Τι λες τώρα | Έγκυρες ειδήσεις, κοινωνικά θέματα, βίντεο και φωτογραφίες από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Το Ιαπωνικό μυστικό για να μεγαλώσετε τα παιδιά σας με καλή συμπεριφορά.

manos

-

10 Ιουνίου 2016 13:22

Το Ιαπωνικό μυστικό για να μεγαλώσετε τα παιδιά σας με καλή συμπεριφορά.

Χωρίς αμφιβολία, η Ιαπωνία είναι μια πραγματικά συναρπαστική χώρα. Οι Ιάπωνες δεν σταματάνε ποτέ να εντυπωσιάζουν τον υπόλοιπο κόσμο με την επιμονή τους, τον αυτοέλεγχο τους, τις προσπάθειές τους να ζουν σε αρμονία με την φύση και το αίσθημα της ενότητας και της εθνικής ταυτότητας. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα προτερήματα, που έχουν αναπτύξει οι Ιάπωνες.

Εκτός από τα παραπάνω, οι Ιάπωνες έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα και με την σωστή ανατροφή των παιδιών.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπει κάθε επισκέπτης στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου είναι το αξιοσημείωτο επίπεδο κατανόησης μεταξύ των γενεών. Οι περισσότεροι έχουμε την εντύπωση, ότι τα παιδιά στην Ιαπωνία δεν έχουν ποτέ ξεσπάσματα. Μια από τις αιτίες αυτής της κατάστασης είναι η παράδοση αιώνων, που αναγκάζει τους γονείς να κρατούν πολύ κοντά τους τα μικρά παιδιά τους.

Από αμνημονεύτων χρόνων, οι μητέρες στην Ιαπωνία καταφέρνουν να πηγαίνουν καθημερινά στην δουλειά τους και να φροντίζουν τα παιδιά τους. Παλαιότερα, οι μητέρες συνήθιζαν να δένουν τα μωρά τους στο σώμα τους με την βοήθεια ενός ειδικού φύλλου. Καθώς, κουβαλούσαν τα παιδιά τους παντού μαζί τους, τους εξηγούσαν ό,τι έκαναν. Αυτό βοηθούσε τα παιδιά να αναπτύξουν την αίσθηση, ότι είναι μέρος της καθημερινής ζωής της οικογένειας τους από πολύ μικρή ηλικία. Ως αποτέλεσμα, πολλές φορές τα παιδιά μάθαιναν να μιλάνε πριν αρχίσουν να περπατάνε.

Ακόμα και σήμερα, οι μητέρες στην Ιαπωνία κουβαλούν μαζί τους τα παιδιά τους, δεμένα στην πλάτη ή το στομάχι τους, όπου και αν πάνε.

Συνήθως, τα παιδιά στην Ιαπωνία περνάνε τα πρώτα 3 χρόνια της ζωής τους στο σπίτι με την μητέρα τους, πριν πάνε στο νηπιαγωγείο. Υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί στην Ιαπωνία, αλλά οι περισσότεροι προτιμούν να φροντίζουν τα παιδιά τους στο σπίτι τους. Επίσης, δεν είναι αποδεκτό να προσέχουν οι παππούδες τα εγγόνια τους.

Από πολύ μικρή ηλικία, τα παιδιά στην Ιαπωνία μαθαίνουν να είναι πολύ προσεχτικά με τα συναισθήματα, είτε τα δικά τους, είτε των άλλων, είτε ακόμα και αντικειμένων. Για παράδειγμα, αν ένα αγόρι στην Ιαπωνία πιάσει πολύ άγαρμπα και με θράσος το αγαπημένο του αυτοκίνητο, η μητέρα του δεν θα τον επιπλήξει, επειδή είχε άσχημη συμπεριφορά. Αντίθετα, θα του πει: “Βλέπεις τι έκανες; Αυτό το παιχνίδι τώρα πονάει!”

Στην Ιαπωνία, οι μητέρες δεν κουβαλάνε απαραίτητα όλο το βάρος της ανατροφής των παιδιών. Οι μπαμπάδες είναι εξίσου πρόθυμοι να βοηθήσουν και να περάσουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν με τα παιδιά τους. Τα παιδιά στην Ιαπωνία ουσιαστικά μεγαλώνουν μέσα σε ένα γεμάτο αγάπη περιβάλλον και γονική προσοχή. Οι γονείς αποφεύγουν να φωνάζουν στα παιδιά τους, πόσο μάλλον να εφαρμόσουν άλλες μορφές τιμωρίας. Ταυτόχρονα, τα παιδιά αυτά έχουν την τάση να αισθάνονται πραγματικές τύψεις, όταν κάνουν κάτι που μπορεί να αναστατώσει τους γονείς τους.

Από την πρώιμη παιδική ηλικία, τα παιδιά στην Ιαπωνία μαθαίνουν την σημασία του να μην προκαλούν ενοχλήσεις στους άλλους ανθρώπους, να είναι ευγενικοί και να περιμένουν και οι άλλοι να είναι ευγενικοί σε αντάλλαγμα. Στην Ιαπωνική κουλτούρα είναι συνηθισμένο η δυσαρέσκεια να εκφράζεται αποκλειστικά με το βλέμμα και τον τόνο της φωνής. Γι’ αυτό ακριβώς τα παιδιά στην Ιαπωνία προσπαθούν διαρκώς να αποκρυπτογραφούν τα μη λεκτικά μηνύματα των γονιών τους.

Τα παιδιά στην Ιαπωνία δεν αισθάνονται σε καμία περίπτωση την έλλειψη της γονεϊκής αγάπης και φροντίδας. Από πολύ μικρή ηλικία μαθαίνουν τις αρχές του να ζεις σε μια κολεκτιβιστική κοινωνία. Σίγουρα, αυτό το σύστημα ανατροφής διαφέρει πολύ από αυτά που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες. Για μερικούς μπορεί να φαίνεται ακόμα και αντιφατικό. Ωστόσο, είναι ένα σύστημα ανατροφής δοκιμασμένο στον χρόνο, που ανατρέφει πειθαρχημένους και υπεύθυνους πολίτες.

Το θυμωμένο γράμμα της Tζένιφερ Άνιστον κατά της κριτικής των γυναικών και του γυναικείου σώματος.

Stathis

-

15 Ιουλίου 2016 01:45

0

Το θυμωμένο γράμμα της Tζένιφερ Άνιστον κατά της κριτικής των γυναικών και του γυναικείου σώματος.

Λίγα πράγματα έχουν απασχολήσει τους παπαράτσι και τον κόσμο του gossip όσο το πότε θα γίνει μαμά η Τζένιφερ Άνιστον. Η ηθοποιός από τότε που χώρισε με τον Brad Pitt έχει απασχολήσει δεκάδες φορές τα media με τις φημολογούμενες εγκυμοσύνες της αλλά ποτέ δεν είχε ασχοληθεί με αυτό το θέμα.

Πριν λίγες εβδομάδες έζησε για άλλη μια φορά την ίδια ακριβώς κατάσταση, όταν κυκλοφόρησαν φωτογραφίες της από τις διακοπές που έκανε στις Μπαχάμες με τον Justin Theroux, στις οποίες φαινόταν φουσκωμένη η κοιλιά της. Όλοι (και εμείς μαζί) υπέθεσαν ότι η ηθοποιός είναι έγκυος και η φήμη δεν άργησε να γίνει είδηση και να κάνει το γύρο του κόσμου.

Εξαιτίας όλης αυτής της κατάστασης λοιπόν η Τζένιφερ έγραψε ένα άρθρο στην Huffington Post, γιατί όπως εξηγεί δεν έχει social media για να το κάνει εκεί, στο οποίο κατακρίνει τα μέσα για το body shaming που γίνεται στις γυναίκες. Όπως λέει χαρακτηριστικά δεν έχει απαντήσει ποτέ στα σχόλια που γίνονται εις βάρος της αλλά ένιωσε την ανάγκη να συμμετάσχει σε αυτή την κουβέντα που έχει ήδη ξεκινήσει σχετικά με τις γυναίκες και την αντιμετώπισή τους από τον κόσμο, η οποία πιστεύει ότι πρέπει να συνεχίσει να γίνεται.

”Για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα πια, δεν είμαι έγκυος. Αυτό που είμαι είναι φοβερά απηυδησμένη. Απηυδησμένη με τον τρόπο που κατακρίνονται οι γυναίκες καθημερινά με το πρόσχημα της δημοσιογραφίας και των celebrity news. Κάθε μέρα εγώ και ο άντρας μου δεχόμαστε επίθεση από δεκάδες αγενείς φωτογράφους που κάνουν τα πάντα για να βγάλουν μια φωτογραφία και δεν τους νοιάζει καν αν βάζουν εμάς ή τον υπόλοιπο κόσμο σε κίνδυνο. Αυτό βέβαια είναι το λιγότερο, καθώς υπάρχει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα στο οποίο θέλω να επικεντρωθώ.

Εάν θεωρούμαι σύμβολο από κάποιους ανθρώπους εκεί έξω, τότε ξεκάθαρα αποτελώ παράδειγμα για το πως ολόκληρη η κοινωνία βλέπει τις μητέρες, τις κόρες, τις αδερφές, τις συζύγους, τις φίλες και τις συναδέλφους. Η αντικειμενοποίηση και ο εξονυχιστικός έλεγχος στον οποίο υποβάλλονται οι γυναίκες καθημερινά είναι απαράδεκτος. Ο τρόπος με τον οποίο με αντιμετωπίζουν στα media είναι η αντανάκλαση του πως βλέπουμε τις γυναίκες γενικότερα και πως τις συγκρίνουμε σύμφωνα με κάποια πρότυπα ομορφιάς [..]

Δεχόμαστε χωρίς κανένα πρόβλημα το μήνυμα ότι τα κορίτσια δεν είναι όμορφα αν δεν είναι υπερβολικά αδύνατα, ότι δεν αξίζουν την προσοχή κανενός αν δεν μοιάζουν με μοντέλο ή ηθοποιό στο εξώφυλλο ενός περιοδικό.

© AXELLE / BAUER-GRIFFIN / East News

Χρησιμοποιούμε τον όρο ”celebrity news” για να διαιωνίσουμε την απάνθρωπη άποψη που επικρατεί για τις γυναίκες, που είναι επικεντρωμένη στην εμφάνισή τους, η οποία μετατρέπεται σε τίτλους θεμάτων όπως, ” Είναι έγκυος; Τρώει πολύ; Ο γάμος της πάει καλά;” [..]

Ειδικά τον τελευταίο μήνα κατάλαβα πόσο πολύ ορίζουμε ακόμα την αξία μιας γυναίκας σύμφωνα με την οικογενειακή της κατάσταση και το αν είναι μητέρα ή όχι. Η ενέργεια που έχουν σπαταλήσει τα μέσα για να ανακαλύψουν αν είμαι όντως έγκυος (για χιλιοστή φορά, αλλά ποιος μετράει!) διαιωνίζει την ιδέα ότι οι γυναίκες είναι ημιτελείς, ανεπιτυχείς ή δυστυχισμένες αν είναι ανύπαντρες και χωρίς παιδιά. [..]

Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι είμαστε ολοκληρωμένες σαν άνθρωποι με ή χωρίς σύντροφο, με ή χωρίς παιδί. Αποφασίζουμε εμείς τι θεωρείται όμορφο όταν μιλάμε για το σώμα μας, αυτή η απόφαση είναι αποκλειστικά δική μας.

Ας πάρουμε αυτή την απόφαση για εμάς αλλά και όλα τα κορίτσια εκεί έξω που μας έχουν ως πρότυπο. Δεν έχουμε ανάγκη ένα γάμο ή ένα παιδί για να θεωρούμαστε ολοκληρωμένες. Εμείς αποφασίζουμε τι είναι αυτό που μας κάνει απόλυτα χαρούμενες σε αυτή τη ζωή. [..]

© DIGITAL / EROTEME.CO.UK / East News

Βαρέθηκα να γίνομαι μέρος αυτής της ιστορίας ξανά και ξανά. Ναι, μπορεί να γίνω μητέρα κάποια στιγμή, και αν γίνει ποτέ αυτό θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθετε. Η μητρότητα δεν είναι κάτι που κυνηγάω γιατί νιώθω ημιτελής, όπως θέλουν να λένε πολλά μέσα. Αρνούμαι να νιώσω λιγότερο γυναίκα γιατί το σώμα μου αλλάζει ή γιατί γιατί έφαγα ένα μπέργκερ και φούσκωσα ή γιατί με φωτογράφισαν από περίεργη γωνία με αποτέλεσμα να με θεωρούν είτε έγκυο είτε χοντρή. [..]

Εμείς αποφασίζουμε τι θα πιστέψουμε και τι όχι, από όλα αυτά που μας λένε καθημερινά και μπορεί κάποια μέρα τα μέσα να αναγκαστούν να δουν τον κόσμο με άλλη ματιά, πολύ πιο ανθρώπινη γιατί οι καταναλωτές θα έχουν σταματήσει πια να δέχονται κάθε βλακεία που τους σερβίρουν”.

Πηγή: Huffington Post, κείμενο: ladylike

Το θυμούνται ελάχιστοι: Η παταγώδης αποτυχία Κανάκη-Καλυβάτση την εποχή της απόλυτης δόξας τους

Stathis

-

16 Φεβρουαρίου 2022 22:20

0

Το θυμούνται ελάχιστοι: Η παταγώδης αποτυχία Κανάκη-Καλυβάτση την εποχή της απόλυτης δόξας τους

Ήταν το 1999 όταν οι πάλαι ποτέ κολλητοί φίλοι Αντώνης Κανάκης και Σωτήρης Καλυβάτσης δοκίμαζαν την τύχη τους και στο τραγούδι.

Ένα εγχείρημα που δεν αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο, καθώς παρά το cult στοιχείο του πράγματος, το ντουέτο τους δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση από το κοινό.

Ο λόγος για το κομμάτι «Κόλα Κόκα» που κυκλοφόρησε σε τρεις versions, την κανονική, τη version του Bill και το remix!

Oι φωνές των δυο τους αναγνωρίζονται και με το παραπάνω, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι δυο τους κάνουν και τα φωνητικά.

Ακούστε τους…

Το θρυλικό συγκρότημα ABBA επιστρέφει -Πώς είναι σήμερα οι 4 Σουηδοί τραγουδιστές

Stathis

-

28 Απριλίου 2018 18:03

0

Το θρυλικό συγκρότημα ABBA επιστρέφει -Πώς είναι σήμερα οι 4 Σουηδοί τραγουδιστές

Το θρυλικό σουηδικό συγκρότημα ABBA επιστρέφει!

Τα τέσσερα μέλη ενώνουν και και πάλι τις φωνές τους για να ηχογραφήσουν δύο νέα τραγούδια, 35 χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ.

Το ένα από τα δύο τραγούδια έχει τον τίτλο «I still have faith in you» και θα ερμηνευθεί από τα ψηφιακά άβαταρ των τεσσάρων τον Δεκέμβριο κατά τη διάρκεια τηλεοπτικού show παραγωγής BBC και NBC.

Οι Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson και Anni-Frid Lyngstad διάσπάστηκαν το 1982 αλλά αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα για το come back.

Τα τραγούδια τους όπως το «Waterloo», «Dancing Queen», «Mamma Mia» χορεύτηκαν όσο κανένα άλλο στα 70s-80s, ενώ τα ακούμε σε disco μέχρι και σήμερα και τα έχουμε αγαπήσει.

ΑΡ

Το band έγινε γνωστό από τη συμμετοχή του και τη νίκη του στη Eurovision το 1974 ενώ έντυσε με τα τραγούδια του το γνωστό musical «Mamma Mia», σε θέατρο και κινηματογράφο.

AP

Οι δύο άνδρες και οι δύο γυναίκες μπορεί να μεγάλωσαν, ωστόσο, κάποιοι μοιάζουν με τον παλαιό εαυτό τους.

Getty

Το θρυλικό πράσινο λεωφορείο του Πειραιά ξανά στους δρόμους.

Stathis

-

31 Δεκεμβρίου 2016 23:55

0

Το θρυλικό πράσινο λεωφορείο του Πειραιά ξανά στους δρόμους.

Το θρυλικό «Πράσινο» λεωφορείο βγήκε ξανά στους δρόμους του Πειραιά σήμερα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, όχι για να εξυπηρετήσει πολίτες αλλά για να τους θυμίσει τις παλιές καλές εποχές.

Το συγκεκριμένο όχημα ανακατασκευάστηκε χάρη στη φροντίδα των αδερφών Λαζαρόπουλου και παραπέμπει έτσι πίσω σε όχι και τόσο πολύ παλιές εποχές. Πριν 15 χρόνια, το 2001, είχε κάνει το τελευταίο του δρομολόγιο Πειραιάς – Αθήνα, αφού πάντως τα τελεταία χρόνια της λειτουργίας του είχε χάσει το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα του και είχε υιοθετήσει το μπλε όλων των άλλων λεωφορείων.

Για δεκαετίες πάντως νωρίτερα το Πράσινο αποτελούσε σταθερό σημείο αναφοράς (μαζί με τον Ηλεκτρικό επίσης των ΗΣΑΠ) στη σύνδεση του Πειραιά με την Αθήνα. Μάλιστα ήταν το μοναδικό Μέσο που λειτουργούσε, όπως θα έλεγαν οι σημερινοί τεχνοκράτες 24/7/365.Επτά μέρες την εβομάδα, όλο το 24ωρο (ανά μισή ώρα από τις 6 το πρωί ως τις 12 το βράδυ και ανά μια ώρα από τις 12 ως τις 6 το πρωί), όλες τις μέρες του χρόνου. Ένα ιδιαίτερο «πορθμείο» που συνέδεε το «νησί» με την πρωτεύουσα.

Με αφετηρία στου Βρυώνη, Σαχτούρη και Χατζηκυριακού (αργότερα η αφετηρία μεταφέρθηκε στην περιοχή του Καμπά, σήμερα Γυμναστήριο Π.Σαλπέα), διέτρεχε όλο τον κεντρικό Πειραιά και από την Ευαγγελίστρια μέσω Τζαβέλλα, κατέβαινε στην παλιά παραλιακή, ανέβαινε τη Θησέως, έστριβε δεξιά στη Χαροκόπου, στη συνέχεια έμπαινε στην Αθήνα και είχε τερματισμό στη Φιλελλήνων, στο Σύνταγμα. Μια αξιόπιστη για την εποχή του σύνδεση Αθήνας – Πειραιά, γι’ αυτό και ιδιαίτερα αγαπημένη.

[toc]

Το θρυλικό μαγαζί όπου πήγαιναν τεκνά και φρικιά και άραζαν αθλητές

διάφορα

Stathis

-

10 Δεκεμβρίου 2017 12:47

0

Το θρυλικό μαγαζί όπου πήγαιναν τεκνά και φρικιά και άραζαν αθλητές

Όταν το 1986 η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδούσε «Πάμε στον Άδωνι για καφέ», η Νέα Σμύρνη ήταν μία από τις πιο ελκυστικές γειτονιές της Αθήνας. Εκεί υπήρχε ο «Άδωνις» το ομώνυμο ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Φραγκούλη στην κεντρική πλατεία που συμπύκνωνε με τους διασκεδαστικούς συμβολισμούς της επιτυχίας του Σταμάτη Κραουνάκη μία ανάλαφρη καθημερινότητα.

Οι εποχές άλλαξαν, τα περισσότερα καταστήματα της πλατείας στη Νέα Σμύρνη μπορεί να έχουν αλλάξει, ωστόσο οι στίχοι του τραγουδιού «Στον Άδωνι» την καφετέρια, που υπάρχει μέχρι σήμερα, περιγράφει μια κοινωνία και ένα κόσμο γύρω από την πλατεία λίγες δεκαετίες πριν…

Νέα Σμύρνη, τέλη δεκαετίας του ’50. Ένα παλιό παρατημένο τυπογραφείο βουτηγμένο στο μελάνι γίνεται ένας χώρος εστίασης που όμοιός του δεν υπήρχε εκείνη την εποχή. Το όνομα αυτού «Άδωνις». Μπροστά του μια απέραντη χωματερή. Ίχνος δέντρου, ίχνος ζωής.

Εδώ μπορείς να ψωνίσεις τέλεια γλυκά, μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου στην φοβερή σάλα με θέα τον ατελείωτο κήπο με τις αμυγδαλιές. Μπορείς να συζητήσεις με όλη την αφρόκρεμα του καλλιτεχνικού, πνευματικού, αθλητικού άλλα και πολιτευόμενου κόσμου της νεοσύστατης Νέας Σμύρνης που παρόλη την κακουχία του μικρασιάτικου ξεριζωμού κουβάλαγε πάνω της μια ατελείωτη αρχοντιά που την έβλεπες στα αξιοθαύμαστα ακόμα και σήμερα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα κατοικιών με τους ατελείωτους γεμάτους μυρωδιές κήπους.

«Δεν ήταν ένα κλασικό ζαχαροπλαστείο, ήταν ένας χώρος όπου σύχναζε όλη η καλλιτεχνική φλέβα της εποχής, συνθέτες, καλλιτέχνες, γίνονταν σπουδαίες εκθέσεις μέσα στον “Άδωνι”» μας λέει ο κ. Ιωάννης Φραγκούλης για το μαγαζί που άνοιξαν οι γονείς του και υπάρχει στην περιοχή για περισσότερο από μισό αιώνα.

Τα χρόνια περνούν. Η χωματερή δίνει την θέση της σε μια υπέροχη πλατεία που έμελλε να γίνει hot spot για δεκαετίες, το δε «Άδωνις» αποτέλεσε και αποτελεί θεσμό της πλατείας ο οποίος μελοποιήθηκε και τραγουδήθηκε από πανάξιους καλλιτέχνες οι οποίοι σύχναζαν στο θρυλικό μαγαζί.

«Εδώ σύχναζαν η Τζένη Βάνου, η Αλέκα Κανελλίδου, ο Γιάννης Σπάρτακος, ο Στράτος Διονυσίου και πολλοί ακόμα. Ήταν μόνιμοι πελάτες. Ερχόντουσαν να πιουν τον καφέ τους, να συζητήσουν ή να αγοράσουν γλυκά» μας λέει ο κ. Φραγκούλης και συνεχίζει:

«Τη δεκαετία του ’90 οι μισές μεταγραφές του Πανιωνίου επί Δενδρινού είχαν υπογραφεί μέσα στο “Άδωνις”».

Πάμε στον Άδωνι για καφέ, που πηγαίνουν τεκνά και φρικιά, και αράζουνε και αθλητές, και που πηγαίνει και μία χοντρή νευρικιά, Κυριακή να της φύγει το στρες… τραγουδάει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη με την μοναδική φωνή της. Όσες φορές κι αν ακούσεις αυτό το τραγούδι τόσο πιο πολύ θα σου αρέσει.

Ένα τραγούδι που περιγράφει τον κόσμο που άφησε το στίγμα του στην πλατεία στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν και κυκλοφόρησε.

«Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πετύχαινες αυτή την κυρία που λέει το τραγούδι. Το τραγούδι είναι βιωματικό, γράφτηκε στην πλατεία μία Κυριακή. Η χοντρή που αναφέρει ήταν μία χαρακτηριστική φιγούρα της πλατείας. Κάθε Κυριακή περνούσε ανάμεσα από τα τραπέζια και βάζανε στοίχημα οι θαμώνες σε ποιο τραπέζι θα κοντοσταθεί και ποιανού τον καφέ θα πάρει για να τον πει μονορούφι και να φύγει».

Εξήντα και… χρόνια μετά το «Άδωνις» συνεχίζει να εισάγει την πολυσυλλεκτικότητα που το χαρακτήρισε εξαρχής. Αν σηκώσεις το κεφάλι σου θα τον δεις στον ημιώροφο, πλέον, με καλλιγραφικά γράμματα «Άδωνις» πλήρως ανακαινισμένο.

Κι αν ο δρόμος σου σε πάει σήμερα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, κι αν νιώσεις μία μελαγχολία -άλλωστε κάτι τέτοιο υπαινίσσονται και οι στίχοι του τραγουδιού- μπαίνοντας στην πλατεία η διάθεση μπορεί και να αλλάξει μονομιάς.

Η πλατεία είναι γεμάτη καφετέριες, με περαστικούς και θαμώνες και όλες οι γενιές είναι καλοδεχούμενες.

Οι καιροί άλλαξαν, κάποιοι άνθρωποι έφυγαν, πολλά καφέ έκλεισαν για να αντικατασταθούν από άλλα. Η πλατεία ποτέ δεν παύει να αποτελεί σημείο αναφοράς, ένα μέρος για να πιεις καφέ, να χαζολογήσεις, να κάνεις βόλτα, να παίξουν τα παιδιά.

Το ιστορικό στέκι στην πλατεία της Νέας Σμύρνης που τραγούδησε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη απέκτησε αδελφάκι στην Καστέλα, ένα διατηρητέο κτίριο με θέα στον Σαρωνικό κι ένα από τα καλύτερα roof της Αττικής το οποίο αποτέλεσε αφορμή για αφιερώματα και εκθέσεις μοναδικών έργων διάσημων καλλιτεχνών.

[nbst] [adonisrestaurantcafe]

Το θρυλικό Λούνα Παρκ «Ροντέο» στο Φάληρο που γυρίστηκαν πολλές ελληνικές ταινίες.

νοσταλγικά

Stathis

-

12 Δεκεμβρίου 2016 02:51

0

Το θρυλικό Λούνα Παρκ «Ροντέο» στο Φάληρο που γυρίστηκαν πολλές ελληνικές ταινίες.

Υπάρχουν μερικές αναμνήσεις που μένουν ανεξίτηλες στο μυαλό σαν λεκές από μελάνι σε ύφασμα. Όμως είναι απ’αυτούς τους λεκέδες που δεν σε ενοχλούν, γιατί σου θυμίζουν ευχάριστες και έντονες στιγμές της ζωής σου. Μια τέτοια ανάμνηση είναι για μας που το ζήσαμε, το Ροντέο, μια λέξη που στα μάτια μας είχε πάρει μυθικές διαστάσεις και νοηματικά είχε καταβροχθίσει κάθε άλλο λούνα παρκ.

Η πρώτη τοποθεσία του Ροντέο, όταν άνοιξε τα πολύχρωμα λαμπιόνια του στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ήταν η λεωφόρος Συγγρού, στο ύψος του Ωνασσείου. Οι πιο παλιοί ενδεχομένως να το είχαν επισκεφτεί, για τους νεότερους, οι ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη “Το κορίτσι του λούνα παρκ” και “Σ’αγαπώ” απεικονίζουν το Ροντέο όπως ήταν εκείνη την εποχή.

Στη συνέχεια πήγε στη σημερινή είσοδο της μαρίνας του Αλίμου (τότε μπάζωμα, αριστερά των εκβολών του ρέματος Πικροδάφνης). Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 μεταφέρθηκε στον Άλιμο, δίπλα από τη μαρίνα εκεί που ήταν αργότερα και για χρόνια το Ostria και πλέον το Penarrubia.

Το Ροντέο ήταν πόλος έλξης όχι μόνο για τους Νότιους αλλά και για τους κατοίκους όλης της Αθήνας. Ήταν ένας παράδεισος για τα παιδιά, ένα μοδάτο στέκι για τους νέους και παράλληλα σηματοδοτούσε την επιστροφή στην ανεμελιά για τους μεγαλύτερους. Τα παιδιά ξεσάλωναν, οι νέοι φλέρταραν και οι μεγάλοι ξαναγίνονταν παιδιά! Ολόκληρες οικογένειες γέμιζαν το Ροντέο κάθε Σαββατοκύριακο σε αυτό το μεγάλο πάρτι που παράσερνε τους πάντες στους ξέφρενους ρυθμούς του!

Στο κέντρο του Ροντέο, που χωριζόταν σε δυο μέρη με δύο ξεχωριστές εισόδους που ενώνονταν, υπήρχε μια ντισκοτέκ ονόματι fiji, που φαίνεται στην ταινία “Ρόδα τσάντα και κοπάνα Νο 2”. Οι σταρ του Ροντέο ήταν το χταπόδι, το ταψί χωρίς ζώνες ασφαλείας, που έπρεπε να κρατιέσαι με όλη σου τη δύναμη για να μη βρεθείς στο κέντρο, η μπαλαρίνα, το εντερπράιζ και το τελεφερίκ με καρέκλες που σε έκανε βόλτα σε όλο το λούνα παρκ. Φυσικά περνούσαμε και από τις υπόλοιπες ατραξιόν, όπως το λαβύρινθο, τη σκοποβολή, το τρενάκι του τρόμου και τα συγκρουόμενα.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από τότε (κι αυτές που υπάρχουν θα είναι καταχωνισμένες στα χρονοντούλαπα αναμνήσεων) αλλά το Ροντέο έχει κάνει το ντεπούτο του σε πολλές ταινίες της τότε εποχής. Η ταινία με τις περισσότερες σκηνές είναι “Ο γύρος του θανάτου”. Μερικές ακόμη ταινίες που έχουν γυρίσματα στο Ροντέο είναι το ¨Κλεφτρόνι και Τζέντλεμαν”, “Σατανάδες στα σχολεία”, “Έξοδος κινδύνου”, “Κλαδική εραστών”, “Κέρατο κομπίνα και λαγωνικά”, “Πανικός στα σχολεία”, “Μπότζο, το αστέρι του λούνα παρκ” και φυσικά η ταινία “Le Casse” (οι διαρρήκτες) του 1971 με τους Ομάρ Σαρίφ και Μπελμοντώ.

Δυστυχώς, το Ροντέο έκλεισε το ’87. Τότε κάποιοι μίλησαν για ναρκωτικά ή για καταγγελίες των γειτόνων. Οι αληθινοί λόγοι που έκλεισε όμως, ήταν αφενός ενα θανατηφόρο ατύχημα που έγινε το φθινόπωρο του ’86, όταν μια κοπέλα έπεσε απ’ το εντερπράιζ, ένα γεγονός που αμαύρωσε πολύ τη φήμη του Ροντέο, και αφετέρου το πολύ υψηλό ενοίκιο που έπρεπε να καταβάλει ο ιδιοκτήτης , κύριος Ρίμπας, στο δήμο. Ο ίδιος, μετά το κλείσιμο του Ροντέο, συνέχισε την επιχειρηματική του δραστηριότητα στη Βάρκιζα με το θρυλικό Ribas.

Σχεδόν τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά, το Ροντέο συνεχίζει να ζει… στις καρδιές μας, στις ανέμελες αναμνήσεις μας και στη σκέψη μας που καμιά φορά νοερά κινεί τα νήματα και ανάβουν ξανά τα φώτα στο Ροντέο, το ταψί αρχίζει να γυρίζει, η μουσική παίζει δυνατά και κόσμος τρέχει όλο χαρά να διασκεδάσει με τις ατραξιόν του, ακριβώς όπως παλιά.

Δείτε ένα όμορφο βίντεο με πλάνα από ταινίες που γυρίστηκαν στο χώρο του.

[nou-pou]

Το θρυλικό κλαμπ Decadence επιστρέφει και ανοίγει ξανά

Stathis

-

17 Απριλίου 2017 20:25

0

Το θρυλικό κλαμπ Decadence επιστρέφει και ανοίγει ξανά

«Aποκλείονται οι ξενέρωτοι, οι κρυόκωλοι, οι δήθεν, οι “καθώς πρέπει” και πάνω από όλα ο προαιώνιος εχθρός μας. Οι Φιρφιρίκοι».

Γράφει ο Γιάννης Καφάτος

Ήμουν πολύ τυχερός που, εκτός όλων των άλλων, έπαιξα μουσική ως dj στο θρυλικό Decadence επί της Πουλχερίας και Βουλγαροκτόνου (στο Λόφο του Στρέφη, όπως έλεγε φωναχτά και το διαφημιστικό που παίζαμε τότε, στον Rock FM).

Ο Νίκος Λακόπουλος – ό,τι πιο τρελό σε οικοδεσπότη κυκλοφορεί στην πόλη – η Dragana στην μπάρα, ο Γιάννης, ο Σπύρος, ο Αντρέας στην πόρτα. Νύχτες με ατέλειωτο ξεσάλωμα. Όλη την εβδομάδα. Τότε ο κόσμος έβγαινε και τις καθημερινές. Κόσμος που χόρευε, χαβαλέδιαζε, δεν είχε κινητό να το κοιτάει κάθε τόσο. Φλερτ, καμάκια, χιλόπιτες, μεθύσια, προβολές, και πριν και πάνω από όλα αυτά ΜΟΥΣΙΚΕΣ.

Μουσική, ελευθερία, έκφραση, τρέλα, Μουσική, Μουσική, χορός, Μουσική, Μουσική. Αυτό ήταν το “De”

Να μην θυμίσω τις μούρες όπως τον Νικ Κέιβ που έπινε τα ποτά του μετά τις συναυλίες τους, και πολλούς άλλους.

Την αμμουδιά το καλοκαίρι μέσα στα δωμάτια και τις σεζ-λονγ, τα πάρτυ τις απόκριες, τις προβολές Rocky Horror Picture Show, το ξημέρωμα στη Βουλγαροκτόνου με κόσμο να γελάει, να φιλιέται, να φεύγει χορεύοντας.

Πόσα να θυμηθώ… Α, και τη μοναδική βραδιά λίγο πριν το κλείσιμο που είχαν χαλάσει τα cd και έφτασα να παίζω με ένα οικιακό deck που βρέθηκε ως από μηχανής θεός και ο κόσμος να κάνει ότι δεν υπάρχει κενό από το ένα cd στο επόμενο!

Και φυσικά το επίσης θρυλικό υπόγειο, το Down Decandence.

Κάθε βραδιά στο Decadence γινόταν «event» από τους θαμώνες του.

Πίσω από τη μπάρα βλέπεις αλλιώς τον κόσμο. Και σήμερα τόσα χρόνια μετά το λουκέτο του De, όπως το λέγαμε χαϊδευτικά με τις αναμνήσεις να κατακλύζουν το κεφάλι μου έλαβα το «αναστάσιμο» mail του Λακόπουλου με τις φωτογραφίες από την …αναστήλωση.

«Καταιγιστικές εξελίξεις»

Το Club Decadence επιστρέφει. Χωρίς τίτλους όπως ιστορικό ή θρυλικό. Με ανασηκωμένα πουκάμισα ως ένα νέο κλαμπάκι, μπαράκι ή μπαρόκλαμπο, ένας όμιλος που κατά π…άσα πιθανότητα θα λειτουργεί ως ανοιχτή λέσχη με δράση όχι μόνο στο κτίριο της οδού Βουλγαροκτόνου 69- που ανακαινίζεται για να προλάβει το χρόνο.

Η πρώτη μας κίνηση είναι η επανακυκλοφορία των Decadence Times -ίσως και στα περίπτερα- με νέα διάθεση και πλάνα και η δημιουργία ιντερνετικού ραδιοσταθμού- που ήταν άλλωστε βασικός μας στόχος από το …1990.

Το De μαζί με τις πρώτες βραδιές ποίησης- σκηνοθετημένες από τον Στέλιο Λύτρα- για τον Μίλτο Σαχτούρη, Κική Δημουλά κ.α. εγκαινίασε το πρώτο -πρωτοποριακό για την εποχή του- bar theater, όπως και την Γκαλερί Decadence- βασικά για νέους καλλιτέχνες.

Η μουσική σκηνή του έκανε ελάχιστα live- σε κατανυκτική ατμόσφαιρα για νέα σχήματα όπως οι Bocomolech, οι Ίρις, οι Gad, oι Mary and the Boy κ.α. ή το ελληνικό σχήμα των Mecano με τον Dirk Polak.

Δεν θα μιλήσουμε για το Cine Decadence, το πιο μικρό σινεμά του κόσμου- με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα προβολών -με …ψαρόσουπα!- ούτε για τα χάπενιγκς, όπως το κουρείο, το οπωροπωλείο, η παραλία Decadence -με beach volley δωματίου, ούτε το χαρτονόμισμα.

Aυτή τη φορά το Θέατρο Decadence -που στο Nouvelle Decadence έκανε πάνω από τριάντα παραστάσεις στην οδό Μπενάκη- αναθεμελιώνεται με δύο σκηνές και η Μουσική Σκηνή του θα φιλοξενεί ένα, δύο, τρία σχήματα των εβδομάδα- σε διαφορετικούς χώρους- ενώ η Γκαλερί του θα αποχτήσει νέα δυναμική με εκδηλώσεις, bazaar, πάρτυ κλπ.

Οι επισκευές βρίσκονται σε καλό δρόμο. To κλαμπ ετοιμάζεται να ανοίξει ξανά

Όσοι θέλετε να συμμετέχετε στη νέα -εξ αρχής- πορεία, καταταγείτε. Δηλώστε συμμετοχή και προτάσεις στο decaclub@gmail. com

Aποκλείονται οι ξενέρωτοι, οι κρυόκωλοι, οι δήθεν, οι “καθώς πρέπει” και πάνω από όλα ο προαιώνιος εχθρός μας. Οι Φιρφιρίκοι.

Δεν ήρθαμε να ενώσουμε τον λαό, αλλά να τον διχάσουμε χτυπώντας ανελέητα τον καθωσπρεπισμό, την παρακμή και την βλακεία- όταν παίρνει την μορφή τέχνης.

Όλα τα νέα και οι εξελίξεις από την σελίδα Decadence Club Academy- και τους Decadence Times που ανασυγκροτούνται για να ξανακυκλοφορήσουν – ή να …ξανακυκλοφορηθούν.

ΤΟ DECADENCE ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΟΤΑΝ Η ΠΟΛΗ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ- ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Δείτε την επίσημη ανάρτηση στο facebook

[viewtag] [decadenceclub]

Το θρυλικό Muppet Show επιστρέφει μετά από 19 ολόκληρα χρόνια!

επικαιpότnτα

Stathis

-

10 Απριλίου 2015 20:41

0

Το θρυλικό Muppet Show επιστρέφει μετά από 19 ολόκληρα χρόνια!

Το τηλεοπτικό δίκτυο ABC ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες την επανέκδοση του θρυλικού ψυχαγωγικού προγράμματος “The Muppet Show”, 19 ολόκληρα χρόνια μετά την προβολή του τελευταίου του επεισοδίου, το 1996.

Τo ABC έχει ήδη παραγγείλει ένα πιλοτικό επεισόδιο για το νέο «The Muppet Show» με τον δημιουργό του The Big Bang Theory, Bill Prady, να έχει αναλάβει χρέη σεναριογράφου και παραγωγού από κοινού με τον Bob Kushell (του «Anger Management».

Ο Prady συνδέεται με τo «The Muppet Show», αφού έχει γράψει αρκετά από τα special episodes της σειράς όταν αυτή είχε επιστρέψει στην μικρή οθόνη 1996 ως «Muppets Tonight» για δέκα μόνο επεισόδια. Το επόμενο come back των πιο αγαπημένων μαριονέτων στην ιστορία το θεάματος ήταν το 2012 με την ταινία “The Muppets”.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση τα γυρίσματα του πιλότου ξεκινούν αυτή την εβδομάδα, και η ιστορία θέλει τον Κέρμιτ, τον Φόνζι και τον Γκόνζο να συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια για να βάλουν μπρος ένα καινούριο σόου. Το Muppet Show δημιουργήθηκε το 1976 από τον μαριονετίστα και τηλεοπτικό παραγωγό Τζιμ Χένσον -που έφυγε από τη ζωή το 1990, σε ηλικία 54 ετών.

Η σειρά διήρκησε μέχρι το 1981 και στην διάρκεια της πορείας της προβλήθηκε σε αρκετά διαφορετικά κανάλια. Κάθε επεισόδιο διαδραματιζόταν στο θέατρο των Μάπετς, με guest έναν άνθρωπο. Από το θρυλικό «θέατρο» πέρασαν πολλοί διάσημοι, από τον Μπομπ Χόουπ, τον Σιλβέστερ Σταλόνε και τη Μπρουκ Σιλντς μέχρι τη Νταϊάνα Ρος, και τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ.

Οι αξιολάτρευτα πικρόχολοι «γέροι» του Muppet Show και φυσικά ο πρωταγωνιστής βάτραχος Κέρμιτ, και η πάντα ερωτευμένη Μις Πίγκυ έχουν γράψει ιστορία τα τηλεοπτικά δεδομένα.

lifo vanityfair

Το θρυλικό Lada αλλάζει και αναμένεται στην αγορά το 2018

Stathis

-

19 Ιανουαρίου 2017 00:56

0

Το θρυλικό Lada αλλάζει και αναμένεται στην αγορά το 2018

Το αειθαλές 4×4 της LADA βρίσκεται στην αγορά μερικές δεκαετίες, και πέρα από ορισμένες μικρές αλλαγές και ανανεώσεις, τίποτα δεν έχει αλλάξει δραματικά από το αρχικό σχέδιο.

Το Lada Niva έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές οδηγών και στο πέρασμα των χρόνων έχει κερδίσει με το σπαθί του θέση στη λίστα των πιο καλτ οχημάτων της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.