Η ιστορία της Έλενας Φραντζή που συγκλόνισε την Κύπρο – Τον γύρο του διαδικτύου κάνει φωτογραφία του ιερέα, ο οποίος καταδικάστηκε για σεξουαλική κακοποίηση της ανάδοχης κόρης του
Μια 29χρονη γυναίκα την περασμένη Παρασκευή έδωσε τέλος στη ζωή και το δράμα που βίωνε από την ηλικία των τεσσάρων ετών.
Η Έλενα Φραντζή βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της και ο θάνατός της χαρακτηρίστηκε «αιφνίδιος». Στην πραγματικότητα ο θάνατος ήταν προδιαγεγραμμένος, αργός και βασανιστικός. Η Έλενα στην ηλικία των τεσσάρων ετών είχε δοθεί από τις κρατικές υπηρεσίες σε ανάδοχη οικογένεια για να απομακρυνθεί από τη μητέρα της η οποία ήταν χρήστης ναρκωτικών. Μια μητέρα που μπροστά στα μάτια της είχε δει τον πατέρα της να δολοφονεί την μητέρα της.
Ο θετός πατέρας της Έλενας είναι ιερέας και όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο κακοποιούσε σεξουαλικώς το κορίτσι από την ηλικία των τεσσάρων ετών με συνεργό την πρεσβυτέρα σύζυγό του.
Σοκάρει η φωτογραφία του σάτυρου-ιερέα με παιδιά
Η Έλενα όταν έγινε 10 ετών κατήγγειλε την κακοποίηση της στις κρατικές υπηρεσίες ευημερίας μέσω του σχολείου της αλλά κανείς δεν την πίστεψε και ο φάκελος της υπόθεσης «χάθηκε».
Παρέμεινε στην ανάδοχη οικογένεια του ιερέα, ο οποίος συνέχισε να την κακοποιεί μέχρι την ενηλικίωσή της.
Η Έλενα έκανε νέα καταγγελία και έπειτα από πολύ κόπο κατάφερε να πείσει στο δικαστήριο για τα όσα βίωνε.
Ο ιερέας καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση το 2013 και το 2015 αποφυλακίστηκε.
Αντί όμως να απομακρυνθεί από την Εκκλησία, επανήλθε στα καθήκοντά του και ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας, του παραχώρησε δωρεάν σπίτι δίπλα σε νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο.
Ταυτόχρονα του ανέθεσε καθήκοντα ιερέα σε γυναικείο μοναστήρι! Τον Αύγουστο του 2015 ο Μητροπολίτης Ησαΐας δήλωνε στο protothema.gr ότι είναι άλλη η δικαιοσύνη της Πολιτείας και άλλη της Εκκλησίας. Μάλιστα όταν ρωτήθηκε γιατί του παραχωρήθηκε σπίτι κοντά σε σχολεία και τοποθετήθηκε σε μοναστήρι γυναικών απάντησε: «Ποιο το πρόβλημα;»
Η Έλενα Φραντζή μετά την καταδίκη του θετού της πατέρα, άρχισε να σπουδάζει κοινωνική λειτουργός ώστε μέσα από τη δική της εμπειρία να βοηθήσει άλλα παιδιά. Μετά την αποφυλάκιση του ιερέα και την επιστροφή του στα ιερατικά καθήκοντα εγκατέλειψε τις σπουδές της και απομονώθηκε, αντιμετωπίζοντας σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία τελικώς την οδήγησαν στον θάνατο.
Εναντίον της θετής της μητέρας είχε καταχωρηθεί ποινική υπόθεση για τη συμμετοχή της στην σεξουαλική κακοποίηση, αλλά και για την άσκηση σωματικής βίας με ξυλοδαρμούς. Μετά τον θάνατο της Έλενας η υπόθεση δεν μπορεί πλέον να προχωρήσει καθώς η 29χρονη ήταν η βασική μάρτυρας κατηγορίας.
Ο Μητροπολίτης Ησαϊας δήλωσε χθες συγκλονισμένος για τον θάνατο της 29χρονης λέγοντας ότι η Μητρόπολη ήταν δίπλα της και την στήριζε ψυχολογικά. Για την αποκατάσταση του ιερέα θετού πατέρα, ο Μητροπολίτης ισχυρίστηκε πως η Εκκλησία εξάντλησε την αυστηρότητά της και τον «απομόνωσε» σε Μοναστήρι και δεν του επέτρεπε να εξομολογεί.
Ωστόσο βίντεο δείχνει τον Μητροπολίτη Ησαΐα να ιερουργεί μαζί με τον ιερέα μετά την αποφυλάκισή του και να δείχνει συγκινημένος από τον «Γολγοθά» του, ενώ οι πιστοί χειροκροτούσαν τον καταδικασθέντα ιερέα.
Τώρα πλέον αναζητούνται ευθύνες στις κρατικές υπηρεσίες που δεν προστάτευσαν την Έλενα Φραντζή όταν στα δέκα της κατήγγειλε την υπόθεση, αλλά και στην Εκκλησία που αθώωσε τον ιερέα.
Ανοιχτό το ενδεχόμενο να ρίξει και την κυβέρνηση για να μη χρησιμοποιηθεί ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων άφησε ο Πάνος Καμμένος.
«Θα προσπαθήσουμε να μπλοκάρουμε με οποιονδήποτε τρόπο την ονοματοδοσία του όρου ‘’Μακεδονία’’» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Άμυνας, μιλώντας στον ΑΝΤ1. «Οι ΑΝΕΛ δεν δεχόμαστε το ‘’Μακεδονία’’ και κανένα παράγωγό του» είπε.
Διευκρίνισε πάντως ότι για να έρθει μια τέτοια πρόταση πρέπει να προηγηθεί αλλαγή του συντάγματος στα Σκόπια, και για να γίνει αυτό πρέπει να γίνουν εκλογές, και για να «περάσει» η αλλαγή από την ελληνική Βουλή θα πρέπει να υπερψηφίσει και η ΝΔ.
«Τη στρατηγική του ΥΠΕΘΑ τη χαράζω εγώ σε επικοινωνία με τον πρωθυπουργό βάσει και του συντάγματος» δήλωσε εξάλλου ο υπουργός Άμυνας για τον Φώτη Κουβέλη.
Σχολιάζοντας τη δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας Φώτη Κουβέλη, που είχε χαρακτηρίσει «υπερτροφικό λόγο» τις αναφορές για ομηρία των ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία, ο κ. Καμμένος δήλωσε ότι «συμφώνησα και εγώ για να αναλάβει ο κ. Κουβέλης (σ.σ αναπληρωτής υπουργός Άμυνας)».
«Ο κ. Κουβέλης έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες, τα στρατιωτικά νοσοκομεία, την αμυντική βιομηχανία» σημείωσε ο υπουργός.
Για τις δηλώσεις του περί ομηρίας των δύο ελλήνων στρατιωτικών, ο υπουργός ανέφερε ότι «δυστυχώς δικαιώθηκα, όπως φάνηκε και στη Σύνοδο της Βάρνας». «Είναι 26 μέρες στη φυλακή υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης χωρίς κατηγορητήριο» είπε. «Οι έλληνες στρατιωτικοί είναι και ευρωπαίοι και νατοϊκοί στρατιωτικοί» σημείωσε με νόημα ο Πάνος Καμμένος.
Εξέφρασε την αισιοδοξία του για επιστροφή των στρατιωτικών πριν από το Πάσχα, μετά και την παρέμβαση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ωστόσο διευκρίνισε ότι δεν είναι απόλυτα πεπεισμένος για την απελευθέρωσή τους, φέρνοντας ως παράδειγμα τον αμερικανό πάστορα Άντριου Μπράνσον που επίσης είναι φυλακισμένος στην Τουρκία.
Η παρουσιάστρια βλέπει το Survivor από τον καναπέ της. Η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου επέστρεψε το βράδυ της Παρασκευής στην Αθήνα μετά από όσα έζησε στον Άγιο Δομίνικο και το Survivor.
Χθες βράδυ μάλιστα ήταν και η πρώτη βραδιά, που η παρουσιάστρια απόλαυσε όσα συμβαίνουν στο παιχνίδι από τον καναπέ της. Η ίδια όχι μόνο το είδε, αλλά σχολίασε μέσω Twitter και τα τεκταινόμενα. Μάλιστα, κάποια στιγμή, η Κωνσταντίνα δημοσίευσε ένα απολαυστικό tweet, τρολάροντας τους fans της και τη δημοτικότητα της μετά το παιχνίδι.
«Μήπως να πάω και στο #PowerOfLove ??», έγραψε και όπως ήταν φυσικό άπαντες ξεκίνησαν να σχολιάζουν τη δημοσίευσή της.
Η Συστήματα Sunlight εξάγει το 92% της παραγωγής της ενώ ετοιμάζεται να διεισδύσει πιο δυναμικά στην αγορά της Αμερικής
Το 2017, η Συστήματα Sunlgight, μέλος του Ομίλου Olympia, συμφερόντων Πάνου Γερμανού παγίωσε την ήδη έντονη παρουσία της στις διεθνείς αγορές, ακολουθώντας τη δυναμική στρατηγική εξωστρέφειας που τη χαρακτηρίζει και υλοποιώντας με συνέπεια το επενδυτικό της πρόγραμμα. Παράλληλα, διεύρυνε το προϊοντικό της χαρτοφυλάκιο, αύξησε σημαντικά την παραγωγή της και πέτυχε την επέκτασή της σε νέες γεωγραφικές περιοχές.
Συγκεκριμένα, με βάση την Υπερσύγχρονη Μονάδα Παραγωγής στο Νέο Όλβιο Ξάνθης, η Συστήματα Sunlight προχώρησε στην αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας του εργοστασίου της, μέσα από επενδύσεις σε νέο, αποδοτικότερο εξοπλισμό, συνολικής αξίας 4,3 εκατ. ευρώ. Οι επενδύσεις αυτές οδήγησαν σε αύξηση της παραγωγής κατά 24%, με την ετήσια παραγωγή να σημειώνει ιστορικό υψηλό 1,9 εκατ. ευρώ στοιχείων, καθιστώντας το εργοστάσιο της Sunlight, το πρώτο εργοστάσιο στην Ευρώπη σε παραγωγή βιομηχανικών μπαταριών. Επιπροσθέτως, ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητα της εταιρίας στη διεθνή αγορά, επιτρέποντας τη διάθεση του προσφερόμενου προϊόντος σε χαμηλότερο κόστος.
Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Sunlight κ. Β. Μπίλλης δήλωσε σχετικά: «Το 2017 ήταν μία χρονιά νέων υψηλών επιδόσεων οι οποίες αποτυπώθηκαν στα οικονομικά μας στοιχεία. Ακολουθώντας τη στρατηγική εξωστρέφειας που εφαρμόζουμε από την ίδρυση της εταιρείας μέχρι και σήμερα, αυξήσαμε το ποσοστό των εξαγωγών μας από 84% σε 92%. Αναμφισβήτητα, η αγορά αποθήκευσης ενέργειας βρίσκεται και θα συνεχίσει να βρίσκεται σε ανοδική τροχιά παγκοσμίως, γεγονός που δημιουργεί ευκαιρίες για περαιτέρω ανάπτυξη των πωλήσεών μας. Στόχος μας για το 2018, είναι η ενδυνάμωση της θέσης μας στις αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής, δίνοντας έμφαση στο σχεδιασμό νέων, καινοτόμων προϊόντων από την ομάδα R&D μας στην Ξάνθη».
Η Εταιρεία συνέχισε την έντονα εξαγωγική της πορεία πραγματοποιώντας την είσοδό της σε νέες προϊοντικές και γεωγραφικές αγορές όπως αυτές της Αμερικής, καθώς και την επέκταση των δραστηριοτήτων της στην Αφρική, Ασία και Ωκεανία. Για να ισχυροποιήσει τη θέση της στις δυναμικές αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής, το 2017 η εταιρεία εστίασε στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και λύσεων, τόσο στην κατηγορία των Μπαταριών Έλξης, όσο και στην κατηγορία των Μπαταριών Εφεδρικής χρήσης. Ειδικά στην αγορά των μπαταριών έλξης, η Συστήματα Sunlight ενίσχυσε την συνεργασία της με τον Όμιλο Hyster–Yale, τον 6ο μεγαλύτερο κατασκευαστή περονοφόρων παγκοσμίως καθώς και συνέχισε επιτυχημένα τις προσπάθειες διείσδυσης στην αγορά της Αμερικής αυξάνοντας το δίκτυο διανομής της και τις πωλήσεις της.
Ο κλάδος των Μπαταριών Εφεδρικής Χρήσης (ReservePower) αποτέλεσε επίσης ισχυρό πυλώνα στην επιτυχημένη πορεία της Εταιρείας. Τη χρονιά που πέρασε, η Συστήματα Sunlight τόνωσε το παγκόσμιο δίκτυο των πωλητών της πετυχαίνοντας μεγέθυνση των μεριδίων της. Παράλληλα, διατήρησε την ηγετική της θέση στον κλάδο των Μπαταριών Προηγμένης Τεχνολογίας συνάπτοντας νέες συμφωνίες με τα Ναυτικά της Ιταλίας και της Νορβηγίας, κατόπιν συμμετοχής σε σχετικούς διεθνείς διαγωνισμούς. Τέλος, σε ο, τι αφορά τον κλάδο των Καταναλωτικών Μπαταριών, αύξησε περαιτέρω της πωλήσεις της, εντείνοντας την παρουσία της στις αγορές της Αφρικής.
Το σύνολο της στρατηγικής ανάπτυξης της Εταιρίας υποστηρίζεται από τους 820 εργαζόμενους της. Σημειώνεται ότι αριθμός του προσωπικού αυξήθηκε κατά 74 άτομα το 2017 σε σχέση με το 2016 και σχεδόν διπλασιάστηκε την τελευταία 4ετία.
Καθώς η λειτουργία του Ομίλου Sunlight βασίζεται στην κυκλική οικονομία, η συνεισφορά της υπερσύγχρονης μονάδας Ανακύκλωσης Μπαταριών Μολύβδου στην Κομοτηνή, Sunlight Recycling, υπήρξε εξαιρετικά σημαντική. Συγκεκριμένα, το 2017 αύξησε παραγωγική της δυναμικότητα και εξορθολόγησε το μείγμα των πρώτων υλών της, βελτιώνοντας τους παραγωγικούς της δείκτες και κατ’ επέκταση τη λειτουργική της κερδοφορία. Έχοντας διασφαλίσει άριστες περιβαλλοντικές επιδόσεις, στο 2ο χρόνο πλήρους λειτουργίας της, η μονάδα της Sunlight Recycling ανακύκλωσε 19.542 τόνους μολύβδου, καλύπτοντας άνω του 50% των αναγκών της Συστήματα Sunlight.
Τα αποτελέσματα των επενδύσεων και της στρατηγικής προσήλωσης στην καινοτομία και στην εξωστρέφεια αποτυπώνονται και στα οικονομικά μεγέθη του 2017, με τον Ενοποιημένο Κύκλο Εργασιών του Ομίλου Sunlight να ανέρχεται στα 194,5 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 26% σε σχέση με το 2016. Τα Ενοποιημένα κέρδη προ τόκων, φόρων, επενδυτικών αποτελεσμάτων και συνολικών αποσβέσεων (EBITDA) διαμορφώθηκαν στα 22,0 εκατ. ευρώ, ενισχυμένα κατά 28% σε σχέση με την προηγούμενη χρήση, ενώ τα κέρδη προ φόρων 8,4 εκ. ευρώ , έναντι 2,3 εκ. ευρώ πέρυσι.
Ειδική αναφορά έγινε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην υποσμηναγό Αχιλλεία Γεωργακίλα που ανέδειξε το newsbeast.gr στις 20 Μαρτίου κατά τη διάρκεια της αποστολής που πραγματοποίησε στην Ανδραβίδα για τη δημοσιογραφική κάλυψη της πολυεθνικής άσκησης «Ηνίοχος 2018».
Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα αναφέρει στην ανάρτησή της που τιτλοφορείται «Ελληνίδα πιλότος διαπρέπει σε πολυεθνική στρατιωτική άσκηση» πως «όταν η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ανακοίνωσε το σχέδιο για να φιλοξενήσει την πολυεθνική άσκηση “Ηνίοχος 2018” από τις 13 μέχρι τις 23 Μαρτίου, έθεσε ένα στόχο να παράσχει ρεαλιστική επιχειρησιακή εκπαίδευση και συνθήκες που προσομοιάζουν ένα σύνθετο περιβάλλον πολλαπλών απειλών ώστε να αυξήσει την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας».
«Αυτό που δεν περίμενε ήταν πως η άσκηση που διεξήχθη σε όλο το FIR Αθηνών με την συμμετοχή αεροποριών από Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Βρετανία, ΗΠΑ και ΗΑΕ, θα έβλεπε ένα αξιωματικό της να φτάνει σε επίπεδο σούπερσταρ.
Πρόκειται για την περίπτωση της υποσμηναγού Αχιλλείας Γεωργακίλα, της οποίας η απόδοση εντυπωσίασε όλους όσους παρακολουθούσαν από το έδαφος στη βάση της Ανδραβίδας και ειδικά εκπρόσωποι διεθνών ΜΜΕ.
Είναι η δεύτερη γυναίκα που πετάει ένα φάντομ της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και μίλησε σε ελληνικά ΜΜΕ αναφερόμενη στο θέμα των γυναικών που υπηρετούν στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Παρά το γεγονός πως οι αριθμοί τους αυξάνουν οι περισσότερες υπηρετούν σε ελικόπτερα και μεταγωγικά δήλωσε. Αυτή είναι προς το παρόν η μόνη που πετάει μαχητικό ως αξιωματικός οπλικών συστημάτων» αναφέρει η ανάρτηση της πρεσβείας των ΗΠΑ.
Μια πολύ σημαντική δωρεά προς το ΕΚΑΒ έκανε το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος προσφέροντας Πολύ μεγάλη η προσφορά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος 143 καινούργια ασθενοφόρα.
Τα ειδικά διαμορφωμένα οχήματα βασίζονται στο Peugeot Boxer και ήδη έχουν… ριχτεί στην καθημερινή μάχη προκειμένου τα πληρώματα να μπορούν να σώσουν όσες περισσότερες ζωές μπορούν.
Μία κίνηση που σίγουρα αναβαθμίζει την ποιότητα των παροχών στους Έλληνες αλλά βοηθά σε πολύ μεγάλο βαθμό και τις προσφερόμενες υπηρεσίες από τους επαγγελματίες που εργάζονται στο ΕΚΑΒ.
Συνολικά 143 καινούργια ασθενοφόρα παρέλαβε από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος το ΕΚΑΒ
Έτοιμα να σώσουν ζωές αλλά και να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες…
Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι το φτυάρι βγάζει! Ο Τζώρτζης ειρωνεύεται το άγχος των συμπαικτών του (Vid) Η καυστική του ατάκα για όσους μαγειρεύουν αγχωμένοι.
Ο Τζώρτζης δεν είχε προκριθεί στα ημιτελικά της δοκιμασίας, καθόταν όμως στον εξώστη και σχολίαζε με τον δικό του, κλασικό και συνηθισμένο πλέον, τρόπο τις κινήσεις και τις παρασκευές των άλλων σεφ που τον είχαν αποκλείσει και συνέχιζαν για να διεκδικήσουν το μεγάλο τρόπαιο.
Θυμίζουμε ότι νικητής της MasterChef Silver Award Week, εκτός από την προσωπική ικανοποίηση και τα συγχαρητήρια των τριών κριτών, Σωτήρη Κοντιζά, Πάνου Ιωαννίδη, Λεωνίδα Κουτσόπουλου και των συμπαικτών του, θα κερδίσει 10.000 ευρώ μετρητά, για να τα αξιοποιήσει για τη μαγειρική του εξέλιξη, επιλέγοντας να κάνει ένα stage, μια εκπαίδευση δηλαδή, σε οποιοδήποτε εστιατόριο της Ελλάδας ή του εξωτερικού.
Ο Τζώρτζης είχε αποκλειστεί από τον πρώτο γύρο και το μόνο που του έμενε είναι σχολιασμός όσων είχαν περάσει.
Σε ένα από αυτά τα σχόλιά του είχε ως «αντικείμενο» σχολιασμού τον Δημήτρη Τσίκιλη. «Αυτό που δεν μπορώ είναι οι άγαρμπες κινήσεις. Εκεί δείχνεις το άγχος σου. Φαίνεται το άγχος πάρα πολύ. Πρέπει να είσαι χαλαρός… Μαγειρική κάνεις, δε σώζεις ζωές» είπε με ειρωνικό ύφος ο Τζώρτζης επικρίνοντας τον αγχωμένο συμπαίκτη του.
Γιατί να ναυπηγήσει ένα μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο μια πλοιοκτήτρια όταν μπορεί να μετατρέψει το ήδη υπάρχον; Η Silversea Cruises με έδρα το Μονακό αποφάσισε να κάνει κάτι πρωτοφανές για τα δεδομένα της κρουαζιέρας:
Έκοψε στα δύο ένα από τα πλοία του στόλου της και «ένωσε» ξανά τα δύο μέρη, προσθέτοντας στη μέση ένα νεότευκτο τμήμα 15 μέτρων.
Η εταιρεία υπολογίζει στα 100 εκατ. δολ. το κόστος της επέκτασης, για την οποία χρειάστηκαν 500 εργάτες, 846 τόνοι ατσαλιού και 110.000 μέτρα καλωδιώσεων.
Την σκανδαλώδη σχέση του προέδρου των ΗΠΑ με την ξανθιά πορνοστάρ σκιτσάρει και «καυτηριάζει» στο Twitter o δημοφιλής Αμερικανός ηθοποιός
Την σκανδαλώδη σχέση του νυν προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, με την πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς, σκιτσάρει και «καυτηριάζει» στο Twitter o δημοφιλής Αμερικανός ηθοποιός Τζιμ Κάρεϊ.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ κωμικός έχει βρει στην πλατφόρμα του Twitter έναν ελεύθερο «καμβά», στον οποίο σχολιάζει την πολιτική επικαιρότητα, ενώ ο Τραμπ φαίνεται ότι τον… εμπνέι ιδιαίτερα, καθώς συχνά-πυκνά πρωταγωνιστεί στα σκίτσα του Χολιγουντιανού ηθοποιού.
Με λεζάντα οι «50 Αποχρώσεις της Σήψης», το πενάκι του Τζιμ Κάρεϊ σχεδιάζει τον πλανητάρχη σε στιγμές… πάθους με την ξανθιά πορνοστάρ! Μια προεδρική σφραγίδα κρύβει τα επίμαχα σημεία, ενώ η γυναίκα, πάνω στο… πάθος, τραβά τα μαλλιά του άνδρα, αποκαλύπτοντας το διάσημο φαλακρό σημείο του…
Ηταν ένας δύσκολος χειμώνας για την κυρία Ντίνα Κώνστα. Οι ιώσεις την κρατούσαν συχνά στο σπίτι κρεβατωμένη, με αποτέλεσμα να αναβάλλουμε συνεχώς τη συνάντησή μας.
Μέχρι που μια ηλιόλουστη μέρα, εκεί που δεν το περίμενα, μου απάντησε θετικά, λέγοντάς μου «έλα, είμαι πολύ καλύτερα», με εκείνη τη χαρακτηριστική της φωνή, στην οποία όντως αναγνώριζα τον δυναμισμό και τη χαρά της ζωής που όλοι μάθαμε από τους τηλεοπτικούς ρόλους που την έκαναν διάσημη στο πανελλήνιο.
Από το διαμέρισμά της στο Κολωνάκι κοντά στον Λυκαβηττό μπορεί να δει κανείς μέχρι και την Ακρόπολη, ενώ το φως λούζει το απλόχωρο σαλόνι.
Από τότε που πέθανε η μητέρα της, έχει κρατήσει κοντά της την κοπέλα που την πρόσεχε, την Ελίνα, η οποία δεν κάνει μόνο τις δουλειές του σπιτιού αλλά είναι και ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνεται για κάθε της ανάγκη.
Οι δυο τους με καλοδέχτηκαν στο σπίτι για μια επίσκεψη που θα κρατούσε λίγο-πολύ τρεις ώρες! Μια επίσκεψη με πολλά γέλια και πολλή συγκίνηση από μεριά της κάθε φορά που μνημόνευε αγαπημένα πρόσωπα, τα οποία δεν βρίσκονται πια στη ζωή.
Πρέπει να σου πω ότι εγώ έγινα ηθοποιός γιατί δεν θα μπορούσα να ζω μια φυσιολογική ζωή. Θέλω να ζω τις ζωές των άλλων, που λένε. Πάντα μας φαίνονται πιο ενδιαφέρουσες από τη δική μας. Γι’ αυτό σιχαινόμουν τους γάμους, τις συμβάσεις και ήθελα να είμαι ελεύθερη.
Την παρακάλεσα να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, όσο κουραστικό και αν ήταν για την ίδια, και να ξετυλίξουμε μαζί το κουβάρι του χρόνου.
Δέχτηκε και άρχισε να μου αφηγείται την πολυκύμαντη ζωή της: «Μεγάλωσα σε ένα πολύ μικρό χωριό της Σάμου, τους Σπαθαραίους. Όταν ήμουν μικρή, νόμιζα ότι ήταν πολύ μεγάλο χωριό, αλλά όταν ξαναπήγα, ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, διαπίστωσα ότι ήταν πάρα πολύ μικρό.
Δεν ήθελα να επιστρέψω, αλλά μου το επέβαλε πραξικοπηματικά η φίλη μου η Έρη Ρίτσου. Εξακολουθούσε, ωστόσο, να είναι πολύ όμορφο.
Βρίσκεται στην πλαγιά ενός βουνού και επειδή η γιαγιά μου ήταν πολύ πλούσια και είχε πολλά κτήματα, το σπίτι μας, κτισμένο το 1813, ήταν γεμάτο κισσούς.
Ήταν ένα υπέροχο κομμάτι γης με ρέμα, αλώνια και πολλά δέντρα. Θυμάμαι την εποχή των μεγάλων σεισμών της Κεφαλονιάς, που, παρ’ ότι στην άλλη άκρη της Ελλάδας, κουνιόμασταν κι εμείς κι έτσι κοιμόμασταν στρωματσάδα έξω για έναν ολόκληρο μήνα.
Γύρω-γύρω υπήρχαν κυπαρίσσια και απέναντι στο βάθος μπορούσες να διακρίνεις τους Φούρνους της Ικαρίας ‒ ένα όνειρο!
Την ομορφιά που είδα μεγαλώνοντας εκεί δεν την ξαναντίκρισα ποτέ. Σ’ αυτά τα μικρά μέρη μαθαίνεις να ξεχωρίζεις όλα τα δέντρα και τα φυτά, έρχεσαι σε επαφή με τον κύκλο της ζωής: γεννήσεις, γάμοι, κηδείες, πανηγύρια, όλα εκεί. Κι αυτό σε κάνει πιο ανθρώπινο».
Σε νεαρή ηλικία.
Η ίδια δηλώνει μισή Πόντια, μισή Σαμιώτισσα. Ήταν δεν ήταν 3 μηνών όταν έχασε τον πατέρα της. Ως πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και λαμπερό μυαλό παρακολουθούσε μια σπουδαία σχολή στην Κωνσταντινούπολη που έβγαζε ηγεμόνες.
Στο μεταξύ, ξέσπασαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και έπρεπε να πολεμήσει. Εκεί έφαγε μια σφαίρα στον πνεύμονα η οποία δεν αφαιρέθηκε ποτέ. Κάποια μέρα έφτασε στην καρδιά και τον αποτελείωσε.
Η μητέρα της καταγόταν από τον Πόντο και είχε βρει καταφύγιο στην Ελλάδα μετά τις σφαγές. Με τον άντρα της γνωρίστηκαν στην Αθήνα.
Ως τροτσκιστής, όμως, διωκόταν από το καθεστώς του Μεταξά, γι’ αυτό έφυγαν για τη Σάμο, την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Εκείνη, όμως, πέρασε πολύ άσχημα εκεί λόγω της πεθεράς της, που ήταν ισχυρή προσωπικότητα και δεν την ήθελε.
«Στα μικρά μέρη τα ταξικά ζητήματα είναι φοβερά» μου λέει η Ντίνα Κώνστα, περιγράφοντας την ιστορία της οικογένειας, και συμπληρώνει: «Είχαμε μια καταπληκτική βιβλιοθήκη στο σπίτι στο χωριό. Από την ιταλική κατοχή θυμάμαι την ημέρα που ένας Ιταλός μού έδωσε μια σοκολάτα και μου είπε “mama, mama”.
Οι Ιταλοί ήταν πιο αλέγκροι από τους Γερμανούς, αλλά πεινάσαμε πολύ. Μας έπαιρναν όλη την παραγωγή από τα χωράφια και όλο το λάδι. Η μάνα μου αναγκαζόταν να κρύβει κουνέλια στο υπόγειο μέσα σε μεγάλα κιούπια.
Η γιαγιά ήταν πάντα εχθρική, και απέναντι στη μάνα και απέναντι στα παιδιά. Πρόσφυγες μας ανέβαζε, πρόσφυγες μας κατέβαζε».
Όταν ήρθαν να εγκατασταθούν στην Αθήνα, στην Κώνστα δεν άρεσε καθόλου η πόλη. Σήκωνε ψηλά το κεφάλι της κι εκεί που είχε συνηθίσει να βλέπει ουρανό και θάλασσα δεν έβλεπε παρά μόνο σύρματα. Δημοτικό πήγε στους Αμπελόκηπους.
Το σχολείο της στεγαζόταν σε ένα ερείπιο. Εκεί ένιωσε πρώτη φορά την απουσία του πατέρα, καθώς της θύμιζαν ξανά και ξανά ότι ήταν ορφανή.
Τ’ αδέλφια του πατέρα της ήταν πλούσιοι Έλληνες του Κονγκό. Ένας από αυτούς, με το που έμαθε τα νέα για τον θάνατο του αδερφού του, επέστρεψε και ανέλαβε τις ανιψιές του. Ήταν σαν πατέρας τους. Αυτός ήταν και το πρότυπο που είχε στη ζωή της.
Τους γεμάτους ομίχλη χειμώνες δεν άντεχε να κάθεται μέσα στο σπίτι. Έμοιαζε με θηρίο ανήμερο, προτιμούσε να βγαίνει έξω και να παίζει με τα αγόρια.
Ο πατέρας τους τούς είχε αφήσει ένα οικόπεδο στους Αμπελόκηπους. Εκεί η μάνα τους έχτισε ένα διώροφο σπίτι.
Η ίδια αρνήθηκε να ξαναπαντρευτεί και προτίμησε να αφιερώσει τη ζωή της στις δυο της κόρες. Κάθε καλοκαίρι, μόλις τελείωνε το σχολείο, έφευγαν για τη Σάμο.
Πολιτικοποιημένη από μικρή, θυμάται πως την έπιασαν μαζί με τις συμμαθήτριές της όταν κατέβηκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν για τους Καραολή και Δημητρίου, τους Κύπριους αγωνιστές που απαγχονίστηκαν από τους Άγγλους.
«Τότε ψηφίζαμε στα 21 και περίμενα πότε θα έρθει η ώρα να πάρω το βιβλιάριό μου. Είπα σε μια παλιά αριστερή στη γειτονιά ότι ήθελα να ψηφίσω έναν καλλιεργημένο νέο που να πρόσκειται στην ΕΔΑ και μου πρότεινε τον Μάρκο Δραγούμη, τον πατέρα της Ναταλίας.
Θυμάμαι, περίμενα πώς και πώς να ψηφίσω. Και η μαμά μου αριστερή ήταν. Από κείνη έμαθα να τρέχω στα νοσοκομεία και να βοηθώ τους ανθρώπους».
Αρχικά, λέει, ήθελε να γίνει δημοσιογράφος. Είχε διαβάσει τις ανταποκρίσεις του Χέμινγουεϊ από την Ισπανία και είχε ενθουσιαστεί.
Ονειρευόταν να ζει και να βλέπει τα γεγονότα από κοντά και στη συνέχεια να επιστρέφει στο γραφείο και να τα μεταφέρει στο χαρτί.
Ο άλλος πλούσιος θείος από την Αφρική υποσχέθηκε ότι θα την έστελνε σε μια εξαιρετική σχολή στο Βέλγιο. Συζούσε με μια Βελγίδα στο Κονγκό, η οποία της έφερε έναν κατάλογο της σχολής με όλες τις πληροφορίες.
Δεν έδωσε εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και ήταν ενθουσιασμένη που θα έφευγε. Μέχρι που ο θείος αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει τις σπουδές με τη δικαιολογία ότι ήταν επάγγελμα για άντρες. Δεν του το συγχώρεσε ποτέ. Αλλά κάθε εμπόδιο για καλό.
«Ξεκίνησα να πηγαίνω στο Θέατρο Τέχνης και στο Εθνικό και να βλέπω τις σπουδαίες παραστάσεις που παίζονταν εκεί. Βαριόμουν πολύ. Έβλεπα τις γειτόνισσες να ζουν καθημερινά τα ίδια και τα ίδια, μια ρουτίνα του τύπου γραφείο-σπίτι, σπίτι-γραφείο, και αποφάσισα ότι δεν ήθελα να ζω έτσι.
Άρχισε να με γοητεύει το θέατρο, αλλά επειδή ήξερα ότι ήμουν επιπόλαιη, ανέβαλλα συνεχώς την εγγραφή μου σε κάποια σχολή. Φοβόμουν ότι μπορεί να βαριόμουν γρήγορα.
Άσε που δεν ήξερα κανέναν από τον κόσμο του θεάτρου και ντρεπόμουν. Πήγαινα μέχρι τα Εξάρχεια, στη σχολή του Κουν, αλλά δεν είχα την αυτοπεποίθηση να μπω μέσα.
Τελικά, πήγα στου Κωστή Μιχαηλίδη κι εκεί είχα για βασική δασκάλα τη Μαίρη Αρώνη. Μου έδινε όλο δραματικά έργα. Έμοιαζε σαν να ζούσε σε έναν άλλο κόσμο.
Ο Μιχαηλίδης δεν ερχόταν σχεδόν ποτέ, αλλά όταν ερχόταν έλεγε ένα πράγμα κι αυτό ήταν! Πολύ καλός σκηνοθέτης, όταν ήθελε.
Δούλευα κρυφά σε μια εταιρεία με χρώματα για να πληρώνω τη σχολή. Σταμάτησα την τρίτη χρονιά, που είχα πολύ διάβασμα.
Στη μητέρα μου δεν το είπα από την αρχή γιατί δεν ήμουν σίγουρη ότι θα έμενα. Εκείνη πάλι ήξερε ότι αν μου πήγαινε κόντρα, θα έκανα το αντίθετο. Νόμιζε ότι δούλευα όλη μέρα, μέχρι που της το είπα.
Στις εξετάσεις αποφοίτησης ήρθε ο πλούσιος θείος μου και είπε “τουλάχιστον, είναι καλή”. Συχνάζαμε τότε στο “Βυζάντιο” γιατί μας άρεσε ο Χατζιδάκις, ο Τσαρούχης και όλοι όσοι ακούγαμε.
Πίναμε έναν καφέ και μετά δεν είχαμε λεφτά και γυρίζαμε με τα πόδια στο σπίτι ‒ τότε ήταν ήσυχα τα πράγματα, το πολύ-πολύ να σου έλεγε κανένας μάγκας μια κουβέντα.
Εκεί γνώρισα τον Μποστ και τον Γιώργο Εμιρζά. Θα ανέβαζαν τη “Φαύστα” και μου λέει ο Μποστ: “Έρχεσαι”; Εμείς ήμασταν τρελοί και παλαβοί μαζί του. Και πήγα κι έκανα τη “Φαύστα”.
Θυμάμαι, φορούσα ένα πλούσιο φόρεμα και τους βλέπω στο καμαρίνι όλους μεμιάς: Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Τσαρούχη, Κατράκη! Ήταν και ο Ξαρχάκος, που όμως δεν ήρθε στα καμαρίνια, αλλά αργότερα μου είπε ότι την είδε τελικά τέσσερις φορές, όπως και ο Μυράτ».
Η «Φαύστα» τής άνοιξε τις πόρτες και αμέσως μετά την πήρε στον θίασό του ο Μάνος Κατράκης. Ακολούθησε και ο Μουσούρης. Λίγο μετά ήρθε η δικτατορία.
«Παίζαμε μέσα στη χούντα το “Ω, τι κόσμος μπαμπά” του Μουρσελά με τον Μιχαλακόπουλο και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και μας το απαγόρευσαν. Σε κάθε πόλη που πηγαίναμε μας σταματούσε ο εκάστοτε στρατιωτικός διοικητής.
Στη Θεσσαλονίκη ήμασταν γεμάτοι και μας έδιωξαν κακήν κακώς, όπως και στην Κρήτη. Αλλά και στην Αθήνα τα πράγματα δεν ήταν λιγότερο “σκοτεινά”.
Μας κατέβασαν την “Τελετή” του Μάτεσι που σκηνοθετούσε ο Μιχαηλίδης και ανεβάσαμε στη Νέα Ιωνία μετά από μια καταπληκτική πρεμιέρα. Λογόκριναν μέχρι και αρχαίες τραγωδίες!
Εμείς ακούγαμε τους λόγους του Παπαδόπουλου και γελάγαμε. Υπογράφαμε για τους φυλακισμένους. Εγώ ήμουν μέχρι και σε black list. Παίζαμε στο Πορεία και μιλούσαμε συνωμοτικά. Μόλις βλέπαμε την αστυνομία, τρέχαμε να κρυφτούμε σε ένα μαγαζάκι.
Στο Πολυτεχνείο δεν πρόλαβα να μπω γιατί είχε πάθει μια αιμορραγία η αδελφή μου και τη βοηθούσα. Άκουγα όλη τη νύχτα το “Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο” από ένα τρανζιστοράκι. Πολύ σκληρά χρόνια.
Το καλοκαίρι του ’74 δεν πίστευα ότι σηκώθηκα να πάω να υποδεχτώ τον Καραμανλή!
Είχα γνωρίσει και τον Μακάριο σε μια περιοδεία στην Κύπρο μαζί με τον Κατράκη. Θυμάμαι ακόμα ότι είχε πάρα πολύ ωραία χέρια και ότι κοίταζε συνέχεια κάτω.
Μας είχε πει ο Κατράκης να μην καπνίζουμε και να μην κάτσουμε σταυροπόδι.
Τότε ήταν που έκανα τη μεγαλύτερη γκάφα της ζωής μου, όταν ρώτησα τον Μακάριο γιατί δεν λέει τίποτα για την κατάσταση στην Ελλάδα. Φυσικά, δεν απάντησε. Δεν ήξερα ότι ήξερε τι του ετοίμαζαν. Γνωρίσαμε και τον Σαμψών!»
Η Μεταπολίτευση έφερε την ελευθερία και μαζί τη μεγάλη άνθηση στο θέατρο. Η Ντίνα Κώνστα ήθελε να παίζει πάντα σε καλές δουλειές. Εκτός από τη συνεργασία της με τον Κατράκη, συνεργάστηκε πολύ με τον θίασο Ληναίου – Φωτίου. Λέει για όλη εκείνη την εποχή:
«Οι σκηνοθέτες βάζουν ταμπέλες στους ηθοποιούς που δεν μπορούν να τις βγάλουν με τίποτα. Αν κάποιος με επηρέασε πολύ, ήταν ο Τσαρούχης, ο οποίος ερχόταν σε όλες τις παραστάσεις. Θαύμαζα πάρα πολύ και τον Μίνωα Βολανάκη, αν και δεν συνεργαστήκαμε ποτέ.
Στην Επίδαυρο είδα όλους τους μεγάλους ηθοποιούς: Παξινού, Μινωτή, Μανωλίδου. Αν και δεν ήταν όλοι τους τόσο σπουδαίοι, υπήρχαν και κάποιοι που ήταν υπερεκτιμημένοι.
Ο Μουσούρης έλεγε για την Παπαδάκη ότι χλώμιαζε στη σκηνή και την έβλεπε όλο το θέατρο. Τη σκότωσαν κάτι αλήτες και το πλήρωσε η αριστερά».
Τη δεκαετία του ’80 τη ζητάνε στο Εθνικό. Ο Σεβαστίκογλου για το έργο του «Θάνατος βασιλικού επιτρόπου» και ο Χρονόπουλος για «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα».
Έμεινε εκεί έξι χρόνια παίζοντας κλασικό ρεπερτόριο, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να εμφανίζεται στην τηλεόραση, με πρώτο τον «Συμβολαιογράφο», με τους Διαμαντόπουλο, Φέρτη και Ψάλτη. «Είναι σχολείο η τηλεόραση, εμένα μου διόρθωσε πολλά λάθη».
Η κ. Κώνστα πέρασε μια υπέροχη ζωή στο θέατρο, αλλά υπάρχουν και δύο περιπτώσεις που προτιμάει να μη θυμάται. Παρόλο που δεν θέλει να μου αποκαλύψει ονόματα, σχεδόν ψιθυριστά μου λέει: «Εξαιτίας δύο απαίσιων γεγονότων που μου συνέβησαν δεν ήθελα να περνάω ούτε έξω από δύο θέατρα που μου έφαγαν έξι χρόνια από τη ζωή μου.
Με έκαναν να πιστεύω ότι δεν αξίζω να είμαι ηθοποιός. Τι ταπείνωση, τι εκβιασμοί. Δεν περίμενα ότι θα αντιμετώπιζα τέτοιες συμπεριφορές στο θέατρο».
Ρωτάω αν ήταν από τις περιπτώσεις που απογοητεύεσαι γιατί συναντάς καταστάσεις σε χώρους πνευματικότητας, απομυθοποιώντας ανθρώπους και αξίες. Μου απαντάει:
«Κάποτε μου είχε πει ο Νικολάκης που έφερνε καφέ στο Εθνικό ότι σε αυτό το θέατρο έχει χυθεί αίμα. Φανταστείτε, λοιπόν, τι γινόταν στα άλλα. Τώρα έχουν σβηστεί οι ηθοποιοί από τον χάρτη.
Στο Εθνικό κάποτε είχαν προτομές μεγάλων ηθοποιών, τώρα έχουν βάλει τους τεχνικούς. Οι σκηνοθέτες εκδικούνται. Ο συγγραφέας πια αναφέρεται με μικρά γράμματα και οι ηθοποιοί σαν κοπάδι. Το έκαναν πρώτοι οι επιχειρηματίες για να κόψουν τα φτερά των ηθοποιών.
Απομυθοποίησα ανθρώπους. Είναι τόσο ανταγωνιστικός ο χώρος, που συχνά έσπευδαν να μας το θυμίζουν ρωτώντας: “Ξέρεις πόσοι περιμένουν απ’ έξω;”. Έχω ευτυχήσει να βρεθώ σε θέατρα όπου πέρασα πολύ καλά.
Οι παραστάσεις παλιά τέλειωναν την Κυριακή των Βαΐων και υπήρχαν περιπτώσεις που λέγαμε “άντε να έρθει η Κυριακή των Βαΐων” και άλλες που λέγαμε “oχ, ήρθε!”. Πέρασα καλά στου Ληναίου και στον Μιχαλακόπουλο. Υπήρχε μεγάλος συναγωνισμός.
Κάποιες συνεργασίες ήταν ευτυχείς και κάποιες άλλες όχι. Δεν μου άρεσε το κουτσομπολιό, δεν ήθελα να ακούω τι έλεγαν για μένα, δεν με αφορούσε. Είχα πάντα ειλικρινείς σχέσεις με τους ανθρώπους».
Επιτέλους, φτάνουμε στους δύο ρόλους που την καθόρισαν και την έκαναν διάσημη σε κάθε νοικοκυριό. Τη Γιολάντα από το «Δις εξαμαρτείν» των Ρέππα – Παπαθανασίου και τη Ντένη Μαρκορά στο «Δύο ξένους» των Ρήγα – Αποστόλου.
«Μέχρι τότε έπαιζα λαϊκές γυναίκες, δυναμικές και σκληρές. Πήγα κάπου και ντύθηκα καλά κι εκεί ήταν η Μίρκα Παπακωνσταντίνου που φορούσε ένα καπέλο αλά Μάρλεν Ντίτριχ. Μου είπε “φόρεσέ το” και μόλις με είδε ο Μιχάλης Ρέππας μου έδωσε τον ρόλο της Γιολάντας.
Ήταν πολύ φίνο το “Δις εξαμαρτείν”, μπορούσες να κάνεις μονόπρακτα με αυτό. Τα γυρίσματα κρατούσαν πολλές ώρες, τα έπαιζαν πολλές φορές ο Μιχάλης και ο Θανάσης.
Ο Μιχάλης με μιμείται πολύ καλά. Νομίζω είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους. Η Γιολάντα ήταν μια δαιμόνια γυναίκα. Ήταν σύνθετος ρόλος, είχε μια αντιπαλότητα και ταυτόχρονα μια αγάπη για την κόρη της. Αλλά ήταν κι αυτή που τα έβγαζε όλα πέρα.
Οι κωμικοί ρόλοι είναι επικίνδυνοι, μπορεί να γελοιοποιηθείς. Πήγαινα από τα χαράματα για να με ετοιμάσουν. Η Ντένη Μαρκορά απαιτούσε ατέλειωτες ώρες γυρισμάτων που με εξουθένωναν».
Της επισημαίνω πόσο εξακολουθεί να αγαπιέται ο ρόλος ‒στο Ίντερνετ μπορείς να βρεις τα επεισόδια‒ και ότι έχει γίνει πλέον καλτ, ιδίως στο γκέι κοινό.
«Μα, όλοι μου οι φίλοι ήταν γκέι» μου απαντάει.
Οι Παναθηναϊκοί σάς υιοθέτησαν επίσης; «Άσε τι τραβούσα! Με ρωτούσαν αν είμαι μαζί τους και όταν τους έλεγα “όχι” με στραβοκοίταζαν μήπως είμαι Ολυμπιακός.
Μετά ερχόντουσαν οι άλλοι και με ρωτούσαν αν είμαι Ολυμπιακός. Και πάλι έλεγα “όχι” και πάλι αγρίευαν. Τους ποδοσφαιρικούς όρους τούς έμαθα από τον παραγωγό μας».
Σας άρεσε η ξαφνική δημοτικότητα μετά από τόσα χρόνια σε σχετική αφάνεια; «Ανακάλυψα κάποια στιγμή ότι υπήρχαν πάντα κάποιοι που με ακολουθούσαν.
Αλλά, ναι, με αυτούς τους ρόλους με αναγνώριζαν ακόμα και στην Αλβανία όταν πήγα! Όμως αυτό είναι το κέρδος, να σε βλέπει μια γυναικούλα και να σου λέει “μου φτιάξατε τη ζωή”. Λίγο είναι αυτό;»
«Θεωρείτε ότι εξαργυρώσατε την επιτυχία στο θέατρο;» τη ρωτάω.
«Έπαιξα με τον Φασουλή τον σπουδαίο αυτό ρόλο στο “Μάνα, μητέρα, μαμά” και το “Φιντανάκι”. Μου έτυχε κι ένας Αριστοφάνης που θα πήγαινε στην Επίδαυρο και μετά σε όλη την Ελλάδα και είπα “όχι”. Ήμουν τόσο κουρασμένη, που δεν θα άντεχα».
Σε προσωπικό επίπεδο, το να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια τα είχε αποκλείσει από πολύ νωρίς. «Από τη μάνα μου δεν περιοριζόμουν. Έβλεπα τις άλλες κι έλεγα πώς σκλαβώνονται έτσι. Έκανε η αδελφή μου παιδιά και ήταν σαν δικά μου. Όταν αρρώστησα, ήρθε στο νοσοκομείο η ανιψιά μου και με φρόντιζε καλύτερα και από παιδί μου. Εμένα η φυλακή δεν μου πάει».
Όταν έπαιζε στο «Βγάλε τον υπουργό από την πρίζα» η μητέρα της πέθανε. Είχε ζήσει μαζί της όλη της τη ζωή. Τη μέρα που την κήδευαν είχε διπλή παράσταση και προτίμησε να μην πάει. Άλλωστε, η κηδεία γινόταν στην Εύβοια. «Τελικά, είμαι ευγνώμων γι’ αυτό, που δεν την είδα νεκρή».
Η τελευταία της μεγάλη επιτυχία ήταν η Σωτηρία Μπέλλου. «Θέλω να είναι και το τελευταίο μου. Δεν την βγάζεις καθαρή από τέτοιους ρόλους. Ταυτίστηκα απολύτως. Το κουβαλούσα και το κουβαλάω.
Πρέπει να σου πω ότι εγώ έγινα ηθοποιός γιατί δεν θα μπορούσα να ζω μια φυσιολογική ζωή. Θέλω να ζω τις ζωές των άλλων, που λένε. Πάντα μας φαίνονται πιο ενδιαφέρουσες από τη δική μας.
Γι’ αυτό σιχαινόμουν τους γάμους, τις συμβάσεις και ήθελα να είμαι ελεύθερη. Και το θέατρο είναι κάτι που σε γοητεύει. Αν δεν γοητεύεται ο ηθοποιός, δεν γοητεύεται ούτε ο θεατής. Έχει τόσο μεγάλη σχέση το κοινό με τον ηθοποιό, που αν δεν λειτουργήσει, είσαι χαμένος».
Μέσα σε όλα έχει υπάρξει και υποψήφια βουλευτής στην Α’ Αθηνών με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου χάρη στη φιλία της με τον Νίκο Κωνσταντόπουλο. Πήρε 9.000 ψήφους για μια θέση που έτσι κι αλλιώς πήγαινε στον αρχηγό του κόμματος.
Ρωτάω πώς της φαίνεται που τώρα έχουμε αριστερή κυβέρνηση. Για μια ακόμα φορά χαμηλώνει τη φωνή της.
«Φοβόμουν πάντα μην έρθει το κόμμα μου στην εξουσία. Πάντα αναγκάζεσαι να κάνεις συμβιβασμούς. Θυμάμαι το δραματικό βράδυ που είπε ο Μεϊμαράκης στον Τσίπρα “πήγαινε Αλέξη και υπόγραψε ό,τι σου ζητήσουν”.
Κι εκείνο το ψώνιο που έκανε όλη τη ζημιά και τώρα βγάζει και βιβλίο. Δεν ήθελα να το ζήσω αυτό. Και με όλο το ΠΑΣΟΚ μέσα, τα λεφτά που φαγώθηκαν. Τι λαός είμαστε… κλέφτες. Τόσα σκάνδαλα. Θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα γίνει».
Οι περισσότερες φίλες της έχουν πεθάνει πια. Μου λέει: «Οι φιλίες μετράνε πιο πολύ από τους έρωτες. Έχουν φύγει οι φίλες μου, μία-μία.
Η Μαριλένα Γεωργιάδου, η Κίττυ Αρσένη, που τράβηξε πολλά στη ζωή της, η Λίλλη Παπαγιάννη, η Δέσπω, η Ντένη Βαχλιώτη, η Νέλλη Αγγελίδου.
Είχαμε τα ίδια γούστα, μας άρεσαν τα ίδια πράγματα. Έχω μια φίλη που με ξεκουνάει και πάμε στα θέατρα. Υπάρχουν πολύ σπουδαίοι ηθοποιοί, αγόρια-κορίτσια. Έχω φύγει, βέβαια, και από παραστάσεις».
Της ζητάω να κλείσουμε με ένα μάθημα ζωής. «Το κέρδος για μένα είναι ότι έκανα αυτό που ήθελα, δεν έπληξα στη ζωή μου με γάμους και παιδιά. Τα έβλεπα όλα αυτά ως εφιάλτη. Τους έβλεπα να παντρεύονται κι έλεγα “πού πάτε;”.
Ευτυχώς, τώρα δουλεύουν οι γυναίκες. Παλιά, ήξερα πάρα πολλές γυναίκες που ήθελαν να χωρίσουν, αλλά δεν μπορούσαν, γιατί ήταν πάμφτωχες και αναγκάζονταν να ζουν δυστυχισμένες ζωές.
Τα ήξερα και δεν ήθελα να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Ήθελα να είμαι ελεύθερη και να κάνω αυτά που έκανα. Έζησα πολύ δύσκολες στιγμές αλλά και πολύ σπουδαίες. Τι μετράει; Οι σπουδαίες στιγμές».
