Θα συνεχίσουμε να αγνοούμε όλη την έρευνα;
Η μια μελέτη μετά την άλλη έχει αποδείξει ότι όταν οι γονείς χτυπούν τα παιδιά τους, ακόμη και με το πρόσχημα ότι έτσι θα πειθαρχήσουν (αηδίες!), τους πονάει για πολύ καιρό αργότερα…
Οι επιστήμονες συμφωνούν και προειδοποιούν οι συνέπειες της βίας μπορεί να αποβούν ολέθριες: η βία κάνει τα παιδιά πιο επιθετικά, κάνει τα παιδιά σας να σας εμπιστεύονται λιγότερο, καταστρέφει την ψυχική τους υγεία, αυξάνουν την εγκληματικότητα και την εγκληματική συμπεριφορά.
Αυτά λένε οι ειδικοί κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Ως γονέας, η σκέψη και μόνο να προκαλέσω κάτι από αυτά ραγίζει την καρδιά μου.
Γιατί λοιπόν τόσοι γονείς (οι μισοί Αμερικανοί γονείς έχουν χαστουκίσει τα παιδιά τους και το 65% των Αμερικανών πιστεύουν ότι αυτό είναι ok) κλείνοντας τα αυτιά τους στις χιλιάδες έρευνες βροντοφωνάζουν: «ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!»
Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα!
«Τον χαστούκισα και όλα καλά.» Αυτό λένε οι περισσότεροι για να δικαιολογήσουν τις ενέργειες και τις πεποιθήσεις τους. Αλλά το γεγονός ότι νομίζετε ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με το χτύπημα ενός παιδιού σημαίνει ότι, στην πραγματικότητα, δεν είναι όλα καλά.
«Αλλά λειτουργεί!» Στην πραγματικότητα δεν το κάνει. Μπορεί να κάνει το παιδί σας να συμπεριφερθεί καλά για την ώρα όχι όμως μακροπρόθεσμα. Αντιθέτως, οι συνέπειες θα τον ακολουθούν για τη μετέπειτα ζωή του.
Φανταστείτε το παιδί σας μεγαλώνοντας να χτυπά το ταίρι του ή τα δικά του παιδιά ή ακόμη να κακοποιείται από τον σύντροφό του και υποφέρει σιωπηλά. Αυτό ονειρευόσασταν για τη ζωή του;
Υπάρχουν καλύτεροι τρόποι
«Το χαστούκι δεν αποτελεί θετική καθοδήγηση για το πώς να συμπεριφερθείτε σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, μόνο για το πώς να MHN συμπεριφερθείτε. Τα παιδιά μαθαίνουν θετικές συμπεριφορές μέσα από θετικές συμπεριφορές, οι οποίες οδηγούν σε μια αίσθηση ανιδιοτέλειας και ικανότητας.
Εσωτερικεύουν αυτό που κάνουν τα ίδια και η οικογένειά τους, μαθαίνουν τους λόγους για τις ενέργειές τους από αυτό που ακούνε και τους λένε, αλλά ο παραδειγματισμός παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο», δηλώνει άρθρο της Psychology Today.
Ας το παραδεχτούμε. Η ανάπτυξη μιας μη βίαιης στρατηγικής πειθαρχίας που η οικογένειά σας ασκεί με συνέπεια και είναι προσαρμοσμένη στις συναισθηματικές ανάγκες κάθε παιδιού είναι πολύ πιο δύσκολο. Χρειάζεται πολλή υπομονή και δουλειά για να φανείτε αντάξιοι του πολύτιμου ρόλου σας ως γονείς. Αλλά αξίζει κάθε κόπο, γιατί απλά είστε γονείς, οι γονείς του κάθε μοναδικού και ξεχωριστού παιδιού.
Το χαστούκι, η γροθιά, το χτύπημα, το ξύλο δεν έχουν απολύτως καμιά διαφορά μεταξύ τους. Κακοποιούν ΕΞΙΣΟΥ το παιδί με ένα καταστροφικό τρόπο.
Η παλιομοδίτικη αυτή σαδιστική τακτική δεν απαιτεί και πολλή προνοητικότητα, ούτε νοημοσύνη, ούτε στοιχειώδη παιδεία, ούτε καν ανθρωπιά, καθώς στις μέρες μας που οι πληροφορίες βρίσκονται παντου γύρω μας και τόσα έχουν ειπωθεί για τη Βία και την Κακοποίηση είναι εγκληματικό να θεωρούμε οk κάτι τέτοιο.
Δεν είναι αυτή η εικόνα της κοινωνίας που θέλουμε ούτε για τα παιδιά μας, ούτε για τις επόμενες γενιές. Μα πού είναι η ανθρωπιά της ανθρωπότητας;
Υπάρχουν τόσα πράγματα που πρέπει να κάνουν οι γονείς για να μεγαλώνουν καλά παιδιά. Το πιο σημαντικό είναι να μην χρησιμοποιείτε βία. Ποτέ!. Για οποιοδήποτε λόγο!
Όμως αυτό δεν την εμπόδισε να περπατήσει γεμάτη αυτοπεποίθηση και να μοιράσει φιλιά στις κάμερες στο κόκκινο χαλί των Καννών.
