Τι λες τώρα | Έγκυρες ειδήσεις, κοινωνικά θέματα, βίντεο και φωτογραφίες από την Ελλάδα και τον κόσμο.

32χρονη βασάνισε και σκότωσε τον γιο της επειδή έπαιζε με κούκλες

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 12:52

32χρονη βασάνισε και σκότωσε τον γιο της επειδή έπαιζε με κούκλες

Οκτάχρονο αγόρι ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε μέχρι θανάτου από την μητέρα του και τον φίλο της επειδή έπαιζε με κούκλες.

Ο μικρός Gabriel βρέθηκε φιμωμένος και δεμένος μέσα σε ένα ντουλάπι στο σπίτι του ζευγαριού στην Καλιφόρνια, τον Μάιο του 2013. Ήταν εγκεφαλικά νεκρός και άφησε την τελευταία του πνοή δύο ημέρες μετά.

Σύμφωνα με μαρτυρίες το παιδί «βασανιζόταν περισσότερο από πολλούς φυλακισμένους πολέμου» ενώ αναγκαζόταν συχνά «να τρώει περιττώματα γάτας και σάπιο σπανάκι, χωρίς να επιτρέπεται να πηγαίνει τουαλέτα». Είχε φτάσει μάλιστα σε σημείο να γράψει τον τρόπο με τον οποίο θέλει να αυτοκτονήσει.

Η μητέρα και ο φίλος της, η 32χρονη Pearl Fernandez και ο 37χρονος Isauro Aguirre, κατηγορούνται για φόνο πρώτου βαθμού και βασανισμό, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που ζητούν τη θανατική ποινή.

Ο Aguirre έλεγε ότι ο μικρός είναι gay και αυτό είναι «κάτι κακό».

«Η μαμά μου και ο φίλος της ανάγκαζαν τον Gabriel να τρώει χαλασμένα πράγματα. Ένα πράγμα που θυμάμαι ήταν να έχει λήξει σπανάκι», είπε στο δικαστήριο ο μεγαλύτερος αδερφός του ο οποίος ήταν 12 ετών όταν σκοτώθηκε ο Gabriel.

Παράλληλα, αποκάλυψε πως η μητέρα και ο φίλος της βασάνιζαν τον μικρό Gabriel πολλούς μήνες πριν τον θάνατο του το 2013.

Μεταξύ άλλων έκαψαν το παιδί με τσιγάρα και το χτυπούσαν με μεταλλική κρεμάστρα.

Η 14χρονη αδερφή του αγοριού, που ήταν 11 ετών κατά τη διάρκεια της κακοποίησης, περιγράφει επίσης τι συνέβη την ημέρα που πέθανε.

«Τον πέταξαν στον αέρα και έπεσε κάτω. Δεν συνήλθε ποτέ» είπε στο δικαστήριο.

«Τον σηκώσανε, τον έριξαν στο ντους και του φώναζαν να ξυπνήσει. Η μητέρα μου αποφάσισε να καλέσει την αστυνομία και μου είπε να πιάσω ένα κουρέλι και να καθαρίσω το μεγαλύτερο μέρος του αίματος που ήταν στο πάτωμα».

Σύμφωνα με μάρτυρες που κατέθεσαν στη δίκη, η οποία είναι σε εξέλιξη, το παιδί ήταν «υγιές και χαρούμενο» μέχρι που μετακόμισε από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς όπου ζούσε στο σπίτι της μητέρας και του φίλου της.

[dailymail] [tvxs]

Η άγνωστη ιστορία της θρυλικής Λάσι: Τι απέγινε το κόλεϊ του ιστορικού σίριαλ

διεθνή

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 12:14

0

Η άγνωστη ιστορία της θρυλικής Λάσι: Τι απέγινε το κόλεϊ του ιστορικού σίριαλ

H «Λάσι» ήταν ένα σκυλί ράτσας κόλεϊ το οποίο πρωταγωνίστησε στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά και αγαπήθηκε από τα παιδιά που την παρακολούθησαν τις περασμένες δεκαετίες.

Τα σκυλιά κόλεϊ έχουν καφεκίτρινο και λευκό τρίχωμα, στενό και λεπτό κεφάλι και λεπτή και μυτερή μουσούδα. Έγιναν περιζήτητα κατοικίδια όταν το 1943 κυκλοφόρησε η ταινία «Λάσι γύρνα σπίτι». Στο πλευρό της «Λάσι» ήταν η νεαρή Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η οποία έπαιζε την Πρισίλα.

H Ελίζαμπεθ Τέιλορ ως Πρισίλα με τη Λάσι στην ταινία «Λάσι γύρνα σπίτι»

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Νίγκελ Κλαρκ, το σκυλί που ενέπνευσε τη Λάσι έζησε την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου πολέμου και έσωσε έναν επιζώντα κατά τη διάρκεια ενός ναυαγίου.

Ο Παλ ως Λάσι

Η σειρά «Λάσι»

Το 1954 η ιστορία της Λάσι μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση με τη ομώνυμη σειρά, η οποία διήρκεσε 19 χρόνια. Αρχικά ήταν ασπρόμαυρη και μετά το 1965 τα επεισόδια έγιναν έγχρωμα. Το κάθε επεισόδιο διαρκούσε 30 λεπτά, ενώ στην Ελλάδα προβλήθηκε πρώτη φορά το 1966 από την κρατική τηλεόραση.

Ο Παλ ήταν πάλι το σκυλί που ανέλαβε τον ρόλο της Λάσι και επέλεξε τον συμπρωταγωνιστή του. Οι παραγωγοί κατέληξαν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε τρία παιδιά, τα οποία πέρασαν μια εβδομάδα παίζοντας με τον Παλ. Τελικά, ο Παλ ήρθε πιο κοντά με τον 11χρονο Τόμι Ρέτινγκ, ο οποίος κέρδισε τελικά τον ρόλο του Τζεφ Μίλερ.

Ο Παλ αποσύρθηκε μετά τς δύο πρώτες σεζόν και τον ρόλο ανέλαβε ο «γιος» του, ένα αρσενικό σκυλί τριών ετών το οποίο είχε εκπαιδευτεί από μικρή ηλικία. Ο Παλ πήγαινε στο γύρισμα καθημερινά. Οι υπεύθυνοι της σειράς του είχαν ένα κρεβάτι στην άκρη του πλατό και τον αποκαλούσαν «Ο ηλικιωμένος άντρας».

O ηθοποιός Τόμι Ρετιγκ με τη «Λάσι»

Πέθανε το 1958 σε ηλικία 18 ετών από φυσικά αίτια. Ο εκπαιδευτής του, Πολ Γουέδεργουοξ, στενοχωρήθηκε τόσο πολύ που ο γιος του είχε αναφέρει ότι πέρασε κατάθλιψη μετά τον θάνατο του.

Όπως είχε πει, δεν παρακολούθησε ποτέ ξανά την ταινία, «Λάσι γύρνα σπίτι».

Αν και η Λάσι υποτίθεται ότι ήταν θηλυκό, τα σκυλιά που την υποδύθηκαν ήταν αρσενικά, καθώς ήταν πιο εύκολο να εκπαιδευτούν και έδειχναν πιο όμορφα στον φακό.

Το σκυλί που κράτησε τον ρόλο της Λάσι τις περισσότερες σεζόν ήταν ο Μπέιμπι, «εγγονός» του Παλ, ο οποίος έπαιξε στη σειρά έξι χρόνια και πέθανε σε ηλικία 8 ετών.

Η σειρά «Λάσι» σταμάτησε να προβάλλεται το 1973. Τα επόμενα χρόνια γυρίστηκαν διάφορα ριμέικ και το 2005 γυρίστηκε η ταινία «Λάσι γύρνα πίσω» με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Ο Τουλ.

Ωστόσο, κανένα δεν επανέλαβε την επιτυχία της πρώτης σειράς.

Δείτε πως ξεκινούσε η σειρά «Λάσι»:

[mtx]

Kακοποιημένη σκυλίτσα έτρεμε τους πάντες μέχρι που συνάντησε αυτό το μωρό

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 11:22

0

Kακοποιημένη σκυλίτσα έτρεμε τους πάντες μέχρι που συνάντησε αυτό το μωρό

Όλοι χρειάζονται αγάπη, αλλά οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες της Νόρας την είχαν κακοποιήσει πολύ ως κουτάβι στο σημείο που το σκυλί έτρεμε οποιονδήποτε άνθρωπο. Εκτός από ένα μικρό παιδί.

«Πήραμε τη Νόρα από καταφύγιο διάσωσης πριν από επτά χρόνια, πριν καν αποκτήσουμε παιδιά», δήλωσε η ιδιοκτήτριά της Elizabeth εξηγώντας πώς το σκυλί αυτό κατάφερε να αποκτήσει ένα τρομερό δέσιμο με το γιο της από την πρώτη στιγμή της γέννησής του.

Η οικογένεια αναφέρει πόσο προβληματική και δύσκολη ήταν η συμπεριφορά του τρομαγμένου σκύλου ο οποίος δεν εμπιστευόταν κανέναν και φοβόταν όποιον την πλησίαζε. Η Elizabeth λατρεύει τη σχέση μεταξύ του γιου της Archie και της Νόρα.

«Ο Archie είναι ένα εξαιρετικά χαλαρό, ευτυχισμένο και ευγενικό μωρό και όλα τα ζώα φαίνεται να ανταποκρίνονται πραγματικά σε αυτό, ειδικά η Νόρα» αναφέρουν οι γονείς του. Το δίδυμο είναι αχώριστο.

«Αν ο Archie κάνει μπάνιο, η Nora ξαπλώνει στο μαξιλάρι του μπάνιου και τον περιμένει να βγει». Η Elisabeth καταγράφει τον απίστευτο δεσμό τους και μοιράζεται την ιστορία τους στο Instagram, όπου σχεδόν 100.000 άνθρωποι ακολουθούν το λογαριασμό.

[wellettas] [lifo]

Κουντουρά: «Είναι επιτυχία που ο κόσμος δεν τρώει από τα σκουπίδια»

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 10:25

0

Κουντουρά: «Είναι επιτυχία που ο κόσμος δεν τρώει από τα σκουπίδια»

Αίσθηση προκάλεσε μία φράση της υπουργού Τουρισμού Έλενας Κουντουρά, η οποία υποστήριξε ότι πλέον δεν υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε από τα σκουπίδια.

«Η κυβέρνηση έχει κοινωνική δικαιοσύνη, το έχει αποδείξει. Οι άνθρωποι που υπέφεραν σήμερα τουλάχιστον έχουν ένα πιάτο φαγητού στο τραπέζι τους και βλέπουν φως στο τούνελ» τόνισε μιλώντας στον ΣΚΑΪ.

«Πάμε πολύ καλά , ο κάθε υπουργός από εμάς έχει την υποχρέωση να δουλεύει για να πετύχει και να βάλει ένα λιθαράκι σε αυτό τον δρόμο προς την ανάπτυξη. Αυτός είναι ο στόχος μας και θα το καταφέρουμε» επεσήμανε η κ. Κουντουρά.

«Δεν αρκεί ένα πιάτο φαγητό» της επεσήμανε ο Γιώργος Αυτιάς.

«Υπήρχαν άνθρωποι που το 2014 δεν είχαν να φάνε, έτρωγαν από τα σκουπίδια», είπε η υπουργός Τουρισμός.

«Και είναι επιτυχία ότι δεν τρώνε από τα σκουπίδια;» την ρώτησε ο δημοσιογράφος.

«Ναι, είναι επιτυχία. Εκεί που μας έφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Παραλάβαμε μια χρεοκοπημένη χώρα και μέσα σε 2,5 χρόνια, τουλάχιστον ο Έλληνας ζει αξιοπρεπώς», απάντησε.

«Στη δική μας διακυβέρνηση και μέχρι να βγούμε από την επιτροπεία έχουμε φέρει την ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, σε θέσεις εργασίας, σε εξαγωγές, σε επιχειρήσεις , στον τουρισμό.

Θα πρέπει να δείτε την καλή πλευρά και τι έχουμε πετύχει. Και όλοι θα κριθούμε επί τους αποτελέσματος και επί της δουλειάς μας» κατέληξε η κ. Κουντουρά.

Παπαδόπουλος: «Δουλεύω από 12 χρόνων έχω αλλάξει 36 επαγγέλματα»

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 08:12

0

Παπαδόπουλος: «Δουλεύω από 12 χρόνων έχω αλλάξει 36 επαγγέλματα»

«Δουλεύω από 12 χρονών. Έχω αλλάξει 36 επαγγέλματα. ‘Οχι δουλειές, επαγγέλματα. Αν ήμουν εγώ, όμως, για να αποφασίσω για εσάς, δεν θα περνούσατε καλά! Θα γυρνούσα στη δεκαετία του ’60. Ήταν λίγο πιο ανθρώπινα και ξεκάθαρα τα πράγματα. Ήξερες τον εχθρό, σήμερα δεν ξέρεις ποιος είναι ο αντίπαλος», ανέφερε ο Σπύρος Παπαδόπουλος, προσκεκλημένος στο Ραδιόφωνο 24/7 και την εκπομπή ΠΕΖΟΙ στον ΑΕΡΑ με τις Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και Φωτεινή Λαμπρίδη, σε μια συνέντευξη που μίλησε για όλα:

για το λόγο που επιστρέφει φέτος στο “Δείπνο ηλιθίων” στο θέατρο Κάππα, για την εμμονή του με την κωμωδία, τη συμπτωματική συνάντησή του με το θέατρο, την τηλεόραση, την κρίση, την Αριστερά, τη Χρυσή Αυγή. «Ξανακάνω το Δείπνο Ηλιθίων, εξήγησε, «γιατί είναι ένας γολγοθάς να βρεις έργο και γιατί δεν πετυχαίνεις κάθε μέρα τέτοιους ρόλους. Τα βρήκαμε πολύ μεταξύ μας, εγώ με το ρόλο. Όχι μόνο δεν με κουράζει, άλλα είναι πραγματικά κάθε μέρα ένα νέο ραντεβού».

«Είναι θέμα προσωπικότητας, από τη φύση μου, η αγάπη μου για την κωμωδία», τόνισε. «Νομίζω ότι είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση, στην κωμωδία δεν κρύβεσαι. Είναι λίγο σκληρό, δύσκολο στοίχημα, αλλά η κωμωδία έχει κώδικες και λες “πόσες εκατοντάδες χρονιά πρέπει να ζήσω για να τους ανακαλύψω;”».

Στη δραματική σχολή πήγε, αποκάλυψε , συμπτωματικά:«Εγώ δεν είχα καμία σχέση με τέτοια πράγματα, μου άρεσε να διαβάζω λογοτεχνία δεν είχα ιδέα από το θέατρο. Η αγάπη μου στο γυναικείο φύλο αποφάσισε. Πήγα μια κοπέλα με τη μοτοσικλέτα μέχρι μια δραματική σχολή, έστησα αυτί και άκουσα κάτι παιδιά να λένε διάφορα για τον Αριστοφάνη και για τον Σαίξπηρ. Κατέβηκα από τη μοτοσικλέτα και λέω “ρε παιδιά, τι είναι αυτά που λέτε;”. Και πήγα να παρακολουθώ ως ακροατής στη σχολή του Κατσέλη. Στην αρχή μάθαινα κομμάτια για να βοηθάω και τελικά κόλλησα. Δεν κατάλαβα πώς κόλλησα με το θέατρο!».

Ο πρωταγωνιστής στη συνέντευξη δεν παρέλειψε να κάνει σκληρή κριτική στο Εθνικό Θέατρο:«Θα έπρεπε να είναι πολύ πιο ανοιχτό, πολύ πιο χαμογελαστό και πολύ πιο απλόχερο. Να μην νοιάζεται πριν απ’ όλα για την ταυτότητα του και την ταυτότητα των ανθρώπων που το διοικούν. Να είναι πραγματικά “αγκαλιά”. Να έχει από τα πιο avant garde πράγματα των νέων των ανθρώπων μέχρι το… «Φίλο μου τον Λευτεράκη». Κάποιοι προσπαθούν να το κάνουν ιερατείο».

Αναφερόμενος στην ελληνική κρίση απέδωσε μερίδιο ευθύνης και στον ελληνικό λαό:«Εγώ ξέρω ότι έχουμε τις ευθύνες μας όλοι και πρέπει να αλλάξουμε όλοι. Δεν γίνεται να φταίνε για τη νεότερη ιστορία ενός λαού, 300 άνθρωποι. Φταίμε όλοι. Όχι στον ίδιο βαθμό, αλλά κι εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Αυτό μπορεί να αλλάξει, μόνο όταν βγει ένας πολιτικός και μέσα στα τέσσερα χρόνια αλλάξει ό,τι πιο σαθρό, που μας προσβάλλει κι ως Έλληνες. Να σπάσει τα αβγά.

Δεκατέσσερα χρόνια “Στην υγειά μας”. Δεν κουράστηκε;Δεν αισθάνθηκε να φθείρεται; « Είναι μια τόσο ειδική σχέση με τον κόσμο, τόσο πολύ την αγαπάνε την εκπομπή. Δεν μπορώ να την αφήσω. Αλλά στο θέατρο με έχει βλάψει. Πολλοί δημοσιογράφοι, μου έχουν πει “εσείς είστε ένας παρουσιαστής” ,ενώ είμαι 40 χρόνια στο θέατρο».

Ποια είναι η σχέση του με την Αριστερά: «Η σχέση μου με την Αριστερά είναι εξ αίματος, ξεκινά παιδιόθεν, από γονείς, από το περιβάλλον κ.λπ. Ωστόσο, επειδή μεγαλώνοντας η προσωπική ελευθερία είναι αυτό που βάζω πιο ψηλά απ’ όλα, στις αριστερές νεολαίες, ένιωθα ανελεύθερος. Παραμένω συναισθηματικά στην Αριστερά, αλλά είμαι απογοητευμένος.

Είναι το απόλυτο σύστημα αξιών, αλλά μέχρι εκεί. Είναι ένα σύστημα το οποίο -εγώ τουλάχιστον έχω καταλήξει- δεν έχει εφαρμογή! Είναι μια υπέροχη Ουτοπία, χωρίς την οποία δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος. Νομίζω ότι στο σύγχρονο κόσμο, οφείλουν οι ιδέες της Αριστεράς να μας εμποτίζουν, αλλά όταν πάνε να εφαρμοστούν, το παιχνίδι αλλάζει».

Τη σχέση του με το μέλλον την καθόρισαν, τόνισε, τα παιδικά του χρόνια:«Με τον τρόπο που μεγαλώσαμε, εκεί που μεγαλώναμε, Κορυδαλλός, Νίκαια, προσφυγιά, το μεγαλύτερο που μπορούσαμε να μιλήσουμε σε σχέση με το μέλλον, ήταν το αύριο. Αν μίλαγες για την άλλη εβδομάδα θα σου έλεγαν, “που πήγες, ρε, στην άλλη βδομάδα; Αύριο θα υπάρχει; Θα ζούμε; Θα είναι κανείς στη φυλακή; Θα έχουμε να φάμε;”» Ίσως από εκεί μου έχει μείνει τ’ ότι με το μέλλον δεν έχω πολλά-πολλά».

Σε παλαιότερη συνέντευξή του έχει πει “άμα μου βγει ο Πειραιώτης!”.Δηλαδή; «Δεν σας κάνω το παλικάρι, αλλά έχω φάει πολύ ξύλο όταν μου βγαίνει ο Πειραιώτης. Άμα μου βγει ο Πειραιώτης, τα βάζω με 10 ανθρώπους και με βάζουν κάτω και με πατάνε! Το να έχω δώσει ξύλο δεν είναι είδηση, αλλά έχω φάει πολύ ξύλο, από μικρό παιδί. Γύρναγα στο σπίτι ματωμένος. Ήμουν πρώτη δημοτικού και πλακωνόμουν με τα παιδιά της 6ης!»

[news247]

Που χάθηκαν οι ευγενικοί άνθρωποι;

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 07:46

0

Αν με ρωτήσεις τι μου λείπει περισσότερο απ’ τις ανθρώπινες σχέσεις, θα σου απαντήσω η ευγένεια. Και δεν είμαι η μόνη, νομίζω.

Δεν ξέρω αν έχουμε χάσει λίγο την μπάλα και την ανθρωπιά μας με τις νέες τεχνολογίες και τα συναφή, δεν ξέρω αν η υπερβολική αστικοποίηση έφερε την απομόνωση κι εν τέλει τη συμπεριφορά της χάβρας, δεν ξέρω αν η απογοήτευση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης κι η οικονομική δυσπραγία του καθενός, μας έκανε να χάσουμε λίγο απ’ την ευγένειά μας. Σε εκείνα τα απλά και καθημερινά, που τις περισσότερες φορές μας χαρακτηρίζουν.

Χάθηκε πλέον το χαμόγελο απ’ τους ανθρώπους, εκείνο που χωρίς να ξέρεις τον περαστικό σου φτιάχνει τη μέρα. Εκείνο που ανοίγει ο γείτονας την πόρτα του ασανσέρ κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι, σου δίνει μια σακούλα που σου έπεσε απ’ τα χέρια και σου χαμογελά, απλώς γιατί σε βοήθησε σε κάτι.

Πού πήγε εκείνη η «καλημέρα», που πριν λίγα χρόνια την άκουγες απ’ τον πρώτο τυχόντα που θα συναντούσες εκτός σπιτιού; Πού πήγε εκείνη η τσίχλα, που σε κέρναγε ο περιπτεράς, όταν του έκανες σεφτέ; Το κουλούρι, που σου έδινε ο φούρναρης, γιατί σήμερα του έγιναν πολύ αφράτα!

Πού πήγε το χάδι των λέξεων στα αυτιά μας, η ομορφιά του λόγου κι η ευφορία της ψυχής μας; Πόσο καιρό έχεις να αισθανθείς όμορφα με τα λόγια κάποιου ανθρώπου; Ν’ ακούσεις ένα «παρακαλώ», ένα «ευχαριστώ» ή έστω έναν πληθυντικό ευγενείας που ν’ αποτελεί δείγμα σεβασμού κι ευγένειας; Πού πήγαν οι ωραίοι άνθρωποι, βρε παιδάκι μου; Ψάχνω, ψάχνω και μέσα στην οχλαγωγή τους μετράω με τη σέσουλα.

Μας έχουν λείψει οι άνθρωποι που φέρονται όμορφα στους γύρω τους. Εκείνοι που είναι όμορφοι εξωτερικά κι εσωτερικά. Εκείνοι που έχουν βαλθεί να ομορφύνουν τον κόσμο και ν’ αλλάξουν την ψυχολογία, έστω κι ενός ανθρώπου. Είναι λίγοι, το έχουμε πάρει πρέφα, αλλά είναι ξεχωριστοί κι ευδιάκριτοι. Λάμπουν από μακριά, όπως ο χρυσός. Κι η λάμψη τους είναι μεταδοτική.

Οι άνθρωποι με ευγένεια χειρίζονται το λόγο με λεπτότητα. Κρατάνε τις λέξεις στα χείλη τους με διακριτικότητα, γιατί τρέμουν μην τις πληγώσουν. Κι αν μια λέξη πληγωθεί, αν τη χρησιμοποιήσεις λάθος, αν δεν την εκφέρεις όμορφα, τότε ταυτίζεται με άσχημα συναισθήματα, με αρνητισμό, θυμό και πόνο. Θέλουν χάδι οι λέξεις, όπως και τα’ αυτιά μας.

Με τι λεπτότητα και τι χάρη σου συμπεριφέρονται λες κι είσαι κύριος επί των τιμών! Έτσι αισθάνεσαι δηλαδή, μιας και σπάνια πλέον σου συμπεριφέρονται με όμορφο τρόπο. Πες μου ποια ήταν η τελευταία φορά που κάποιος σου χάρισε ένα λουλούδι. Υπήρξε κάποιος που έγραψε για σένα ένα ποίημα; Κάποιος που σηκώθηκε για να τραβήξει την καρέκλα σου πριν καθίσεις; -Στις κυρίες πάει αυτό-. Κάποιος που σου άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου για να κατέβεις; Κάποιος που προσφέρθηκε να σε γυρίσει σπίτι γιατί ήταν αργά; Κάποιος που σε ευχαρίστησε απλώς για κάτι που του προσέφερες; Κάποιος που σου έστειλε ένα μήνυμα γιατί σε θυμήθηκε ή για να σου πει ένα «περαστικά»;

Οι ευγενείς άνθρωποι είναι υπό εξαφάνιση. Γι’ αυτό κι όταν μας φέρονται όμορφα, όπως θα έπρεπε να φερόμαστε όλοι στην καθημερινότητά μας, κυριαρχεί η έκπληξη και θεωρούμε ότι ανακαλύψαμε κάποιο θησαυρό.

Κοιτάξτε γύρω σας κι εντοπίστε τους. Φοράνε χαμόγελο, μοιράζουν ευχές, βοηθάνε απλόχερα και σου φτιάχνουν τη μέρα με τη γλυκύτητα και τον εκλεπτυσμένο λόγο τους. Άνθρωποι με ήθος που οι τρόποι τους είναι μιας άλλης εποχής, μιας εποχής που πολλοί θα θέλαμε να έχουμε ζήσει.

Η ευγένεια ανοίγει πόρτες, κλείνει στόματα με αποστομωτικό τρόπο, αποτελεί την πιο διπλωματική απάντηση σε μια άσχημη συμπεριφορά και το κυριότερο είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να σ’ αγαπήσουν.

Να είστε ευγενείς, γιατί όπως έλεγε κι ο Πλούταρχος: «Ο ευγενής άνθρωπος δίνει αξιοπρέπεια σ’ όλες τις πράξεις».

Γράφει η Αναστασία Νάννου

[pillowfights]

Ένα γυάλινο διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη με απίστευτη θέα

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 07:15

0

Ένα γυάλινο διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη με απίστευτη θέα

Σε νεότευκτη πολυκατοικία στη Νέα Σμύρνη συνενώθηκαν δύο διαμερίσματα: το οροφοδιαμέρισμα του 9ου και τελευταίου ορόφου και ένα μικρότερο, υποκείμενο διαμέρισμα, του 8ου ορόφου, ώστε τα δύο μαζί να αποτελέσουν μια ενιαία διώροφη κατοικία.

Οι χώροι του 9ου ορόφου, συνολικής επιφανείας 210 m² περιλαμβάνουν τους χώρους υποδοχής (κεντρικό σαλόνι, τραπεζαρία), τους χώρους διημέρευσης (καθιστικό στη συνέχεια της κουζίνας) και δύο υπνοδωμάτια με τα αντίστοιχα λουτρά τους.

Οι χώροι του 8ου ορόφου, συνολικής επιφανείας 85 m², περιλαμβάνουν ξενώνα με λουτρό, δωμάτιο μελέτης, γραφείο με καθιστικό, wc και βοηθητικό δωμάτιο με πλυντήριο – στεγνωτήριο.

Επιπλέον ο 9ος όροφος διαθέτει ιδιόχρηστη ταράτσα περιμετρικά, επιφανείας 250 m², στην οποία έχει κατασκευαστεί αίθριο από αλουμίνιο και γυαλί.

Κεντρική ιδέα στη σύλληψη της οργάνωσης των χώρων ήταν η αξιοποίηση και ανάδειξη της θέας, καθώς το ύψος και η θέση της πολυκατοικίας επιτρέπουν πανοραμική θέα 360° του λεκανοπεδίου.

Η υιοθέτηση μεγάλων εξωτερικών γυάλινων ανοιγμάτων περιμετρικά αφενός επέτρεψε την εύχερη και απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα, την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό, αφετέρου συνετέλεσε στην άμεση ενοποίηση εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Έτσι όταν ο καιρός το επιτρέπει, οι λειτουργίες του σπιτιού εκτυλίσσονται σε ένα μεγάλο, ενιαίο χώρο, ταυτόχρονα στεγασμένο και ασκεπή.

Ένα σημαντικό ζήτημα που προέκυψε από την παραπάνω θεώρηση, ήταν η ανάγκη λήψης μέτρων ηλιοπροστασίας και σκίασης, ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες, καθώς το άπλετο και έντονο φως της νότιας πλευράς έπρεπε να εξισορροπηθεί με τον πιο ήπιο φωτισμό της βόρειας. Το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με ένα σύστημα ηλεκτροκίνητων σκιαδίων από ύφασμα, επιτρέποντας ομοιόμορφη κατανομή του φωτισμού, η οποία σε συνδυασμό και με τη θερμομόνωση και τον κλιματισμό των χώρων, παρέχουν συνθήκες άνετης διαβίωσης.

Το ύφος της αρχιτεκτονικής σύνθεσης παραπέμπει στις σύγχρονες μινιμαλιστικές τάσεις σχεδιασμού, με αδρές και λιτές φόρμες στα αναπτύγματα των όψεων και στη σταθερή επίπλωση.

Σε όμοιο ύφος παραπέμπουν και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν: γυαλί (υαλοστάσια, καθρέπτες), μέταλλο (ανοξείδωτος χάλυβας), ξύλο (δρύινα πατώματα και έπιπλα), corian (έπιπλα και πάγκοι στο χώρο κουζίνας και διημέρευσης), ενώ αντίθετα, στα λουτρά χρησιμοποιήθηκε επένδυση μαρμάρου και οι υπαίθριοι χώροι της ταράτσας καλύφθηκαν από αδρά, φαιόχρωμα πλακίδια.

Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη: Apostolakos Architects (Γιώργος Αποστολάκος, Γιάννα Παυλίδου – Αποστολάκου)
Συνεργάτες: Αγγελική Κοκκίνη
Η/Μ μελέτη: TotalCon O.E. – Βασίλης Ζούκος
Εμβαδό: 295 m²
Χρόνος μελέτης: 2006
Χρόνος κατασκευής: 2006 – 2009
Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Λουιζίδης
Περιφέρεια: Αττική

Πηγή: ktirio.gr

H έκθεση μαθήτριας που λύγισε τον δάσκαλό της: «Το σπίτι μου»

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 07:03

0

H έκθεση μαθήτριας που λύγισε τον δάσκαλό της: «Το σπίτι μου»

Μια υπέροχη έκθεση έγραψε μια μαθήτρια δημοτικού και ο δάσκαλος της, Τάσος Παπαναστασίου, έσπευσε να μοιραστεί το γραπτό της με τους διαδικτυακούς του φίλους.

Το θέμα της έκθεσης ήταν “το σπίτι μου” (Η οδηγία ήταν να περιγράψουν το σπίτι τους. Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν έως 250 λέξεις)».

Η κοπέλα περιέγραψε με τα πιο όμορφα λόγια το σπίτι της και ο δάσκαλος τη συνεχάρη, γράφοντας στο τέλος “Μπράβο. είσαι ένα σπουδαίο κορίτσι”.

Δείτε την ανάρτηση του δασκάλου, Τάσου Παπαναστασίου:

Μια ντουζίνα πανέμορφα φλαμίνγκο πλατσουρίζουν στο Ναύπλιο

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 06:45

0

Μια ντουζίνα πανέμορφα φλαμίνγκο πλατσουρίζουν στο Ναύπλιο

Δώδεκα πανέμορφα φλαμίνγκο έφτασαν την Πέμπτη στο Ναύπλιο. Συγκεκριμένα, κατέφθασαν στον φιλόξενο υδροβιότοπο της περιοχής Ναυπλίου-Νέας Κίου, λίγο έξω από την πόλη.

Τα εντυπωσιακά φοινικόπτερα θα παραμείνουν για μικρό χρονικό διάστημα στον υδροβιότοπο για να ξεκουραστούν προτού ξεκινήσουν και πάλι το ταξίδι της φθινοπωρινής μετανάστευσής τους. Αυτή την περίοδο, τα φλαμίνγκο ταξιδεύουν κατά ομάδες προς την Αφρική.

Στον υδροβιότοπο της Νέας Κίου βρίσκουν καταφύγιο και τροφή για να ανακτήσουν δυνάμεις.

Μια ντουζίνα πανέμορφα φλαμίνγκο στο Ναύπλιο

Δώδεκα πανέμορφα φλαμίνγκο κατέφθασαν σήμερα Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017 στον φιλόξενο υδροβιότοπο της περιοχής Ναυπλίου – Νέας Κίου.

Τα πανέμορφα φοινικόπτερα θα παραμείνουν για λίγο διάστημα στον υδροβιότοπο για να ξεκουραστούν και να ανακτήσουν δυνάμεις από το μεγάλο ταξίδι της φθινοπωρινής μετανάστευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την εποχή.

Τα φοινικόπτερα ταξιδεύουν κατά ομάδες και μεταφέρονται αυτή τη περίοδο προς την Αφρική. Στον Υδροβιότοπο της Νέας Κίου βρίσκουν καταφύγιο και αρκετή τροφή για να ξεκουραστούν και να τραφούν.

[argolikeseidhseis] [in2life]

Πέντε από τις ωραιότερες φθινοπωρινές αυτοκινητάδες στην Ελλάδα

Ελλάδα

Stathis

-

21 Οκτωβρίου 2017 06:40

0

Πέντε από τις ωραιότερες φθινοπωρινές αυτοκινητάδες στην Ελλάδα

Μικροί, τότε που δεν ξέραμε τι θα πει “road trip”, εκείνες τις υπέροχες διαδρομές με το αυτοκίνητο που δεν είχαν συγκεκριμένο προορισμό τις λέγαμε «αυτοκινητάδες». Και τις αγαπούσαμε πολύ. Εξακολουθούμε να τις αγαπάμε, και τώρα που δεν τις λέμε πια έτσι. Και πιστεύουμε ακράδαντα πως αποτελούν ένα από τα καλύτερα σενάρια εκδρομών για να υποδεχτούμε το φθινόπωρο. Ιδού πέντε ονειρεμένες αυτοκινητο-διαδρομές που περνούν μέσα από δάση, πλάι σε λίμνες και πάνω από πεσμένα φύλλα.

Διαδρομή #1: Από τα Τρίκαλα στα Γρεβενά
Χιλιόμετρα: 89
Χάρτης εδώ

Μια από τις πιο άγνωστες, αλλά και πιο φαντασμαγορικές, διαδρομές της κεντρικής/βόρειας Ελλάδας, διασχίζει πανέμορφες βουνοπλαγιές και ηλιόλουστα οροπέδια, πνιγμένα στα δάση φυλλοβόλων που αυτή την εποχή φοράνε τα χρυσοκόκκινά τους. Περνά από άγνωστα εν πολλοίς χωριά, όπως το Καρπερό, η Άνοιξη και το Αγιόφυλλο, διασταυρώνεται με κρυστάλλινα ποτάμια όπως ο Βενέτικος και ο Πηνειός, και σχεδόν επιβάλλει μία στάση στη μαγεία των Μετεώρων.

Διαδρομή #2: Από τη Νεμέα στα χωριά του Λάδωνα
Χιλιόμετρα: 150
Χάρτης εδώ

Τρεις λίμνες, που ταιριάζουν απόλυτα στη φθινοπωρινή μας διάθεση, πολλά πέτρινα χωριουδάκια με καμινάδες που ό,τι έχουν αρχίσει να αχνίζουν, και πολλά χιλιόμετρα απαράμιλλων φυσικών τοπίων. Ξεκινάμε από τον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας (υπολογίστε και μια διανυκτέρευση εδώ, για να μην φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τα εξαιρετικά κρασιά της) και συνεχίζουμε προς την Ορεινή Κορινθία, που αυτή την εποχή βρίσκεται στα καλύτερά της. Στάση οπωσδήποτε στις όχθες των δύο λιμνών της, Στυμφαλίας και Δόξας, και στα χωριουδάκια της Καστανιάς και του Φενεού, και συνεχίζουμε προς τα υπέροχα χωριά του Λάδωνα: Δάφνη, Δήμητρα και Κοντοβάζαινα.

Διαδρομή #3: Από την Τριχωνίδα στο φαράγγι Πανταβρέχει
Χιλιόμετρα: 119
Χάρτης εδώ

Λιμνών… συνέχεια, με μια εκπληκτική διαδρομή που ξεκινά από τις όχθες της πιο μεγάλης λίμνης της Ελλάδας, και διασχίζει τα υπέροχα, χρυσαφένια αυτή την εποχή, τοπία της Ευρυτανίας, κάνοντας στάση σε μπιζουδάκια όπως ο Προυσσός –που ενδείκνυται για πεζοπορίες, για να ξεμουδιάσουμε από την οδήγηση– και το κουκλίστικο Μεγάλο Χωριό, πριν καταλήξει στο πολυθρύλητο φαράγγι Πανταβρέχει, για τη διάσχιση του οποίου δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από το φθινόπωρο.

Διαδρομή #4: Ο Έβρος
Χιλιόμετρα: 103
Χάρτης εδώ

Σας το έχουμε ξαναπεί, και θα το επαναλάβουμε: Δεν υπάρχει πιο απόκοσμα γοητευτικό, πιο διαφορετικό-απ’-ό,τι-έχεις-δει, πιο “σκηνικό από road movie” τοπίο στην Ελλάδα από αυτό στο ανατολικότερο σύνορό της. Η 100-και-κάτι χιλιομέτρων διαδρομή που ανηφορίζει από τις Φέρες, κοντά στο Δέλτα του Έβρου, ως τις Καστανιές, περνώντας διαδοχικά από το Σουφλί, το Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα, κινείται παράλληλα με την πορεία του ποταμού, διασχίζοντας τοπία εξωπραγματικά και χωριά σταματημένα στον χρόνο. Πάρτε διαβατήρια μαζί, γιατί στο τέλος της, πέντε χιλιόμετρα έξω από τα σύνορα, θα βρείτε μια πόλη μαγική, την παλιά πρωτεύουσα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που εμείς τη λέμε Αδριανούπολη κι οι Τούρκοι Εντιρνέ.

Διαδρομή #5: Από τη Σπάρτη στο Λεωνίδιο και τα Πούλιθρα
Χιλιόμετρα: 90
Χάρτης εδώ

Αν δεν έχετε βρεθεί στο καστανοδάσος του Κοσμά τέτοια εποχή, δεν ξέρετε τι θα πει απόλυτα φθινοπωρινό τοπίο. Στα χρυσοκίτρινα μονοπάτια του θα κάνετε την πρώτη στάση αυτής της διαδρομής, που σκαρφαλώνει τις καταπράσινες πλαγιές του Πάρνωνα, περνά από τα ομορφότερα χωριά του, και ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα, τη Μονή Ελώνης, πριν καταλήξει… παραθαλάσσια, στο υπέροχο Λεωνίδιο και το μικρό γραφικό ψαροχώρι που λέγεται Πούλιθρα –γιατί ωραίο το φθινόπωρο, αλλά κι ένα ουζάκι δίπλα στην θάλασσα αν ο καιρός μας το επιτρέψει πολύ το λαχταράμε.

[in2life]