Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη Αρτ Ράμπιτ: “Τα κινούμενα σχέδια ακολουθούν τους νόμους της φυσικής – εκτός κι αν διαφορετικά γίνονται πιο διασκεδαστικά”. Η ιδέα ότι τα κινούμενα σχέδια συμπεριφέρονται διαφορετικά σε σχέση με τον πραγματικό κόσμο (αλλά όχι τυχαία), είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ίδια η κινούμενη εικόνα. Για παράδειγμα, ο Γουόλτ Ντίζνεϊ μίλησε ήδη για το “εύλογο αδύνατο” το 1956.
Πρόκειται να σας δείξουμε μερικά αστεία παραδείγματα λογικής των καρτούν για να τονίσουμε πως ο κόσμος της κινούμενης εικόνας διαφέρει από τον πραγματικό κόσμο και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι πιο αστείο.
Από την Μπλόσομ των Πάουερπαφ Γκερλς που δεν έχει δάχτυλα αλλά τρώει με τσοπστικς, ως τους Τομ και Τζέρι που όλη μέρα είναι γuμνοί, αλλά φορούν ρούχα στην παραλία – αυτοί οι χαρακτήρες σαφώς δεν διέπονται από τους νόμους της επιστήμης ή τους κανόνες οποιασδήποτε ορθολογικής κοινωνίας.
Μετακινηθείτε προς τα κάτω για να δείτε σοβαρές περιπτώσεις λογικής κινουμένων σχεδίων που (δεν) βγάζουν κάποιο νόημα.
#1
#2
#3
#4
#5 
#6
#7
#8
#9
#10
#11
#12
#13
#14
#15
#16
#17
#18
#19
#20
#21
#22
#23
#24
#25
#26
#27
#28
#29
#30
#31
#32
#33
#34
#35
#36
#37
#38
#39
#40
Το ξενοδοχείο «Αίολος» αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αθηναϊκού ξενοδοχείου της εποχής του Όθωνα. Στο μεταλλικό υπέρθυρο της κεντρικής εισόδου επί της οδού Αιόλου αναγράφεται η χρονολογία 1837, που δηλώνει τη χρονιά λειτουργίας του ξενοδοχείου. Σήμερα, το κτήριο έχει αποκατασταθεί αρχιτεκτονικά στην αρχική μορφή του. 
Ο Γάλλος ποιητής Λαμαρτίνος, που πέρασε από την Αθήνα τον Αύγουστο του 1832, έγραφε για το ξενοδοχείο των Καζάλι ότι «είχε ασβεστωμένα δωμάτια, σωστά επιπλωμένα, δροσερή αυλή με μια πηγή και λίγη σκιά… Έλληνες υπηρέτες πρόθυμους και έξυπνους. Δεν ήταν διόλου χειρότερα από ό,τι θα συναντούσαμε σε κάποιο δρόμο της Ιταλίας, της Αγγλίας ή της Ελβετίας».
