Κρόκος αυγού εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει το κίτρινο ή το πορτοκαλί;

Ποιο αυγό είναι πιο υγιεινό; Όσοι γνωρίζουν υποστηρίζουν ότι τα περισσότερα αυγά που μπορείτε να βρείτε σε σούπερ μάρκετ έχουν έναν κρόκο με ένα ελαφρύ, χλωμό, κίτρινο χρώμα. Αυτό το χρώμα αποκαλύπτει ότι η κότα που το έκανε δεν τρέφεται σωστά.

Πολλά για την υγεία της κότας μπορεί να αποκαλύψει το χρώμα που έχει ο κρόκος ενός αυγού. Το οποίο προέρχεται και από τη διατροφή της. Αν εσείς, βλέπατε αυτούς τους 3 κρόκους στην παρακάτω φωτογραφία, ποιος θα λέγατε ότι είναι πιο υγιεινός;

Πιο υγιεινός είναι ο κρόκος αυγού Νο 1

Όσο πιο παχύ, σκούρο, πορτοκαλί χρώμα έχει ο κρόκος, τόσο πιο υγιεινό είναι το αυγό. Τέτοιος είναι ο κρόκος Νο 1 στην φωτογραφία.

Το ασπράδι αποτελεί το 67% του βάρους του αβγού και περιέχει περισσότερη από την μισή ποσότητα της συνολικής πρωτεΐνης. Με την πάροδο του χρόνου, η πρωτεΐνη αλλάζει μορφή και το ασπράδι αραιώνει. Γι’ αυτό και τα φρέσκα αβγά παρουσιάζουν πιο συνεκτική υφή, ενώ το ασπράδι των πιο “μπαγιάτικων” αυγών τείνει να απλώνει περισσότερο.

Το χρώμα του κρόκου έχει αποδειχθεί ότι εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τη διατροφή της κότας. Οι κότες που τρέφονται κατά βάση με καλαμπόκι παράγουν αβγά με κίτρινο-πορτοκαλί χρώμα. Εκείνες που τρέφονται με σιτάρι ή κριθάρι παράγουν αβγά με λιγότερο έντονο κίτρινο χρώμα.

Το χρώμα του κρόκου είναι σταθερό και δεν μεταβάλλεται με το μαγείρεμα. Γι’ αυτό να έχετε πάντα στο νου σας, ότι ένα αυγό με πιο πορτοκαλί κρόκο είναι σίγουρα πολύ πιο υγιεινό από τα υπόλοιπα.

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί το εσώρουχό σας μερικές φορές φαίνεται να έχει λεκέ, σαν να έχει πέσει χλωρίνη;

Αν ναι, δεν είστε μόνες, φαίνεται, καθώς κυρίες που αναζητούν λύσεις έχουν κάνει την ίδια ερώτηση στο διαδίκτυο.

Απάντηση που βρήκαν; Όπως αποδεικνύεται, το εν λόγω αποχρωματισμένο μέρος του εσώρουχου δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πλυντήριό σας, όπως ίσως νομίζουν μερικές.

Σύμφωνα με αναφορές, τα φυσικά επίπεδα pH του κόλπου είναι αυτά που πραγματικά δημιουργούν αυτό το ‘ξεθωριασμένο’ σημάδι.

Ας τονίσουμε ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας σχετικά με αυτό πριν προχωρήσουμε. Αντίθετα, είναι ένας καλός δείκτης, αν δείτε αυτό που αναφέρθηκε προηγουμένως, στα εσώρουχά σας. Όπως είναι γνωστό, το επίπεδο του pH ενός υγρού ή μιας ουσίας δείχνει πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι. Ωστόσο, ένα χρήσιμο tweet αναφέρει:

«Τώρα που όλες γνωρίζουν, είναι απολύτως φυσιολογικό να ανακαλύπτουμε ανοιχτού χρώματος σημάδια στα γυναικεία εσώρουχα λόγω της όξινης φύσης του κόλπου, με εύρος pH 3,8-4,5.

Έτσι, υποθέτω ότι είναι καιρός να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι είναι αποτέλεσμα κακής υγιεινής. Στην πραγματικότητα, ένας υγιής κόλπος  είναι αυτός που μπορεί να ξεθωριάσει το ύφασμα.

Σύμφωνα με τη Δρ Vanessa MacKay του Βασιλικού Κολλεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, ο κόλπος έχει ένα φυσικό εκκριτικό σύστημα που του επιτρέπει να καθαρίζεται μόνος του. Προστατεύεται από τα καλά βακτήρια που περιέχει.

Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, το pH του κόλπου κυμαίνεται συνήθως από 3,8 έως 5,0, πράγμα που σημαίνει ότι είναι μάλλον όξινο σε σύγκριση με το φυσιολογικά ουδέτερο επίπεδο pH του 7.

Ο Δρ MacKay συνεχίζει, «Η διατάραξη της φυσικής ισορροπίας μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις, αλλά είναι απολύτως φυσιολογικό και υγιές για τις γυναίκες να έχουν διαυγείς ή λευκές εκκρίσεις από τον κόλπο τους».

Πόσες από εσάς το  γνωρίζατε;Πλέον δεν χρειάζεται να ανησυχείτε!

Η ύπαρξη μιας χαρτοπετσέτας στο χερούλι μιας πόρτας αυτοκινήτου δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως ένα τυχαίο γεγονός από τους οδηγούς.

Δεν έχουν τέλος οι κλοπές αυτοκινήτων, με πολλούς οδηγούς να ξυπνούν ένα πρωί και να βλέπουν ότι το όχημά τους λάμπει δια της απουσίας του. Καθοριστικό ρόλο στη διαιώνιση των κλοπών έχει η ικανότητα των συμμοριών να εμπλουτίζουν συνεχώς το «οπλοστάσιό» τους με νέες μεθόδους.

Προτού, μάλιστα, προχωρήσει μια συμμορία στην κλοπή ενός ΙΧ, έχει προηγηθεί εξονυχιστική έρευνα από τα μέλη της και ευλαβική ενορχήστρωση του τρόπου δράσης της.

Για να αυξήσουν τις πιθανότητες να τελεσφορήσει το εγχείρημά τους, πολλές φορές σημαδεύουν το αυτοκίνητο που έχουν βάλει στο μάτι -μια πρακτική που υιοθετείται στη ληστεία σπιτιών.

Με αυτό τον τρόπο «μαρκάρουν» το αυτοκινήτο που τους ενδιαφέρει, γνωστοποιώντας, παράλληλα, τον τετράτροχο στόχο τους και στα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας.

Σύμφωνα με ισπανικά ειδησεογραφικά Μέσα, μία από τις πιο δημοφιλείς, στις τάξεις των κλεφτών, μέθοδοι σημαδέματος ενός ΙΧ, είναι αυτή της… χαρτοπετσέτας, την οποία τοποθετούν σε ένα από τα χερούλια των θυρών του αυτοκινήτου-στόχου τους.

Έτσι επικοινωνούν στα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας ότι το αυτοκίνητο που ορέγονται έχει «κλειδώσει» και πως πρέπει να πάρει σειρά η άντληση πληροφοριών για τη ρουτίνα του ιδιοκτήτη του, πού αυτός το παρκάρει κ.ο.κ.

Παράλληλα, εφόσον η χαρτοπετσέτα παραμείνει για μεγάλο διάστημα πάνω στο χερούλι, γνωρίζουν ότι μάλλον το αυτοκίνητο δεν χρησιμοποιείται συχνά από τον ιδιοκτήτη του και ως εκ τούτου αποτελεί εύκολο θήραμα.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η ύπαρξη μιας χαρτοπετσέτας σε ένα χερούλι ΙΧ δεν πρέπει να εκλαμβάνεται από τους οδηγούς ως ένα τυχαίο γεγονός, αλλά να κινεί αμέσως τις υποψίες τους, μιας και κατά πάσα πιθανότητα το αυτοκίνητό τους έχει ανοίξει την όρεξη μιας συμμορίας.

Σε αυτή την περίπτωση καλό είναι να επικοινωνήσουν άμεσα με τις αστυνομικές αρχές, βάζοντας φρένο στη δράση της σπείρας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η χαρτοπετσέτα δεν είναι το μοναδικό σημάδι κλοπής. Όπως έχουμε γράψει, συχνά επιλέγεται ένα κέρμα στο χερούλι, το οποίο εκτός από σημάδι λειτουργεί και ως εμπόδιο στο κλείδωμα των θυρών, αλλά και η τοποθέτηση ενός μπουκαλιού νερού στους τροχούς.

Μόλις παρήγγειλες καφέ στο γραφείο ή πίτσα στο σπίτι και ψάχνεις για έξτρα κέρματα να… δώσεις στον άνθρωπο λίγο πριν φύγει φουριόζος για την επόμενη παραγγελία.

Αν έχεις… θητέψει και σερβιτόρος στα νεανικά σου χρόνια, ξέρεις ότι και το πιο ταπεινό φιλοδώρημα είναι ευπρόσδεκτο καθώς αποτελεί σημαντικό μέρος του μισθού σου.

Το πουρμπουάρ αποτελεί συνήθη τακτική στη χώρα μας και φεύγοντας από το εστιατόριο, το κομμωτήριο ή το ξενοδοχείο, το χέρι μπαίνει αυτόματα στην τσέπη για το ευγενικό παιδί που μας βοήθησε με τις βαλίτσες ή τη γλυκιά σερβιτόρα που περίμενε στωικά μέχρι να παραγγείλουμε.

Και μπορεί η κίνησή μας να προέρχεται από την εκτίμηση και την κατανόηση απέναντι στον εργαζόμενο που μας εξυπηρετεί, ωστόσο το φιλοδώρημα κρύβει μια πιο σκοτεινή ιστορία. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη χειρονομία συνδέεται με ένα μελανό σημείο της αμερικανικής ιστορίας, τη δουλεία.

Όπως και να το πεις, πουρμπουάρ, tip ή φιλοδώρημα σήμερα έχει επικρατήσει ως η άτυπη ανταμοιβή για μια υπηρεσία από την οποία έχουμε μείνει ευχαριστημένοι.

Η λέξη πουρμπουάρ προέρχεται από την γαλλική έκφραση «pour boire» και σημαίνει «κάτι για να πιείς». Ως κίνηση καθιερώθηκε αρχικά τον 17ο αιώνα από τους πελάτες των πανδοχείων της Αγγλίας, κατά την είσοδό τους στα πανδοχεία, σε μια προσπάθεια να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης και σίγουρα όχι λόγω ευγνωμοσύνης.

Ως δωροδοκία θεωρούνταν το αγγλικό tip, από το ακρωνύμιο της φράσης to insure promptness, που προήλθε από τους θαμώνες των παμπ τον 18ο αιώνα και εξασφάλιζε την προθυμία του σερβιτόρου να τους εξυπηρετήσει.

Βασιλιάδες και αριστοκράτες της γηραιάς ηπείρου συνήθιζαν να προσφέρουν ένα χρηματικό ποσό στους ιπποκόμους και τους υπηρέτες τους σαν ένα είδος δώρου για την αφοσίωσή τους.

Στην Αμερική οι πρόσφατα απελευθερωμένοι σκλάβοι δεν πληρώνονταν καθόλου από τα αφεντικά τους και ζούσαν μόνο από τα φιλοδωρήματα. Ωστόσο το κοινό αίσθημα απέρριψε αρχικά αυτήν την τακτική καθώς θεωρήθηκε αντιδημοκρατική και αντιαμερικανική.

Μάλιστα σύμφωνα με ένα άρθρο που εμφανίστηκε στους New York Times το 1897, υπήρξε ακόμη και κίνημα κατά του φιλοδωρήματος στην Αμερική.

Με τη λήξη ωστόσο του εμφυλίου πολέμου στη χώρα και την ανάδυση μιας νέας τάξης, της αστικής, το φιλοδώρημα γρήγορα άρχισε να εξαπλώνεται και στην αμερικανική κοινωνία. Οι προσφάτως πλούσιοι επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου με έπαθλο το πιο παχυλό φιλοδώρημα, σε μια προσπάθεια επίδειξης του πλούτου τους και υποβιβασμού των σερβιτόρων.

Το 1915, έξι νομοθέτες από το Ουισκόνσιν, το Ιλινόις, την Αϊόβα, τη Νεμπράσκα, το Τενεσί και τη Νότια Καρολίνα επιχείρησαν αλλά δεν κατάφεραν να περάσουν ένα νομοσχέδιο εναντίον των παράνομων αμοιβών, που περιελάμβαναν τα φιλοδωρήματα.

Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα επικρατούσε η ρατσιστική ιδέα ότι όποιος αποδεχόταν το φιλοδώρημα βρισκόταν σε κατώτερη θέση. Σιγά-σιγά ωστόσο καθιερώθηκε στον κλάδο της φιλοξενίας, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τις σιδηροδρομικές εταιρίες.

Το φιλοδώρημα έχει καθιερωθεί πλέον στην καθημερινότητα αρκετών λαών ως μια χειρονομία που επιδεικνύει ευγνωμοσύνη και επιβράβευση.

Η οικονομική κρίση ωστόσο, συγκεκριμένα στην Ελλάδα ανάγκασε στη ραγδαία περικοπή και του γενναιόδωρου πουρμπουάρ που αφήναμε κάποτε και πλέον έχει λάβει μια πιο ρεαλιστική υπόσταση.

Πού, πότε και πόσα;

Το φιλοδώρημα απαιτεί γενικά προσοχή και διακριτικότητα ενώ τα πράγματα περιπλέκονται όταν βρισκόμαστε στο εξωτερικό λόγω διαφορετικών εθίμων.

Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα εστιατόρια, το 13% επί του συνόλου του λογαριασμού θα έπρεπε να αποδίδεται ως αμοιβή στους σερβιτόρους ενώ φτάνει στο 16% στα μπαρ και τις καφετέριες σύμφωνα με τον νόμο.

Αν ταξιδέψετε την Ταϊλάνδη θυμηθείτε ότι κανείς δεν περιμένει φιλοδώρημα, ωστόσο στη Γαλλία, την Τουρκία και την Ισπανία μπορείτε να δώσετε ό,τι έχετε ευχαρίστηση.

Στην Ιαπωνία θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς μια τέτοια κίνηση θεωρείται αδιανόητη και προσβλητική ενώ αν αφήσετε φιλοδώρημα, το πιθανότερο είναι ο σερβιτόρος να σας επιστρέψει τα χρήματα νομίζοντας ότι τα έχετε ξεχάσει πάνω στο τραπέζι.

Οι Αυστραλοί επίσης θα σας κοιτάξουν στραβά καθώς αν τυχόν τους αφήσετε πουρμπουάρ είναι σαν να υπονοείτε ότι δεν αμείβονται αρκετά.

Το φιλοδώρημα απαγορεύεται στην Κίνα και τη Σιγκαπούρη αλλά και στις χώρες της Μέσης Ανατολής όπου συγκεκριμένα απαγορεύεται να δώσετε κάτι… παραπάνω στις γυναίκες.

Απίστευτες ιστορίες φιλοδωρήματος

Σίγουρα έχετε ακούσει για γενναία φιλοδωρήματα ωστόσο κάποιες ιστορίες σίγουρα εντυπωσιάζουν. Η ιστορία που ακολουθεί αποτελεί σίγουρα ένα παροιμιώδες περιστατικό αβρότητας και ενέπνευσε την ταινία «το φιλοδώρημα των 2.000.000 δολαρίων» με τον Νίκολας Κέιτζ.

Το 1984, ο αστυνομικός Robert Cunningham ήταν τακτικός πελάτης στην Pizzeria της Sal για οκτώ χρόνια και γνώριζε αρκετά καλά το προσωπικό του καταστήματος. Μια ημέρα ρώτησε μια από τις σερβιτόρες αν θα προτιμούσε αντί για πουρμπουάρ να μοιραστεί μαζί του ένα λαχείο. Λίγες μέρες αργότερα ένα τηλεφώνημα άλλαξε για πάντα τη ζωή της νεαρής σερβιτόρας, όταν ο Robert την ενημέρωσε ότι είχε κερδίσει 6 εκατομμύρια δολάρια και τα μισά ήταν δικά της.

Και αν το παραπάνω περιστατικό σας φαίνεται λίγο υπερβολικό, σίγουρα δεν είστε υποχρεωμένος να προβείτε σε μια τέτοια γενναιόδωρη κίνηση. Έχετε ωστόσο στο νου σας ότι ο πενιχρός μισθός των περισσότερων σερβιτόρων στηρίζεται κατά πολύ στη δική μας προσωπική επιβράβευση. Όταν πρόκειται για τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητάς μας που διευκολύνουν τη ζωή μας μπορούμε να είμαστε λίγο πιο γαλαντόμοι.

[nbst]