Ο ομογενής Κώστας Κονδύλης, γνωστός και ως «ο αυτοκράτορας των 86 ουρανοξυστών» στη Νέα Υόρκη, έχασε τη μάχη με τον καρκίν
Τη μάχη με τον καρκίνο έχασε την Παρασκευή 17 Αυγούστου, στα 78 του χρόνια, ο διάσημος ομογενής αρχιτέκτονας Κώστας Κονδύλης, «ο αυτοκράτορας των 86 ουρανοξυστών», όπως χαρακτηριστικά αποκαλούνταν.
Εκείνος έβαλε τη «σφραγίδα» του και στον εντυπωσιακό πύργο του σημερινού πλανητάρχη Trump World Tower, με τους 90 ορόφους, ένα από τα πιο ψηλά κτίρια της Νέας Υόρκης, που βρίσκεται στην πλατεία Ηνωμένων Εθνών, ενώ συνέδεσε και γενικότερα το όνομά του και την καριέρα του με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Τη δυσάρεστη είδηση ανακοίνωσε συντετριμμένη μέσω του προσωπικού λογαριασμού της στο Instagram η αγαπημένη του φίλη, jetsetter και γλύπτρια Ντέλλα Ρούνικ, με την οποία οι φήμες τούς ήθελαν ζευγάρι πριν από μερικά χρόνια, την εποχή που εκείνη έμενε μόνιμα στο Μανχάταν. Κομψός, ευγενής, μπον βιβέρ και με πολλές κατακτήσεις στο γυναικείο φύλο, αυτός ηταν ο Κώστας Κονδύλης! Από τον πρώτο του γάμο με την Αμερικανίδα σύζυγό του Γκρέτα απέκτησε την κόρη του Κατερίνα και από τη δεύτερη σύζυγό του Λόρι, την οποία έχασε το 1997 από καρκίνο, απέκτησε την κόρη του Αλεξία, interior designer και επικεφαλής σήμερα της θυγατρικής Kondylis design.
Ο διεθνούς φήμης Ελληνας αρχιτέκτονας ζούσε σε ένα μοναδικής αισθητικής διαμέρισμα στο Upper East Side, απέναντι από τετραώροφη μονοκατοικία της Μαντόνα, ενώ τα Σαββατοκύριακα μετακόμιζε στην εξοχική κατοικία του στο Σαουθάμπτον, όπου φύλαγε την ιδιωτική του συλλογή από αυτοκίνητα, καθώς το μεγάλο του όνειρο ήταν να γίνει σχεδιαστής αυτοκινήτων. Τα τελευταία χρόνια απέφευγε τις κοσμικές εμφανίσεις και έδινε την προσωπική του μάχη με τον καρκίνο, έχοντας πάντα στο πλευρό του τις κόρες του και την καλλονή σύντροφό του.
Καταγωγή από τη Σάμο
Ο Κώστας Κονδύλης γεννήθηκε στις 17 Απριλίου 1940 στην Μπουζουμπούρα της Κεντρικής Αφρικής από Ελληνες γονείς με καταγωγή από τη Σάμο και πέρασε σχεδόν ολόκληρη την παιδική ηλικία του στο Βελγικό Κονγκό! Το 1953 ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα, και έξι χρόνια αργότερα αποφοίτησε από τη Σχολή Αναβρύτων. Στη συνέχεια σπούδασε Αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο της Γενεύης, ενώ έκανε το μάστερ του στο Columbia University της Νέας Υόρκης.
Στα 50 χρόνια επαγγελματικής πορείας του θα σχεδιάσει περισσότερα από 86 κτίρια, αλλάζοντας τη γραμμή του ορίζοντα της Νέας Υόρκης. Η συνάντησή του και η συνεργασία του με τον Μίδα των ακινήτων Ντόναλντ Τραμπ θα σημαδέψει την καριέρα του και η «χημεία» Τραμπ – Κονδύλη θα δώσει ζωή σε μερικά από τα πιο εμβληματικά κτίρια του Μανχάταν, όπως τα Trump Plaza, Trump International Hotel and Tower, Trump World Tower και Silver Towers, τα οποία όμως αμφισβητήθηκαν για την ομοιομορφία και την αισθητική τους από πολλούς διεθνούς φήμης αρχιτέκτονες.
Το 2007 η εταιρία του Kondylis Architecture PC ανακαίνισε το ιστορικό ξενοδοχείο «Plaza», στο οποίο διαθέτουν διαμερίσματα οι εφοπλιστές Γιάννης Κούστας, Γιάννης Φράγκος και Χάρης Βαφειάς.
Μια 3χρονη από το Μεξικό αποκάλεσε επανειλημμένα τον ιερέα «πόρνη», όσο εκείνος προσπαθούσε να τη βαφτίσει.
Σε βίντεο που έχει δημοσιοποιηθεί, οι γονείς κρατάνε χαμογελαστοί τη μικρή Magdelana πάνω από μία κρήνη σε εκκλησία του Μεξικού, καθώς ο ιερέας ρίχνει αγιασμένο νερό στο κεφάλι της.
Προς έκπληξη όλων το μυστήριο παίρνει μία άσχημη τροπή, όταν ο καθολικός ιερέας ξεκινά να εκστομίζει τις φράσεις της ιεροτελεστίας: «Σε βαφτίζω στο όνομα του Πατρός και του Υιού…».
Σε σκηνές που, σύμφωνα με μερικούς θρησκόληπτους, συγκρίνονται με την ταινία τρόμου «Ο Εξορκιστής», η μικρή Magdelana άρχισε να βρίζει και να αντιστέκεται.
Προς απογοήτευση των γονιών της, ψελλίζει τη λέξη «πόρνη» («puto» στα ισπανικά), αλλά ο ιερέας φαίνεται να το αντιμετωπίζει με ψυχραιμία, όπως αναφέρει η Daily Mail.
«Νομίζω ότι με αποκαλεί με κάποιες άσχημες λέξεις» γέλασε, πριν να ολοκληρώσει την τελετή με τη φράση: «Εγώ ειμί ο Πατήρ…». Αλλά το νήπιο αμέσως τον διέκοψε φωνάζοντας: «Άσε με ήσυχο πόρνη!», πριν να φωνάξει επανειλημμένα την ίδια λέξη απτόητο από τις προσπάθειες της μητέρας του να το ελέγξει.
Όταν η τελετή, που έγινε σε τοποθεσία στο Μεξικό που δεν έχει δημοσιοποιηθεί, ολοκληρώθηκε, η μητέρα ζήτησε συγγνώμη από τον ιερέα.
Το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, στις 9 το πρωί, στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης, θα σφυρίξει για πρώτη φορά, το Frecciargento ETR 485, το τρένο που θα αποτελέσει το σημείο εκκίνησης για τη νέα εποχή στον ελληνικό σιδηρόδρομο.
Η ιδιωτική πλέον ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ενταγμένη στον ιταλικό όμιλο FSItaliane, αποδεικνύει έτσι ότι είναι έτοιμη να αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς το επιβατικό κοινό, μόλις η ΕΡΓΟΣΕ παραδώσει τη διπλή γραμμή με ηλεκτροκίνηση, σε όλο το μήκος της διαδρομής Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Τέλος Μαίου, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Σπίρτζης, είχε ζητήσει από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ «να φέρει τα τραίνα», πράγμα που βλέπουμε να συμβαίνει. Η πρώτη λοιπόν αμαξοστοιχία, το ιταλικό «ασημένιο βέλος» θα αφιχθεί στη Θεσσαλονίκη στις 27 ή στις 28 Αυγούστου όπου και θα περιμένει, για να κάνει το ντεμπούτο του στο ελληνικό δίκτυο, το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα εγκαινίων της 83ης ΔΕΘ.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Voria.gr, το τρένο θα το συνοδεύσουν Έλληνες τεχνικοί από τα σύνορα Σλοβενίας – Κροατίας μέχρι τα ελληνικά σύνορα. Οι Έλληνες τεχνικοί θα έχουν μία ολιγοήμερη εκπαίδευση στην Ιταλία. Κατά το προηγούμενο διάστημα Έλληνες μηχανοδηγοί επίσης εκπαιδεύτηκαν στην Ιταλία ενώ Ιταλοί τεχνικοί πρόσφατα έχουν επιθεωρήσει το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο.
Για την υποδοχή του «Frecciargento», που συμβολίζει τη νέα εποχή για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, ο ΟΣΕ κάνει το κάτι παραπάνω στους χώρους του Ν.Σ.Σ., φρεσκάροντας με ένα lifting το χώρο της αποβάθρας, της αίθουσας VIP και τους χώρους υποδοχής επιβατών. Το «ασημένιο βέλος», στις 8/9, πανηγυρικά, θα κάνει το πρώτο του επίσημο δρομολόγιο στην Ελλάδα, από Θεσσαλονίκη μέχρι Κατερίνη, αναπτύσσοντας ταχύτητες μέχρι και 200 χλμ/ώρα.
Το τρένο θα μείνει στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη για το διάστημα της 83ης Διεθνούς Έκθεσης και στη συνέχεια θα επιστρέψει προσωρινά στην Ιταλία, καθώς δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί η εγκατάσταση της ηλεκτροκίνησης στη γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη (σ.σ. μέχρι το Δομοκό). Τα έργα αναβάθμισης της γραμμής Τιθορέα – Λιανοκλάδι – Δομοκός αναμενόταν να παραδοθούν τον Ιούνιο του 2018, ημερομηνία που μετατέθηκε για το φθινόπωρο, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνονται ως τότε τα συστήματα ETCS και φωτοσήμανσης.
Υπενθυμίζεται ότι τα έργα αναβάθμισης στο πιο «αμαρτωλό» κομμάτι του ελληνικού σιδηροδρόμου, δηλαδή στο Τιθορέα- Λιανοκλάδι- Δομοκός, ξεκίνησαν το 1997 με αρχική πρόβλεψη την ολοκλήρωσή τους το 2004, χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων. Τελικά τα έργα θα περαιωθούν το 2018 και αφού το κόστος της «διπλής σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων», με ηλεκτροκίνηση, έφτασε κοντά στα 1,8 δις. ευρώ, επένδυση που χρηματοδοτήθηκε από τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης / Eπιχειρησιακά Προγράμματα και το Connecting Europe Facility 2014-2020.
Η FSItaliane και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχουν δεσμευτεί να φέρουν στην Ελλάδα σύγχρονο τροχαίο υλικό, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες στο σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο σημειωτέον ανήκει στον ΟΣΕ. Το ETR 485 που έρχεται για τα πρώτα δρομολόγια σε ελληνικό έδαφος, έχει μέγιστη ταχύτητα 250 χλμ/ώρα, αλλά στο σύντομο ταξιδάκι στη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Κατερίνη, δεν θα ξεπεράσει τα 200 χλμ/ώρα, ταχύτητα που θα πιάσει μόλις για 1′.
Τρεις είναι οι προϋποθέσεις:
Για να μπορέσει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να δρομολογήσει νέους συρμούς, ηλεκτροκινούμενους, θα πρέπει να ικανοποιούνται τρεις βασικές προϋποθέσεις, που δεν αναμένεται να εκπληρωθούν πριν το 2019, ενώ πολύ σημαντική και κρίσιμη θα είναι η εκπαίδευση νέων μηχανοδηγών, καθώς η εταιρεία έχει μεγάλη ανάγκη από νέο αίμα σε παραγωγικές ειδικότητες.
Οι τρεις προϋποθέσεις για να ξεκινήσουν να τρέχουν τα νέα τρένα, στην πιο δημοφιλή διαδρομή του ελληνικού δικτύου, δηλαδή στο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, είναι οι εξής:
– Nα ολοκληρωθεί η ηλεκτροκίνηση σε όλο το μήκος της διαδρομής Αθήνα- Θεσσαλονίκη, κάτι που με το αισιόδοξο σενάριο προβλέπεται για το τέλος του 2018 ή, σε διαφορετική περίπτωση, για το Α’ τρίμηνο του 2019.
– Να γίνουν μετατροπές στα μηχανοστάσια της ΕΕΣΣΤΥ, πρώτα στη Θεσσαλονίκη αλλά μετά και στην Αθήνα, για να μπορούν να δεχθούν το μεγαλύτερο σε διαστάσεις νέο τροχαίο υλικό. Οι μετατροπές αυτές συνδέονται με την ολοκλήρωση του διαγωνισμού πώλησης της ΕΕΣΣΤΥ, διαδικασία που διαχειρίζεται το ΤΑΙΠΕΔ, με μοναδικό υποψήφιο αγοραστή την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Σημειώνεται ότι μετά την αποδοχή της βελτιωμένης προσφοράς που κατέθεσε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τέλος Αυγούστου ο σχετικός φάκελος θα σταλεί στο Ελεγκτικό Συνέδριο προς έλεγχο. Εφ’ όσον δοθεί έγκριση, θα ακολουθήσει η υπογραφή της σύμβασης αγοραπωλησίας μετοχών (ΣΑΜ), ώστε στη συνέχεια να γίνει ο έλεγχος από την Εθνική Επιτροπή Ανταγωνισμού. Το πέρας της όλης διαδικασίας τοποθετείται στο τέλος 2018 ή στο πρώτο 15νθημερο Ιανουαρίου 2019.
– Να εκπαιδευτεί προσωπικό της ΕΕΣΣΤΥ για τη συντήρηση των νέων τραίνων και ειδικά των ηλεκτρομηχανών. Για το σκοπό αυτό θα σταλούν τεχνικοί της εταιρείας στην Ιταλία.
Με βάση τα ανωτέρω, οι φίλοι του σιδηροδρόμου και το επιβατικό κοινό θα πρέπει να κάνουν μερικών μηνών υπομονή, για να αρχίσουν σταδιακά να απολαμβάνουν αναβαθμισμένες υπηρεσίες και το πολυπόθητο χρόνο μετάβασης από Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, σε 3 ώρες και 20’, σε χρόνο που θα δώσει στον ελληνικό σιδηρόδρομο ένα ισχυρό όπλο απέναντι στον ανταγωνισμό από άλλα μεταφορικά μέσα.
Βαρετή έχει καταντήσει πλέον για την Ελλάδα η πρωτιά στις ώρες εργασίας στην Ευρώπη. Σε μια ακόμα έκθεση της Eurostat, οι Έλληνες φαίνεται να δουλεύουν κατά μέσο όρο περισσότερο από όλους (40,7 ώρες την εβδομάδα).
Από την άλλη οι Γερμανοί περνούν λιγότερο χρόνο στη δουλειά τους. Σύμφωνα με την απάντηση του γερμανικού υπουργείου Εργασίας σε ερώτηση που είχε καταθέσει το κόμμα Die Linke, ο μέσος όρος των ωρών εργασίας ανά εβδομάδα στη Γερμανία το 2017 ήταν 34,9 ώρες βάσει των επίσημων στοιχείων.
Ως εκ τούτου, οι Γερμανοί εργάστηκαν λιγότερο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 36,4 ωρών καθώς και σε σχέση με πολλούς Νοτιοευρωπαίους γείτονές τους, που κάποιες φορές χαρακτηρίζονται τεμπέληδες από γερμανικά μέσα ενημέρωσης.
Η Ολλανδία (31,8 ώρες) και η Δανία (33,8 ώρες) είναι οι μοναδικές δύο άλλες χώρες της ΕΕ με λιγότερες ώρες εργασίας ανά εβδομάδα συγκριτικά με τη Γερμανία.
Πρώτοι Έλληνες, Βούλγαροι και Πολωνοί
Αντίθετα, οι Πολωνοί (39,4 ώρες), οι Βούλγαροι (40 ώρες) και οι Έλληνες (40,7 ώρες) περνούν κατά μέσο όρο πολύ περισσότερο χρόνο στη δουλειά τους κάθε εβδομάδα. Τα ευρήματα προσέρχονται από ανάλυση των στοιχείων της Eurostat που πραγματοποίησε το υπουργείο Εργασίας.
Μιλώντας σήμερα στο πρακτορείο Xinhua, ο Μαρκ Φάλακ από το Ινστιτούτο Οικονομικών της Εργασίας (Institute of Labor Economics-IZA) στη Βόννη εξήγησε ότι η παρατηρούμενη μείωση στον μέσο όρο των ωρών εργασίας στη Γερμανία αντανακλά εν μέρει το αυξανόμενο ποσοστό απασχόλησης μεταξύ των γυναικών, που είναι πιθανότερο να εργαστούν με μερική απασχόληση.
«Η Γερμανία μετατοπίζεται –πολύ αργότερα απ’ ό,τι οι σκανδιναβικές χώρες ή η Ολλανδία– από τα νοικοκυριά με έναν μισθό σε έναν πιο ισότιμο διαχωρισμό της εργασίας, αλλά και πάλι είναι μάλλον απίθανο και οι δύο σύντροφοι να έχουν πλήρη απασχόληση», δήλωσε ο Φάλακ.
Πρώτοι στον ελεύθερο χρόνο οι Γερμανοί
Αν και οι Γερμανοί εργαζόμενοι στατιστικά απολαμβάνουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο σε σχέση με τους κατοίκους των υπόλοιπων –εκτός από δύο- ευρωπαϊκών χωρών, το υπουργείο Εργασίας τόνισε ότι η παραγωγικότητά τους παραμένει 27 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργείου, η βουλευτής του Die Linke Τζέσικα Τάτι δήλωσε στο RND ότι τα ευρήματα καταδεικνύουν πως οι λιγότερες ώρες καθιστούν πιο παραγωγική την εργασία. Υποστήριξε ότι οι περισσότερες ώρες «αυξάνουν τον κίνδυνο λαθών και ατυχημάτων και επιβαρύνουν μακροπρόθεσμα την υγεία των εργαζομένων». «Αυτό δεν είναι ούτε προς το συμφέρον των εργαζομένων, ούτε μπορεί να θεωρηθεί λογικό από την πλευρά των εργοδοτών», δήλωσε η Τάτι.
Η «ιστορία» πίσω από τα γεγονότα – Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτόν τον θρύλο;
Η ιστορία πίσω από τα γεγονότα- Το φάντασμα που τρομοκρατεί τους σκοπούς- Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτόν τον ”θρύλο”
Ένας εξαίρετος χημικός μου στο Λύκειο ,μας έλεγε πως ”όταν κάποιος σας διηγείται ιστορίες για γυναίκες και για τον Στρατό σίγουρα θα λέει και κάποια ψέματα”! Στο πέρασμα των χρόνων κατάλαβα ότι είχε δίκιο! Η ιστορία που ακολουθεί, είναι ένας ”θρύλος” που τουλάχιστον στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν γνωστός σε όσους υπηρετούσαν στο μεγαλύτερο στρατόπεδο της Ελλάδας, το ΚΕΤΘ.
Συχνά σε φιλμ ή σε σίριαλ που έχουν ανάλογα (και όχι μόνο) θέματα γράφεται στα ζενερίκ (τίτλους) ότι ”οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική”. Εδώ δεν είναι τίποτα συμπτωματικό. Όσα θα διαβάσετε είναι πραγματικά γεγονότα. Για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω τα επώνυμα των στρατιωτικών, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε.
Η δεκαοχτάμηνη θητεία μου στον Στρατό Ξηράς στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ξεκίνησε από το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Μηχανικού (ΚΕΜΧ) στο Ναύπλιο. Μετά από δύο μήνες και αφού κατάφερα να μην γίνω ΔΕΑ (Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός), καθώς πέντε επιπλέον μήνες θητείας (συνολικά 23 μήνες δηλαδή) ήταν πάρα πολλοί, πήρα μετάταξη για το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων (ΚΕΤΘ) του Αυλώνα Αττικής, που όμως βρίσκεται πιο κοντά στον Άγιο Θωμά Βοιωτίας, από τον σιδηροδρομικό σταθμό του οποίου εξυπηρετείται!
Αξέχαστες θα μείνουν οι αναγγελίες από τα μεγάφωνα του τρένου: ”Άγιος Θωμάς”, ”Για Άγιο Θωμά”, ”Ο Άγιος Θωμάς να ετοιμάζεται”!
Ένα πλήθος από (μισο)κοιμισμένους και νυσταγμένους φαντάρους έβριζε τον ταλαίπωρο μηχανοδηγό. Βέβαια, ο (εκάστοτε) μηχανοδηγός δεν έφταιγε σε τίποτα. Όσο για τον Άγιο Θωμά δεν ξέρω αν ετοιμάστηκε ποτέ… Μια ιστορία του χθες, που προκαλεί θυμηδία σήμερα.
Μετά τη μικρή αυτή παρένθεση ας επανέλθω στο κυρίως θέμα. ΚΕΤΘ λοιπόν, 3/1 (3η Επιλαρχία, 1η Ίλη), ειδικότητα ΑΠΜΑ (Αρχηγός Πληρώματος Μέσων Αρμάτων) Μ47- Μ48. Σχετικά εύκολη προσαρμογή, αλλά πολλές υπηρεσίες. Στον έλεγχο υπηρεσιών που έκανε ο αρχιλοχίας Φ.Γ. στο τέλος της εκπαίδευσής μας στην 3/1 διαπίστωσε έκπληκτος ότι είχα κάνει 35 υπηρεσίες (σκοπιές σχεδόν όλες) σε πενήντα και κάτι μέρες, τις περισσότερες από κάθε άλλον!
Ανεπιθύμητη πρωτιά! Ο επόμενος σε υπηρεσίες είχε κάνει μόλις 18! Παραλίγο νταμπλ σκορ, που λένε και στο μπάσκετ!
Μια ξεχασμένη ιστορία που θυμήθηκα για τα καλά!
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο καλός μου φίλος Γιάννης υπηρετούσε κι αυτός τη θητεία του στο ΚΕΤΘ. Σε μία από τις εξόδους του μου διηγήθηκε μια ιστορία, που αποτελεί τον πυρήνα του σημερινού θέματος. Η ”ιστορία” έχει τίτλο ”η σκοπιά της γριάς”.
Όπως μου διηγήθηκε λοιπόν ο Γιάννης σε ένα φυλάκιο στο ΚΕΤΘ στα ”Πυρομαχικά” υπάρχει μια σκοπιά που συνδέεται με μια παράξενη και τρομακτική ιστορία. Δύο αδέλφια υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία το ίδιο χρονικό διάστημα. Ο ένας από τους δύο είχε υπηρεσία κάποια στιγμή στη συγκεκριμένη σκοπιά. Ο αδερφός του θέλοντας να αστειευτεί προσπάθησε να τον τρομάξει. Δυστυχώς πυροβολήθηκε από τον αδελφό του στη σκοπιά, που προφανώς νόμισε ότι δεχόταν επίθεση, και σκοτώθηκε. Όταν ο αδελφός-σκοπός αντιλήφθηκε τι είχε γίνει αυτοπυροβολήθηκε και έδωσε τέλος στη ζωή του. Η μητέρα τους συγκλονισμένη από τον χαμό των δυο γιων της τους θρηνεί περνώντας από τη σκοπιά και χάνεται μετά σ’ ένα κοντινό ρέμα. Σύμφωνα πάντα με τον αξιόπιστο φίλο μου στη συγκεκριμένη σκοπιά, γνωστή ως ”σκοπιά της γριάς”, κανείς δεν φυλάει μόνος του το νούμερό του”. Η σκοπιά φυλάγεται από 2 στρατιώτες ταυτόχρονα με τετράωρη φύλαξη. Έτσι π.χ. οι σκοποί των 10-12 και 12-2 μένουν εκεί από τις 10 μ.μ. ως τις 2 π.μ. και οι σκοποί των 2-4 και 4-6 μένουν στη σκοπιά από τις 2 π.μ. ως τις 6 π.μ.
Ο Γιάννης κάποια στιγμή έφυγε για τον Έβρο χωρίς κάποιο απρόοπτο για τη συνέχεια της θητείας του. Εφτά -οχτώ χρόνια αργότερα όμως η μοίρα με έφερε να κάνω μία από τις πρώτες υπηρεσίες μου στο ΚΕΤΘ ως σκοπός στα ”Πυρομαχικά”. Για να μην αποκαλύψω και λεπτομέρειες τα ”Πυρομαχικά” είναι ένα φυλάκιο του ΚΕΤΘ στην πίσω πλευρά της Πάρνηθας. Αν και ήταν κατακαλόκαιρο με συνθήκες καύσωνα στην Αθήνα ,τη νύχτα, μετά τις 2 π.μ. φορούσαμε τζάκετ στις σκοπιές, καθώς το κρύο ήταν τσουχτερό!
Ο αρχιφύλακας λοιπόν στην πρώτη μου υπηρεσία με διέταξε να πάω σε μια σκοπιά που δεν φυλάσσεται, τη 13, ως παρατηρητής πυρασφάλειας. Ήταν απόγευμα και θα έμενα εκεί ώσπου να νυχτώσει. Πήγα λοιπόν στη 13 και ανεβαίνοντας τη σκάλα της καθώς είναι υπερυψωμένη θυμήθηκα την ιστορία του Γιάννη. Ποια ήταν η σκοπιά δεν μου είχε πει όμως το περιβάλλον ήταν πολύ περίεργο. Δίπλα ακριβώς βρίσκονταν τα συρματοπλέγματα της περίφραξης του στρατοπέδου. Μπροστά από τη σκοπιά υπήρχε ο ”περιφερειακός” ας πούμε δρόμος του ΚΕΤΘ που συνέχιζε προς το πεδίο βολής. Κάτω από τον δρόμο υπήρχε μια ρεματιά χωρίς νερό βέβαια μέσα στο κατακαλόκαιρο. Και ακριβώς έξω από τα συρματοπλέγματα υπήρχε ένα ξωκλήσι πρόσφατα κατασκευασμένο, όπως φαινόταν τουλάχιστον.
Ποιος πήγαινε αλήθεια σ’ αυτό το εκκλησάκι; Δεν υπήρχαν σπίτια κοντά ούτε ήταν εφικτή η πρόσβαση σ’ αυτό μέσα από το στρατόπεδο. Έπρεπε κάποιος να πηδήξει πάνω από τα συρματοπλέγματα για να πάει σ’ αυτό. Το φυλλοθρόισμα από τα πολλά δέντρα, κάποιοι περίεργοι θόρυβοι και κάτι μυστηριώδες αλλά ακαθόριστο που υπήρχε στην ατμόσφαιρα ,δημιουργούσαν ένα αίσθημα φοβίας. Ήμουν σίγουρος ότι αυτή, η ”13”, ήταν η ”σκοπιά της γριάς” πλέον. Διατήρησα την ψυχραιμία μου πάντως, καθώς δεν συνέβη κάτι απρόοπτο και όταν νύχτωσε επέστρεψα στο φυλάκιο. Δεν είπα σε κανέναν τίποτα. Βρέθηκα στα ”Πυρομαχικά” αρκετές φορές ακόμα ως σκοπός. Στο ”γερμανικό” νούμερο 2 π.μ.- 4 π.μ. και στο ακόμα χειρότερο κατά την άποψή μου 4 π.μ.- 6 π.μ. πάντα. Και φυσικά τα αντίστοιχα 6 μ.μ.- 8 μ.μ. και 8 μ.μ.- 10 μ.μ. Η σκοπιά 13 εξακολουθούσε να μην είναι επανδρωμένη και σταδιακά σταμάτησε και η παρατήρηση για πιθανές φωτιές.
Από τα νούμερα στην άγρια νύχτα έχω να θυμάμαι την απίστευτη ησυχία και τη γαλήνη που χαρακτήριζαν την περιοχή, τον καθαρό αν και λίγο κρύο αέρα και τον ανέφελο σεληνοφώτιστο ουρανό.
Δυο- τρία βράδια ήταν κάπως επεισοδιακά όμως. Ήχοι από μεταλλικά αντικείμενα που έδιναν την εντύπωση ότι κάποιοι σκάβουν εκεί κοντά με έβαλαν σε περίεργες σκέψεις. Μήπως κάποιοι πήγαιναν στις αποθήκες των πυρομαχικών; Ευτυχώς τα απρόοπτα τελείωσαν εκεί. Ακολούθησε η (εσωτερική) μετάθεσή μου στην ΙΛΥΒ (Ίλη Υποψηφίων Βαθμοφόρων) και η μετάθεσή μου, ως Λοχίας (ΤΘ) πλέον, στη Χίο.
Η επιστροφή στην Αυλώνα, ο… Ασπρούλης και η αναφορά στην επιθεώρηση φρουράς
Με τη συμπλήρωση θητείας ενός χρόνου επέστρεψα με μετάθεση από τη Χίο στο ΚΕΤΘ. Ως παλιός πλέον βρέθηκα στη ΣΑΤΘ ( Σχολή Αξιωματικών Τεθωρακισμένων). Συγκεκριμένα στο 2ο- 3ο Γραφείο της. Άμεσος προϊστάμενος μου ο Αρχιλοχίας Βαγγέλης Σ. από τα Γρεβενά. Καταπληκτικός στρατιωτικός και υπέροχος άνθρωπος. Ακριβώς τα ίδια ισχύουν για τον διοικητή της ΣΑΤΘ, Συνταγματάρχη Δημήτριο Λ. Η ΣΑΤΘ βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του στρατοπέδου, πολύ κοντά στο Διοικητήριο και ο εκάστοτε διοικητής της είναι ουσιαστικά τρίτος στην ιεραρχία του ΚΕΤΘ μετά τον Ταξίαρχο Διοικητή και τον Συνταγματάρχη Υποδιοικητή του. Πρόσφατα, διοικητής της υπήρξε ο σπουδαίος στρατιωτικός και θαυμάσιος άνθρωπος Ανδρέας Σίμος, που γνώρισα κατά τη θητεία μου στο ΚΕΤΘ, έφυγε από τη ζωή…
Όλοι οι έφεδροι της ΣΑΤΘ ήμασταν… μάχιμοι με πολύμηνη θητεία σε μονάδες του Αιγαίου (κυρίως Χίο και Λήμνο), του Έβρου και του Λιτόχωρου. Γνώρισα προσωπικά δεκάδες Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς των Τεθωρακισμένων. Από Επίλαρχους (Ταγματάρχες) ως Μόνιμους Λοχίες. Υπήρχε πάντα μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα σε όλους όσους έρχονταν στη ΣΑΤΘ για εκπαίδευση και στους έφεδρους που επανδρώναμε την περίφημη Ίλη ΣΑΤΘ. Λόγω της θέσης μου στο Γραφείο κάποιους από τους Στρατιωτικούς τους γνώρισα πολύ καλά και χαίρομαι που σήμερα μερικοί είναι υψηλόβαθμα στελέχη του Στρατού Ξηράς.
Οι σκοπιές της Ίλης ΣΑΤΘ βρίσκονταν γύρω από τα κτίριά της, κυρίως στον όρχο των αρμάτων, όπου γινόταν η εκπαίδευση των στελεχών. Οι δικές μου υπηρεσίες ήταν σχεδόν πάντα ”γραφέας υπηρεσίας”.
Μια μέρα δέχτηκα μια επίσκεψη από ένα νεοσύλλεκτο γνωστό μου. Είχαμε συναντηθεί στο τρένο τυχαία και του είπα να περάσει να τα πούμε το μεσημέρι. Από αυτόν άκουσα πρώτη φορά για τον Ασπρούλη. Όπως μου είπε ο φίλος μου ,ο Ασπρούλης είναι ένα φάντασμα, που κάνει την εμφάνισή του στη σκοπιά 13, χωρίς όμως να ενοχλεί τους σκοπούς. Επικρατούσε πανικός σε όσους πήγαιναν στα ”Πυρομαχικά”, όπως μου είπε. Αμέσως κατάλαβα, η ”σκοπιά της Γριάς” και όσα ήξερα γι’ αυτή ήρθαν στο μυαλό μου. Προσπάθησα να τον καθησυχάσω, αλλά η αλήθεια είναι πως είχα προβληματιστεί. Δεν ήταν μπαρουφολόγος ο φίλος μου. Και επιβεβαιώθηκε λίγες μέρες αργότερα. Συνοδεύοντας μερικούς ράθυμους συναδέλφους μου ως ”Λοχίας Υπηρεσίας” στην επιθεώρηση του ΚΕΤΘ άκουσα τον ΑΥΔΜ (Αξιωματικός Υπηρεσίας Διανυκτερεύσεως Μονάδας) εκείνης της ημέρας, έναν Επίλαρχο, στην ομιλία του προς τη φρουρά να λέει τα εξής (περίπου, δεν είχα και κασετοφωνάκι μαζί μου, ούτε υπήρχαν κινητά τηλέφωνα…).
”Μην πιστεύετε αυτά που λένε για τον Ασπρούλη, τα φαντάσματα κλπ. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα”. Κάποιοι μάλιστα αξιωματικοί, όπως έμαθα, ισχυρίζονται ότι επρόκειτο για παλιούς φαντάρους που έκαναν πλάκα στους νέους.
Συγγνώμη αυτό είναι αδιανόητο. Να σηκωθούν οι παλιοί π.χ. στις 2 π.μ. από τους θαλάμους, να περπατήσουν περισσότερο από μισή ώρα μέσα στη νύχτα για να πάνε να τρομάξουν έναν νέο φαντάρο στη 13; Ακόμα και οι πλέον σατανικοί τύποι που γνώρισα στον Στρατό δεν θα έκαναν κάτι τέτοιο.
Το απίστευτο γεγονός στη σκοπιά 13…
Μετά από λίγες μέρες μας επισκέφτηκε στο γραφείο στη ΣΑΤΘ ο Αρχιλοχίας Φώτης Γ. (ο Αρχιλοχίας της 3/1), φίλος του ”προϊσταμένου” μου Βαγγέλη. Έδειχνε αναστατωμένος. Η διήγησή του (να σημειώσω ότι πρόκειται για σοβαρό και αξιόπιστο άνθρωπο) μας πάγωσε.
Χθες το βράδυ ήμουν αρχιφύλακας στο ”Πεδίο Βολής”. Βγήκα έφοδο 1-2 (τη νύχτα βέβαια). Δύο παρά δέκα περίπου πήγα στη σκοπιά 14 και ξεκίνησα να επιστρέψω στο φυλάκιο. Ξαφνικά άκουσα φωνές από τη 13. ”Βοήθεια, βοήθεια”! Αμέσως έτρεξα προς τη σκοπιά (η 13 είναι η τελευταία σκοπιά πριν το Πεδίο Βολής, του οποίου η πρώτη σκοπιά είναι η 14). Εκεί είδα μια εικόνα που δεν έχω ξαναδεί και δεν θα την ξεχάσω όσο ζω. Ένας φοβισμένος σκοπός που έτρεμε ολόκληρος και δύο στρατιώτες της περιπόλου να προσπαθούν να τον καλμάρουν. Μετά από λίγοι ώρα, αφού ηρέμησε κάπως, ο σκοπός με τρεμάμενη φωνή είπε: Ξαφνικά ένα πλάσμα σαν φάντασμα κατέβηκε από το εκκλησάκι, πέρασε μέσα από το συρματόπλεγμα και ήρθε προς τη σκοπιά: ”Αλτ, τις ει”, άρχισα να φωνάζω. Χωρίς να δώσει καμιά σημασία συνέχισε την πορεία του. Διέσχισε τον δρόμο και χάθηκε στη ρεματιά”…
Κανένας μας δεν κατάφερε να δώσει μια πειστική εξήγηση. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;
Ήμουν πάντως και εξακολουθώ να είμαι βέβαιος πως κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί.
Τι μπορεί να συμβαίνει στη ”σκοπιά” της γριάς;
Αυτή ήταν και η πιο σημαντική μαρτυρία για την περιβόητη σκοπιά. Λίγους μήνες αργότερα απολύθηκα και δεν ασχολήθηκα πάλι με το θέμα. Βέβαια κατά καιρούς έχω διηγηθεί σε παρέες όλα όσα γράφω σήμερα. Κανείς δεν τα αμφισβητεί, αλλά και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι γίνεται στη σκοπιά 13. Λένε ότι εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο Στρατός, αλλά εδώ ξεφεύγουμε από τη λογική, από το παράλογο, το σπάνιο και το μεταφυσικό ακόμα. Μπαίνουμε στη ζώνη του λυκόφωτος. Θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω κάποια πράγματα, όσο αυτό είναι εφικτό βέβαια.
Ούτε παλιοί πηγαίνουν για να τρομάξουν τους νέους, ούτε ομαδική παράκρουση έπαθαν κάποιοι και μάλιστα σε βάθος χρόνου, ούτε αυθυποβολή μπορεί να υπάρχει. Αν κάποιοι κυνηγοί ή άλλοι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής προκαλούν τα περιστατικά αυτά, για ποιο λόγο το κάνουν; Δεν ριψοκινδυνεύουν; Αν τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει, τότε μιλάμε για κάτι πραγματικά ανεξήγητο.
Είναι άραγε η περιοχή ένας από τους πολλούς στοιχειωμένους τόπους της Ελλάδας;
Το ΚΕΤΘ άρχισε να λειτουργεί το 1975. Πότε έγινε το περιστατικό με τα δύο αδέλφια; Μήπως είναι κάποια παλιά ιστορία της περιοχής, που έχει γίνει θρύλος; Και το εκκλησάκι, που πιθανότατα χτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, για ποιο λόγο βρίσκεται ακριβώς έξω από την περίφραξη του στρατοπέδου; Δυστυχώς δεν μπορούμε να δώσουμε καμιά απάντηση με σιγουριά. Ίσως κάτοικοι της περιοχής ή όσοι υπηρέτησαν στο ΚΕΤΘ μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 έχουν κάτι περισσότερο να προσθέσουν.
Ο Έλληνας δημοσιογράφος, σκηνοθέτης, και ραδιοφωνικός παραγωγός Νίκος Μαστοράκης εξέφρασε πριν λίγες μέρες δημόσια την γνώμη του αναφορικά με το ζήτημα των δύο στρατιωτικών μέσα από ανάρτηση του στο facebook:
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑΤΕ…
… καλα μου φανταράκια, μπορω να σας τα χωσω, ετσι; Ασφαλεις, υγιεις και στη αγκαλια της μανουλας σας, δακρυα χαράς, αλλα οχι πιο πέρα, οχι αλλο, οχι αλλες παρατες και κιβδηλοι ηρωϊσμοι. Υπηρξατε αμελεις και απροσεκτοι, κανοντας τσαρκα στο χιονι, μπηκατε σε Τουρκικο εδαφος, αναστατωσατε εναν ολοκληρο λαο, απασχολησατε τη διεθνη διπλωματια, μεινατε στη φυλακη οπου σας πηγαινοφερναν σχεδον σιδεροδεσμιους και σε περιπλεκτικη αγκαλιτσα με την Ζανταρμα, και μετα ηρθε η λαϊκιστικη υπερβολη αυτου του λαού που χωρις ταρατατζουμ δεν ζει. Την ημερα της αποφυλακισης σας, αντι ο Στρατος να στειλε ενα μικρο μεταγωγικο, εστειλε ο υπερφίαλος Ανεγκεφαλος το Εμπραέρ. Big production. Epic.
Κωλογλειφτες αρχηγοι, ενστολοι και υπουργοι επισης του κώλου, κανανε μαζι σας ντιρινταχτα στη διαδρομη και βγαζατε ολοι μαζι σέλφι. Γινατε δηλαδη εργαλεια προβολης των μωρών, ενστολων και μη. Κι οταν φτασατε, αντι να σας μαντρωσουν σε ενα στρατιωτικο τζιπ και να σας πανε για debriefing (πρωταρχικο μελημα οταν καποιος εχει ανακριθει επι μηνες και δεν ξερει η πολιτεια τι εχει πει) ηρθε και το Χοιρινο (σιγα που θα εχανε τα photo op) για να σας φιλησει και να σας ευχαριστησει που βαλατε τη χωρα σας σε κινδυνο και ρημαξατε τις δηθεν καλες σχεσεις μας με τη δηθεν φίλη Τουρκία. Kαι στο φιναλε, το πιο τερατωδες, αποδοση τιμων!
Τωρα με τον αρχηγο σας και τα υπουργίδια θα εισαστε πια buddy-buddies και σε λιγο θα πουλησετε και τα δικαιωματα της εθνικης μας περιπετειας να γινουν βιβλιο, θα σας δωσουν και προαγωγη αντι να σας κλεισουν μεσα — και ζωη χαρισαμενη. Λες και η απερισκεψια κι ο ερασιτεχνισμος σας (δεδομενου οτι εισαστε επαγγελματιες στρατιωτικοι κι οχι νεοσυλλεκτοι) να “χαθειτε” στα συνορα και να περπατατε ανεμελοι και χαζοχαρουμενοι επι 300 μετρα, δεν εβαλε αυτη τη χωρα και τον λαο της σε περιπετειες. Λες και δεν ξοδευτηκε πλέριο κρατικο χρημα (δικο μας, απο τον ιδρωτα μας) για ταξιδια μεγαλοσχημων ανεπαγγελτων και δικηγορους, διπλωματες, να΄τες, φα’τες. Λες και σας ειχαμε στειλει να μας φερετε την Πόλη και μας τη φερατε, θριαμβευτες.
Αλλα λογια, ν’ αγαπιομαστε…
Νέα μόδα στο νησί τα περιβόητα sex, drugs & rock ’n’ roll parties, όπου σχεδόν κάθε βράδυ οι τουρίστες «λιώνουν» στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ και την επομένη επανακάμπτουν χάρη σε ειδικές οροθεραπείες!
Ενα ζεστό απόγευμα, ανάμεσα στα τέλη Ιουλίου και τις αρχές Αυγούστου, πάνω από την παραλία της Φτελιάς. Mια πολυτελέστατη και προσφάτως ανακαινισμένη βίλα που ανοίγει τις πόρτες της για να μπουκάρουν ένα μάτσο αφιονισμένα πιτσιρίκια. Σε κάποιο σημείο της παρατηρούμε το βάθρο του dj, πάνω στο οποίο βρίσκεται μια εκρηκτική ξανθιά παρουσία που μόλις έχει έρθει από την Ιμπιζα ειδικά για την περίσταση. Για να παίξει μουσική σε ένα ακόμη ξέφρενο πάρτυ από τα δεκάδες που διοργανώνονται σε εβδομαδιαία βάση σε βίλες του νησιού, οι οποίες και παραχωρούνται από τους οικοδεσπότες τους αντί 3.500-5.000 ευρώ ή κι ακόμη παραπάνω, ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση του ακινήτου που προσφέρεται για μερικές ώρες ξεφαντώματος χωρίς περιορισμούς.
Σε κάποια δε απ’ αυτά τα πάρτυ οι προσκεκλημένοι πληρώνουν είσοδο 500 ευρώ έχοντας τη δυνατότητα να πιουν και να σνιφάρουν ελεύθερα. Μάλιστα στις μεγάλες βίλες, όπου κατά τη διάρκεια του πάρτυ μπαινοβγαίνουν πάνω από 600 άτομα, οι διοργανωτές τσεπώνουν ξεκούραστα πάνω από 300.000 ευρώ -όλα μαύρα φυσικά-, πληροφορία που έχει υποπέσει στην αντίληψη τόσο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) όσο και των τοπικών αστυνομικών αρχών, οι οποίες όμως αδυνατούν να επέμβουν εξαιτίας της υποστελέχωσης του Αστυνομικού Τμήματος Μυκόνου.
Οπως και να ’χει, πάντως, οι επιτήδειοι είναι δύσκολο να πιαστούν. Κι αυτό γιατί οι ημερομηνίες των πάρτυ ανακοινώνονται σχεδόν την τελευταία στιγμή, δηλαδή το πολύ μία μέρα πριν από το event και οι ακριβείς διευθύνσεις στέλνονται στους τουρίστες μέσω WhatsApp, Viber ή Messenger σε γκρουπ που έχουν δημιουργηθεί ακριβώς γι’ αυτόν τον σκοπό.
Οι διοργανωτές είναι συνήθως concierges, δηλαδή αυτοί που αναλαμβάνουν να κάνουν πιο εύκολη τη διαμονή των VIP τουριστών στο νησί, όντας διατεθειμένοι να τους παράσχουν ό,τι ζητήσουν, ακόμη και το πιο εξεζητημένο, φυσικά αντί αδρής αμοιβής. Οι concierges, σύμφωνα με τον Μυκονιάτη μεσίτη Φλώριο Ασημομύτη, έχουν τη δυνατότητα και τις άκρες να προμηθεύσουν τον πελάτη με συνοδούς πολυτελείας και ναρκωτικά, υποβαθμίζοντας την ποιότητα της φιλοξενίας στο νησί. Είναι αυτοί που θα πείσουν τον πελάτη ότι χρειάζεται προστασία -είτε προσωπική είτε της βίλας όπου διαμένει-, έτσι ώστε να πουλήσουν ακόμη μία υπηρεσία και να πάρουν την ανάλογη προμήθεια. Δυστυχώς είναι αυτοί που θα οργανώσουν ληστείες και δεν θα διστάσουν ακόμα και να βάλουν σε κίνδυνο ζωές μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν την ανάγκη της υπηρεσίας security. «Είναι αυτοί που έρχονται τελευταίοι και θα φύγουν πρώτοι χωρίς να ενδιαφέρονται για την καταστροφή που προκαλούν με την κλεψιά και την ασυδοσία», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο μεσίτης Φλώριος Ασημομύτης περιγράφει στο «ΘΕΜΑ» τον σκοτεινό ρόλο των concierge που αλωνίζουν στη Μύκονο υποβαθμίζοντας την ποιότητα φιλοξενίας στο νησί
Ο ρόλος των «λαγών»
Οι ομάδες των concierges που ασχολούνται με τη διοργάνωση των πριβέ πάρτυ-μεταξύ των οποίων κι ένας Λιβανέζος-, τα οποία φέρουν την κωδική ονομασία «sex, drugs & rock’ n’ roll», στέλνουν τους «λαγούς» προκειμένου να μαζέψουν την καλή πελατεία που κυκλοφορεί στο νησί.
Πρόκειται για πανέμορφες γυναίκες που είτε εργάζονται στη Μύκονο, είτε απλώς φιλοξενούνται σε βίλες, αλλά και εμφανίσιμους άντρες που δουλεύουν σε ξενοδοχεία και σε γνωστά beach bars.
Ο ρόλος τους είναι να προσελκύουν πελάτες από τα καλά μαγαζιά του νησιού, όπως το «Scorpios» και το «Alemagou», ή από τα καλά μπαρ στη Χώρα, όπως το «Astra», το «Bombonniere» και το «Voice», και να τους φέρνουν στις βίλες για να συνεχίσουν τη διασκέδασή τους μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες χωρίς να ανησυχούν ούτε για το ωράριο, ούτε για πιθανό έλεγχο των Αρχών.
Ξεσάλωμα με το βλέμμα στο κινητό: ο χρόνος και η βίλα του sex, drugs & rock ’n’ roll party ανακοινώνεται την τελευταία στιγμή μέσω WhatsApp, Viber ή Messenger σε κλειστά γκρουπ με αυστηρή λίστα συμμετοχής
Στις βίλες, παρότι για λόγους ασφάλειας κλειδώνονται τα περισσότερα δωμάτια πριν καν ξεκινήσει το πάρτυ, υπάρχει συμφωνία μεταξύ των διοργανωτών και του ιδιοκτήτη να αφήνονται ανοιχτές τουλάχιστον δύο κρεβατοκάμαρες. Στη μια γίνεται το dealing με τα ναρκωτικά, όπου οι πελάτες αγοράζουν είτε κοκαΐνη είτε το «ναρκωτικό των πάρτυ», το γνωστό MDMA που κάνει θραύση στο νησί, ενώ η δεύτερη χρησιμοποιείται για τις ερωτικές συνευρέσεις των καλεσμένων. Συνήθως τα sex, drugs & rock’ n’ roll parties πραγματοποιούνται σε συγκεκριμένα σπίτια που προσφέρονται για τον εν λόγω σκοπό σε περιοχές όπως το Κάστρο, η Αγία Σοφία στον δρόμο προς το Φανάρι, η Ελιά, η Φτελιά και τα Χουλάκια. «Οι γείτονες μπορεί να κάνουν φρικτά παράπονα για τον θόρυβο από τα ντεσιμπέλ και την οχλαγωγία, ωστόσο η Αστυνομία σπάνια εμφανίζεται», λέει στο «ΘΕΜΑ» ιδιοκτήτης γραφείου ενοικίασης Ι.Χ., οι υπάλληλοι του οποίου έχουν εξυπηρετήσει κατά καιρούς τουρίστες που έχουν προσκληθεί να πάρουν μέρος σε τέτοια πάρτυ. «Δεν είναι δύσκολος μόνο ο εντοπισμός του σπιτιού, αλλά και η πρόσβαση σε αυτό, δεδομένου ότι οι διοργανωτές κρατούν λίστα με τα ονόματα των προσκεκλημένων και αν το όνομά σου δεν είναι μέσα σε αυτή, πολύ δύσκολα θα μπεις μέσα. Το κάνουν για να διαφυλάξουν το “περιεχόμενο” του πάρτυ από τα αδιάκριτα βλέμματα – με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η πιο συνηθισμένη δικαιολογία που χρησιμοποιούν για να πείσουν τους ιδιοκτήτες να δώσουν τα σπίτια τους είναι ότι τάχα γιορτάζουν τα γενέθλια κάποιου γνωστού dj», προσθέτει.
Τους βάζουν ορό για να συνέλθουν
Τι γίνεται όμως την επόμενη μέρα, όταν το προηγούμενο βράδυ ο τουρίστας έχει «κάψει» τον εγκέφαλό του από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ;
Υπάρχει λύση, απαντούν οι υπεύθυνοι ελληνικής εταιρείας που διαφημίζει στο Instagram πρωτοποριακή μέθοδο που «σκοτώνει» το hangover, φέρει την ονομασία «IV Therapy» και στη Μύκονο θεωρείται ιδιαίτερα δημοφιλής. Ουσιαστικά πρόκειται για ενδοφλέβια θεραπεία κατά τη διάρκεια της οποίας ο ασθενής λαμβάνει ισχυρά βιταμινούχα κοκτέιλ που περιέχουν μαγνήσιο, βιταμίνη C, ασβέστιο και μερικές βιταμίνες B. Οι δημιουργοί αυτής της θεραπείας ισχυρίζονται ότι παρέχοντας μεγάλη ποσότητα βιταμινών και μετάλλων κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματος ο οργανισμός μπορεί να αποκομίσει τα οφέλη τους αποτελεσματικότερα από τα χάπια που χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό, τα οποία ωστόσο δεν απορροφώνται πλήρως μέσω του γαστρεντερικού σωλήνα.
Κράχτης και ο γνωστός dj Ντέιβιντ Μοράλες, που ποστάρει στο Instagram φωτογραφία με τον ορό
«Αυτό που βάζετε στο σώμα σας ελέγχει τον τρόπο λειτουργίας των κυττάρων σας και όταν αυτά λειτουργούν σωστά, το ίδιο κάνουν και τα όργανά σας και όταν τα όργανα σας λειτουργούν σωστά και βέλτιστα, βελτιώνεται η γενική σας υγεία», εξηγεί στη «U.S. News» ο δρ Μόρις Μπιρ, ο οποίος διευθύνει τα Hangover Club και NutriDrip, δύο παρόμοιες υπηρεσίες στη Νέα Υόρκη που υπόσχονται άμεση θεραπεία από το hangover. «Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι αισθάνονται καλύτερα. Η ενέργειά τους βελτιώνεται, κοιμούνται καλύτερα και αισθάνονται ελαφρύτεροι», προσθέτει. Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται λόγος και για πιθανούς κινδύνους που εγκυμονεί η συγκεκριμένη θεραπεία. «Η θεραπεία IV δεν είναι ασφαλής για όλους.
Τα άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια, για παράδειγμα, θα πρέπει να είναι προσεκτικά διότι το συμπλήρωμα έξτρα υγρών στη ροή του αίματος μπορεί να επιβαρύνει περαιτέρω το σώμα. Επίσης, να έχετε υπόψη σας ότι κάθε φορά που τρυπάτε το δέρμα σας -ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας τυποποιημένης αιμοληψίας- υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης. Υπάρχουν εκείνοι που ξέρουν πώς να κάνουν σωστά μια IV θεραπεία κι εκείνοι που δεν μπορούν και κατά συνέπεια υπάρχει κίνδυνος να βλάψουν μόνιμα τη φλέβα σας. Γι’ αυτό βεβαιωθείτε ότι ο κλινικός ιατρός που προθυμοποιείται να σας κάνει τη θεραπεία είναι όντως γιατρός ή νοσοκόμος αλλά και πιστοποιημένος για την παροχή της», προσθέτει ο δρ Μπιρ.
Η ελληνική εταιρεία που διαφημίζει στο Instagram την ενδοφλέβια μέθοδο που «σκοτώνει» το hangover κάνει χρυσές δουλειές στη Μύκονο
Σύμφωνα με την παθολόγο Νατάσα Παπαδαυίδ, η IV είναι μια πρακτική που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται συχνά σε όλα τα εξωτερικά ιατρεία.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια ενδοφλέβια θεραπεία, έναν απλό ορό με ζάχαρη και βιταμίνες για ενυδάτωση. Καλό είναι να γίνεται από γιατρούς, νοσηλευτές ή τουλάχιστον εκπαιδευμένους που γνωρίζουν να βάζουν ορό. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, ο ασθενής πρέπει να υπογράφει ότι συναινεί. «Το θέμα είναι να γίνεται με μέτρο και σε κάποιον που πραγματικά το χρειάζεται», αναφέρει η δρ Παπαδαυίδ.
Συνεχίζει τις προκλητικές δηλώσεις με ξεκάθαρη πολεμική διάθεση ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, μετά τα μέτρα των ΗΠΑ εναντίον της τουρκικής οικονομίας.
Αυτή τη φορά ο πρόεδρος της Τουρκίας ανέφερε πως «η επίθεση στην τουρκική οικονομία δεν διαφέρει από μια επίθεση στην τουρκική σημαία, από μια επίθεση στο κάλεσμα για προσευχή».
«Ο στόχος είναι να γονατίσει η Τουρκία και ο λαός της», είπε επίσης ο Ερντογάν, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Anadolu.
Ο ίδιος, τέλος, προειδοποίησε πως «η Τουρκία έχει τη δύναμη και την ικανότητα να τα ξεπεράσει όλα αυτά», προσθέτοντας πως «αυτοί που νομίζουν ότι μπορούν να αναγκάσουν την Τουρκία να παραδοθεί μέσω της συναλλαγματικής ισοτιμίας, σύντομα θα δουν πως κάνουν λάθος».
Πυροβολισμοί κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αγκυρα
Μέσα σε αυτό το τεταμένο κλίμα ανάμεσα σε Άγκυρα και Ουάσινγκτον, άγνωστος άνοιξε πυρ με στόχο την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα, τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι δράστες επέβαιναν σε όχημα και ένας εξ αυτών άρχισε να πυροβολεί κατά του κτιρίου.
Στις 05:00 τα ξημερώματα, άγνωστος σε λευκό αυτοκίνητο άνοιξε πυρ προς το κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας των ΗΠΑ. Ο δράστης πυροβόλησε τουλάχιστον τέσσερις φορές, αλλά δεν προκάλεσε θύματα, παρά μόνο ζημιές σε τζάμια του κτιρίου.
Από τους πυροβολισμούς δεν υπάρχουν θύματα.
Η αστυνομία ερευνά το περιστατικό.
Αυτό το νέο πολύ σοβαρό περιστατικό έρχεται να προστεθεί στο κλίμα έντασης ανάμεσα στην Τουρκία και τις ΗΠΑ, μετά τα μέτρα του Ντόναλντ Τραμπ που έχουν φέρει την τουρκική οικονομία σε πολύ δύσκολη θέση και τη λίρα σε… ελεύθερη πτώση.
Ο Ερντογάν στα… άκρα
Το Σάββατο, μια ημέρα μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Τουρκίας από δύο σημαντικούς οίκους αξιολόγησης, εν μέσω της νομισματικής κρίσης, ο Ερντογάν δήλωσε ότι θα «αντικρούσει» όλους εκείνους που παίζουν «παιχνίδια» με την οικονομία της χώρας.
«Σήμερα κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να μας απειλήσουν μέσω της οικονομίας, μέσω των επιτοκίων, του συναλλάγματος, των επενδύσεων και του πληθωρισμού», είπε ο Ερντογάν απευθυνόμενος στο συνέδριο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. «Εμείς τους λέμε: είδαμε τα παιχνίδια σας και σας προκαλούμε».
«Δεν παραδοθήκαμε και δεν θα παραδοθούμε σε εκείνους που συμπεριφέρονται σαν στρατηγικοί εταίροι αλλά μας καθιστούν στρατηγικό στόχο», είχε δηλώσει ο Ερντογάν, αναφερόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από την κούκλα σύζυγο στην πανέμορφη κόρη ο Αντώνης Νικοπολίδης.
Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας που έγραψε ιστορία στον Ολυμπιακό δεν χάνει ευκαιρία να μοιράζεται με τους followers του στο Instagram υλικό από την καθημερινότητά του με την οικογένειά του, με όλους εμάς να έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα παιδιά του, στην περίπτωση των οποίων το DNA έκανε πραγματικά το θαύμα του.
Στην τελευταία λήψη που ανήρτησε, ποζάρει μέσα στο αυτοκίνητο μαζί με την σύζυγό του, Βάσω Στασινού, αλλά και την κόρη του Μαριτίνα Νικοπολίδη, η ποία μεγάλωσε και τείνει να του μοιάσει πολύ!
Η Μαριτίνα είναι η μοναχοκόρη της οικογενείας, με το ζευγάρι να έχει φέρει στον κόσμο άλλα δύο αγόρια.
