Τα «φλιπεράκια» ήταν μια απαραίτητη διασκέδαση για όσους είχαν την τύχη να βρεθούν στην εποχή τους. Θεοσκότεινοι χώροι, γεμάτοι κόσμο και ενίοτε καπνό, φωνές και πολλά κέρματα. Τα τουρνουά έδιναν και έπαιρναν και τα στοιχήματα μπορεί να μετατρέπονταν κάποιες φορές σε full-time jobs.
Τα αγαπημένα παιχνίδια ήταν πολλά. Μια λίστα με όλα αυτά είναι σχεδόν αδύνατη. Όμως θυμηθήκαμε πέντε απ΄ αυτά, τα οποία βρίσκονταν σχεδόν σε κάθε σκοτεινό δωμάτιο και τα παίζαμε μανιωδώς. Και δεν σταματούσαμε, μέχρι η μητέρα ή ο πατέρας μας να έρθει να μας τραβήξει από το χέρι για να πάμε σπίτι, αφήνοντας στην μέση το τελευταίο παιχνίδι…
Wonder Boy
Ένα παιδί της ζούγκλας προσπαθεί να επιβιώσει με όπλο αυτοσχέδια τσεκούρια από έναν σορό κινδύνους. Το βιντεοπαιχνίδι πρωτοκυκλοφόρησε το 1986 από την SEGA.
Tehkan World Cup
Λίγο πριν το Μουντιάλ του 1986, κυκλοφόρησε το επιτραπέζιο φλιπεράκι «Tehkan World Cup». Τα κόλπα και τα στοιχήματα έδιναν και έπαιρναν, σε ένα από τα λίγα ηλεκτρονικά παιχνίδια που κοιτούσαμε προς τα κάτω και οι αντίπαλοι κάθονταν κυριολεκτικά τετ-α-τετ.
Double Dragon
Εδώ κι αν γινόταν χαμός. Συνεργασία, πολύ ξύλο και ατέλειωτες πίστες. Όταν κάποιοι πήγαιναν να το τερματίσουν, όλο το μαγαζί μαζευόταν από πάνω τους. Θρυλικό παιχνίδι, που ακούγεται πως θα κυκλοφορήσει ξανά.
OutRun
Το πιο ξενέρωτο παιχνίδι με αυτοκίνητο. Κι όμως η δημοφιλία του δεν είχε προηγούμενο. Φωνές και νεύρα έδιναν και έπαιρναν. Κι αυτό του 1986 από την SEGA.
Street Fighter
Ίσως το πιο γνωστό απ’ όλα. Ο καθένας είχε βρει τον «ήρωά» του και τον μάθαινε καλά. Κάποια στιγμή το τερμάτιζες άνετα. Αλλά τα διπλά έχουν μείνει στην ιστορία. Η ταινία με τον ίδιο τίτλο του 1994, επιβεβαιώνει την αγάπη του κόσμου, όπως και το ότι κυκλοφορεί ακόμα…
Χρησιμοποιώντας προγράμματα επεξεργασίας φωτογραφιών έχει αφαιρέσει όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές.
Ο Pickersgill εμπνεύστηκε για να ξεκινήσει αυτή τη σειρά φωτογραφιών από μια οικογένεια που κάθισε στο διπλανό του τραπέζι, σε μια καφετέρια.
«Μια οικογένεια κάθισε δίπλα μου στο Illium café της Νέας Υόρκης. Παρατήρησα ότι ήταν τόσο απομακρυσμένος ο ένας από τον άλλον. Δεν μιλούσαν σχεδόν καθόλου. Ο πατέρας και οι δυο τους κόρες είχαν βγάλει και έπαιζαν με τα κινητά τους ενώ ή μαμά ή δεν είχε καθόλου ή επέλεξε να το αφήσει κρυμμένο».
«Κοιτούσε έξω από το παράθυρο λυπημένη. Ένιωθε μόνη από την υπόλοιπη οικογένεια της. Ο μπαμπάς σήκωνε που και που το κεφάλι του για να της ανακοινώσει κάποια σημαντική πληροφορία που διάβαζε στο διαδίκτυο».
«Δύο φορές της είπε για ένα μεγάλο ψάρι που κάποιοι έπιασαν. Κανείς δεν του απαντούσε».
«Νιώθω λυπημένος που η τεχνολογία που φτιάξαμε για να επικοινωνούμε περισσότερο, μας έχει φτάσει στο σημείο να μην επικοινωνούμε καθόλου. Αυτό δεν μας έχει συμβεί ποτέ πριν και αμφιβάλλω αν έχουμε σκεφτεί τις κοινωνικές επιπτώσεις της νέας αυτής εμπειρίας».
«Λίγο μετά έβγαλε και η μαμά το δικό της τηλέφωνο».
«Η εικόνα αυτής της οικογένειας, το πρόσωπο της μητέρας, οι απασχολημένες έφηβες κόρες τους και η στάση του πατέρα, έκαψαν το μυαλό μου», έγραψε στην ιστοσελίδα του.
«Ήταν μία από εκείνες τις στιγμές που βλέπεις κάτι τόσο εκπληκτικά συνηθισμένο, που σε τρομάζει και είναι αδύνατο να το ξεχάσεις. Βλέπω αυτή την οικογένεια στο μανάβικο, στις τάξεις ενός σχολείου, στα αυτοκίνητα της εθνικής οδού και στο κρεβάτι μου πριν με πάρει ο ύπνος δίπλα στη γυναίκα μου».
Είτε είστε ένας από αυτούς που έχετε εμμονή με την τεχνολογία, είτε ανήκετε στη μειοψηφία που δεν ασχολείται και τόσο, αυτές οι φωτογραφίες έχουν κάτι να σας πουν..
