Χαμός γίνεται στα κοινωνικά δίκτυα με το γράμμα (δεν έχει βεβαιωθεί εάν όντως το έγραψε παιδί) που έγραψε ένα παιδί στον Άγιο Βασίλη.
Το παιδί γράφει στον Άγιο Βασίλη ότι θα ήθελε για δώρο να γκρεμιστούν όλα τα σχολεία και πεθάνει η δασκάλα του (μάλλον), κυρία Λίνα.
Πήραν το όνομά τους από τη βιβλική μορφή της περιπεσούσης Μαρίας Μαγδαληνής. Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής, (αλλά περισσότερο της ντροπής) είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ιρλανδίας.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1920, δεκάδες χιλιάδες νέες γυναίκες μεταφέρθηκαν στα πλυντήρια, τα οποία υποτίθεται ότι είχαν ως σκοπό τη βοήθεια και την επανένταξη τους στην κοινωνία. Ωστόσο ο ρόλος τους ήταν πιο σκοτεινός. Μέσα από την κακοποίηση, λειτουργούσαν ως επιχειρήσεις που έβγαζαν πολλά χρηματα. Οι γυναίκες ωστόσο δεν πήραν ποτέ χρήματα. Ήταν κορίτσια που είτε έφευγαν από τις οικογένειές τους, είτε είχαν παραβατική συμπεριφορά, είτε έμεναν έγκυες χωρίς να έχουν παντρευτεί -κάτι που η οικογένεια δεν αποδεχόταν. Εργάζονταν στα πλυντήρια, πολλές φορές για χρόνια. Κατά την άφιξη τους, οι μοναχές που ήταν οι υπεύθυνες των πλυντηρίων, τους έδιναν διαφορετικό όνομα.
Όσες γυναίκες μίλησαν για τις εμπειρίες τους μιλάνε για εξαντλητικό πλύσιμο ρούχων σε παγωμένο νερό, για το σιδέρωμα με βαριά σίδερα για ώρες, για τις απαγορευμένες φιλίες και για το γεγονός ότι δεν ήταν ελεύθερες να φύγουν.
Τα πλυντήρια χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά για τη «συμμόρφωση» των λεγόμενων «περιπεσούσων γυναικών». Χωρίς επισκέψεις, χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, οι γυναίκες αντιμετωπίστηκαν ως εγκληματίες. Έπρεπε να τρίβουν τα πατώματα, να μαγειρεύουν για τις καλόγριες, να φροντίζουν τις ηλικιωμένες γυναίκες και άλλα καθήκοντα που κανείς δεν ήθελε να κάνει. Σχεδόν όλες έχασαν τα παιδιά τους τα οποία οι καλόγριες έδωσαν σε οικογένειες για υιοθεσία. Το τελευταίο από αυτά έκλεισε μόλις το 1996. Τρία χρόνια νωρίτερα ήρθαν στο φως 155 ανώνυμοι τάφοι κρατουμένων.
Το 2001, η ιρλανδική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι τα πλυντήρια της Μαγδαληνής ήταν κέντρα κακοποίησης. Το 2011, η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών κατά των Βασανιστηρίων κάλεσε την Ιρλανδία να διερευνήσει τα γεγονότα και την αλήθεια για το ρόλο της κυβέρνησης.
Το 2013, ο Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Enda Kenny απολογήθηκε στα θύματα, αποκαλώντας τα πλυντήρια, την “ντροπή του έθνους”.
Kathleen Legg
«Ήμουν πολύ νευρική όταν η μητέρα μου με άφησε στο κατώφλι της Αγίας Μαρίας και στη φροντίδα των Sisters of Charity (Αδελφές φιλανθρωπίας). Περίμενα να δω μια σειρά καρέκλες και έναν δάσκαλο στο τέλος της αίθουσας, αλλά αντί αυτού θα βίωνα ένα σοκ. Δεν υπήρχε γραφείο, ούτε θρανία. Ήμουν έτοιμη να ρωτήσω πού ήταν η αίθουσα διδασκαλίας, όταν ήρθε καταπάνω μου ένα τεράστιο κύμα καυτού ατμού. Δυσκολεύτηκα να πάρω ανάσα και τα λόγια μου χάθηκαν. Μόλις ο ατμός άρχισε να διαλύεται, αποκάλυψε ένα δωμάτιο με 20 ή 30 παιδιά στην ηλικία μου και με μεγάλες, τρομακτικές μηχανές. Αυτή ήταν η αίθουσα του σιδερώματος. Υπήρχε ένα μηχάνημα που έκανε συνεχώς την ίδια κίνηση. Έκλαψα πολύ πριν κοιμηθώ εκείνη την πρώτη νύχτα, αλλά δεν έβγαλα τσιμουδιά. Σκέφτηκα τη γιαγιά μου, πόσο πολύ με αγαπούσε. Αναρωτήθηκα αν κάποιος θα με αγαπούσε ξανά»
Η Kathleen Legg, είναι πάνω από 80 ετών και ζει στην Αγγλία. Πέρασε τρία χρόνια στα πλυντήρια της Μαγδαληνής.
Nancy Costello
«Ορισμένα από τα κορίτσια έτρωγαν πολύ ξύλο. Εμένα δεν με χτυπούσαν πολύ. Τις φοβόμουν τις καλόγριες και προσπαθούσα να τις ευχαριστήσω, αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο. Έβρισκαν πάντα κάτι που έκανα λάθος. Δεν περπατούσα αρκετά γρήγορα ή δεν ήξερα τα μαθήματά μου. Δεν χρειάζονταν καν κάποιο λόγο για να με σπρώξουν ή να με χαστουκίσουν στο πρόσωπο. Ήξεραν ότι δεν είχα κανέναν στον κόσμο και μπορούσαν να κάνουν ό, τι ήθελαν με μένα. Τρώγαμε σε ένα τεράστιο τραπέζι, μέσα σε μεταλλικά πιάτα που δεν έσπαγαν. Υπήρχε αλεσμένο κουάκερ κάθε μέρα για πρωινό, ήταν απαίσιο, αλλά το τρώγαμε όλο επειδή ήμασταν πάντα πεινασμένοι. Κοιμόμασταν σε μεγάλους κοιτώνες με μικρά κρεβάτια. Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βρέξουμε το κρεβάτι. Για να μας σταματήσουν να το κάνουμε, οι καλόγριες μας ξυπνούσαν στη μέση της νύχτας για να πάμε στην τουαλέτα. Εάν και πάλι βρέχαμε το κρεβάτι, βγάζαμε το στρώμα και κολλούσαμε ένα κομμάτι χαρτί με το όνομά μας πάνω του. Για να το μάθουν όλοι και να γίνουμε ρεζίλι».
Η Nancy Costello είναι πάνω 70 ετών και ζει στο Galway. Είναι ευτυχής που στο τέλος, η ιστορία της έγινε γνωστή.
Diane Croghan
«Όταν δεν έκλαιγα από τον πόνο, έκλαιγα μέσα μου. Έκλαιγα για τους φίλους μου και για τη ζωή που ζούσα. Ο Θεός ξέρει τι εννοώ. Ζούσαμε μέσα στο φόβο. Περπατούσαμε πιάνοντας τα κεφάλια μας. Ξαπλώναμε σε τεράστιους κοιτώνες και δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε. Η μεγαλύτερη αμαρτία απ όλες ήταν όταν λερώναμε το κρεβάτι. Το πρωί οι μοναχές επιθεωρούσαν τα κρεβάτια μας και αν διαπίστωναν ότι κάποιο ήταν βρεγμένο, έπαιρναν το σεντόνι και το έτριβαν στο πρόσωπο του κοριτσιού που το λέρωσε. Έκαναν το ίδιο όταν έβλεπαν αίμα στο κρεβάτι. Όμως, μας έδιναν τόσες λίγες πετσέτες να χρησιμοποιήσουμε ως σερβιέτες, που ήταν αδύνατο να αποφευχθεί η διαρροή. Με τιμώρησαν γι’ αυτό πολλές φορές. Ποτέ δεν μας φώναξαν με το όνομά μας. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούσαν τους αριθμούς μας. Ήμουν το νούμερο 83, αλλά συνήθως με έδειχνε ένα δάχτυλο φωνάζοντάς με «Εσύ! Και εσύ και εσύ!»
Η Diane Croghan, είναι περίπου 70 ετών, ζει στο Δουβλίνο και εργάζεται στην τροφοδοσία. Πέρασε τρία χρόνια στα πλυντήρια της Μαγδαληνής, πριν καταφέρει να ξεφύγει στα 15 της.
Marina Gambold
«Οι καλόγριες ήταν κακές μαζί μου, αλλά ήταν ακόμη χειρότερες για τα κορίτσια που έρχονταν από την επαρχία. Αυτές που δεν είχαν κανέναν στον κόσμο. Οι περισσότερες είχαν μωρά, τα οποία με κάποιο τρόπο οι καλόγριες τα έδωσαν για υιοθεσία, ενώ οι οικογένειές τους δεν τις ήθελαν ξανά στο σπίτι, είχαν ντροπιαστεί έλεγαν. Μια μέρα ήρθε ένα κορίτσι από την Αγγλία. Έκλαιγε και φώναζε και οι μοναχές της έκαναν τη ζωή δύσκολη. Ήταν όμορφη, με μακριά μαλλιά. Οι μοναχές την ονόμασαν πόρνη. Είχε φύγει από το σπίτι και ζούσε στην Αγγλία με τον φίλο της. Μια μέρα δεν ήταν πια εκεί. Δεν ξέρω πού πήγε, θα ήθελα να το μάθω, αλλά δεν θα μπορούσα να ρωτήσω. Οι καλόγριες έλεγαν ότι ήμασταν όλες «περιπεσούσες γυναίκες». Αλλά η μόνη φορά που έπεσα ήταν όταν λιποθύμησα από την πείνα. Δεν ήξερα τίποτα για τους άνδρες. Ποτέ δεν ήμουν με άνδρα. Μερικές φορές θα ήθελα να έχω ένα μωρό. Αλλά δεν κατάφερα ποτέ να κάνω. Έχω μόνο το σύζυγό μου».
Η Marina Gambold, είναι πάνω από 80 ετών, ζει στο Wexford με τον σύζυγό της William. Έμεινε στα πλυντήρια της Μαγδαληνής τρία χρόνια.
Μaria Slattery
«Το πλυντήριο Bessborough διοικείτο από μια άλλη τάξη μοναχών. Εκεί μπορούσαν να πάνε οι έγκυες και η μητέρα και το μωρό. Εκεί με έβαλαν. Μου ήταν πολύ δύσκολο να ξέρω ότι στην κοιλιά μου μεγαλώνει ένα μωρό που ήταν αποτέλεσμα βίας. Οι πόνοι άρχισαν από την πλάτη μου. Δεν ήξερα τι ήταν, μέχρι που ήρθαν και μου είπαν ότι έχω συσπάσεις. Με έστειλαν σε ένα δωμάτιο όπου ήταν μια καλόγρια, την έλεγαν αδελφή Μάρθα και ποτέ δεν θα την ξεχάσω, τη σκύλα. Οι πόνοι με έκοβαν σαν μαχαίρι και άρχισα να κλαίω. Και η αδελφή Μάρθα μου φώναξε: «Βούλωσε το στόμα σου». Βρισκόμουν εκεί σε αγωνία για 24 ατελείωτες ώρες. Όταν η αδελφή πήγε για το τσάι της και με άφησε μόνη μου τρομοκρατήθηκα για τη ζωή μου. Όταν επέστρεψε, την παρακάλεσα να με βοηθήσει. «Ωωω Μαρία», είπε «Θα έπρεπε να σκεφτείς τις συνέπειες προτού φτάσεις σε αυτό το χάος. Πες μου, τα δύο λεπτά απόλαυσης άξιζαν όλα αυτά;» Και σκέφτηκα «Απόλαυση; Νομίζει ότι μου άρεσε που με βίασαν;»
Η Μaria Slattery, είναι 60 ετών. Ήταν έγκυος και αναγκάστηκε να δώσει το παιδί της για υιοθεσία.
Δείτε το βίντεο
[bovary]
Ο 31χρονος Μίχαελ Μπερντ έγραψε βιβλίο για τις «άγριες» ερωτικές του νύχτες – Όλα ξεκίνησαν με μία Βραζιλιάνα στην Αυστραλία: «Πώς να έχανα την ευκαιρία;» λέει χαρακτηριστικά.
Έζησε από κοντά τις ξένες κουλτούρες, είδε όμορφα τοπία, δοκίμασε ναρκωτικά κι έκανε… αχαλίνωτο σeξ. Μέσα σε διάστημα οκτώ ετών, ο 31χρονος Μίχαελ Μπέρντ από τη Σαξονία της Γερμανίας ταξίδεψε σε 100 χώρες και βίωσε «άγριες» ερωτικές περιπέτειες.
Ο Γερμανός άνδρας απόλαυσε άκρως ερωτικές νύχτες με άγνωστες γυναίκες: σε κάθε χώρα που επισκεπτόταν, κοιμόταν και με μία γυναίκα. Αντί να αγοράζει αναμνηστικά για να θυμάται τα ταξίδια του, έκανε σeξ με ντόπιες και μη.
Για να μην πάνε χαμένες όλες αυτές οι εμπειρίες του, πήρε μολύβι και χαρτί κι έγραψε ένα βιβλίο. Στις σελίδες του, ο Μίχαελ αποτύπωσε τις ερωτικές του εμπειρίες με άκρως «γαργαλιστικές» λεπτομέρειες.
«Στην ηλικία των 23 ετών ξεκίνησα το γύρο του κόσμου. Πρώτος σταθμός η Αυστραλία. Δεν ήξερα αγγλικά και είχα στο πορτοφόλι μου μόνο 700 ευρώ. Ένα βράδυ συνάντησα τυχαία μία Βραζιλιάνα σ’ ένα ξενώνα. Πώς να έχανα τέτοια ευκαιρία; Τότε αποφάσισα να φέρω εις πέρας ένα σχέδιο: να επισκεφθώ 100 χώρες και να κάνω σeξ με 100 γυναίκες. Δεν ήθελα να φύγω από μια χώρα, χωρίς να έχω κάνει σeξ με μία ντόπια» γράφει, μεταξύ άλλων, στο βιβλίο του.
Για να βγάλει τον επιούσιο, έκανε πολλές δουλειές, κυρίως όμως εργάστηκε ως μάγειρας. «Στην Ισπανία, για ένα μικρό χρονικό διάστημα, εργάστηκα και ως ποpνοστάρ. Στη συνέχεια δούλεψα ως ηθοποιός… Παντρεύτηκα δύο φορές. Κάποτε, για να πάρω βίζα στην Αυστραλία, και μία φορά, εντελώς μεθυσμένος στο Λας Βέγκας. Αλλά τα άγρια ερωτικά χρόνια τελείωσαν τώρα».
Τελικά, έκανε και τρίτο γάμο: «Είχα επισκεφθεί την 90ή χώρα, όταν γνώρισα την Λίζα. Έδειξε κατανόηση, όταν της είπα ότι πρέπει να ολοκληρώσω τον στόχο μου: δηλαδή, να κάνω σeξ με 100 γυναίκες». Το ζευγάρι είναι μαζί κι έχει αποκτήσει δύο παιδιά.
Το βιβλίο του Μίχαελ, υπό τον τίτλο:«100 Χώρες, 100 Γυναίκες», κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο «Riva», όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα «Bild».
[blick] [protothema]
«Για πρώτη και ελπίζω τελευταία φορά, ένιωσα τόσο μειονεκτικά ως Έλληνας» λέει ο κ. Χρήστος Κόκκαλης στον ραδιοφωνικό σταθμό ΘΕΜΑ 104,6 – Ακούστε τη μαρτυρία του.
Η Βουλγαρία φαίνεται ότι προστίθεται στον κατάλογο των χωρών που “ξεψαχνίζουν” τους Έλληνες που προσγειώνονται στο έδαφός τους. Η γειτονική χώρα είναι βέβαια εκτός Σένγκεν, όμως μέχρι πρότινος οι Έλληνες περνούσαν με μια τυπική επίδειξη του διαβατηρίου ή της ταυτότητάς τους.
Τα πράγματα άλλαξαν και μετά τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους Βέλγους, τους Αυστριακούς και τους Ελβετούς, πλέον και οι Βούλγαροι κοιτάζουν και ξανακοιτάζουν τα πιστοποιητικά έγγραφα των Ελλήνων επιβατών προκειμένου να εμποδίσουν την είσοδο παράτυπων μεταναστών.
Λησμονούν, φαίνεται, ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων ταξιδεύουν στη Βουλγαρία το κάνουν για επιχειρηματικούς λόγους, αφού χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν μεταφερθεί εκεί, ενισχύοντας μάλιστα την οικονομία της χώρας τους. Η Βουλγαρία φαντάζει ως φορολογικός “παράδεισος” σε σύγκριση με την αντίστοιχη ελληνική πραγματικότητα, δεν είναι όμως στις πρώτες επιλογές όσων θέλουν να μεταναστεύσουν.
«Ουρές» Ελλήνων επιβατών στο αεροδρόμιο της Σόφιας την περασμένη Παρασκευή
Επιβάτης που ταξίδεψε την περασμένη εβδομάδα από Αθήνα για Βουλγαρία, περιέγραψε στο ΘΕΜΑ 104,6 και την εκπομπή “Εντός ΘΕΜΑτος” με τον Γιώργο Λαμπράκο και τον Παναγιώτη Σουρέλη, την ταλαιπωρία που υπέστη επί μιάμιση ώρα στο αεροδρόμιο της Σόφιας.
“Για πρώτη και ελπίζω τελευταία φορά, ένιωσα τόσο μειονεκτικά ως Έλληνας. Επί μιάμιση ώρα ήμασταν στημένοι στην αναμονή για έλεγχο. Μάλιστα επειδή η δική μου ταυτότητα ήταν λίγο φθαρμένη, όπως και ορισμένων ακόμη, χρειάστηκε να περιμένουμε άλλη μισή ώρα για περαιτέρω έλεγχο. Μία Ελληνίδα που ταξιδεύει συχνά, μου είπε ότι αυτό γίνεται μόνο στους Έλληνες” ήταν η μαρτυρία του κ. Χρήστου Κόκκαλη.
Μετά το σοκ που προκάλεσε στο πανελλήνιο η τραγωδία στους Αγίους Αναργύρους, με τον 47χρονο αστυνομικό να σκοτώνει σύζυγο, παιδί και πεθερά και να αυτοκτονεί, ξεδιπλώνονται τα στοιχεία της υπόθεσης.
Οι αρχικές πληροφορίες ανέφεραν ότι πιθανή αιτία προστριβών ήταν κληρονομικές διαφορές.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές μόνιμο σημείο τριβής τα τελευταία τουλάχιστον δύο χρόνια ήταν το σπίτι που έμενε η πεθερά του αστυνομικού. Ο 47χρονος ήθελε να φύγει η πεθερά από τον πρώτο όροφο (το ζευγάρι διέμενε στον δεύτερο όροφο της ίδιας πολυκατοικίας) και να το κάνουν ιατρείο για την σύζυγό του, η οποία ήταν ιατρός ρευματολόγος στο ΙΑΣΩ, ώστε να μην πληρώνουν ενοίκιο.
Ωστόσο με την μετακίνηση αυτή διαφωνούσε τόσο η πεθερά του αστυνομικού και – όπως όλα δείχνουν – και η σύζυγός του.
Μάλιστα, η ΕΛ.ΑΣ. εξετάζει το ενδεχόμενο η σύζυγος να ζήτησε τη διακοπή του γάμου ή την απομάκρυνση του συζύγου, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση του αστυνομικού.
Ο αστυνομικός πήρε την μοιραία απόφαση και την εκτέλεσε χθες τα χαράματα. Οι ιατροδικαστικές εκτιμήσεις τοποθετούν το έγκλημα γύρω στις 2-3 π.μ. της Δευτέρας.
Προφανώς προηγήθηκε καβγάς για το θέμα και ο αστυνομικός, αρχικά έριξε δύο εκφοβιστικές βολές με το υπηρεσιακό του περίστροφο στον τοίχο. Στη συνέχεια έριξε τρεις φορές στο στήθος της γυναίκας του, καταδίωξε την πεθερά του στο σαλόνι και την πυροβόλησε μία φορά. Ακολούθως, πήγε στο υπνοδωμάτιο και πυροβόλησε το παιδί τους στο κεφάλι. Ολοκληρώνοντας την πράξη του, γονάτισε, έβαλε πιστόλι κάτω από το σαγόνι του και αυτοπυροβολήθηκε. `
Η ασφάλεια μελετά και μια ακόμη εκδοχή για τα αίτια του φονικού, αν και συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες. Σύμφωνα με αυτή, ο δράστης πίεζε την πεθερά του να του γράψει στο όνομά του ένα σπίτι ιδιοκτησίας της.
Δείτε το βίντεο
[iefimerida] [newsit]
Δεκάδες αθλητές φωτογραφήθηκαν για τη δημιουργία ενός ημερολογίου για το 2018, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό. Περίεργες και περίπλοκες πόζες προκαλούν τον θαυμασμό μας, αφού δεν μπορούμε να πάρουμε τα μάτια μας από πάνω τους.
Φωτογράφος αυτού του ιδιαίτερου project είναι ο Dominika Cuda, ενώ όπως έγινε γνωστό, τα έσοδα θα διατεθούν στο One Year Fund, έναν οργανισμό που υποστηρίζει νέους και φτωχούς αθλητές παρέχοντάς τους αθλητικά είδη και εξοπλισμό.
«Βοηθάμε τους πιο ταλαντούχους και χαρισματικούς αθλητές να παραμείνουν στο μονοπάτι που έχουν διαλέξει και δίνοντάς τους κίνητρα για να πετύχουν τους στόχους τους», αναφέρει ο φωτογράφος, ο οποίος ήταν επίσης αθλητής. Απολαύστε ελεύθερα αλλά μη το δοκιμάσετε το σπίτι.
Τα 103 χρόνια ζωής της συμπλήρωσε αισίως η Ελένη Χατηχάννα και το γιόρτασε δεόντως μαζί με τα 15 παιδιά, 56 εγγόνια, 129 δισέγγονα και 47 τρισέγγονα της.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Alpha Κύπρου, η γιαγιά Ελένη σε πελάγη ευτυχίας περιτριγυρισμένη από τα αγαπημένα της πρόσωπα έσβησε 103 κεράκια.
Έχει πλήρη διαύγεια και δηλώνει «βλέπω τα εγγόνια μου, τα δισέγγονα και τα τρισέγγονά μου και είμαι ευχαριστημένη»
Η Ελένη Χατηχάννα γεννήθηκε το 1914 στην κατεχόμενη σήμερα Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας.
Όλη της τη ζωή, την αφιέρωσε στα παιδιά της. Παντρεύτηκε όταν ήταν μόλις 13 ετών και απέκτησε το πρώτο της παιδί σε ηλικία 14 ετών.
Δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες οικογένειες της Κύπρου, καθώς το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας περιλαμβάνει 15 παιδιά, 56 εγγόνια, 129 δισέγγονα και 47 τρισέγγονα.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος θεώρησε πως τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου ήταν η στιγμή για να ασχοληθεί με τις Σουλιώτισσες.
Ο πρώην υπουργός επέλεξε το αγαπημένο μέσο πολλών που θέλουν να αποκτήσουν δημόσιο βήμα και να σχολιάσουν και να αναφερθεί στη θυσία των Σουλιωτισσών κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας για να στείλει μήνυμα στα «γκρίζα και ροζ φασιστοκουμμούνια».
Ο συλλογισμός του κ. Πάγκαλου ξεκινά λέγοντας τη λέξη «λουλούδι» που έχει αντικαταστήσει στα νέα ελληνικά τη λέξη «άνθος».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η λέξη λουλούδι προέρχεται από την αντίστοιχη αλβανική «λουλιέ».
1/3 Δεν υπάρχει Έλληνας να μην καταλαβαίνει τη λέξη λουλούδι. Έχει υποκαταστήσει πλήρως την παλαιότερη ελληνική λέξη άνθος. Πόσοι όμως ξέρουν ότι το λουλούδι προέρχεται από το αλβανικό λιούλιε;
— Theodoros Pangalos (@tpangalos) 18 Δεκεμβρίου 2017
Στη συνέχεια ο Θεόδωρος Πάγκαλος αναφέρεται στις Σουλιώτισσες που έπεσαν από το Ζάλογγο σαν σήμερα πριν από 215 χρόνια και προτίμησαν τον θάνατο από τον εξευτελισμό. Σε αυτό το σημείο ο πρώην υπουργός επισημαίνει πως οι Σουλιώτισσες ήταν πλήρως αλβανόφωνες.
2/3 Σαν σήμερα, 215 χρόνια πριν, στα βουνά βόρεια της Πρέβεζας, οι Σουλιώτισσες ρίξαν τα βρέφη τους στο γκρεμό και μετά πήδηξαν και οι ίδιες. Ο θάνατος ήταν προτιμότερος από τον εξευτελισμό. Πως όμως οι Σουλιώτισσες λέγανε ανθός στην αμμουδιά ενώ ήταν παντελώς αλβανόφωνες;
— Theodoros Pangalos (@tpangalos) 18 Δεκεμβρίου 2017
«Ας καταλάβουν επιτέλους τα γκρίζα και ροζ φασιστοκουμμούνια ότι Έλληνας είναι όποιος αισθάνεται έτσι και όχι όποιος γεννήθηκε στη χώρα αυτή», καταλήγει το συλλογισμό του ο Θεόδωρος Πάγκαλος.
3/3 Ας καταλάβουν επιτέλους τα γκρίζα και ροζ φασιστοκουμμούνια ότι Έλληνας είναι όποιος αισθάνεται έτσι και όχι όποιος γεννήθηκε στη χώρα αυτή.
— Theodoros Pangalos (@tpangalos) 18 Δεκεμβρίου 2017
Το εκπληκτικό βίντεο που τραβήχτηκε στην Σουηδία δείχνει ένα σπάνιο και εντυπωσιακό φυσικό φαινόμενο, ένα ηλιακό φωτοστέφανο 22 μοιρών.
Το ηλιακό φωτοστέφανο δημιουργείται όταν το ηλιακό φως διαθλάται στους κρυστάλλους του πάγου που αιωρούνται στον ουρανό.
Δείτε το βίντεο
Ο Λούντβιχ Λουντίν δημοσίευσε το βίντεο στο Facebook όπου το παρακολούθησαν πάνω από 5 εκατομμύρια θεατές.
Το ηλιακό φωτοστέφανο είναι η παγωμένη εκδοχή του ουράνιου τόξου με την κύρια διαφορά ότι το φως διαχέεται στους κρυστάλλους του πάγου και όχι σε σταγονίδια νερού.
Τα φωτοστέφανα δημιουργούνται από την διάθλαση, την αντανάκλαση ή την διάσπαση του φωτός στους κρυστάλλους πάγου που υπάρχουν στον αέρα.
Οι κρύσταλλοι πρέπει να είναι προσανατολισμένοι και στην σωστή θέση για να εμφανιστεί το φωτοστέφανο.
Ονομάζεται φωτοστέφανο 22 μοιρών καθώς αυτή είναι κατά προσέγγιση η ακτίνα του δακτυλίου που μπορεί να σχηματιστεί γύρω από τον ήλιο ή την σελήνη.
Ο κάθε άνθρωπος βλέπει ένα ξεχωριστό φωτοστέφανο που δημιουργείται από συγκεκριμένους κρυστάλλους. Οπότε, δυο άνθρωποι που κάθονται δίπλα δίπλα βλέπουν διαφορετικά φωτοστέφανα.
Τα φωτοστέφανα μπορούν να δημιουργηθούν και γύρω από την σελήνη, αλλά επειδή το σεληνιακό φως δεν είναι πολύ λαμπερό τα σεληνιακά φωτοστέφανα είναι συνήθως άχρωμα.
Τα εντυπωσιακά πλάνα τραβήχτηκαν από έναν σκιέρ στην πόλη Βεμντάλεν στην κεντρική Σουηδία.
Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε στα κοινωνικά δίκτυα ανάρτηση χρήστριας σχετικά με τον θάνατο του δημοσιογράφου Βασίλη Μπεσκένη.
«Δεν μπορώ να πω ότι λυπάμαι που πέθανε. Ξεγέλασε μια ολόκληρη χώρα με τα ψέμματά του, ήταν υποχείριο της εγχώριας τρόικας και συνέβαλε και αυτός να αυτοκτονήσουν πολλοί Έλληνες. Καθάρισε η ζωή μας από έναν …π….άνθρωπο» έγραψε για τον εκλιπόντα η εν λόγω χρήστρια, με αποτέλεσμα να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από άλλους χρήστες και να κατεβάσει την αρχική της ανάρτηση.
Σε tweet της που ακολούθησε αργότερα, ζήτησε συγγνώμη, γράφοντας πως «παρασύρθηκε από τις πολιτικές κρίσεις και κριτικές»
