγότερες αποφάσεις, με εξαίρεση αυτές που αφορούν το πώς υπηρετώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κοινότητα του Facebook.»
Phoebe Philo, σχεδιάστρια μόδας
Τι φοράει: Σκουρόχρωμα φούτερ μαζί με μαύρα παντελόνια και λευκά αθλητικά παπούτσια, με λατρεία στα αντρικά ρούχα.
Γιατί: «Αγαπάω, λατρεύω τα αντρικά ρούχα», έχει πει.
Γιατί:«Μια μέρα πρόσεξα, ότι το να διαλέγω κάθε μέρα ένα διαφορετικό σύνολο, που να καλύπτει τις απαιτήσεις μου και των συνεργατών/φίλων μου, είναι κάτι που παίρνει χρόνο. Ήταν χρονοβόρο όχι μόνο όταν επέλεγα τα ρούχα το πρωί, αλλά και κατά την διάρκεια της μέρας, όταν σκεφτόμουν αν η φούστα μου ήταν αρκετά κοντή, αν είχα ντυθεί τόσο δημιουργικά ώστε να μπορώ να υποστηρίξω τον τίτλο μου. Τότε αποφάσισα πως θέλω να σταματήσω να ασχολούμαι με αυτό το θέμα.»
Hint: «Μπορώ να σας πω ότι ο ταμίας στο κατάστημα που αγόρασα 15 έξτρα κομμάτια από το ίδιο outfit, έδειχνε μάλλον μπερδεμένος.»
Στηβ Τζομπς, Apple
Τι φορούσε: Μαύρο φούτερ με λαιμόκοψη ή μαύρο ζιβάγκο, τζιν και αθλητικά παπούτσια New Balance.
Hint: O Jobs υποστήριζε τόσο φανατικά την «φοράω κάθε μέρα τα ίδια» ιδέα, που επιχείρησε να το επιβάλλει και στους υπαλλήλους της Apple, χωρίς επιτυχία.
Γιατί: Πολύ απλά γιατί ο διευθυντής δημιουργικού της Chanel μπορεί να είναι αυτός ο άνθρωπος που διαμορφώνει τις νέες μόδες, αλλά για τον εαυτό του προτιμά να είναι αφοσιωμένος σε σταθερές ενδυματολογικές αξίες.
Μαίρη Κατράντζου, σχεδιάστρια μόδας
Τι φοράει: Μόνο μαύρα
Γιατί: «Μπορεί να είμαι υπέρ του μαξιμαλισμού στη δουλειά μου, αλλά για μένα το μαύρο είναι κάτι σαν μια στολή. Μεγάλωσα φορώντας χρώματα. Η μαμά μου μου ετοίμαζε σετάκια. Οπότε σε κάποια φάση ήταν μια επανάσταση και τώρα που δουλεύω με πολύ χρώμα, prints και μοτίβα, τείνω να είμαι πιο μίνιμαλ στις άλλες επιλογές της ζωής μου. Το διαμέρισμά μου είναι επίσης έτσι (σ.σ. είναι ολόλευκο)», δήλωσε στο instye.com.
Πλατεία Ομονοίας και Αγίου Κωνσταντίνου το γνωστότερο όνομα….ΜΠΑΚΑΚΟΣ…
το φαρμακείο δηλαδή…
Απ΄έξω το ραντεβού…
Σημείο συνάντησης….και ποιός δεν το γνώριζε…
Θα ξεκινήσω όμως από το φαρμακείο…
Είχε αρκετούς υπαλλήλους φαρμακοποιούς έμπειρους…
Εκείνα τα χρόνια πολλά φάρμακα τα έφιαχναν οι ίδιοι με την συνταγή του γιατρού που έγραφε τις ουσίες.
Άφηνες την συνταγή και πήγαινες την επόμενη ημέρα να παραλάβεις το φάρμακο.
Η περιοχή της Ομόνοιας εκείνα τα χρόνια δεν είχε την σημερινή εικόνα την ανασφάλεια την μορφή γκέτο.
Στην Σωκράτους στην Βερανζέρου στην Αγίου Κων/νου κ.λ.π έμενε κόσμος…
Υπήρχαν πολλά μαγαζιά (χωρίς λουκέτα) …που τα προτιμούσαν οι καταναλωτές για τις χαμηλές τους τιμές.
Μικρά ξενοδοχεία για τους εμπόρους από την επαρχία που ερχόντουσαν για να αγορές.
Έβλεπες τα εμπορεύματα με καρότσια να τα πηγαίνουν εκεί οι μικροί των χονδρεμπορικών μαγαζιών.
Τα μαγαζιά κοντά στον Μπακάκο ήταν προνομιακά και φρόντιζαν τις βιτρίνες τους.
Μετά από την βόλτα στην αγορά μια στάση στο ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ το σινεμά…να χαζέψεις την προθήκη με τις φωτογραφίες από τις ταινίες ΣΗΜΕΡΟΝ και ΠΡΟΣΕΧΩΣ και στην συνέχεια στην ΣΤΑΝΗ για λουκουμάδες.
Ήταν 19 Νοεμβρίου 1999 όταν ο Μπιλ Κλίντον, συνοδευόμενος από την σύζυγο του Χίλαρι Κλίντον, βρέθηκε στην Αθήνα.
Ενώ το κέντρο της Αθήνας δοκιμαζόταν από διαδηλώσεις και επεισόδια, στο προεδρικό Μέγαρο παρατέθηκε δείπνο προς τιμήν του υψηλού προσκεκλημένου της Ελλάδας και όπως ορίζει το πρωτόκολλο, έκατσαν κατά σειρά ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο πρόεδρος των Η.Π.Α Μπιλ Κλίντον, ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος και η πρώτη κυρία της Αμερικής.
Ο Κωστής Στεφανόπουλος, εξεφώνησε τότε μία εξαιρετική ομιλία, αναφερόμενος στους δεσμούς της Ελλάδας με τις Η.Π.Α και σχολιάζοντας μεταξύ άλλων όλα τα εθνικά θέματα.
Ιδιαίτερη σημειολογία έχει το γεγονός πως ο Κωστής Στεφανόπουλος αναφέρθηκε διεξοδικά σε ένα μείζον θέμα και εν έτει 2016, αυτό της Συνθήκης Της Λωζάννης. Με μία προφητική θα έλεγε κάποιος δόση ο τότε ΠτΔ, αναφερόμενος στα διεθνή δίκαια τόνισε πως «η διεθνής κοινότης γνωρίζει πολύ καλά τας διατάξεις του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.
Γνωρίζει το Δίκαιον της Θαλάσσης, γνωρίζει τις ρυθμίσεις της Συνθήκης της Λωζάννης», ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε πως «οι διεκδικήσεις επί διαφόρων νήσων και νησίδων του Αιγαίου δεν θα έπρεπε ούτε ως σκέψεις να διατυπωθούν, αν η Τουρκία ενθυμείτο τις υποχρεώσεις της τις προκύπτουσες από τη Συνθήκη της Λωζάννης συμφώνως προς τα άρθρα 12 και 16 της οποίας παρητήθη παντός δικαιώματος και οποιουδήποτε τίτλου επί νήσων κειμένων πέραν των τριών μιλλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση την Ιμβρο, Τένεδο και τη νήσο των Λαγωών»
Tα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας:
«Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,
Καλώς ήλθατε στην Ελλάδα. Σας υποδεχόμεθα καθώς και την Κυρία Κλίντον με αισθήματα ειλικρινούς φιλίας και μεγάλης εκτιμήσεως προς το πρόσωπόν σας, αλλά και έναντι της μεγάλης σας χώρας, με την οποίαν η Ελλάς συνδέεται με παλαιούς όσον και συγχρόνως ισχυρούς δεσμούς.{…}
Το Σύνταγμα της χώρας σας είναι το πρώτο Σύνταγμα της σύγχρονης εποχής μας που εξέφρασε εν μέσω περιπλόκων τότε προβλημάτων, ισχυρών εντάσεων και μεγάλων δυσχερειών την αφοσίωση ενός Λαού, του Αμερικανικού, στην Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη. {…}
Η σύγχρονη Ελλάς, κύριε Πρόεδρε, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι κράτος ειρηνικό, σεβόμενο απολύτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του με άριστα λειτουργούν δημοκρατικό πολίτευμα, με ισχυρά και αναπτυσσόμενη οικονομία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών, σημαντικός παράγων σταθερότητος εις την περιοχήν των Βαλκανίων. Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών, αποδεχόμεθα και στηρίζομε τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, σεβόμεθα και επικαλούμεθα το διεθνές δίκαιον και τις διεθνείς συνθήκες και διατηρούμε φιλικές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, μη έχοντας άλλα προβλήματα πέραν αυτών που προκαλούνται εις βάρος μας από την επιθετική πολιτική της Τουρκίας.
Επωφελούμενος από το μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον σας για την επίλυση του επί 25ετίαν χρονίζοντος Κυπριακού προβλήματος, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω προς όλους τους παρευρισκομένους ότι το πρόβλημα αυτό προκλήθηκε από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη νήσο, προς αποκατάστασιν, όπως τότε είπε, του διαταραχθέντος από την απόπειρα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου νομίμου πολιτεύματος, ότι έκτοτε και παρά την αποκατάσταση της νομιμότητος συνεχίζει την κατοχή του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και αρνείται να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.{…}
Αλλά υπάρχουν και οι λεγόμενες διαφορές στο Αιγαίο. Ο προσδιορισμός των ορίων της υφαλοκρηπίδος, του μόνου δηλαδή υπαρκτού προβλήματος, θα είχε επιτευχθεί εάν η Τουρκία εδέχετο ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα όπως προβλέπουν οι διατάξεις του δικαίου της θαλάσσης, το οποίον έχει αποδεχθεί και η μεγάλη σας χώρα, οι διεκδικήσεις επί διαφόρων νήσων και νησίδων του Αιγαίου δεν θα έπρεπε ούτε ως σκέψεις να διατυπωθούν, αν η Τουρκία ενθυμείτο τις υποχρεώσεις της τις προκύπτουσες από τη Συνθήκη της Λωζάννης συμφώνως προς τα άρθρα 12 και 16της οποίας παρητήθη παντός δικαιώματος και οποιουδήποτε τίτλου επί νήσων κειμένων πέραν των τριών μιλλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση την Ιμβρο, Τένεδο και τη νήσο των Λαγωών, η απειλή πολέμου δεν επιτρέπεται να διατυπώνεται σε καμιά περίπτωση από τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, πολύ περισσότερο όταν διατυπώνεται εν σχέσει με την άσκηση δικαιώματος αναγνωριζομένου από το Δίκαιο της Θαλάσσης, όπως είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων.
Ηδη οι σεισμοί που έπληξαν και τις δύο χώρες προκάλεσαν ισχυρό λαϊκό αίσθημα αμοιβαίας συμπαθείας και αλληλεγγύης, το οποίον όλοι διακαώς ελπίζομε να ενισχυθεί με λόγους και ενέργειες προς την κατεύθυνση της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Κανείς περισσότερο της Ελλάδος δεν επιθυμεί αυτή τη φιλία και συνεργασία η οποία θα αποβεί ευεργετική για την περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη των δύο χωρών με την αποφυγή των πολυδαπάνων εξοπλισμών. Η Ελλάς έχει προτείνει προς κάθε κατεύθυνση και βεβαίως προς την Τουρκία την διαδικασία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, η οποία έχει τις εγγυήσεις αλλά και την δεσμευτικότητα των αποφάσεων του Δικαστηρίου αυτού και επικουρείται η πρόταση αυτή από την διεθνή κοινότητα.
Η διεθνής κοινότης γνωρίζει πολύ καλά τας διατάξεις του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών. Γνωρίζει το Δίκαιον της Θαλάσσης, γνωρίζει τις ρυθμίσεις της Συνθήκης της Λωζάννης, όπως γνωρίζει και τα άρθρα των πρωτοκόλλων που υπεγράφησαν μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για τα Δωδεκάνησα. Η διεθνής κοινότης γνωρίζουσα όλα αυτά και μη λαμβάνουσα θέση, φοβούμαι ότι άθελά της ενισχύει τις αβάσιμες διεκδικήσεις και τις επιθετικές διαθέσεις. Η Ελλάς δεν ζητεί από κανένα να μεσολαβήσει υπέρ αυτής, επικαλείται απλώς το δίκαιον και τη νομιμότητα, διότι πιστεύει ότι βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας δεν είναι τόσον η στήριξη των πάσης φύσεως συμφερόντων μας, όσον η στήριξη της νομιμότητος. Ορθότερο θα ήτο αν έλεγα ότι πρωταρχικό συμφέρον όλων είναι η υπεράσπιση της νομιμότητος.{…}
Κύριε Πρόεδρε, η επίσκεψή σας μας προκαλεί πολύ μεγάλην χαράν, την θεωρούμε ως έκφραση των θερμών φιλικών αισθημάτων σας έναντι της χώρας μας και μας δίνει την ευκαιρία να σας βεβαιώσομε για την θερμότητα και την ειλικρίνεια των δικών μας αισθημάτων διά την μεγάλην δική σας χώραν και υμάς προσωπικώς.
Με τα αισθήματα αυτά υψώνω το ποτήρι μου και προπίνω υπέρ της ευημερίας του Αμερικανού Λαού και της προσωπικής ευτυχίας υμών και της Κυρίας Κλίντον».
Φυσικά πρόκειται για ”άσκηση” των αστυνομικών για να μπορούν να αντιμετωπίσουν πραγματικές συνθήκες, η οποία έγινε στην Θεσσαλονίκη και διήρκεσε πέντε ολόκληρες ώρες!
Στο εν λόγω βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΑΣ οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας εκπαιδεύονται σε βασικές αρχές διάσωσης τραυματιών μέσα σε μάχη.
Σε πρώτη φάση, αστυνομικοί με τα όπλα στα χέρια δρουν άμεσα και βγάζουν από αυτοκίνητα που έχουν δεχθεί επίθεση «τραυματίες» ενώ στη συνέχεια τους παρέχουν τις πρώτες βοήθειες μέχρι τη μεταφορά τους στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
Σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας, την άλλοτε αρχοντική και σήμερα στην επικαιρότητα μονίμως για δυσάρεστους λόγους, Πλατεία Αμερικής, υπάρχει ένα κτήριο που ξαφνιάζει.
Στον αριθμό 54 της οδού Θήρας, ανάμεσα σε πολυκατοικίες και απέναντι σε ένα μοντέρνο δημόσιο σχολείο, το τελευταίο που θα περίμενε να αντικρύσει κανείς είναι ένας Νεογοτθικός πύργος, μέσα σ’ έναν πυκνό , εγκαταλελειμένο κήπο , που πλέον κατοικείται μόνον από γάτες.
Στις αρχές του 20ου αιώνα , οι οδοί Πατησίων και Αχαρνών ήταν οι κύριες οδικές αρτηρίες που οδηγούσαν στις εξοχές και αποτέλεσαν την πρώτη επέκταση του σχεδίου πόλεως Αθηνών.
Εκεί εγκαταστάθηκε η νέα αστική τάξη , σε μονοκατοικίες με κήπους , από τις οποίες ελάχιστες δυστυχώς έχουν διασωθεί.
Οπως αναφέρει στην έκθεσή της η εισηγήτρια του ΥΠΕΧΩΔΕ κυρία Ιωάννα Σωτηρίου για το συγκεκριμένο ακίνητο.
Πρόκειται για ένα από τα σπάνια δείγματα εφαρμογής του νεογοτθισμού που εκπορεύθηκε από την Αγγλία στα μέσα του 19ου αιών.
Μάλιστα μια ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδοχή αυτού του στυλ. Βρίσκεται κεντρικά τοποθετημένο σε μεγάλη, για την αστική πυκνότητα της πόλης , κατάφυτη ιδιοκτησία. Στην εποχή του αποτελούσε πρότυπο « βίλας εξοχής».
Ο νεογοτθισμός εκφράζεται εύγλωττα με την φρουριακού τύπου αρχιτεκτονική του , που χρησιμοποιεί με μέτρο στοιχεία του ανάλογου λεξιλογίου , όπως τα στηθαία τύπου επάλξεων, τα οξυκόρυφα τόξα των ανοιγμάτων, οι ιδιότυποι πεσσοί του κεντρικού πρόπυλου, οι ρόδακες, τα εμβλήματα κλπ.
Ταυτόχρονα όμως το κτήριο διαρθρώνεται άψογα με βάση επιτηδευμένους κανόνες του νεοκλασικού λεξιλογίου, έχοντας τριμερή διάρθρωση με κεντρική μορφολογική ενότητα, διαβάθμιση της διακόσμησης, μέτρο και ρυθμό με την επανάληψη στοιχείων σε άλλη κλίμακα, κορνίζες ανοιγμάτων, ταινία στέψης κλπ.
Σήμερα, παρόλο που περιβάλλεται ασφυκτικά από πανύψηλες , ακαλαίσθητες πολυκατοικίες, αποτελεί μιαν όαση αρχιτεκτονικής δεξιοτεχνίας και φυσικού τοπίου σε επίπεδο γειτονιάς, δηλαδή ένα τοπόσημο, εντοπίζει η κυρία Σωτηρίου.
Πολεμίστρες, λοιπόν, οικόσημα, δυο πανύψηλοι κάκτοι που δεσπόζουν στην είσοδο, αλλά και η ολοφάνερη εγκατάλειψη δίνουν τροφή στη φαντασία κάθε περαστικού, που έχει τη δική του εκδοχή για το μοναδικό αυτό κτήριο. Κάποιοι μάλιστα κάνουν σχετικές αναρτήσεις στο internet.
Κάστρο, ή μοναδικό αρχιτεκτονικό δείγμα, σίγουρα αποτελεί μια ανάσα ρομαντισμού και παράδοσης στα πραγματικά δύσκολα θέματα της πολύπαθης αυτής περιοχής.
Κάπου κάνει τα όποια προβλήματα να φαντάζουν παροδικά και όχι άλυτα! Εξ άλλου η ομορφιά μπορεί να δράσει κατευναστικά στα πάθη και τη μελαγχολία των ανθρώπων, παλαιών και νέων κατοίκων.
Κτισμένο το 1914, ιδιοκτησία της αρχοντικής κεφαλονίτικης οικογένειας Τυπάλδου ( Tipaldus ) της Χρυσής Βίβλου με ρίζες από τη Νάπολη της Ιταλίας , ακατοίκητο από το 1993, χαρακτηρισμένο διατηρητέο το 2008.
Εχει υποστεί σημαντικές ζημιές από σεισμούς, καιρικά φαινόμενα , αλλά και ανθρώπινες εισβολές. Σε πείσμα όλων αυτών, ο Πύργος στέκει όρθιος και περήφανος.
Θα μπορούσε να αναπαλαιωθεί και να αξιοποιηθεί ώστε να αποτελέσει ένα φάρο αισιοδοξίας και ένα μήνυμα ότι το όνειρο παραμένει ζωντανό και το κέντρο της Αθήνας ούτε γκετοποιείται ούτε ερημώνεται.
Χαβαλές, βαρεμάρα και άλλα ευτράπελα που συμβαίνουν στη δουλειά, όταν το αφεντικό δεν κοιτάει. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που και το αφεντικό συμμετέχει. Τα καλύτερα όμως είναι όταν κάποιος τρολάρει όλους τους συναδέλφους στο γραφείο και γελάει μαζί τους.
Δείτε τις φωτογραφίες!
Μην αγγίζετε το ψωμί με τα χέρια. Παρακαλώ, χρησιμοποιείστε τη γλώσσα σας.
Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ ευρηματικοί. Ορισμένοι πειραματίζονται και πετυχαίνουν… άλλοι πάλι είναι συνηθισμένοι στο να μην καταφέρνουν αυτό ακριβώς που είχαν στο μυαλό τους.
Στο παρακάτω βίντεο μας παρουσιάζονται 10 πατέντες εφευρετικότατων ανθρώπων, που ανήκουν όμως στη δεύτερη κατηγορία. Άνθρωποι που είδαν τα έργα τους να αποτυγχάνουν παταγωδώς μπροστά στα μάτια τους!
Στην Ελλάδα δεν είναι συνηθισμένο το να ρίχνει κανείς αλάτι στις παραλίες. Για κάποιους όμως αποτελεί απαραίτητο εργαλείο, καθώς απολαμβάνουν να εξασκούν μια ιδιαίτερη μορφή ψαρέματος.
Τι ψαρεύουν λοιπόν; Η απάντηση είναι Razor Fish ή Razor Clam, οι γνωστοί σε μας σωλήνες!
