Σίγουρα κάπου το έχετε δει, ίσως σε κάποιο συρτάρι του σπιτιού, σε αυτό με τα χρηστικά είδη για το σπίτι ή της ραπτικής. Έχει μεγάλα πλαστικά χερούλια, σε ένα δύσκολο χρώμα όπως είναι το πορτοκαλί και κόβει ξυράφι! Ο σχεδιαστής του εν λόγω αξεσουάρ ονομάζεται Olof Bäckström και η εταιρεία που τα παράγει, η Fiskars, ισχυρίζεται ότι οι πωλήσεις τους παγκοσμίως ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο – άρα υπάρχει έντονη πιθανότητα να έχετε ένα τέτοιο ζευγάρι στο σπίτι σας.

Αυτό ίσως που να αγνοεί κανείς είναι ότι στην πόλη Bäckström της Φινλανδίας, εκεί δηλαδή όπου γεννήθηκαν τα ψαλίδια Fiskars, τιμώνται ωσάν να είμαι κάποιο εκλεκτό πρόσωπο με μια σπέσιαλ έκθεση στο Helsinki Design Museum με αφορμή τα 50 τους χρόνια. Κι αυτό γιατί αυτά τα μικρά και αιχμηρά εργαλεία, αποτελούν κάτι σαν εθνικό προϊόν για τη χώρα που συνηθίζει να παίρνει το ντιζάιν πολύ σοβαρά- σύμφωνα με τον Pekka Korvenmaa, καθηγητή ντιζάιν στο Πανεπιστήμιο Aalto της Φινλανδίας. «Στη Φινλανδία όταν λέμε ψαλίδι, εννοούμε τα Fiskars, δεν υπάρχουν άλλα ψαλίδια», ξεκαθαρίζει ο ίδιος.

Όταν… κόβει το ντιζάιν

Οι περισσότεροι μάλλον δε θα σκεφτούν ότι πίσω από ένα κοινό, καθημερινό αντικείμενο όπως είναι ένα ψαλίδι κρύβεται ένα… κοφτερό μυαλό που γνωρίζει ότι η επιτυχία ενός τέτοιου εργαλείου οφείλεται στο καλό ντιζάιν που σημαίνει να διαθέτει εργονομία- ανάλογο σχήμα και λαβή. Με άλλα λόγια, πρέπει να βάζεις τα δάχτυλά σου στα ανοίγματα και να ταιριάζουν σαν κομμάτια παζλ. Όπως και να ‘χει, αυτό που κάνει τα συγκεκριμένα να ξεχωρίζουν είναι, εκτός από το σχήμα τους, και το υλικό κατασκευής τους.

Τα περισσότερα ψαλίδια την εποχή που ο Bäckström βγήκε στο χώρο το 1967, ήταν σιδερένια, βαριά και δύσκολα στον χειρισμό- κυρίως τα χρησιμοποιούσαν οι ράφτες. Τα Fiskars διαφοροποιήθηκαν αρκετά από τα λοιπά ψαλίδια γιατί πολύ απλά ο κατασκευαστής τους πέταξε το βαρύ σίδερο και τα έντυσε με ένα ελαφρύτερο υλικό: το πλαστικό.

Για να αφαιρεθεί επιπλέον βάρος, το υλικό που επέλεξαν για τις λεπίδες ήταν ο συμπιεσμένος χάλυβας και όχι το υπέρβαρο σίδερο. Το νέο προϊόν ήταν σαφώς ελαφρύτερο, πιο λειτουργικό και το βασικό, πιο οικονομικό. Εξ ου και ξεκίνησε εκεί στα ’60s η μαζική τους παραγωγή η οποία δεν πήγε καθόλου άσχημα.

Ένα ευτυχές ατύχημα

Στη ζωή των Fiskars δεν υπήρχε πάντα το σήμα κατατεθέν το πορτοκαλί. Αρχικά, η εταιρεία παρήγαγε σε μια σειρά από χρώματα όπως το κόκκινο, για παράδειγμα, το χρώμα που είχαν τα ψαλίδια για αριστερόχειρες (εξακολουθούν και παράγονται). Η επιλογή του πορτοκαλί πάντως, δεν έτυχε, πέτυχε χάρη σε ένα ατύχημα. Τα πρώτα δείγματα που ήταν προγραμματισμένα να παραχθούν, είχαν τρία χρώματα: μαύρο, πράσινο και κόκκινο. Αλλά ο υπεύθυνος που αναμείγνυε τα χρώματα, έβαψε μερικά σε πορτοκαλί απόχρωση για να μη πάει χαμένο το χρώμα που είχε προκύψει και voila! Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα της επιλογής, για το ποιο χρώμα θα επικρατήσει, το μαύρο καταποντίστηκε σε ψήφους και το πορτοκαλί θριάμβευσε, (με ψήφους 9-7).

Από τη στιγμή που βρέθηκε το χρώμα, ο Φινλανδός «πατέρας» τους Bäckström -πέθανε το 1998 σε ηλικία 75 ετών- τροποποίησε τη γωνία κοπής ώστε να βελτιωθεί η απόδοσή τους ενώ τη δεκαετία του ’80 χρησιμοποιήθηκε ένα πιο ανθεκτικό πλαστικό.

Πάντως, αν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα την ιστορία πίσω από το πετυχημένο αυτό προϊόν, δεν έχετε παρά να βρεθείτε στο Μουσείο Ντιζάιν στο Ελσίνκι για την έκθεση «Our Scissors» (διάρκεια μέχρι 29 Οκτωβρίου 2017). «Είναι ένα τόσο καθημερινό αντικείμενο γι αυτό και ανησυχούσαμε ότι η έκθεση θα ήταν βαρετή», δηλώνει ο επιμελητής της έκθεσης, Orkamo και συμπληρώνει «αλλά μετά σκεφτήκαμε τις διαφορετικές χρήσεις που έχουν τα ψαλίδια…», δηλαδή από το χώρο της μόδας, μέχρι τις κουζίνες των εστιατορίων.

[cnn] [news]

Οι αναγνώστες του Rough Guide ψήφισαν για την ομορφότερη χώρα του κόσμου και ανέδειξαν πρώτη στην προτίμησή τους την Σκωτία. Οι λίμνες, τα κάστρα και οι άγριες παραλίες ήταν μεταξύ αυτών που κέρδισαν την προτίμηση τους και αυτά είναι πέντε αξιοθέατα που πιθανόν να σας πείσουν ότι σωστά έπραξαν!

Calgary Bay

Πιθανόν η καλύτερη παραλία της Σκωτίας και κατ’ επέκτασιν της Βρετανίας. Ο συνδυασμός λευκής άμμου και της θέας προς το νησί Coll την κάνουν πραγματικά μοναδική. Τα γαλαζοπράσινα νερά είναι πανέμορφα, τρομερά κρύα αλλά αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε να κολυμπήσετε!

Λίμνη Coruisk

Ο Τέρνερ ζωγράφισε αυτό το τοπίο σαν μια σκοτεινή, «μαγεμένη» παρουσία πάνω από τα βουνά που έμοιαζαν με κατεψυγμένα κύματα. Και δεν υπερέβαλε. Το Loch Coruisk, δεν έχει εύκολη πρόσβαση αλλά αν αποφασίσετε να περπατήσετε τα επτά μίλια με τα πόδια, θα διασχίσετε το περίφημο «Bad Step» – ένα μεγάλο, βραχώδες προεξέχον σημείο πάνω από το νερό.

Γλασκόβη

Η γοητεία του Εδιμβούργου είναι προφανής. Η ομορφιά της Γλασκόβης από την άλλη χρειάζεται χρόνο για να αφομοιωθεί. Σταθείτε στη γέφυρα Partick κοιτάζοντας προς το πανεπιστήμιο, που υψώνεται πάνω από το πάρκο Kelvingrove ή θαυμάστε την ανατολή, όταν ο ποταμός είναι ήρεμος!

Σκαλοπάτια Whaligoe

Ένας από τους μυστικούς θησαυρούς της Σκωτίας, το Whaligoe Steps είναι απομεινάρι παλιάς βιομηχανίας. Χτίστηκε το 1792 για να βοηθήσει τους ψαράδες να κουβαλούν τα αλιεύματα στην αγορά και αποτελείται από 337 πέτρινα σκαλοπάτια που κρέμονται κάτω από τον απόκρημνο βράχο στο Ulbster. Είναι αδύνατο να αποτυπωθεί σε μια φωτογραφία η γοητεία αυτού του τόπου αλλά αν βρεθείτε εκεί θα μεταφέρετε αυτή την αίσθηση μαζί σας για πάντα!

[theguardian] [reader] [roughguides]

Ένας 17χρονος στην Κίνα, που πάσχει από εγκεφαλική νόσο, ζει εδώ και 10 χρόνια δεμένος σε ένα πηγάδι, σύμφωνα με τη Daily Mail.

Οι απάνθρωπες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει ο Yang Jie αποκαλύφθηκαν μετά τη δημοσίευση φωτογραφιών σε τοπική ιστοσελίδα. Όπως φαίνεται στις εικόνες, ο 17χρονος με το ένα πόδι του δεμένο με σχοινί στο καπάκι του πηγαδιού τρώει στο πάτωμα, ενώ δίπλα του βρίσκονται κότες.

Ο πατέρας του 17χρονου δήλωσε στο Sina.com ότι το παιδί παρουσίασε μαθησιακές δυσκολίες σε μικρή ηλικία, ωστόσο η οικογένεια δεν είχε την οικονομική δυνατότητα προκειμένου να ζητήσει ιατρική βοήθεια και πρόσθεσε ότι πήραν την απόφαση να το δέσουν στο πηγάδι γιατί συνήθιζε να φεύγει κρυφά από το σπίτι και να χάνεται.

[dailymail] [etypos]