Στη θέση των λαμπερών βιτρίνων με τις πανάκριβες μάρκες ρούχων και υποδημάτων, άνοιξαν μπαρ, σουβλατζίδικα και προποτζίδικα οδηγώντας σε κατακόρυφη πτώση το retail (λιανεμπόριο) του πεζόδρομου γεγονός που προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις καθώς όσοι διαμένουν στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών επί της Τσακάλωφ διαμαρτύρονται για την ανυπόφορη ηχορύπανση που προκαλείται από τα ντεσιμπέλ και την οχλαγωγία ενώ καταγγέλλουν μέχρι και περιστατικά ξυλοδαρμών.
Τις νύχτες ένα αδιαπέραστο ανθρώπινο τείχος υψώνεται στα μισά του πεζόδρομου λόγω των καφέ-μπαρ που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας λαμπερός δρόμος, η οδός Τσακάλωφ. Με τις φωταγωγημένες βιτρίνες της να αντανακλούν στο πλακόστρωτο δημιουργώντας στους διερχόμενους επισκέπτες την αίσθηση ότι βαδίζουν σε μια πασαρέλα.
Στην πραγματικότητα ήταν ένα μικροσκοπικό αυτάρκες σύμπαν με πολυτελή ρούχα και πανάκριβα υποδήματα που ήθελες έναν ολόκληρο μισθό για να τα αποκτήσεις. Και αν δεν είχες, απλά σου άρεσε να στέκεσαι όρθιος για ώρα και να τα χαζεύεις.
Το άλλοτε στρατηγείο του Λάκη Γαβαλά στην Τσακάλωφ. Τις καλές εποχές το ενοίκιο κόστιζε 35,000 ευρώ το μήνα. Σήμερα μόλις 3,500 ευρώ.
Στη μια άκρη του πεζόδρομου δέσποζε το ελιτίστικο και απρόσιτο για πολλούς Da Capo, κυρίως για όσους νόμιζαν ότι το κατάστημα διαθέτει και σερβίρει φραπέ με γάλα.
Στη κορυφή του πεζόδρομου έλαμπε από μέτρα μακριά η άλλοτε ναυαρχίδα του Λάκη Γαβαλά “LAK”, με τους τρεις ορόφους, τη μικρή βεράντα και το ενοίκιο των 35.000 ευρώ το μήνα.
Δίχως ίχνος υπερβολής σε τέσσερα μόλις τετράγωνα αναπτυσσόταν ο ακριβότερος δρόμος της Ελλάδας.
Και μετά ήρθε η κρίση
Στην εποχή των μνημονίων οι φιλόδοξοι μνηστήρες σταμάτησαν να στρώνουν χρυσάφι στην ποδιά του κ. Στάθη για να τον πείσουν να πουλήσει το Da Capo, o Γαβαλάς βάρεσε πτώχευση, τα ακριβά παπουτσάδικα και ρουχάδικα έκλεισαν το ένα μετά το άλλο.
Στη θέση όλων αυτών ξεφύτρωσαν μπαρ, σουβλατζίδικα, κρεπερί και προποτζίδικα, αλλά και κάποια «σκοτεινά» μαγαζιά που ένας Θεός ήξερε τι γινόταν εκεί μέσα με αποτέλεσμα η Τσακάλωφ να χάσει σταδιακά την αίγλη της.
Και επειδή μετά το ποτό το στομάχι θέλει “βρώμικο”, η Τσακάλωφ δεν άργησε να γεμίσει με σουβλατζίδικα και κρεπερί οδηγώντας σε κατακόρυφη πτώση το λιανεμπόριο
Σήμερα δεν αισθάνεσαι ότι περπατάς πάνω σε μια πασαρέλα. Σπρώχνεις και σπρώχνεσαι για να περάσεις, στριμώχνεις και στριμώχνεσαι για να πιεις ένα ποτό. Έχεις να αντέξεις και πέντε διαφορετικές μουσικές στη διαπασών από τα μαζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο μπαρ που πριονίζουν τον εγκέφαλο σου.
Και ενώ τα μπαρ «βαράνε» αβέρτα, σκάει η τσίκνα από τα σουβλατζίδικα και από κει που η Τσακάλωφ μύριζε θεσπέσια γαλλικά αρώματα, τώρα κυριαρχούν μυρωδιές από κρεμμύδι και τζατζίκι.
Ο λαμπερός πεζόδρομος μεταλλάσσεται σιγά, σιγά σε ένα …μικρό Μπουρνάζι και το μόνο που λείπει είναι οι κάγκουρες με το μαλλί- φράχτη, τα «τουμπανιασμένα» οχήματα με τα led φώτα και τα παπάκια με τις τρύπιες εξατμίσεις.
Βουτιά τα ενοίκια
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν να πέσει σταδιακά η εμπορική αξία των ακινήτων που βρίσκονται επί της οδού Τσακάλωφ.
Ενδεικτικά, το πρώην τριώροφο του Λάκη Γαβαλά στον αριθμό 25 κόστιζε στον μόδιστρο- τις καλές εποχές- 35.000 ευρώ το μήνα (!) ενώ σήμερα στο ίδιο κτήριο, οι χώροι του οποίου έχουν διαμορφωθεί για να φιλοξενούν ένα γυμναστήριο, ο ιδιοκτήτης του πληρώνει ενοίκιο 3,500 ευρώ το μήνα.
Ένας άλλος επιχειρηματίας που έχει ανοίξει σουβλατζίδικο το οποίο παλαιότερα ήταν κατάστημα επώνυμων ρούχων με ενοίκιο 15,000 ευρώ, δίνει σήμερα 6,000 ευρώ.
Πρακτορείο του ΟΠΑΠ δίπλα στο Da Capo. Όταν άνοιξε οι θαμώνες του θρυλικού καφέ αντέδρασαν λες και έβλεπαν πολική αρκούδα στις Μαλδίβες.
Τα ενοίκια των καφέ- μπαρ που έχουν ανοίξει επί του πεζόδρομου της Τσακάλωφ κυμαίνονται από 3,000 ευρώ έως 5,000 ευρώ, όσο κοστίζει και το ενοίκιο στο πρακτορείο του ΟΠΑΠ που έχει ανοίξει δίπλα από το Da Capo.
Ο εξειδικευμένος στα εμπορικά ακίνητα κ. Δημήτρης Μπινιάρης, ιδιοκτήτης της εταιρείας “Binswanger/Biniaris” και πρόεδρος μεσιτών Ελλάδος εξηγεί ότι «όπου ανοίγει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, σιγά σιγά εξαφανίζεται το retail (λιανεμπόριο). Όταν μάλιστα το σημείο είναι καλό, με ποιοτική λιανική αγορά, η αλλαγή γίνεται πολύ γρήγορα».
«Φουσκωτοί» έδειραν χειρουργό
Δεν είναι όμως μόνο το αισθητικό κομμάτι της Τσακάλωφ που ξινίζει στους θαμώνες. Όσοι μένουν στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών που διασχίζει ο πεζόδρομος καταγγέλλουν περιστατικά βγαλμένα από την εποχή της… Τρούμπας.
« Πριν από λίγο καιρό κάποιοι «φουσκωτοί» έδειραν μπροστά στο κόσμο έναν χειρουργό» λέει στο protothema ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Μωραϊτίδης που μένει σε διαμέρισμα πολυκατοικίας πάνω ακριβώς από την νεοδημιουργηθείσα πιάτσα με τα καφέ- μπαρ.
Η Τσακάλωφ τη μέρα σε ελαφρώς καλύτερη κατάσταση απ’ ότι τη νύχτα. Δεσπόζουν τα δεκάδες τραπεζοκαθίσματα στη μέση σχεδόν του πεζόδρομου.
«Και δεν είναι το μοναδικό περιστατικό που μας έχει αναστατώσει. Σε ένα άλλο μπαρ που λειτουργούσε στην κορυφή του πεζόδρομου με σκοτεινή διακόσμηση βλέπαμε νεαρά παιδιά να μπαινοβγαίνουν αλαφιασμένα. Δεν ξέρω τι γινόταν εκεί μέσα κι ευτυχώς που το μπαρ έκλεισε μετά από λίγο καιρό».
Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ακόμη, πως ενώ καταφεύγουν στην Αστυνομία για να διαμαρτυρηθούν, όταν φτάνουν στο αρμόδιο Τμήμα αντιμετωπίζονται με απαξίωση.
«Μας αντιμετωπίζουν λες και είμαστε ψευδομάρτυρες υποχρεώνοντας μας να μπλεχτούμε σε μια ατελείωτη γραφειοκρατία προκειμένου να διεκδικήσουμε το δίκιο μας» συμπληρώνει ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Μωραϊτίδης.
[protothema]
[
