Και οι τρεις πρωταγωνίστριες, γνώρισαν τη λατρεία του κοινού και αποθεώθηκαν όσο καμία άλλη από το χώρο της υποκριτικής
Ο αιφνίδιος θάνατος της Ζωής Λάσκαρη, σκόρπισε θλίψη στην οικογένειά της αλλά και στον καλλιτεχνικό χώρο. Χθες, στο τελευταίο αντίο, πλήθος κόσμου τη συνόδευσε στην τελευταία της κατοικία στο Πρώτο Νεκροταφείο και έδωσε κουράγιο στις κόρες και τον σύζυγό της Αλέξανδρο Λυκουρέζο.
Η Ζωή Λάσκαρη στα τέλη της δεκαετίας του ’60 θεωρήθηκε μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη, μία από τις εμπορικότερες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου.
Και οι τρεις, γνώρισαν τη λατρεία του κοινού και αποθεώθηκαν όσο καμία άλλη από το χώρο της υποκριτικής. Ποια είναι όμως η τραγική σύμπτωση πίσω από τον θάνατο τους;
Και οι τρεις τους έφυγαν από τη ζωή καλοκαίρι. Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίου του 1992, μετά η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουλίου του 1996, και τέλος η Ζωή Λάσκαρη η οποία άφησε την τελευταία της πνοή στις 18 Αυγούστου του 2017.
“Δεν θα πρέπει να ταυτίζεται αυθαίρετα και ανιστόρητα το 1,5 δισεκατομμύριο μουσουλμάνων με τους 100.000 εγκληματίες του Ισλαμικού Κράτους” τόνισε ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μπαλάφας, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων “Πρακτορείο 104,9 FM”.
Κληθείς να σχολιάσει τα όσα έγραψε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΣΥ Ανδρέας Λοβέρδος στην προσωπική του σελίδα στο Facebook στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Καταλονία (“Σε όλες τις επιθέσεις ανεξαιρέτως επιβεβαιώνεται η σύνδεση τρομοκρατίας-μετανάστευσης. Εκεί το πρόβλημα εκεί και η λύση του”), ο κ. Μπαλάφας -μεταξύ άλλων- ανέφερε: “Δεν καταλαβαίνω τι λέει ο κ. Λοβέρδος, ότι θα πρέπει να απαγορευτεί η οποιαδήποτε μετακίνηση ενός πρόσφυγα που τα παιδιά του βομβαρδίζονται και σκοτώνονται στη Συρία ή ενός μετανάστη που πεινάει και δεν έχει νερό, προς μια περιοχή όπου πιστεύει ότι θα ζήσει καλύτερα;”.
Σημείωσε ότι ο ίδιος συμφωνεί “με τον Πάπα Φραγκίσκο της Καθολικής Εκκλησίας, όπως και με τη στάση της Ελληνικής Εκκλησίας και του Πατριάρχη σε αυτά τα ζητήματα” και πως γενικά τάσσεται “με την άποψη που εκπέμπει ο κάθε λογικός και αλληλέγγυος άνθρωπος, είτε είναι της εκκλησίας είτε της πολιτικής. Δηλαδή τα ζητήματα αυτά που είναι υπαρκτά, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με κατανόηση και αλληλεγγύη και όχι με βία”.
“Οι απόψεις αυτές θυμίζουν την αντιμετώπιση που είχαν οι Έλληνες που ήρθαν από τον Πόντο και κάποιοι τους έλεγαν τουρκόσπορους. Και τελικά πού δίνουμε εξετάσεις; Στη Χρυσή Αυγή; Σε αυτούς που καίνε καταυλισμούς προσφύγων στη Γερμανία και σκοτώνουν ανθρώπους; Προφανώς και είμαστε εναντίον των εγκληματιών του ISIS και πέρα από τα ζητήματα της επαγρύπνησης και των αυστηρών μέτρων που παίρνονται από τις χώρες για να προστατεύσουν τους πολίτες τους, δεν θα πρέπει να ταυτίζεται αυθαίρετα και ανιστόρητα το 1,5 δισεκατομμύριο μουσουλμάνων με τους 100.000 εγκληματίες του ισλαμικού κράτους” υπογράμμισε ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Ο κ. Μπαλάφας χαρακτήρισε το Προσφυγικό, ζήτημα με πολλές απρόβλεπτες παραμέτρους και τόνισε πως απαιτείται συνεχής προσπάθεια και εγρήγορση. “Το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα δεν είναι ένα θέμα που το τακτοποιείς και το βάζεις στην άκρη αντιμετωπίζοντάς το σαν ρουτίνα. Έχει πολλές απρόβλεπτες παραμέτρους” είπε, υπογραμμίζοντας πως “χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και εγρήγορση παρόλο που έχουν γίνει παρά πολλές και αποτελεσματικές κινήσεις, τα δύο τελευταία χρόνια”.
Το Προσφυγικό “δεν είναι ένα ζήτημα που το τελειώνεις και μπαίνεις σε μια κανονικότητα και το αντιμετωπίζουμε περίπου σαν μία ρουτίνα” καθώς “έχει πολλές παραμέτρους απρόβλεπτες, π.χ. τι θα κάνει ο Ερντογάν, αν θα γίνουν οι μετεγκαταστάσεις σε χώρες της Ευρώπης που καθυστερούν, τι θα γίνει με τις οικογενειακές επανενώσεις (κ.λπ.)” παρατήρησε ο κ. Μπαλάφας.
Αναφορικά με τις προσφυγικές ροές είπε πως “προφανώς η κατάσταση δεν είναι αυτή που ήταν το 2015 και το 2016 και βελτιώνεται συνεχώς” και χαρακτήρισε παροδική τη μικρή, όπως είπε, αύξηση των τελευταίων ημερών. “Και στο θέμα των ροών, δεν υπάρχει καμία σχέση με τους 10.000 ανθρώπους που έρχονταν καθημερινά το 2015, με τους περίπου 100 και λιγότερους που έρχονται πλέον, ασχέτως με το εάν τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μια μικρή αύξηση, την οποία δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε και είναι παροδική” σημείωσε.
Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του προσφυγικού και αν εφεξής θα γίνεται αποκλειστικά από το κράτος, ο κ. Μπαλάφας διευκρίνισε “ορισμένες δραστηριότητες, σταδιακά και μελετημένα θα περάσουν στο κράτος, όπως για παράδειγμα το ζήτημα της πρωτοβάθμιας, εξω-νοσοκομειακής, υγειονομικής περίθαλψης που γινόταν μέχρι τώρα από τις ΜΚΟ, θα περάσει πλέον σε φορείς που ελέγχονται από το κράτος, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ, το Υπουργείο Υγείας, ώστε να παρέχεται, πάντα με τις αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις, από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας”.
Είπε πως η μετάβαση αυτή είναι ένα “θετικό βήμα και μια γενική κατεύθυνση, η οποία θα πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά”.
Tο να διαβάζει κανείς μυθιστορήματα είναι δείγμα ευφυούς μυαλού», γράφει η Τζέιν Ώστεν σε κάποια από τις σελίδες του βιβλίου της «Το Αββαείο του Νόρθαγκερ», σε μία σκηνή όπου η κεντρική ηρωίδα, Κάθριν Μόρλαντ, έχει μία σχετική συζήτηση με τον αδαή και κάπως χοντροκομμένο, Τζων Θορπ. Εκείνος υποστηρίζει πως το να περνάς την ώρα σου διαβάζοντας λογοτεχνικές ιστορίες είναι μεγάλο χάσιμο χρόνο, η Κάθριν, αν και διστάζει να εκφράσει σθεναρά την άποψη της, υποψιάζεται ότι ο συνομιλητής της είναι απλώς ανόητος.
Μέσα στις λίγες γραμμές που συνοδεύουν το παραπάνω περιστατικό η σπουδαία Βρετανίδα συγγραφέας και μία από τις κορυφαίες μυθιστοριογράφους της μοντέρνας παγκόσμιας λογοτεχνίας – για πολλούς η γυναίκα που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που οι σημερινοί αφηγητές διηγούνται στο κοινό τις ιστορίες τους – καταφέρνει να περιγράψει ολόκληρη την κοσμοθεωρία της, αλλά και την βασική οπτική γωνία μέσα από την οποία κοιτούσε τις συμπεριφορές των γύρω της και τις ανθρώπινες σχέσεις. Την ίδια στιγμή, οι λιγοστές αυτές γραμμές εμπερικλείουν μέσα τους μία κομψή ειρωνεία, ένα ακαταμάχητο ανασήκωμα του φρυδιού απέναντι σε κοινωνικά δεδομένα και στερεοτυπικές αντιλήψεις, απέναντι σε ό,τι γνώριζε η υψηλή κοινωνία μέχρι τότε και τα θεωρούσε λίγο ή και πολύ “politically correct”.
Για τα πραγματικά δεδομένα που περικλειόταν τη ζωή της Τζέιν Ώστεν δεν υπάρχουν πολλά διασταυρωμένα στοιχεία. Μόνο λίγα γράμματα (περίπου 160, αν και λέγεται ότι η συγγραφέας είχε πολύ έντονη αλληλογραφία και έστειλε στη ζωή της περισσόερες από 3.000 επιστολές) πάνω στα οποία βασίστηκαν οι περισσότεροι από τους μεταγενέστερους βιογράφους της. Είναι ωστόσο δεδομένο ότι η Ώστεν γεννήθηκε στο μικρό χωριό Steventon της κομητείας Hampshire, ένα μέρος με μόλις 250 κατοίκους, είχε άλλα επτά αδέλφια και ήταν γόνος μίας σχετικής εύπορης οικογένειας αν και οι δικοί της δεν μπορούσαν να θεωρηθούν πλούσιοι με την ακριβή έννοια που νοούταν κάποιος πλούσιος στην φεουδαρχική Αγγλία της Γεωργιανής περιόδου.
Κατά τα άλλα, η ζωή της σημαντικής αυτής μυθιστοριογράφου που δημιούργησε μερικούς από τους διάσημους χαρακτήρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας τυλίγεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Πλήρης απουσία συναισθηματικών ενδιαφερόντων (λέγεται ότι η Ώστεν δεν ερωτεύτηκε ποτέ και ότι αρνήθηκε κάποιες προτάσεις γάμου που της έγιναν γιατί επιθυμούσε να μείνει για πάντα στο πατρικό της). Η αδιαφορία της για τα ταξίδια και τις αλλαγές παραστάσεων. Η απόλυτη ικανοποίηση που φαίνεται πως αισθανόταν παραμένοντας σχεδόν μία ολόκληρη ζωή στο αγαπημένο σπίτι των γονιών της με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα που πέρασε στην Οξφόρδη για σπουδές όπως επίσης στο Σαουθάμπτον και στο Μπαθ όπου βρέθηκε για λίγο όπως όλες οι κοπέλες της καλής κοινωνίας της εποχής. Στο συγκεκριμένο σπίτι ήταν που έγραψε τα έξι διάσημα μυθιστορήματα της και ένα 7ο μικρότερο αλλά και λιγότερο γνωστό, καθισμένη πάντα στην ίδια μικρή ροτόντα δίπλα σε ένα μεγάλο παράθυρο.
Το στρογγυλό τραπεζάκι όπου η Τζέιν Ώστεν έγραψε τα μυθιστορήματα της.
Η αρχή για το έργο της Ώστεν έγινε με το «Έλεανορ και Μαριάν», ένα βιβλίο που αργότερα πήρε έναν από τους πιο εμβληματικούς τίτλους της αγγλικής λογοτεχνίας και έγινε blockbuster με τους Έμα Τόμσον, Κέιτ Γουίνσλετ και Χιού Γκραντ. To «Λογική και Ευαισθησία» πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1811, χωρίς το όνομα της συγγραφέως στο εξώφυλλο. Με ένα σκέτο και ασαφές “Βy A Lady” να προσθέτει επιπλέον μυστήριο στο γεγονός ότι άλλη μία γυναικεία φωνή έκανε την εμφάνιση της στα αγγλικά γράμματα, οι διακεκριμένοι κύκλοι των οποίων περιφρονούσαν έτσι κι αλλιώς βαθιά όποιον έχανε τον καιρό του διαβάζοντας λογοτεχνία αντί για σοβαρά δοκίμια.
Το πρώτο εξώφυλλο του «Λογική και Ευαισθησία».
Ακολούθησαν τα «Έμμα», «Μάνσιφλντ Παρκ», «Πειθώ», «Το Αββαείο του Νόρθαγνκερ» και το πιο διάσημο ίσως όλων «Περηφάνεια και Προκατάληψη», μία από τις πιο εμβληματικές ιστορίες έρωτα που ειπώθηκαν ποτέ. Υπάρχει λόγος που το χρονικό αγάπης του βαθύπλουτου κυρίου Ντάρσι και της αντιδραστικής Ελίζαμπεθ Μπένετ απέκτησε με το πέρασμα των χρόνων μία αίγλη μυθική, συμβολίζοντας μέχρι σήμερα την ουσία του πιο διάφανου ενδιαφέροντος για το αγαπημένο σου πρόσωπο, εκείνου του ενδιαφέροντος που δεν περιμένει αντάλλαγμα και δεν ενδιαφέρεται για την κοινωνική αποδοχή, του ενδιαφέροντος που ξεπερνάει κατά πολύ τις προσωπικές ανάγκες ενός ατόμου, εστιάζοντας στις ανάγκες που άλλου.
Και κάπως έτσι γεννήθηκε, από αυτή τη γυναίκα που έζησε τη ζωή της χωρίς έντονες συγκινήσεις και εμπειρίες αλλά και χωρίς να βιώσει η ίδια την γοητεία του μεγάλου έρωτα, το πιο μεγάλο πρότυπο ιδανικού άντρα στη παγκόσμια λογοτεχνία. Ο επιβλητικός και αυστηρός κύριος Ντάρσι με τους δύσκολους τρόπους και την πολύ τρυφερή καρδιά ερωτεύεται σχεδόν από την πρώτη στιγμή την Ελίζαμπερ Μπένετ και επιθυμεί σαν τρελόςγια τον εαυτό του αυτό που συμβούλεψε τον καλύτερο του φίλο, ο οποίος υπήρξε ερωτευμένος με την αδελφή της, να αποφύγει πάση θυσία. Να συγγενέψει με την απλοϊκή, χοντροκομμένη, άξεστη σε αρκετές στιγμές οικογένειας της.
Από την άλλη, η Ελίζαμπεθ, όπως και η Μαριάν του «Λογική και Ευαισθησία» αλλά και η Κάθριν του «Αββαείου» ήταν ένα κορίτσι βυθισμένο στα βιβλία που αγαπούσε και στους μεγάλους περιπάτους στην εξοχή, με πολύ διαφορετικά ζητούμενα και ενδιαφέροντα από τα υπόλοιπα κορίτσια του καιρού της. Σε αντίθεση όμως με άλλες ηρωίδες της Ώστεν, όπως και άλλους γνωστούς χαρακτήρες της λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, είναι ένα πλάσμα με σκληρή και άκαμπτη γλώσσα, υπόγεια ειρωνεία(χαρακτηριστικό στην αφήγηση της Ώστεν) και μία απίστευτα ξεροκέφαλη στάση ζωής. Λερώνεται περπατώντας στις λάσπες και αδιαφορεί, μένει ασυγκίνητη απέναντι στην τεράστια περιουσία του Ντάρσι, αγαπάει την οικογένεια της πολύ πιο πάνω από τον ίδιο της τον εαυτό, αλλά αντιστέκεται στις επιθυμίες με σθένος της μητέρας της όταν την πιέζει να παντρευτεί έναν άντρα που δεν αγαπάει.
Εικονογράφηση από τις πρώτες εκδόσεις του Περηφάνεια και Προκατάληψη. Η σκηνή της ερωτικής εξομολόγησης του Ντάρσι στην Ελίζαμπεθ Μπένετ.
Όποιος έχει τύχει να συναντηθεί σε μικρή ηλικία με το «Περηφάνια και Προκατάληψη» αλλά και με τα υπόλοιπα βιβλία της Ώστεν, βιβλία γεμάτα από την καθημερινότητα μίας μακρινής σε εμάς κοινωνίας, αλλά τόσο ζωντανά και αληθινά στον τρόπο που διεισδύουν και αναλύουν τις ανθρώπινες σχέσεις που μοιάζουν αναλλοίωτα στον χρόνο, έχει μάλλον καταφέρει να αποκτήσει έστω κάτι λίγο από τις δικές της αξίες για την ζωή και τον κόσμο γύρω μας. Μίας ζωής που περιφρονεί την οικονομική σίγουρα και καταξίωση και γίνεται θυσία για όσους αγαπά. Ακόμα πιο σημαντικό, γίνεται θυσία για όσους αγαπά αυτός που αγαπάμε. Μιας ζωής που είναι ευτυχισμένη με τα λίγα και μειδιάζει απέναντι σε όσους κουράζονται υπερβολικά, αναζητώντας τα υπερβολικά πολλά. Που προσφέρει απλόχερα σε όσους το αξίζουν χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα, που κρατάει τον λόγο της μέχρι το τέλος ακόμα κι αυτό είναι τελικά κόντρα στο συμφέρον της.
Δεν μοιάζει παράλογο που το σλόγκαν “I blame Mr. Darcy for my high expectations on men” («Φταίει ο κύριος Ντάρσι που έχω τόσο υψηλές προσδοκίες από τους άντρες» παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα μότο σε μπλουζάκια και κούπες στη Μεγάλη Βρετανία. Και θα παραμένει πάντα λιγάκι ανεξήγητο. Πώς μία γυναίκα που, όπως η ιστορία τουλάχιστον υποστηρίζει,δεν συνάντησε ποτέ την αγάπη ήξερε τόσο καλά τι σημαίνει να αγαπάς.
Το σπίτι της Τζέιν Ώστεν.
Πορταίτρο της Τζέιν Ώστεν.
“I have fought against my better judgement, my family’s expectations, your inferiority of your birth, my rank, I want to put them aside and ask you to end my agony. I love you. Most ardently. Please do me the honor of expecting my hand” («Πολέμησα ενάντια στην κρίση μου, στις προσδοκίες της οικογένειας μου, στην κατώτερη κοινωνική σας τάξη, τώρα θέλω να τα βάλω όλα στην άκρη και να σας παρακαλέσω να δώσετε τέλος στην αγωνία μου. Σας αγαπώ. Τρομερά. Σας παρακαλώ να μου κάνετε τιμή να δεχθείτε το χέρι μου»). Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς διαλόγους του βιβλίου στην πετυχημένη κινηματογραφική μεταφορά με την Keira Knightley και τον Matthew Macfadyen.
* Η Τζέιν Ώστεν πέθανε στα 42 της από μία σπάνια τότε ασθένεια που οι γιατροί δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν, τον Ιούλιο του 1817. Πριν από 200 ακριβώς χρόνια. Φέτος το βρετανικό κράτος την τίμησε τοποθετώντας το πορταίτρο της στην πίσω πλευρά του νέου, πλαστικοποιημένου δεκάλιρου. Ένα χαρτονόμισμα που λέγεται ότι είχε τεράστια συμβολική σημασία για την ίδια αφού αυτό ήταν το ποσό που πήρε για το πρώτο μυθιστόρημα της «Λογική και Ευαισθησία».
Αυτό το χαρακτηριστικό θα είναι το «κόσμημα-στέμμα» του iPhone, το οποίο θα αποτελεί και την μεγαλύτερη καινοτομία του
Έπειτα από τον TouchID, το σαρωτή δακτυλικού αποτυπώματος, η Apple «προχωράει» ένα βήμα παρακάτω και δίνει τη δυνατότητα στους πελάτες της να ξεκλειδώνουν το κινητό τους τηλέφωνο, χωρίς καν να το αγγίξουν.
Το τηλέφωνο θα μπορεί να χρησιμοποιεί την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου για να δει τον ιδιοκτήτη του σε μόλις λίγες εκατοντάδες χιλιοστά του δευτερολέπτου, σύμφωνα με νέες πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει τόσο από το The Korea Herald όσο και από το Bloomberg.
Αυτό το χαρακτηριστικό θα είναι το «κόσμημα-στέμμα» του iPhone, το οποίο θα αποτελεί και την μεγαλύτερη καινοτομία του.
Οι φήμες για την αναγνώριση προσώπου της Apple, η οποία θα γίνεται με έναν 3D αισθητήρα σάρωσης προσώπου, υπάρχουν εδώ και μήνες και από ο,τι φαίνεται είναι πολύ κοντά στο να γίνει πραγματικότητα, όπως αποκαλύπτει δημοσίευμα του Bloomberg.
Οι νέες αναφορές υποστηρίζουν ότι η λειτουργία του καινούριου iPhone, θα είναι απίστευτα γρήγορη, πιο ασφαλής και αρκετά πιο ακριβής.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το νέο iPhone θα περιλαμβάνει μια σειρά από χαρακτηριστικά που δεν έχουν υπάρξει ξανά σε κανένα άλλο κινητό τηλέφωνο, όπως οι υπέρυθρες κάμερες που θα επιτρέπουν στους επεξεργαστές να δουν τα πρόσωπα των ανθρώπων, ακόμα και στο σκοτάδι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι άλλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Samsung, προσπάθησαν στο παρελθόν να επιτύχουν την αναγνώριση προσώπου και ματιών στα τηλέφωνά τους.
Αλλά, χαρακτηρίστηκαν από την αδυναμία να αναγνωρίσουν πολύ γρήγορα ή με αρκετή βεβαιότητα και επομένως να καταφέρουν να προσφέρουν ένα αξιόπιστο μηχανισμό ασφαλείας.
Όπως και να έχει το μέλλον θα δείξει, καθώς η παρουσίαση του καινούριου iPhone, αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Πώς κατεβαίνει; Με Μπάντζι τζάμπινγκ, αναρωτιέται χρήστης του Youtube, βλέποντας τον να αλλάζει λάμπα στα 1768 πόδια (538 μέτρα). Δείτε στο βίντεο την τρομακτική δουλειά που κάνει.
Δουλεύει μια φορά τη μέρα κάθε έξι μήνες και παίρνει 20.000 δολάρια τη φορά. Ο λόγος; Ανεβαίνει μόλις… 1768 πόδια (538 μέτρα) από το έδαφος για να το κάνει αυτό.
Ο εργαζόμενος αυτός είναι πολύ τυχερός που παίρνει τόσα λεφτά, αλλά κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι είναι πολύ άτυχος με αυτό που καλείται να κάνει. Ο ίδιος πάντως στο παρακάτω βίντεο, φαίνεται ψύχραιμος και απολαμβάνει την… αγγαρεία.
Ανεβαίνει άνετος τις σκαλωσιές του φάρου, αλλάζει με ευκολία τη λάμπα, απολαμβάνει τη θέα για λίγα δευτερόλεπτα και κατεβαίνει. Φυσικά, παίρνει όλα τα μέτρα ασφαλείας που είναι απαραίτητα.
«Μάλλον κάνει έξι μήνες να ανέβει και έξι μήνες να κατέβει, για αυτό πηγαίνει δύο φορές το χρόνο!», σχολιάζει χρήστης του Youtube. «Φαντάσου να ανέβεις και να ξεχάσεις να αλλάξεις την λάμπα», δηλώνει ένας άλλος. Και κάποιος άλλος το… τερμάτισε λέγοντας: «Πώς κατεβαίνει; Με Μπάντζι τζάμπινγκ;».
Σε άλλη μια απίστευτη δήλωση προχώρησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ελένη Αυλωνίτου, η οποία στην προσπάθειά της να διαχωρίσει το ναζισμό με τον κομμουνισμό, ισχυρίστηκε ότι οι κομμουνιστές δεν «σκότωναν ανθρώπους γιατί ήταν μαύροι τσιγγάνοι ή ομοφυλόφιλοι όπως κάνουν οι ναζιστές». Μάλιστα, η ίδια προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα, ομολογώντας ουσιαστικά ότι «αν ήσουν με το καθεστώς, δεν σε πείραζαν τότε».
Τα παραπάνω η κυρία Αυλωνίτου τα… επικαλέστηκε σε συνέντευξή της στον Αθήνα 9,84 μια μέρα μετά τον ισχυρισμό της ότι δεν κόπηκαν οι συντάξεις επί ΣΥΡΙΖΑ. Πιο συγκεκριμένα σήμερα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου: Ο κομμουνισμός δεν σκότωνε ανθρώπους γιατί ήταν μαύροι τσιγγάνοι ή ομοφυλόφιλοι όπως κάνουν οι ναζιστές. Αν ήσουν με το καθεστώς δεν σε πείραζαν τότε. Αυτό έκανε».
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, έχοντας πιθανώς αντιληφθεί τις… αστοχίες της παραδέχτηκε ότι τα «εγκλήματα σοβιετικού τύπου- κομμουνισμού είναι καταγεγραμμένα», ωστόσο επανερχόμενη στον διαχωρισμό προσέθεσε ότι στον ναζισμό «δεν έχει σημασία να κάνεις κάτι, πρέπει να εξοντωθείς».
Χθες, πάντως, η ίδια είχε επαναλάβει τα περί «ξεπλύματος» του ναζισμού από τη Νέα Δημοκρατία και σημείωνε: «Αυτό το συνέδριο θέλει να εξισώσει τους νικητές με τους ηττημένους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έτσι να οδηγήσει σε αναθεωρητισμό των πολιτικών αποτελεσμάτων ακόμα και των συνόρων».
Μέλη του συντηρητικού θρησκευτικού ιδρύματος Ερμπακάν πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στο λιμάνι της Σινώπης, στη Μαύρη Θάλασσα, με αίτημα την απομάκρυνση του αγάλματος του αρχαίου Ελληνα κυνικού φιλοσόφου Διογένη, σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet.
Τα μέλη του συντηρητικού αυτού ιδρύματος υποστηρίζουν ότι δεν εναντιώνονται στις τέχνες και στα αγάλματα αλλά στο γεγονός ότι μέσω των αγαλμάτων «διαχέεται» η ελληνική ιδεολογία στην πόλη τους.
«Θέλουμε το άγαλμα του Διογένη να φύγει από την είσοδο της Σινώπης και να μετακομίσει στο Μπαλατλάρ [μία τοπική βυζαντινή εκκλησία]. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για αυτό, θα αγωνιστούμε γι’ αυτό», δήλωσε ο Ισμαίλ Τετζίτς, τοπικός εκπρόσωπος της πόλης.
Γεννημένος στη Σινώπη, η οποία ήταν αποικία των Ιώνων στη Μαύρη Θάλασσα, το 412 ή το 404 π.Χ., ο Διογένης είναι γνωστός ως ένας από τους ιδρυτές της φιλοσοφίας των Κυνικών. Γνωστή είναι άλλωστε η ιστορία όπου χλεύασε δημόσια τον Μέγα Αλέξανδρο
Αφού αιχμαλωτίσθηκε από πειρατές οι οποίοι τον πούλησαν σκλάβο, ο Διογένης εγκαταστάθηκε τελικά στην Κόρινθο, όπου πέθανε το 323 π.Χ.
Η επιγραφή αναφέρει τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό του 6ου αιώνα, καθώς και τον Κωνσταντίνο, ο οποίος υπηρέτησε ως ηγούμενος εκκλησίας η οποία ιδρύθηκε από τον Ιουστινιανό στην Ιερουσαλήμ.
Μία σπάνια ανακάλυψη ενός αρχαίου λειψάνου και ενός ιστορικού ντοκουμέντου έφεραν στο φως αρχαιολόγοι στην Παλιά Πόλη Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για ένα μωσαϊκό πάτωμα ηλικίας 1.500 χρόνων πάνω στο οποίο υπάρχει μία ελληνική επιγραφή. Η ανακάλυψη είδε το φως στη διάρκεια εργασιών εγκατάστασης υπόγειων καλωδίων τηλεπικοινωνίας.
Η επιγραφή αναφέρει τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Ιουστινιανό του 6ου αιώνα, καθώς και τον Κωνσταντίνο, ο οποίος υπηρέτησε ως ηγούμενος εκκλησίας η οποία ιδρύθηκε από τον Ιουστινιανό στην Ιερουσαλήμ. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν τα Ιουστινιάνια κτήρια που υπάρχουν στην πόλη.
Η πλήρης επιγραφή αναφέρει: «Ο πιο ευσεβής Ρωμαίος αυτοκράτορας Φλάβιος Ιουστινιανός και ο πιο θεοσεβής ιερέας και ηγούμενος, Κωνσταντίνος, ανέγειραν το κτήριο στο οποίο (αυτό το μωσαϊκό) τοποθετήθηκε κατά την 14η ένδειξη».
Η ένδειξη είναι μια αρχαία μέθοδος μέτρησης ετών που χρησιμοποιήθηκε για φορολογικούς σκοπούς. Οπως δήλωσαν οι αρχαιολόγοι σύμφωνα με την επιγραφή το ψηφιδωτό χρονολογείται γύρω από τα έτη 550/551 μ.Χ.
Ο Ιουστινιανός ήταν ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της βυζαντινής εποχής. Το 543 μ.Χ. ίδρυσε την Εκκλησία της Νέας Ιερουσαλήμ – μια από τις μεγαλύτερες χριστιανικές εκκλησίες στην ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τη μεγαλύτερη στην Ιερουσαλήμ την εποχή εκείνη.
« Το γεγονός ότι η επιγραφή διατηρήθηκε τόσους αιώνες αποτελεί ένα αρχαιολογικό θαύμα”, δήλωσε ο Ντέιβιντ Γκέλμαν διευθυντής των ανασκαφών της Αρχής των Ισραηλινών Αρχαιοτήτων.
« Κάθε αρχαιολόγος ονειρεύεται να βρεί στις ανασκαφές μία επιγραφή, ειδικά μία τόσο καλά διατηρημένη και σχεδόν εντελώς άθικτη”.
Οι ερευνητές πιστεύουν οτι το κτήριο μέσα στο οποίο ήταν τοποθετημένο το μωσαϊκό, ήταν δίπλα στην παλιά Πύλη της Αρχαίας Πόλης της Δαμασκού, η οποία χρησίμευε ως πανδοχείο για τους προσκυνητές.
Πουθενά δεν σταματάει η Κατερίνα Στεφανίδη, ούτε σε αγώνες επίδειξης του άλματος επί κοντώ, όπως αυτός που έγινε στον Σιδηροδρομικό σταθμό της Ζυρίχης.
Η Ελληνίδα Ολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια άρχισε τον αγώνα της από τα 4.62μ., περνώντας με την πρώτη προσπάθεια και συνέχισε στα 4.72μ. και 4.77μ. Στα 4.82μ. είχε μια αποτυχημένη και ανέβασε τον πήχη για τις επόμενες προσπάθειες στα 4.87μ., ύψος το οποίο πέρασε και πάλι με την πρώτη προσπάθεια κι έτσι πέτυχε την 14η συνεχόμενη νίκη της μέσα στο 2017.
Την ίδια επίδοση σημείωσε και η Αμερικανίδα Σάντι Μόρις, όμως λόγω χειρότερων προσπαθειών έμεινε και πάλι στην 2η θέση, όπως συνέβη τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όσο και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου. Οι δύο αθλήτριες προσπάθησαν αλλά απέτυχαν στα 4.92μ. Την 3η θέση πήρε η Αμερικανίδα Κάτι Ναγκέοτε με 4.72μ.
Το νικηφόρο σερί
Το φετινό νικηφόρο σερί της Στεφανίδη ξεκίνησε στις 11 Φεβρουαρίου 2017 στη Νέα Υόρκη με επίδοση 4.82μ. Είχε προηγηθεί άλλη μια νίκη, στις 28 Ιανουαρίου στη Βοστώνη με 4.63μ., αλλά αμέσως μετά (5/2) πήρε μια δεύτερη θέση στο Κλερμόν-Φεράν με 4.61μ. Από τη Νέα Υόρκη και μετά η Κατερίνα Στεφανίδη δεν έχασε σε κανέναν αγώνα από τους 14 που έλαβε μέρος.
Οι ζωές μας είναι γεμάτες και εκπληκτικά γεγονότα που πολλές φορές δεν μπορούμε να εξηγήσουμε λογικά. Κάποιοι θεωρούν, ότι είναι οιωνοί, ενώ άλλοι τα ερμηνεύουν ως συμπτώσεις.
Δείτε παρακάτω 10 ιστορικές συμπτώσεις που θα εκπλήξουν ακόμα και τους σκεπτικιστές.
Το 1907 η εταιρία White Star line έχτισε 3 ίδια πλοία και όλα τους είχαν την ίδια τύχη. Ο Βρετανικός ανατινάχθηκε σε ένα ορυχείο, ο Τιτανικός συνετρίβη σε ένα ορυχείο, ενώ ο Ολυμπιακός συγκρούστηκε με ένα άλλο πλοίο. Επισκευάστηκε, αλλά λίγο αργότερα έπεσε πάνω σε έναν φάρο στις ακτές του Καναδά.
Η ιστορία της νοσοκόμας Βάιολετ Τζεσόπ σίγουρα αξίζει να γίνει ιστορία. Έτυχε να είναι στο πλήρωμα και των 3 πλοίων της White Stars lines που βυθίστηκαν και επέζησε και από τις 3: στον Ολυμπιακό δεν τραυματίστηκε κανείς, στον Τιτανικό μπήκε μέσα σε μια από τις σωσίβιες λέμβους και μετά στον Βρετανικό.
Ο Μαρκ Τουέιν γεννήθηκε το 1835, ακριβώς όταν ο κομήτης Χάλεϊ ήταν πολύ κοντά στον ήλιο και ορατός χωρίς γυαλιά. Ο συγγραφέας προέβλεψε τον θάνατό του την ημέρα που ο κομήτης θα εμφανιζόταν ξανά στον ουρανό και αυτό συνέβη το 1910.
7. Η πινακίδα αυτοκινήτου του αρχιεπισκόπου Φρανζ Φέρντιναρντ
Ο επίσημος λόγος για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η δολοφονία του Φρανζ Φερνινάρντ, αρχιεπισκόπου της Αυστρίας το 1914 στο Σαράγεβο. Ο αρχιεπίσκοπος και η σύζυγός του πυροβολήθηκαν μέσα σε ένα αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας Α ΙΙΙ-118 και όπως υποστηρίζουν μερικοί εκεί κρυβόταν η ημερομηνία της έναρξης του πολέμου: 11 Νοεμβρίου 1918 (11.11.18).
6. Ο πρώτος και ο τελευταίος Βρετανός στρατιώτης που πέθαναν στον στον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο
Ο Τζον Παρ είναι ο πρώτος Βρετανός στρατιώτης που σκοτώθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο Τζορτζ Έλισον ο τελευταίος. Κατά κάποιον περίεργο τρόπο οι τάφοι τους είναι απέναντι ο ένας από τον άλλον.
Στις 17 Μαρτίου 1951, καλλιτέχνες από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ κυκλοφόρησαν τα κόμικ του Ντένις του Τρομερού. Το παράξενο είναι, ότι δεν το έκαναν μαζί, αλλά ξεχωριστά. Για να αποφύγουν ένα πιθανό μπέρδεμα, η Βρετανική έκδοση άρχισε να πουλάει με το όνομα Ντένις και Γκνάσερ. Και τα δυο κόμικ εξακολουθούν να κυκλοφορούν και η αμερικάνικη έκδοση έγινε τόσο δημοφιλής, που έγινε και ταινία.
ΗPorsche 550 Spyderμετά τον θάνατο του Τζέιμς Ντιν αγοράστηκε από τον σχεδιαστή Τζορτζ Μπάρις. Κατά την διάρκεια της φόρτωσης, έπεσε πάνω σε ένα μηχανικό, σπάζοντας και τα δυο πόδια του. Αργότερα, το γκαράζ στο οποίο φυλασσόταν το αυτοκίνητο κάηκε, αλλά το αυτοκίνητο δεν έπαθε τίποτα. Αργότερα, το αυτοκίνητο μεταφέρθηκε σε ένα μουσείο, όπου έπεσε πάνω στο πόδι ενός καθηγητή και του το έσπασε.
Το κλαμπ αποτελείται από διάσημος ηθοποιούς και τραγουδιστές, οι οποίοι πέθαναν στην ηλικία των 27 και όχι πάντα από εμφανής αιτίες. Ο Αλεξάντρ Λεβί ήταν το πρώτο μέλος του κλαμπ και αργότερα προστέθηκε ο Τζίμι Χέντριξ, η Τζάνις Τζόπλιν και ο Τζιμ Μόρισον. Μια από τις τελευταίες προσθήκες ήταν ο Αντόν Γιέλτσιν, που πέθανε το 2016.
Οι δίδυμοι Τζιμ Λιούις και Τζιμ Σπρίνγκερ χωρίστηκαν στην γέννα και δόθηκαν σε διαφορετικές οικογένειες. Είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν 39 χρόνια μετά και σοκαρίστηκαν, όταν διαπίστωσαν πόσα κοινά είχαν:
Και οι δυο είχαν έναν σκύλο με το όνομα Τόι
Τα ονόματα των γυναικών και των δυο ήταν Λίντα. Αργότερα, χώρισαν και οι δυο και παντρεύτηκαν γυναίκες που τις έλεγαν Μπέτι
Οδηγούσαν ίδια αυτοκίνητα και κάπνιζαν την ίδια μάρκα τσιγάρων
Εργάζονταν και οι δυο στην αστυνομία, έκαναν διακοπές στην ίδια παραλία στην Φλόριντα, υπέφεραν από ημικρανίες και είχαν την συνήθεια να τρώνε τα νύχια τους
Από ότι φαίνεται, ο Ρώσος πρόεδρος υπάρχει στον πλανήτη πολύ περισσότερο καιρό από όσο πιστεύουμε. Κάποιος βρήκε 2 φωτογραφίες, μια από το 1920 και μια από το 1941, οι οποίες δείχνουν 2 ανθρώπους με στρατιωτικές ενδυμασίες και η ομοιότητα τους με τον Βλαντιμίρ Πούτιν είναι απίστευτη.
Μπόνους: Οι Σίμπσονς προέβλεψαν την εκλογή του Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ
Ένα από τα επεισόδια των Σίμπσονς από το 2000 περιέχει ένα ανέκδοτο για τον Ντόναλντ Τραμπ, που γίνεται πρόεδρος των ΗΠΑ. Όπως ξέρουμε σήμερα, αυτό δεν ήταν κάτι άλλο παρά μια προφητεία.
