Ληστείες, κλοπές, διαρρήξεις, διακίνηση ναρκωτικών, απειλές και εκφοβισμός σε βάρος μόνιμων κατοίκων και τουριστών και εσχάτως κατάληψη δημοσίων κτηρίων. Αυτή είναι η άλλη, η ζοφερή εικόνα της Μυκόνου, που παραδομένη σε άγριες συμμορίες Ρομα που έχουν κάνει απόβαση στο κοσμοπολίτικο νησί των ανέμων και έχουν ξεδιπλώσει την εγκληματική τους δράση περιμένει εδώ και μήνες από τη φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ, να σκύψει πάνω από το πρόβλημα και να δώσει τη λύση. Μια κατάσταση που πλέον έχει φθάσει στο απροχώρητο και αποτυπώνεται με τα πιο μελανά χρώματα στην αναφορά – καταγγελία της δημοτικής αρχής του νησιού που κατετέθη το πρωί της Τετάρτης στην Εισαγγελία Σύρου. Μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που ο δήμαρχος κ. Κωνσταντίνος Κουκάς απευθύνει έκκληση για βοήθεια στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ Κωνσταντίνο Τσουβάλα ζητώντας ενίσχυση δυνάμεων στο νησί,προσφέροντας ακόμη και στέγη στους αστυνομικούς.

Όμως παρά τις εκκλήσεις και τις επιστολές από τον Φεβρουάριο, ποτέ δεν έλαβε απάντηση από τους στρατηγούς της Κατεχάκη. Ο κ. Κουκας, μιλώντας στο protothema.gr επεσήμανε οτι η παραπομπή του θέματος στην Ελληνική Δικαιοσύνη  ήταν η έσχατη λύση καθώς μια σειρά ενεργειών προς την Πολιτεία έπεσαν στο κενό. «Πρέπει να δοθεί λύση εδώ και τώρα. Το ζήτημα με τη δράση αλλοδαπών ΡΟΜΑ έχει πολλές διαστάσεις. Πέραν των προφανών ποινικών θεμάτων που προκύπτουν, υπάρχει και το ζήτημα της εικόνας που εμφανίζει η χώρα μας προς τα έξω, καθώς όπως γνωρίζεται η Μύκονος αποτελεί κορυφαίο τουριστικό προορισμό παγκοσμίως! Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τον ελληνικό τουρισμό. Καλώ τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον Αρχηγό της ΕΛΑΣ να βάλουν τέλος στην παραβατική συμπεριφορά του εν λόγω «φαινομένου», το όποιο οφείλω να αναφέρω ότι πλήττει και άλλους σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα τη γειτονική Σαντορίνη.

Και προς αποφυγήν κάθε παρεξήγησης, εμείς ουδέν πρόβλημα έχουμε με τους νόμιμους πολίτες Ρομά οι οποίοι ζουν σεβόμενοι το νομικό πλαίσιο της χώρας και τον τόπο που τους φιλοξενεί. Αλλά εδώ να είστε σίγουροι ότι μιλούμε για κάτι εντελώς διαφορετικό και άκρως επικίνδυνο!».

«Φαμίλιες» που εκμεταλλεύονται το κενό αστυνόμευσης και αλωνίζουν

Όλα όσα περιγράφονται στην επιστολή του δημάρχου προς την Εισαγγελία Σύρου για όσα συμβαίνουν στη Μύκονο εν έτει 2018, είναι αδιανόητα. Φαμίλιες Ρομα, που λειτουργούν στα πρότυπα της μαφίας, έχουν μεταφέρει την εγκληματική τους δράση στο νησί των ανέμων και ανενόχλητα τα μέλη τους, ληστεύουν, κλέβουν, σπρώχνουν ναρκωτικά και τρομοκρατούν. Μάλιστα, το γεγονός οτι το τμήμα του νησιού, όπως καταγγέλει η δημοτική αρχή και οι πολίτες, είναι υποστελεχωμένο, με αποτέλεσμα σε πολλές περικτώσεις να δημιουργείται «κενό» αστυνόμευσης, διευκολύνει το έργο τους. Λένε επίσης ότι το πρόβλημα αρχισε προοδευτινα να γιγαντώνεται μετά την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας το 2013 (απαριθμούσε 23 άτομα), ενώ η ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει τη φύλαξη δημόκοινων χώρων έχει περιορισμένες δυνατότητες δράσης. Σε οτι,δε, έχει να κάνει με το ζήτημα της ενίσχυσης αστυνομικών και τη διαμονή τους, αξίζει να επισημανθεί οτι ο κ. Κουκάς και ο Δήμος Μυκόνου, φροντίζουν για τη φιλοξενία των ενστόλων καθώς τουλάχιστον 18-20 αποσπασμένοι αστυνομικοί διαμένουν σε δομές του Δήμου Μυκόνου.

Ντουζ στις δημοτικές τουαλέτες και κατάληψη αρχαιολογικών χώρων  

Στις τελευταίες σελίδες της δραματικής επιστολής του κ. Κουκα, περιγράφονται συμβάντα που δείχνουν πως η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Μύκονο, χρήζει άμεσης επίλυσης. «Στον περιφερειακό δρόμο από τη Χώρα προς την Άνω Μερά και σε άλλες περιοχές ομάδες Ρομά και αλλοδαπών έχουν εισέλθει σε ιδιωτικούς περιφραγμένους χώρους, χωρίς τη θέληση των ιδιοκτητών, εκμεταλλευόμενοι συχνά την απουσία τους, έχοντας καταλάβει αυτούς προκειμένου να δημιουργήσουν πρόσκαιρους καταυλισμούς, προβαίνοντας σε φθορές καθώς και σε υγειονομικές παραβάσεις που πλήττουν τη δημόσια υγεία» αναφέρει για τους καταυλισμόυς ενώ αποκαλύπτει πως πλέον οι συμμορίες των Ρομα, δεν διστάζουν να προχωρήσουν ακόμη και σε καταλήψεις δημοτικών χώρων. Στην παράγραφο που φέρει τίτλο «Φθορά δημοτικών κτιρίων- Κατάληψη δημοτικών χώρων» αναφέρεται χαρακτηριστικά οτι συγκροτημένες ομάδες «εισέρχονται σε δημοτικά κτίρια προκειμένου να βρουν στέγη για το διάστημα που επιδίδονται στις προαναφερόμενες έκνομες πράξεις προκαλώντας ανυπολόγιστες υλικές ζημιές, αλλά και αλόγιστη χρήση δημοσίων αγαθών σε βάρος του Δήμου από τη χρήση νερού σε δημοτικές τουαλέτες καθώς τις χρησιμοποιούν για προσωπική υγιεινή (ντουζ)». Μάλιστα, στην αναφορά προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Σύρου παρατίθεται και επιστολή της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων προς το Α.Τ. Μυκόνου και το Δήμο Μυκόνου, για το συγκεκριμένο θέμα.

Ο δήμαρχος του νησιού Κωνσταντίνος Κούκας 

Ο Νίκος Ρουκούδης είναι ο πυροσβέστης που δάκρυσε μπροστά στην τραγωδία που συνέβη από την φωτιά στο Μάτι. Ο ίδιος διηγείται στο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα όλα όσα βίωσε εκείνη τη μέρα και την επιστροφή του στο σπίτι και την οικογένειά του.

«Ήταν Δευτέρα απόγευμα και ήμουν σε επιφυλακή. Την ώρα που χτύπησε το τηλέφωνο και με ειδοποίησαν να φύγω για το Μάτι, γιόρταζα τα γενέθλιά μου. Φτάνοντας εκεί, αντίκρισα εικόνες αποκάλυψης. Δεν υπάρχουν λόγια να τις περιγράψουν. Καιγόντουσαν σπίτια, υπήρχαν νεκροί, αγνοούμενοι και εγκλωβισμένοι. Μια τραγωδία. Δεν θα μου έκανε εντύπωση, αν λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, έλιωσαν ακόμη και οι πυροσβεστικές στολές των συναδέλφων που ρίχνονταν στη μάχη με τις φλόγες. Η μία τραγική εικόνα διαδεχόταν την άλλη. Δεν μπορούσες να λιγοψυχήσεις. Εκείνες τις ώρες υπήρχαν άνθρωποι που βασίζονταν πάνω μας. Είχαν την ανάγκη μας. Δεν μπορούσαμε λοιπόν, να τα παρατήσουμε και να φύγουμε.

Εκ των υστέρων, μας είπαν “ήρωες”. Προσωπικά, δεν το ένιωσα αυτό. Έκανα το καθήκον μου και ότι όριζε ως σωστό, η συνείδησή μου. Χωρίς φανφάρες. Μου έφτανε ένα «μπράβο». Ρωτούσαμε, δυο μέρες μετά, τον κόσμο αν είναι καλά. Και μας απαντούσαν: “πώς να είμαστε καλά; Χάσαμε γείτονες, συγγενείς. Καταστράφηκαν οι περιουσίες μας”. Υπήρχε φρίκη στα πρόσωπά τους.

Απορούσαν όλοι για τη δύναμη της φωτιάς. Μα, ο άνεμος είναι λάδι για τη φωτιά, την τροφοδοτεί συνέχεια με οξυγόνο και την δυναμώνει. Εκείνη τη μαύρη μέρα υπήρχαν οχτώ με εννιά μποφόρ. Δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος από την ένταση του αέρα. Επίσης το Μάτι ήταν γεμάτο πεύκα, τα οποία είναι πολύ εύφλεκτα δέντρα.

Όταν πια, επέστρεψα στο σπίτι η γυναίκα μου με περίμενε με αγωνία στην πόρτα. Το μόνο που ήθελα ήταν να μπω μέσα στο δωμάτιο της δυόμισι χρονών κόρης μου και να βεβαιωθώ ότι είναι καλά. Αυτή τη στιγμή περίμενα όσες μέρες ήμουν μακριά της. Ύστερα αγκαλιάστηκα με τη γυναίκα μου, έκανα ένα μπάνιο και προσπάθησα να κοιμηθώ. Δεν μπορούσα όμως, λόγω της έντασης. Την επόμενη μέρα έδειχνε στις ειδήσεις πλάνα από τις φωτιές, η κόρη μου φώναζε “άλλο, άλλο”. Ήθελε να αλλάξουμε κανάλι. Κάποια στιγμή κοιτάχτηκα στον καθρέπτη. Είδα τον εαυτό μου, το πρόσωπό μου, τα μάτια μου. Το βλέμμα μου είχε αλλάξει εξαιτίας όλης αυτής της φρίκης που έζησα. Και τότε, δάκρυσα…».

Τις δύσκολες στιγμές που έζησε στο Μάτι περιγράφει ο διασώστης του Ερυθρού Σταυρού Βασίλης Ανδριόπουλος, στο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα.

«Από την πρώτη στιγμή που πλησιάσαμε την περιοχή, αντιληφθήκαμε πως πρόκειται για τεράστια φωτιά και αμέσως ειδοποιήσαμε τις ειδικές δυνάμεις. Μέχρι στιγμής, ο ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει ανασύρει τα 31 από τα 76 άτομα που έχουν εγκλωβιστεί, μεταξύ αυτών τα 26 θύματα που απανθρακώθηκαν σε συγκεκριμένο σημείο στο Μάτι. Η εικόνα να αναζητούμε τραυματίες για να παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες, θα μάς μείνει αξέχαστη. Τα περισσότερα αυτοκίνητα ήταν με τα κλειδιά επάνω, μέσα προσωπικά αντικείμενα και είδη υγιεινής, όλα καμένα και άδεια.

Μόλις κάποια μέτρα παρακάτω συνάνθρωποί μας αγκαλιασμένοι ανά τέσσερα άτομα και καμένοι. Οικογένειες ολόκληρες: μπαμπάς, μαμά και ανάμεσά τους τα παιδιά τους, όλοι απανθρακωμένοι στην προσπάθειά τους να σωθούν από τις φλόγες. Έχουμε μεγάλη εμπειρία ως ομάδα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ωστόσο δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο. Αυτή η εικόνα μας γονάτισε. Στο χωράφι όπου τους εντοπίσαμε δεν υπήρχε γκρεμός, όπως γράφτηκε. Σε 300 μέτρα απόσταση ήταν η θάλασσα, τους χώριζε μόνο ένα εμφανές σημείο που θα μπορούσε να προσπεράσει και ένα πεντάχρονο παιδί.

Απλώς οι συνθήκες και η δύναμη της φωτιάς ήταν τέτοιες που δεν πρόλαβαν να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Και απανθρακώθηκαν και οι 26. Γενικά, χρειάζεται ειδική εκπαίδευση για να ξεχωρίσεις έναν άνθρωπο από τη στάχτη. Έτσι διαπιστώσαμε ότι ανάμεσα στους 26 βρίσκονταν έξι παιδιά. Ήδη επιχειρησιακά, ο Ερυθρός Σταυρός έχει διαθέσει εκατό άτομα σε βάρδιες για να εντοπίσουμε τους υπόλοιπους αγνοούμενους και να προσφέρουμε πρώτες βοήθειες.

Για να απεγκλωβίσουμε κόσμο μέσα από τα καμμένα σπίτια χρειάστηκε να ανέβουμε σε βράχια και διάφορα άλλα επικίνδυνα μέρη με σχοινιά. Μας έπιανε ο κόσμος και μας εκλιπαρούσε να τους βοηθήσουμε να βρουν τους δικούς τους ανθρώπους. Συγκεκριμένα μια κυρία, καθώς ερχόμασταν στην περιοχή, μάς έκλεισε τα οχήματά μας και μάς παρακαλούσε να την ακολουθήσουμε. Μας έλεγε: “βοηθήστε με. Καίγεται το σπίτι μου και μέσα βρίσκεται η μητέρα μου”.

Δυστυχώς, η μητέρα της δεν τα κατάφερε. Πολύς κόσμος επίσης, αναγκάστηκε να πέσει στη θάλασσα για να σωθεί από τη φωτιά με αποτέλεσμα να πνιγεί. Ακόμη και τώρα, ψάχνουμε ανθρώπους που ενδεχομένως χάθηκαν στο νερό. Ο Ερυθρός Σταυρός θα φύγει τελευταίος από τις πληγείσες περιοχές. Θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να βρεθούν οι αγνοούμενοι».

Τη βίλα του στη Ραφήνα έχει ήδη προσφέρει ο γνωστός σχεδιαστής σε μία οικογένεια που έχασε το σπίτι της, ενώ δυστυχώς το ένα μέλος της, λόγω αναπνευστικών προβλημάτων, απεβίωσε.

Ο Γιάννης Γαλάτης τόνισε στην Espresso: «Με όλη μου την καρδιά φιλοξενώ οποιονδήποτε έχει ανάγκη που επλήγη από τις φωτιές της ανατολικής Αττικής»

«Με το που ξέσπασε η πυρκαγιά έδωσα εντολή στον φύλακα του σπιτιού, τον κύριο Κώστα, να φιλοξενήσει οποιονδήποτε βρίσκεται σε ανάγκη και δεν έχει πού να μείνει. Έτσι η κυρία Βούλα, που το σπίτι της ήταν κοντά στο δικό μου και βρέθηκε στον κυκλώνα της φωτιάς, ήρθε με τον άντρα της και τον έναν της γιο να μείνουν στο σπίτι μου για να νιώσουν πιο ασφαλείς. Δυστυχώς, χτες τη χάσαμε», εξομολογείται συγκινημένος και συμπληρώνει:

«Μου τηλεφώνησε ο γιος της και μου είπε κλαίγοντας το κακό μαντάτο. Δύο μέρες πριν την είχαν μεταφέρει στο νοσοκομείο, λόγω σοβαρών αναπνευστικών προβλημάτων. Στενοχωρήθηκα πολύ, γιατί την κυρία Βούλα τη γνώριζα πολλά χρόνια, ήταν πολύ καλή γειτόνισσα και φίλη των αδελφών μου, της Αναστασίας και της Φραγκίσκης. Μπορώ να πω ότι την έβλεπα και σαν μάνα μου…».

Οσον αφορά στο πως σώθηκε το πολυτελές σπίτι του Γιάννη Γαλάτη στη Ραφήνα, ο ίδιος σημειώνει ότι το σπίτι σώθηκε από την προνοητικότητα μιας φίλης του, της κυρίας Σταύριας, η οποία τον τελευταίο καιρό επίσης μένει επίσης εκεί με τον άντρα της.

«Γύρω στις 4 το μεσημέρι μου τηλεφώνησε λέγοντάς μου φοβισμένη: «Γιάννη, θα καούμε! Η φωτιά είναι τώρα στο Νταού Πεντέλης, αλλά με την κατεύθυνση του ανέμου βλέπω να φτάνει ως εμάς. Κάτι πρέπει να κάνουμε», δηλώνει ο σχεδιαστής και από τη Μύκονο, όπου βρισκόταν, έδωσε εντολή να ξεκινήσουν να καταβρέχουν όλο το σπίτι, χρησιμοποιώντας και τις δέκα βρύσες του κήπου του.

«Επί τέσσερις ώρες ο Κώστας με τη βοήθεια της Σταύριας και μιας οικογένειας Αλβανών, που μένει δίπλα μας, κατάβρεχαν το σπίτι. Τελικά, ο άνεμος σταμάτησε όταν η φωτιά κόντευε να φτάσει στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται περίπου είκοσι μέτρα μπροστά από το σπίτι μου. Αυτό το λες και θαύμα» ισχυρίζεται ο ίδιος, υπογραμμίζοντας πως κάηκε μόνο η σημαία η οποία βρισκόταν στην εκκλησία.

Συγκλονιστική περιγραφή-καταγγελία, που στην κυριολεξία κόβει την ανάσα του κάθε συνανθρώπου που θα την διαβάσει ως έγγραφη και επώνυμη αναφορά, κάνει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, οι παππούδες ουσιαστικά, ενός 19μηνου μόλις βρέφους, που είχε την ατυχία να το δαγκώσει οχιά, όταν βρισκόταν σε αυλή σπιτιού στο Βένετο!

Η δημοσιοποίηση πλέον της υπόθεσης από τους ίδιους, μετά από ένα περίπου δεκαήμερο (ημερομηνία συμβάντος 23-07-2018), οπότε εξαλείφθηκε πλέον ο κάθε κίνδυνος που υπήρχε για τη ζωή και το χεράκι του, γίνεται όπως τονίζει η γιαγιά που υπογράφει και την επιστολή που έφθασε στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, καθώς σύμφωνα με την ίδια, «το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε», οι αρμόδιοι «ήταν ανεύθυνοι και αδιάφοροι», ενώ δεν υπήρχε αντιοφικός ορός, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα. Μέσα στην αγωνία και το άγχος τους, βέβαια, αναφέρουν και έναν ακόμη στόχο της δημοσιοποίησης, όπως δηλώνουν οι παππούδες του μωρού, ώστε «να μην βρεθεί άλλο παιδάκι στην δική μας θέση».

Η επιστολή

«Βρισκόμασταν στην εξοχική κατοικία του συζύγου μου στο Βένετο.

Μαζί μας είχαμε και τον εγγονό μας ηλικίας 19 μηνών. Την Δευτέρα λοιπόν, όπως και τις προηγούμενες μέρες, παίζαμε στην αυλή, με μια μικρή μπάλα. Ο μικρός την κλώτσησε και πήγε να την πάρει. Τον κοιτάζαμε λοιπόν να τρέχει, να πάει να πάρει την μπάλα.

Αντί όμως της μπάλας το αριστερό του χέρι ακούμπησε σε μια πέτρα, που την είχαμε πάνω σε ένα κορμό δέντρου. Αμέσως άρχισε να κλαίει και τρέξαμε, τον πήραμε αγκαλίτσα και είδαμε ότι από το δακτυλάκι του, τον δείκτη συγκεκριμένα, είχε δύο σαν γρατζουνιές, μου φανήκαν σαν να τον γρατζούνισε γάτα και έτρεχε λίγο αίμα. Άρχισε αμέσως να πρήζεται και να μελανιάζει το δάκτυλο.

Αμέσως φύγαμε για το Bόλο. Η ώρα που φύγαμε ήταν μια παρά τέταρτο (12:45) και στο νοσοκομείο φτάσαμε σε μία ώρα γύρω στις 2 το μεσημέρι. Εξηγήσαμε στα εξωτερικά ιατρεία, τι είχε συμβεί, χωρίς όμως να δούμε τι ήταν αυτό που τον τσίμπησε. Είπαμε να κάνουμε μια ακτινογραφία, στο δακτυλάκι μήπως ήταν σπασμένο από την πέτρα. Δεν έδειξε κάτι τέτοιο. Ο παππούς λοιπόν είπε ότι ήταν φίδι, και πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν κάτι γιατί το παιδί χειροτέρευε ραγδαία. Τους είπε κιόλας ότι είναι Οχιά γιατί στο χωριό τέτοια φίδια υπάρχουν. Είτε το είπαμε, είτε όχι, δεν ίδρωσε το αυτί τους. Οι μαθητευόμενοι μόνο ήταν κοντά του, χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν. Η ώρα περνούσε. Ο μικρούλης στην αγκαλιά μας πέθανε τρεις (3) φορές και με τις φωνές μας επανερχόταν! Το πρήξιμο και το μελάνιασμα ανέβαινε όλο και πιο ψηλά. Ο μικρός μας δεν είχε ούτε την δύναμη να κλάψει. Φωνάζαμε να του κάνουν ορό φιδιού και δεν είχαν! Η ώρα ήταν τέσσερις και τέταρτο (16:15). Η διευθύντρια της παιδιατρικής ακόμη δεν είχε εμφανιστεί παρόλο που μας έλεγαν ότι την είχαν ειδοποιήσει. Έγιναν εξετάσεις αίματος και έδειξαν ότι τα αιμοπετάλια έπεφταν ραγδαία και ο αιματοκρίτης. Η αργοπορία τους, η αδιαφορία τους, η ανευθυνότητά τους, δεν περιγράφεται.

Ο μικρούλης αργοπέθαινε αβοήθητος και εγώ να φωνάζω να κάνουν κάτι. Από τις 16:30 άρχισαν να νιώθουν ίσως την σοβαρότητα της κατάστασης, εφόσον είχαν περάσει δυόμιση ώρες απάθειας, τότε αποφασίσανε να κάνουνε ιατρικό συμβούλιο και τότε εμφανίστηκε και η προϊσταμένη παιδίατρος. Μετά το συμβούλιο αποφασίσανε να το στείλουν στην Λάρισα αφού του χορήγησαν κορτιζόνη. Μάλιστα έβγαινε και ένας πολλά βαρύ γιατρός από το δωμάτιο του μικρού μας, και ξέρετε τι μας είπε: – Τι θέλετε, τους γιατρούς στα πόδια σας; Τότε ο σύζυγος έξαλλος του λέει – Μήπως ήρθα σε λάθος μέρος, είμαι σε καφενείο και όχι σε νοσοκομείο; Το ασθενοφόρο το κάλεσε η διευθύντρια στις πέντε η ώρα ακριβώς (17:00). Το ασθενοφόρο έκανε να έρθει στο νοσοκομείο μισή ώρα, ήταν πέντε και μισή (17:30).

Έξι παρά φεύγουμε για το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας. Εκεί μας περίμενε άλλος Γολγοθάς. Με το που αντικρίζουν τον μικρό, δεν τον δέχονται λέγοντας:

– Η διευθύντρια του Βόλου όταν πια με την αδιαφορία της βλέπει τα δύσκολα τα ξεφορτώνεται, και τα στέλνει σε μας, δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, μας είπαν.

– Δεν μπορούμε να τον κρατήσουμε διότι θα χρειαστεί χειρουργείο και λόγω των χαμηλών αιμοπεταλίων κινδύνευε η ζωή του λόγω αιμορραγίας.

Δεν ξέρω τότε που βρήκα την δύναμη και άρχισα να φωνάζω λέγοντάς τους πως δεν μπορούν να παίζουν με τη ζωή του παιδιού επειδή τα δύο νοσοκομεία και οι γιατροί έχουν διαφορές μεταξύ τους. Όλοι αυτοί οι γιατροί, η διοίκηση του νοσοκομείου δεν είναι γονείς δεν είναι παππούδες και γιαγιάδες και πάνω από όλα γιατροί; Μας τον έστελναν στην Θεσσαλονίκη, τους είπα ότι αν υπέγραφαν για τη ζωή του, μόνο τότε θα τον έπαιρνα.

Το χεράκι του κινδύνευε άμεσα να παραλύσει από το πρήξιμο. Αποφάσισαν να τον στείλουν στο Πανεπιστημιακό. Οι ώρες που πέρασαν ήταν πολλές, πάνω από επτά ώρες και στον μικρό δεν είχε δοθεί ο ορός φιδιού.

Στο Πανεπιστημιακό η αντιμετώπιση ήταν διαφορετική. Του δόθηκαν άμεσα οι πρώτες βοήθειες και ο όρος φυσικά. Ο καθηγητής της παιδιατρικής με μια ομάδα γιατρών κάνει ότι μπορεί και προσπαθούν για το καλύτερο. Οι γιατροί της ορθοπεδικής και ο αναισθησιολόγος αποφασίζουν ότι για το καλό του παιδιού πρέπει να πάει στη Θεσσαλονίκη, ώρα μία μετά τα μεσάνυχτα.

Εφημέρευε το Γεννηματά. Το αγγελούδι μας διασωληνωμένο φτάνει στο νοσοκομείο Γεννηματά στις τρείς το πρωί. Εκεί τα λεπτά, οι ώρες δύσκολες. Οι γιατροί πρώτη φορά αντιμετωπίζουν τέτοιο δάγκωμα φιδιού και τόσης σοβαρής κατάστασης παιδιού και χεριού. Κάνουν ότι μπορούν για τον μικρούλη. Έχουν περάσει δέκα (10) μέρες. Ο μικρός βρίσκεται ακόμη στο νοσοκομείο, χωρίς πια να κινδυνεύει η ζωή του και το χεράκι του.

Αποφάσισα σαν γιαγιά να δημοσιοποιήσω το θέμα:

Πρώτον, διότι το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε, ήταν ανεύθυνοι, αδιάφοροι.

Δεύτερον, διότι δεν υπήρχε ορός φιδιού, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα. Είπαν ότι έπρεπε να τηλεφωνήσουν στο Υπουργείο, μετά στο κέντρο Δηλητηριάσεων και να σταλεί εφ’ όσον ήταν ανάγκη την άλλη μέρα, αφού ο ασθενής θα είχε καταλήξει.

Και τρίτον, για να μην βρεθεί άλλο παιδάκι στην δική μας θέση.

Γιούλα Μητρομάρα – Γαλάτου»

Πηγή: magnesianews

Την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στο Μάτι και το Λύρειο Παιδικό Ιδρυμα, που καταστράφηκαν από τη φονική πυρκαγιά, επισκέφθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, την Τετάρτη.

Ο ΠτΔ συνομίλησε με τον Μητροπολίτη Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλου και με την Ηγουμένη και τις μοναχές και περιηγήθηκε στους κατεστραμμένους χώρους.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος με τον Μητροπολίτη κ. Κύριλλο

Ο κ. Παυλόπουλος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα romfea, εξεπλάγην από τον μέγεθος της καταστροφής των κτιρίων αλλά και του περιβάλλοντα χώρου.

Ο Μητροπολίτης κ. Κύριλλος ενημέρωσε τον Προκόπη Παυλόπουλο για τις προσπάθειες ανακατασκευής του Ιδρύματος και ο ΠτΔ υποσχέθηκε πως θα συμβάλλει με κάθε δυνατό μέσο.

Ο Μητροπολίτης αναφέρθηκε στις προσπάθειες ανοικοδόμησης του Λύρειου

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος

Ο ΠτΔ τόνισε πως θα υπάρξει αρωγός στην προσπάθεια ανοικοδόμησης

Στιγμιότυπο από την επίσκεψη του κ. Παυλόπουλου στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στο Μάτι

Φωτογραφίες: romfea

Απίστευτο και όμως αληθινό. Κάτοικος στο Μάτι έβλεπε το σκύλο του λιπόθυμο μετά τη φωτιά και δεν τον φρόντιζε. Επέτρεψε να μεταφερθεί για φροντίδα και μεταφορά σε κτηνιατρική κλινική, μόνο όταν του το ζήτησαν οι εθελοντές.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το zoosos,  σε κτηνιατρική κλινική στο Πικέρμι Αττικής νοσηλευεται ένας Γερμανικός Ποιμενικός που βρέθηκε λυπόθυμος στην αυλή καμένου σπιτιού στο Μάτι Αττικής. Το καθαρόαιμο ζώο έχει εγκαύματα στις πατούσες του αλλά σύντομα θα γίνει καλά.

Ο άνθρωπος στον οποίο ανήκει το 7χρονο αρσενικό λυκόσκυλο δεν μπήκε καν στον κόπο να αναζητήσει βοήθεια για το τραυματισμένο ζώο του κα μόνο αφού του το ζήτησαν ο εθελοντές, τους επέτρεψε να το πάρουν για να το φροντίσουν και να το μεταφέρουν σε κτηνιατρική κλινική για νοσηλεία. Μετά από λίγες μέρες, τους είπε ότι δεν θέλει το κατοικίδιό του γιατί έχει καμένες πατούσες

Η MKO “Dogs Voice” αναζητά για αυτό το πλάσμα τον κατάλληλο κηδεμόνα αυτόν που δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ, αυτόν που θα νοιαστεί να είναι στο πλάι του μετά από αυτήν την κόλαση που βίωσε.