Σήμερα είμαι 8 χρόνια ελεύθερη καρκίνου.
Μοιάζει σαν μια αιωνιότητα αλλά και σαν χθες.
Έμαθα, ωρίμασα και πάλεψα σαν τρελή να φτάσω εδώ που βρίσκομαι τώρα.
Πολλά άλλαξαν σε 8 χρόνια. Κοιτάζω στην φωτογραφία αριστερά και θέλω να την αγκαλιάσω, και να της πω ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα, αλλά θα το ξεπεράσει και τα πράγματα θα είναι εντάξει.
Είμαι τόσο περήφανη για το ποια έχω γίνει. Είμαι ΕΥΓΝΏΜΩΝ σε όποιον με βοήθησε να φτάσω εδώ. Έπαιξαν πολλοί τεράστιο ρόλο στη ζωή μου κι θα είμαι για πάντα ευγνώμων σας ευχαριστώ που με κάνατε να νοιώθω όμορφη, που να με βοηθήσατε να δείξω στον κόσμο πως η ομορφιά μπορεί να επαναπροσδιοριστει, που μου δείξατε όμορφη τι σημαίνει θάρρος. Πάντα με προσέχετε κάναμε μαζί αυτή την βόλτα παρέα.
Έμαθα πως ο καρκίνος δεν χρειάζεται να σε καθορίζει.
Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που με στήριξαν καθώς πάλευα.
Η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά όταν περιβάλλεσαι από υπέροχους ανθρώπους η διαδρομή είναι πολύ περισσότερο ευχάριστη.
Είμαι πραγματικά ευγνώμων για την κάθε μέρα.
