Ο ηθοποιός και τραγουδοποιός, ο οποίος δέχθηκε κριτική για την σάτιρα κατά των συλλαλητηρίων για την Μακεδονία, μέσω της ΕΡΤ, δήλωσε τα παρακάτω, σε σχέση με την πρόσφατη συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών για τα εθνικά θέματα.
Μια φυλή ζει απομονωμένη από τον κόσμο εδώ και χιλιάδες χρόνια και είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο.
Κατοικεί σε ένα νησάκι της συστάδας των Άνταμαν στον Κόλπο της Βεγγάλης και το μόνο που θέλει από όλους εμάς είναι να την αφήσουμε στην προϊστορική της ησυχία.
Όποιος δεν σεβαστεί την επιθυμία των κατοίκων, θα γνωρίσει τη μήνη τους. Και μη γελιέστε από τα δόρατα, τα βέλη και τις πέτρες, οι Σεντινελέζοι είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικοί στην απώθηση των εισβολέων.
Όποιος πάτησε εξάλλου στο νησί τους, το Βόρειο Σέντινελ, δεν γύρισε ζωντανός να μας πει πώς ήταν. Κι έτσι, παρά τους δορυφόρους, τη σύγχρονη τεχνολογία και τις απόπειρες του ινδικού κράτους να μάθουμε δυο πράγματα γι’ αυτούς, η ζωή τους αποτελεί σωστό μυστήριο. Κι αυτό γιατί έτσι το θέλησαν οι Σεντινελέζοι!
Λένε πως είναι μερικές εκατοντάδες κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες που ζουν όπως και οι πρόγονοί τους μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια πρωτύτερα, παραμένοντας καθηλωμένοι στη Λίθινη Εποχή. Λένε πως έχουν δική τους γλώσσα και άλλα ήθη κι έθιμα από τις λοιπές φυλές των Άνταμαν, αν και αυτές είναι εικασίες, περισσότερο ή λιγότερο ασφαλείς υποθέσεις κοντολογίς, αφού ακόμα και η ινδική κυβέρνηση το πήρε απόφαση κάποια στιγμή και τους άφησε στην ησυχία τους. Άλλωστε κι αυτό το «Σεντινελέζοι» είναι ένα όνομα για όλους εμάς, μιας και αγνοούμε πώς αποκαλούν οι ίδιοι τη φυλή τους.
Επικίνδυνους, πολεμοχαρείς και αιμοβόρους τους λένε όλοι οι απέξω, αν και είναι μάλλον απίθανο να εισβάλουν εκείνοι σε κάναν γείτονα. Εκείνοι δεν θέλουν απλώς επαφές με κανέναν, ούτε επίσημους αξιωματούχους, ούτε γειτονικές φυλές, ούτε ψαράδες και εμπόρους, ούτε επισκέπτες και τουρίστες.
Κάθε καταγεγραμμένο μάλιστα συναπάντημα με τους Σεντινελέζους διολίσθησε στην τραγωδία, μετρώντας θύματα και από τις δύο πλευρές, κι έτσι σήμερα η Ινδία έχει απαγορεύσει επισήμως κάθε σουλατσάρισμα στο Βόρειο Σέντινελ, επιβάλλοντας σωστό ναυτικό αποκλεισμό στα τρία μίλια από τις ακτές του, αφού κάθε επαφή ντόπιων και ξένων είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως θα καταλήξει σε σύγκρουση.
Ακόμα και μετά το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004 που έπληξε και το δικό τους νησί, οι ντόπιοι ξεκαθάρισαν με τα τόξα και τα δόρατά τους στα ελικόπτερα και τα καράβια πως δεν ήθελαν τις διασωστικές αποστολές και τις φιλανθρωπικές δράσεις των ξένων. Γι’ αυτό και οι υπόλοιπες χώρες έχουν σπεύσει να εκδώσουν ταξιδιωτικές οδηγίες για το Βόρειο Σέντινελ, χαρακτηρίζοντάς το «άβατο για τους τουρίστες», «πιο επικίνδυνο μέρος του πλανήτη» και τέτοια υπέροχα.
Οι Σεντινελέζοι δεν γνωρίζουν άλλωστε από φίλους ή εχθρούς, όποιος πατήσει το πόδι του στο νησί τους, εσκεμμένα ή κατά λάθος, θα έχει την ίδια μοίρα, όποιες κι αν είναι οι προθέσεις του.
Παρά τις επίμονες όμως προσπάθειές τους να κρατήσουν τον πολιτισμό και την ιστορία τους μυστικά αφανέρωτα στους έξω, κάποια πράγματα είναι γνωστά για τον πλέον απομονωμένο πληθυσμό της υφηλίου, μια χούφτα ανθρώπων που συνεχίζουν να ζουν πεισματικά με τον δικό τους τρόπο στην ινδική επαρχία των Νήσων Άνταμαν και Νικομπάρ…
Πού ζουν οι Σεντινελέζοι
Σε έναν παρθένο τροπικό παράδεισο που κόβει την ανάσα! Το Βόρειο Σέντινελ του Ινδικού Ωκεανού περικυκλώνεται από κρυστάλλινα ζαφειρένια νερά και έναν υποθαλάσσιο δακτύλιο κοραλλιογενών υφάλων. Το νησάκι καλύπτεται από πυκνή τροπική βλάστηση (μαγκρόβια δάση), η οποία σταματά μόνο στις κατάλευκες παραλίες.
Ο μικρός αυτός παράδεισος κρύβει ωστόσο πολλά μυστήρια εντός του, λες και η πυκνή βλάστηση είναι επίτηδες εκεί. Διοικητικά ανήκει στην περιοχή του Νότιου Άνταμαν, ινδικής δικαιοδοσίας, αν και το ινδικό κράτος έχει σεβαστεί εδώ και χρόνια την επιθυμία τους να παραμείνουν ανέγγιχτοι και δεν τους ενοχλεί πια, παρακολουθώντας διακριτικά κάποιες φορές τα τεκταινόμενα από απόσταση ασφαλείας.
Το Βόρειο Σέντινελ βρίσκεται 36 χιλιόμετρα δυτικά του Νότιου Άνταμαν και απέχει 50 χιλιόμετρα από το Πορτ Μπλερ και καμιά 60αριά από το Νότιο Σέντινελ. Η έκτασή του κυμαίνεται στα 60 τετραγωνικά χιλιόμετρα και δεν έχει μάλιστα φυσικά λιμάνια, κάτι που διευκολύνει την απομόνωση των ντόπιων.
Αν και αυτό είναι μόνο η αρχή…
Οι πρώτες τραγικές επαφές
Οι γηγενείς φυλές των Νήσων Άνταμαν γνώριζαν για την ύπαρξη του Βόρειου Σέντινελ και είχαν μάλιστα και ξεχωριστό όνομα για το νησάκι. Διατηρούν φυσικά αρκετές πολιτισμικές συγγένειες με τους Σεντινελέζους, καθώς στις τόσες χιλιάδες χρόνια κάποιες επαφές υπήρξαν αναγκαστικά. Δεν ήταν ποτέ καλοδεχούμενες, υπήρξαν όμως.
Μια φυλή που κουβάλησαν μάλιστα οι Άγγλοι στα Άνταμαν κατά τον 19ο αιώνα προσπάθησε να αναπτύξει σχέσεις μαζί τους, τα παράτησαν όμως γιατί δεν καταλάβαιναν τη γλώσσα τους την ώρα που δέχονταν τις επιθέσεις των εξαγριωμένων Σεντινελέζων.
Ξέρουμε επίσης πως στον 11ο αιώνα ένας ισχυρός βασιλιάς των Ταμίλ κατέκτησε τις νήσους Άνταμαν και Νικομπάρ, για να τους χρησιμοποιήσει ως στρατηγικό ορμητήριο στις επιθέσεις του κατά της βουδιστικής αυτοκρατορίας της Σουμάτρας στην Ινδονησία, και πάλι όμως τους άφησε στην ησυχία τους.
Τα Άνταμαν λειτούργησαν επίσης ως προσωρινή ναυτική βάση για τα πολεμικά πλοία της Αυτοκρατορίας των Μαράθα κατά τον 17ο αιώνα. Από τότε συνδέθηκαν εξάλλου τα νησάκια με την Ινδία, αν και όλοι αυτοί φρόντισαν να κρατηθούν διακριτικά μακριά από τους εχθρικούς Σεντινελέζους.
Κάτι που δεν έκαναν οι Βρετανοί φυσικά, όταν και θα άρχιζαν οι πρώτες περιπέτειες με τους λευκούς. Ήταν ερευνητικό σκάφος της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών που πέρασε από τα ανοιχτά του Βόρειου Σέντινελ το 1771 και παρατήσε «μια πληθώρα φωτών». Είδαν βέβαια τους κατοίκους στην ακτή με τα δόρατα και τα τόξα την επομένη το πρωί, κι έτσι έβαλαν πλώρη για αλλού.
Η πρώτη πραγματική επαφή Βρετανών και Σεντινελέζων δεν θα γινόταν πριν από το 1880. Εντωμεταξύ, στα τέλη του 1867 ένα ινδικό εμπορικό, το «Νινευή», ναυάγησε σε έναν ύφαλο κοντά στις ακτές του Βόρειου Σέντινελ. Οι 106 επιζώντες βγήκαν στις ακτές και για μέρες απέκρουαν τις επιθέσεις των γηγενών, μέχρι να σωθούν μερικές δεκάδες νοματαίοι από πλοίο του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού.
Μερικά χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 1880, ένας κυβερνήτης της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών, κάποιος Μορίς Πόρτμαν, αποβιβάστηκε με το πλήρωμά του στις ακτές του Βόρειου Σέντινελ για να αναπτύξει επαφές με τους ντόπιους. Η αποστολή βρήκε ένα δίκτυο περασμάτων στη ζούγκλα και μια χούφτα από εγκαταλειμμένα χωριά. Λίγες μέρες αργότερα, έπιασαν έξι Σεντινελέζους, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και τέσσερα παιδιά, και τα απήγαγαν, κατά τη συνήθη τακτική τους αναφορικά με τις «πρωτόγονες» φυλές: άρπαζαν μερικά μέλη, τους φέρονταν καλά και τους έδιναν δώρα, πριν τους επιστρέψουν στη φυλή ελπίζοντας να συσφίξουν τις σχέσεις τους.
Τους πήγαν λοιπόν στο γειτονικό Πορτ Μπλερ, όπου όπως γράφει ο αποικιοκρατικός διοικητής «αρρώστησαν αμέσως και ο γέρος και η γυναίκα του πέθαναν, οπότε τα τέσσερα παιδιά επέστρεψαν στο σπίτι τους με ποσότητες δώρων». Ο Πόρτμαν γύρισε στο μυστηριώδες νησί τον Αύγουστο του 1883, όπως έκανε και το 1885 και το 1887, αν και δεν είδε άλλους γηγενείς, μιας και εκείνοι αποσύρονταν κάθε φορά στα ενδότερα.
Οι Βρετανοί σταμάτησαν λοιπόν να προσπαθούν και έστρεψαν την προσοχή τους στις σαφώς πιο φιλικές φυλές των άλλων Άνταμαν. Τη σκυτάλη πήραν αργότερα οι Ινδοί, στέλνοντας εξερευνητικές αποστολές με ρητές εντολές για δημιουργία σχέσεων με τους αυτόχθονες, χωρίς επιτυχία όμως.
Από το 1967 μάλιστα και μετά, η ινδική κυβέρνηση έστελνε σχεδόν κάθε χρόνο ένα πλοίο με δώρα και ελπίδες, αλλά και ισχυρή ένοπλη συνοδεία, αν και κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: οι ντόπιοι αποσύρονταν γοργά στην ενδοχώρα και καμία πραγματική επαφή δεν έλαβε ποτέ χώρα.
Το Ινδικό Ναυτικό το προσπάθησε πάντως πολύ, με δεκάδες αποστολές που αγκυροβολούσαν στα ανοιχτά και άφηναν δώρα και προμήθειες για τους αυτόχθονες. Σύμφωνα με τις περιγραφές τους, καλοδέχονταν τα καλούδια, διατηρώντας πάντως την ίδια εχθρική διάθεση. Η πιο αποτυχημένη αποστολή στο νησί έγινε στις αρχές του 1974, όταν ένα συνεργείο του National Geographic, με ισχυρή αστυνομική προστασία, θέλησε να αποβιβαστεί στις ακτές για να τραβήξει μερικά πλάνα και, γιατί όχι, να τα πουν και λίγο με τους ντόπιους.
Το σκάφος το υποδέχτηκαν οι αυτόχθονες με καταιγισμό από βέλη, αναγκάζοντας τους ανθρωπολόγους να φύγουν άρον-άρον, όχι βέβαια προτού αφήσουν σε άλλη πλευρά του νησιού τα δώρα που είχαν φέρει για τους Σεντινελέζους: ένα πλαστικό αυτοκινητάκι, μερικές καρύδες, ένα ζωντανό γουρούνι, μια κούκλα και μια κατσαρόλα.
Το συνεργείο περίμενε στα ανοιχτά για να δει τι θα γίνει. Οι γηγενείς βγήκαν ξαφνικά από τη ζούγκλα και στη νέα ομοβροντία από βέλη τραυματίστηκε στον μηρό ο διευθυντής της αποστολής. Οι ντόπιοι γελούσαν με καμάρι την ώρα που κάποιοι άλλοι έσφαξαν και έθαψαν το γουρούνι και την κούκλα. Πήραν πάντως μαζί τους τις καρύδες και την κατσαρόλα.
Το 1975, ο βασιλιάς Λεοπόλδος Γ’ του Βελγίου αγκυροβόλησε στα ανοιχτά του Βόρειου Σέντινελ, στο πλαίσιο της κρουαζιέρας του στα Άνταμαν, τον συμβούλευσαν ωστόσο να μην πατήσει πόδι στις ακτές.
Έκτοτε, τόσο το 1977 όσο και το 1981, δύο εμπορικά πλοία ναυάγησαν στις ακτές του και οι διασωστικές αποστολές βρήκαν μερικές μέρες αργότερα μόνο τα γυμνά σκαριά τους. Λίγο αργότερα, ένα τρίτο πλοίο εξόκειλε λίγο έξω από τις ακτές και ο καπετάνιος ειδοποίησε μέσω ασυρμάτου για επείγουσα παροχή όπλων, μιας και έβλεπε στις ακτές τους Σεντινελέζους να φτιάχνουν σχεδίες με σκοπό να επιτεθούν!
Η καταιγίδα δεν επέτρεψε την παροχή συνδρομής, την ίδια ώρα ωστόσο η θαλασσοταραχή εμπόδισε και τους ντόπιους να τους προσεγγίσουν. Το πλήρωμα σώθηκε μια βδομάδα αργότερα από ελικόπτερο μιας ινδικής πετρελαϊκής.
Το 1980, μια ομάδα ανθρωπολόγων πήραν μερικούς κατοίκους από τα γειτονικά νησιά και αποβιβάστηκαν, πάντα με ένοπλη συνοδεία, στο Βόρειο Σέντινελ μπας και αναγνωρίσουν οι γείτονες καμιά λέξη της γλώσσας των Σεντινελέζων. Στις σύντομες και ιδιαιτέρως εχθρικές ανταλλαγές, κανείς δεν κατάλαβε έστω και μία λέξη από την ντοπιολαλιά του Βόρειου Σέντινελ.
Ένας ινδός ανθρωπολόγος πάντως, διευθυντής του Ανθρωπολογικού Ινστιτούτου της Ινδίας, είπε πως αυτός και οι συνεργάτες του έκαναν μια ειρηνική επαφή με τους Σεντινελέζους τον Ιανουάριο του 1991, αν και αυτή θα ήταν μια από τις τελευταίες απόπειρες της Ινδίας να μάθει τα ήθη και τα έθιμά τους. Κάθε επαφή Ινδών και Σεντινελέζων σταμάτησε επισήμως το 1997, καθώς μέχρι τότε οι απόπειρες είχαν κριθεί ολότελα αποτυχημένες.
Όπως μας λένε πάντως οι ινδικές αναφορές, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 οι ντόπιοι επέτρεπαν στις αποστολές να προσεγγίσουν στις ακτές και κάποιες φορές τους χαιρετούσαν κιόλας άοπλοι. Λίγα λεπτά μετά ωστόσο, όσο το σκάφος έκανε να πλησιάσει κι άλλο, οι γηγενείς τους προειδοποιούσαν με χειρονομίες και βέλη που εκτόξευαν στις βάρκες, χωρίς αιχμές όμως.
Οι Σεντινελέζοι επιβίωσαν από το καταστροφικό τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004, το οποίο έπληξε το νησί τους και το ανασήκωσε μάλιστα αρκετά μέτρα. Τρεις μέρες μετά τον σεισμό, ένα διασωστικό ινδικό ελικόπτερο πέταξε στο νησί για να επιθεωρήσει την κατάσταση, το υποδέχτηκαν όμως οι Σεντινελέζοι με βέλη και πέτρες.
Τελευταία τραγική επαφή, τον Ιανουάριο του 2006, όταν δύο ψαράδες παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά και βγήκαν στις ακτές του Βόρειου Σέντινελ, όπου κατακρεουργήθηκαν κυριολεκτικά από τους γηγενείς. Το ελικόπτερο της Ινδικής Ακτοφυλακής που πήγε να περισυλλέξει τις σορούς δεν κατάφερε να προσγειωθεί, καθώς το υποδέχτηκαν ξανά με τα φαρμακερά τους βέλη.
Πώς ζουν
Σχετικά κοντόσωμοι, με σκούρο δέρμα και αφρικανικά χαρακτηριστικά, οι Σεντινελέζοι μοιάζουν με τους άλλους πληθυσμούς των Άνταμαν, αν και ο πολιτισμός τους παραμένει εντελώς άγνωστος. Οι ανθρωπολόγοι θεωρούν πως είναι κοινωνίες τροφοσυλλεκτών, κυνηγών και ψαράδων και δεν έχουν εξελιχθεί σε επίπεδο υλικού πολιτισμού από τη Λίθινη Εποχή.
Ούτε αποδείξεις για καλλιέργειες έχουμε ούτε και για δικά τους μεταλλικά αντικείμενα. Χρησιμοποιούν πάντως με εφευρετικό τρόπο τα πράγματα που ξεβράζονται στις ακτές τους ή αρπάζουν από ναυάγια, ενσωματώνοντας συνήθως τον σίδηρο στην καθημερινότητά τους και βελτιώνοντας τα όπλα τους, το δόρυ και το τόξο. Τα βέλη τους είναι μάλιστα τριών τύπων, ένα για ψάρεμα, ένα για κυνήγι και ένα για πόλεμο.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Ινδών, ο αριθμός τους αποτελεί ζητούμενο. Οι επίσημες καταγραφές κάνουν λόγο από 50-400 νοματαίους, καθώς όλες οι απόπειρες απογραφής τους γίνονται αναγκαστικά από πολύ μακριά. Στην απογραφή του 2011, για παράδειγμα, μέτρησαν 15 ανθρώπους που κατέβηκαν ως την ακροθαλασσιά!
Παρά το γεγονός ότι είναι τυπικά ινδικό έδαφος, οι Σεντινελέζοι ζουν ελεύθεροι και ωραίοι με τον τρόπο που έχουν επιλέξει. Όπως λέει εξάλλου το ινδικό κράτος, λειτουργούν ανεξάρτητα και αυτόνομα, καθώς έχουν αναγκάσει ακόμα και τους «κηδεμόνες» τους να περιπολούν στα ανοιχτά του Βόρειου Σέντινελ για να αποτρέψουν κάθε επικοινωνία ξένου με δαύτους…
1. Το έμβλημα της 300ης σειράς των ”βατραχιών” της Αμερικής (US NAVY SEALS), είναι, όπως βλέπετε στην εικόνα Ελληνικό
2. Στο πανεπιστήμιο του Τέξας υπάρχει ένα από τα σημαντικότερα αποφθεγματα του Δημόκριτου : ”…. βούλεσθαι μᾶλλον μίαν εὑρεῖν αἰτιολογίαν ἢ τὴν Περσῶν οἱ βασιλείαν γενέσθαι…”, (προτιμούσε να βρει μία ερμηνεία ”για ένα φαινόμενο”, παρά να γίνει δικό του το βασίλειο της Περσίας).
3. Στο Μαγδεμβούργο της Γερμανίας, στις όχθες του ποταμού Έλβα, υπάρχει παλαιός πύργος, του έτους 1431, στον οποιο αναγράφεται η φράση: ”Άριστον μεν ύδωρ” (Το νερό είναι το καλύτερο αγαθό).
4. Η φράση από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο ”ο λόγος πλήρης χάριτος και αληθείας”, βρίσκεται σε είσοδο του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις.
5. ”ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΓΑΘΟΝ” στο “Margaret Eaton School of Literature” του Τορόντο.
6. Το σύμβολο του Boston College της Μασσαχουσέτης…
«αἰὲν ἀριστεύειν… καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδέ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν…» (Ιλιάς Ζ’, στ. 208).
(Πάντα να αριστεύεις…και να είσαι ανώτερος από τους άλλους, και να μην ντροπιάζεις την γενιά των προγόνων σου…).
7. ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
«Διπλά βλέπουν αυτοί που γνωρίζουν γράμματα».
Η φωτογραφία απεικονίζει την είσοδο στο κτίριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.
8. Στην πρόσοψη του παλαιού Πανεπιστημίου της πόλης Σαλαμάνκα της Ισπανίας αναγράφεται : ”Oἱ βασιλεῖς τῇ ἐγκυκλοπαιδείᾳ αὐτὴ τοῖς βασιλεῦσι”. (Οι βασιλείς προς το Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο προς τους βασιλείς).
9. Επιγραφή στην γέφυρα “Eiserner Steg” της Φρανκφούρτης, Γερμανία.
«ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ’ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ».
«Ταξιδεύοντας σε ξένες θάλασσες με ανθρώπους που μιλούν άλλες γλώσσες».
10. Πανεπιστήμιο “Yale” στις ΗΠΑ.
Φράση από την «Πολιτεία» του Πλάτωνος:
«Λαμπάδια ἔχοντες διαδώσουσιν ἀλλήλοις»
(Οι φέροντες τις δάδες τις μεταλαμπαδεύουν ο ένας στον άλλον).
11. Πανεπιστήμιο της Μάλτας : «Προπύλαιον της τιμής η μάθησις».
12. Ιαπωνία! – «Εφιλοσοφούμεν ελληνικώς». Η επιγραφή αυτή, δίκην επιτυμβίου στήλης, βρίσκεται στον τάφο του ιάπωνα καθηγητή και επιτίμου προέδρου της «Διεθνούς Εταιρείας Ελληνικής Φιλοσοφίας» “Teruo Suzuki”.
13. Χιροσίμα, Ιαπωνία!
Στο πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα, στο κέντρο της πόλης, που είναι αφιερωμένο στην μνήμη των θυμάτων της πυρηνικής επίθεσης, υπάρχει η Καμπάνα της Ειρήνης την οποία οι επισκέπτες μπορούν να κτυπήσουν, σαν έκκληση για την παγκόσμια ειρήνη.
Πάνω στην καμπάνα υπάρχει χαραγμένη η ελληνική επιγραφή: «Γνώθι σαυτόν».
14. Διόδια εξω από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου προς Κάϊρο. Η αναγραφή της πόλης και στα ελληνικά ήταν απαίτηση των Δημάρχων για να τιμήσουν τον Μέγα Αλέξανδρο.
Χτες στο Τύρναβο επιτρεπόταν τα πάντα και δεν χωρούσε παρεξήγηση. Στη πλατεία της πόλης αναβίωσε και φέτος το Μπουρανί ένα… πιπεράτο έθιμο με μπόλικα πειράγματα που γίνονται πάνω από το καζάνι που βράζει ένας χυλός με διάφορα χόρτα.
Το έθιμο έλκει τις ρίζες από τα Διονυσιακά έθιμα της Αρχαίας Ελλάδας και οι «μυημένοι» πρέπει να προσκυνήσουν το… θεό φαλλό.Λόγω βροχής δεν έγινε το προγραμματισμένο μπουρανί στον Προφήτη Ηλία.
Σοκ προκαλούν οι φωτογραφίες των επτά κουταβιών που άγνωστοι πυροβόλησαν και σκότωσαν σε περιοχή του Μεσολογγίου.
Οι δράστες έχουν επικηρυχθεί με 1.200 ευρώ. Οι πολύ σκληρές φωτογραφίες που έβαλε στο facebook ένας φιλόζωος προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, με τους χρήστες να ζητούν τον εντοπισμό των δραστών και τη σύλληψή τους.
Υπήρξαν καταγγελίες παικτών του “Deal” ότι δεν έχουν λάβει χρήματα που κέρδισαν.
Συνέντευξη έδωσε ο Χρήστος Φερεντίνος στην Έρρικα Ρούσσου και το περιοδικό Tv Έθνος. Ο γνωστός παρουσιαστής μίλησε για το Deal και τις καταγγελίες που είχαν ακουστεί από παίκτες.
Το Καλοκαίρι υπήρξαν κάποιες καταγγελίες παικτών του «Deal» ότι δεν έχουν λάβει χρήματα που κέρδισαν. Τι έγινε με αυτήν την ιστορία;
Δεν ίσχυε όλο αυτό που βγήκε προς τα έξω. Καθυστέρησαν λίγες μέρες να πληρωθούν κάποιοι παίκτες. Φυσικά, στο τέλος πληρώθηκαν όλοι.
Έχουν ακουστεί πολλά για απλήρωτες τηλεοπτικές σειρές. Εσένα σου έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο σε κάποια από τις εκπομπές σου;
Όχι, ποτέ δεν μου έχει συμβεί σε δική μου εκπομπή να μείνω απλήρωτος εγώ ή συνεργάτες μου.
Αν δεν ήσουν παρουσιαστής τι θα ήθελες να είσαι;
Θα ήθελα αυτό που θέλουν όλοι. Να μπορώ να γράφω βιβλία και να βγάζω λεφτά από αυτό. Κάτι άλλο που θα μου άρεσε και το οποίο υπάρχει μέσα μου είναι ο θεατρικός χώρος. Όχι με την έννοια του θεάτρου τόσο, όσο με εκείνη του θεάματος, που μπορείς να είσαι live στη σκηνή και να επικοινωνείς με τον κόσμο.
Χορεύοντας πάνω στο χιόνι έναν από τους πιο δημοφιλείς Κρητικούς χορούς, το πεντοζάλι, Χανιώτες χορευτές ξεσήκωσαν τους Γερμανούς στο Μόναχο.
Πρόκειται για τη σχολή χορού Βιγλάτορες, η οποία ταξίδεψε στη Γερμανία με μια ομάδα 28 ατόμων για να δώσει μια χορευτική παράσταση στην Στουτγάρδη στην Ποντιακή Εστία.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, τα παιδιά της σχολής κάνοντας τη βόλτα τους στο παγωμένο Μόναχο και αψηφώντας το τσουχτερό κρύο, έδειξαν τη λεβεντιά τους και το κέφι τους, χορεύοντας πάνω στο χιόνι.
Δείτε το βίντεο
Ο πρώτος Κρητικός χορός είναι το πεντοζάλι
που το χορεύουν Κρητικοί με λεβεντιά και χάρη!!!
Την Παναγιά Οινουσσών επέλεξαν Τούρκοι πολίτες προκειμένου να αποβιβαστούν με φουσκωτή λέμβο το μεσημέρι της Καθαράς Δευτέρας και να ζητήσουν πολιτικό άσυλο από τις αρχές της Χίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο αριθμός των αφιχθέντων ανέρχεται σε 17.
Πρόκειται για Τούρκους δημοσίους υπαλλήλους και δικαστικούς οι οποίοι ισχυρίζονται ότι διώκονται και κινδυνεύουν με φυλάκιση από το καθεστώς Ερντογάν.
Όλοι τους οδηγήθηκαν στο ΚΥΤ της ΒΙΑΛ για καταγραφή και ταυτοποίηση.
Η ανακοίνωση του Λιμενικού Σώματος
Στον εντοπισμό και τη διάσωση δεκαεπτά (17) αλλοδαπών προέβησαν, πρωινές ώρες σήμερα, στελέχη του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής.
Ειδικότερα, οι ανωτέρω εντοπίστηκαν σε αμμώδη παραλία στην περιοχή “ΠΟΥΝΤΑ” Οινουσσών .
Υπό το συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, το πλήρωμα περιπολικού σκάφους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. προέβη στην ασφαλή περισυλλογή των εν λόγω αλλοδαπών, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο λιμένα Χίου.
Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Χίου
Οικογένειες με παιδιά
Το 5ο κατά σειρά περιστατικό παράνομης εισόδου Τούρκων πολιτών στη Χίο ήταν αυτό που σημειώθηκε το μεσημέρι της Καθαράς Δευτέρας στην Πούντα Οινουσσών. Σύμφωνα με πληροφορίες του Politischios.gr πρόκειται για 17 άτομα και συγκεκριμένα 4 γυναίκες, 7 άνδρες και 6 παιδιά από διάφορες περιοχές της ευρύτερης περιοχής της Σμύρνης.
Οι αρχικές πληροφορίες του «π» ότι πρόκειται για δημόσιους υπαλλήλους και δικαστικούς που ισχυρίζονται ότι κινδυνεύουν από το καθεστώς διώξεων που έχει εξαπολύσει ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν επιβεβαιώνονται πλήρως.
Οι οικογένειες των Τούρκων μεταφέρθηκαν αρχικά στο hotspot της ΒΙ.ΑΛ. στην περιοχή του Χαλκειούς για καταγραφή και ταυτοποίηση. Στη συνέχεια τη διαχείρισή τους θα αναλάβει η Αστυνομική Διεύθυνση Χίου που θα τους μεταφέρει ακτοπλοϊκώς στον Πειραιά ώστε να ακολουθηθεί η συνηθισμένη διαδικασία στην Αθήνα.
Οι αρχές της Χίου για λόγους ασφάλειας των Τούρκων πολιτών δεν δημοσιοποιεί περισσότερες λεπτομέρειες για την ταυτότητά τους καθώς και τις ακριβείς περιοχές προσέλευσής τους.
Συνταξιούχους και ηλικιωμένους απάλλαξε ο Ιταλός πρωθυπουργός, Πάολο Τζεντιλόνι, από το τέλος υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης, Rai. Tο τέλος για τη Rai ανέρχεται σε ενενήντα ευρώ τον χρόνο.
Όπως ανακοίνωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός, οι ηλικιωμένοι άνω των εβδομήντα πέντε ετών με ετήσιο εισόδημα μέχρι οκτώ χιλιάδες ευρώ, στο εξής, δεν θα πρέπει να πληρώνουν την εισφορά υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης.
O Ιταλός πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι «με τον τρόπο αυτό, δεν θα πρέπει να καταβάλουν, πλέον, τη σχετική εισφορά, τριακόσιες πενήντα χιλιάδες ηλικιωμένοι πολίτες».
Σύμφωνα με πολλούς σχολιαστές, η απόφαση αυτή μπορεί να θεωρηθεί, σε ένα βαθμό, μια προεκλογική κίνηση της κεντροαριστεράς, ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 4ης Μαρτίου.
Από την στιγμή, μάλιστα, που στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας, ο γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος, Ματτέο Ρέντσι, είχε προτείνει την ολική κατάργηση της εισφοράς υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης. Προκαλώντας, όμως, αρνητικές αντιδράσεις και στο εσωτερικό της προοδευτικής παράταξης.
Ο Πάολο Τζεντιλόνι τόνισε ότι η Ιταλία θα πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την μείωση του δημόσιου χρέους της, για την γενικότερη, ενάρετη διαχείριση των δημοσιονομικών της και υπέρ της βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας.
Από την πλευρά της η διοίκηση της Rai στηρίζει την απόφαση και τονίζει ότι το συγκεκριμένο μέτρο συνάδει με την κοινωνική αποστολή της δημόσιας τηλεόρασης.
Σκηνές φαρ ουέστ εκτυλίχθηκαν το πρωί της Δευτέρας στη Λαχαναγορά του Ρέντη. Όπως φαίνεται και στο video ντοκουμέντο του zougla.gr, ήταν λίγο μετά τις 7.30 όταν δύο άνδρες με αποκριάτικες μάσκες και «συντροφιά» ένα καλασνίκοφ και ένα ποστόλι, εισέβαλαν σε ιχθυοπωλείο και, κατά πληροφορίες, κατάφεραν να αποσπάσουν περίπου 10.000 ευρώ. Ο ένας από αυτούς μάλιστα πυροβόλησε στον αέρα για εκφοβισμό.
Στη συνέχεια, οι δύο «μασκαράδες» επιβιβάστηκαν σε μία μηχανή και εξαφανίστηκαν. Δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. διεξάγουν έρευνα για τον εντοπισμό τους. Πάντως, οι αργές και ατσούμπαλες κινήσεις τους δεν παραπέμπουν σε επαγγελματίες του είδους.
Δείτε την άφιξη και την αναχώρηση των δύο δραστών.
